Stary Teatr

First topic message reminder :

MG

Teatr w Erze stał się swego rodzaju symbolem po ataku z strony Inkwizycji. "Kultura przetrwa każdy kryzys". Obecnie wszystkie fundusze zeprane z biletów idą na fundusz odbudowy miasta oraz zapewnienie tym którzy stracili dom jakiś dach nad głową. Kto chciałby przeszkodzić w tak wzniosłych czynach? Jak widać znalazła się taka osoba... Ktoś morduję co ważniejszych aktorów. Dlatego też nasi dzielni bohaterowie stanęli dziś przed drzwiami tego dużego, ale i nadszarpniętego przez czas, szarego budynku. Obecnie na czas ostatnich prób teatr był zamknięty dla gapiów, dlatego też przybyli magowie, zgodnie z instrukcja podaną na zleceniu mieli wyszukiwać mężczyzny w zielonym płaszczu i faktycznie ktoś taki znajdował się przy głównym wejściu, drzemiąc sobie oparty o ścianę, też mi ochrona...

Czas do: Niedzieli 19:50


Obrazek

Mg

Wśród Kyla i Bassa temperatura zauważalnie ciągle się podnosiła, a smród siarki był coraz mocniejszy. Kiedy Bass zaczął szykować się na najgorsze, Kyle po prostu stał niczym kołek, najwidoczniej zszokowany tym wszystkim. Nagle w jednej chwili wszystko zniknęło, woń siarki, podnosząca się temperatura... w ten posążek pękł, rozpadając się na drobne części ni z tego ni z owego. W tym samym momencie nasz lowelans wylądował na ziemi prosto na szczęce, szukający zagrożenia Bass zdążył zauważyć podobną do ośmiornicy mackę oplatująca prawą kostkę jego towarzysza. Cokolwiek zaatakowało, musiało znajdować się w ciemnym korytarzu bo i tam zniknęła macka.


Kaykuki obserwowała sobie poczynania aktorów, pełniąc swą rolę jako ochrona.
- Cóż, tak... Nie jest raczej typem szukających znajomych. Zawsze gdzieś sam znika i unika towarzystwa. Odparł jeden z aktorów wracając do pracy. Tymczasem dziewczyna dojrzała, jak Kyle znika z jej pola widzenia z powodu barierki balkoniku.


Stan:

Kyle: Stłuczona szczęka, masz kłopoty z mową i lekko kręci ci się w głowie.

Spojrzała na chwilę w stronę aktora, który odpowiedział na jej pytanie. Odwzajemniła jego słowa miłym uśmieszkiem i spojrzała w górę, bowiem blond czupryna Kyle`a jej zniknęła z oczek. Stwierdziła, że to nic takiego, w końcu jakby coś się działo powinna coś usłyszeć. Z drugiej strony tam jest Bass, więc nawet jeśli coś by się działo, to jej braciszek powinien se poradzić, w końcu są tam dla niego prawie że idealne warunki do działania. Tak czy owak upewniała się w myślach, że Bass wraz z Kyle`m dadzą se rade i w miarę szybko wrócą do niej z nowinami. Po raz kolejny wróciła do obserwowania sali i ćwiczących na niej aktorów.
-Jakbyście potrzebowali jakieś pomocy, to dajcie znać. Miedzy innymi tutaj też po to jestem. - nie miała zamiaru narzucać się grupie, ale po tym jak potraktowała nie miło brodacza, może grupa bała się o cokolwiek prosić, pytać lub coś w tym guście. Kay chcąc, nie chcąc należała bardziej do tych osób, które wolą coś robić, a stać w miejscu i obserwować grupkę osób, co nie należało do aż tak ciekawej roboty. Nawet gdyby miała im pomóc to zawsze mogłaby poświęcić chwilę na rozejrzenie się po sali, a także byłaby na tyle blisko artystów, że w razie konieczności mogłaby jakoś bronić i ewakuować ich w bezpieczne miejsce.

Atmosfera dookoła zrobiła się naprawdę niepokojąca. Siarkę i temperaturę dało się już wyraźnie odczuć. Coś się zbliżało, Bass był tego pewien.
- Kyle, bądź gotów. - Powiedział stanowczo widząc, że jego towarzysz niespecjalnie był przygotowany. Wtem, posąg, który stał pośrodku "ołtarza" rozsypał się, a kawałki przeturlały się po podłodze, co oczywiście przykuło uwagę chłopaka na moment. Moment wystarczająco długi jednak, by nie wiedzieć, skąd pochodził następny, głuchy dźwięk. Zdążył jednak odwrócić się na tyle szybko, by spostrzec, że to Kyle został przewrócony, a jakaś macka oplatała jego nogę.
- Kyle! - Krzyknął w stronę towarzysza, mając nadzieję, że mag wreszcie się ocknie. W sumie teraz nie wiedział nawet, czy jest on przytomny, w końcu walnął szczęką o ziemię.
Nie zastanawiając się długo, uniósł rękę. - Frozen Shadow! - Młody mag wykonał energiczny zamach ręką, posyłając w stronę macki falę zamarzniętego cienia z zamiarem odcięcia jej. Miał szczerą nadzieję, że się to uda, w końcu to miejsce było dość ciemne, a to dobrze wpływało na jego zdolności. Gdyby jednak się to nie udało i macka byłaby dalej na swoim miejscu, Bass rzuciłby wiązki Shadow Rising aby wywołać hipotermię u tego czegoś i spowolnić jego reakcję. Mimo tego, w jaki sposób sytuacja dalej się potoczy, Hiroki po zaklęciu bądź zaklęciach rzuci się w stronę Kyle'a, aby odciągnąć go jak najdalej(czyli w stronę balustrady) od naszego niezbyt sympatycznego gościa.

Mg

Leżący na ziemi Kyle stracił przytomność, a Bass został pozostawiony sam sobie, niemniej jednak nie uciekł z podkulonym ogonem a dzielnie stanął do dalszej walki. Szybko wykorzystał jedno z swych zaklęci, kierując ciemnym lodem na mackę która nie zdołała uniknąć fali. Wg mieniu oka macka przymarzła do podłogi, w tym samym momencie z ciemności na dole usłyszeć można było ludzki krzyk, jednak już po chwili z ciemności wyłoniły się dwie kolejne, ale smuklejsze, przypominające bicze macki. W tym czasie, Bass odciągnął nieco Kyle, aż do samej balustrady, jednak byli teraz w potrzasku. Cokolwiek ich atakowało kryło się w mroczny korytarzu...

Tymczasem aktorzy przerwali swe próby i zwrócili wzrok w kierunku balkoniku, odgłosy walki z pewnością nie świadczyły o niczym dobrym, w każdym momencie mogła zacząć się panika, a wraz z nią chaos.

Stan:

Kyle: Stłuczona szczęka, brak przytomności.

Bass: 100 z 110 % MM

To co można było usłyszeć z góry trochę ją niepokoiło, w szczególności krzyk Bassa. Chciała jak najszybciej udać się do chłopaków i dowiedzieć się co tam też się dzieje. Jej wzrok powędrował po chwili na aktorów. Lepiej ich zabrać w bardziej bezpieczne miejsce... To chyba oczywiste, że jak jest jakieś zamieszanie to lepiej by cywile opuścili salę, bo kto wie czy to co się działo u góry nie przeniesie się nieco niżej.
-Moi drodzy! - w końcu skierowała jakieś słowa do artystów, chcąc na chwilę zwrócić ich uwagę.
-Proszę się nie obawiać, eskortuję was przed teatr, a następnie dołączę do moich towarzysz. - starała się mówić spokojnym głosem, tak by powierzona jej grupa nie wpadła w panikę. Niemiłosiernie irytowało ją to, że nie miała bladego pojęcia co też się dzieje z Kyle`m jak i z jej braciszkiem, co w prawdzie ją troszkę przerażało. W końcu ona też jest człowieczkiem, który martwi się o swoją rodzinkę.
-Wraz z chłopakami postaramy się jak najszybciej uporać z... problemem, tak aby mogli Państwo dalej ćwiczyć. A teraz proszę bez pośpiechu i zbędnej paniki udać się w stronę wyjścia. - dodała krążąc wzrokiem do góry skąd dochodziły te podejrzane odgłosy, a grupką. Sama uważała się za osobę mało dyplomatyczną, ale w takiej sytuacji miała olbrzymią nadzieję, że cywile nie będą się sprawiać jakichkolwiek, niepotrzebnych problemów.

Gdy udało mu się uciąć mackę usłyszał tępy ludzki krzyk. Mogło to znaczyć, że to coś jest przywołane przez jakiegoś maga i są ze sobą w jakiś sposób połączeni, lub też, że to coś, to jednak ktoś... W każdym razie, teraz nie było czasu się nad tym zastanawiać.

Bass ucieszył się  faktu, że udało mu się odciągnąć jego towarzysza dalej, w bezpieczne miejsce. Radość nie trwała jednak długo, bo teraz byli pozbawieni drogi ucieczki. Kyle najwidoczniej walnął się w szczękę mocniej niż mogłoby się wydawać, bo był nieprzytomny. Super. Dodatkowo, zza rogu wyłoniły się dwie kolejne macki, tym razem biczowate...

Kiedy młody mag zastanawiał się co dalej, usłyszał, że na dole jego siostra próbuje wyciągnąć aktorów z sali. - *Wygląda na to, że narobiłem hałasu. może to i dobrze, jestem pewien, że Kay zaraz tu przyleci. Muszę tylko przytrzymać tego... stwora.* - Pomyślał.

Położył towarzysza na ziemi, po czym stanął na przeciw macek. - No dawaj! - Krzyknął w stronę drzwi. Nie dało się ukryć, że w gruncie rzeczy był całą sytuacją podekscytowany.

Ustawił się w dogodnej pozycji. To, co zamierzał zrobić wymagało skupienia. Wyciągnął rękę przed siebie, starając się przewidzieć możliwe ruchy macek i zareagować jak najszybciej.
- Ice Impact! - Przed jego dłonią pojawiły się 3 lance z zamarzniętego cienia. W chwili, gdy wypuścił pierwszą w stronę jednej macki, natychmiast przesunął rękę do położenia drugiej. Chciał je przyszpilić do ścian pomieszczenia. Może i macki były zwinne, ale szybkość z jaką poruszały się lance też była niczego sobie. Przywołał 3, aby w razie co mieć zapasowy strzał. Gdyby jednak jego plan zawiódł, Bass wziąłby szeroki zamach ręką i posłał falę Frozen Shadow w stronę drzwi, aby odciąć macki przy podstawie. Co by się nie stało starał się utrzymać pozycję pozwalającą na ewentualny odskok w celu sparowania ataku.

Mg

Słysząc niepokojące odgłosy Kayuki postanowiła wyprowadzić wszystkich aktorów, była to zapewne w obecnej sytuacji najlepsza decyzja. W końcu spanikowani aktorzy pałętając się pod nogami, byli by tylko problemem,  a tak to teoretycznie są odsunięci od największego zagrożenia. Po drodze na zewnątrz dziewczyna zauważyła ślady krwi na drzwiach, których wcześniej przechodził Bass, nie miała jednak czasu bliżej się temu przyjrzeć, w końcu wpierw musiała wyprowadzić ludzi, czyż nie? Gdy już wszyscy byli bezpieczni na zewnątrz nasza dziołszka mogła zacząć działaś, bez kuli u nogi!(jesteś na zewnątrz teatru)

Tymczasem Bass miał drobne problemy, jego lance niestety okazały się zbyt wolne dla biczowatych macek, które łatwo wyminęły pociski, pomimo braku oczu. Frozen Shadow jednak pozwolił szybko odciąć jedną z macek, druga natychmiast zniknęła w mroku...

Stan:

Kyle: Stłuczona szczęka, brak przytomności.

Bass: 80 z 110 % MM

Termin na odpis: Do niedzieli.

Cała grupka bez problemowo posłuchała się jej i opuściła teatr. Z jednej strony było to dobre, gdyż nikt z nich nie powinien ucierpieć oraz przeszkadzać, jeśli doszło by do jakieś walki. Natomiast z drugiej strony jeśli uda się czym prędzej do brata zostawi samopas osoby, które rzekomo miała pilnować. Gdy ewakuowała podopiecznych, gdzieś przelotnie rzuciły jej się w oczka jakieś ciemne plamy czegoś na drzwiach. Miała przeogromną nadzieję, że tylko jej się przywidziały, lecz kiedy wróciła do budynku jej nadzieja zamieniła się w nieco większą obawę o brata. Czym prędzej ruszyła w stronę zakrwawionych drzwi, ale gdy była w miarę blisko przypomniały jej się słowa zielonego płaszczyka. Hmm... Tam jest ciemno... Nie fajnie, bardzo nie fajnie... Chwilę się zawahała, dla pokręciła tylko głową, jakby chciała z niej wyrzucić najgorszy scenariusz, który mógł się właśnie wydarzyć. Przekroczyła próg drzwi, wraz z coraz ciemniejszym otoczeniem postanowiła "przywołać" małą, za to bardzo jasną kulkę, która miała służyć jej za latarkę. Nie było to raczej trudne, w końcu kiedyś na takim czymś polegały jej pierwsze treningi opanowania swojej magii. Czym prędzej kierowała się do brata i blondaska, który był jej zdaniem za cicho jak na swoją magię. Oczywiście nie była na tyle głupia, żeby lecieć na ślepo do towarzyszy, rozglądała się na boki szukając czegoś podejrzanego, w końcu nie wiedziała, że braciszek walczy z jakimiś obrzydliwymi mackami~

W razie gdyby spotkała to "coś" na swojej drodze, użyła by Light Rising, aby najpierw się temu czemuś przyjrzeć, a w razie takiej konieczności zaatakować, oraz lekko cofnąć.

Kiedy nie udało mu się trafić lancami, cisnął następnym zaklęciem. Te jednak okazało się skuteczne. Niestety odciął tylko jedną mackę. Niespodziewanie jednak, druga cofnęła się i uciekła w cienie... Mimo wszystko, lepiej, żeby jej nie było.
Cofnął się ostrożnie do Kyle'a. Zerkając co chwilę na drzwi, przykucnął przy magu, szturchając go jedną ręką.
- Kyle, Kyle obudź się! - Próbował wybudzić towarzysza. Niestety nie przynosiło to raczej zadowalających rezultatów.
- *Tsk... muszę go stąd jakoś wynieść...* - Pomyślał, po czym zerknął za barierkę. Aktorów nie było, jego siostry zresztą też nie. Widocznie ewakuowała ich w bezpieczniejsze miejsce...
- *Pewnie tu idzie...* - Pomyślał, w końcu znał Kay aż za dobrze. Właśnie... a jeśli to coś wybiegnie jej na przeciw...?
Podbiegł do drzwi będąc w gotowości na wszelką ewentualność, po czym krzyknął w pustkę korytarza.
- Uważaj, to może się kierować w Twoją stronę! - Nie wiedział, czy będzie coś słyszała, nawet nie wiedział do końca, czy mimo wszystko tutaj idzie, ale dla pewności i bezpieczeństwa, krzyknął.

W tej chwili przypomniało mu się o sztylecie, który ma przy sobie. Wyciągnął go, w końcu to jakaś broń, a zawsze to lepsze niż gołe ręce w bezpośrednim starciu. Rzucił tylko spojrzenie na Kyle'a, czy wszystko w porządku, po czym wychylił się ostrożnie za drzwi, żeby sprawdzić sytuację.

MG

Gdy niebezpieczeństwo choć na chwile zostało zażegnane Bass postanowił sprawdzić co z Kylem, lekarzem to on nie był, więc zbyt wiele poza faktem że młodziak jest nieprzytomny ale oddycha to stwierdzić nie mógł. Potem, podchodząc do wejścia zobaczył przez ułamek chwili jakieś światełko dochodzące z ciemności, które już po chwili zniknęło...

Tymczasem Kayuki wkroczyła do ciemnego korytarza, szybko się okazało do koko należała cała ta krew.. mianowicie zaraz za drzwiami leżał mężczyzna w płaszczu który wpuścił ich do środka z rozprutym brzuchem i skręconym karkiem i każdą kończyną przekręconą w przeciwną stronę. - Ciężko określić jak isota ludzka mogła tego dokonać w tak brutalny sposób. Dalej przed wejściem na salę vipowską stała jakaś postać z której wyrastały macki, dziewczyna nie była wstanie zauważyć kto to dokładnie jest dopóki nie puściła swych świetlistych pocisków, które na sekundę ukazały lepiej sylwetkę mężczyzny, który okazał się być uwielbianym przez pannę rudzielcem. Może to przez ciemność, może z innych powodów, ale pociski wydały się nie robić na nim większego wrażenia, obrócił się tylko w stronę kobiety i puścił w jej stronę drugą z biczowatych macek, która przez wszechogarniający mrok była ciężka do zauważenia.

Stan:

Kyle: Stłuczona szczęka, brak przytomności.

Bass: 80 z 110 % MM

Kayuki 100 z 110 % MM

Termin na odpis: Do przyszłego piątku.

Gdyby wiedziała że spotka taki "przemiły widok" na samym początku to darowałaby sobie jakiegokolwiek oświetlenia, no ale cóż... Trzeba przyznać, że pierwsza jej reakcja na ten jakże "urzekający" widoczek to był odruch wymiotny. Szybciutko jej wzrok powędrował ze zwłok na korytarz, gdzie później spotkała/zauważyła swojego ulubionego podopiecznego. Oczywiste jest to, że wywnioskowała iż on stoi za tak makabrycznym morderstwem Zielonego Płaszczyka.
-Bass! - długo nie myśląc wydarła się jak najgłośniej umiała, chcąc sprowadzić brata. Tuż po tym skupiła się na nakreśleniu dłonią w miarę szerokiego łuku przed sobą, by użyć Light Blast. To zaklęcie wydawało jej się dobre w tej sytuacji między innymi mogło odciąć jedną z dróg ucieczki przeciwnikowi, lub też zabezpieczyć jej drogę do przeciwnika, tym samym krępując mu pole do różnorodnych popisów. Nie chciała skończyć jak ich pracodawca, więc zawołała po raz drugi brata.
-Bass! Wyłaź i mi pomóż! - tym razem pozwoliła se na dłuższą wypowiedź. Była w miarę czujna, kto wie czy to coś, nie będzie chciało się przebić. Z drugiej strony, mogło też skierować się bezpośrednio do Bassa. Krótko mówiąc, miała nadzieję, że użycie tego czaru pomoże jej dorwać tego brzydala, jak i też uchronić się przed jego atakami dopóki jej brat się nie zjawi.

Dostrzegł w ciemności jakieś nikłe światło. Wydawało mu się, że to był wróg, więc instynktownie cofnął się lekko. Oczywiście trwało to chwilkę, był już za drzwiami zanim zdążył o tym pomyśleć. Starał się wytężyć wzrok pośród ogarniającej go już zewsząd ciemności. Po chwili jednak wiedział już, skąd dochodziło owe światełko. Usłyszał głoś swojej siostry, wołający jego imię. Na reakcję nie musiała długo czekać.
- Idę! - Krzyknął w jej stronę, a przynajmniej w stronę jej krzyku.
Po chwili jednak zobaczył dość szeroki wybuch. No i stało się troszkę jaśniej. Nie dużo, ale na tyle jaśniej, aby jego wzrok mógł wyłapać pewne elementy. Kay, stojącą za wybuchem, można się było tego spodziewać, no i  - przynajmniej tak mu się wydawało - ciemna sylwetkę człowieka, który po prostu stał.
Usłyszał drugi krzyk siostry. Chciała pomocy... No i coś w nim pękło. Stanął lekko oszołomiony. Dotarło bowiem do niego, że to już nie były żadne ćwiczenia, ani sparingi, to była prawdziwa walka. Tutaj giną ludzie. Ścisnął sztylet, który trzymał w ręku. Był... poirytowany, zdenerwowany. Ciemność była jego domeną, a tutaj był przez nią ogarnięty.
- Nie będziesz atakował więcej moich towarzyszy! I przede wszystkim nie będziesz atakował mojej siostry!!! - Wykrzyczał wkurzony, ale i piekielnie zmotywowany.
- *Nie będę błądził w ciemności, nie ja...* - Pomyślał, po czym uniósł sztylet.
- Frozen Shadow! - Czuł, jak mrok zbiera się dookoła ostrza, czuł, jak przepływa i zamarza na końcu ostrza. Czuł zaklęcie. - Posłał szybkim wymachem sztyletu falę zamarzniętego cienia w stronę przeciwnika. Chyba nigdy nie był tak zdeterminowany, wypuszczając zaklęcie, jednak to nie wszystko na co było go stać.
Niemal natychmiast po tym wyciągnął rękę przed siebie i z chłodem i błyskiem w oku użył Shadow Impact. Przed jego ręką pojawiły się 3 ostre, krystaliczne, granatowe lance. Emanował od nich mrok i chłód. Dosłownie cisnął nimi w ciemną sylwetkę najmocniej jak potrafił, tylko z jedną myślą w głowie - zabić...

MG

Mężczyzna skupił się na dziwnym żarze jaki wywołała dziewczyna, kierując swą mackę na około niego i uderzając Kayuki w prawa stronę twarzy, pozostawiając rozciętą, krwaiąca ranę na jej prawym policzku. Jednak srebrnowłosa ledwo co poczuła spływającą, ciepłą krew a już mogła zauważyć jak osoba która ją zaatakowała upada na ziemię. Słabo widoczne w całym tym mroku zaklęcia trafił ofiarę pozbawiając ją... życia, tak młody Bass właśnie kogoś zabił. Co teraz? Poinformować wszystkich, iż zagrożenie minęło?

Termin: Przyszła środa.

Stan:

Kyle: Stłuczona szczęka, brak przytomności.

Bass: 60 z 110 % MM

Kayuki 90 z 110 % MM Średniej wielkości rana cięta na prawym policzku, szczypie, boli i dość mocno krwawi.

Zamarł. Kiedy jego zaklęcia trafiły w cel, wszystko ucichło. Zdał sobie sprawę z tego, co się stało. Jego wzrok panicznie błądził po sali, aż w końcu natrafił na Kayu. Zdołał się trochę otrząsnąć i szybko zawrócił po latarkę, aby widzieć co się dzieje. Kiedy podbiegał do siostry, zauważył ciało zielonego płaszczyka. Teraz nic już chyba go nie zdziwi.
- Nic Ci nie jest? Jesteś bezpieczna? - Zapytał, kiedy podbiegł do siostry trochę zdezorientowany. Mimowolnie, przyjrzał się jej. W sumie poza rysą na policzku, nic jej nie było. Ucieszył się w duchu, ze tylko na tym się skończyło.
Lecz teraz przyszedł czas rozliczeń. Co teraz? Zaczął myśleć. - *Nieprzytomny Kyle leży w sali na górze, trzeba powiedzieć reszcie aktorów, że pan w zielonym płaszczu nie żyje i że... wyeliminowałem zagrożenie.* - Pomyślał.
- Kay, wiem, że to trudne, ale możesz sprawdzić, czy obrażenia naszego szefa mogłyby być spowodowane tymi mackami? Czy to na pewno on go zabił. Ja pójdę po Kyle'a i spotkamy się na zewnątrz, trzeba zawieźć go do szpitala, czy coś. Kiedy będziemy już z aktorami, musimy im przedstawić sytuację, ja pokażę im sztylet i spróbujemy się czegoś od nich dowiedzieć. - Powiedział jakoś dziwnie spokojnie.
Szybkim krokiem poszedł na górę, po towarzysza. Wziął go pod ramię i udał się czym prędzej do wyjścia. W duszy miał nadzieję, że to ona porozmawia z aktorami. Wiedzą kim ona jest no a on nie był specjalnie na siłach...

Jak dla niej ta cała sytuacja była zbyt szybka. Jeszcze bardziej zdezorientowało ją coś co ją uderzyło. Poczuła ból, niezbyt wielki, ale jednak ból. Szczypało ją to miejsce i nieco pulsowało, następnie czuła jak coś spływa jej po poliku. Nie była to łza, w końcu nie płakała, chociaż miała szklanki w oczach. Może z szoku, a może z powodu bezradności? Kto tam to wie, ale przez moment zawiesiła rękę zasłaniając i wycierając krew. W końcu nastała cisza. Była pewna, że Brodacz stracił przytomność, z szoku i niemałego przerażenia wyrwał ją głos Bass`a. Ledwo co było po nim widać większe emocje, ale znała go na tyle dobrze, że miała tą świadomość iż też go bardzo to wszystko ruszyło.
-T-tak, wszystko ok. A Tobie nic nie jest? - zająknęła się delikatnie, dalej wycierając krew z twarzy dłonią. Kolejne słowa znowu nieco zbiły ją z tropu. W końcu nie była do końca przekonana z czego dokładnie oberwała. Przytaknęła mu tylko głową i skierowała się w stronę jakże to ujmującego widoku jej pracodawcy. Wydawał się być dobrym człowiekiem... rzuciła w myślach patrząc na zwłoki Zielonego płaszczyka. Przyglądając się mężczyźnie była pochłonięta jedną myślą, czy Bass już kiedyś kogoś zabił. Jakoś sobie nie potrafiła przypomnieć aby brat wspominał coś o tym, lecz kto normalny mówiłby na taki temat, tym bardziej Bass, który zwykle był opanowany i chłodny w obyciu. Westchnęła i po chwili namiętnego mierzenia wzrokiem zwłok. Po chwili namysłu stwierdziła, że gdyby był ktoś tam jeszcze w tych ciemnościach, to jej braciszek wiedziałby o tym, poza na korytarzu byli tylko oni, więc to chyba oczywiste, że musiał to zrobić Brodacz. Nie czekając ani chwili dłużej udała się przed teatr. W końcu nie chciała zostawić samego brata z aktorami, w końcu na pewno ktoś z nich się spyta co się też takiego stało, a zapewne ta cała sytuacja też była ciężka dla Hirokiego. Wyszła z budynku i gdy zamknęła drzwi oparła się plecami o nie przymykając oczka. Miała dziwne wrażenie, że to jeszcze nie koniec ich misji.