Stary Teatr

First topic message reminder :

MG

Teatr w Erze stał się swego rodzaju symbolem po ataku z strony Inkwizycji. "Kultura przetrwa każdy kryzys". Obecnie wszystkie fundusze zeprane z biletów idą na fundusz odbudowy miasta oraz zapewnienie tym którzy stracili dom jakiś dach nad głową. Kto chciałby przeszkodzić w tak wzniosłych czynach? Jak widać znalazła się taka osoba... Ktoś morduję co ważniejszych aktorów. Dlatego też nasi dzielni bohaterowie stanęli dziś przed drzwiami tego dużego, ale i nadszarpniętego przez czas, szarego budynku. Obecnie na czas ostatnich prób teatr był zamknięty dla gapiów, dlatego też przybyli magowie, zgodnie z instrukcja podaną na zleceniu mieli wyszukiwać mężczyzny w zielonym płaszczu i faktycznie ktoś taki znajdował się przy głównym wejściu, drzemiąc sobie oparty o ścianę, też mi ochrona...

Czas do: Niedzieli 19:50


Obrazek

Kyle spoglądał na trupę aktorską, przy okazji wsłuchując się w ich głosy, podchodząc coraz bliżej. Jak to miał w zwyczaju starał się je pojmować i zapamiętać, gdyż nie wiadomo, może się przydać. Nic dziwnego, że się kłócili, pozostanie w teatrze przy obecnej sytuacji było dość ryzykowne, jednakże jest on tu po to, aby to zmienić. Chciał już się odezwać i przedstawić, kiedy drzwi ponownie sie otworzyły i pojawiła się w nich Kayuki.
Soundtrack
To chwilowo zbiło go z tropu. Czyżby poszła za nim, bo kazał jej płaszczyk, czy może...ona sama chciała tu przyjść, tylko po to by z nim pobyć sam na sam bez brata?! Czyżby niepotrafiła się już opierać jego urokowi?! Na samą myśl o tym z nosa Kyla pociekła niewielka strużka krwi, którą szybko wytarł chusteczką. Musiał opanować emocje i zachowywać się jak na dżentelmena przystało!
Blondyn poprawił dyskretnie koszule i mankiety, sprawdził też czy jego oddech jest w porządku. Kiedy zatrzymała się koło niego, wyznała coś cicho pod nosem, czego nie mógł za bardzo usłyszeć po czym obdarzył go pięknym uśmiechem. O zgrozo! Cóż ona mogła mówić tak, by on nie mógł tego usłyszeć? Czyżby jakieś ciche wyznanie, które wstyd jej było powiedzieć głośniej?! - Opanuj się, bo jeszcze zemdlejesz!- Skarcił się lekko w głowię, na ogarnięcie.
Kyle ukłonił się szarmancko, ujmując jej dłoń i całując ją(dłoń).
- Jestem zaszczycony możliwością współpracy z tobą panienko Kayuki~. - Oznajmił, z sympatycznym uśmiechem, spoglądając jej prosto w oczy. Zaraz po tym, delikatnie puścił jej rękę i zerknął na kłócących się aktorów.
- Pozwolisz Milady...- Rzekł po czym zbliżył się bliżej sceny. Musiał pokazać się od dobrej strony, by jego towarzyszka nie zawiodła się na nim. Wygląd w końcu to nie wszystko.
Zaczerpnął magii i przemówił głosem jednego z aktorów: - Witam serdecznie! Nazywam się Kyle Blackstone i jestem Magiem odpowiadającym za ochronę teatru i aktorów, oraz ewentualną pomoc w spektaklu. Panna Kayuki, która jest ze mną także jest magiem, razem zostaliśmy przydzieleni tutaj. Mam nadzieję, że dojdziemy do współpracy. - Powiedział bardzo kultularnie, dobrze artykulując słowa głosem jednego z aktorów.

Mg

Bass bez cienia lęku czy wątpliwości wkroczył do okrytego mrokiem pomieszczenia, zdając się jedynie na swój wzrok, fakt był on nieco lepszy niż ten przeciętnego człowieka, jednak czy warto dlatego rezygnować z latarki na rzecz mniejszej szansy wykrycia przez... właściwie to przez co? Morderce? Kosmitę? Elfa? Wampira? A nie, to nie ta bajka. W każdym razie, dodatkowo zabezpieczył się, magiczną pieczęcią by w razie jakby co się wycofać, cóż pomyślunku w tym wypadku nie można mu było odmówić. Gdy tak sobie nasz mag szedł przed siebie, widząc niewiele poza czubkiem własnego nosa. Wydawało by się, że cała ta odnoga służyła za jakiś magazyn, czy inny śmietnik dla teatru. Wszędzie w około walały się większe i mniejsze kartony, akcesoria sceniczne oraz inne graty. Skrzydło było całkiem spore, z czasem młodzieniec natrafił na drabinę prowadzącą w górę, wraz z swą zasadą by iść coraz głębiej i głębiej zaczął się wspinać, tak też dotarł na wyższe piętro. Choć to może za dużo powiedziane. Zamknięta sala dla Vipów, dająca pogląd na całą wielką sale i scenę, choć podłogę przykrywał cień oświetlona sala sprawiała, że z łatwością można było dostrzec wszystkich ludzi na dole, a i głos docierał, cóż mimo wszystko sala dla vipów do sala dla vipów. Dzięki lepszemu wzrokowi młodzian mógł dostrzec coś na podłodze, cóż.. błyszczącego, dodatkowo do jego nozdrzy dotarł obrzydliwy smród, którego nie potrafił bliżej sprecyzować.

Kyle i Kayuki

Tymczasem Kyle postanowił zaszpanować przed dziewoją i przy okazji podbudować nieco morale aktorów. Negatywnie nastawionej dwójce kobiecie i rudemu brodaczowi niezbyt się to podobało, gdy tylko ujrzeli dwójkę przybyszy ich grymas jeszcze bardziej się pogorszył.
- Co? Dwójka magów? I co JA gwiazda tej sztuki mam czuć się dzięki temu bezpieczniej, czy wiecie ilu ludzi dyba na MÓJ talent! Powinniśmy po prostu postawić krzyżyk na tej sztuce i teatrze - jest nawiedzony!
Wykrzyczał rudzielec, wymachując rękami, co ciekawe jego dłoń była zabandażowana. Reszta aktorów patrzyła na siebie niepewnym wzrokiem...

(Nie mam nic na swoje usprawiedliwienie za tak długi brak odpisu... przepraszam.)

Termin Niedziela: 20:50

Graciarnia, dało by się rzec widząc to pomieszczenie. Mimo coraz to bardziej doskwierającego braku światła zdołał dostrzec różne przedmioty. Mniej lub bardziej ważne. W każdym razie, gdy dotarł do sali vipowskiej zorientował się, że to, co widzi pod sobą, to nic innego jak scena. I akurat usłyszał rozmowę aktorów oraz Kyle'a i Kayuki. Zaśmiał się pod nosem, spoglądając w dół na towarzyszy, gdyż sposób w jaki młodzieniec zwracał się do jego siostry rozbawił go. - *No no no, ciekawe, co na to Kay? Pewnie jest nieźle zawstydzona...~~* - Myśl ta napełniła go lekkim zadowoleniem, w końcu sam lubił wyprowadzać siostrę z równowagi, a patrzenie na jej zdezorientowaną twarz było, hmm... satysfakcjonujące. Jego uwagę przykuła też rozmowa aktorów. No tak, nic dziwnego, że boją się pracować, w końcu ktoś morduje ich współpracowników, przyjaciół. Muszą być zdruzgotani... I na pewno rozpieszczeni, jak to aktorzy.
Po chwili wrócił jednak do oględzin sali. Dopiero teraz zorientował się, że po całej sali roztacza się nieprzyjemny odór. Nie wiedział dokładnie co to jest, jednak na pewno nie było to nic przyjemnego. Na podłodze natomiast spostrzegł błyszczący przedmiot. Po drodze, którą tutaj przebył nic nie wskazywało na to, że ktoś lub coś tutaj przebywa, toteż postanowił włączyć latarkę i podnieść świecidełko. -*Hmm... Po powrocie z misji chyba rozsądnym będzie, jeśli polepszę zdolności percepcji... Mogą się przydać w przyszłości.*- Pomyślał Bass. Dodatkowo, smród dawał się we znaki, toteż młody mag poszedł jego tropem, rozglądając się po sali aby sprawdzić, skąd pochodzi. Po drodze zaś przyglądał się nowo nabytej poszlace.

Zanim Kyle uchwycił jej dłoń dziewczyna delikatnie wypięła pierś do przodu układając dłonie na biodrach dalej przyglądając się dyskutującym artystom. No i wtedy zaczął się cyrk... Nieco zdziwiło ją to jak blondyn złapał ją za dłoń. Nie wiedziała co też chce zrobić, ale nawet tak niewielki gest nieco ją zawstydził, co można było dostrzec po jej delikatnie zarumienionej twarzyczce. Chciała rzucić jakimś tekstem typu "Ej! Co ty robisz?!", ale w tym samym momencie kiedy otworzyła usta, żeby do niego przemówić chłopak cmoknął jej dłoń. Jedyne co teraz miała w głowie to jedno słowo, które z niewielką paniką, a może bardziej z wielkim zażenowaniem powtarzała w główce: Rany! Rany!. Zastygła w miejscu, jedynie kopara mocniej jej opadła. Wolała się nie odzywać, może dlatego, że wiedział iż będzie się jąkać? Najpierw wzrokiem wędrowała po całej sali tak by ominąć blondaska, który jest winien tej całej jej rozsypce. Takie chwyty jak dla Kay, są poniżej pasa, chociaż starała sobie wmówić, że chłopak zrobił to nieświadomie, albo po prostu nie wiedział, jak też srebrnowłosa zareaguje na takie zachowanie. W końcu czego mogliście się podziewać, od dziewczyny, która miała zero doświadczenie z takimi sytuacjami, bowiem nie miała czasu na nic innego jak trening, co z jednej strony było dobre, ale miało też swoje wady, miedzy innymi właśnie taką dekoncentracje. Przymknęła oczy, z błahego, dziecinnego, a mianowicie chodziło jej o to, że jak zamknie oczy to zapadnie się pod ziemie, stanie się niewidzialna, albo po prostu zniknie z danego miejsca, naturalnie starała się też uśmiechnąć w miarę miło, co oczywiście zostawiamy ocenie blondaskowi, który poinformował ją z grzeczności, że na chwilę ją opuszcza. Jedynie przytakiwała głową na jego słowa. Z całej dezorientacji co też się dzieje i się działo wytrącił ją głos jakiego brodacza. Skąd wiedziała, kto przemawia? A też z tej racji, że otworzyła oczka by przyjrzeć się osobnikowi, który poirytował ją swoimi słowami. Boż... Jak ona nienawidziła takich ludzi jak on. Dobra, rozumiała że mężczyzna obawia się o swoje zdrowie, ale nie musi być tak się odzywać do osób, które chcą mu pomóc. Spojrzała w jego stronę spod byka dodatkowo jej wzrok z wariującego po całej sali, zamienił się w cholernie złowieszczy. A niech wie, że po tych słowach dziewczyna już go przekreśliła na swojej liście osób do ochrony. Zaczęła się kierować za towarzyszem, czyli do reszty artystów. Miała już odszczekać coś chamskiego i w najlepszym przypadku coś niemiłego do głupiego brodacza, ale w dobrym momencie przypomniała sobie, że takie zachowanie tylko przysporzy jej problemów w zakładzie jaki zawarła z bratem. Zacisnęła zęby i skrzyżowała ręce na piersi mierząc w dalszym ciągu brodacza nieprzyjemnym wzrokiem dając blondaskowi wolną rękę do rozmowy z bandą aktorów. Oczywiście zauważyła zabandażowaną rękę brzydkiego brodacza, ale na chwilę obecną wolała się nie odzywać, chociaż by dla dobra misji.

MG

Bass

I... nastała jasność, bo tak chciał Bass.... a może latarka? Nieważne, grunt, że wreszcie można było zobaczyć coś więcej poza nosem młodzieńca. Leżący na podłodze błyszczący przedmiot okazał się być niezwykle ozdobnym nożem, czy też raczej sztyletem na którym widać było ślady krwi, niezbyt świeżej. Dodatkowo już po chwili można się było zorientować czemu tak tu śmierdziało. Cała podłoga umalowana była krwią i starym mięsem, prawdopodobnie zwierzęcym. Wszystko to tworzyło jakiś dziwny, prymitywny znak magiczny. W niczym nie przypominało to jednak dzieła prawdziwego maga, a raczej coś na wzór prymitywnego, religijnego obrzędu, z powodu podniszczonej, drewnianej figurki w środku i "mięsnych darów" wokół niego.

Kayuki i Kyle

Zarówno Kayuki jak i nasz lowelas postanowili się nie odzywać, dziewczyna rzuciła jedynie niezbyt przyjemne spojrzenie brodaczowi, ale to wszystko. Nastała jakaś niezręczna cisza, no ale cóż zrobić skoro nasi dzielni bohaterowie pozmieniali się w niemowy.

Rzeczywiście - latarka to nie takie złe urządzenie... A może złe? Wreszcie dostrzegł salę w pełnej krasie. I bardzo tego żałował. Pierwsze, co go odrzuciło, to sztylet, dopiero teraz zobaczył go w całej swojej okazałości. Razem z krwią. Dopiero po chwili podniósł wzrok. Kiedy zobaczył całą tą scenerię, odskoczył odruchowo, po czym zakręciło mu się w głowie. Ten widok był masakryczny. Symbole z krwi na podłodze, walające się, śmierdzące mięso, może ludzkie, może nie... Raczej nie, jednak mimo wszystko, całość szokowała. No i ta dziwna, demonicznie wyglądająca - bo ubabrana trochę krwią i obłożona mięsem figura. Jego pierwsza myśl to ucieczka. Już miał teleportować się z powrotem do drzwi, jednak w porę się ogarnął. Zwykłe pomieszczenie, upiorne, ale pomieszczenie. Jest tu sam, przynajmniej na razie. Otrząsnął się i obmyślił swój następny krok. Podszedł za jakieś pudło w sali i w jego cieniu nadpisał pieczęć, anulując tym samym poprzednią.
*To stąd morderca mógł zabijać ofiary, a przynajmniej je obserwować, więc lepiej będzie, gdy będę mógł tu szybko wrócić i od razu się schować...* - Pomyślał.
Podszedł do balkoniku i krzyknął do swoich towarzyszy, którzy byli pod nim.
-Słuchajcie, musicie tu przyjść i to zobaczyć! - Wykrzyczał zwięźle.
Zabierając sztylet ze sobą, poleciał jak najszybciej w dół, aby wybiec naprzeciw towarzyszom. Musiał się z nimi podzielić nowo zdobytymi informacjami.

Chłopak spojrzał się na brodacza oraz pozostałych aktorów. Nie odpowiadał ani nie odzywał się. Prawde mówiąc nie wiedział na początku co powiedzieć, dziwnie go zatkało. Teraz jednak postanowił przerwać te cisze.
- Proszę się nie obawiać. Jeżeli coś nawiedza ten teatr, to się tego pozbędziemy. Ktoś dyba na pański talent? Niech tylko spróbuje, wówczas gorzko tego pożałuje. Pozatym nie zapominajcie, drodzy państwo po co tu jesteśmy. Jesteśmy tu by odbudować nadzieje oraz pomóc wszystkim tym, którzy padli ofiarą tej...inkwizycji. Nie można się teraz poddać. Jeżeli my, wy się poddacie, poddadzą się też inni. Proszę, nie zapominajcie iż wasze aktorstwo oraz wasz teatr służą wyższym i szczytnym celom! - Powiedział już swoim głosem, starając się wpleść w swoje słowa jak największe zdolności retoryczne w celu podbudowania nastrojów w sali. Zerknął jeszcze na towarzyszkę by dodać jej otuchy ciepłym uśmiechem, po czym wszedł na scenę.
- Sądzę, że będę sprawował dobrą ochronę nad waszą trupą, jeżeli będę gdzieś blisko sceny. Dobrze...moje zdolności magiczne pozwalają kopiować głosy innych ludzi, prócz tego mogę nim ciskać na odległość, więc sądzę, że mógłbym w razie potrzeby podpowiadać teksty na scenie. Chciałbym się także dowiedzieć o czym będzie spektakl, oraz rzecz jasna dowiedzieć się co nieco o każdym z was, by nasza współpraca mogła zakwitnąć i wydać jakieś plony. - Oznajmił uprzejmie do trupy.
Zerknął akurat na rękę brodacza, która bodajże była ranna.
- Czy zechciałby pan może powiedzieć, co stało się w pańską dłoń? - Spytał, pamiętając iż należy on do osób dość...hmm..."pysznych"(od pychy, nie kojarzyć z jakimiś dziwnymi rzeczami). Jednak nim otrzymał odpowiedź, usłyszał jak Bass, woła ich podekscytowany z góry.
- Czyżby już coś znalazł? Ciekawe. - Pomyślał po czym przeprosił aktorów, których musiał teraz na chwilę zostawić, a następnie wyskoczył ze lądując bezpiecznie na ziemi i kierując się szybkim krokiem w stronę chłopaka, czyli do schodów. Oczywiście w między czasie, spojrzał się znacząco na Kayuki, by się przypadkiem nie zapomniała.


(Przepraszam, że nie odpisałem wcześniej.)

Trzeba przyznać, że po przemowie blondaska dziewczyna przypomniała sobie czemu też między innymi wybrała tą misję. Westchnęła cicho, a na jej ustach ponownie zawitał mały, szczery uśmiech. Nim też odwzajemniła uśmieszek towarzysza.
-Kyle dobrze mów. Nie pozwolę, żeby coś wam się stało, nawet jeśli miałabym zamienić to miejsce w stertę gruzu! Dorwę to coś i tak mu pokaże w co się wpakował próbując atakować waszą grupę! - w jej głosie można było dostrzec wielki zapał, choć kto wie czy nie był on wywołany tym, że dziewczyna chciała się po prostu wyżyć na kimś. Ehh... Trudno stwierdzić. Troszkę się wciągnęła w wizję jak torturuje biednego kogoś, aż wyrwało ją ciekawe pytanie zadane przez jej kolegę. Sama była ciekawa co też takiemu "hojnie obdarzonego w wielki talent" mogło się stać. Może za mocno się zamachnął ręką podczas gry? Albo skaleczył się papierem? Bądź zbyt energicznie złapał za klamkę? takie też scenariusze przewijały się po głowie srebrnowłosej wyczekując odpowiedzi od brodacza. Aż tu nagle usłyszała głos... brata? Rozejrzała się dookoła, aż w końcu jej wzrok powędrował do góry na (głupią) twarz brata. Jego słowa wystarczyły, żeby dziewczyna szybkim krokiem wyszła z sali i spotkała się z bratem. Z drugiej strony, chyba złym pomysłem byłoby pozostawienie aktorów samych, więc po chwili dreptania gwałtownie się zatrzymała odwracając się do kolegi.
-Dla pewności zostanę z nimi. - oznajmiła blondynowi wskazując głową na aktorów, po czym kierowała się ponownie w ich stronę. A co by było gdyby pod ich nieobecność coś by się wydarzyło? Strasznie zjadała ją ciekawość co też takiego odkrył jej braciszek, ale chcąc nie chcąc pozostała z grupą mając nadzieję, że nikt pod nieobecność Kyle się nie pojawi.

Mg

Bass poinformowawszy resztę, ruszył w drogę powrotną, nie mając jak zobaczyć reakcji ludzi z dołu. Tam zaś Kayle postanowił obudzić ducha aktorów, miny części z nich zdecydowanie nabrały nieco wiary, wtem ponownie odezwał się brodacz.
- Hmp. Więc mamy powierzyć wam nasze żywota? Nawet nie wiemy czy jesteście kompetentni! Zademonstrujcie nam waszą siłę! Walczcie między sobą, nie uciekaj!
Wykrzyczał jeszcze bardziej podenerwowany, a przez to wszystko nikt nie mógł ruszyć na spotkanie Bassowi, poza Kylem który spotkał się z nim w pół drogi przy wyjściu z ciemnego korytarza. A dziewuszka została sama, z tłumem który brodacz usilnie starał się nawrócić przeciw jej...
Termin: Sroda 18:00

Idąc przez ciemny korytarz starał się poukładać wszystkie zdobyte informacje w głowie. Parę razy potknął się przez to o walające się wszędzie pudła i rekwizyty. Nawet się nie zorientował, kiedy okazało się, że znajduje się niedaleko wyjścia. Gdy się do niego zbliżył, zza rogu wyłonił się Kyle.
-Oh! Jesteś już. A gdzie Kayuki? - Zapytał lekko zszokowany nagłym widokiem blond towarzysza. -No w każdym razie, powiem Ci czego się dowiedziałem. - Ciągnął, idąc z chłopakiem z powrotem w stronę schodów prowadzących na górę.
-To chyba coś w stylu magazynu teatru, przynajmniej teraz, bo zdaje się, że kiedyś na górze była sala dla vip'ów. Widać z niej scenę i słychać co się na niej dzieje. idealne miejsce na obserwację aktorów, możliwe że morderca tam przebywał. Dodatkowo, chyba zostawił tam po sobie pamiątkę. - Powiedział ironicznie. Pewnie kiedy Kyle zobaczy przyszła scenerię nie będzie zachwycony. - Walają się tam kawałki już psującego się mięsa, krwią narysowane są jakieś dziwne symbole a na środku kręgu stoi jakaś dziwna, drewniana figura. Jednym słowem - masakra - Bass starał się streścić wszystko to, co udało mu się zaobserwować.
- Aaa, i znalazłem o taki sztylet. - Pokazał blondynowi zdobiony, upaprany krwią sztylet w chwili, kiedy to pokonywali razem dalszą drogę.
Kiedy prawie dotarli na miejsce, Bass ostrzegł chłopaka. - Tylko uważaj, to naprawdę niezbyt przyjemny widok. Ale może Ty będziesz wiedział, co to jest. - Stwierdził.
Starał się przekazać wszystkie zdobyte informacje w jak najjaśniejszy sposób, tak, aby wszystko było jasne i zrozumiałe, ale nie wie, czy osiągnął swój cel.

Niezbyt jej to pasowało, że została z tym irytującym brodaczem, ale tak praca. Odprowadziła Kyle`a wzrokiem do drzwi, a następnie jej wzrok powędrował na najbardziej wkurzającą ją osobę w całym towarzystwie.
-Jak dla mnie ten sparing nie ma do końca sensu. Nie przyjechaliśmy tutaj, żeby okładać siebie nawzajem. - rzuciła od tak trochę nieprzemyślaną myśl. Często i gęsto jej myśli wychodziły przez jej jadaczkę, tym bardziej jak musiała "współpracować" z upierdliwą osobą. Wyszczerzyła się złowieszczo w stronę brodacza.
-Jeśli tak bardzo chcesz zobaczyć moją magię, to z WIELKĄ chęcią zademonstruje ją na tobie... - mówiąc specjalnie wyolbrzymiła jedno słowo, dalej się szczerząc w stronę brodacza.
-Postaram się nie zrobić wielkiej krzywdy tak "wybitnemu" i "popularnemu" aktorowi. - ah~ ta ironia w głosie, kto jej nie kocha? Chciała, żeby ten zadufany brodacz darował se już negowanie innych aktorów.
-Noooo, ale jeśli taka demonstracja ci nie pasuje, to daj se lepiej siana. Mamy was bronić i przy okazji dorwać to coś, a chyba nie chcesz, żebyśmy opadli za bardzo z sił przed spektaklem, prawda? - mężczyzna już na samym początku wykorzystał limit cierpliwości i dobroci dziewczęcia, co chyba łatwo można było dostrzec. Modliła się w myślach aby jej blond towarzysz czym prędzej tutaj przyszedł, bowiem ona się z tym aktorem nie dogada. Skierowała się na tył sceny, żeby wszystko dobrze wiedzieć.
-Jak chcecie to sobie ćwiczcie, jak nie to dalej panikujcie. Wasza wola. Nie mam zamiaru wam przeszkadzać w próbie. - rzuciła trochę głośniej do całej bandy, obserwując wszystko dookoła.

- Panna Kayuki została pilnować aktorów, mam nadzieje, że sobie poradzi. - Odpowiedział gdy spotkał Bass'a. Bez chwili wahania ruszył za chłopakiem, słuchając o tym co znalazł i o tym co ma do powiedzenia. Ciężko mu było nieco poruszać się nieco w ciemności, więc zapalił sobie zapałkę, by znowu się nie potknąć o coś, przy okazji zapalił sobie jeszcze papierosa. Dawno nikogo tu nie było, a przynajmniej wszystko sprawiało takie wrażenie.
- Z twojego opisu wychodzi na to, że ktoś stworzył tam ołtarz ku czci jakiegoś mrocznego boga, lub coś w tym stylu. - Stwierdził słysząc opis wyglądu miejsca, pomału zbliżając się do niego rzecz jasna. Zwrócił nieco większą uwagę na sztylet, który mu został podany. Wziął go ostrożnie w chusteczkę którą miał przy sobie, przyglądając się mu. Krew...hmm...
- Lepiej nie dotykać dowodów zbrodni. Rozumiesz, odciski palców czy coś. - Odparł oglądając go w dłoni. Kiedy dotarł na miejsce, przypomniało mu się parę scen z życia, z podobną scenerią, co nie było miłym wspomnieniem. Rozejrzał się dookoła po ołtarzu, wyjrzał na loże by zobaczyć jak radzi sobie Kayuki, oraz zobaczyć jak wygląda sama loża "Vipów", po czym rozglądał się, by może zauważyć jeszcze jakieś rzeczy dodatkowe. Zaciągnął się papierosem.
- Hmmm...wygląda jak ołtarz ofiarny. Ciężko powiedzieć, czy składani w ofierze byli aktorzy, czy zwierzęta. W każdym bądź razie nie wygląda to najlepiej... - Stwierdził z niesmakiem oceniając całą tą sytuacje.

Mg

Kyle spotkał się z Bassem po czym obaj ruszyli raz jeszcze obadać salę vipowską, miejsce oczywiście niczym się nie różniło, bo kiedy ktoś miałby czas na zmianę wystroju? Czuć jednak było w powietrzu coś dziwnego, jakaś ostra siarczysta woń, w tych ciemnościach nie można było jednak spostrzec skąd dochodzi. Chyba również robiło się nieco.. gorąco?

Tymczasem Kayuki miała swoje własne problemy z wiecznie niezadowolonym brodaczem i resztą aktorów, którzy postanowili jednak poćwiczyć nieco scenariusz, czytali, recytowali czasem próbowali dialogów, ale nie nasz brodacz, który niezadowolony z decyzji reszty ruszył w kierunku głównego wyjścia z sali, bełkocząc coś pod nosem.

(Wybaczcie za zwłokę, miałem parę spraw na uczelni)

Bass wszedł do pokoju za Kylem, tym razem już na spokojnie. Kiedy emocje opadły, był w stanie spojrzeć na cała scenę z większym dystansem i - co ważniejsze - mógł przemyśleć wszystko racjonalnie.
- Masz rację, byłem nierozważny. - Skwitował wypowiedź towarzysza odnośnie noża. - Myślę jednak, że powinniśmy pokazać sztylet szefowi, może on będzie wiedział, co to konkretnie jest albo do kogo należy. - Dodał po chwili.
Kiedy Kyle oglądał ołtarz, Bass podszedł bliżej, aby uważniej przyjrzeć się krwawym znakom na podłodze.
- Na to wygląda, jednak nie znam żadnego kultu ani religii praktykującej tego typu obrzędy... - Skomentował wypowiedź towarzysza, samemu dalej analizując ślady.
Całość piękna nie była, urzekająca też nie za specjalnie, ale ustawienie oraz kręgi wskazywały na jakąś ceremonię. I to mroczną, no bo dobre leśne stworzonka bądź aniołki z pośladkami na wierzchu raczej nie kojarzą się z walającym się na podłodze mięsem.
- Wygląda mi to na jakąś prymitywną formę magii, nie wiem konkretnie co to jest, ale wydaje mi się, że ktoś tu próbował, albo dopiero będzie próbował przeprowadzić jakiś magiczny rytuał. Może to jakaś forma przywołania... -Powiedział, po czym po chwili urwał. Do jego nozdrzy wdarł się ostry i nieprzyjemnie drażniący zapach siarki, w dodatku robiło się jakby... cieplej? To od razu postawiło młodego maga do pionu.
- Kyle, czujesz to? Coś się dzieje, przygotuj się. - Rzucił zwięźle do maga.
Sytuacja postawiła go w stan gotowości. Hiroki przybrał odpowiednią postawę. W razie konieczności, był gotowy do ofensywy, jednak gdyby okazało się, że to coś o wiele poważniejszego, gotów był również sprawnie się wycofać.

Zachowanie brodacza nie wydawało jej się dziwne, w końcu po takiej wymianie słów, mogła stwierdzić, że mężczyzna także ma "ciężki charakter". Wzruszyła ramionami, reszta grupy nieco ułatwiała jej obserwowanie sali, bowiem zdecydowali przestudiować scenariusz z kilkoma dialogami, co też nie wymagało wielkiej przestrzeni w czasie próby. Kątem oka obserwowała grupę, natomiast gdy oprowadzała wzrokiem najbardziej irytującą ją osobę, mogła rozejrzeć się ponownie po sali. Zastanawiała się czy wychodzący aktor wróci na próbę i dalej będzie podnosił jej ciśnienie. Co jakiś czas zerkała też do góry, tam skąd Bass się do nich darł. Była ciekawa co też odkrył, ale nie mogła zostawić przecież aktorów, może to tylko takie uczucie, ale była pewna, że jak nie będzie nikogo w ich pobliżu, coś może im się stać. Między innymi chciała, żeby reszta aktorów nie była, tak sfrustrowana jak wychodzący brodacz więc, gdy tylko nadarzyła się jakaś okazja do krótkiej rozmowy srebrnowłosa chciała ją wykorzystać.
-Czy ten człowiek na każdej próbie jest tak nieprzyjemny? - spytała się zdecydowanie bardziej pogodnym tonem głosu, gdy po jakimś tam dialogu, grupa zdecydowała dalej przerabiać scenariusz. Chyba najłatwiej będzie zacząć krótką rozmowę od tego irytującego człowieka.