Morze w okolicach Hargeon

First topic message reminder :

Morze, które otacza miasto Hargeon i ma dostęp do jego portu. Woda słona jak to w morzu, tafla dość jasna i czysta. Na szczęście w Fiore nie wymyślili jeszcze fabryk, które zatruwałyby naturalne zbiorniki wodne. I dobrze ochrona środowiska na pewno jest chlubna, dzięki czemu nie musisz kapać się wśród puszek po śledziach. Co pewien czas na morzu jak to na morzu pojawią się wyspy. Zazwyczaj są to niewielkie, małe wysepki bez mieszkańców. Zazwyczaj dość ciepłe z palmami. Każda jednak różniła się od siebie w jakiś sposób. Tak naprawdę jest ich całkiem sporo więc niemożliwym jest spamiętanie ich wszystkich.
---
Właśnie na jedną z takich wysp, nieoznaczonych na mapie mieli się dostać Yagyuu i Rednote członkowie Grimoire Heart. Teraz znajdowali się na środku morza na okręcie, ale po kolei. Kiedy przybyli we wskazane miejsce w Hargeon zobaczyli okręt "Santa Maria" oraz ludzi, którzy przygotowywali statek do odpłynięcia. Szybko odnaleźliście również kapitana statku. Jak go poznaliście? Ano ubrany był w typowy piracki strój, miał stylową czapkę i przepaskę na oku, a poza tym papugę na ramieniu. Kilkudniowy zarost być może pokazywał, że osoba, która przed wami stała spędziła mnóstwo czasu na morzu, gdzie zwykle zapomina się o goleniu. Poza tym Kuternoga Wielki nie posiadał lewej nogi tylko kawałek drewna, jak to piraci na filmach. Ciekawe czy skoro jego praprapradziad też zwał się Kuternoga, to czy ten brak nogi był rodzinny? A może jakiś rytuał przy osiągnięciu pełnoletności? Bo wasz kapitan 40-stkę już na pewno przekroczył. W rękach trzymał mapę skarbów. Kiedy poinformowaliście go o swoim przybyciu od razu zabrał was na pokład uradowany, chwaląc się tym, że będziecie bogaci. Dostaliście nawet swoje kajuty, a poczuliście jak statek odpływa chwilę później. Wszystko już było przygotowane. Sam statek nie był wcale najgorszej jakości. Drewniany ze wzmocnieniami stalowymi oraz trzema masztami mógł uchodzić za rarytas w porcie. Oczywiście stylizowany był na okręty pirackie, tak jak sam kapitan okrętu. Kiedy przepłynęliście kil mil, a rejs trwał może 2 dni przyszedł do was kapitan.
- Za chwilę przypłyniemy. - oznajmił -  możecie już wyjść na pokład. Mam co prawda mapę  skarbów i lokalizację skrzynki, ale niestety nie mam tutaj pułapek zaznaczonych, mój przodek o nich zapomniał - podrapał się po głowie - Więc właśnie waszym zadaniem będzie przeprowadzenie nas obok nich, aby załoga za bardzo nie ucierpiała, rozumiecie?
Było to raczej miłe, niepewne pytanie niż żądanie. To była w zasadzie wasza ostatnia i jedyna okazja na zadanie pytań dotyczących misji. Potem dopłyniecie do lądu i może się okazać, że nie będzie czasu na pytania.

Czas na odpis 48h. Wydaje mi się, że oboje chcielibyście to szybko skończyć. Jak coś spamcie na gg to wydłużę czas.

Płynie, tyle ma do zrobienia, przechwycić kulę, zaryzykować... Najwyżej utonie (jeden slot wolny...), najwyżej będzie musiał być ratowany albo do akcji wkroczy niebieski Thrylith w jego ciele, który w nim pozostał po misji w Est Asterii (nie wiem jak to działa, do Fema jbc). Złapać ją, nie wiadomo czym ona jest, ale pewnie czymś ważnym skoro znajduje się w tym miejscu... najwyżej będzie to jakieś jajo lub też inny syf morskiego stwora, bo przecież nie wiadomo do końca czym to jest. Pierdolić brak oddechu, musi to zrobić... tym razem nie może zawieść drużyny, ostatnim razem poddał się chwili słabości i zabił Miyu... dlatego teraz musi się wykazać. Dlatego przyśpieszył płynąc po owy skarb, który znajdował się pod wodą...

Thetmayer zobaczył tylko cień ciała Ahiego, który po chwili wyskoczył poza statek. Z tego, co Kaziu pamiętał, znalazł pod wodą jakąś bańkę ze szkła. Albo tak tylko wyglądała, w końcu woda trochę zniekształca obraz. Nie obudził się w porę, by zaprotestować na plan białowłosego, więc postanowił teraz poczekać na to, co zrobi Ahi. W swym planie nie założył chyba powodzenia, bo żadnego sygnału na 'schodźcie' nie ustalił. No cóż, Thetmayer mógł jedynie oczekiwać razem z blondynką, Rashgarem i Reevesem na rozwój wydarzeń.
-Lilianne, dasz radę na tyle wstrzymać oddech?- spytał dziewczynę i spojrzał na nią. Miała mniejsze płuca, możliwe, że sama nie da rady spłynąć aż kilkadziesiąt metrów w dół. Pomijając tę kwestię, pewnie szykowała się niedługo batalia z Oracion Seis. Z kolejnym po Karaluchu ich członkiem. A sam Karaluch zresztą wciąż żył, bo udało mu się uciec z ostatniej ich potyczki. Jednak teraz wiedzieli już jak go zabić. Już im nie ucieknie. Kaziu postanowił ściągnąć okrycie górnej części ciała, został jedynie w spodenkach z mieczem przy pasie z jednej strony i toporem z drugiej. Było bardzo ciepło, więc mógł spożytkować ten czas na opalanie swej umięśnionej górnej części ciała.

- Mogę spróbować, ale nie obiecują za dużo - odpowiedziała malutka dziewczyna. Sama uważała się za wielkiego człowieka to inni byli po prostu wielkoludami. Patrzyła na to jak rozbierał się Thethmayer. Po chwili zaczerwieniła się, w końcu ona na pewno nie rozbierze się przy tylu mężczyznach! Tym bardziej jak Asthor to MG. Dlatego dziewczyna czeka na ewentualne nurkowanie, ale wtedy jako ostatnia wpłynie do wody. W końcu była w spódniczce i ktoś niechcący mógłby zobaczyć coś czego nie powinien, ale na by to przeżyła, nie wiadomo jak podglądacz.

MG

Oręża Grzechów Głównych - Część druga - Chciwość

//Rashgar nie odpisał od dwóch kolejek. Kolejny brak odpisów równa się wypadnięcie z misji.

Cóż Ryudogon zanurkował pod wodę chcąc pochwycić kulę, która znajdowała się w środku. Gdy podpłynął mimo ostrzeżeń mistrza gry zobaczył jakby drzwi prowadzące do środka na ściankach kuli. Sama kula miała średnicę około 3ch metrów, ale mimo to spróbowałeś ją przenieść. Efektów jednak nie było widać. Ewidentnie ta kula nie była przeznaczona do poruszania. W końcu znajdowała się zapewne od kilkuset lat w wodzie, odporna na prądy morskie musiała być jakoś unieruchomiona za pomocą magii w danym miejscu. Poruszanie nią było niemożliwe. Ku woli ścisłości nie dałeś rady zobaczyć wnętrza przez szkło mleczne, które skutecznie osłaniało zawartość kuli. Po chwili wypuściłeś całe powietrze z płuc. Miałeś naprawdę mało czasu na reakcję. Może 3-4s do zachłyśnięcia się wody i wynikową utratą przytomności. Tak więc wiele czasu na reakcję nie masz. Szybko oceniłeś, że nawet jeśli Cię wyciągną [50metrów] to twój stan będzie wymagał ratowania i nie wiadomo, kiedy znowu będziesz mógł powrócić do wykonywania zadania. Dla podpowiedzi dodam, że zawsze mogłeś próbować dostać się do środka kuli. Ale wtedy w zamian za możliwość płynnego kontynuowania misji stawiałeś na szali swoje życie. Wybór należy do ciebie. Czy ryzykujesz i szukasz sposobu na wejście do kuli w ciągu 3-4s ryzykując życie, czy też ciągniesz za linkę, tracisz przytomność, drużyna cię ratuje, a potem nie wiadomo ile leżysz na łóżku w kajucie bez przytomności.

Na pokładzie w tym czasie trwały przygotowania do zanurkowania. Reeves już wcześniej to proponował, Thet zdjął bluzkę, a Lilianne oznajmiła pełną gotowość do podjęcia się tego zadania. Teraz wszyscy czekali tylko na Ryudogona, nie wiedząc o tym jak krytyczny jest teraz jego stan.

Odpis do 1 kwietnia godz 11:00

Czas na odpis upłynął. Przedłużam termin o 48h. Jeśli nikt nie odpisze do 3 kwietnia godz 11:00 kończę misję z nieznanym wam skutkiem.

Eh, no dobra jak mus to mus... niestety tym razem sobie daruje, dlatego też pociągnął za linę, by go wyciągali, po czym stuknął w kulę, na swoim ostatnim wdechu, bo co mu innego zostało? Przynajmniej w głowie ułożył mu się plan jak to wyjebać ograniczenia swojego ciała, które powinno wytrzymać troszkę dłużej niż taki marny odcinek pod wodą. Cóż, wziął ze sobą dmuchane kółeczko, więc też następnym razem spróbuje je wykorzystać... ah to wykiwanie wszystkiego. Teraz tylko czekał, aż go wyciągną, bla, bla, bla dusi się pewnie, czeka aż go wyciągną, będzie nieprzytomny przez x postów itd itp.

-Zaczniemy w końcu?-
Powiedziałem wyraźnie zdenerwowany, gdyż czekanie na tego dryblasa od dłuższego czasu mnie niecierpliwiło...
Stałem gotowy do skoku do wody, przytupując nogą o deski pokładu... Po chwili jednak postanowiłem rozgrzać się trochę przed czekającym mnie wysiłkiem fizycznym...
Skłony, rozciąganie, 5 minut i byłem wystarczająco rozgrzany i rozciągnięty by żaden skurcz mnie nie złapał...
Kiedy Ahi pociągnął za linę, chwyciłem ją ile sił i zacząłem go wyciągać... Ew przeprowadzam akcję resustytacji, ale usta usta sobię podaruję...

MG

Oręża Grzechów Głównych - Część druga - Chciwość

//Rashgar odpada ze względu na brak odpisów.

Lilka, Thetmayer, Reeves

Reeves rozgrzewał się czekając na towarzysza podróży. Czas mijał, a wy wiedzieliście, że dużo powietrza nie mogło już pozostać w płucach Ryudogona. Zastanawiało was ile ten człowiek jest w stanie wytrzymać na bezdechu. W pewnym momencie dostaliście odpowiedź w postaci kilku pociągnięć liną, którą Reeves zaczął wyciągać na pokład. Miał uzasadnione obawy, że jego sojusznik może nałykać się wody i w efekcie zostanie wyłowiony nieprzytomny. Nikt jednak nie spodziewał się jednak faktu, że łowca wyciągnie linę, ale... bez Ryudogona. Koniec liny był pusty, nie znaleźliście nawet ciała.

Ryudogon
Byłeś bliski utraty przytomności, ale w momencie stuknięcia w kulę nagle znalazłeś się w zupełnie innym miejscu. Kamienne uliczki i budynki pochodzące z dawnych czasów dość dobrze zachowane jak na wiek, z którego mogły pochodzić. Miasto, bo tylko tak można było to nazwać otoczone było kulę, za którą widać było wodę. Światło było nieznanego pochodzenia, ale nie miałeś problemu z widzeniem. Cała podwodna struktura wydawała się być całkowicie opuszczona. Budynki po kształcie w większości były mieszkalnego i kupieckiego pochodzenia. Najważniejszą budowlą w tym mieście była z pewnością wielka konstrukcja w kształcie ściętego czworościany w centrum miasta. Wejście do niej znajdowało się nad poziomem większości innych budynków i prowadziły do niego szerokie schody. Tyle widziałeś, bo znajdowałeś się jakieś 700m od tego obiektu. Cała architektura przypominała generalnie stare azteckie miasto. Poza tym nie miałeś przy pasie liny. Nie miałeś też pojęcia jak z stąd wyjść, by powiadomić resztę drużyny.

Czas na odpis 7.03.2014 godz 8:00

-Dosyć tego, nie możemy tu tak siedzieć. Ahi zniknął, ale przed chwilą było czuć pociągnięcia liną. Musi znajdować się gdzieś pod wodą. Chcecie to zostańcie, ja skaczę...-
Jak powiedziałem, tak zrobiłem. Zrobiłem szybki skłon, rozruszałem ręce i nogi i wskoczyłem do wody. Od razu pokierowałem się w stronę kuli, przy okazji rozglądając się za towarzyszem, który notabene powinien gdzieś tu być, oczywiście według praw natury... Ale to świat magii, więc nigdy nic nie wiadomo. Jak przewidywała moja wcześniejsza teoria, kula powinna mnie wpuścić bez problemu, jakbym przechodził przez taflę wody. Jak będzie w rzeczywistości, to się okaże...
Tak więc jak najszybciej chciałem znaleźć się w miejscu, gdzie ponownie będę mógł zaczerpnąć powietrza. Płynąłem ile sił w nogach by dotrzeć do kuli... Dawałem z siebie wszystko by nie zginąć w odmętach wody...

Nie wiedział kompletnie co się stało. Rozglądnął się na boki i było to jakieś miasto, które otaczała kula? (przynajmniej tak rozumiem z opisu). Czyżby Ryu znalazł się wewnątrz niej po stuknięciu w nią? Całkiem możliwe... do tego wszystko by pasowało, bo broń jest stara, a to miasto może być kryjówką... Szybko złapał za swój naszyjnik, po czym powiedział krótko:
- Czarny czerwiec...- by wezwać swój oręż w postaci miecza. Oczywiście wiedział, że materializacja go trwa 3 sekundy, bo już amuletem się bawił. Pozostałość z Est Asterii... Tak, tam gdzie zginęła Miyu. Wiedział, że może nie być tutaj sam i ktoś lub coś może go zaatakować z którejś strony... Był czujny, dlatego się rozglądał. Przełknął ciężko ślinę i podziwiał architekturę tego krajobrazu, w którym przyszło mu się znaleźć. Kolejna podróż... czy tym razem też ktoś umrze? Miał nadzieje, że nie będzie to on sam. Nie może czekać, musi się stąd wydostać, kto wie... może uda mu się znaleźć oręż i posiąść jego moc. Zaczął iść w kierunku budowli, które była 700 metrów od niego. To nie było daleko, jednak nie przestawał być czujnym. Uważał jak stąpa, bo mogą być tutaj pułapki... Aztecka architektura, a oni lubili sobie stawiać pułapki, oj tak... Oglądał Indiego Holmesa (parodia Indiany Jonesa). Kierował się do centrum, by wejść po schodach. Musi w końcu zobaczyć co jest na samym szczycie.

-Ha, a to Ci niespodzianka- mruknął pod nosem i obadał końcówkę liny. Nie wyglądała na zniszczoną, rozszarpaną, przegryzioną. Jakby Ahi po prostu przestał istnieć. Może ta bańka go pochłonęła? Albo zdezintegrowała? Kaziu nie był pewien, a wręcz nie mógł być w ogóle pewien, skoro nie był na dole i nie pomacał tej kuli.
-Zaraz przydałoby się spłynąć po Ahiego- powiedział do Lilci i zaczął wykonywać krążenia ramion w przód i w tył, 10 razy lewą, 10 razy w prawo i zmiana kierunku. Mięśnie muszą być rozgrzane bo kula była dość nisko, skoro tak długo płynął za pierwszym razem. Reeves dość szałaputnie postanowił pójść przodem, więc Thet zeskakuje do wody, chwyta linę.
-Zobaczę co się stanie z Reevesem jak dopłynie do kuli i wrócę. Jak coś złego się stanie to szarpnę linę- powiedział do reszty ludzi na pokładzie. Gdy myśliwy zanurkuje, Thet odczeka kilka sekund, kontrolując domniemaną głębokość Reevesa, po czym zacznie szybko płynąć w dół, goniąc towarzysza. Jednocześnie stara się zmiarkować siły na tyle, by móc samodzielnie wrócić i opowiedzieć o tym, co stało się z kompanem z obiektywnego punktu widzenia. Tak więc Kaziu spływa jedynie tam, gdzie musi, by zobaczyć rezultaty akcji towarzysza i wypływa. W razie braku tlenu szarpie linę.

- No to w takim razie ja też płynę - powiedziała nasza kochana Lilianne. Sama także się rozgrzała. Kilka wymachów rękami, kilka skoków. Sama skoczyła ostatnia i nie miała zamiaru śpieszyć się, żeby dogonić chłopaków, bo tak czy siak nie udałoby się to jej. Płynęła, powoli miarowymi ruchami. W miarę szybko płynęła, żeby dopłynąć tam gdzie są chłopacy. W gruncie rzeczy nie chciała stracić oddechu. Nie wiedziała także, czy gdzieś tam dopłynie. W końcu jej malutkie ciałko może nie przetrwać tego ciśnienia pod wodą.

MG

Oręża Grzechów Głównych - Część druga - Chciwość

Ryudogon

Szedłeś do przodu uliczkami antycznego miasta nie spotykając po drodze żadnej żywej duszy. Wbrew twoim przypuszczeniom nie spotkałeś jednak żadnego utrudnienia w postaci pułapek. Bez problemu znalazłeś się przed ścianą świątyni. Z bliska zobaczyłeś, że do wejścia prowadziły montstrualne schody o progach wysokości około 80cm każdy. Czyli dało się po nich wspinać. Spoczniki miały szerokość około dwóch metrów. Samo wejście również było dużych rozmiarów i stanowiło po prostu otwór w ścianie. Po bokach znajdowały się cztery kamienne posągi o wysokości około 6 metrów. Przedstawiały zapewne jakiś wojowników ponieważ każdy z posągów dzierżył kamienny miecz dwuręczny adekwatny do swoich rozmiarów. Zacząłeś wspinać się po schodach, gdy nagle posągi ożyły. Zapewne domyślałeś się tego. Ruszyły w twoją stronę dzierżąc swoje dwuręczne miecze. Były dość powolne, ale ich rozmiary sprawiały, że dość szybko się do ciebie zbliżały. Ustawione były w kwadrat, ty znajdowałeś się na przecięciu przekątnych w odległości około 5 metrów od każdego posągu. Chyba szykowała się walka z kamiennymi strażnikami świątyni.

Reszta:
Reeves wskoczył do wody i od razu zanurkował w miejsce położenia kuli skrywającej całe miasto. Uznał, że wystarczy jakby do niej wejść, aby dostać się do środka. Dotknąłeś delikatnie tafli kuli, ale nie zostałeś wpuszczony tak jak to przewidywałeś. Dotknięcie nie przyniosło żadnego efektu. Za to powietrze zaczęło Ci się kończyć. Długo już nie wytrzymasz pod wodą, nie zdążysz wrócić na statek. Thetmayer i Lilka nie podpływali tak daleko, ale natychmiast musieli zacząć wracać, aby się nie utopić. Zobaczyli za to, że próby łowcy są nieefektywne i nie będzie z nim zbyt dobrze jeśli zaraz nie dostanie się do kuli. Wy nie mieliście już na tyle powietrza, aby dopłynąć do kuli, pozostało wam tylko wracać.

Czas na odpis 11.04 godz 8:00

- No co jest smętne skurwysyny?!- zawołał do swoich nowych najlepszych przyjaciół, których by z miłą chęcią utulał tak jak jeszcze nigdy tego nie robił i w ogóle, ale nie może sobie na to pozwolić z jednego małego względu, że pragną go aktualnie zajebać i zrobić krwawą miazgą. Kto by się tego spodziewał? Pewnie Ryudogon emanujący pewnością siebie. Tak, dobrze niech będzie ich więcej... on lubi walczyć z większą ilością, w końcu on się nie musi ich bać, bo jest samotnym wilkiem działającym solo.
Zszedł trochę na schody, by mieć większy komfort podczas walki z tymi potworami. Czemu schody? Otóż ich rozmiary raczej nie będą dogodne w walce na nierównym terenie jakim są schody, do tego łatwiej Ryudogonowi będzie ich wszystkich unikać, gdy będą się cisnąć nad nim. Dzięki ich rozmiarowi będą musieli się schylać, by go w ogóle uderzyć tymi mieczami. Pierwsza rzecz jednak nim do niego podejdą to wytworzenie w ręku Niszczyciela Piekła (B), prosto pod ich nogi w celu wykonania na nich jakiś ukruszeń, ze względu na ich posturę. Nogi muszą zostać lekko zniszczone, ale po co? By te kloce popadały, wystarczy wtedy tam celować, ich postura pewnie się zachwieje. Dalej mamy użycie Krwi demona (C), by sprawić, że ataki Ryu będą o wiele silniejsze niż normalnie. Gdy tylko zbliży się pierwszy to automatycznie rzuca się mu do nóg (ofc jak golem będzie wyżej), by zaatakować w jego lewą nogę z całą siłą zamaszystym uderzeniem horyzontalnym od prawej do lewej. Rozmiar i kształt miecza Ryu będą się do tego nadawać, bo jak wiemy większe lepsze do takich rzeczy + będzie trzymał ją w obu dłoniach, od tego ma paladyna, by nie mieć problemu z machaniu nią. Po ataku ją wycofuje. . A tak, będzie uważał, by nie dostać niczym ze strony golemów i upewni się, że go nie zajdą, by nie odcięły mu drogi ucieczki. Szykuje do tego użycie x3 potępieńców do stworzenia ich za plecami pierwszego, by gdy Ryu będzie się zajmował nim od razu go popchnęły w trójkę i wywaliły. Wtedy Ryu pobiegnie w bok, by nie zostać przygniecionym mimo wszystko. Dalej będzie uważał na pozostałe golemy.

...to koniec... moje przypuszczenia stały się błędne... kula wcale nie chciała wpuścić mnie do środka jak podejrzewałem...
Nie starczyłoby mi tlenu na dalsze szukanie ani na powrót na powierzchnię... zamiast pływać w kółko panikując, zacząłem uderzać w kulę pięściami, nogami i czym tam tylko miałem... W końcu Ahi jakoś tam wszedł... bo raczej nic go nie zjadło, wtedy sznur byłby naruszony, a i raczej nie wyparował...
Jeśli uderzenia nic nie pomogły, nie pozostaje nic innego jak zacząć nawalać pociskami... Najwyżej zatopię to, co jest w środku... Tak więc przywołanie Colta i cały magazynek w kulę... Jeśli 5 strzałów nie pomoże, ostatnie dwa dostają dodatkowo wybuch przy zetknięciu się z powierzchnią kuli