Las Świerkowy

Słysząc odpowiedź Sayaki, pokiwał głową z uśmiechem. A przynajmniej robił to do czasu kiedy nie dotarł do niego sens słów dziewczyny. A raczej jego brak. natychmiastowo zwiesił ramiona, otworzył szerzej usta a okulary mu się zsunęły. Następnie z niedowierzaniem strzelił Facepalma.
-Takim pseudo lekarzom jak ty od razu powinni odebrać licencje na leczenie.-Wystękał z niedowierzaniem-Kobieto... to że uwaga, JESZCZE nie wystąpiły objawy, bynajmniej nie oznacza że nie uległaś zarażeniu! Choroby, mają to do siebie że niektóre mogą gnieździć się w człowieku nawet kilka lat, nim dokonają spustoszenia. Spójrz na Aids! Nawet taka popularna różyczka może mieć tydzień utajenia. A ty mi mówisz że jesteś odporna?- Załamany Dżek zamilkł i nawet nie przejął się reakcją Lusi. Dlaczego magowie leczący, nic nie wiedzą o leczeniu? Taka strata, oh taka strata. Tak czy siak przebierając z wolna nogami w pewnym momencie odbił na ledwo widoczną ścieżkę, prowadzącą na południe.
-Tędy najpewniej ktoś szedł, tędy najszybciej dojdziemy gdzie trzeba...- Rzucił nadal mają jakąś taką niewyraźną twarz. Może to czas na Rutinoscorbin?

-Na niego choroba zadziałała od razu, tak jak na jego towarzyszy. Teraz mi powiedz że jestem pieprzonym wyjątkiem. Warknęła na Dżeka idąc jakieś dwa kroki zanim, po drodze chwyciła za skrzydła Kyu, która badała teren.
Szli tak przez parę dobrych minut, ciemno jak w dupie, tylko ona oświecała teren 15 metrów i dawała najwięcej ciepła ile mogła wyciągnąć z rózgi i z siebie.
Nagle po prostu stanęła. Spojrzała już bardziej spokojnym wzrokiem i wyrazem twarzy niż miała przed paroma minutami.
-Może to być moje wrażenie ale las wydaje się być pusty. Mruknęła głosem pełnym skupienia, uniosła zielone oczy do góry aby spojrzeć w korony drzew.
,, Mokyuuu ! '' ,, Ciemno, Zimno, Pusto !'' Podpowiedział jej Kyu gdy ta spojrzała ponownie na kryształ. Jej magiczny przedmiot zamarzł. Zamarła.
-Z każdym krokiem, im dalej brniemy w las. Robi się zimniej, na pewno idziemy dobrze? Mówiła gdy wolną ręką chwyciła różowego stworka i przytuliła go do siebie. Światło laski walczyło dzielnie z ciemnością zgromadzoną w lesie, zaś ciepło rózgi nadal dawało się we znaki nie chcąc ustąpić srogiemu, chłodu lasu.

Zimno. Bardzo nieprzyjemnie. Do tego coraz ciemniej. Do tego lekarz i Sayaka wdali się w kłótnię, która jeszcze bardziej pogarszała nastrój panujący w tym lesie. Nie dlatego, że drzewa wyły cierpiętniczo. Dlatego, że coś blokowało im i słońce, i ciepło. Lusye przyłożyła sobie dłoń do lewego ucha, które zaczęło nieprzyjemnie boleć. To zapewne od zimna, pomyślała, dlatego też starała się je ogrzać. Nie zamierzała wtrącać się w kłótnię dwóch osób. To nie był jej interes.
- Szaman, Drzewiec, znajduje się daleko, w miejscu, gdzie świeci słońce - powiedziała ni z tego ni z owego, na pytanie, czy dobrze idą. Możliwe, że szli źle. A możliwe, że szli dobrze, jedna nim dojdą do światła, będą musieli zmierzyć się z ciemnością. Nie podobało się jej to, nic a nic. Hymme tymczasem wzlatywał pod korony drzew czy też wybiegał przed nich, by sprawdzić drogę i w razie czegoś niepokojącego ją poinformować. Tymczasem sama dziewczyna, uważając na drogą, którą szli, starając trzymać się grupy, ale tez nie naruszać ich przestrzeni, sięgnęła do wiatru.
- Wysłuchaj mnie, lekki powiewie, spokojny wietrze, groźna zawiejo. Powiedz mi, proszę, gdzie prowadzą twe drogi? I gdzie nasze prowadzą?
Nie chciała sięgać do ciemności. Zbytnio się jej bała. Ale pewnie i to będzie musiała zrobić, by obrać właściwą drogę.

Westchnął po raz kolejny, stwierdzając że nie rozumie kobiet i pseudo lekarzy. A zwłaszcza pseudo leczących kobiet! Nie żeby coś do takich miał, ale kłótnia z lekarzem była dość głupia.
-[color-gray]Moja droga wirus u każdej osoby może rozwijać się z różną szybkością, nie ma reguły która stwierdza że u każdego człowieka będzie to natychmiastowy efekt. Po drugie jest też coś takiego jak różnica w sposobie zarażenia. No chyba ze twój chłopak też zaraził się poprzez całowanie z jakąś pindą. Wtedy pozostaje tylko ten jeden warunek.[/color]-Rzucił w kierunku dziewczyny poprawiając okulary i zasuwając dalej. W sumie przydałoby się w końcu znaleźć tego kogo maja znaleźć.-Daleko gdzie świeci słońce...? Hmm... Albo chodzi o aktualną pozycję słońca, albo po prostu o wschód.-Rzucił niespiesznie kontynuując wędrówkę. Wędrówkę... gdzieś. Tak, gdzieś najlepiej oddaje sytuację.

,, Pinda. '' To jedno słowo starczyło, aby w Sayace wkurwiometr uzyskał maximum. Wiedziała że przestanie świecić, jeżeli zmieni rózgę w łuk... Najwyraźniej bardzo ją kusiło aby sięgnąć po strzałę i wycelował ją prosto między oczy, a dokładniej mówiąc okulary Dżeka.
-Jeszcze jedno słowo, a zrobię z Ciebie serek szwajcarski. Mruknęła, patrząc na niego spode łba. Najwyraźniej neurotyczny charakterek Say, nie pozwalał sobie na krytykę. Ona wiedziała swoje i kropka.

Wzdychając, uniosła wzrok, aby natrafić na ludzki kształt, który był opatulony mrokiem. Światło rózgi nie oddawało aż tak dużego światła, żeby mogła oświecić postać. Mogłaby podejść bliżej.. No ale, ale strach też robił swoje ! Szczególnie że urwał jej się kontakt z jej najukochańszą Boginią. Mimo to sięgnęła po strzałę, i nadal trzymając rózgę, była gotowa na szybką zmianę broni. Patrzyła na postać swoimi zielonymi oczami, przenikliwy wzrok dziewczyny nakazywał jej aby ta podeszła, lecz niestety, zebrała się na odwagę wypowiedzenia kilku słów.
-Kim jesteś i czego chcesz! Powiedziała podniesionym głosem i zmrużyła gniewnie oczy, stanęła w pozycji bojowej a rózgę chwyciła w poziomie.
Oczywiście jeżeli postać będzie chciała ich zaatakować, albo będzie jakimś mega potworem z horroru, to nie zostaje jej nic innego jak w drastycznym tępię zmienić rózgę w łuk i naciągnąć strzałę na mistyczną cięciwę. Jeden niewłaściwy ruch mrocznej postaci, i strzała poleci... Oby celnie.

Wiatr odpowiedział. Był znacznie spokojniejszy niż drzewa w tym lesie, ale może dlatego, że nic go nie ograniczało. W każdym razie ładnie podziękowała za informację, w gruncie rzeczy bardzo przydatną i rozwiązującą największy problem - gdzie do cholery idą?
- Idziemy na południowy wschód - powiedziała pewnie, kierując te słowa głownie do Sayaki, która pytała o drogę. Ale tak samo jak jej nie podobał jej się ten las i to, co się działo. Drzewa były dziwne, atmosfera była dziwna. Robiło się ciemniej, zimniej, straszniej... Do tego Dżek i Sayaka chyba się nie lubili, a to tylko sprawiało, że Lusye czuła się mniej pewnie, niż zwykle. A przecież... Przecież powinni trzymać się razem i się ze sobą dogadywać! Nawet duchy wiedziały, że lepiej być razem, jeśli chce się coś osiągnąć, a nie być przeciwko sobie, a sprawy prywatne rozwiązywać później. Choć racja, nie zawsze to wychodziło... Oni pewnie też o tym wiedzieli.
Gdy tylko dostrzegła cień, przyzwała do siebie Hymme, który od razu zleciał z koron i zasiadł na jej ramieniu. Bała się. Cień był równie nieprzenikniony jak ciemność wokół. Nie miała najmniejszej ochoty na to, by sprawdzać, co to było. W tym momencie była bezsilna, choć mogła posłać myśli w stronę kształtu. Ale... nie chciała. Zbliżyła się tylko bardziej do Sayaki, która wykazała się większą odwagą niż ona.

Rozmowa została ucięta przez groźbę Sayaki, którą Dżek zbył wzruszeniem ramion. Nie należał do osób które boją się gróźb, zresztą nie był tu po to by walczyć, a by uzdrawiać. Dlatego też nie dziwota że gdy natknęli się na cień pośród drzew, Dżek jako pacyfista usunął się krok w tył, dając dziewczynom odpowiednio dużo pola do popisu, jednocześnie samemu pozostając czujnym by w odpowiednim momencie wykonać unik w razie ataku. Nie traci też czujności i rozgląda się dookoła, czekając na potencjalne zagrożenie jakie może dojść nie tylko od frontu, ale tez od boków, od tyłu i z nieba. Jak to mówią, dziewczyny będą jego bronią, on zaś będzie ich oczyma. No i jak coś im się stanie to właśnie Dżek będzie je leczył. Jednakże jeśli ktoś zaatakuje od tyłu, boków czy z innej strony będzie unikał i w odpowiednim momencie ostrzeże dziewczyny. W razie czego jest też gotów pociągnąć je za bluzkę, włosy czy inny element garderoby by wspomóc je w uniku którego mogą nie zdążyć wykonać. W ostateczności gotów jest zasłonić je własnym ciałem i przyjąć na siebie wszelkie obrażenia, odpowiednio balansując ciałem, stara się jednak zminimalizować obrażenia, z jednoczesną szansą na pochwycenie agresora.

/ Rezygnuję z misji. Więc przypuszczalnie z/t. Posta można później usunąć czy coś, bo w sumie jest to spam, tylko żeby Makbet mogła tą informację zobaczyć.

//Jak wyżej z/t //