Kawiarnia "Kocie Oko"

First topic message reminder :

Jeden z licznych piętrowych budynków znajdujących się w stolicy państwa. Z zewnątrz nie wyróżniał się zbytnio niczym specjalnym. Jedyną informacją, że w środku znajduje się kawiarnia był stary już i nie do końca wyraźny drewniany szyld, z narysowanym na nim kocim okiem. Jednak po wejściu…

Pomieszczenie główne nie było za duże. Nie było też za małe, choć mogło wydawać się lekkawo przyciasne dla kogoś nowego. Od strony wejścia w ścianę były wstawione dwa okna zapełnione kolorowymi witrażami, które nie przedstawiały niczego konkretnego. Przez nie do środka leniwie wpadało załamane i różnobarwne światło- prawie jedyne źródło światła.
Niedaleko wejścia ustawiona była lada, gdzie stały różnorodne garnuszki i inne podejrzane sprzęty kuchenne. Na wiszących półkach porozkładano błyszczące szklanki, kubki, filiżanki… Za kontuarem znajdowało się wejście na pierwsze piętro, gdzie mieszkała sama właścicielka.
Stoliku było niewiele, bo miejsce nie było zbyt popularne. Dwa z nich stały w przeciwległych kątach i miały przysunięte jedynie po parze krzeseł. Kolejny stał bliżej lady, a jeszcze inny obok wejścia.
Całe pomieszczenie zatopione było w cieniu. Jedynym źródłem światła były wyżej wspomniane witraże i mała olejne lampa, wisząca tuż przy drewnianym stropie.

-Radze ci patrzeć na twój ubiór, skarpeta ci się ściągnęla i widze troche znaku z Lamia Scale- Powiedziała do czarnowłosego z głupim uśmieszkiem.
-Niby jak się na ciebie patrze ?- Powiedziała "niby" zdziwiona.
Zawołała Kelnerkę i zamówiła zimny sok porzeczkowy.
-Mówisz jak byś był moim sługą- Powiedziała do Wampira...

Gdy kelnerka podeszła Lizard poprosił o dokładkę ciastka.Ale to pyszne mówił zajadając się ciastem. Jak to jak? podejrzliwie zaczynał się lekko rozdrażniać udawaniem dziewczyny.
Przepraszam lekko się ukłonił. Można powiedzieć, że to przyzwyczajenie. Nie miał ochoty tłumaczyć tego dziewczynie ponieważ uznała by go za wariata. Mogła by panienka nie wnikać w szczegóły? Mówił powoli po wypowiedzeniu części dialogu wziął szybko wdech i zaczął mówić dalej.
Byłbym wielce szczęśliwy gdybyś była skłonna odpowiedzieć tak. Zaczął dalej jeść ciasto, którego nie zostało już za wiele. Cichłbym już dostać dokładkę szeptał pod nosem.

Wakamiya ponownie przybliżył filiżankę do ust, żeby napić się gorącego napoju. Czuł, że mógłby zasnąć w tym miejscu z nudy i zmęczenia jeśli nie dostarczy do organizmu odrobiny kofeiny. Jednocześnie brązowe ślepia podążyły za słowami dziewczyny, aby przekonać się czy faktycznie było tak jak mówiła. Sam jednak nie zauważył, żeby skarpetka mu opadła. A nawet jeśli to spoglądając na swoją nogę nawet on sam z tak bliskiej odległości stwierdził, że przy takim kiepskim świetle nie wiedziałby co to za tatuaż na jego nodze gdyby dobrze o tym nie wiedział. Więc jak ona go zauważyła? Jakoś nie dostrzegł, żeby mu się przyglądała.
Odstawił filiżankę na stolik, żeby znów się do niej odwrócić i ponownie zabrać głos.
- O czym ty mówisz? Jakoś niczego takiego nie zauważyłem, i to nie są skarpetki. - odpowiedział na jej stwierdzenie. - Poza tym czemu tak interesują cię moje nogi, że im się tak przyglądasz? Jakiś fetysz czy coś? - zapytał unosząc brew. Odwrócił się, żeby znów się napić. Kawa nie miała zbyt bogatego smaku, ale też nie spodziewał się niczego specjalnego po takim lokalu.
Siedział sobie i chcąc nie chcąc słyszał też słowa wampira.
- A ty skąd się urwałeś, że mówisz w taki dziwaczny sposób? - zapytał go kierując na niego spojrzenie z nutką ciekawości.

Lizard zaczynał się denerwować ciągłymi docinkami maga  z Lamia Scale. Przepraszam ale muszę coś powiedzieć. Wiesz, że nie wypada podsłuchiwać? a jak podsłuchujesz to rób to dobrze. Kelnerka przyniosła ciasto, które Lizard z apetytem zaczął jeść. On się w chlewie chował? zerowe wychowanie co chwila się wcina. Twarz Akareshiego przybrała gniewny wygląd nie lubił przerywania mu. Nie słyszał Pan nie chce mi się tego tłumaczyć. Nastała chwila ciszy podczas, której krwiopijca częstował się kawałkiem pysznego ciasta.  Jestem dobrze wychowany więc skoro pytasz to wypada odpowiedzieć. Zrobił mu się głupio nie chce mówić o tym kim jest głośno.  Ja mówię  w dziwaczny sposób? w czasach, w których żyłem to było jak najbardziej normalne. Jestem wampirem mającym blisko 300 lat. Mówił cicho. Sam nie pamiętam ile komu by się to chciało liczyć.

-Może ledwie to widać, ale po twojej arogancji też to widać- Uśmiechnęła się.
Spotkała kiedyś członka z Lamia Scale i był strasznie arogancki i złośliwy i ma po nim takie wspomnienia (żaden użytkownik ).
Po uslyszeniu że jest wampirem większość ludzi sobie poszła.
-Następny mądry...- Westchnęła i wyjęła następną książke.
-Zresztą poco się z wami kłócić.- powiedziała do siebie i znowu westchneła

heheh zaśmiał się słysząc pierwsze zdanie wypowiedziane przez kobietę.
Mogła by panienka być dla mnie milsza? zapytał smutny ponieważ ani nieznajomy ani nieznajoma nie byli dla niego zbyt mili.

- Podsłuchiwać? - Zdziwił się czarnowłosy. Ale czy było to szczere zaskoczenie czy tylko na pokaz wiedział tylko on sam. Tak czy siak kontynuował. - Czy ja siedzę w jakimś kącie wsłuchując się w waszą rozmowę starając się wszystkiego z niej dowiedzieć? - Zapytał retorycznie. Oczywiście tego nie robił, ani nie podsłuchiwał i musiał sprawę postawić jasno.
- Nie, nie podsłuchiwać was bo guzik mnie obchodzi jakiś dziwak mający się za wampira sprzed kilku setek lat flirtuje - i to dość nieudolnie - z jakąś kapryśną dziewuchą. - przedstawił im jak sprawy się mają, nie bez powodu jedną z kwestii podkreślił bardziej. - Zwyczajnie nie jestem głuchy i słyszę co mówicie.

Tak, to by było wszystko co chciał powiedzieć do tego chłopaczka. I w ogóle nie interesowało go, że określenie chłopaczek raczej średnio pasuje do kogoś w jego wieku. Teraz miał kilka słów do powiedzenia do panienki.  
- A co arogancja ma do gildii Lamia Scale? - zapytał nie potrafiąc nadążyć za jej tokiem myśli. Co prawda mogła magów LS mieć za aroganckich z powodu jakichś wydarzeń z przeszłości, ale nie brał tej ewentualności pod uwagę. A przynajmniej miał nadzieję, że tak nie jest. Bo jeśli tak to nieznajoma byłą jeszcze bardziej płytka i dziecinna - żeby nie powiedzieć głupia - niż mu się początkowo wydawało jeśli faktycznie oceniała gildię po jednej spotkanej osobie. - I jeszcze mnie nazywa aroganckim... - tą ostatnią kwestię powiedział jakby do siebie żaląc się w ten sposób, właściwie nie wiadomo komu. Nawet nie zauważył kiedy się to stało, ale siedział teraz bokiem do parki przy sąsiednim stoliku tak aby móc na nich spoglądać i aby oni widzieli jego.

-Jeśli nie umiesz zagadać do dziewczyny, a mu zazdrościsz pewności siebie i dla tego mu dokuczasz, to nie masz prawa nazywać się facetem.- Powiedziała cicho.
-Skończmy temat z gildiami, bo nie chce mieć problemów z wasza gildią więc przepraszam, że nazwałam gildię arogancką.- powiedziała odwrócona w strone chłopaka, z nadzieją, że to polepszy sprawe.
-Dobrze będe dla ciebie milsza, ale powiedzcie mi jedną rzecz... Czy wy chcecie haremu ? - Powiedziała lekko zarumieniona.
-Jaka jest twoja ulubiona książka- Spytała bladego chłopaka z myślą, że może w ten sposób będzie milsza i będą mogli nawiązać "normalny" kontakt...

- Dokuczam? Powiedziałem coś obraźliwego? - zapytał patrząc przez chwilę na jasnowłosą i... Znów jego oczy nie miały tylko i wyłącznie tego zmęczonego wyrazu, dało się w nich dostrzec ciekawość. A może raczej zaskoczenie? Tak czy siak po tym zamyślił się jakby przypominając sobie przebieg rozmowy, aby po chwili znów się odezwać.
- Cóż jeśli powiedzenie na głos tego czego jest się świadkiem nazwiesz dokuczaniem to może i faktycznie, ale... - tu zamilkł przenosząc (ponownie) wyrażające znużenie i  ponurość jego charakteru spojrzenie na wampira. - Ja powiedziałbym raczej, że nie można nazwać mężczyzną kogoś kogo musi bronić dziewczyna, i to taka którą dopiero się poznało. - powiedział to tak po prostu, zwyczajnie zakomunikował.

- Dostrzegasz subtelną różnicę między wyrażaniem własnej opinii, a stwierdzeniem faktów? - zapytał ponownie krzyżując spojrzenie z Aiko. - Nie przejmuj się tym, nie bardzo mi to przeszkadza, po prostu zaskoczyło mnie nazwanie jej arogancką. - powiedział machając na to ręką. Właściwie nie wiedział dlaczego przez nazwanie LS arogancką gildią miałaby mieć kłopoty ani dlaczego uważa to za obraźliwe, ale dał już temu spokój. Po co drążyć temat skoro dziewczyna tego nie chciała.

Posłuchaj nie chce tego słyszeć od ciebie zważaj na słowa bo źle skończysz! Był to rzadki widok ale Lizard wpadł w szał jego kły znacznie się wydłużyły a oczy przybrały krwisty kolor. Gdyby nie to słońce rozerwałbym na strzępy. miał zamiar go atakować ale nie chciał wywoływać zamieszania.
Co do twojego pytania nie chce żadnego haremu ja nie chce mieć z nim nic wspólnego. Odpowiedział stanowczo. Zamyślił się nad odpowiedzią na kolejne pytanie nieznajomej. Moja ulubiona książka? Historyczne przynajmniej tak było za młodu teraz znam ją za dobrze. Zaczął powoli wstawać z swojego miejsca.

-Chyba kogoś wkurzyłeeeś- Powiedziała chichocząc.
-Spokojnie tylko bez bójek dobra ?- Powiedziała do zimnokrwistego, ze słodkimi oczkami.
-Szczerze mówiąc, to nie płace za szkody, a szykuje się bójka.- uśmiechnęła się i wstała ze swojego miejsca, żeby chłopcy na siebie patrzyli. Ona po prostu uwielbia takie Bójki !

Leniwe, zmęczone i znudzone spojrzenie Wakamiya'i zmieniło się. Przechylił głowę lekko na bok nadal mając swoją ponurą minę z kącikami ust skierowanymi ku dołowi.
- Grozisz mi? - zapytał po prostu spoglądając na niego... spokojnie. Tak wyglądał jakby miał kompletnie wywalone na słowa wampira. Chyba faktycznie tak było, tylko że po jego zwróceniu się do dziewczyny jak gdyby nigdy nic nabrał ochoty na to, aby to jednak nie było nudne popołudnie.
- A nie, tylko próbujesz odgrywać jakiegoś cool gościa przed tą panienką. Wybacz, przez chwilę naprawdę myślałem, że masz jaja. - zakomunikował tak, aby wszyscy to słyszeli wzruszając przy tym ramionami. Jeśli wampirek myślał, że wystraszy Lamijczyka to nieźle się przeliczył. Zwykle leniwy chłopaczyna nie miał zamiaru pozwolić na to, aby wypadł an strachajło.

To już twoja sprawa jak to odbierzesz. Powiedział do czarnowłosego.
Spójrz lepiej na siebie tylko gadać umiesz! odgryzł się nieznajomemu.
Nie no zaraz nie wytrzymam! gdy Akareshi wpada w szał prawie nic nie jest w stanie go z niego wyrwać. Przemiana pod wpływem gniewu stawał się coraz mocniejsza kły, które próbował ukryć były już na to zbyt duże. Większość ludzi na ten widok uciekła. Zadarłeś z niewłaściwym gościem! nie daruję Ci! Akareshi wstał z swojego miejsca i groźnie patrzył na siedzącego chłopaka.

-Bójką do niczego nie dojdziecie.- powiedziała cicho.
-Pobijecie się i koniec, a z tego wyniknie szpital...- Powiedziała stanowczo dziecinnym głosikem.
Chciała podejść do wampira, bo on wyglądał na najbardziej wkurzonego...
Gdy do niego szła potknęła się o noge krzesła i upadła na płasko. Odrazu wstała
-Widzieliście ?- Spytała cicho, cała czerwona, trzymając spódniczkę.