Aurora

Imię: Aurora
Pseudonim:
Nazwisko: Barret
Płeć: Kobieta
Waga: 55kg
Wzrost: 174cm
Wiek: 22 lata
Gildia: Brak
Miejsce umieszczenia znaku gildii: -
Klasa Maga: 0

Wygląd:
Barret'owa jest osobą o średnim wzroście i kobieco zarysowanej sylwetce. Posiada sięgające łopatek śnieżnobiałe włosy, które często pod wpływem światła mienią się wszystkimi barwami tęczy. Noszone są one zazwyczaj w formie prostego kucyka lub rozpuszczone. Na specjalne okazje, a także na czas misji i w trakcie pracy dziewczyna tworzy z nich bardziej skomplikowane konstrukcje jak koki i warkocze. Tak jak i włosy, oczy dziewczyny nie mają zwykłego koloru - są barwy fioletowej i w zależności od pory dnia, przybierają odcienie od niemal różu, przez pomarańcz, po głęboki kobalt. Twarz Aurory posiada parę cech typowych dla dziecka m.in. mały zgrabny nos, wąskie brwi oraz niewielkie usta. Oprócz tego dziewczyna może się poszczycić delikatnie zarysowanymi kośćmi policzkowymi i łagodnym podbródkiem. W całej sylwetce panny Barret dominują szczupłe i długie nogi, które wyrównują szerokie biodra i niemały biust.



Charakter:
To rozchwiana emocjonalnie kobieta, z szaleństwem w oczach. W tych kilku słowach można oddać to, w jakim stanie obecnie znajduje się osoba Aurory. Ma problem z interpretacją własnych uczuć i nazwaniem ich. Należy do grona tych osób, które nie potrafią zaufać. Nawet jeśli wydaje się, że zawierzyła komuś, nie jest to prawda. Nauczona doświadczeniem, woli polegać na sobie, bowiem inni lubią zawodzić. Przy tym jest pamiętliwa. No i mściwa. Bardzo często zdarza się jej reagować zbyt impulsywnie. Ma to miejsce zwykle wtedy, gdy coś idzie nie po jej myśli lub gdy ktoś ośmieli sprzeciwić się jej woli. Nie lubi, kiedy się jej odmawia. Wszystko to, co stworzyła wokół siebie, co myślą o niej inni, jest swego rodzaju skorupą, która ma chronić ją przed innymi. Jest niczym małż, do którego ciężko się dostać. By poznać jej prawdziwe oblicze, trzeba wykazać się sporą cierpliwością i wyrozumiałością.



Historia:

* * * * *
Umarła... Pusty wzrok spoglądał w biały sufit szpitalnej sali. Jasne światło dokładnie oświecało bladą jak ściana twarz po której jeszcze przed chwila spływały gorzkie łzy. W powietrzu dało się wyczuć zapach krwi oraz... strachu? Lekarze nie mieli pojęcia co się przed chwila stało. Przecież wszystko odbywało się jak należy, wręcz książkowo. Kto popełnił błąd? Kto doprowadził do tej tragedii? Dlaczego nawet magia, która potrafiła działać cuda, tutaj zawiodła?

5 miesięcy później...

- Witam Panno Barret - powiedział mężczyzna w średnim wieku wchodząc do sporej sali. Ściany w kolorze błękitu pokryte były w niektórych miejscach malutkimi grafikami, pod oknem stał mały stolik z dwoma krzesłami zaś przy ścianie długie, pojedyncze łóżko z materacem i perfekcyjnie złożonym kompletem pościeli.
- Wyspała się Pani? - zapytał zajmując jedno z miejsc przy stoliku, na którym rozłożył swój spory zeszyt. Krzesło obrócił tak, żeby mieć widok na cały pokój oraz kobietę, która tutaj mieszkała.
- Amelia troszkę płakała w nocy ale udało mi się ja uśpić - odpowiedziała białowłosa na pytanie lekarza. Wyszła zza parawanu, który służył do przebierania się trzymając w rękach lalkę zawiniętą w kocyk. Kołysała nią delikatnie zupełnie jakby chciała uspokoić rozgrymaszonego niemowlaka.
- Widzę, że córeczka rośnie jak na drożdżach - zażartował posyłając w kierunku kobiety sztuczny, jednak wyglądający nadzwyczaj szczerze uśmiech. Nie mówiąc ani słowa zanotował kilka zdań w swoim zeszycie.
- Będziemy mieli dzisiaj gościa. To moja serdeczna przyjaciółka, która bardzo chciałaby Cię poznać. Ciebie oraz Amelię. - zaczął mężczyzna cały czas notując coś w grubym zeszycie. Zapanowała wtedy niezręczna cisza. Lekarz spojrzał na Aurorę jednak ta siedziała uśmiechnięta i tylko skinęła twierdząco głową na znak akceptacji.
- Spotkamy się zatem za godzinę nad stawem. Pielęgniarka po Ciebie przyjdzie... - to powiedziawszy zamknął notes i wstał z krzesła po czym skierował swe kroki do drzwi. Mimochodem jeszcze spojrzał na lalkę trzymaną w prawdziwym matczynym objęciu. Westchnął tylko głośno i wyszedł.

Godzinę później...

Niewielka altanka postawiona nad brzegiem jeziora należącego do Centralnego Szpitala Psychiatrycznego. Niebo bez ani jednej chmurki, ciepły wietrzyk jasno oznajmiał, że wielkimi krokami zbliżało się lato. Od strony gmachu zbliżała się się postać Bialowłosej trzymającej w rękach zawiniątko. Towarzyszyła jej jedna z pielęgniarek, która od razu oddaliła się gdy piecze nad pacjentką przejął doktor.
- Panno Barret... Przedstawiam moja serdeczną przyjaciółkę, Elizabeth Morgan - tutaj kobieta stojąca z tyłu wyszła naprzeciw Aurorze i ucałowała ja w policzek. Miała na sobie kremową garsonkę oraz kapelusz ozdobiony białymi kwiatami. Jej niebieskie oczy bardzo wyróżniały się na tle bladej cery i jasnych blond loków sięgających do ramion.
- Miło poznać - wydukała Młoda niepewnie prowadzona przez obca kobietę wprost do altanki gdzie wyczekiwał doktor. Cała trójka zajęła miejsca w wygodnych, plecionych, wiklinowych fotelach.
- Napijmy się... Za nowy początek - powiedział mężczyzna wręczając kobietom po szklance lemoniady . Wszyscy unieśli szkło po czym przelali napoje do gardeł.
- Co... Polałam się? - spytała Aurora ponieważ pozostała dwójka wbijała w nią wzrok zupełnie jakby czegoś oczekiwali. Dziewczyna zmrużyła oczy  bo obraz siedzących przed nią osób nieco się rozmazał. Przechyliła lekko głowę jakby w geście zastanowienia jednak wtedy cały świat zawirował a ona poczuła, że traci oparcie i odlatuje.
Kobieta w garsonce zdjęła kapelusz i spojrzała pytająco w stronę psychiatry.
- Mam nadzieję że wiesz co robisz - powiedziała przestawiając swój fotel naprzeciw tego, na którym siedziała Barret'owa.
- Spójrz na nią. Jest młodziutka. Nie może zmarnować życia mieszkając w szpitalu psychiatrycznym z przekonaniem, że ta lalka jest jej córką, która w rzeczywistości zmarła przy porodzie.  - uniósł tutaj głos chcąc przekonać Elizabeth, że to co robią jest słuszne. Na jego twarzy malował się jednak strach i niepewność.
- Zdajesz sobie sprawę, że będę musiała przepisać na nowo wspomnienia z okresu obejmującego 14 miesięcy jej życia? - spytała spoglądając na swojego kolegę a ten tylko przytaknął. Westchnęła tylko i już bez słowa przyłożyła dłonie do głowy dziewczyny. Padła nazwa zaklęcia a czy blondynki błysnęły białym światłem. Magia Manipulacji Wspomnieniami była niezwykle trudna do opanowania i zaawansowaną sztuką. Wymagała wielu lat praktyki aby dojść do perfekcji. Jeden mały błąd mógł w tym wypadku zdecydować o całym życiu osoby, której wspomnienia zmieniano. Okres 14 miesięcy wydawał się być niezwykle długi jednak Elizabeth miała ogromne doświadczenie w tym co robiła. Przeglądała dzień po dniu z życia Białowłosej. Mogła zobaczyć to co ona a także poczuć to co ona. Radość z posiadania dziecka, zmartwienie za każdym razem gdy to zapłakało pomimo iż było to tylko omamem, bo przecież lalka nie mogła płakać. Zadaniem czarownicy było w tym wypadku wymazanie tych wszystkich wspomnień dotyczących dziecka. W zasadzie wszystko układało się jak należy. Kobieta zastępowała stare wspomnienia całych dni spędzanych z lalką, nowymi obrazującymi miło spędzone chwile z innymi pacjentami ośrodka. Wspólne zabawy, posiłki, lekcje z nauczycielami itp. To wszystko miało się stać nową codziennością Aurory.
W końcu Elizabeth dotarła do momentu, który był wierzchołkiem góry lodowej. Niestety natłok emocji i myśli towarzyszący temu traumatycznemu wydarzeniu, jakim był poród, przytłoczył Elizabeth. Kobieta nie była w stanie udźwignąć tego ciężaru i straciła całkowite panowanie nad zaklęciem. Zaczęła skakać między losowymi wspomnieniami, zmieniając je w sposób zupełnie przypadkowy i chaotyczny. Nie mogła w takim momencie przerwać ponieważ to pozostawiłoby Białowłosą w mentalnym stanie przypominającym warzywo. Mając tylko jedna furtkę awaryjną, postanowiła z niej skorzystać. Używając ogromnej ilości zapasów magicznych kobieta wymazała wszystkie wspomnienia z głowy dziewczyny. Począwszy od wczesnych lat dzieciństwa, po dziś dzień. Wszystko zniknęło jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki.

Umiejętności fabularne:

• Czarna mowa - język demonów, którego Aurora się nauczyła poprzez częste obcowanie z tymi istotami
  
• Śpiew - nawet nie jest świadoma jak doskonale śpiewa. W szpitalu wiele razy słyszała komplementy gdy ktoś przypadkowo usłyszał jak ta śpiewała kołysankę dla dziecka.
  
• Gotowanie - często w szpitalu służyła jako pomoc kuchenna.
  

Umiejętności:

• Free na start: Skrytobójca lvl1 | Zapasy magiczne lvl1 | Sprinter lvl1
  
• Paczka (126PD): Zapasy magiczne lvl2 & lvl3 | Wytrzymałość lvl1 & lvl2 | Szermierz lvl1 |
  

Ekwipunek:
1x katana
1x nóż

Magia Przejęcia: Demoniczna Dusza
*zbudowane w oparciu o Magię Gwiezdnych Duchów
Magia pozwalająca jej użytkownikowi na przejęcie lub połączenie się z ciałem demona, który użyczy swojej mocy. Dochodzi wtedy do znacznej zmiany w wyglądzie, umiejętnościach a czasami nawet charakterze. Aby jednaj taki demon był skłonny do współpracy musi zostać nakłoniony do współpracy lub po prostu przekupiony. Czasami wchodzą z magiem w swoisty układ. Użyczają swojej mocy jednak stawiają pewne warunki. Każda forma przejęcia może się różnić od pozostałych wyglądem, zestawem umiejętności a nawet samą magią.



Pasywne Właściwości Magii



1. Wyczuwanie demonicznej magii - czarodziejka bez trudu jest w stanie wskazać osobę, która specjalizuje się w jakimkolwiek rodzaju demonicznej magii. Nie będzie w stanie powiedzieć konkretnie jakim odłamem się posługuje jednak zdecydowanie wyczuje demoniczny zalążek w takim delikwencie w promieniu 5m.
2. Pożeranie dusz - zdolność będąca podłożem do późniejszego zdobywania demonicznych mocy. Aurora może pożerać dusze innych (ludzi, magów, demonów, summonów). Aby do tego doszło taka postać musi być umierająca lub umrzeć w ciągu ostatniej godziny a Czarodziejka pochylając się nad zwłokami wysysa duszę zmarłego.
3. Poświęcenie dusz - poprzez specjalny rytuał dziewczyna może pożarte dusze ofiarować jednemu z wielu demonów w zamian za dostęp do potężniejszych mocy. Każda dusza posiada osobną wartość dla demonów ponieważ dusze magów są warte więcej aniżeli zwykłych śmiertelników.

Spoiler:

5. Wzajemne korzyści - podczas przejęcia demona umiejętności Aurory sumują się z umiejętnościami demona. Pod uwagę brany jest zawsze wyższy poziom danej umiejętności. Przy 3lvl umiejętności posiadanym zarówno przez maga jak i demona - dostajemy boost w postaci 0,5 lvl (3,5lvl umiejętności)

________________________________________________________



Belial {A}

Póki co jedyna dusza, którą pozyskała Aurora. Podczas korzystania z mocy demona Czarodziejka przywdziewa piękną grafitową zbroję, która pokrywa jej tors, talię oraz nogi. Na rękach pojawiają się naramienniki zaś na głowie rogaty hełm. Do tego z pleców wyrastają dwie pary błoniastych skrzydeł a z okolicy lędźwi metrowy, pokryty łuskami ogon. Demon daje dostęp do Magii Ciemności, która jest jedną z najczęstszych w kręgu tej rasy.

Umiejętności: Niszczyciel lvl3

PWM:
1. Lot - dzięki dwóm parom skrzydeł Aurora potrafi wnieść się w powietrze i skutecznie przemieszczać lecąc.
2. Kontrola ogona - powstały ogon zdaje się być jak kolejna ręka lub noga. Można go w wyszukany sposób wykorzystywać do walki.
3. Widzenie w ciemności - ot dodatkowy plus wynikający z magii. Nie ma różnicy czy dziewczyna walczy w totalnej ciemności. Idzie jej to tak samo sprawnie jak za dnia.



Eksplozja ciemności {B}
Po dwusekundowej kumulacji mrocznej energii pomiędzy dłońmi Czarodziejka wystrzeliwuje zaklęcie w wybranym kierunku. W wybranym miejscu (15m) następuje spora eksplozja o promieniu 3 metrów. Powoduje poważne obrażenia [rangi A bo Niszczyciel lvl 3] w tym także trwałe uszczerbki na zdrowiu takie jak pourywanie kończyn, rozległe poparzenie całego ciała a bezpośrednie trafienie potrafi nawet zabić.  


Mroczne cienie {B}
Z dłoni maga w wybranym kierunku wystrzeliwują trzy mroczne konstrukty, kształtem przypominające ogromne ręce (Zasięg 15m). Mag ma pełną kontrolę nad kierunkiem w którym zmierzają macki. Aby uwolnić się z wiązań wymagany jest Siłacz lvl2 ponieważ "ręce" same posiadają taką siłę. Po pochwyceniu osoby można spróbować zmiażdżyć ją w śmiertelnym uścisku, może to skończyć się popękanymi kośćmi (Wytrzymałość lvl2 zapobiega)


Wymazanie Duszy {A}
Najpotężniejsze zaklęcie z zakresu Mrocznej Magii. Mag przez pięć sekund kumuluje energię pomiędzy dłońmi. Ta przybiera kształt czarnego wiru. Następnie w wybranym kierunku zostaje wystrzelona potężna fala mrocznej energii (zasięg 20m, szerokość 10m). Zaklęcie potężne na tyle aby niszczyć nim duże budynki i całe oddziały wroga (Niszczyciel lvl3)