Bagnista Dżungla v2

First topic message reminder :

Cały teren pola walki obejmuje teren w kształcie kwadratu o mniej więcej 50 metrach długości boków i otoczony jest przez ściany gęstego lasu. Sam teren podmokły, po łydki sięgają jakieś moczary, w których pływają mchy, roślinki, kolorowe kwiatki. Co kilka metrów znajdują się od siebie grube, wysokie drzewa, średnio około 5 metrów szerokości, 30 wysokości one mają, a ich gałęzie są grube i gęsto rosną, dlatego wspinaczka po tych drzewach problemu większego sprawiać nie powinna. Liście tych drzew częściowo przysłaniają niebo, stąd też na polu bitwy panuje lekki półmrok, ale gdzieniegdzie przebijają się smugi światła. Jest ich około dwudziestu, acz czy liczby w tej gęstwinie i mroku potrafią być dokładne? Zwisają z nich liany oraz parę węży. Podobno niegroźnych. Powietrze jest gęste i wszędzie latają komary. W tle słychać nieustany rechot żab.

Teren, na którym dwójka walczących się znajdowała nie zachęcał... właściwie to do czegokolwiek. Mokro, wężowato (a MG na ofidiofobię cierpi), ciemno i ponuro. Jednak nawet w tak niesprzyjających warunkach, walka, która miała się tu rozegrać nie należała do trywialnych. Była to walka o tytuł Świętego Maga. Pretendentka kontra Obrończyni Tytułu. Walka, niezależnie od tego, kto ją wygra, winna być widowiskowa. Stali obecnie teraz do siebie twarzą, jakieś 10-15 metrów od siebie. Nikt tu matematykiem nie był, by na oko, w tak mrocznych warunkach wyliczać tą dokładność, ale oboje do najbliższych dużych drzew po bokach mieli jakieś 3-5 metrów. Tylko rechot żab dawał obu dziwne uczucie, że ktoś wyśmiewa ich próby. Które jeszcze się nie zaczęły. Jak wiadomo... stali na ziemi.

Info od MG:

Vanessa: 200 MM, Szermierz lvl 3, Wytrzymałość lvl 1, Skrytobójca lvl 1, Regeneracja lvl 1
Friederica: 300 MM, Wytrzymałość 3, Joker 3, Skrytobójca 3, Kocie uszy 3, Sokolooki 3, Percepcja 3, Zmysł Walki 3, Walka Wręcz 2, Łamacz Kości 1, Kontrola 1, Retoryka 1
Kolejność: Kto pierwszy ten lepszy

Taki przebieg spraw był co najmniej lekko szokujący dla Vanessy, bo już czuła bowiem smak brutalnego zwycięstwa swym smoczym cielskiem, tak mocno, jak prawie czuła smak krwi w paszczy, którą miała rozedrzeć Frederici twarz. A jednak coś było nie tak. Przez smocze ciało Vanessy nagle przeszedł ogromny ból i cóż innego, jak nie Frederica mogło być źródłem tego bólu? Smocza Vanessa w instynktownej panice odepchnęła od siebie z całej siły ciało dziewczyny, jak najdalej od siebie i swych łusek, aby potem od razu siłę odbicia wykorzystać do wzlecenia w powietrze i ucieczki przed tym... Tym nienaturalnym czymś, co nie dość, że było szybkie, natychmiastowo się regenerowało, to jeszcze sprawiało ból, jak się tego dotknęło. Z takim potworem to Vanessa jeszcze nie walczyła, a jeśli nawet, to nigdy by nie przypuszczała, że taki mógłby ukrywać się pod ludzką skórą.
Ból w tej chwili całkowicie zdominował wszelkie inne uczucia i Vanessa najzwyczajniej postarała się po odepchnięciu dziewczyny odlecieć jak najdalej, gdzieś na jakieś drzewo, by na nim zająć wygodniejszą pozycję i syknąć jeszcze na Fredericę ze wstrętem. Gdyby nie zdążyła zaś odepchnąć od siebie Frederici, to pozostało jej tylko wierzyć w wytrzymałość jej łusek, a gdyby to nie było możliwe uciec przed dziewczyną z powodu łapy wbitej w klatkę piersiową, to wtedy pozostałoby Vanessie tylko drugą łapą zatrzymać atak dziewczyny, poprzez chwycenie jej nadgarstka z niebezpieczną bronią i najzwyczajniejszym przetrzymaniu jej z daleka od siebie.
A przy okazji w panice przepełnionej tym nienaturalnym bólem, Vanessa mimowolnie użyła paywki Stink, aby jeszcze bardziej utrudnić życie Frederice.

MMG

Przejmuję końcówkę walki. Nie wnikam w przebieg walki do ostatniego posta MG. Rozpatruję jej przebieg już po nim, czyli wasze akcje - Frederica - atak, Vanessa - obrona, w relacji do stanu, w którym pozostawił was poprzedni MG.

Wytrzymałość Vanessy, nawet tak nieludzka jak w formie smoka, nie była w stanie całkowicie zniwelować nagłego bólu, który odczuła w wyniku niespodziewanego połączenia z Fredericą i jej Siecią Neuronową. Dało to wyzywającej czas do tego, by coś zrobić. Wyrwała Explosion i użyła swojego Reliktu, by za pomocą przemienionej mizerykordii pchnąć Vanessę tak, by wywołać jak najwięcej bólu. Szybkość działania Fretki była niesamowita, jednak istniało coś równie szybkiego - instynkty. Wiedząc i widząc, jak mięśnie Ves napinają się do odskoku by oddalić się od źródła bólu, jakim w tym momencie była Fredeirca, kobieta wybrała zupełnie inny tor działania i z całym pozostałym w sobie impetem i siłą wbiła sztylet w okolice ucha Vanessy, przechodząc iglicą niemalże po najmniejszej linii oporu prosto do mózgu. Wydarzenia przybrały istnie makabryczny obrót, bo była Wróżka nie poprzestała na jednym ciosie i czując przypływ adrenaliny uderzała w to samo miejsce raz za razem, aż krew obu kobiet nie wymieszała się ze sobą... Niektórzy powiadają, że szczęście jest umiejętnością samą w sobie. Ile miała go dzisiaj Frederica?

Zwycięzca: Fretka.

Jeżeli post jest mocno dyskusyjny - proszę napiszcie do mnie i postaram się wszystko wyjaśnić.