Bar Nibyzielona Chatka

First topic message reminder :

Wbrew pozorom jest to bar, który nie ma wiele wspólnego z kolorem zielonym. Dominują w niej eleganckie barwy fioletu, czerni i trochę czerwoności. Okna są przyciemniane, lampy delikatnie się świecą. To ewidentnie nie jest speluna dla byle kogoś, lecz całkiem bogaty przybytek. Wewnątrz stoliki są szklane, okrągłe, a przy każdym znajdują się cztery skórzane fotele. Bar, znajdujący się na przeciwko wejścia obsługuje wysoki, ciemnowłosy barman. Na półkach za jego plecami asortyment alkoholi jest bogato różnorodny W tle zawsze leci jakaś milutka muzyczka.

MG:
Hannibal, Forget oraz Samael. Ta trójka postanowiła podjąć się zadania mającego na celu przeważenie szali jednego z miejskich gangów w Magnolii. Dla Hannibala i Forgeta mogła to być kolejna misja, ale Samael miał pod sobą całą gildię, która w tutejszych okolicach była dość dobrze znana, w końcu miała swoją siedzibę w tym mieście.
Po wejściu do baru od razu można było zauważyć, że klienci w niej dzielą się na dwa rodzaje. Ci siedzący z prawej, to byli ludzie, w większości młodzi, ubrani cali na czarno. Każdy z nich miał okulary, a były to okulary różnorodne. Jedni mieli ciemne, inni zwykłe okrągłe, inni typowe kujonki. Dało się spośród nich wyróżnić najważniejszego, który miał brązowe włosy zaczesane do tyłu, a szkła jego okularów były trójkątne. Przedstawicieli tej grupy było około dwudziestu.
Po drugiej stronie siedzieli ludzie sprawiający wrażenie eleganckich. Każdy miał garnitur i krawat. Byli to ludzie dojrzali, wyniośli i każdy z nich palił. Najgrubszy i zdawałoby się, że najważniejszy, był łysy i w ustach miał dwa cygara.
Magowie i Forget po wejściu od razu zwrócili na sobie uwagę wszystkich zebranych. Nikt jednak nie wyszedł im na powitanie. Wszyscy tylko uważnie ich obserwowali.

Białowłosy miał tym razem szczęście, a przynajmniej tak uważał, na to jego stwierdzenie zbierało się kilka rzeczy, jego atak się powiódł, ręka po użyciu zaklęcia nie bolała, chyba zaczął się przyzwyczajać. Także podczas jego wycofania przy pomocy innego znanego mu zaklęcia na bezpieczną odległość nikt nie postanowił zadać mu jakieś rany. Jak na razie wszystko szło dobrze, no i co ważne dla Wróżka, nie został rozpoznany, a przecież na tym właśnie mu bardzo zależało. Widział jak jego towarzysz rusza na przeciwników w celu dostania się do ich przywódcy, który mimo widocznych obrażeń poruszał się nienajgorzej i postanowił się wycofać. Na to mag błyskawic jak i Hannibal nie zamierzali zostawić, za to każdy z nich miał to ochotę zrobić w inny sposób. Sam zastanawiał się nad użyciem któregoś zaklęcia, gdzie jego błyskawice są bardzo dobrze widoczne, jednak to mogło choć nie musiało zostać powiązane z jego prawdziwą tożsamością. Trzeba było wymyślić coś innego, co może choć nie musi przypominać tego wszystkiego co do tej pory robił. I prawie w tym samym momencie, gdy jego towarzysz postanowił rozwiązać sytuację za pomocą własnego planu, czarodziej wpadł na własny.
Postanawia użyć swojego pewnego artefaktu, a mianowicie Korony Khuriego i dzięki niej przenieść w miejsce tuż przed barem w miejscu, gdzie był zanim wszedł do środka. I z tego miejsca zamierza ponownie dostać się do środka przy pomocy drzwi, jednak wcześniej zaczynając ładować swoje zaklęcie, a mianowicie Shogekiha, zapamiętując przed tym przemieszczeniem się jak wygląda mniej więcej trasa przemieszczania się przywódcy gangu z którym obecnie walczyli. Będzie miał mało czasu na celowanie, dlatego zamierza mniej więcej wycelować w niego w miejsce, gdzie on według jego obliczeń powinien być, ewentualnie spróbować zrobić małą poprawkę jeśli będzie musiał, rękawicy już nie miał na dłoni tak więc o zniszczenie jej już się nie bał. Drzwi do baru natomiast zamierza otworzyć najszybciej jak potrafił ręką która nie ładowała zaklęcia, natomiast tą z przygotowującą się falą uderzeniową do wystrzelenie mieć przed sobą gotową do użycia. Może przez przypadek również trafić w swojego towarzysza, liczy się z taką możliwością, wierzy jednak w tą jego niezwykłą zbroję, która do tej pory sporo wytrzymała, to i powinna wytrzymać to. Albo chociaż zminimalizuje obrażenia, wtedy to ewentualnie postawi mu jakieś wino czy coś jeśli będzie miał pretensje.
Jest również możliwość, że jego artefakt nie zadziała, bądź stanie się coś innego co nie pozwoli na zrealizowanie tego planu. Wtedy Białowłosy postawia ruszyć przed swojego towarzysza, a przynajmniej mieć gołą rękę przed nim, aby szybko użyć w takim wypadku zaklęcia Shogekiha, jego zdolności powinny zminimalizować czas ładowania do minimum. Chce to zrobić, aby "żywy opancerzony taran" jak szybko w myślach nazwał Hannibala mag błyskawic szybciej dostał się do swojego głównego celu jakim był przywódca gangu.

MG:
Hanibal próbował się przebić, co nie przyniosło mu większych trudności, ale będąc wielkoludem w wielkiej zbroi nie był tak szybki, jak wychudzony, zręczny przywódca gangu. Sam bieg mógł nie wystarczyć. Samael miał na to inne rozwiązanie. Posługując się teleportującym artefaktem, szybkim obliczeniem, znalazł się na zewnątrz, tuż przed przywódcą gangu, z naładowanym dość sinym zaklęciem. Wcześniej użył go z pewnego dystansu, tym razem trafienie było niemalże bezpośrednie. Użycie drugi raz pod rząd tego samego zaklęcia zabolało Samaela i nieco nim zarzuciło, lecz nie tak jak przeciwnikiem, który przeleciał przez cały bar, roztrzaskując się krwawo o ladę. Współtowarzysze jego, poupadali i tak oto dokonała się masakra jednego z gangów w Barze Nibyzielonej Chatki.
Dowódca drugiego gangu z uznaniem pokiwał głową, wysłał jednego ze swych ludzi do Samaela z wynagrodzeniem, po czym jak najszybciej ulotnił się z miejsca zdarzenia. Barman też miał co nieco do przekazania.

Koniec:
Hannibal:
+ 30 PD
+ 20.000
+ Tytuł Rzeźnika - Nikt Hannibala za ten tytuł ścigać nie będzie. Ludzie jednak wiedzą, że jest to człowiek silny i potężny oraz bezlitosny. Dzięki temu jest rozpoznawalny na ulicach Magnolii i ma + 1 do umiejętności Drapieżcy, tak długo, jak przebywa w tym mieście.

Samael:
+ 30 PD
+ 20.000 + 8.000 za tytuł S + 13.000 od przywódcy drugiego gangu.
+ Brak reputacji, przez wzgląd na nierozpoznawalność