Posiadłości rodziny Kelly

Liczba postów : 296 Dołączył/a : 11/12/2016

First topic message reminder :

Jest to zespół budynków położony nieco na obrzeżach miasta, jednak funkcjonuje nadal jako ważny ośrodek. Znajdziesz tutaj największy sklep z ubraniami w całym Neverbeen. Nie jest to jednak główny obiekt skupiska posiadłości Kelly. Nieopodal jest duża sala wynajmowana w celach imprez. Posiada ogromny potencjał rozrywkowy, gdyż głowa rodziny- Sam wynajął małą gildię magów o nazwie Rainbow Unicorns do zapewnienia najwyższej jakości rozrywki, aktualnie pracują tam jako personel. Jest też trzeci budynek, służący za hotel jak i dom rodziny. Jednak już od kilku dni atrakcje są zamknięte dla ludzi zewnątrz, gdyż trwają przygotowania do ślubu najmłodszej córki, Luny Kelly.
MG
Cassandra dotarła do Neverbeen na statku dobrego znajomego zleceniodawcy. Została potraktowana z należytym szacunkiem ze strony załogi. Sama podróż przebiegła przyjemnie mimo niesprzyjających wiatrów w połowie drogi, dotarła w miarę szybko. Nie poczuła też żadnych oznak choroby morskiej. Po dobiciu do portu zastała czekającego na nią lokaja, który odeskortował ją do stolicy Neverbeen, Wielkiego Miasta Splendoru. Droga do siedziby Kelly nie wiodła przez centrum, raczej peryferie co nie zmieniało faktu, że kolorowe witryny sklepowe zlewały się w jedno. Zaprowadzona zostało o dziwo do dużego budynku służącego za sklep. Na oko czteropiętrowy, zrobiony z przezroczystego szkła. Architekt naprawdę się postarał, całość wyglądało prawie jak olbrzymi kryształ lodu. Jak na prawdziwego sługę i dżentelmena w jednym przystało, starzec otworzył Cass drzwi przepuszczając Dusthert. Gdy już dziewczyna wejdzie, w końcu zobaczy swojego pracodawcę. Był to wysoki, szczupły chłopak z ciemnozieloną czupryną. Zajęty był energicznym zapisywaniem jakichś notatek, a gdy magiczka wkroczy do pomieszczenia, zawiesi chwilę na niej wzrok. Oczy jego przypominają barwę morza i wydawały się nieco nieobecne. - Witam. Jestem Peter Kelly. Jesteś z ogłoszenia mam racje? Opowiedz coś o sobie. Odłoży papiery na biurko, a także sam na nim się oprze. Niezbyt było to kulturalne, ale był zmęczony. Cały czas ma coś do zrobienia, lata to tu to tam, więc ma prawo odpocząć. Samo pomieszczenie było jasne, pogoda dopisywała. Prócz biurka i Petera znajdowało się tam multum tkanin, a także niekiedy porozrzucane suknie, chusteczki i serwetki. Porządku nie było, ale prace dopiero w toku.

Liczba postów : 546 Dołączył/a : 04/06/2013

Cass uśmiechnęła się na słowa fryzjerki. Bo nawet jeśli to był to pusty komplement to i tak miło było usłyszeć coś takiego od czasu do czasu.
- Świetnie, nie mogę się doczekać, aż jeszcze poeksperymentujemy. - powiedziała szczerząc się pod nosem jak gdyby już miała jakieś konkretne plany odnośnie następnego spotkania. Może faktycznie coś jej po głowie chodziło, ale jednak najpierw trzeba było zająć się obowiązkami. Więc Cass wysłuchała uważnie słów Tessy starając się wszystko zapamiętać, aby nie strzelić jakiejś gafy na obiedzie. Na szczęście wyglądało na to, że zwyczaje tutaj są podobne do tych, które wyniosła z domu więc nie przewidywała z tym trudności. Na wspomnienie o obrusie zaśmiała się na głos.
- Spokojnie, nie mam zamiaru niczego kwestionować. Aż tak nierozważna nie jestem. - rzuciła wesoło, ale tak naprawdę zastanawiała się co oni wszyscy mają z tymi obrusami. Najpierw Peter teraz Tess, o co mogło chodzić?
- Jasne. Możemy iść w każdej chwili. - czerwonowłosa mówiąc to pokiwała głową. Mogła ruszyć choćby w tej chwili. Tylko Tess musiała ją zaprowadzić, bo niestety nie miała pojęcia gdzie ten obiad się odbędzie.

Liczba postów : 296 Dołączył/a : 11/12/2016

MG

Cassandra i tajemnicze obrusy. Czy to nie brzmi jak jakiś nowy film Barbie? Jednak nasza Dusthert nie była postacią z bajki, a jej misja nie była kolejną, prawie taką samą kinówka. Szybko się się służąca uwinęła z sprzątaniem, więc po kilku minutach była już gotowa do wyjścia. - Panienka nie potrzebuje nic już? Odświeżyć się, przebrać? Mamy jeszcze trochę czasu, a komfort panienki jest najważniejszy! Jeżeli Cassie stwierdzi, że dobrym pomysłem byłoby się przebrać, umyć zęby, czy cokolwiek to Tess poczeka cierpliwie. Później ruszą razem korytarzem, jednak tym razem kogoś spotkają. Jak wcześniej Adrian Ivashkov stał pod ścianą i z szarmanckim uśmiechem się ukłoni. - Hello little mage. Widzę nasza Tess dorwała się do Twoich włosów? Ta dziewczyna ma talent, świetnie Ci pasują. Zaczepił cie, a służąca ukłoni się witając panicza Adriana.

Liczba postów : 546 Dołączył/a : 04/06/2013

- Nie, jestem gotowa. - rzuciła wesoło kiwając przy tym głową. - Możemy ruszać. - dodała z taką miną jakby wybierała się na pole bitwy, a nie wystawny obiad. W sumie dla niej będzie to trochę jak pole bitwy. Może nie tak niebezpieczne dla zdrowia jak prawdziwe, ale niemal równie wymagające. Ale Cass była mentalnie gotowa. I dostałą też kilka wskazówek, można więc było ruszać.
Już kilka kroków po wyjściu z pokoju spotkała pierwszego sojusznika w nadchodzącym starciu. Tak się jej przynajmniej wydawało, że Adrian jest sojusznikiem, nie wrogiem. Chociaż czy w ogóle będą tam jacyś wrogowie? Cóż, zawsze lepiej założyć, że tak. Wracając jednak do Adriana.
- Mhm, dzięki. - rzuciła wesoło do wampirka, który był tak samo miły i szarmancki jak wcześniej. - Też wybierasz się na rodzinny obiadek? - zapytała z ciekawością. W końcu słyszała, że wampiry piją krew, ale nie obiło się jej o uszy, żeby jadły też normalne jedzonko. Może należało uzupełnić braki w swojej wiedzy?
- Masz może jakieś rady odnośnie obiadu? - zapytała o to samo co wcześniej Tess. W końcu im więcej wiedziała tym lepiej. W sumie jeśli Adrian też wybierał się na obiad mogli porozmawiać po drodze. Acz jeszcze jej nie odpowiedział więc nie była tego pewna.

Liczba postów : 296 Dołączył/a : 11/12/2016

MG

Przygotowana i pewna swoich sił dziewczyna ruszyła poznać więcej osobistości, z którymi może przyjdzie jej nawet pić. Może, ale nie musi, jednak na pewno będzie musiała przeprowadzić przynajmniej jedną rozmowę. A obiadek to dobry sposób na wybadanie terenu. Mimo iż Peter jej tam trochę o nich mówił, mogą okazać się dla niej całkiem inni. Nie każdy jest dla wszystkich taki sam, prawda? Jednak przechodząc do nieco bardziej teraźniejszych rzeczy. - Oczywiście, nie mógłbym przegapić okoliczności, by podziwiać twoje piękno. Co do rad wierzę, że dasz sobie radę na żywioł. Wtedy na pewno wszystkich poznasz z odpowiedniej strony! Tak w ogóle Tess, niedawno przełożyli miejsce obiadu już na salę biesiadną, by zobaczyć jak będzie w praktyce. Posłał także drugiej dziewczynie uroczy uśmiech. - Tak więc zapraszam. Wystawił rękę wskazując panienkom, by mogły iść pierwsze. W windzie mrugnie zielonym oczkiem i spyta się płomiennowłosej. - Chciałaby panienka udać się ze mną pod rączkę? Sprawi mi to nieziemską przyjemność. Co jak co, ale górnolotny język posiada i wie jak schlebiać kobietom. Ale co na to nasza magiczka?

Liczba postów : 546 Dołączył/a : 04/06/2013

- Widzę, że rzucanie komplementami opanowałeś do perfekcji. - zauważyła wesoło Cass, aby na następne słowa wampira ukłonić się leciutko. - Dziękuję, też mam nadzieję, że jakoś się nie zbłaźnię. - dodała z tą samą wesołością. Wierzyła tak samo jak Adrian, że jakoś uda się jej przetrwać obiad i nie zrobić niczego głupiego, ale czy wampirek naprawdę tak to widział? Z jakiegoś powodu pomyślała, że jej wtopa mogłaby go rozbawić. Nie, żeby miał czerpać z tego jakąś przyjemność z powodu bycia złą osobą, po prostu... Nie wiedziała jak to określić... Z resztą mniejsza z tym.
Cass ponownie skinęła głową w jego kierunku kiedy przepuścił je przodem. Już w windzie, na jego propozycję płomiennowłosa dyskretnie zerknęła na Tess. Co ona o tym myślała? Czy robiąc coś takiego nie zrobi czegoś głupiego? Chciała to wiedzieć i jeśli Tess nie dała jej znać, aby lepiej się z tym wstrzymać - jakieś kiwnięcie głową na boki czy cokolwiek Cass bez oporu na propozycję Adriana przystąpi.
- Z przyjemnością. - odpowie z uśmiechem. To będzie jej pierwszy raz kiedy dotknie wampira. Chyba była tym odrobinę podekscytowana. Czy coś się stanie? Czy różne historyjki o dotyku wampira miały w sobie ziarno prawdy? Choć nawet jeśli nie to dziewczyna zawodu nie poczuje.

Liczba postów : 296 Dołączył/a : 11/12/2016

MG

- Dla takiej panienki zawsze. Mrugnął do dziewczyny i uśmiechnął się jeszcze szerzej, o ile oczywiście było to możliwe. Przyjemność jaką czerpał z dysputy, była równa tej płynącej z samego delektowania się jej wyglądem. Gdy znaleźli się w windzie, a Adrian zadał pytanie, płomiennowłosa zerknęła na Tess. Ta patrzyła na nich z uśmiechem błąkającym się w jej oczach. Nie uznała więc tego jak jakikolwiek sprzeciw, ciekawa dotyku dała się więc poprowadzić. Dotyk. Hymm, nie był jakiś zimny, drapieżny. Jak dotyk zwykłego człowieka. Tak trójka po chwili dotarła do dużej, balowej sali. Stoły były już nakryte, a przy jednym, wyróżniającym się siedzieli już ludzie. Mogłaś między nimi mogłaś rozpoznać Petera. Była tam też młoda, różowowłosa dziewczyna, fioletowłosy młodzieniec, błękitnowłosy i dwójka już siwych ludzi, którzy najwyraźniej byli rodzicami tego rodzeństwa. Gdy tylko podejdziecie, wampirek ukłoni się zgrabnie. - Wybaczcie, że musieliście na nas czekać. Podejdzie do stołu i odsunie Ci krzesło, byś mogła usiąść, a sam zalokuje się koło Ciebie. Więc z prawej będziesz miała Adriana, z lewej Petera. Naprzeciwko zaś trójka kolorowowłosych, po bokach byli najstarsi. Ogólnie jak to srebnrooka mogła się spodziewać, obrus był niebieski. Na stole nie było jeszcze dań, tylko puchary z winem.
Mina jej zleceniodawcy nie była za wesoła. On dostał kosza, a Adrian nie? Cóż za przegryw życiowy, byle sobie poradziła na weselu, a będzie dobrze. Oczywiście Mag stanie się głównym obiektem spojrzeń biesiadników. Najstarszy Kelly wstanie więc i uniesie toast. - Za zdrowie, spokój, dostatek. Dla rodziny i przyjaciół. Reszta pójdzie jego śladem.

Liczba postów : 546 Dołączył/a : 04/06/2013

Nie bardzo Cass wiedziała czego się spodziewała po dotyku wampirka, ale był on zupełnie zwyczajny. Czy to aby na pewno był wampir? Tak zaczęła się nad tym zastanawiać, że nawet nie zorientowała się kiedy to znalazła się już w sali biesiadnej. Zamrugała widząc, że jest już między wszystkimi. Był Peter, była jego siostra - panna młoda, a także jeszcze dwóch mężczyzn, prawdopodobnie bracia. Albo kuzyni jak Adrian. Co ciekawe każde z nich miało inny kolor włosów. Ciekawa rodzinka.
W każdym razie kiedy Adrian przeprosił za spóźnienie i ona skłoniła się lekko w ramach przeprosin. I... i w sumie nie bardzo wiedziała co dalej. Powinna się przedstawić? Czy raczej Peter powinien to zrobić? Nie wiedziała jak postąpić więc póki co tylko podeszła do stołu i usiadła na wysuniętym przez wampirka miejscu. Chciała wtedy szepnąć do Petera pytanko czy nie powinna się przedstawić, ale to mogło zostać uznane za niegrzeczne, więc tylko uśmiechnęła się do niego.
Czując na sobie spojrzenia również nie bardzo wiedziała co ze sobą zrobić, na szczęście staruszek ją z tego uratował swoim toastem. Ona oczywiście również jak pozostali, aby wznieść toast za zdrowie i powodzenie dla rodziny i przyjaciół.

Liczba postów : 296 Dołączył/a : 11/12/2016

MG

Nieco zdezorientowana Cassandra dotarła na obiad, gdzie głowa Kelly wzniosła toast za nich, a także za przyjaciół. Każdy poszedł jego śladem uchylając pucharek i wypijając wytrawne wino. - Siadajcie moi drodzy. Niezmiernie się cieszę widząc Was razem przy jednym stole... Zaczął mówić potężnym głosem, jednak nagle urwał, a jego twarz wykrzywił grymas bólu. Czerwonowłosa nie wiedziała co się dzieje, wszyscy rzucili się do Sama, a tylko Adrian złapał Cię za rękę i wyprowadził. Jego uścisk był delikatny, ale uparty. Po zamknięciu drzwi popatrzył Ci w oczy. - Posłuchaj, musisz się jak najszybciej ulotnić. Zaczynają się rzeczy, w których osoby z zewnątrz nie powinny brać udziału. Spotkamy się jeszcze, więc wypatruj mnie w snach. Powiedział i wręczył dziewczynie naszyjnik i klejnoty. - Miałem dać Ci go na bankiet, ale jak widać nie będzie to nam dane. Idź prosto korytarzem, poczekaj przed drzwiami na Tess i udaj się z nią. Z zbolałą miną dotknął jej włosów i zniknął za drzwiami.

Cassandra
+20 PD
+10.000
Naszyjnik Aur- Po aktywacji za 20MM Cassandra może widzieć aury innych. Samo to trwa 3 posty, ale można później przedłużyć za 5MM na post. Cd 3 posty.
Aury są to kolory ukazujące się przy ludziach/ludziopodobnych itd wskazujące na cechy charakteru danej osoby i czy ona jest magiem. Jednak, by rozpoznawać poprawnie trzeba poćwiczyć. Występują mieszanki kolorów, które z zmianą postawy osoby, także się zmieniają.
Złoty- sugeruje, że osoba jest serdeczna
Niebieski- sugeruje, że osoba jest magiem
Czarny- sugeruje, że osoba jest demonem/demonopodobna
Pomarańczowy- sugeruje, że osoba kłamie/jest nieszczera
Czerwony- sugeruje, że osoba jest poddenerwowana/łatwo się irytuje
Szary- sugeruje, że osoba jest podejrzliwa
Zielony- sugeruje, że osoba jest wystraszona
Brązowy- sugeruje, że osoba jest pewna swoich racji
Jak chcesz możesz napisać post, ale nie jest to wymagane. Plus tak jakby status:
Cassandra: Adrian (Moroi), wysoki brunet o zielonych oczach czasem będzie nawiedzał ją w snach. To nie kosztuje dziewczyny nic, za ten stan pobierane są siły od chłopaka. Jest bardzo szarmancki, podrywa dziewczynę i zależy mu na kontakcie z nią. Sen jest całkowicie przez niego kontrolowany, więc w porównaniu do zwykłych snów ten jest z dokładnymi detalami.