Spotkanie wróżkowych energetyków

//kontynuacja romozwy Tory i Wintera po spotkaniu FT w sprawie nowego mistrza gildii i jego prawej ręki (05.06.2017)//

Tora nie był głupi. Nawet, jak się tak zachowywał, to nie był. Choć teraz musiał trochę bardziej spoważnieć.
-Ręka. Co się stało? - spytał spokojnie wybierając sobie jakieś krzesło by usiąść. Wciąż miał zbyt wiele emocji w sobie po tych wyborach, ale koniec końców... musiał usiąść. A wraz z tym ruchem, jakby duża część napięcia uleciała, ale jakieś wciąż se było. I przez to był lekko spięty. Mimo wszystko spokojnie spoglądał na drugiego maga energii, będąc ciekawym, a jednocześnie, teraz jako wicemistrz, zatroskanym o losy współwróżka.

Białowłosy w przeciwieństwie do wicemistrza swojej gildii nie potrafił być poważny. Taka sytuacja nie zdażała się więcej niż parę razy w roku.
- Aaa... o to ci chodziło. Po prostu przeciwnik będący silniejszy odemnie, który chciał mnie pociąć na kawałeczki... chociaż w sumie to sam siebie najbardziej uszkodziłem. Postawiłem wszystko na jedną kartę i nie wyszło. Nic poważnego, a pozatym to zawsze pchałem się do groźnych misji bez bycia potężnym. To była kwestia czasu. - odpowiedział Winter trzymając kawałek materiału, pod którym powinna być jego ręka. Nie przejmował się aż tak jej utratą. Prędzej czy później się przyzwyczai, szczególnie że na drodze do wskrzeszenia kogoś raczej uda mu się ją odzyskać.
- A co u Ciebie, wicemistrzu? Bo chyba dużo się działo podczas mojej nieobecności. - zapytał uważając, że nie było nic więcej do dodania w poprzednim temacie. Bynajmniej według niego, ale tygrys mógł mieć inne zdanie. W końcu cechą Wintera było niewielkie przejmowanie się swoimi ranami.

Tora nie był najpoważniejszym z poważnych wróżków. Ale ogół informacji i nowego stanowisko stanowiły swoistego rodzaju obciążenie, które utrudniały mu wyluzowanie. Spojrzał spokojnie na drugiego maga energii, gdy ten opowiadał i westchnął. Czy on sam nie był taki? Lekko się uśmiechnął na tę myśl i spojrzał na Wintera.
-Mimo wszystko, coś z tą ręką trzeba zrobić. Jeśli będziesz potrzebował pomocy, daj znać. - odpowiedział spokojnie, troszkę już pogodzony z tymi wszystkimi faktami, po czym przybrał zdziwiony wyraz twarzy. Co się u niego działo? Oj... sporo. -Przegrałem walkę z Eą, a także wróciłem z Sanyi. Niedługo planuję ruszać do Bosco na turniej oraz do Minstrelu. A tak poza tym to sobie czas leci. - rzucił luźno, po czym spojrzał w stronę, w którą odszedł Sam. -Będę musiał nauczyć się zachowywać jak zastępca mistrza. Nie wiem czy mi się chce. - rzucił żartem na rozluźnienie atmosfery.

Z ręką wiadomo że trzeba było coś zrobić. Przeżycie z nią tylu lat i nagła jej utrata może być uciążliwa, szczególnie przy bitwach z jakimiś wrogami. Ale Winter miał plan. Potrzebował tylko czasu na wykonananie go w pełni.
- Spokojnie. Na wszystko przyjdzie czas, ale póki co odpoczynek byłby mile widziany. - takie nie było skromne zdanie białowłosego. Wolał coś robić niż siedzieć w miejscu i czekać na następny moment gdzie jego siła będzie potrzebna. A w tym momencie jej mu brakuje. Potrzebny mu jest trening. Definitywnie.
- Czyli u ciebie też się sporo działo. Swoją drogą, to członkowie Fairy Tail chyba w większości posiadają tendencję do wpakowywania się w różne, bombowe sprawy. Powinniśmy to jako nasza reklamę dać. - powiedział żartobliwie, faktycznie sądząc że to prawda. Nie wydawało mu się, by istniał ktoś śmiący temu zaprzeczyć. Wedle jego informacja taka reputacja gildii krążył od dawien dawna. Na taki lekki żarcik tygrysa zaśmiał się pod nosem i uśmiechnął szerzej do niego.
- Na twoje szczęście najgorszym co będziesz musiał robić to papierkowa robota. A tak to chyba tylko motywowani gildii do rozwijania nakama power. - odpowiedział Torze białowłosy, częściowo niszcząc czwartą barierę tego świata. -A właśnie. Tygrysie, znasz jakiś tajemny  sposób na efektywny trening? Przydałby mi się boost w mocy. - zapytał się Winter ciekawsko.

Cóż, czas mijał, rozmowa leciała, Tora nawet kilka razy w ciągu jej się uśmiechnął, chociaż nie komentował za wiele. Mimo wszystko, na ostatnie pytanie musiał odpowiedzieć, choć nad samą odpowiedzią musiał się zastanowić, jednak, po dłuższym namyśle, to była prosta rzecz:
-Walcząc. Zdobywasz wtedy doświadczenie, a napotykając trudności musisz dowiedzieć się jak je pokonać. W ten sposób szybciej idziesz do przodu. Tak jak na świecie wojna jest napędem rozwojowym, tak w życiu - walka i przeszkody nas najbardziej rozwijają. - powiedział spokojnie, prezentując tym samym swój punkt widzenia drugiemu magowi wróżek w tymże gronie i oczekując na jego reakcję.

Winter uśmiechnął się lekko na odpowiedź Tory. Nie zdziwiła go właściwie ani trochę.
-Odpowiedź godna ciebie, nie sądzisz? Swoją drogą, ciekawa jest to sprawa, czyż nie? - zapytał się dość niejasno białowłosy. Odkładając pusty już kufel na bok, stworzył sobie z energii małą, zwykła monetę, które pewnie dawniej były często używane. -Jedni daliby taką samą odpowiedź. Inni, rzuciliby że stając w obronie innych stajemy się najsilniejsi. Są też fanatycy pozbycia się emocji, bo ponoć one zawadzają. Czasami ciężko się z tym nie zgodzić. Następni idą w drogę na skróty i próbują zapanować nad Czarną Magią. Lub Zakazaną, z marnymi skutkami. Jedni powiedzą, że z treningiem osiągniesz wszystko, a drudzy, iż talent świadczy o wszystkim. Ciekawi mnie, która odpowiedź jest właściwa. - kończąc ten wywód, pomyślał konkretnie o Czarnej Magii jako reszce i odpowiedzi Tory, którą oznaczał orzeł. Wystrzelił kruchą monetę na podłogę i patrzył jak strasznie długo po nie wędruje, tylko żeby utknąć pomiędzy szczeblami.
-Nawet los, nie jest w stanie odpowiedzieć. - powiedział uśmiechając się szeroko. -A właśnie. Tora, powinieneś być ostrożny. Mówię ci to bo jesteś wicemistrzem gildii. Jedna z dawnych i najpotężniejszych mrocznych gildii coś planuje. Zbierają artefakty, które ponoć mają wielką siłę. Słyszałem, że są silniejsze od tych Zerefa. Nie jestem pewien na jak wielką skalę zamierzają działać, ale tylko ostrzegam. - dodał poważnie, przypominając sobie o tym drobnym fakcie. Nie miał pojęcia, co siedziało w głowie tamtych osób. Przydałaby się taka umiejętność, ale niestety jej mu zbrakło w arsenale. Mówi się trudno.

Chłopak uśmiechnął się na słowa Wintera. Owszem, drugi z magów miał rację, ale chyba coś pominął.
-Niezależnie od powodów lub sposobu na walkę... wszystko się do niej sprowadza. Obrona kogoś, wyzbycie się emocji i tym podobne, nieprawdaż? Nawet władania magią można się nauczyć poprzez walkę, prawda? - spytał raczej retorycznie, po czym na spokojnie pozwolił Winterowi mówić. A jego dalsze słowa nie napawały optymizmem. -Możesz powiedzieć cokolwiek więcej na ten temat? - oj tak, był poważny. Wszak to nie była pora na żarty.

Winter zastanawiał sie chwile nad słowami wicemistrza. Było w nich sporo prawdy, to musiał przyznać.
-To prawda. Walką i tak zdobędziemy doświadczenie i zwiększymy siłę. Tylko okazuje się, że walka w konkretnym celu będzie wydajniejsza niż w innym. A na to w jakim, niestety nadal nie ma odpowiedzi. - dodał wzruszając ramionami i patrząc na tygrysa. Kiedy ten zapytał sie o dokładniejsze informacje, białowłosy postarał się je udzielić.
-Pomijając mniej ważne części tej historii,  w dawnych czasach zostały te bronie utworzone. Siedem Grzechów Głównych powstało kosztem życia 500 000 ludzi. Moją misją było odnalezienie tych artefaktów, a przynajmniej 2 z nich. Właściwie, to na pierwszą załapałem się przypadkowo... - na pamięć o tym jak ona się potoczyła, jego oczy zrobiły się bardziej ciemne i jego Aura (PWM) się przypadkowo ujawniła, dając jasny znak o jego dużej chęci mordu. Przez chwilę się w niej zatracił ale po paru minutach się ogarnął.
-Szukała ich też mroczna gildia. Co prawda w pierwszym przypadku byliśmy pierwsi, ale jeden z nich nas dogonił. A my byliśmy zbyt zmęczeni walką z strażnikami artefaktu. Byłem nieprzytomny przez większą część walki, ale jego siłe poczułem tylko jak się pojawił. Mam wątpliwości czy mag klasy S sobie z nim poradził, ale jakoś reszta go pokonała, nie znam szczegółów. Co do wyprawy po drugi artefakt. To była nagroda za wygraną w walce. Było nas 4 a ich dwóch. Ja zająłem się pewnym szermierzem i nawet jakoś to szłi, ale no... Coraz to więcej osób ponosiło klęskę, dlatego zarykowałem. I poległem. - zakończył klepiąc swoją rękę, której połowa zniknęła. Od tego całego gadania zasuszyło go, dlatego wziął jakiś kufel i wypił jego zawartość. Piwo. Czemu go to nie dziwiło?

Chłopak uśmiechnął się pod nosem i odpowiedział:
-Motywacja do walki, a sposoby zdobycia siły, choć mogą być powiązane, nie zależą tak bardzo od siebie Ryu. - po czym umilkł, pozwalając Winterowi dokończyć jego historię. Nie brzmiało to za ciekawie. -Przydałoby się więcej informacji. - westchnął, przygryzając lekko sobie dolną wargę. Ta sytuacja nie wyglądała na za ciekawą. -Będziemy uważać, przekażę Samowi te informacje. Jakbyś potrzebował jakiejś pomocy w związku z ręką lub dowiedziałbyś się czegoś nowego, to daj znać. A teraz wybacz, ale muszę już lecieć. Trzymaj się! - to powiedziawszy wstał i machając na pożegnanie ręką Winterowi opuścił pomieszczeni.