Zamek Nekozuma

First topic message reminder :

Znajdujące się na odludziu miejsce, unikane przez miejscowych jak i przyjezdnych. Jest siedzibą rodziny Nekozuma. Ta rodzina przed laty była liderem tutejszej mrocznej gildii, o nazwie "Nekozuma" co oznacza "Neko- kot,  zuma- ciemność, czarny". Rozłam w tej rodzinie spowodował rozsypanie się gildii, jednak dom rodzinny pozostał.
 By dojść do niego potrzeba trzymać się polnej drogi, która ciągnie się przez 15 kilometrów lasu. Potem spotkamy bramę i ostrzeżenie

"Witaj w krainie gdzie obcy zginie, a swój z ledwością przeżyje"

Napisane jakby sprayem przez łobuzów, przejdziesz i ujrzysz w końcu ten zamek.
Kiedyś mroczny, znienawidzony, dzisiaj ci wszyscy szyderczy by go nawet nie rozpoznali, za to nie jednak gildia chciałaby go wynająć na swoją siedzibę o proszę.

Spoiler:

Tak, można się spodziewać czegoś "większego", jednak jak niektórzy zapewniają lochy mają czterokrotnie większe niż się spodziewasz. Odrestaurowany, pozbawiony bardziej mrocznych elementów, dalej zachowuje swoją nutkę magii i tajemniczości.

Wnętrza utrzymane w takim klimacie

Spoiler:

Na koniec tak to zamek Drakuli

Anulej wydawał się teraz taki spokojny, jak rzadko. Senchi gdieś w duszy bardzo się z tego powodu cieszyła, że jej ukochany nareszcie nie jest szarpany ciągłymi wątpliwociami i obawami. Byli teraz tylko objęci jedną magią zwanej czułością. Tak miło było zwyczajnie przytulić się i nie myśleć o niczym, tylko o tym, jak dobrze, że są razem, i mają tę chwilą tylko dla siebie.
Niestety, nic nie trwa wiecznie, trzeba było się ruszyć. Na pytanie narzeczonego dziewczyna miała już odpowiedź:
- Mówiłeś, że miałeś jakieś plany, to niech będzie teraz, jak ty chciałeś. W każdym razie, jestem pewna, że teraz będzie nam się wygodniej spało - mówiła wycierając się ręcznikiem. Potem owinęła się nim, i delikatnie wepchnęła mrocznego Nekozumę na swoje poprzednie miejsce.
- Ale najpierw... teraz ja cię wymyję - roześmiała się, czekając, aż chłopak dostosuje się strojem do mycia. Potem namydliła i wymasowała go równie delikatnie i czule, jak on to robił przed chwilą, wkładając w to wiele starania, żeby mu było dobrze, żeby się czuł odprężony, zrelaksowany i kochany całym sercem.

A więc i ona nieco wypoczeła i chęci nabrała. Anulej nigdy nie przypuszczał, że będzie kiedykolwiek czuł się tak chciany, że będzie czuł szczęście. Tyle cięgke było tego odrzucenia, goryczy, ale warto było się nie zmieniać na "lepsze", warto było do końca być sobą.
Pozwolił wciągnąć się, po czym jej dotyk nieco go łaskotał. Tylko to jego spojrzenie było takie spokojne, było bo nagle pojawił się w nich żar, uśmiech zmienił się w demoniczny uśmieszek. Ręce zadrzały i już nie mógł się powstrzymać, po prostu cel jego serca i pożądania jest zbyt blisko w zasięgu jego ramion. Anulej pocałował ją ptosto w usta czule i namiętnie, mocno i długo. Nie zamierzał jej dać ot tak wytchnienia
- Skoro nalegasz
Kolejne pocałunki, pierw kilka małych po jej szyi ciele, potem znów zasmakował jej ust. Czuł pożądanie, jego dłonie dotychczas były grzeczne, teraz odlalazły okrnagłości kobiety.
- Wiesz jaki ja początek lubie, ja egoista. Skoro jednak chcesz spełniać me złe zachcianki biedna ofiatko. Skoro nie zamierzasz uciekać.
Zabrał dłonie z jej ciała, jakby czekając co zrobi stojąca przed nim piękność. Naprawde Nekozuna wydawanl sine bardziej mroczny teraz. Lekko drżał, na coś liczył, ale z odmowba i z innymi rzeczami trzeba się liczyć.
- Takie nuewiniątko mi się tragiło, a ciekawr co ty lubisz w jakuej pozycj.
Diabeł przebudzony

Pod wpływem jej dotyku Anulej zaczął podrygiwać, okazał się, że go to łaskocze. No, ładnie!.. Zaczęła go więc nieco mcniej masować i szorować, żeby nie miał takich łaskotek, teraz akurat gilgotanie nie było w planach. Ale dobrze wiedzieć tak na przyszłość..
Po następnych diesięciu minutach Senchi skończyła myć Anuleja, i wtedy okazało się, że zmyła z niego cały spokój i grzeczność, i oto miała teraz przed sobą osobnika o demonicznym uśmiechu, który natychmiast ją pocałował. I to jak!.. Dziewczyna również przywarła wargami do jego ust czując ten sam żar w soim ciele. Dotyk dłoni ukochanego na jej ciele dodatkowo dolał oliwy do tego ognia rozpalając dzikie płomienie pożądania. Teraz już dwa demony stały naprzeciwko siebie, z tym samym błyskiem w oczach. Zdawało się, że jednak iskra rozpęta tutaj istną pożogę namiętności.
Była już noc. A ta noc widocznie szczeglónie sprzyjała takim demonom.
- Mhmm.. czyli chciałbyś powtórkę z tamtego razu? - wymruczała mu do ucha niezwykle kusząco, i na chwilę pobawiła się ustami płatkiem tego ucha. Gdy tak nachyliła się, jej ciało również otarło się lekko o jego ciało. Potem zrobiła kroczek do tyłu.
- Chodźmy, tutaj chyba na razie nie mamy nic więcej do roboty.. - chwyciła Anuleja za rękę i pociągnęła za sobą do pokoju.

Pocieranie ciał, brak myśli tylko same pragnienia i jej głos, ciepły dźwięczny. Nocna pora faktycznie wspierała tą magię, tajemnicze nieznane zaklęcia. Anulej zdążył jeszcze raz ją pocałować, kiedy to dziewczyna wyszeptała kolejne słowa i się nieco odsunęła. Normalnie ona chce by oszalał
- Każde miejsce do kochania z tobą jest dobre
No ale już proszę jest zabierany, do sypialni. Oczywiście nie ma z jego strony żadnego najmniejszego oporu, tylko tak spogląda, uśmiecha się
- Ale to wygodniejsze
Teraz to on odszedł jej troszkę dalej, drżąc widocznie się podniecając. Ten co właśnie wyglądał jak prawdziwy demon, troszkę się wybił z tropu, jednak
- A tak chce, zawsze tego chce, jak najdłuższych twoich pieszczot. A potem tylko być szalonym, wymęczyć cię,
... jak ja cię mocno kocham, jak ja cię pragnę, ale się ledwo co powstrzymuje. Choć Jaskółeczko, choć choć
- Pragnę, cię więcej i więcej i więcej
Znów ten jego uśmiech wykonany tylko kącikiem ust, opanował drżenie a wiec tak, a wiec jednak noc działa dla niego wzmacniająco. Wbił ten wzrok oczekiwania w nią, taki nieco świrujący. Co więcej spoglądał w oczy, na jej twarz, szukając wyrazów moze nie zwątpienia ale zawstydzenia.
- Jesteś przepiękna
Spoglądał a oczy wyrażały pragnienie, naga ukochana doprowadzała serce do szaleństwa. I podniosła coś bez dotykania, jak prawdziwa czarodziejka. Nekozuma jeden gest i okna się pozasłaniały.

Spoiler:

Za zasłoniętymi oknami działo się naprawdę wiele, i następne dni były dość ciężkie, przynajmniej dla Senchi.
Trochę zadomowiła się już w rezydencji Nekozumów, a piękne otoczenie i spokój sprzyjały wypoczynkowi po ostatniej podróży i wcześniejszych stałych wędrówkach. Dziewczynie aż trochę dziwny był ten nagły spokój i dostatek.
Aż pewnego dnia otrzymali przesyłkę ze zleceniem dla magów. Jak zdążono poinformować Senchi, od czasu do czasu trafiały się jeszcze zabłąkane listy ze zleceniami dla dawno nie istniejącej już gildii.
Po krótkiej naradzie z narzeczonym Senchi i Anulej postanowili podjąć się zadania, i natychmiast wyruszyli w Południowe Góry, gdzie mieli dowiedzieć się więcej na temat zlecenia.

z/t Senchi + Anulej