Archiwum w Shirotsume

First topic message reminder :

Archiwum jest małym budynkiem niedaleko biblioteki. Przechowuje się w nim wszystko począwszy od starych gazet, aż po stare dokumenty i teczki mieszkańców Fiore, dosłownie są tu zapiski oraz nagrania wszystkiego co miało miejsce w Fiore. Budynek jest dość zadbany na zewnątrz, a w środku znajdują się tysiące regałów... Charakteryzują go niebieskie drzwi



Nasza grupka magów przybyła na miejsce. Przed wejściem do archiwum była postawiona tabliczka z napisem "Nieczynne". Jednak drzwi ciągle były otwarte, gdyż pracodawca czekał ciągle na magów, którzy pomogą mu w sprzątaniu. Przez okno było widać, że chyba ktoś już się tam bawi w porządki...

//Mhm, jedna sprawa. To trochę bez sensu, że nazywa ją rude coś, bo tak jakby ona ani trochę ruda nie jest ._.//
Mruknęła cicho, spoglądając na szklanki. Wysokie, ozdobne, całkiem ładne i pewnie drogie. Chociaż z drugiej strony, gdyby były drogie to pewnie nie podawałby ich gromadce dziwacznych magów. Przeglądając magazyn natknęła się głównie na artykuły o ataku na Erę. Czy to była jakaś ironia? Właśnie, całkiem niedawno, rozmawiała o tym z niejakim Evanem. Dziwny chłopak, tak w ogóle. Mało rozmowny, no, ale co tam. Kiedy skończyła przeglądanie pisma, pozwoliła sobie na uśmiech przypisany do żartu z kolorowanką. Chłopak pracował układając książki i regały, dodatkowo coś do niej mówił. Zignorowała go, w końcu on sam potem jakby o tym zapomniał. Co prawda wszystkie regały już stały, ale wypadałoby je poprawić. Syrenka wstała, popychając krzesło w stronę stolika. Ustawiła kilka półek, po czym zaczęła podnosić książki z ziemi kładąc je w przypadkowym na razie porządku. Bo co to za różnica, najpierw trzeba wszystko wnieść, dopiero potem układać. Kiedy ten czarnowłosy chłopak do niej podszedł stała do niego tyłem, po czym obróciła się mierząc go dziwnym wzrokiem. Miał dziwną minę i nie czekał w miejscu a odpowiedź, tylko nadal pracował. Przewróciła oczami i podeszła na tyle blisko, żeby ją słyszał.
- No cóż. W gildii jest różnie, tak jak w rodzinie. Współpracując bywa prościej, chociaż indywidualiści nie zawsze się z tego cieszą. Można brać udział w większej ilości akcji, można znaleźć przyjaciół, poczucie własnej wartości. Tylko trzeba znać swoje miejsce w tej grupie. Każdy robi co innego. Z drugiej strony prawie wszyscy już na samym początku chcą wybić się z szeregu, nie ma w tym nic złego. Ludzie w gildiach są różni - weseli, smutni. Poważni, szaleni. Każdego trzeba umieć w jakiś sposób docenić. Taka jest z grubsza hierarchia. Na podstawie twoich umiejętności masz jakieś zadania. No i są mistrzowie gildii, a także magowie klasy S, chociaż tych jest bardzo mało. - powiedziała, jednocześnie wrzucając sterty papierów na regały.
Jakie są fajne gildie? Pewnie jakieś jeszcze były, może wymienić. Tylko, że dobre w jego mniemaniu mogą takie nie być, według niej.
- Cóż, jest kilka gildii. Nie znam Was, więc ciężko mi powiedzieć, co będzie dla Was odpowiednie. Nie, w innych gildiach tak nie ma. Tylko u Nas. Nie ma facetów, bo jesteśmy żeńskim gronem i dobrze nam z tym. Po prostu. Jeśli chodzi o resztę to nie polecam Violet Pegasus, chyba, że chciałbyś tam iść sam. Nie ma co prawda zasad, że to gildia tylko dla mężczyzn, ale z tego co wiem, chyba kiedyś były. Cóż, Fairy Tail jest podobno fajne, ale po tak krótkiej znajomości, nie wydaję mi się odpowiednie. Na Twoim miejscu poszukałabym kogoś z Lamii. Myślę, że to nie byłby głupi pomysł. Może Wam się spodobać, a jak nie, to nie. O reszcie nie wiem za dużo. - rzekła cicho.
Zacisnęła palce na magazynach, układając je na półkach, po czym zamyśliła się.
- Duety pewnie są. Właściwie, to od Ciebie zależy, czy masz drużynę i jak dużą. Tak myślę przynajmniej. Bo z drużynami się średnio spotykałam, nie wiem też jak to jest w innych gildiach. - rzuciła po chwili, odchodząc już w swoją stronę.

Mężczyźnie na słowa Anuleja wręcz wyskoczyła żyłka na czole. Jednak się otrząsnął, w końcu w tych czasach młodzież jest taka niewychowana. Wziął łyk ze szklanki i od razu zwrócił uwagę na Senchi.
- Atak był niespodziewany, zgadza się - westchnął - Trzech inkwizytorów odwracało uwagę, inni stworzyli wielką kulę, która zniszczyła prawie całą Erę. Zgliszcza i inne... straszny widok. Myślałem, że zginę, ale szklaneczki ocaliłem - takie tam przechwalanie się i próba poprawienia sobie humoru. Spojrzał znowu w kierunku Sen - Rozumiem, wielu znam żywiołowych ludzi... ale niech lepiej nie przesadza już i nie robi z igły wideł - dodał po czym oddalił się wracając do sprzątania. A reszta robiła co robiła.
- Jak chcecie coś wiedzieć o gildiach to pytajcie. Tak podsłuchałem~! -

Ta, znów uśmieszek, tym razem inny. Za pewne zbliża się już wieczór, bowiem troszkę im to zajęło.
- Jak masz ty tam zleceniodawco, taki dobry słuch to wiedz że robota się skończyła i szukaj sałaty. Takich ludzi jak ty nie ma o co pytać, molu.
Ot Nekozuma miał tego "pajaca" robiącego żarty, a teraz dalej wywyższającego się dosyć. Czemu to tak? A no opowiada o jakimś wielki wydarzeniu, ze inkwizytorzy zniszczyli prawie całą erę, ale gdzie był Anulej i reszta tej ekipy że tego nie zauważyli? Że mu mu dziadkowie nie opowiadali o tym i rodzice?
Gospodarz nie miał na pewno taktu i Anulej postanowił, ze to co zrobili tutaj wystarczy. Miał już coś odburknąć całemu towarzystwu, ale o dziwo dziewczyna z gildii zaczęła opowiadać. Zaskoczyło go to i odłożył ostatnie egzemplarze książek, po czym z przejęciem ją słuchał. Było po nim widać, dosłownie że zamienił się w słuch.
Co do jej koloru, avatar przedstawiający postać ukazuje dziewczynę o włosach koloru podchodzącego pod rudy. Chociaż patrząc na całą kreskę okazuje się ze jest ten kolor używany zamiast czarnego, cóż rudym trzeba być też na duszy. Postać z Percy Jackson raczej nie jest ruda...
Nekozuma posłuchał o gildiach, po czym pomógł Fleur ułożyć ostatnie książki i złapał ją za rękaw.
- Choć, choć
Po czym delikatnie poprowadził, aż do Senchi i tam puścił
- Robota się mi skończyła, widze jeszcze artykuły do roboty. W sumie to , ja jestem Anulej, Nekozuma , a ta piękność
Tu miłość jego życia zostaje ujęta ramionami, chłopak przytulił się do jej plecków
- To ma ofiara Senchi
Po czym smokozaur paszczur, cmoknął przepiękna królewnę, damę w policzek. I wrócił do tematu, czyli zadaje Fleur kolejne pytania, uznając ją za najbardziej wiarygodne źródło informacji. Ponieważ ta dziewczyna działa, łazi, należy do Gildii, a nasz zleceniodawca tylko szpanuje przed pięknymi kobietami nie wiadomo na co licząc. Może starość i samotność bibliotekarza doskwiera, w końcu ocalił tylko szklanki.
- Możesz mi powiedzieć gdzie Lami ma siedzibę? Może wiesz coś o ich liderze i członkach? Ogólnie Gildia to ludzie, wiec możesz poopowiadać jak jakiś znasz i możesz oczywiście. Też jaka jest liderka twojej gildii? Wybacz, ze zasypuje cię pytaniami, ale wyglądasz na cenne źródło informacji, wiec promieniejesz.
Tak, a Senchi to on zaraz zabierze od tego tam faceta, oznaki zazdrości? Nie, raczej obawa, bo człek mu się wydaje podejrzany i mocno nie przypadł Anulejowi do gustu. Nekozuma nie był wybiórczy, stąd szorstkie traktowanie przedstawiciela ludzkości, wskazywało ewidentnie na tryp "lepiej już ty tam milcz".
- O innych gildiach też, to ze teraz tak się zachowujemy nie oznacza że tacy jesteśmy na co dzień, ja na przykład lubię w nocy brykać jak tygrysek na ludzi. W przeszłości miałem niecne i podłe plany, niestety serce odzyskałem i mi wadzi w mej podłości. Co nie zmienia mej miłości do całej ludzkości i ...
Tu ciszej
- Pewnych osobników. Jakbyś była w Akane Resort, zapraszam do Deteremiko, tam wystarczy się powołać na mnie, jak coś. Bardzo dobry hotel, jakby przyszło do wakacji, no tam
Tu mocno przytula Senchii, brakowało mu to i
- Ostatnie artykuły, i po sprawie
Zabiera sie znów do pracy, a raczej do pomocy swojej dziewczynie. Nosi wiec stosy gazet, układa je na półkach i patrzy co jest do kartonów, wiadomo kartony zostaną zaniesione do archiwum.

Jak zleceniodawca zaczął opowiadać, niekóre rzeczy wydały się dziewczynie znajome. Chyba jednak już gdzieś słyszała o tym miejscu.. Era..Nagle przypomniało jej się, że pustelnik, którego spotkała w puszczy, też pochodził z Ery. Jakoś niegdy nie chciał powiedzieć, dlaczego ją opścił, co teraz zaczynało być bardziej zrozumiałe. Zawsze unikał tego tematu, a ona widząc, że te wspomnienia nie są dla niego zbyt miłe, nie dopytywała się za bardzo. Zawsze tylko ostregał, żeby omijała to miejsce z daleka...
Dobrze byłoby kiedyś poznać nieco więcej szczegółów o tym całym napadzie. Senchi z natury była dość ciekawa, a tu miała do czynienia z niemałą tajemnicą.
- W takim razie te szklanki muszą być nieźle wytrzymałe - umiechnęła się kącikiem ust. I na tym się chyba rozmowa na ten temat urwała, rozmowa bowiem skręciła ku innym kwestiom.
- Wiem, wiem, jeszcze pracujemy nad tym - uśmiechnęła się szerzej, ukazując białe ząbki, i wróciła do pracy. Układanie rzeczy we trójkę szło dość srawnie, mimo że nieznajoma dziewczyna z gildii wybrała mniej skuteczny sposób pakowania wzystkiego jak leci, z zamiarem późniejszego uporządkowania. W ten sposób więkoszość pozycji musi dwa razy przekładać, bo mało co trafia na właściwe miejsce,a i pomylić się łatwiej z powodu chaosu na półce. Niemniej żółtooka nie zamierzała się wtrącać, byle tylko jej nie kazali pracować w ten spsób.
Czas leciał, oni pakowali i porządkowali odkurzając przy okazji, każdą pozycję ustawianą na półce. Przygotowane katalogi kończyli jeden po drugim.
Anulej, o dziwo, zagaił rozmowę z nieznaną dziewczyną dopytując się o życie w gildii. Na to pojawił się i zleceniodawca o wrażliwym słuchu. Pozostała dwójka była zajęta rozmową, a zatem pytanie zadała Senchi:
- Ja bym miała takie pytanie... Co trzeba umieć, żeby zostać przyjętym? Z tego, co słyszałam (ciekawe,od kogo), to słabych niechętnie biorą, co w sumie jest nawet logiczne, ale.. Dobrze by było wiedzieć, czego się na ogół oczekuje, żeby się nie wygłupić niepotrzebnie.. - w głosie Senchi brzmiał niepokój, zakłopotanie, i ciekawość, a może też pewna determinacja. Musiał istnieć jakiś powód, dlaczego ich dwójka nie została jeszcze nigdzie przjęta. Może rzeczywiście dlatego, bo ostatnio zaniedbywała ćwiczenie zdolności magicznych? A potem z każdą nieudaną próbą Anulej dołuje się coraz bardziej. Senchi postanowiła wziąć się za poprawianie umiejętności, ale dodatkowe wskazówki zawsze się przydadzą.. Po uzyskaniu odpowiedzi podziękowała grzecznie, i wróciła do roboty, której w sumie nie zostało już chyba zbyt wiele. Podchodząc akurat usłyszała koniec rozmowy Anuleja z syrenią dziewczyną.
- O ile dobrze kojarzę, Lamia ma siedzibę akurat tutaj, w Shirogane  - wtrąciła na pierwsze pytanie Anuleja, który na to natychmiast przytulił się do niej. Patrząc z zewnątrz mogło się wydawać nieco dziwne, ale Senchi znała już dobrze 'skutki uboczne' magii towarysza i była niejako przyzwyczajona do takich ataków na jej osobę. - Ciekawy zbieg okoliczności... - zamyśliła się, pozwalając drugiej dziewczynie kontynuować wyjaśnienia. Czarnowłosa też była ciekawa dodatkowych informacji. Może dostaną jakieś nazwisko, do kogo warto się zwrócić. Ale nawet zwykła opinia na temat Lamii mogła okazać się cenna.

//Edit. Teraz dopiero przypomniałam sobie, że jest to wydarzenie offtopowe, czyli, jeżeli dobrze rozumiem, fabularnie i tak nie będziemy wiedzieli o niczym, o czym tutaj jest mowa. W takiej sytuacji zbieranie informacji jest co najmniej zbędne.. //

- Roboty jeszcze jest - powiedział - Jeszcze trzeba umyć okna, pozamiatać podłogę, w między czasie pościerać kurze. Do tego jest jeszcze drugie piętro i strych, ale spokojnie, tam nie ma tego tyle co tutaj - powiedział, po czym odwrócił się do Senchi - Powiem to tak... by dołączyć do gildii nie trzeba być silnym i posiadać nie wiadomo jakich umiejętności... chociaż inaczej... to zależy do jakiej gildii, czy stawiają oni na siłę czy też są dla niej ważni członkowie, tak jak dla Fairy Tail. Swoją droga strasznie uprzejmych mają członków,a le również bardzo destruktywnych - odpowiedział i wziął oddechł - Shirotsume - poprawił dziewczynę co do nazwy miasta.

///
Nie, mylisz event offtopowy z misją offtopową. Otóż wszystko z misji przechodzi na fabułę, gdyby to było wydarzenie to byłoby w innym dziale niż fabuła i przeszłoby z niego tylko PD i pieniądze ; P  
PS Anulej, nie pisz o avku w poście tylko pod nim najlepiej.

Faktycznie w tej najniżej opłacalnej misji chcą od nich pracy a pracy i pracy. Na głodniaka dużo nie zwołują, a Nekozuma tylko słuchał, jak facet ochoczo dokładał im pracy i to w tej samej cenie. Wszelki komentarz pozostawia Senchii, chce być jeleniem, to proszę bardzo... e chwila! Nie nie, my jej nie damy wykorzystywać.
- Troszkę nie za dużo w tej cenie chcecie? Wykupiliście usługę w najtańszej cenie i troszkę już tu jesteśmy.
Rozejrzał się po czym
- Doprowadzimy tą sale do porządku, tak jak było powiedziane, postawione regały, ułożone książki. To ze nam dobrze idzie i wykorzystać na strych , piętro i nie wiem gdzie jeszcze , nie było o tym mowy. Tymczasem ja pomyje podłogi
Tak tylko łazienka, wiadro mop , jak to odnalazł to zaczyna swoją przygodę, akcje co zapiera wdech w piersiach. Krzywił się na mycie okien, ten facet nawet nie wie ile firmy sprzątające biorą za takie coś. No cóż, praca to praca, nasze podejście zna, a co tam, pierw tylko pomoc w bibliotece, misja postawicie regały, ułóżcie książki a będziecie wolni, a teraz sobie wymyśla. Mycie podłogi i
- Kochanie zajmiesz się kurzami?
No i to i git

- A tak, tak, Shirotsume. Przepraszam - poprawiła się czarnowłosa z wdziękiem. Podziękowała jeszcze za uzyskaną odpowiedź i wróciła do pracy. Której jakoś nie ubywało. Plecy trocę bołały od tego pakowania, a tu jeszcze całe sprzątanie..
Gdzieś, jakiś zakamarek jej umysłu przypomniał, że oryginalną pracą było sprzątanie, a zwalenie regałów było nadprogramową atrakcją zafundowaną przez archiwariusza w okularach. Inaczej mówiąc, dopiero teraz zaczynali właściwą pracę, po którą przyszli.
Odkrycie to nie zachwyciło dziewczyny, ale nie zamierzała poddawać się przez taki drobiazg. Niemniej następnym razem trzeba będzie być ostrożniejszym, i z góry uzgodnić płacę za dodatkowe zadania.
- W porządku, biorę kurze - zgodziła się skwapliwie. Wszystko, byle nie myć okien. Kto pierwszy, ten lepszy, od razu pomknęła po zmiotkę do kurzów oraz zwilżoną ściereczkę. Jedno do odkurzania książek, tórych raczej nie powinno się czyścić mokrym, drugie do regałów, ponieważ jednak dokładniej zbiera kurz. A oknami może się zająć dziewczyna z gildii.
Na szczęśce świeżo postawione regały były już odkurzone , należało tylko oczyścić pozostałe których i tak było dużo więcej, niż ile by się chciało odkurzyć.
- Dobra, to podłogę myj tam, gdzie już zostało odkurzone - poradziła Anulejowi. Nie warto przecież myć przed odkurzaniem. Wzięła też takie schodki biblioteczne, do sięgania do górnych półek. I już się bierze do pracy.
Odkurzała każdy regał systematycznie od góry schodząc stopniowo coraz niżej i kończąc na dolnych półkach. Potem przesuwa schodki do następnego regału i od nowa to samo. Zaraz ile tego było w tym rzędzie? Od 1-52? Zgroza.
Nie myśleć, tylko robić, to może się jakoś przeżyje.

//aha, a ja myślałam, że wszystko co offtopowe, to działa na tej samej zasadzie. Dzięki za wyjaśnienie ;) //

- Akurat tak się składa, że regały spadły przed tym nim przyszliście, dosłownie chwilę, ale za to i tak policzę wam dodatkowo, więc spokojnie - powiedział dość spokojnie. Ach ten zarządca archiwum taki zły, bo daje magom dodatkową robotę, tak bardzo potwór sobie pomyślał. A praca pracą, ale sam raczej nie stał jak słup soli, bo zarządca też coś robił~! I nie, nie chodzi o to, że nadzorował, tylko sam czyścił biurka. Tym czasem Fleur stała tak jak stała, czyli... nic nie robiła. Pracodawca ziewnął, zmęczony nocną zmianą, chyba siedział tu całą noc.

Do Anuleja w końcu coś dotarło, że to nie po złości tylko typowy wypadek
- Postaramy się, jak dobrze pójdzie od jutra biblioteka znów będzie normalnie funkcjonować
A więc, przyszła Pani Nekozuma ścierała kurze, a ten mył podłogi, zaczął od korytarzy, , przejść i dookoła, gdzie nie było regałów, by nic mu podłogi nie pobrudziło, potem przeszedł do mycie tam gdzie ta skończyła wycieranie. Czyli by sobie nie brudzić. Dzięki temu po dwóch godzinach żmudnej pracy zakończyli ten etap pracy. Co prawda Anulej musiał kilka razy wodę wymieniać i efekt końcowy nie jest powalający, ale ze starego nowe nie zrobisz, a czyste to czyste.
Następnie wziął się za okna, cóż to mu gorzej szło, ta walka ze smugami. Stara gazeta dobrze zbiera, no i płyn jakiś tam mieli z tego "schowka" czy co tam im dano. W czasie mycia okien Anulej coś tam nucił sobie jakąś melodyjkę. Widać po nim, że zamierza doprowadzić całe te pomieszczenie do porządku.
- Cały dzień tu zejdzie, ale skoro tamto było ekstra, to fajnie, czemu nie pieniążki się przydadzą. Tak na ślub i nie tylko muszę odkładać.

Mężczyźni wyjaśniali sobie nieporozumienie, a tymczasem Senchi odkurzała regały gdzie w drugim końcu sali, jeden rząd po drugim. W międzyczasie co jaki czas (stanowczo zbyt często, jak na jej gust) musiała lecieć wypłukać szmatkę, którą wycierała półki.
Robota ciągnęła się w nieskończoność, jak dobrze przeżuta guma.
Scierany kurz drażnich drogi oddechowe, więc niebawem Senchi zaczęla kichać, a kończyny pod koniec drugiej godziny już niemal odpadały ze zmęczenia z powodu ciągłego wycierania oraz łażenia po schodkach.
Gdy skończyli pierwszą salę, miała już serdecznie dość tej roboty, a tyle tego jeszcze było...
- Dobrze, to ja przygotuję półki na piętrze też - powiedziała Anulejowi - Jak skończysz, to już będzie można się brać za podłogę.
Pewnie jeżeli druga dziewoja się nie ruszy, to czarnowłosa będzie musiała zrobić okna na piętrze. Nie może zawsze Anulej się poświęcać i brać na siebie najgorsze roboty.
Niemniej żółtooka rzuciła niechętne spojrzenie obijającej się syrenie, i po otrzymaniu wskazówek od archiwariusza (o ile ich udzieli) poczłapała na górę kontynuować pracę. Im szybciej skończą, tym lepiej.

- Do jutra to ja was nie będę trzymał, spokojnie. Tak za godzinkę raczej was puszczę wolno i od razu się rozliczymy za robociznę - powiedział spryskując biurka jakimś środkiem. Robił to dokładnym ruchem kolistym, perfekcyjnym wręcz. Parka sobie sprzątała, a Fleur dalej nic nie robiła i z resztą zaczęła już działać pracodawcy na nerwach, ale przemilczał.
- Jak chcecie to zróbcie sobie przerwę - rzucił spokojnie - Albo jeśli macie jakieś pytania o Fiore lub innych zdarzeniach -

///
Gomen za opierdzielanie się z odpisem, ale ostatnio trochę szkoła mi w tyłek daje xd"

Anulej mył okna, zeszło mu z tym taż że za oknami robiła się szarówka. Gospodarz zaproponował przerwę, na co chłopak chętnie by przystał. Poszedł na drugie piętro i ujrzał ładnie wytarte wszystkie kurze, do tego Senchii wyglądała na bardzo zmęczoną.
- Kochanie pójdź na dół, na herbatkę, pewnie jakieś ciastko się trafi pokrzep się, popytaj, bo widze ze się dogadujecie, a ja w tym czasie umyje tu podłogi.
Po czym chwycił mopa i zaczął prace
- Jeszcze tylko godzinka, tak powiedział zleceniodawca, więc ile się zrobi to zrobi.
Od czasu do czasu wodę wymieniał, zmęczony jechał już prawie na auto pilocie.

- Nie zostawię cię tu samego, nie ma mowy! - zaprotestowała Senchi stanowczo, aczkolwiek ledwo przytomna ze zmęczenia. Godzina, ha! Godzinę, to już wytrzymają, co za sens robić przerwę przed samym końcem?
- Przez tę godzinę jeszcze akurat dokończę te okna - powiedziała, ponieważ okien przecież jescze nie umyła. A tak, to będą nadal razem tu na piętrze. Byłoby najgorszą rzeczą zejść na herbatkę i zostawić samego ukochanego mordującego się z mopem. Już sama myśl wydała jej się niewybaczalna.
Przemogła się zatem i już na siłach z przyszłego tygodnia zabrała się za ostatni etap sprzątania. Jak już robią, to niech będzie porządnie. A jakże inaczej. Niemniej chyba niezajoma z gildii nie wkradła jej się do serca, żółtooka spodziewała się większej pomocy z jej strony. Co tu ukrywać, brunetka była zła, a zmęczenie tylko wzmagało jej irytację, co na krótką metę dodawało nieco energii. Na szczęście na piętrze okna były mniej zakurzone, więc myło się je szybciej, a dodatkowo było ich też mniej. Może jak się jeszcze trochę spręży, to uda się zakończyć wszystkie w godzinę. Wtedy tylko poddasze pozostanie niewysprzątane..
Senchi odczuła wielki żal, że nie zna zaklęć sprzątających. Pracowali z Aulejem zaciekle, w milczeniu, gdyż nie mieli sił jeszcze i rozmawiać.
Już tylko godzina...

Dziewczyna jak to się już parę razy jej zdarzało po prostu zagapiła się w przestrzeń i nie robiła nic. Oczywiście, naturalnie to BYŁO bardzo denerwujące. Oczywiście obetną jej za to zapłatę. Ale zresztą trudno. Przynajmniej coś poczytała. Po tej chwili wahania wzięła ścierkę i postanowiła, że pomoże drugiej dziewczynie w ścieraniu kurzu. Przygryzła wargę, zastanawiając się czy zadać pytanie czy nie, a dopiero po chwili dotarły do niej słowa chłopaka.
- Przepraszam. - rzuciła krótko, ni to w stronę pracodawcy, ni tej dwójki.
Powiedzmy, że trochę zawaliła robotę, no ale co ma zrobić?
- Muszę Cię rozczarować, bo niestety wiem bardzo mało o gildiach innych niż swoja. Myślę, że ten gość będzie lepszym źródłem informacji. - dodała po chwili.
Tylko czy sama w to wierzyła? Może. Może i wypada zapytać się o to i owo... Dlatego też wykonując jakieś tam porządki jak ścieranie tego, co jeszcze zostało do ścierania w jakiś kątach czy w czymś w tym stylu. W między czasie spojrzała bacznie na pracodawcę, koncentrując się na tym by usłyszał jej pytanie.
- Wie pan coś może o Magicznej Policji? To znaczy... Spotkałam kogoś kto szukał posterunku w Erze, ale nie mogłam być mu pomocna. Aczkolwiek ogólnie interesuje mnie system jej działania, pewnie poznał pan też jakichś członków. - mruknęła.
Może wyniesie z tego budynku jakieś ciekawsze informacjie.

//Kurcze, STRASZNIE przepraszam, ale nauka mnie goni i odpisuję tak nierównomiernie.//

Kochankowie Senchi i Anulej kontynuowali całą robotę, gdy nagle Fleur się ocknęła. Aż się pracodawca zdziwił, bo w sumie zapytała o coś, co mniej więcej rozumiał - Policja Magiczna... Posterunek w Erze znam bardzo dobrze, mój syn tam pracował przed atakiem na Erę. Często byłem tam gościem, ale nie zrozumcie mnie źle, nie chodzi o to, że to ja byłem tym podejrzanym. System w policji jest dość prosty: Policjantów dzielimy na cztery różne grupy, które zajmują się swoimi... rolami. Zaczniemy od Fioletowo-Czarnych... a właśnie, zapomniałem dodać, że każda grupa ma własny kolor. Grupa szybkiego działania, po prostu jak normalni policjanci, patrole oraz inne takie tam pierdółki. Podobno to najliczniejsza grupa z wszystkich oddziałów. Mój syn do nich należał - tutaj się w sumie chełpił synalkiem, chyba był z niego bardzo dumny - Niebiesko-Biali to grupa wsparcia. Wszelkie magie wspierające i nadające się do pomagania aniżeli do walki. Dalej mamy Czerwono-Pomarańczowych, nie radzę wchodzić im w drogę. Bardzo niebezpieczni jeśli chodzi o ich działania. Ale niestety mało wiem o Zielono-Brązowych, tak zwane duchy, ale jak mówię, nie znam się na nich, zwykle oni pracują w ukryciu - odpowiedział co wiedział.

Czas tyka i zostało 45 minut roboty...