Senchi

Imię: Senchi
Pseudonim: -
Nazwisko: Yamigami
Płeć: kobieta
Waga: 58 kg
Wzrost: 168cm
Wiek: 19
Gildia: brak
Miejsce umieszczenia znaku gildii: brak
Klasa Maga: 0

Wygląd: Senchi jest dość zgrabną dziewczyną średniego wzrostu, o delikatnych, regularnych rysach twarzy. Ma  długie czarne włosy i oczy żółte, jak u kota.  Lubi świecidełka, szczególnie biżuterię, którą, (jak widać na avku) nosi na co dzień.  Jak pogoda pozwala, często chodzi w krótkich spodniach i równie krótkiej koszulce. Do tego lekkie, lecz wytrzymałe sandały skórzane.
Senchi lubi ubrania wygodne, a zarazem wyglądające dobrze. Do podróży (czyli niemal zawsze) dodatkowo nosi na wierzch długi, lekki płaszcz podróżny z kapturem, w kolorze ciemnoszarym.

Charakter: Z charakteru Senchi jest osobą pogodną, nastawioną pozytywnie do życia i do ludzi. Mimo odruchowej życzliwości nauczyła się jednak z czasem, że z ludźmi należy uważać, gdyż bywają naprawdę różni. Podczas samodzielnej wędrówki nabrała pewnej ostrożności, a także zwyczaju analizowania swojego otoczenia.
Z natury jest pacyfistką, nie lubi walczyć, prawdopodobnie dlatego, bo zwyczajnie nie umie. Póki co, woli pozostawać w cieniu.
Zawsze marzyła o opanowaniu twórczej magii, toteż w przeszłości miała pewne trudności z zaakceptowaniem swojej mocy. Z czasem zyskała nieco pewności siebie, a odkrycie zaklęcia naprawiającego przedmioty natchnęło ją nową nadzieją odnośnie swojej magii.
Nadal nie ma jednak obranego celu w życiu i wciąż poszukuje swojego miejsca w świecie.  

Historia:
Senchi pochodzi z małego miasteczka położonego w południowym, lądowym końcu państwa Minstrel. Prowadzi tędy między innymi szlak wiodący do Dessertio, lecz tutaj jeszcze klimat sprzyja rozwojowi roślinności, mimo wyraźnie większej liczby słonecznych dni. W tej okolicy ludzie częściowo jeszcze trudnią się rolnictwem i większość miejscowej ludności mieszka w małych wioskach i miasteczkach rzadko rozrzuconych wzdłuż dróg.

Magia tutaj nie jest taka częsta, chociaż, jak wszędzie na kontynencie, w tym odległym zakątku kraju również wiadomo o jej istnieniu. Senchi odkryła swoją moc manipulowania cieniami w wieku szkolnym. Dawało jej to wiele radości, w słoneczne dni dużo się bawiła cieniami, pokazując kolegom i koleżankom z klasy coraz to nowe sztuczki. Mogła też niekiedy podpowiadać pytanym, wypisując cieniem odpowiedzi za plecami nauczycieli.
Rodzice Senchi byli dumni, że ich dziecko ma moc magiczną, ale ponieważ w okolicy mieszkało mało magów, trudno było o wyszkolenie tej umiejętności w tych warunkach. W związku z tym rodzina zdecydowała się wysłać dziewczynkę na nauki do Fiore, kraju, gdzie, jak powszechnie wiadomo, najbardziej rozwinięta jest kultura magii.
Taka podróż zagraniczna, nie mówiąc o pobycie, kosztuje sporo, więc bliższa i dalsza rodzina zebrała wszystkie oszczędności, jakie miała, by Senchi mogła się uczyć magii. Krewni i znajomi szczerze wierzyli, że to szczęśliwy znak i nie można przepuścić takiej niepowtarzalnej okazji wyszkolenia maga, który w przyszłości może ich wspomagać swą wiedzą.
Zaczekali więc, aż trafi się większa karawana kupiecka wioząca towary z Desertio do Fiore, i powierzyli dziewczynkę opiece znajomych, i wielce zacnych handlarzy. Rodzinne miasteczko niebawem znikło wśród sinawych mgieł horyzontu i Senchi znalazła się w zupełnie nowych, nieznanych jej jeszcze okolicach. A to dopiero był początek podróży..

Dziewczyna nie podejrzewała, jakie cenne towary wiezie karawana, ani się o to nie dopytywała zbytnio. A wieźli lacrymy, wśród których było kilka wyjątkowo rzadkich okazów. Dlatego też konwój  był tak liczny i dobrze zabezpieczony. Bandyci jednak mieli swoje pewne informacje, i w miejscu leżącym o kilka dni drogi od brzegu morza zrobili zasadzkę. Rozgorzała się zacięta walka, gdyż personel karawany był przygotowany na takie przypadki, i handlarze, oraz dobrze wyszkolona straż bronili się zaciekle. Senchi przestraszona bitwą ukryła się, lecz jeden z bandytów namierzył ją i uznał, że będzie z niej świetny zakładnik, co ułatwi pertraktacje o przewożony towar. Przerażona dziewczyna w ostatniej chwili zauważyła niebezpieczeństwo i w panice zaczęła uciekać przed siebie, byle dalej od walki, a przede wszystkim, od ścigającego ją zbója. Szanse na ucieczkę miała marne, nie znała przecież terenu zupełnie, bandyta zaś był jak w domu, na dodatek był znacznie szybszy i silniejszy od uciekającej. Skórę Senchi uratowała technika, dzięki której ukryła się w cieniu (i to dosłownie) i pod tą postacią mogła już bezpieczniej (i znacznie szybciej)  umykać między głazami i porastającymi okolicę drzewami. Nawet nie uważała, którędy sunie podróżując cieniami lasu, po prostu w pewnym momencie wynurzyła się wyczerpana. Ukryła się w skalnej szczelinie, żeby odpocząć i odzyskać nieco sił.
W okolicy było cicho i spokojnie, Senchi jednak długo jeszcze nie miała odwagi wychynąć, dopiero głód i pragnienie przypomniały jej o potrzebie zaopatrzenia się w nowy ekwipunek podróżny. Jej rzeczy zostały przecież na miejscu walki, które było... eeem... gdzieś tam... Ruszyła w kierunku, skąd wydawało się, że przyszła. Po pół dnia łażenia poddała się.
Rozglądając się po kompletnie obcej okolicy czarnowłosa musiała przyznać się przed sobą, że zabłądziła. Nie miała najmniejszego pojęcia, gdzie jest, i którędy powinna iść. To znaczy, do Fiore owszem, na północ. I trzeba było znaleźć jakieś miejsce bardziej zamieszkane. Pieniądze na szczęście miała przy sobie, ale praktycznie nic poza tym. Dodatkowo głód jej mocno doskwierał. Pełna determinacji ruszyła ku północy..

Jakimś cudem dotarła do morza, gdzie udało jej się znaleźć miasto portowe i dostać miejsce na statek płynący do Fiore. Po kilkudniowym rejsie Senchi znów znalazła się w nieznanym porcie obcego kraju. Zaczęła rozpytywać się o magów, ale w Fiore było ich wiele. Jak to w portowym mieści, uzyskała całą furę sprzecznych informacji, masę adresów, plotek, oraz dobrych rad. I, oczywiście, zaopatrzyła się w mapę, żeby chociaż mniej więcej wiedzieć, gdzie się znajduje, i którędy iść.
Jak to bywa, po drodze spotykała ludzi życzliwych, i mniej przyjaznych, często dołączała do innych grup podróżujących, dla większego bezpieczeństwa, czasami zaś musiała sobie radzić sama. W jednej z większych puszcz kraju Fiore spotkała starego pustelnika-maga, który obiecał pomóc jej. Znał wiele rodzajów magii, i miał całkiem dobrze dobraną bibliotekę, więc trafiło się i coś co się mogło przydać.
Tutaj zgłębiła dokładniej pierwszy raz tajniki magii władania cieniem. Po dzisiejszy dzień pamięta, jak pustelnik pierwszy raz zaczął czytać z namaszczeniem poświęcone tej magii rozdziały: "Cień jest rzeczą niematerialną. Jest jednak nierozerwalnie połączony ze światem materialnym, każdy cień, z przedmiotem, który go rzuca. Gdy zmieniają się cechy przedmiotu, jak na przykład kształt, czy położenie, zmienia się także i jego cień. Prastara magia manipulująca cieniami wykorzystuje tę zależność odwrotnie: dzięki niej, zmieniając kształt cienia, wpływa się na właściwości przedmiotu, zyskując władzę nad światem materialnym.." Jeszcze słyszała w głowie ten spokojny, starczy głos.


Jednak mimo wszystko, jedynie kilka podstawowych zaklęć udało jej się nauczyć, chociaż i to było już wielkim osiągnięciem. Podczas pobytu w pustelni, nauczyła się również wiele o innych magia, oraz o samych magach, jako takich. Starzec opowiadał jej o gildiach, i zachęcał, żeby dołączyła do jakiejś, żeby móc dalej rozwijać zdolności magiczne. Nic tak dobrze nie rozwija magii, jak praca maga - mawiał.
Gdy nadszedł stosowny czas, Senchi wyruszyła więc, by poszukać sobie miejsca w jakiejś gildii.
Ponieważ wyruszyła z puszczy, przez dobre kilka dni nie było widać ludzi, nie było do kogo się odezwać, co po dłuższym czasie stawało się nużące. Kiedyś jednak dostrzegła postać idącą ścieżką tonącą w gęstym półmroku, gdyż liście drzew mało światła przepuszczały. Ucieszona niespodziewanym towarzystwem przyspieszyła kroku i radośnie przywitała nieznajomego. Osobnik natomiast w odpowiedzi błyskawicznie odskoczył i przybrał charakterystyczną Postawę Bojową Anuleja. A stało się tak, ponieważ, jak to okazało się, gdy spotkany osobnik się przedstawił, był to Anulej.
Przez kilka dni podróżowali razem (najczęściej w milczeniu), potem ich drogi się rozeszły. Anulej nie zamierzał zagłębiać się w gęsto zaludnione miasto, Senchi natomiast tam zamierzała naleźć sobie miejsce w gildii.

Niestety, czekało ją rozczarowanie. Gdy po długiej podróży dotarła do większego miasteczka, okazało się, że sprawa dołączenia do gidii wcale nie jest aż taka prosta. Owszem, było kilka pomniejszych gildii w okolicy ale trudność pojawiła się w najmniej spodziewanej formie.
Najpierw została przyjęta całkiem miło, i wydawało się wszystko w porządku. Wyjawiła swoją prośbę mistrzowi, który wyglądał na przychylnie nastawionego. Spytał dziewczynę o rodzaj magii, jaką włada, i poprosił o zaprezentowanie.
Gdy Senchi uczyniła to, całkiem szybko znalazła się za progiem.
- My nie jesteśmy tacy! Zmykaj stąd, albo wezwę policję! - powiedział mistrz mocno wzburzony, a nawet zirytowany. Odchodząc słyszała jeszcze burczenie mężczyzny: - Skandal, żeby w biały dzień zaczepiali porządnych ludzi! Robią się naprawdę bezczelni.. - drzwi zamknęły się z głuchym stuknięciem.
Senchi nie rozumiała. Co złego zrobiła? Przecież starała się być grzeczna, nie wyrządziła nikomu żadnej szkody.. o co może chodzić? Nie zrażona tym incydentem, spróbowała zgłosić się gdzie indziej, jednak z podobnym rezultatem.
"To jest szanująca się gildia, gdzie nie toleruje się takich praktyk" "już w tak młodym wieku"
Okazało się, że z jakiegoś powodu nie jest mile widziana, lecz co do powodu nadal pozostały tylko domysły, chociaż później już próbowała dowiedzieć się czegoś o powodzie tajemniczej niechęci, zanim została wystawiona za próg. Na ogół jednak uzyskiwała miny wyrażające niesmak, niemiłe półsłówka, znaczące chrząknięcia, i najwyraźniej temat nie podobał się rozmówcom.
Ale trafiło się też kilka przydatnych uwag, typu: "porządni magowie nie bawią się cieniami", "skoro parasz się czarną magią, to się nie dziw, mała". Zaniepokojona reakcją magicznej części społeczeństwa udała się do biblioteki by poczytać nieco więcej o swoich zdolnościach. Może to pomoże jej zrozumieć  wrogie nastawienie ludzi. Uzyskane informacje wcale jej nie uspokoiły, wręcz przeciwnie.  Wiele dzieł zaznaczało skłonność użytkowników cienia do czarnej magii, według innych zdolność ta wręcz kwalifikowała się do tej kategorii. Dowiadywała się rzeczy, o których się jej nawet nie śniło, i znalazła opisy technik cieniowych, które ją samą przerażały.
Czy naprawdę do tego miałaby służyć jej magia? Czemu nie powiedzieli jej tego wcześniej?
Odszukała księgę, z której uczył ją stary mag.  Owszem, tam nic nie było o dobrych czy złych stronach magii. Dzieło to traktowało o najróżniejszych magiach bez jakiejkolwiek oceny, z naukową obojętnością względem etycznego postrzegania poszczególnych mocy.
Senchi czytała dalej, szukała coraz to nowych książek, broszur, tomisk.. W końcu już jej się kręciło w głowie od nadmiaru informacji.
Uzyskana odpowiedź nie była jednoznaczna, ale wątpliwości, podparte zachowaniem miejscowych magów, wystarczyły.  Dziewczyna straciła ochotę do nauki magii. Nie chciała rozwijać tej umiejętności, która być może okaże się zgubna nie tylko dla wielu ludzi, ale też i dla niej samej.
Ona nigdy nie chciała być 'zła', ani krzywdzić innych. jej marzeniem było tworzenie, a nie niszczenie. Niestety, wszystko wskazywało na to, że jej magia nie nadaje się do tworzenia. Do niszczenia jak najbardziej, ale nie chciała o tym myśleć. Chciała zapomnieć o tym wszystkim, uciec gdzieś przed światem, póki nie znajdzie odpowiedzi na swoje wątpliwości. Możliwość wstąpienia do nielegalnej gildii jakoś nie zaświtała w jej głowie. Inna sprawa, że pewnie i tak odrzuciłaby tę myśl od razu.
Przybita zaistniałą sytuacją i sporym zamętem w głowie opuściła bibliotekę, potem miasto.. szła przed siebie nie wiedząc gdzie, ani po co.

Minęło kilka dni. Oszołomienie minęło, ale Senchi nadal nie wiedziała co robić. Poddać się i wracać? Albo brnąć dalej, walczyć i przekonać świat, że moc cieni nie jest zła? Rodzina liczyła na nią. Z listów otrzymywanych od nich ciągle biła ta duma i ufność w jej zdolności. Ta radość, że pomagają jej zdobyć coś wyjątkowego. Ale czy wiedząc, jaka to moc, też by ją tak popierali?
Teraz raczej się tego nie dowie. Inna sprawa, że sama nie wiedziała, skąd by wzięła odwagę, żeby stanąć przed nimi i przyznać się że się poddała, że wróciła z pustymi rękami.. A właśnie, wróciła. Na razie, żeby wrócić, też potrzeba było jej pieniędzy. Senchi wiedziała, że podróż pwrotna jest długa i jak dotychczasowe doświadczenia wskazywały, mogła okazać się czasem trochę ryzykowna.
W sumie wszystko jedno było, czy zdecyduje się zostać, czy też wrócić, pieniądze i tak były potrzebne. Rozterki duchowe poszły w kąt i umysł dziewczyny zaprzątnęły przyziemne kwestie zdobycia dóbr materialnych ze szczególnym uwzględnieniem środków płatniczych.
Ruszyła przed siebie pierwsza napotkaną drogą, licząc na to, że trafi na jakieś miasto, gdzie będzie można znaleźć jakąś pracę.
Po drodze znów natknęła się na Anuleja, lecz prawie się nawet nie zauważyli. Była zresztą zbyt przybita i zaabsorbowana swoimi rozterkami.

Znów nastąpił okres tułaczki. Senchi łapała pomniejsze roboty, gdzie się dało, po pewnym czasie przenosiła się w nowe okolice. Trudno jej było usiedzieć w jednym miejscu, chociaż sama nie wiedziała, jaki ma cel, i którędy powinna iść. Poznała wiele ludzi, niektórzy, podobnie, jak ona, wydawali się tylko błąkać po świecie. Inni z kolei szli na misje, lub wracali opowiadając rozgłośnie o swoich przygodach.  Czarnowłosa słuchała ich trochę z zazdrością, trochę z niedowierzaniem, a najbardziej tylko z czystej ciekawości. Często z takich opowiadań rodziła się decyzja o następnym celu podróży, gdy usłyszała coś interesującego. Po długiej przerwie zaczęła też ponownie korzystać ze swojej magii, ale ostrożnie, żeby nie zwracać na siebie uwagi ludzi.
Kilka razy spotkała jeszcze Anuleja, który wydawał się błąkać po świecie równie niezdecydowanie, co ona. A skoro cel mieli jednakowy, tak się złożyło, że zaczęli podróżować razem. Było im przecież wszystko jedno, gdzie idą, więc nie krzyżowali sobie planów, a zawsze to jakieś towarzystwo.  A potem, to już jakoś tak zostało.


Umiejętności: Geniusz magiczny (poz.1), Czaromiot (poz.1), Analityk (poz.1)
Ekwipunek: trochę pieniędzy (bodajże 5000)

Rodzaj Magii: Cieniowa kontrola - magia manipulująca przedmiotami poprzez kontrolę ich cieni. Wykorzystuje nierozerwalne połączenie między materialnymi elementami świata a ich cieniem. Mag manipuluje cieniami, i używa tego połączenia by w efekcie kontrolować świat materialny. Magia ta na swój sposób nagina granicę między materialnym a niematerialnym. Jest to moc wielce dziwna i wszechstronna,aczkolwiek posiada też bardzo poważne ograniczenia..

//co do rang zaklęć było mi dość trudno ocenić je, będą więc pewnie potrzebne poprawki//

Pasywne Właściwości Magii

1  Teatr cieni - Zdolność manipulowania kształtem cienia, czyli to, na czym magia Senchi polega. Na razie jednak jest to zwyczajnie tylko zmiana kształtu cienia, nic więcej. Nie ma żadnego wpływu na świat materialny, funkcji bojowych również nie posiada. Dzięki tej zdolności Senchi potrafi dowolnie manipulować kształtem swojego cienia (np, nadać mu formę jakichś postaci, zwierząt, przedmiotów, czy nawet formować z niego napisy). Może go także zwiększyć, lub zmniejszyć w pewnym stopniu. W przypadku zbyt dużego powiększenia cienia staje się on 'słabszy', czyli bardziej rozmyty.
Kontrolę tę może również rozszerzyć na inne cienie, których dotyka jej cień, lub ciało. Maksymalny zasięg jej wydłużonego cienia (własnego) wynosi 5 m. (Powiększenie cienia nie zwiększa tego zasięgu, gdyż w tym przypadku cień jest już tyle wąski, że dalsze osłabienie go uniemożliwia kontrolę. Dystans może zwiększyć jednak dołączenie kolejnych cieni.)

2. Limes - O ile PWM 'Teatr cieni' pokazuje zdolność manipulacji kształtu cienia, 'Limes' wyznacza granice cienia, na którym możn wykonać zaklęcia. Normalnie jest to własny cień użytkownika, który może zostać zwiększony o inne cienie, z którymi się styka.
Co się dzieje jednak, jeżeli postać sama znajduje się w innym, o wiele większym cieniu? (oznacza to także noc /= cień Ziemi/, lub cień panujący w zamkniętych pomieszczeniach)
Zdolność Limes w takich sytuacjach pozwala magowi 'wykroić' kawałek wielkości swojego cienia i używać go do swoich zaklęć.

Zaklęcia:
D - Latibulum - Cienisty Schowek. technika na zasadzie podobnej, jak przy zamianie w cień, ale tym razem użytownik nie sam się chowa, a może przemienić i schować niezbyt wielkie przedmioty. Taka dodatkowa tajna kieszeń, bardziej zabezpieczona przed złodziejami. To zaklęcie ogranicza się wyłącznie do własnego cienia (tylko w nim można chować). Chociaż teoretycznie cień ma nieograniczoną pojemność, ta technika pozwala przechowywać na raz przedmioty nie przekraczające razem w sumie wielkości średniego plecaka. Co ważne, manę płaci się nie tylko przy chowaniu, ale i przy wyciąganiu przedmiotu, za każdy raz osobno. Dodatkowo chować można co prawda dość szybko, ale wyciąganie rzeczy z cienistej slkrytki wymaga dużego skupienia i nieco czasu, więc na prędko się tego raczej nie wykona.

C- Zamiana w cień. A dokładniej zapadnięcie się w cień i możliwość bardzo szybkiego podróżowania w tej postaci, oczywiście tylko między połączonymi cieniami. Wynurzenie się również możliwe tylko z cienia. Jeżeli cień, w którym siedzi postać zostanie w jakiś sposób unicestwiony, Senchi automatycznie zostaje z niego wyrzucona  siłą. W postaci cienia postać zachowuje swoje zmysły/percepcję, ale nie jest w stanie korzystać z dalszych zaklęć do czasu wynurzenia się z cienia. Po wynurzeniu się z cienia, musi minąć 3 posty przerwy przed ponownym zanurzeniem się w cień. Czas przebywania w cieniu maksymalnie 2 posty. Cień, jak to cień, nie jest podatny na ataki fizyczne, natomiast w razie skutecznego ataku magicznego, MG określa losowe miejsce trafienia i wynikające z tego obrażenia.

C - Motus 1 - czyli podróbka telekinezy. Sterowanie drobnymi przedmiotami (lina,kunai, itp), recz jasna, za pomocą cienia. Senchi tak naprawdę porusza cieniem przedmiotu, za pomocą mocy kontroli kształtu. Wykorzystując nierozerwalne połączenie cienia z przedmiotem, używając tego zaklęcia, ruszając cieniem, porusza się i przedmiotem. Działa tylko na  małe (do 50 cm, lub 4 Kg) przedmioty (rzecz jasna nieożywione), umożliwia jednak nadanie im sporej szybkości.
Oczywiście technika działa wyłącznie póki istnieje połączenie cieniowe między użytkownikiem, a przedmiotem. Przerwanie połączenia automatycznie przerywa działanie czaru. Własny cień Senchi umożliwia jej swobodną kontrolę w obrębie 5 m, na dalszy dystans niezbędne jest użycie dodatkowego cienia-przewodnika. Można kontrolować do 3 przedmiotów na raz. Czas trwania: 3 posty.

C - Immobilitas - Unieruchamianie. Jedna z najprostszych (co nie znaczy, że najsłabszych), technik władania cieniem. Działa na prostej zasadie: unieruchamiając cień (=utrwalenie jego kształtu) unieruchamia się i jego właściciela. Czas trwania 1 post, dodatkowo wymaga mocnego skupienia się na celu. Przeciwnik o większej sile łatwiej się uwolni. Na raz można unieruchomić 1 osobę.

C - Ferruminatio - Zespajanie. Zaklęcia pozwalające naprawić rozbite/rozdarte/rozcięte/itd. rzeczy.
Tyle, że tutaj cień służy jako podstawa i przewodnik tego zaklęcia. Dlatego możliwa jest naprawa wyłącznie uszkodzeń, które są widoczne na cieniu przedmiotu. W tym przypadku połamianie/rozdarcie/przecięcie.
Wiadomo, normalnie jak składa się przedmiot bez magii, na cieniu znikają uszkodzenia, podczas gdy sam przedmiot nadal jest w kawałkach i może się rozlecieć od byle czego.
Tutaj wchodzi w grę scalające zaklęcie Ferruminatio które pełnym tekstem brzmiałoby jakoś tak, że 'tak, jak cień tego przedmiotu jest znów cały, niech przedmiot również stanie się ponownie całością'.
Przedmiot się naprawia, pęknięcie/rozdarcie/przecięcie itp. znika.
Proces ten wymaga 1 postu przygotowania.
Uwagi: Zaklęcie działa tylko w przypadku fragmentów pasujących do siebie bez większych ubytków. Jeżeli brakuje części, 'zespajanie' nie powiedzie się.
Można zespoić se sobą tylko fragmenty tego samego przedmiotu.
Zaklęcia nie można stosować na żywych organizmach, i NIE nadaje się do leczenia!

Magia ok:
PWM:
1. Władasz cieniami nie światłem, wiec odpada.
2. PWMka nie ma wpływu na normalne spelle więc: lekko wydłużony cień =/= lekko wydłużony spell.
3. Odpada na PWM.

Zaklęcia:
1. Na moje jest OK
2. To jest tak: Na D dostajesz 2 posty trwania i szybkość poruszania nie jest jakaś uber prędka.

Na C dam ci 3 posty trwania, szybkość nieco większa i przedmioty do 50 centymetrów nie przekraczające waga 4 kilo. A tak, na C dostaniesz 5 metrów.

3. Na C będzie trwało jeden post i będziesz musiała się mocno skupić na celu.
Na B też jeden post, ale bez problemu. W obu przypadkach silniejszy przeciwnik będzie miał łatwiej z wyrwaniem się. A tak, nie kilka osób, a jedna na raz.

4. Przedmiot będzie zespojony przez 4 posty, nie może być większy niż 2 x 2 x 2m.

5. Zmniejszenie cienia i zmniejszenie kogoś? Nie widzi mi się to jakoś, ale dogadam to z jakimś innym sprawdzającym.

6. Jak wyżej.

PWM.
1. śmiałam dodać, gdyż "Podstawa powinna być słaba, nie mieć znaczącego wpływu na przebieg walki i być czymś co dany mag musi umieć, by móc używać zaklęć. "
To akurat byłoby bardzo ważne, żeby możliwe było w ogóle używanie tej magii w pewnych okolicznościach.

ALe ok, można wywalić, zamiast tego dam:

1. Limes - O ile PWM 'Teatr cieni' pokazuje zdolność manipulacji kształtu cienia, 'Limes' wyznacza granice cienia, na którym możn wykonać zaklęcia. Normalnie jest to własny cień użytkownika, który może zostać zwiększony o inne cienie, z którymi się styka.
Co się dzieje jednak, jeżeli postać sama znajduje się w innym, o wiele większym cieniu? (oznacza to także noc /= cień Ziemi/, lub cień panujący w zamkniętych pomieszczeniach)
Zdolność Limes w takich sytuacjach pozwala magowi 'wykroić' kawałek wielkości swojego cienia i używać go do swoich zaklęć.

2. ok.

3. W takim razie przenoszę do Zaklęć. Z drobnymi modyfikacjami:

/pewnie też doda się jakąś nazwę, ale to nie ma chyba wpływu na akceptowanie/
Zamiana w cień. A dokładniej zapadnięcie się w cień i możliwość bardzo szybkiego podróżowania w tej postaci, oczywiście tylko między połączonymi cieniami. Wynurzenie się również możliwe tylko z cienia. Jeżeli cień, w którym siedzi postać zostanie w jakiś sposób unicestwiony, Senchi automatycznie zostaje z niego wyrzucona  siłą. W postaci cienia postać zachowuje swoje zmysły/percepcję, ale nie jest w stanie korzystać z dalszych zaklęć do czasu wynurzenia się z cienia. Między wynurzeniem się z cienia, a  ponownym zanurzeniem się w cień musi być minimum 1 post przerwy. Czas przebywania w cieniu maksymalnie 3 posty. Cień, jak to cień, nie jest podatny na ataki fizyczne, natomiast w razie skutecznego ataku magicznego, MG określa losowe miejsce trafienia i wynikające z tego obrażenia.
Tylko nie wiem, jaką rangę by miało. Też C?

Zaklęcia:
1. wydaje się uzgodnione.
2. wezmę wersję C:


3. też na razie wersja C.


(przy tym mam pytanie, jak się liczy siła przeciwnika w takiej sytuacji? jak można mniej więcej określić siłę gracza vs siły zaklęcia?)

4. ograniczenie rozmiaru ok.
Natomiast zespajanie raczej jest trwałe. Skoro przedmiot już jest w całości, to czemu by się miał rozpaść po 4 postach? To tak, jakby przy zaklęciu leczącym po 4 postach wróciłaby rana..

5-6. jeżeli inne zostaną uzgodnione, to te przeniosę do Zaklęć do dalszej dyskusji (przy okazji dodam jeszcze może conieco XD )

PWM:
1. Limes mi się już bardziej podoba.
2. -
3. Przenosimy... ok. W cieniu możesz być 2 posty, nie możesz wtedy atakować, ani też używać zaklęć. Immune, więc coś za coś. W przypadku magicznego tak jak napisałaś. Odstęp w użyciu 3 posty.

Spelle:
1. Ok, więc C
2. Ok, więc C
3. Siłe przeciwnika będziemy określać u ciebie względem umiejek z działu "Cechy fizyczne" im więcej ktoś ich ma tym prościej mu się wyrwać, a i do tego dorzućmy rangę czyli taki mag S też będzie miał łatwiej.
4. Otóż dlatego, że magia po tym czasie ulatuje, więc scalony cień robi poof, a scalona rana jest złożona i trzyma się już na normalnych tkankach i komórkach.
5 i 6. Ok, bo jeszcze nie dorwałem nikogo z kim bym to skonsultował XDD

ok, to kwestie PWM wyjaśnione

zaklęcia:
Schowek D, reszta C, uzgodnione, i dziękuję z wyjaśnienie kwestii siły w tym przypadku.
Zamianę w cień poprawię i przeniosę do zaklęć.

słowem, wszystko gra, pozostaje tylko technika nr 4:
Jak dobrze złożysz kawałki przedmiotu, to cień kawałków utworzy jedność. To nie wymaga żadnej magii, każdy w realu bez trudu udowodni. Zaklęcie potrzebne jest, aby ten stan całości przenieść na matrialną formę przedmiotu, który tym samym również stanie się cały (tzn, jak przed rozbiciem/pokrojeniem, itd). Ostatecznie przecież jedną z głównych umiejętności tej magii jest przenoszenie cech z cienia na materialną formę objektu.
A skoro przedmiot jest cały, to potem już nie musi magia trzymać go w jedności, bo materia utrzyma ten stan (do czasu następnego rozbicia etc.). Właśnie chodzi o to, że to ma być rodzaj 'gojenia' przedmiotów. Inaczej wystarzcy kupić sobie po prostu klej w sklepie.

5 oraz 6: spokojnie, chyba i tak nie strczy PD na nie, więc w nowym temacie się przedyskutuje ;)

Spelle: Dorzuć czas trwania Motus.

Od razu przejdę na numeru 4: Klocki lego to to nie są by się trzymały ;P Nie rozumiem, co masz na myśli mówiąc przenieść stan całości na przedmiot. Bo to nie zmienia faktu, że dalej jest pęknięty, to, że się go złoży nie znaczy, że zaraz po prostu nie zrobić poof i będzie po raz kolejny leżał w kawałkach. Wystarczyłoby nim ruszyć, by znowu się rozleciał. Jakby został użyty klej to wtedy kawałki byłyby nim połączone, a skoro mówisz, że "kleju" u ciebie nie ma to co potem trzyma wszystko? W mojej wersji wygląda to tak, że cień robi za swoisty klej, który z czasem znika. A u ciebie? A właśnie... na pewno chodzi tylko o same przedmioty? Bo nie chce potem widzieć czegoś takiego, że zasklepiasz sobie tym rany : P

ok, wszsystkie poprawki wniesione so 1 postu (mam nadzieję, że niczego nie przeoczyłam)

No tak, nr. 4. Nie myślałam, że będzie takie trudne do wytłumaczenia.

Przede wszytkim, tak, chodzi o same przedmioty, to NIE jest technika lecznicza. Mogę to nawet tak dodać do opisu.
No i większość obrażeń nie jest widoczna na cieniu osoby, więc jako takie, nie mogą zostać nprawione techniką cieniową. (no chyba, że chodziłoby o 'przyklejenie' odciętej ręki, ale to jak na moje wymgałoby zaklęcia rangi S oraz umiejętnoci medycznych. jednak -o ile do tego dojdzie-, o tym to już podysktujemy w innym czasie, i innym temacie)

Powracając do techniki nr 4. A więc nie ma mowy o żadnym leczeniu.
Jak nazwa wskazuje, scala przedmioty, czyli pęknięcia znikają na skutek zaklęcia. Coś na kształt 'reparo' z Harry Pottera.
Tyle, że tutaj cień służy jako podstawa i przewodnik tego zaklęcia. Dlatego możliwa jest naprawa wyłącznie uszkodzeń, które są widoczne na cieniu przedmiotu. W tym przypadku połamianie/rozdarcie/przecięcie.
Wiadomo, normalnie jak składa się przedmiot bez magii, na cieniu znikają uszkodzenia, podczas gdy (jak słusznie zauważyłeś), sam przedmiot nadal jest w kawałkach i może się rozlecieć od byle czego.
Tutaj wchodzi w grę zaklęcie nr 4. które pełnym tekstem brzmiałoby jakoś tak, że 'tak, jak cień tego przedmiotu jest znów cały, niech przedmiot również stanie się ponownie całością'.
Przedmiot się naprawia, pęknięcie/rozdarcie/przecięcie itp. znika. I to jest cały sens tego zaklęcia. To, czego nie widać na cieniu, nie da się naprawić.
Mogę ewentualnie wydłużyć czas castowania zaklęcia (maksymalnie do 3 postów), ale myślę, że nie jest to aż tak niemożliwe do wykonania.

Mam nadzieję, że udało mi się wytłumaczyć bardziej zrozumiale. :)

Yhym... yhym... po naradzie z innym sprawdzającym bierze ten spell : P Ale ograniczenie co do wielkości, owy przedmiot nie może być większy niż taki... hm... 160 centymetrowy człowiek. A, dla jasności dopisz to o leczeniu.

W porządku. Zaklęcie (i KP) uzupełnione.

(aha, i nie wiecie, czymu avek taki mały się wyświetla?)

---

Ode mnie Akcept

Czekaj teraz na ten Col.

Cytat :

karawana, ani się o to nie dopytywała zbytnio. A wieźli lacrymy, wśród których było kilka wyjątkowo rzadkich okazów. Dlatego też karawana a była tak liczna i dobrze zabezpieczona. Bandyci jednak mieli swoje pewne informacje, i w miejscu leżącym o kilka dni drogi od brzegu morza zrobili zasadzkę. Rozgorzała się zacięta walka, gdyż personel karawany

Za często to powtarzasz. Dobrze zastąpić synonimami.

Cytat :

namierzył ją, i

Są sytuacje, gdzie daje się przecinek przed 'i', ale z tego co widzę robisz to niemal cały czas... Więc wiedz, że nie daje się przecinka przed 'i', chyba, że akurat zdanie tego wymaga - a zazwyczaj nie wymaga.

Cytat :

Jej rzeczy zostały przecież na miejscu walki, które jest

Nie 'jest' a 'było' bo to czas przeszły.

Cytat :

I trzeba znaleźć jakieś miejsce bardziej zamieszkane.

I trzeba BYŁO znaleźć.

Cytat :

"porządni magowie nie bawią się cieniami", "skoro parasz się czarną magią, to się nie dziw, mała".

Okej... Powód czemu gildie odrzucały postać jest strasznie naciągany bo magie cienia na forum są i były i fabularnie gildie nie mają z tym problemu (istnieją o wiele gorsze magie). Czepiałabym się tego na czerwono, ale... rozsądnie nie napisałaś nazw gildii, więc uznamy, że Senchi nie zgłaszała się jeszcze do gild jakie istnieją aktualnie na forum. Czyli nie była nigdy w Fairy Tail, Lamia Scale, Mermaid Crest, Violet Pegasus czy Death's Head Caucus. Pasuje takie rozwiązanie?

Cytat :

rękami..

Jedna kropka albo trzy - nie dwie.

Cytat :

Na razie, żeby wrócić, też potrzeba jej pieniędzy.

Potrzeba BYŁO jej pieniędzy - czas przeszły powinien być.

Cytat :

Podróż jest długa

BYŁA, a nie 'jest'.

Cytat :

W sumie wszystko jedno, czy zamierza zostać, czy też wrócić, musi zarobić trochę pieniędzy.

Zmień to na czas przeszły skoro cała historia w przeszłym.

Cytat :

i dostanie się do porządnej gildii graniczy z cudem.

Dobra... to już jest bardziej naciągane bo bez problemu można się dostać do legalnej gildii i to takich wielkich jak FT czy LS, więc... mam uznać, że fabularnie to Anulej tak nakłamał/takie było jego zdanie na temat gildii, a nie prawda? Czy jakieś zmiany tutaj?



Znalazłam więcej błędów - sporo dajesz przecinków, a nie zawsze są potrzebne - ale nie wypisałam nawet połowy. Ogólnie złe podejście do gildii. Znaczy rozumiem zamierzenie itp., ale fabularnie, istniejące legalne gildie są miłe i chętnie przyjmują osoby w swe szeregi - a na pewno nie pogardzą magiem cienia.
Poza tym nie wiem ile czekałaś na sprawdzenie akceptu bo nie dałaś postka z informacją, że już jest część opisowa. Tak więc jeśli następnym razem tak zrobisz to dobrze dać posta z info, że część opisowa dodana by sprawdzający (ja) wiedział :3
Brak akceptu opisowego - popraw to co na czerwono i daj mi znać co z tym podkreślonym.

A co do avka - wrzuć go (linka) w ostatnie pole tam, gdzie się avki wrzuca.

W porządku, poprawione.
Z wyjątkiem przecinków, w której to kwestii widocznie mam skłonność do hiperkorekcji. Trochę usunęłam, ale resztę jeżeli można, załatwię, jak będę miała wolne.

Czas przeszły. Ta sprawa dotyczyła tylko mometów, gdy zmieniałam punkt widzenia z narratora na Senchi, której myśli, jako takie, nie były w czasie przeszłym. Ale ponieważ myśli nie były cytowane, a opisane, więc uznała słuszność uwag, poprawione.

Część podkreślona:
Oczywiście, że jeszcze zanim w ogóle opisałam magię, zajrzałam do spisu magii użytkowników. Przy cieniu pierwsze był widać GH (nielegalna), i DHC (nazwa mnie zmyliła, że też nielegalna, teraz już wiem, że to najemnicy). Stąd w ogóle powstał pomysł.
I od razu zaznaczam, że nie mam nic przeciwko gildiom, ani tym bardziej nie zamierzałam urazić niczyich uczuć. Dla mnie było jasne, że Senchi nie była jeszcze w dużych miastach stanowiących tematy forum, jak i nie spotkała tych gildii, które są tworzone przez graczy.  Jak najbardziej zamierzam dołączyć Senchi do którejś, zwyczajnie tylko nie wiem jeszcze, do której. Można to przecież fabularnie załatwić.
A w mandze też widzieliśmy, że legalne gildie też bywały różne, niekoniecznie tak milusie, jak FT, czy inne tutejsze ugrupowania.
Zwyczajnie dałam tylko tło, przy którym postacie spotkane później w fabule mogą wyjść jeszcze pozytywniej, wzmacniając chęć Senchi do przyłączenia się do którejś grupy. Myślałam, że tyle swobody twórczej nie zaszkodzi nikomu.

To samo tyczy się fragmentu z Anulejem. Ponieważ to była czysto subiektywna opinia postaci, trudno było uznać za kłamstwo. Ale ponieważ nie był aż tak potrzebny, usunęłam ten kawałek. Tak będzie dużo lepiej. (I żeby nie było niedomówień, to nie byo zdanie gracza, tylko ja tak napisałam w imieniu postaci).

Mam nadzieję, że wszystko zostało wyjaśnione i obecna wersja już będzie do przyjęcia. :)

I dziękuję za radę odnośnie avka. Jak będę miała link, to tak zrobię.

(PS. przy okazji zrewanżuję się: link jest rzeczą nieożywioną, więc wrzuca się link, a nie linka)

Cytat :

Podróż pwrotna jest długa i jak dotychczasowe doświadczenia wskazywały, może być niekiedy ryzykowna.

Zdanie wcześniej zmieniłaś na przeszły, a to nie.

Ponieważ to zdanie w czasie przeszłym nie ma sensu w tej sytuacji. Stanowi ono ogólne stwierdzenie oparte na wciąż aktualnych jeszcze dystansach geograficznych, a nie czynność dokonaną.
W związku z tym, w tym konkretnym przypadku nie widzę powodu żeby zmieniać czas.
Wprowadziłam małą poprawkę, mam nadzieję, że tak będzie w porządku. Jeżeli nie, to jakoś usunę to.

(jak dobrze, że nie dałam pewłnej wersji historii, w życiu nie skończyłabym z poprawkami XD )

Powinno być 'będzie długa'... ale niech będzie.
Akcept opisowy.