Laboratorium Beta

Uff... Całe szczęście, że Merwan był z nimi! W innym wypadku Marone musiałaby naprawdę zmyślać i pewnie Bei by się szybko zorientowała, że nie mówią prawdy. Jakby nie patrzeć, jasnowłosa aż tak na inspekcjach się nie znała, a tym bardziej na takiej w jakimś tajnym laboratorium... które swoją drogą powinno być zamknięte. Czy syn szefa faktycznie nic nie wiedział, że to dalej funkcjonuje? A może to tej nowo poznanej coś się przywidziało? Albo... jakimś dziwnym trafem cofnęli się w przeszłość... Nieee, to chyba niemożliwe, prawda?
W każdym razie dobrze, że po wyjaśnieniach Merwana, Bei przyjęła wszystko do wiadomości i nie miała zamiaru węszyć głębiej. Co prawda Samantha dalej miała mieszane uczucia, ale gdy dziewczyna próbowała wstać na równe nogi, Marone podeszła by jej pomóc pomocną ręką. Jakby nie patrzeć, dziewczę przed chwilę ledwo żyło, więc dalej mogło nie być w pełni sił, co było oczywiste... poza tym dobrze zyskać chociaż nutkę zaufania. Acz z drugiej strony posłuszeństwo wobec Merwana było samo w sobie wielkim plusem.
Huh... gaz usypiający? Nad czym oni tutaj w ogóle pracują... Najchętniej by o to zapytała, ale wtedy mogłoby się wydać, że skoro pojęcia nie mają to nie są żadną inspekcją... Swoją drogą, Sam zastanawiała się czy całe to zdarzenie, o którym mówiła Bei, nie miało miejsca przez to, że oni tutaj weszli. Hmm... Po chwili zwróciła wzrok na Merwana i Nathiara.
- Może powinniśmy wrócić do dalszej inspekcji? - wyraźnie swój wzrok skierowała na wcześniejszą uchyloną płytkę, którą sprawdzała niedawno - W takim razie... - zaczęła, wracając wzrokiem do Bei - Uważasz, że powinien obejrzeć cię medyk?
Właściwie wpierw chciała powiedzieć żeby od razu poszła do jakiegoś lekarza, ale jeśli o dziwo nie mają tutaj takiego zakładowego? Dlatego zapytała w inny sposób... Niby to podchwytliwy i sprawdzający pracownicę. Wszak skoro dba o BHP, a sama przed momentem miała problem to dobrze wiedzieć co sądzi o swym stanie zdrowia. Czy jest taką pracoholiczką by od razu do pracy wrócić, czy może wie, że lepiej dla zdrowia i bezpieczeństwa swego i innych, zwrócić się o pomoc medyczną?

Oh, czyli Bei już poczuła się na tyle pewnie, że była w stanie dyskutować i wątpić w prawdomówność osób, które prawdopodobnie uratowały jej życie? Cóż. Dobrze było mieć z sobą Merwana, bo okazał się chodzącym autorytetem, przynajmniej w tym laboratorium. W końcu, dobrze mieć kogoś, kto wzbudza szacunek i jest jednocześnie... spadkobiercą placówki? Chyba. Skoro ośrodek teraz sprawnie działał, ktoś musiał nim zarządzać. Wspólnik ojca? Może to mu zostało przekazane laboratorium... Z drugiej strony, dlaczego w tym wypadku jakaś asystentka miałaby się przejmować synem poprzedniego właściciela? No i hasło przy drzwiach czy słowa panny Bei, raczej wskazywało na to, że Merwan ma coś tutaj jeszcze do gadania. Chyba, że obecne władze laboratorium nie były w stanie go zmienić...
Kiedy kobieta usiłowała wstać, zrobił to i on, jednocześnie ją asekurując i być gotowym złapać. Nie musiał raczej jej chwytać i pomagać stricte w wstawaniu, skoro już tej roli podjęła się Sam... Ale skoro coraz więcej mówiła, to jasno oznaczało, iż kobiecie się polepszyło. Jedno go tylko zastanawiało...
- Od kiedy gaz usypiający powoduje tak silne powody z oddychaniem oraz ból? - Zapytał spokojnie. Z reguły gaz usypiający miał działanie otumaniające, usypiające.. jak sama nazwa wskazywana. Podrzucany drogą wentylacyjną do domostw przez złodziei, którzy spokojnie okradali śpiących w najlepsze ludzi. Rano budzili się zaskoczeni, a dopiero policja była w stanie wyjaśnić im jakim cudem nie obudzili się do pracy. Chociaż nie wiedział nic o przedawkowaniu tego specyfiku... Albo chociaż wystarczyła jakaś zmiana w składzie, czy zmieszanie z innym gazem aby wywołać taki efekt. Liczył, że panna Bei to w jakiś sposób wyjaśni. Wtem nasunęło mu się kolejne zapytanie. - Hmm, chociaż ciekawi mnie w jakim celu stosujecie tutaj ten gaz... - Spojrzał wprost na pracującą w placówce kobietę. W końcu, było to laboratorium medyczne. Kogo lub co chcieli tu usypiać? W końcu i to mogło mieć dobre, sensowne wytłumaczenie - w tym przypadku, Bei powinna rozwiać i te podejrzenia. Kiedy Sam zadała pytanie, zerknął na nią i uśmiechnął się lekko. Miał lepszy pomysł.
- Myślę, że panna Bei nas oprowadzi. O ile czuje się na siłach do tego zadania. - Zerknął na reakcję brunetki, aby chwilę potem skierować wzrok na ich zleceniodawcę. - Panie Merwan, czy jest może coś, od czego chciałby pan zacząć? Może rozmowa z zarządcą laboratorium? - Zaproponował. Wtedy oczywiście ujawnili by swoją obecność władzą ośrodka. Ale to tylko on mógł zdecydować, co chciał robić. Chciał się dowiedzieć, co tu się znajduje, prawda? A nie było łatwiejszego sposobu. A oprowadzenie przez osobę tu pracującą z pewnością zaoszczędzi czasu i pozwoli uniknąć zgubienia się. Z drugiej strony, w ten sposób zostanie im pokazane to, co zostanie być chciane do pokazania. Oczywiście, zakładając, że owe laboratorium ma coś do ukrycia. Ale to już była wyłącznie decyzja Merwana.

Spokojnie obserwował zmagania Bei z utrzymaniem równowagi. Ciekawy był, czy gdyby nie interwencja Sam, to czy Bei sama poprosiłaby o pomoc czy dalej sama usiłowałaby wstać. Oh, Nathiar nie miałby nic przeciwko pomocy tej kobiecie, mógłby nawet przez jakiś czas nieść... wystarczyłoby jedno magiczne słowo, które nawet nie zużywa Mocy Magicznej! Ale skoro panna Bei uważała, że da sobie radę... Cóż, jej strata.
Przez chwilę wpatrywał się w nią, analizując co powiedziała. Po chwili, z wolna kiwnął głową, cicho wzdychając. Przyjął wytłumaczenia do wiadomości, nawet jako całkiem sensowne. Oczywiście, mógł drążyć w temacie dalej... ale czy był w tym jakikolwiek sens? Pewnie nie doprowadziłoby to go niczego innego niż strata czasu. A i bał się, że kolejny potok wyjaśnień brunetki, broniący dobrego imienia laboratorium, doprowadzi jeszcze ją do jakiegoś trwałego samookaleczenia.
- Oczywiście. - Odpowiedział Merwanowi. Nie miał nic przeciwko, bo zwyczajnie nie widział powodu, aby protestować. Aby sprzeciwić się planom ich zleceniodawcy, musiałby ten zaproponować im zwiedzanie wnętrze wulkanu. Chociaż... z sensownym powodem i za odpowiednie wynagrodzenie wiele mógł zrobić... W każdym razie, teraz nie narzekał, bo sam wybrałby taki plan. I spokojnie i dziarsko by go wykonali, gdyby nie słowa brunetki, które wprowadziły w osłupienie trójkę przybyłą do laboratorium. Szybko zerknął na reakcję Sam, a następnie na Merwana. Tego musiało to kopnąć, patrząc na wyraz jego twarzy... mimo to, było coś, co musiał wiedzieć już teraz - dlatego też chwycił Merwana za ramię.
- Zacznijcie... 'inspekcję' bez nas. - Pierwsze zdanie wyraźnie skierował do Sam. Dobrze było nie działać w pojedynkę, kiedy Samantha mogła spokojnie zająć się uwagą panny Bei. - Panie na chwilę wybaczą. - Dodał już grzecznie do obu kobiet, bezceremonialnie zaczynając ciągnąć Merwana za ów ramie do przeciwległej ściany korytarza. Liczył, że ten nie będzie wybitnie protestował. Zresztą, Nathiar zawsze mógł zwiększyć siłę chwytu, ostatecznie mocno wbijając palce w ramie rudego... ale na co komu taka przemoc, prawda?
- SKĄD - zaczął w momencie, w którym dziewczyny powinny wejść do pomieszczenia. I chodź na słowo postawił bardzo mocny nacisk, nie krzyczał ani nawet nie podniósł głosu - dowiedział się pan, że pański ojciec nie żyje? - Wpatrywał się uporczywie w zleceniodawcę, wciąż nie puszczając jego ramienia. Oczywiście, Merwan mógł być w takim szoku, że mógł nie odpowiedzieć. Wtedy zdecydowanie by nim potrząsnął, może wywarczał jego imię, zwiększył ucisk, z uporem powtórzył pytanie. Może niepotrzebnie się tym przejmował... ale uważał tą informację za skrajnie ważną - w czyim interesie leżało, aby Merwan uważał swojego ojca za zmarłego? No i oczywiście nie chciał, aby Bei się dowiedziała o ich wcześniejszym poglądzie na stan właściciela laboratorium.

Prawie dostała z główki... na szczęście prawie, ale i nie byłaby zła. Wszak Bei trochę przed chwilą przeżyła, więc było oczywiste, iż może mieć teraz problemy z równowagą i zdrowiem - dobrze chociaż, że skorzystała z pomocy. Tak czy inaczej słuchała wszystkich pytań i odpowiedzi, słysząc, że najwyraźniej dzięki Merwanowi, nowo poznana nie miała zamiaru tak wszystkiego ukrywać... Środek usypiający dalej był dziwny. Naprawdę mieli tutaj coś takiego co należało uśpić? Bo chyba nie super środki bezpieczeństwa, które mogą kogoś zabić? Wszak jakby się tutaj nie pojawili to kto wie czy Bei by jeszcze żyła? Z drugiej strony jeśli oni to wywołali... Nawet chciała zapytać po co takie środki bezpieczeństwa, ale dotarło do niej, że mogłoby to zabrzmieć tak, jakby inspektorzy nie mieli pojęcia co groźnego tutaj się wyprawia.
- W rzeczy samej.
Zgodziła się z Merwanem na propozycję - zarówno sprawdzenia sali numer dwa, jak i rozmowy z zarządcą. Moment później jednak dowiedzieli się czegoś szokującego... jak to porozmawiać z ojcem?! Nawet na twarzy Samanthy pojawiło się wyraźnie zaskoczenie. Do tej pory była przekonana, że ojciec zleceniodawcy nie żyje i... wyglądało na to, że reszta towarzyszy również była zszokowana czymś takim. Naturalnie szybko starała się wrócić do swego normalnego wyrazu twarzy, ale... szok to szok. O co chodziło?! Rodzinne tajemnice?
- Hm? Ah, tak... Oczywiście. Nie ma problemu - odpowiedziała Nathiarowi, z miłym i delikatnym uśmiechem - Zerknijmy do środka, panno Bei. Czy może wolałabyś aby inaczej się zwracać?
Zaczęła spokojnie rozmowę, mając zamiar odciągnąć dziewczynę od Nathiara i Merwana, wchodząc naturalnie do sali numer dwa. Też była ciekawa co męska część sądzi o tym wszystkim, ale... dobrze było odciągnąć Bei - niech Nath ma czas by się dowiedzieć czegoś. Dobrze nadmienić, że mimo 'odciągania' to i tak była ciekawa owego pomieszczenia, więc... jeśli nie zostanie za bardzo zatrzymana, to miała zamiar obejrzeć szklane przykrycia... może coś tam było?

Szczątki... Kości... no super laboratorium, nie ma co. Niby widać było, że - na szczęście - nie były to raczej ludzkie kości, więc może nie stosowano tutaj eksperymentów na ludziach, ale... po co to w ogóle tutaj było? Przecież normalne placówki nie trzymają takich rzeczy. Z drugiej strony już od samego wejścia tutaj, można było orzec, że nie jest to zbyt normalne miejsce, więc... należało dalej zachowywać ostrożność. Zwłaszcza, że wszystko dalej wyglądało dziwnie i podejrzanie. Swoją drogą skoro to nie 'pozostałości' po ludzkim organizmie to po czym? Zwierzę? To też byłoby godne potępienia... Oczywiście od razu chciała zapytać co to ma być, chcąc dostać wyjaśnienia, ale wtem, niespodziewanie, odezwała się sama Bei - i to co dotarło do uszu Marone, wcale nie napawało ją optymizmem.
- Co się stało? - rzuciła niemal odruchowo, nie tylko z przejęciem spoglądając na dziewczynę, ale i momentalnie do niej podeszła - Bei, o co chodzi? Miri? Tar? - powtórzyła pytająco, nieco się rozglądając - Weź głęboki wdech i spójrz na mnie - kucnęła obok, starając się brzmieć pewnie i uspokajająco. Wszak jak Bei będzie w panice to trudno coś wyciągnąć - Powiedz mi, co się stało.
Cały czas brzmiała spokojnie, ale patrzyła wprost na nowo poznaną - lepiej by miała świadomość tego, że jasnowłosa ma zamiar słuchać jej bardzo uważnie. Co zresztą dziwne nie było. Sam fakt, że 'laborantka' spanikowała był... bardzo niepokojący - mało powiedziane! Nie mniej, Marone musiała zachowywać jako taki spokój... przynajmniej na zewnątrz by nie dać się opanować strachowi przed nieznanym. Uh... czego ta dziewczyna mogła się tak wystraszyć? Co tutaj było przed chwilą?

// http://www.nooooooooooooooo.com/ <- można wcisnąć w bardziej dramatycznych momentach, podczas czytania posta MyGy. No, przynajmniej ja słyszałam to w głowie czytając posta Kiri XD

A więc słusznie mógł liczyć na Sam, która idealnie zrozumiała o co mu chodziło i zabrała Bei wraz z sobą. Teraz musiał po prostu dowiedzieć się tego, czego chciał. Więc z uporem wpatrywał się w Merwana, czekając aż odpowie.
I odpowiedział.
A Nath zaklął pod nosem, puszczając ramię Merwana i samemu krzyżując ręce. To... to nie wróżyło zbyt dobrze. Utkwił spojrzenie w mężczyźnie. Mógł się mylić? Kłamać? Po co..?
- Ile miał pan lat, kiedy pochowano pańskiego ojca? - Zapytał, nie ściągając z niego wzroku. - Ciało spalono, czy zakopano? - Dodał kolejne pytanie, tuż po usłyszeniu odpowiedzi na poprzednie. Nie, to nie były ani trochę delikatne pytania - i wyjątkowo Nathiar miał tego świadomość. Ale wiedział, że musiały być zadane... aby mieć pewność, co do tożsamości osoby podającej się - lub może jednak będącej - ojcem Merwana.
- Albo... Czy może pański ojciec miał brata? Albo ktokolwiek z rodziny był do niego podobny?

Więc to były pozostałości po zwierzętach laboratoryjnych... na to wyglądało, ale... jedna odpowiedź, a pytań pojawił się kolejny tuzin jak nie więcej! Wszak jeśli dziewczyna mówiła, że dopiero co tutaj te zwierzaki były i w ogóle wszystko według niej było jak zawsze, a oni przybyli tutaj do niby zamkniętego i starego terenu to... czy to z Bei było coś nie tak? Czy to ona znalazła się tutaj jakimś dziwnym trafem? Jakby była duchem to chyba nie mogliby jej dotknąć prawda? I to całe łapanie oddechu wcześniej... przetransportowano ją tutaj jakoś? Uh...
W tym momencie Marone doskonale wiedziała jak uzyskać swe odpowiedzi. Należało sprawdzić resztą laboratorium by odpowiedzieć sobie chociaż na pytanie z kim jest coś nie tak. Wpierw jednak dobrze było jakoś uspokoić kobietę. Obawiała się, że może to nie być takie proste... Sama na miejscu Bei, pewnie również byłaby w szoku, a i już miała mętlik w głowie. Nie mogła jednak się temu poddać bo jeszcze tutaj zostaną i oszaleją, a tego by nie chciała.
- Bei, weź głęboki wdech... Pójdziemy dalej i dowiemy się co się stało, dobrze? Na pewno istnieje jakieś wytłumaczenie - mówiła powoli i spokojnie - Może to faktycznie tylko głupi żart? Odwiedźmy Twojego szefa. Powinien coś wiedzieć...
Jeśli dowiedzą się czy ojciec Merwana tam jest czy nie, to może będą mieć świadomość tego co się tutaj dzieje - przynajmniej częściową, więc... Po tym miała zamiar pomóc dziewczynie wstać - delikatnie i nie spiesznie, nie mając jej zamiar do niczego zmuszać. Aczkolwiek miała nadzieję, że Bei da się namówić na dalszą drogę po laboratorium.

Chyba coraz bardziej rozumiał, dlaczego Merwan dostał aż tak głębokiego szoku.
- Hmm, rozumiem. - Podrapał się po brodzie. - I zapewne grób wyglądał na nienaruszony, kiedy ostatnim razem odwiedził pan cmentarz?
Trochę współczuł mężczyźnie, że został zasypany tak wieloma pytaniami na tak niewygodny i nieprzyjemny temat. Ale... musiał je zadać, prawda? Westchnął cicho. Jeszcze jedno. Ostatnie.
- Wciąż chcesz się spotkać z tym człowiekiem? - Zapytał, mając na myśli oczywiście zarządce laboratorium. W końcu... to mógł być zarówno ojciec Merwana jak i jakiś oszust albo... Teutates wie jeszcze kto. Czy mężczyzna był gotowy na takie spotkanie? Nathiar cicho westchnął. Miał złe przeczucia. Wtem jak na sygnał rozległ się krzyk Bei, podrywając zielonookiego z zamyślenia. Zmarszczył brwi. Nie zabrzmiało to jak pisk przerażenia, ale...
- Chodźmy. - Rzucił do Merwana, samemu kierując swe kroki już do pomieszczenia. Tym razem nie miał zamiaru ciągnąć mężczyzny za ramię, wierząc w jego samodzielność. Ale oczywiście też miał go na uwadze i nie pozostawiał samego sobie - w końcu, zadaniem Nathiara było głównie ochranianie rudowłosego. Więc jeśli Merwan nie ruszyłby razem z nim, szatyn musiałby się zatrzymać i na niego zaczekać: najlepiej w miejscu, skąd mógłby interweniować z pomocą zarówno rudemu jak i paniom. Uh, a przecież nie mógł się rozdzielić...
- Coś się stało? - Zapytał, kiedy już znalazł się w progu pomieszczenia, zerkając z lekkim niepokojem na Bei oraz Samanthę. Żadna nie wyglądała na ranną, to dobrze. No, tylko Bei ponownie ciągnęło do podłogi...

Nie miała zamiaru bardziej naciskać Bei - grunt, że udało im się wstać i zdawało się, że dziewczyna zrozumiała. Co zważywszy na sytuację było już sporym sukcesem bo sama Marone wiedziała jeszcze mniej niż przed przybyciem tutaj.
Tak czy inaczej, gdy Nathiar i Merwan wrócili, jasnowłosa opowiedziała im wszystko. Chociaż zdawało się to trudniejsze niż sądziła. Nie mniej zdradziła czego dowiedziała się od samej Bei... że laboratoryjne zwierzaki, Miri - małpka - oraz Tar - kot - były tutaj przetrzymywane w specjalnych boksach jakie mogli zobaczyć, a teraz... cóż, to akurat pokazała... trudno opisać to co zostało ze zwierzaków. Wytłumaczyła też, że Bei była w szoku i stąd ten krzyk. Swoją drogą po tym, blondynka zaczęła mieć podejrzenia, że to jednak nowo poznana kobieta skądś się tutaj wzięła dziwnym trafem, a boksy wyglądają tak jak powinny po dłuższym czasie nieużytkowania... co wcale i tak za bardzo nie pomogło.
Nie mniej, poprowadzono ich w końcu dalej, z nadzieją, że im więcej laboratorium poznają, tym więcej się dowiedzą. Tym sposobem dotarli do... ściany, która się przed nimi otworzyła. Ciekawe ile było tutaj takich ukrytych przejść, uh... Najdziwniejsze, że wyraźnie słyszeli coś za przejściem, a gdy weszli nikogo tam nie było! W dodatku to samo przytrafiło się przy kolejnych drzwiach, w które Bei zapukała. Ewidentnie ktoś nie chciał by na niego trafiono! Te drzwi jednak pozostawały jeszcze zamknięte.
- Do tej pory się nie sprawdzało, ale spróbuję swego zaklęcia. Jeśli znowu nic nie da to... chyba trzeba będzie wyważyć te drzwi.
Po tym miała zamiar użyć pwm 'sezamie otwórz się'. Tak tak, nie sprawdzało się za bardzo do tej pory - dziwne to laboratorium - ale jak nie zadziała to już dała propozycję co zrobić... wyważenie nie powinno chyba być aż takie trudne dla kilku osób, prawda?

// ;_; pisanie postów takie ciężkie, Colciu, czemu mnie nie kopiesz...
I piszę posta śpiewając, więc przepraszam, jeśli gdzieś spotkacie się z bardzo dziwną składnią XD"

- Przecież żyjemy w świecie wypełnionym magią. - Odpowiedział spokojnie, wzruszając ramionami. Nie raz został zaskoczony przez ten świat... i zapewne spotka się z tym odczuciem jeszcze wiele razy. Aczkolwiek zakładanie, że coś jest niemożliwe... może prowadzić do bardzo błędnych wniosków. A Merwan był dużym chłopcem. I powinien sam na to wpaść. Uśmiechnął się lekko pod nosem, słysząc jego następne słowa. - Cieszy mnie twoja postawa. - Odrzekł mężczyźnie zwięźle, a co najważniejsze - zgodnie z prawdą. O wiele łatwiej było współpracować z człowiekiem zdecydowanym, pewnym siebie. I chociaż Nathiar nie wymagał od Merwana stoickiego spokoju w każdej sytuacji, to fakt, że ich zleceniodawca nie panikował już teraz dobrze wróżył.
Wysłuchał spokojnie 'raportu' Samanthy, przelotnie zerkając na pozostałościach po zwierzakach. Naprawdę, coś takiego wywołało krzyk dziewczyny? Rozumiał, że człowiek był w stanie przywiązać się do zwierzęcia udomowionego... Ale skoro były to zwierzęta laboratoryjne, Bei powinna być gotowa na to, iż coś może im się stać. Zaczął świdrować wzrokiem Sam.
Powinien jej powiedzieć o ojcu Merwana. Pewnie chciałaby wiedzieć.
No, dalej, Sam.
Szkoda, że nie umiał korzystać z telepatii.
Ostatecznie zrezygnował z próby przekazania swoich myśli poprzez kontakt wzrokowy, ponownie podążając wzrokiem za Bei. Pewnie musiał przez tą chwilę wyglądać dość głupio, ale... nie, nie będzie się tym przejmował.
Hm, ale z czasem przydałoby się zainwestować w taką telepatię.
Dźwięk tłuczącego się szkła wyrwał go z zamyślenia, w ułamek sekundy stawiając go w stanie największej czujności. To... naprawdę było ciekawe. Czyżby ktoś przed nimi uciekał?
Nie do końca wiedział, na czym polega zaklęcie Sam. Drzwi znikną? Wybuchną? Zaczekał te parę sekund po jej wypowiedzi, a jeśli wejście wciąż pozostawało zamknięte... cóż, zdanie o wyważeniu chyba było do niego.
Wątpił, aby swą skromną siłą był w stanie wywalić drzwi z zawiasów, ale mógł spróbować wyważyć zamek. Tak też przeprosił Merwana, o ile ten wciąż siłował się z klamką, przylgnął prawym bokiem do drzwi, przycisnął maksymalnie klamkę i uderzył z całej siły (no, może bez przesady, nie zamierzał sobie zrobić krzywdy na drzwiach) barkiem w powierzchnię drzwi. Ewentualnie drugi. Trzeci. Po czwartym by zrezygnował.
Inaczej, jakby jednak wygrał z zamkiem. Na samym starcie uważał, aby ich uciekinier nie próbował czmychnąć obok niego, pod nogami, popchnąć go w progu i pobiec korytarzem. W tych przypadkach, postara się go zwyczajnie złapać za ramiona, nad łokciami, najlepiej jeszcze podciąć poprzez kopnięcie w kostkę.
Jeśli nie, wpierw rozejrzy się po pomieszczeniu - stopień zagracenia, czy nie celuje w niego jakiś laser, ile gratów jest w stanie spać mu na głowę czy podciąć nogi... a potem pochwycić tajemniczego uciekiniera, szczególnie, jeśli ten uda się innym wyjściem - o ile takie było - czy oknem.