Liczba postów : 19
Dołączył/a : 05/11/2013
Skąd : Żary
 |  Temat: Selene O'Neill Nie Lis 10 2013, 19:32 | |
| Imię: Selene. Pseudonim: Sel. Nazwisko: O'Neill. Płeć: No raczej kobieta, innej opcji nie ma. Waga: 60kg. Wzrost: 175cm. Wiek: 25 lat. Gildia: Fairy Tail Miejsce umieszczenia znaku gildii: Prawe udo (błękit). Klasa Maga: Mag 0. Wygląd:
Selene to wysoka i szczupła kobieta, o zgrabnej i dumnie wyprostowanej sylwetce. Długie brązowe włosy opadają jej prostymi pasmami aż za pośladki, a nieco krótsze kosmyki wokół twarzy, tworzą subtelną grzywkę, opadającą na lewą stronę twarzy. Oczy? Niebieskie, w sumie to można powiedzieć, że błękitne. Patrzą na świat bystro i życzliwie, choć czasem potrafią skuć lodowatym spojrzeniem, jednak zdarza się to wyjątkowo rzadko. Ładny, prosty nos i kształtne usta, na których gości najczęściej miły uśmiech, odsłaniający równe, białe zęby. Idźmy więc niżej. Jak sam avatar wskazuje, nie brak jej kobiecych wdzięków i może się pochwalić ładnym dekoltem, płaskim brzuchem i długimi nogami. No i chyba tyle jeśli chodzi o ogólny wygląd. W co się ubiera? To zależy od okazji. Będąc w domu, chodziła w zwiewnych sukniach, bo tak się tam nosiły kobiety, lecz po opuszczeniu rodzinnego kraju postawiła na wygodę i długie suknie zamieniła na wygodne bluzki i krótkie spodnie, a piękne pantofelki na wygodne kozaki. Do prawego uda najczęściej ma przyczepioną sakwę, na różne drobne rzeczy (zamiast tej podwiązki).
Charakter:
Opanowana i sympatyczna kobieta o dostojnej postawie i ciepłym spojrzeniu. Na co dzień niezwykle miła i przystępna, czasami może zbyt łatwowierna, ale to tylko dodaje jej uroku. Lubi pomagać i zawsze stoi po stronie pokrzywdzonych. Selene nie ma w zwyczaju kłamać, jednak jeśli prawda może skrzywdzić lub wywołać niepotrzebne zamieszanie, woli przemilczeć sprawę lub znajduje łagodniejsze rozwiązanie. Jest niezwykle spostrzegawczą kobietą, która potrafi przejrzeć każdego. Opiekuńcza i troskliwa względem swoich przyjaciół i rodziny, a także wrażliwa na krzywdę, której widoku nie może znieść. W sytuacji zagrożenia szuka dyplomatycznego rozwiązania, jednak jeśli to nie pomaga, w ostateczności staje do walki choć robi to niechętnie. Zabicie kogoś wcale nie uważa za chlubę. Skłonna poświęcić własne życie w obronie innych. Swoje obowiązki traktuje bardzo poważnie i to właśnie one są zawsze na pierwszym miejscu. Niezwykle wytrwała i silna. Do tej pory nikomu nie udało się zachwiać jej wiary lub złamać wolnej woli i nawet długie tortury nic by nie wskórały. Wolałaby umrzeć niż zdradzić to w co wierzy. Kocha naturę i obcowanie z przyrodą sprawia jej wielką radość, dlatego bardzo często można ją spotkać spacerującą po lasach. Potrafi cieszyć się nawet z najmniejszej rzeczy.
Dodatkowe informacje:
- Selene, tak jak Diar mówi z irlandzkim akcentem.
- Fascynują ją kwiaty, ptaki i motyle, które lubi podziwiać.
- Uwielbia herbatkę, koniecznie dobrze posłodzoną!
Historia:
Historia Selene opierać się będzie na historii Diara, gdyż przeznaczenie sprawiło, że tych dwoje miało okazję spotkać się i przeżyć ze sobą wiele wspólnych chwil. Ale zacznijmy od początku. Zrządzeniem losu okazał się fakt, że zarówno Diar jak i Selene urodzili się tego samego dnia, zyskując tym samym swoje moce. Zdarzyło się to po raz pierwszy w historii tego kraju, jednakże tak naprawdę nikt o tym nie wiedział, poza rodzicami Selene, którzy postanowili zataić ten fakt, przed resztą i nakazali swej służbie milczenie. Dlaczego? A choćby dlatego, żeby nie odbierać chwały i miłości poddanych małemu księciu, który był naprawdę wyjątkowym dzieckiem i zasługiwał na to jak nikt inny, no i nie chcieli się narazić tym samym na gniew króla. Z racji tego, że pochodzili z bogatej szlachty, często gościli na dworze królewskim na różnych bankietach i przyjęciach. Puścili więc w obieg wiadomość, że Selene przyszła na świat trzy dni później po narodzinach Diara i tym samym zatarli trop o wyjątkowości swojego dziecka. Tak mijały lata. Selene jako sześcioletnia dziewczynka, była naprawdę słodkim dzieckiem, a jej duże, błękitne oczy zawsze z ciekawością patrzyły na świat. Często można było ją spotkać w ogrodzie, zbierającą kwiatki, lub przyglądającą się ptakom i motylom. Gdy miała dwanaście lat, ojciec po raz pierwszy zabrał ją do lasu na polowanie i to wtedy moc Selene ujawniła się. Zapach lasu i odgłosy żyjących w nim zwierząt sprawiły, że dziewczyna przeobraziła się w wilka. Całe szczęście, że stało się to na oczach jej ojca, bo z pewnością zapolowałby na nią dla futra, będąc nieświadomym tego wszystkiego. Dziewczyna była totalnie przerażona nową sytuacją i miała problem z powrotem do ludzkiej postaci, dlatego też ojciec Selene, nie mając wyboru, wrócił do domu w towarzystwie wilczycy, na co matka o mało nie dostała ataku serca. Gdy już sprawa się wyjaśniła, wilczyca oczywiście została wygłaskana i pocieszona, po czym położono ją spać. Przez noc napięcie opadło i rano Selene obudziła się znów jako człowiek. Oczywiście pierwsze co, to zażądała wyjaśnień od rodziców. Nie mieli wyboru i powiedzieli jej, że raz na sto lat rodzi się dziecko, obdarzone magią i zarówno książę Diar, który włada kryształem, jak i ona, urodzili się właśnie tego wyjątkowego dnia i zyskali magiczne zdolności. Wyjaśnili jej też, dlaczego trzymali to w sekrecie i kazali dziewczynie przysiąc, że nikomu o tym nie powie. Selene oczywiście przysięgła i wszystko wróciło do normy. W tajemnicy jeździła do lasu, aby opanować sztukę przemiany w wilka na zawołanie, co było nie lada sztuką bo nie bardzo wiedziała jak to działa. Mimo wszystko praktyka czyni mistrza i wystarczyły jej trzy lata, żeby nie tylko przemieniać się w zwierzę kiedy tylko jej się spodoba, ale i nauczyć paru ciekawych sztuczek. No i stuknęła jej piętnastka. Już wtedy było widać, że będzie z niej piękna kobieta i rodzice postanowili po raz pierwszy zabrać ją ze sobą na bal, organizowany przez króla, aby mogła poznać resztę szlachetnego towarzystwa. W pięknej, błękitnej sukni i z upiętymi misternie włosami, zachwyciła nie jedną osobę, obecną na balu, jednak nikt nie spodziewał się, że młoda Selene przykuje uwagę także i księcia Diara, który zaszczycił ją tańcem, a potem zaprosił na spacer po ogrodzie. Rodzice Selene już zaczęli zacierać łapki z radości, zgodnie twierdząc, że tych dwoje jak nic jest sobie przeznaczonych. Nawet król musiał przyznać, że syn dobrze trafił, choć niechętnie na to patrzył, jednak Diar i Selene zrobili im dużego psikusa i zostali najlepszymi przyjaciółmi! Ale zonk, nie? Tak właśnie rozpoczęła się znajomość tej dwójki. Spędzali z sobą każdy wolny czas, jeżdżąc konno, spacerując czy też doskonaląc swoje umiejętności. O tak, to właśnie Diar załatwił Selene nauczyciela łucznictwa, żeby mogła osiągnąć wyższy stopień w tej dziedzinie. Jednak mimo faktu, że byli przyjaciółmi, Selene nie złamała słowa danego rodzicom i nie powiedziała księciu, że również została obdarzona magią. Tak mijały im lata i obojgu stuknęła dwudziestka. To właśnie wtedy Diar stał się przygnębiony i zamknięty w sobie, a ludzie poczęli gadać, że książę nieszczęśliwie się zakochał i nadali mu przydomek ''Naznaczony Miłością''. Selene nie pozostało nic innego jak dać Diarowi jedyną rzecz, której w tej chwili potrzebował. Wsparcie. Była przy nim w tych trudnych chwilach, nawet nie pytając co się tak naprawdę wydarzyło. Widziała, że Diar nie chce o tym rozmawiać, więc uszanowała jego wybór, choć serce ściskało się jej z żalu widząc jak to przeżywał. Wtedy też zrozumiała, że książę znaczy dla niej więcej, niż początkowo sądziła. Z czasem jednak polepszyło mu się i wszystko zaczęło wracać do normy. Kolejne pięć lat minęło nim się zdołali zorientować i Diar został wysłany przez ojca w podróż. Nim jednak książę odpłynął, czekało go pożegnanie z przyjaciółką lecz pech chciał, że akurat jej nie zastał. W tym samym czasie Selene gnała po lesie w wilczej postaci, ciesząc się chwilą. Gdy wróciła do domu, matka przekazała jej wiadomość o wyjeździe Diara i o tym, że przybył się pożegnać, ale jej nie zastał. Dziewczyna popadła w rozpacz bo nagle uświadomiła sobie, że to właśnie przyjaźń z Diarem sprawiała, że jej życie było dla niej niczym piękna bajka, a teraz została całkiem sama. Wiele dni rozpaczała i nie jadła, dopóki matka nie przysiadała z nią do szczerej rozmowy. Wydało się wtedy, że Diar nie jest jej obojętny i że bez niego czuje się jak ryba bez wody, a jej życie straciło sens. Rada matki? Nie, nie ''wybij go sobie z głowy''. Matka okazała się na tyle wyrozumiała i zwyczajnie ucałowała córkę mówiąc ze łzami w oczach: ''Jedź za nim''. No i Selene ruszyła w drogę. Udało jej się wybadać jakim statkiem odpłynął książę i również ruszyła w tamtym kierunku. Gdy statek dobił do portu w Fiore, Selene ukradkiem przemieniła się w wilka i za pomocą węchu, ruszyła tropem przyjaciela. Tak dotarła do gildii Fairy Tail. Co będzie dalej? Zobaczymy.
Umiejętności:
- Skrytobójca (lvl.1),
- Łucznik (lvl.1),
- Medyk (lvl.1)
Ekwipunek:
- Sztylety – Dwa identyczne ostrza, schowane w zdobionych pochwach, które Selene ma przymocowane paskami do ud, żeby szybko i łatwo po nie sięgnąć, gdy zajdzie taka potrzeba.
Rodzaj Magii:
Przejęcie Duszy Zwierzęcia – Dzięki tej magii, Selene może bez problemu przyjmować postać dużej wilczycy, znacznie większej od zwykłego wilka, jak i korzystać tym samym z nowych możliwości jakie daje jej ta przemiana. Podpowiem, że nie chodzi tu tylko o chodzenie na czterech łapach i bieganie z wywieszonym językiem, ale o ogólną szybkość i zwinność tego zwierzęcia, które potrafi bez problemu poruszać się po trudnym terenie leśnym. Ponad to, jest silnie związana z lasem i jego mieszkańcami, a to pozwala jej na używanie czarów związanych z leśnymi stworzeniami. No i jest jeszcze sprawa umaszczenia. Dzięki kolorowi swojej sierści, łatwiej jest jej się ukryć, niż takiemu białemu wilkowi, jednak najbardziej wyjątkowy jest fakt, że jako wilk nie mówi ludzkim głosem a porozumiewa się za pomocą przesyłania swojego głosu do myśli innych.
Pasywne Właściwości Magii:
Przeistoczenie – Szybka i całkowita przemiana w sporych rozmiarów wilka. Selene przemienia się wraz z ubraniem, które w wilczej formie robi jej po prostu za futro, gdyż upierdliwe byłoby co chwilę rozrywanie ciuchów na strzępy i bieganie potem na golasa. Przeistoczenie obejmuje tylko całkowitą formę wilka, więc Selene nie zmieni sobie np. tylko ręki z łapę z pazurami, albo twarzy w wilczy pysk, najeżony ostrymi zębami. W wilczej postaci może pozostać przez 4 posty, a potem odpoczywa przez 2 kolejne.
Telepatia (Wilcza Forma) – Jako wilk, Selene oczywiście nie mówi ludzkim głosem, ale może porozumiewać się zarówno z ludźmi jak i z innymi wilkami za pomocą tak zwanej telepatii. Na czym to polega? Np. jak się odezwie do takiego człowieka to on w myślach usłyszy jej głos. No i cała filozofia. Ta umiejętność w żaden sposób nie pozwala jej czytać w czyichś myślach czy manipulować nimi, przesyła tylko swój głos, aby się porozumieć.
Zmysły (Ludzka i Wilcza Forma) – Dzięki swojej Magii Selene przejmuje instynkty wilka w którego się zmienia, a wiadomo że wilki mają świetni wzrok, słuch i węch. Tak więc jako Człowiek i Wilczyca świetnie widzi, nawet w ciemnościach, słyszy znacznie lepiej i potrafi wychwycić nawet drobny szmer, no i oczywiście po węchu wszędzie dojdzie, no chyba że się rozpada i deszcz zmyje tropy, to wtedy będzie ciężko.
Zwinność (Wilcza Forma) – Szybki bieg i zwinne poruszanie się po nierównym terenie lasów to dla niej pestka. Selene jako Wilczyca jest nieco większa, ale to nie znaczy, że od razu cięższa. Ma troszkę dłuższe i dobrze umięśnione łapy, co pozwala jej nie tylko szybko się poruszać, ale i też wysoko i daleko skakać, więc przeskoczenie niewielkiego strumienia, czy też rowu to dla niej pestka.
Tropiciel (Ludzka i Wilcza Forma) – Oczywiście mówi się, że ''koniec języka za przewodnika'', jednak w przypadku Selene, to nos robi jej za przewodnika. Jest świetnym tropicielem śladów i zapachów, potrafi też naprawdę cicho się poruszać, żeby np. zakraść się do ofiary, czy też zwyczajnie podsłuchać to i owo tak, żeby nie zostać zdemaskowaną. Oprócz tego, potrafi również zacierać własne ślady, żeby inni nie mogli zrobić z niej zwierzyny.
Zielarstwo (Ludzka Forma) – Selene ma duszę medyka i lubi pomagać innym, dlatego też dzięki swej mocy, lepiej rozpoznaje leśne zioła, które mogą jej się przydać do różnego rodzaju naparów. Oczywiście mówimy tu o słabych miksturach leczniczych, np. przeciwbólowych, przeciwzapalnych i innych pokrewnych. Jej wiedza nie obejmuje zakresu sporządzania wszelkiego rodzaju trucizn, choć potrafi ''wyniuchać'' które rośliny są szkodliwe.
Zaklęcia:
Leśna Więź (Ludzka i Wilcza Forma) [D] – Selene dzięki swojej Mocy jest silnie związana z leśną przyrodą, dlatego też zarówno jako człowiek, jak i wilk, może wezwać na pomoc jedno, wybrane przez siebie leśne stworzenie. Może to być jeleń, który ubodzie swoim porożem, albo duża świnia, zwana potocznie dzikiem, szarżująca na przeciwnika, może to być też mysz polna, która wlezie w gacie przez nogawkę i ugryzie tam gdzie nie trzeba. Czas trwania, to dopóki przeciwnik nie pozbędzie się problemu, a przynajmniej taką mam nadzieję.
Wilczy Skowyt (Wilcza Forma) [C] – Wiadomo, że wilki czasami wyją sobie do księżyca, lub żeby się zwyczajnie porozumieć, lecz w przypadku Selene to nie jest tylko zwykłe wycie. Owszem, powyć sobie też może, ale jeśli wyje podczas walki to trzeba koniecznie chować uszy. Jej Wilczy Skowyt to nic innego jak silna fala dźwiękowa, która ogłusza przeciwnika. Co to znaczy ''ogłusza''? Nie, to nie znaczy, że przeciwnik pada nieprzytomny na ziemię, jakby dostał młotem w łeb. Ogłuszenie, które mam na myśli to zwykła i chwilowa głuchota i przeszywający ból głowy. Nic więcej. Zatkanie uszu to całkiem dobry sposób obrony, pod warunkiem, że się wie, co Selene zamierza, bo jak wyjnie Ci z zaskoczenia to kiepsko, bo zakrycie uszu po fakcie nie wiele pomaga. Może tylko skrócić głuchotę, ale to zależy już od sędziego. Czas ogłuszenia można liczyć na dwa posty przeciwnika.
Sidła (Wilcza Forma) [C] – Jeśli podczas walki zostaniesz ugryziony czy też podrapany przez Selene w postaci wilka, no to masz poważny problem, bowiem kły i pazury ma nasączone jadem, który stopniowo osłabia przeciwnika. W jaki sposób? Objawy takie jak przy grypie, zaczynające się po 3 turach. Bóle mięśni, dreszcze, poty i gorączka, czyli nic nadzwyczajnego i w sumie da się z tym żyć, no ale to troszkę upierdliwa sprawa, która może przeszkadzać przeciwnikowi w walce. Ten typ jadu w żadne sposób nie zabija, a rany nie są jakoś mocno zainfekowane, żeby nie chciały się goić, wyleczenie się z tego też nie jest specjalnie trudne, bo wystarczy proste antidotum na zwykłą infekcję, czy też solidny odpoczynek, a następnego dnia jesteś jak nowy, więc zwyczajnie nie daj się tknąć a będzie okej.
Linienie (Wilcza Forma) [C] – Oczywiście wszyscy wiedzą, że każdemu sierściuchowi wypadają kłaki, bo przecież trzeba wtedy po nich sprzątać. Tak samo Selene jako wilczyca gubi swoją sierść i nie byłoby w tym nic dziwnego, gdyby nie fakt, że potrafi nią strzelać w przeciwnika niczym jeżozwierz, a włoski w locie przybierają kształt ostrych i długich na 10 cm kolców. Zasięg rażenia takimi kolcami to 5 metrów, a ich liczba nie przekracza 20 sztuk.
Ofiara (Ludzka i Wilcza Forma) [B] – Nie chodzi tu oczywiście o składanie kogoś w ofierze, bo to by było zbyt makabryczne i nie pasowałoby do słodkiej Selene. Po prostu jeśli przeciwnika dosięgnie to zaklęcie w kształcie promienia (zasięg 10 m) to zostanie zmieniony w jakieś niegroźne, leśne stworzenie, np. w królika z puchatym ogonkiem, albo długonogą sarenkę, czy wiewiórkę skaczącą po drzewach itp. W każdym razie ma przewalone bo wtedy pozostaje mu tylko uciekać i gdzieś się schować, żeby przeczekać czas działania tego zaklęcia, ewentualnie może próbować użyć czarów, o ile będzie mógł. A ile działa taki czar? Powiedzmy, że niech to będą 1-2 tury, żeby przeciwnik mógł wykazać się opisem nowej sytuacji w jakiej się znalazł i pokazał swoją umiejętność ucieczki, bo wiadomo, że jak królik schowa się w jakieś norze to będzie ciężko go stamtąd wydłubać, w każdym razie Selene będzie mogła pobawić się wtedy w ganianego. No i oczywiście przemiana zależy od MG, bo to on ma przecież władzę i decyduje o wszystkim.
Ostatnio zmieniony przez Selene dnia Pon Lis 11 2013, 23:11, w całości zmieniany 5 razy |
|
