Walka w sześcianie

First topic message reminder :

MG

Arena, na której miało dojść do walki była wyjątkowo prosta w budowie. Był to pokój o wyglądzie wnętrza sześciany i wymiarach 10x10x10 metrów. Wewnątrz nie było żadnych przedmiotów wydawało się, że pokój był sterylnie czysty. Żadnych przeszkód, utrudnień, ani pomocy walki. Wszystkie płaszczyzny was ograniczające były wykonane z żelbetu, otynkowane i pomalowane, poza podłogą, która byłą wykonana ze sprężystego materiały jak materace gimnastyczne. Posadzka była pomalowana na biało i pisało na niej "bez zmian", ściana północna była pomalowana na czerwono i miała napis "zadawane obrażenia x2; szybkość ataku x0,5", Na ścianie wschodniej pomalowanej na niebiesko był napis "Szybkość ataku x2; wytrzymałość x0,5" Na ścianie południowej pomalowanej na brązowo był napis "Wytrzymałość x2; Zręczność x0,5" Na ścianie zachodniej pomalowanej na żółto był napis " Zręczność x2; zadawane obrażenia x0,5", natomiast sufit pomalowany na czarno skrywał napis "Utrzymaj się chwilę [cały post] na suficie, a otrzymasz losowe zaklęcie do wykorzystania raz na walkę bez kosztu MM za to zaklęcie". Zapewne zapytacie, dlaczego sala była tak dziwnie pomalowana? Jeżeli stanęliście na określonej płaszczyźnie zyskiwaliście bonus napisany na owej ścianie. Mogliście oczywiście chodzić po ścianach i suficie jakbyście mieli magnesy w butach. W zasadzie bez różnicy było dla was czy chodziliście po suficie czy podłodze. Jeżeli jednak oberwaliście stojąc na ścianie lub suficie spadaliście na podłogę. Na szczęście była z miękkiego materiału więc nie musieliście się brać o obrażenia. Tyle, że traciliście wcześniejszy bonus. Mimo, że w pomieszczeniu nie było żadnego źródła światła to w magiczny sposób było jasno. Keiko stała teraz w rogu między ścianą północną i wschodnią, natomiast Aki okupywał róg południowo-zachodni. Pierwszy atakuje ten, kto wcześniej odpisze.

MG

Keiko zaatakowała Aki'ego całą swą siłą. Rzuciła kunaiem w ... no właśnie niespecjalnie wiem w co, bo brakło mi tego w poście. Założę więc, że po prostu rzuciła byle w cokolwiek trafić. W pewnym jednak momencie na twojej ręce pojawił się Fetter Aki'ego na co ty z powodzeniem użyłeś elektrycznego ciała uwalniając się i rzucając ponownie. Trafiłeś w lewę przedramię, a ból jaki tym zadałeś był na tyle spory, że Aki zaprzestał leczenia. Jednocześnie spadł na ziemię z sufitu, ale nie spowodowało to u niego jakichś dużych obrażeń. Chwilę później Keiko spróbowała wykończyć przeciwnika pocket lightning. Tutaj Aki ponownie użył swojego fettera, a policjantka spróbowała kontrować to elektrycznym ciałem. Tym jednak razem bez efektu, ot nie zadziałało. No i nie miałaś jak cisnąć piorunem chociaż miałaś go w ręce. I na tym koniec.

Stan:
Stan:
Keiko - Zmniejszony komfort oddychania. Liczne rany cięte na całym ciele. Nie są może groźne, ale na pewno uporczywe. Można to porównać z ranami powstałymi przez wpadnięcie w żywopłot i poharatanie ciała. Jesteś na suficie. OBRONA

Aki: Krwawienie na klatce piersiowej ustało, teraz w sumie rana tylko lekko szczypie. Poza tym oberwałeś kunaiem w prawe przedramię, które jest nadal wbite. Krwawi jak to rana kłuta. Jesteś na podłodze. ATAK

Upadł... A to nie dobrze! Jeszcze kolejne rany, ale no cóż... Zostaje liczyć, że mgła już znikła, a Akiś widzi przeciwniczke, bądź pamięta gdzie była, bo... Wtedy próbuje zaatakować ją jednym z pozostałych skalpeli! Ot co, a jak! Rzuca skalpelem w cel, jakim jest blond loli! Dokładniej to jej nerki, bądź ogółem jama brzuszna, a i uwzględniając potencjalne nadludzko szybkie ruchy, o! Na ciele się zna, więc i może w narząd wewnętrzny trafi, nie? Nie ma bata by jej darować, zwłaszcza po kunai'u! Ta zniewaga krwi wymaga, a skoro mowa o krwi... Nastolatek w międzyczasie próbuje zręcznościową ścianą ponownie dostać się na sufit! Tak! Nie ma bata, foch z przytupem, on tam zostaje i już. Chce tu zostać i zawsze z tobą i takie tam! Po prostu pokochał to miejsce tak bardzo, bo dzięki temu był bliżej nieba, o! Jakby... Ale co tu wiele mówić, nie? W każdym bądź razie, próbuje zbliżyć się do dziewczyny, a jak będzie blisko, a przynajmniej w dogodnej odległości od dziewczyny, aby do niej doskoczyć, skacze! I tak jak! Od razu pozostałym ze sztyletem, który przykłada do gardła, a nawet tnie! Oczywiście akcje rzucania, czy cięcia próbuje wykonywać tą sprawniejszą ręką, a jak nie starczy jedno cięcie sztyletem, to bardziej obolałą ręką próbuje ciąć przy pomocy drugiego sztyletu, bądź... Wbić go w nerki? Wątrobę? Śledzionę? Whatever~! Grunt by zabolało dziewczę i tyle, o! Wszystko dobiegło do końca? Wtedy jeśli jakoś spadł - wraca na sufit, a jak nie... Próbuje się na nim utrzymać. Jakby dziewczyna się przeniosła, czy przeteleportowała - wtedy próbuje doskoczyć do niej, aby nie dać jej chwili wytchnienia i walczyć! Walczyć do samego końca i do ostatniej kropli jej krwi, którą przerobi się na worki szpitalne, o! Te takie dla pacjentów, nie? Recykling i w ogóle!

Cóż, nie wszystkie jej ruchy potoczyły się dokładnie tak jak dziewczynka to sobie planowała, ale przecież nie ma co płakać nad rozlanym częściowo mlekiem, prawda? Zawsze można było iść do sklepu i kupić sobie kolejny kartonik, w ten sposób zaspokoić swoje pragnienie, a rozlane mleko przelać do miseczki i dać potrzebującym... lub kotom. Tak czy siak, wszystko miało swoje wady i zalety, a właśnie do tego zmierzał ten dość pokręcony tok myśli. Keiko może nie wykończyła swojego przeciwnika przy użyciu Pocket Lightning, ale wciąż trzymała go w ręce, więc spokojnie mogła go wykorzystać do ewentualnej obrony przed przeciwnikiem - czy to starając się parować jego ciosy, czy to śmiercionośne ukłucia sztyletem. Piorun mogła przecież wykorzystywać dokładnie jak stałe ostrze, w związku z czym posiadanie go w ręce akurat w tym momencie było całkiem pomocne. Niemniej... Keiko nie zamierzała wdać się w walkę bezpośrednią z tym zwykłym, kompletnie niewyróżniającym się z gminu chłoptasiem. Gdyby miało już do niej dojść to była to absolutna ostateczność.

Blondynka oczywiście obserwowała ruchy chłopaka, miał więc nadzieję, że dostrzeże jego ewentualny atak sztyletem, ale tak czy siak, niezależnie od jego ruchów miała zamiar wycofać się w przeciwległy kąt pokoju, wciąż pozostając na suficie. Innymi słowy, niezależnie od ruchów Akiego rzuciła się do tyłu i starała znaleźć się w kącie. Mogło to wyglądać trochę tak, jak gdyby przestraszyła się chłopaka - wcale jednak o to nie chodziło. Po prostu nie chciała pozostawać zbyt blisko niego. Wiedziała natomiast jakich sztuczek mogła spodziewać się po przeciwniku - jeśli więc tylko czuła, że jej kończyny zostają unieruchomione przez przeciwnika - momentalnie używała Electric Dodge by przerwać blokadę i wycofać się (wciąż w kierunku rogu sufitu, daleko od przeciwnika). Gdyby jakimś cudem doszło do walki w zwarciu używała oczywiście swojego wygenerowanego już Pocket Lightning do obrony i ewentualnych kontrataków. To wszystko w tej kolejce.

edit 22:20 spowodowany ślepotą MG i odebraniem złej PW.

MG

Więc Keiko rozpoczęła swoją akcję od stania w miejscu i czekania, aż Aki rzuci sztylet. Rzuciła, a Keiko odskoczyła na nieszczęście dla Akiego z powodzeniem. Nie przewidziała jednak, że jej przeciwnik użyje zamiast fettera tym razem swojej pułapki, na którą już wcześniej dała się złapać dziewczyna. Efektem było to, że odskakując weszła w jedną z nich co spowodowało uaktywnienie się pułapki tak jak przewidział to Aki. Znowu małe tornado zadało kolejne obrażenia, które pozostawiły ślad na dziewczynie i nieco zmniejszyły jej szanse na zwycięstwo. Akcja z podbiegnięciem i zaatakowaniem dziewczyny na suficie w ogóle już nie biorę pod uwagę jako, że na suficie już Keiko nie było. Oczywiście leżała na ziemi po uaktywnieniu pułapki. Aki w tym czasie znajdował się w połowie drogi do sufitu.

Stan:
Keiko - Zmniejszony komfort oddychania. Bardzo liczne rany cięte na całym ciele. Część z nich jest faktycznie niegroźna, ale inne połączyły się z nowymi, pociachały jakoś dziwnie i w ogóle jest ich definitywnie za dużo, co jest już bardzo sporym utrudnieniem w walce, ale nie uniemożliwia jej dalsze toczenie. Jesteś na podłodze. ATAK

Aki: Krwawienie na klatce piersiowej ustało, teraz w sumie rana tylko lekko szczypie. Poza tym oberwałeś kunaiem w prawe przedramię, które jest nadal wbite. Krwawi jak to rana kłuta. Jesteś na w połowie drogi do sufitu. OBRONA

Nienawidziła pułapek. Z całego swojego serca. Co za pokraczne, tchórzliwe istoty musiały uciekać się do nich i to jeszcze do tak okropnie pomyślanych i wykonanych? Gdyby ona tworzyła pułapki byłyby one zdecydowanie bardziej subtelne i zabójcze, a nie po prostu mocno wnerwiające i irytujące, jak ta tutaj. Sama pułapka to z resztą był pikuś - koniec końców skończyło się tylko (albo aż) na dodatkowym bólu i kolejnych ranach, gorzej że wpadnięcie w pułapkę pozbawiło ją swojej kochanej pozycji na suficie. Niech to! Ach... ta walka trwała już zdecydowanie za długo. Szczerze - Keiko poza tym, że była już dość mocno obolała i zmęczona była również po prostu znudzona. Z coraz mniejszym entuzjazmem patrzyła na to, co mogłaby zrobić, jak odpowiedzieć i jak zareagować. Miała jednak swój honor i pokaźną dozę dumy własnej, dlatego na pewno nie zamierzała ot tak rezygnować z pojedynku. Musiała przezwyciężyć ból, który odczuwała, a następnie wyprowadzić jakąś kontrę, innego wyjścia nie było. Najlepiej coś konkretnego, zdecydowanie bardziej ofensywnego i być kończącego całą walkę? Tak byłoby najlepiej, ale w gruncie rzeczy głupotą byłoby oczekiwać rozwiązania walki ot tak, po prostu bo się tego chciało. Lepiej niech przemówią w tym wypadku czyny.

Ruchy dziewczyny były bardzo proste i dość jednoznacznie ofensywne. Najpierw miała zamiar użyć zaklęcia Electric Dodge by dostać się na ścianę, na której znajdował się Aki. Oczywiście, zakładając, że upadła w miejsce, które pozwalało jej bezpośrednio dostać się na nią przy użyciu zaklęcia, w innym wypadku wspomagała się jeszcze własnymi siłami fizycznymi i starała dostać na ścianę zręcznościową, tak jak jej oponent. Następnie gdy już na niej była rzucała się z całą swoją prędkością na przeciwnika, najpierw jednak rzucając w jego kierunku (konkretnie w brzuch, jak największa powierzchnia, więc najłatwiej trafić) Pocket Lightning, który wciąż trzymała w dłoni, a następnie gdy była już blisko pięściami (lub sztyletami, jeśli zdążyła je wyjąć w tym czasie) chciała zacząć okładać chłopaka w twarz, brzuch i wszędzie gdzie wydawało się, że jest odsłonięty, jeszcze bardziej pogłębiając jego rany i być może nawet przyprawiając chłopaczka o wstrząs mózgu (w wyniku uderzeń w głowę). Gdyby Aki próbował się bronić, rzucał w nią czymś - natychmiastowo podejmowała się odskoku, nawet jeśli było to wyjątkowo trudne lub bardzo męczące - koniec końców była na ścianie zręcznościowej, natomiast jeśli czuła, że chłopak znów próbuje czy to swego wiązania, czy kolejnej pułapki - momentalnie używała swojego PWM Elektryczne Ciało, chcąc w ten sposób bądź uniknąć obrażeń, bądź szybko wyrwać się spod Fettera. Jeśli chłopak straciłby po tym wszystkim przytomność i znów upadł, dziewczyna miała zamiar skoczyć od razu na niego i przedziurawić jego głowę sztyletem.

Więc Aki się przemieszczał po zabawie w stawianie pułapek, da? Ano da... Jednak... Może tak zająć się ciut dywersją? Taki Microclimate o 15 stopni wzwyż, aby ciut trudniej się manewrowało w tej temperaturze? Z grzywą Keiko ta pewnie szybciej się upoci i to jeszcze w mundurze! Nie to co przeważnie luźniejsze ubrania Akiego, aby być bliżej swego "żywiołu". Ale... Ciut inną metodyką podejść do sprawy? Jak?! Ano... Aki dalej wędruje na sufit, dalej podróżuje tam, jak najszybciej, jak najzręczniej i to jeszcze tak, aby zdążyć wyciągnąć sztylety, jeśli jeszcze tego nie zrobił~! A jak~! Dwa sztylety, op rzecz, aczkolwiek także liczy na pewne cosie w kieszonkach, a mianowicie rolki bandaży! Po co? O tym pewnie za chwilę, o~! Czemuż to? Zapewne uda mu się dostać na sam szczyt przed dotknięciem Keiko, aczkolwiek znając jej sztuczki z teleportacją uważa na każdy jej ruch. Przed? Po? W każdym bądź razie korzysta z karty osłaniając się przed potencjalnym rzutem Pocket Lightning. Sztuczka powinna wystarczyć. Nie? Mała zapora raz dwa, a Akiś spróbuje utrzymać się na górze, a i może odłamki utrudnią Keiko atak na Akisia, prawda? Prawda?! No nie? Jednak poza tym, wyciąga z kieszonki jeden z bandaży, aby rzucić nim w dziewczynę podczas szarży, aby zdekoncentrować - jeśli to uznane za atak to tak, aby poleciał w jej kierunku, ale nie celując w nią, a tuż obok. Przygląda się wtedy też jej unikom i sztuczkom, aby zręcznie uniknąć potencjalnych działań ofensywnych, a i może zajść dziewczę od tyłu! A jak! Dodatkowo jeśli nie starczyło, rzuca także drugim bandażem! A jakżeby inaczej! Powinno ją to ciut zdezorientować pomijając temperaturę~! Co więcej... Jakby była tuż przy nim... Niemalże fejs tu fejs... Aktywuje Dispel! Tak przed sobą, aby w niego wpadła, a on próbuje odskoczyć tak, aby wyminąć ją i zajść od tyłu! Jeśli to nadal nie wystarczyło, próbuje w miarę możliwości odskakiwać i blokować potencjalne ciosy sztyletem! Tak, tak! Nadal za mało? Stara się łagodzić ból za pomocą pwm Natural Healing Abilities, aby nie paść tam, nie? Upadł? Próbuje się odturlać, a jak nie może to dalej blokować potencjalne ciosy! O! A potem... Się okaże!

MG

Więc... Keiko ruszyła na swojego przeciwnika starając się go dogonić korzystając z electric Dodge. W ten sposób szybko znalazła się na ścianie z Akim i rzuciła w niego swoim piorunem. Pech chciał, że Aki posiadał jednak kartę, która powodowała zatrzymanie zaklęć rangi C takich jak ten atak. Przed nim pojawiła się kryształowa ściana, w którą uderzył piorun powodując jej lekkie pęknięcie. Jednak nadal tam była! Potem Aki rzucił bandaż, który no... zatrzymał się na ścianie i tam pozostał. Ściana jednak miała jeszcze jedna zaletę. Keiko musiała ją ominąć, a tym samym zwiększyła dystans do chłopaka. Kiedy ten był już na suficie ta dopiero dobiegała do niego. Potem jeszcze chłopak postawił zasłonę ze swojego dispela, co dodatkowo spowolniło przeciwniczkę i jej czas dotarcia do maga wiatru. W końcu jednak ze sztyletami i w nowym ubranku co zauważył chłopak dziewczyna dobiegła do swojego opponenta. Ale jako, że sama akcja trwa już dosyć długo wykonana została tylko jedno pchnięcie. Cóż Keiko była w tej chwili bardzo zręczna, ale nie była mistrzem szermierki. Efektem było to, że tylko drasnęła chłopaka w prawy bok.

Stan:
Keiko - Bardzo liczne rany cięte na całym ciele. Część z nich jest faktycznie niegroźna, ale inne połączyły się z nowymi, pociachały jakoś dziwnie i w ogóle jest ich definitywnie za dużo, co jest już bardzo sporym utrudnieniem w walce, ale nie uniemożliwia jej dalsze toczenie. Jesteś suficie, koło ściany ze zręcznością. Ale dopiero chwilkę. OBRONA

Aki: Krwawienie na klatce piersiowej ustało, teraz w sumie rana tylko lekko szczypie. Poza tym oberwałeś kunaiem w prawe przedramię, które jest nadal wbite. Krwawi jak to rana kłuta. Draśniecie w prawy bok. Jesteś na suficie już całkiem długo. ATAK

Uniknął? Udało się wytrwać? Był na suficie?! Wspaniale! A teraz... Teraz sięgnął ręką po pewne trzy zaostrzone elementy, które posyła w kierunku Keiko. Jeden ma wbić, a może przebić szyje, a drugi leci z opóźnieniem w kierunku brzucha dziewczyny, ale... Trzeci ma za zadanie po prostu trafić. Już nie ważne gdzie, a w dziewczynę! Ot co! Po potencjalnym odskoku/uniku. Tak, aby nie miała okazji ruszyć dalej. Ot co! Ba! Jest jeszcze na tyle blisko, że uszkodzenie tętnic szyjnych nie powinno być trudne! Dodatkowo uniknęła jednego? A może obu? A może żadnego? Wtedy i tak rusza na dziewczynę korzystając ze swoich dwóch sztylecików i wykonując odpowiednio pchnięcia i cięcia. Kolejno w podbrzusze, i szyję i klatkę piersiową, a następnie jeszcze w brzuch, celując sztyletem w stronę serca. Ot seria pchnięć, względnie zapętlona~! Jeśli zniknęła? Przygląda się jej ruchom, czy elektryczności w pomieszczeniu, aby za nią podążyć i kontynuować zręczne ataki. Dodatkowo gdyby tylko jakimś cudem znalazł się za dziewczyną, wtedy próbuje podciąć jej gardło od tyłu - on jest z tyłu, podcina przód. Ba! Coś więcej? Coś mniej? Jakby przypadkowo dziewczę spadło, wtedy od razu doskakuje do niej, odrywając się w momencie rozpoczęcia upadania dziewczyny i próbując zrobić lądowisko z Keiko, rzucając skalpelem w kierunku jej twarzy. Odturlała się? Rzuca drugim i już niestety ostatnim, nie? Cel ten sam, ale w trakcie wykonywania akcji, próbując ją uwzględnić. Jakby jakimś cudem znalazła się za nim, wtedy próbuje się natychmiast obrócić, tnąc na wysokości potencjalnej szyi, bądź klatki piersiowej. Ot tnij i siecz. A jeśli udało się doskoczyć do niej... Wtedy dźga naprzemiennie osłaniając się przed potencjalnymi blokami, czy atakami drugim sztyletem. Dźga prawą? Broni się lewą, bądź odwrotnie. Ot wtedy ma zawsze jedną rękę wolną, aby móc użyć jej do np. dźgnięcia ręki która go pochwyci.
Ba! Cały czas podgrzewa atmosferę, aby ta dekoncentrowała dziewczynę. W końcu pewnie w końcu się spoci, czy coś, nie?

Kiedy człowiek rzuca czymś w innego człowieka musi liczyć się z tym, że ten drugi człowiek nie jest wcale statycznym elementem krajobrazu, który posłusznie będzie tylko czekał na to, aż coś wbije się w niego i go zatrzyma. Człowiek numer jeden musi liczyć się z tym, że człowiek numer dwa ma w swoim rękawie jakiegoś ukrytego asa - oczywiście, nie musi takiego mieć, ale może posiadać. Zazwyczaj, w sytuacji, w której bardzo chce się uniknąć trafienia, takiego asa zwykło się wyjmować z ukrytego miejsca w swoim ubraniu i zagrywać w danej kolejce, licząc na złagodzenie ewentualnych uszkodzeń własnego ciała. W tej kolejce takiego asa zdawała się posiadać właśnie niewielka ciałem, lecz ogromna duchem policjantka. Co było bowiem najważniejsze w w rzucaniu w cel? Ano znajomość miejsca położenia celu. Bez wiedzy o tym gdzie jest cel nie można było nic zrobić, nic zdziałać. Można było co prawda rzucać na oślep i mieć nadzieję, że się w coś trafi ale... Prawdopodobieństwo na to zdecydowanie malało.

Innymi słowy - dziewczynka zaraz, od razu, bez chwili zastanowienia, natychmiastowo, starając się zdążyć przed jakąkolwiek akcją Akiego uaktywniała zaklęcie zdobyte wcześniej poprzez pobyt na ścianie - Solar Flare - chcąc oślepić przeciwnika nim ten zdoła cokolwiek w ogóle zrobić. Dokładnie! Liczyła na dwa efekty swojego zachowania. Po pierwsze - na to że przeciwnik nie będzie w stanie w nią wycelować i nie będzie mógł przez jakiś czas domyśleć się jej położenia. Po drugie - że zaskoczenie, jakim niewątpliwie jest nagle pojawiające się źródło świata spowoduje, że ten nie będzie w stanie wyegzekwować jakiejkolwiek części swojego planu. Ot, nagle oślepienie nie jest specjalnie sprzyjającym zagraniem, kiedy ma się w głowie jakieś konkretnie zaplanowane działania, prawda?
Zaraz po tej akcji dziewczyna używa swojego Electric Dodge by uciec z miejsca, w którym dopiero co stała. A gdzie się przemieszcza? Cóż, jeśli jej wcześniejszy manewr zadziałał, to Aki nie mógł mieć pojęcia gdzie się teraz znalazła. A jeśli się nie powiódł... to prawdopodobnie ta wiedza i tak byłaby teraz zbyteczna, bo dziewczyna pewnie znajdowałaby się teraz w większych opałach.

MG

Poszedł rozbłysk, poszedł electric dodge. Co tu mówić atak został uniknięty, a akcja Akiego przerwana. Chłopak został oślepiony na czas 1 tury czyli 2 postów w moim przeliczniku. Rzuciłeś jedną bronią trochę na oślep, ale słysząc głuche echo ściany po odbiciu się ostrza wiedziałeś, że spudłowałeś. W końcu Keiko użyła jeszcze swojego dodga. W efekcie cel ci uciekł, a ty nie byłeś w stanie go namierzyć. Teraz nie wiedziałeś, gdzie się znajduje i co planuje. Byłeś nadal oślepiony. Dlatego nie zaatakowałeś również sztyletami. Bo gdzie?

Stan:
Keiko - Bardzo liczne rany cięte na całym ciele. Część z nich jest faktycznie niegroźna, ale inne połączyły się z nowymi, pociachały jakoś dziwnie i w ogóle jest ich definitywnie za dużo, co jest już bardzo sporym utrudnieniem w walce, ale nie uniemożliwia jej dalsze toczenie. Nie wiadomo gdzie jesteś.ATAK

Aki: Krwawienie na klatce piersiowej ustało, teraz w sumie rana tylko lekko szczypie. Poza tym oberwałeś kunaiem w prawe przedramię, które jest nadal wbite. Krwawi jak to rana kłuta. Draśniecie w prawy bok. Oślepiony jeszcze. Jesteś na suficie. ATAK

Fenomenalny pokaz umiejętności niewielkiej policjantki i sytuacja znów stanęła na głowie. Z ataku przeciwnika wyszła wielka klapa i to tylko dzięki niej, a teraz jeszcze prawdopodobnie wciąż nie miał pojęcia gdzie znajduje się dziewczynka. Faktycznie, gdzież ona mogła być? Ten post na pewno nie odpowie na to pytanie, och to by było za proste, gdyby tak od razu zdradzić swoją pozycję jakimś nieopatrznym stwierdzeniem, opisem ruchu czy czymś w tym stylu. Zabawa w ciuciubabkę było o wiele przyjemniejsza gdy miało się aż taką przewagę i nie trzeba było się martwić o nic w stylu bycia wykrytą czy zauważoną. W innym wypadku arena na której byli byłaby najgorszym możliwym wyboru w kwestii takich zabaw. Koniec końców nie dało się tu nawet nigdzie schować, wystarczyło mieć w miarę dobry wzrok i wszystko było od razu odkryte. Ale teraz? Teraz wzrok nie działał, a to niezmiernie cieszyło policjantkę.

Pierwszym, natychmiastowym ruchem Keiko było użycie zaklęcia Electric Touch na swoich dłoniach, tak by przeszedł przez nie duży ładunek elektryczny. Miała zamiar w ten sposób pomóc sobie w ewentualnych atakach na przeciwnika w przypadku walki w zwarciu lub bronieniu się przed kontratakami, koniec końcu każdy zastanowiłby się dwa razy przed zaryzykowaniem oberwania wiązką elektryczną prawda? Dłonie Keiko przepełnione były energią elektryczną w tym momencie i bardzo dobrze. Zaraz po tym zaklęciu dziewczynka wyciąga swoją lewą dłonią sztylet do rzucania i momentalnie nim rzuca w kierunku swojego przeciwnika celując wprost w jego głowę - tak, ma tym razem zamiar zakończyć wszystko tym właśnie jednym ruchem. Dodatkowo sztylet pewnie naelektryzuje się lekko jej elektrycznością wytworzoną na dłoniach, więc gdyby nawet spudłowała nieco i trafiła gdzie indziej (w szyję, czy gdziekolwiek w ciało) i tak powinien porazić wroga i na chwilę być może nawet ogłuszyć. Gdyby jednak jakimś cudem po tym wszystkim przeciwnik przeżył/odskoczył dziewczynka ma zamiar momentalnie wyjąć kolejne dwa sztylety i ponownie rzucić nimi (tym razem już chwyta po jednym w obie łapki) we wroga - jednym w głowę, drugim w korpus przeciwnika.

Ach, gdyby dziewczynka poczuła w którymś momencie znowu nieprzyjemną pułapkę Akiego - czy to Fetter czy tornado, momentalnie używa swojego elektrycznego ciała by uniknąć obrażeń. Tyle.

Stracił wzrok? To już nie było zabawne, no bo przecież to takie nie równe, ale... Spróbuje liczyć na siebie i badać non stop skład dwutlenku węgla w powietrzu w okolicy. Co dalej? Kieruje się zapewne do drugiego z potencjalnych dwóch skupisk zwiększonego stężenia tego związku w powietrzu, ale... Robi to jak najbardziej ruchliwie! Odskoki w bok w międzyczasie? Kucanie? Bieg łukami i ostrzejszymi także zakrętami? Czemu by nie! Skoro na oślep to na oślep, jednak może to jakoś mu pomoże! Ot co! Ale... Są jeszcze ruchy dziewczyny! Wypadałoby je chociaż słyszeć, jeśli nie widzieć, a więc Akiś wycisza niemagiczne powietrze w pomieszczeniu, tak aby to właściwie się nie poruszało! Aby każdy ruch dla ślepca brzmiał dość wyraźnie i bez żadnych szumów! Dodatkowo przy pomocy pwm Natural Healing Abilities uśmierza swój ból, a zarazem niweluje obrażenia układu nerwowego, kontrolując przepływ impulsu przez nie. Może niewiele, ale jakby oberwał, to jednak już coś! Może nie pozbawi go kontroli, czy czegoś takiego! Dodatkowo nadal zręczny dzięki ścianie Akiś może wyczuje ruchy powietrza sztyletów, co da mu sposobność uniknąć obrażeń! Ba! Co poza tym? Sztylety trzyma w dłoni, więc potencjalnie próbuje blokować nadchodzące ataki, próbując je przekierowywać sztyletami! Ot co! Odbijać? Blokować? Nieważne! Ważne by uniknąć! Gdyby odzyskał jednak wzrok, wtedy posiłkuje się także nim w działaniach! Oczywiście w dalszym ciągu bawi się mikroklimatem pomieszczenia, a jak będzie już blisko dziewczyny... Jeśli będzie... Wtedy próbuje pochwycić materiał jej ubrań, najlepiej jakiś rękaw, aby nie zdążyła odskoczyć!
Zacząłby spadać? Wtedy próbuje pochwycić Keiko by poleciała razem z nim na dół, a następnie na niej usiąść czy coś, aby unieruchomić! A poza tym... Jeśli by się nie udało spaść razem z blond loli? Wtedy też wstaje względnie szybko próbując się jak najskuteczniej ewakuować, dalej kontynuując ruchy, ale tym razem na parterze, próbując dostać się znów na górę!

MG

Aki zaczął poszukiwać położenia przeciwniczki swoim PWM. Oczywiście potrafił znaleźć miejsce ze zwiększoną ilością dwutlenku węgla dzięki czemu łatwo mógł się domyślić, że w tym miejscu przeciwnik przeprowadza proces oddychania i w tym mniej więcej miejscu znajduje się jego nos. To jednak nie mogło utrudnić akcji Akiego, który naelektryzował swoje rączki Electric touchem. I nagle poczułeś ból, który przenikał przez wbite w ciebie ostrze. Wiedziałeś, że skóra w tym miejscu została poparzona. Poza tym spowodowało to paraliż prawej ręki. Swoim PWM zmniejszyłeś co prawda ból, ale nie wystarczyło to, by od razu pozbyć się paraliżu kończyny spowodowanego przez zaklęcie rangi C. Po zadaniu jednak obrażeń zacząłeś spadać na ziemię. Mniej więcej wiedziałeś gdzie jest Keiko, którą zdążyłeś pochwycić, gdyż nie byłą daleko od Ciebie. Był w sumie tuż za tobą. W wyniku spadania Keiko nie była w stanie wyjąć sztyletu i cisnąć nim w kogokolwiek. W sumie było to małe zaskoczenie, a upadek może nie spowodował obrażeń, ale przyniósł małe... rozkojarzenie? No właśnie trwało ono na tyle długo, że Aki miał możliwość ataku zanim w ogóle wyciągnąłeś swoją broń. Oboje jesteście na podłodze dość blisko siebie. Na wyciągnięcie ręki.

Stan:
Keiko - Bardzo liczne rany cięte na całym ciele. Część z nich jest faktycznie niegroźna, ale inne połączyły się z nowymi, pociachały jakoś dziwnie i w ogóle jest ich definitywnie za dużo, co jest już bardzo sporym utrudnieniem w walce, ale nie uniemożliwia jej dalsze toczenie. OBRONA

Aki: Krwawienie na klatce piersiowej ustało, teraz w sumie rana tylko lekko szczypie. Poza tym oberwałeś kunaiem w prawe przedramię, które jest nadal wbite. Krwawi jak to rana kłuta. Draśniecie w prawy bok. Już widzisz. Prawe przedramię poparzone i niezdolne do wykonywania akcji. ATAK

Pierwsze coś po szoku, a może po kontakcie? Na pewno mając zwiększoną sprawność i takie tam medyczne, Akiś w dalszym ciągu próbuje odzyskać władzę w poparzonej prawej ręce uśmierzając ból i stymulując tamtejsze połączenia nerwowe~! Jednak... Nie wszystko, a i nie na tym koniec! Nie ma co się przejmować, bo... Czy odzyskał władzę, czy też nie... Najpierw wbija sztylet w kolano dziewczyny! Te które jest bliżej! Dokładniej może nie tyle w kolano, co próbuje to zrobić tak, aby ostrze znalazło się pod rzepką, aby potem... No potem to on już próbuje, a i może... Wykonuje względnie szybkie cięcie sztyletem z lewej ręki mając na celu poranienie szyi, czy klatki piersiowej już rannej dziewczyny! Może w końcu jakoś poważniej ją to uszkodzi! Dodatkowo do cięcia dołączy dźgnięcie, a może raczej pchnięcie w miejscu, które miałoby znaczyć koniec "cięcia". Ot taki finisz dodatkowy, ale... Nie uciekła? Nic się nie stało, że miałby przerwać ataki? Wtedy też próbuje wykonać kolejne pchnięcie i to najlepiej w kletkę piersiową, a i może tak, że od spodu ku górze! Ot tyle, ale...

Jeszcze nie koniec! Wypadałoby wystrzelić szarżę duchowych pocisków! Pięć pocisków, każdy o odpowiedniej sile, aby dziewczę i tak oberwało! W końcu to już nie byle sztuczka, a jak mają trafić... Właściwie starczą tylko 4 do trafienia, ale 5 może odwrócić uwagę, czy coś! Pierwsze dwa mają na celu poranienie klatki piersiowej, a najlepiej naruszenie obręczy górnej Keiko, aby ta miała kłopoty z manewrowaniem rękoma w późniejszym rozrachunku. Kolejny jeden ma celować w twarz dziewczyny, bądź głowę! Jak zwał, tak zwał, a i może nie trafić do końca tam gdzie trzeba, a czwarty... Czwarty najlepiej w podbrzusze, bądź ogółem kostkę/kolano! Aby uszkodzić jej nóżki i możliwość poruszania! Piąty... Piąty może niech trafi dziewczę w plecy, ot co! Atak od tyłu nie jest zły, a i może odwróci uwagę osobniczki od tych głównie groźnych frontalnych!

Dodatkowo próbuje utrudnić dziewczynie uniki i tak dalej, rzucając w nią jeszcze nie wyrzuconym bodaj piątym skalpelem, czy nawet paczkami z opatrunkami i takie tam! Ot całym asortymentem, aby miała większy stopień dezorientacji! Dodatkowo wtedy też dalej próbuje nacierać na dziewczynę, uważając oczywiście na wystrzały i... Wbić sztylet w głowę? Szyję? Klatkę piersiową? Jak akurat będzie wygodniej! Ot zranić dziewczę i brutalnie - jak na nastolatka - wyszarpnąć broń, aby rana utrudniała żywot, ot co!

Nie poszło do końca tak jak dziewczynka mogła się spodziewać. Właściwie to Aki okazywał się być całkiem wytrzymałym przeciwnikiem, co było dość zaskakujące biorąc pod uwagę jego "rozmiary". Niezależnie od tego z jakim planem Keiko wychodziła przeciwko niemu, jemu wciąż udawało się przetrwać, wciąż udawało się jakoś odpowiedzieć i przeszkodzić jej w zadaniu finalnego, kończącego ciosu, który mógłby ukrócić jego starania na tej arenie. Hikari, co rzadka się jej zdarzało, musiała uznać że chłopak jest całkiem wprawny i sprawny. Tak, to był komplement od młodej policjantki, coś co niezbyt często zdarzało się jej czynić właśnie miało miejsce, oczywiście tylko wewnątrz jej własnej głowy, bo nigdy nie powiedziałaby czegoś takiego na głos. Niech mu wystarczy, że ona o tym pomyślała, to już wystarczająca pochwała, nawet jeśli nie ma on o niej pojęcia.

Tak czy siak, spadli, chłopak gotował się do ataku, a dziewczyna miała tylko jedną możliwość w tej sytuacji, dość prostą akcję, którą każdy mógłby przewidzieć, a co za tym idzie odpowiedzieć na nią niemal od razu. Co takiego wymyśliła dziewczyna? Ano ucieczkę przy pomocy swojego Electric Dodge, po raz kolejny z resztą już podczas dzisiejszego starcia. Nieco zagadkowe było jednak miejsce, w które dziewczyna starała się uciec, to bowiem wcale nie było gdzieś "od" Akiego, a "za" Akiego. O tak, Keiko rzuciła się w swoim Electric Dodge za plecy swojego przeciwnika, na kilka metrów za nie, starając się w ten sposób nieco zdziwić swojego przeciwnika i utrudnić mu wykonanie swoich ruchów - teraz bowiem musiałby nie dość, że upewnić się co do pozycji swojej przeciwniczki, to jeszcze obrócić się i dopiero rzucić swoimi ostrzami. W momencie wylądowania w miejscu, za plecami przeciwnika Keiko szarpie z całej siły kunaiem, wciąż wbitym w ramię przeciwnika, tak by utrudnić mu celowanie, a być może nawet zachwiać jego równowagę przyczyniając się do upadku. Zaraz jednak po szarpnięciu używa PWMki Elektryczne Ciało, w ten sposób starając się minimalizować wpływy ewentualnych pułapek i ataków przeciwnika, który co najwyżej przeszły by obok niej, a nie zadały jej zbyt dużo obrażeń. Przede wszystkim jednak zależy jej na tym by wytrącić chłopaka z równowagi - stąd zarówno unik tak wymierzony oraz pociągnięcie za kunai. Dziewczynka staje też do przeciwnika bokiem, tak by co najwyżej oberwać w swoje ramię, jeśli już miałoby się to zdarzyć, choć w razie potrzeby wspiera się też... metalową linką od Kunaia. Tak, nie była ona cyrkowcem, ale skoro potrafiła obliczać odpowiednią trajektorię przy własnych rzutach mogła zapewne spróbować też tego samego przy rzutach Akiego. Ale to tylko gdyby elektryczne ciało nie zadziałało.