Ian

Jak można określić charakter chłopaka, który sam nie wie jakby siebie ocenił? Zapewne przewodnimi argumentami do ogólnego opisania osobowości Ian'a będą jego otwartość i zaufanie do ludzi wokół. Potrafi rozpocząć długą rozmowę z przypadkową osobą, często widząc ją pierwszy raz na oczy. Z jednej strony to dobrze, gdyż tym samym zaskarbia sobie przyjaźń wielu miłych osób oraz nawiązuje nowe przyjaźnie. Z drugiej, jest wiele osób, którym takie zachowanie wcale się nie podoba i agresywnie zachowują się wobec niego, tym bardziej, że dzisiejsze czasy są pełne czarodziei nie mających żadnych skrupułów. Tak czy siak, ta cecha pozwoliła mu na przeżycie wspaniałego dzieciństwa, a w przyszłości posiadania znajomych w wielu dziedzinach. Od szanowanego powszechnie, przystojnego kolegi do tępego, ale silnego i budzącego strach osiłka. Oczywiście poza naturalnym optymizmem, młodzieniec umie świetnie dogadywać się z innymi, a jego umiejętności retoryki są naprawdę zdumiewające. I gdyby nie był tak naiwny, z pewnością mógłby osiągnąć szczyty kariery związanej z polityką, ale... nawet dziewięciolatek potrafiłby ograbić go z wartościowych rzeczy i pieniędzy. Plusem jest jedynie to, że chłopak doskonale zdaje sobie z tego sprawy, a jednak pomimo starań nie może się zmienić.
Istotną cechą Boome'a jest mieszanie się do nieswoich spraw i ciągłe wpadanie w tarapaty. "Ciekawość to pierwszy stopień do piekła" - to powiedzenie świetnie odzwierciedla codzienne kłopoty chłopaka, gdyż często przez własną głupotę stawia się w trudnej sytuacji. Uwielbia wsłuchiwać się w opowieści, nawet jeśli są zmyślone, samemu chcąc zostać odkrywcą i poznawać świat. Dąży do swojego celu, uważając, że życie bez marzeń jest bezsensu i monotonne, a wpadanie w rutynę to najgorsze, co może mu się mu przytrafić.
Ian ma dobry kontakt z płcią przeciwną. Chociaż niewiele kobiet się nim interesuje, to ten nigdy nie ustępuje i podobającą mu się dziewczynę, stara się namówić na randkę w każdy możliwy sposób. Interesuje się naprawdę wieloma rzeczami, więc umie zadbać o to, aby drugi mówca się nie nudził i optymistycznie spojrzał na gadułę. Czasem zachowuje się zbyt nachalnie, ale nie podchodzi to pod stalking. Warto wspomnieć jeszcze przecież o jego umiejętnościach - w czym jest dobry, a w czym po prostu cienki. Otóż przechodząc do sedna, bez zbędnych szczegółów. Młodzieniec jest dobrze obyty z przyrodą, to znaczy świetnie zna się na rodzajach roślin i zwierząt. Ponadto uwielbia muzykę, wychodzi mu gra na wielu instrumentach, jednak gorzej ze śpiewaniem. W tej kwestii wolę się nie wypowiadać, bo naprawdę ciężko opisać jego beztalencie. Ogranicza się w tym wyłącznie do nucenia melodii lub niewyraźnego mruczenia pod nosem tekstów znanych piosenek. Dodatkowo stara się zawsze być na czasie i orientować się co się dzieje w świecie.

Gildia Magów o nazwie Zanarkand była ostatnią nadzieją małego miasteczka Shitsu. Łupieżcze wyprawy sąsiedniej wioski doprowadziły do małej wojny domowej, w której organizacja zabójców toczyła mordercze walki z niedoszłym stowarzyszeniem czarodziejów, którzy  sami nazywali siebie Gildią, do której brakowało im bardzo wiele. W jej skład wchodziło dziesięć osób, głównie w wieku od dwudziestu pięciu do czterdziestu lat. Za drobną opłatą z budżetu ratusza, stanowiła silny punkt obronny przeciw najeźdźcom. Natomiast oddalone o osiem kilometrów miasteczko Ganaru wynajmowało grupę skrytobójców, dzięki czemu mogli utrzymywać konflikt z sąsiadem. Jego przyczyną okazał się stu hektarowy skrawek ziemi, bogaty w surowce i żyzną glebę. Ów spór trwa już od ponad dwustu lat, a wspomniana ziemia zdążyła już przesiąknąć krwią bojowników.
Lider Zanarkand Jun Boome spodziewał się dziecka, w najmniej dogodnym momencie. Wróg wysłał wiadomość o bitwie, która miała ostatecznie rozstrzygnąć wszelkie waśnie i przydzielić urodzajny teren prawemu zwycięzcy. W przed dzień bitwy na świat przyszedł Ian, jednak kapitan magów nie mógł uczestniczyć przy porodzie, ze względu na plany bitewne. Płacz niemowlęcia dotarł do wszystkich mieszkańców, gdyż z niewiadomych przyczyn, zapowiadał ostateczną klęskę gildii. Straszna przepowiednia sprawdziła się nadzwyczaj szybko. Drugi etap walk zakończył się śmiercią czterdziestoletniego ojca, z czym przyszła seria porażek i kolejnych zgonów. Wystarczył tydzień, by jednostki Ganaru zajęły sporny teren. Jednakże chciwemu przywódcy organizacji skrytobójców nie wystarczała jedynie opłata. Przejął rządy w miasteczku, przygotowując się do kolejnej batalii. Tym razem zaplanował całkowite zajęcie sąsiedniej wioski i podporządkowanie sobie okolicznej ludności. To jednak musiało poczekać.
Podopieczni zmarłego dowódcy zatroszczyli się o wyszkolenie bojowe jego syna. Od znajomości przeróżnych roślin i zwierząt do świetnego posługiwanie się wszelkim orężem. Zadziwiał tempem nauki - w wieku dziesięciu lat rewelacyjnie władał mieczem i kuszą, celnością zadziwiał nawet najlepszych strzelców. Pomimo wszelkich starań, nigdy nie odkryto w nim talentu do magii, chociaż powszechnie wiedziano, że takie zdolności są dziedziczne i prędzej czy później, ujawni swą moc.
Zaczęło się, posłaniec ninja przybył do ratusza, z wieścią o planowanym ataku. Pomimo złej sławy, tyran zachowywał się honorowo i nie atakował z ukrycia, jak przystało na prawdziwego skrytobójcę. Taktyczni pomocnicy młodego lidera szybko obmyślili plan obrony, toteż miasteczko zachowało jeszcze iskrę nadziei na ocalenie. Nikt nawet nie marzył, że do zwycięstwa poprowadzi ich właśnie utalentowany chłopak od Boome'a. Kilka godzin później po wizycie kuriera, pod mury miasta podeszły wojska wroga. Przeważali liczebnie, posiadali lepsze uzbrojenie i lepiej wyszkolonych ludzi, ale nieśmiertelny duch Gildii Magów pozostawał niezłomny. Samo oblężenie bramy trwało dobre dwa dni, ponieważ wykształceni w zaklęciach dystansowych czarodzieje Zanarkand bezproblemowo czyścili wejście, a masywne tarany błyskawicznie zamieniały się w popiół. W końcu jednak zabójcy wdarli się na mury i powybijali większość obrońców. Resztka schowała się w klasztorze, licząc na cud. Wtem się on pojawił, pod postacią piętnastoletniego już chłopca. Sam porwał się na dwudziestkę rosłych mężczyzn, a wrogi przywódca dostrzegł jego waleczność i zawarł z nim umowę. "Opuszczę miasto, pozostawię mieszkańców w spokoju, jeśli zgodzisz się na jeden warunek - zdradzisz mi tajniki swojej mocy." - tak brzmiały słowa tyrana. Na tych zasadach Ian pojechał z orszakiem z powrotem do Ganaru, a ludność Shitsu wreszcie zaznała spokoju.
Żądny siły władca nie zdołał jednak nigdy opanować drugiego rodzaju magii. Choćby nie wiem jak próbował, nie mógł wyczarować tego, co pokazywał mu chłopak. Wreszcie skazał go na śmierć, będąc przekonanym, że go oszukuje. Więzienne kraty nie były jednak problemem dla doświadczonego siedemnastolatka. Z pomocą niebywałego sprytu przekabacił strażnika na swoją stronę, wydostając się z miasteczka. Uciekł w głąb kraju, a słuch o nim zaginął.