W krainie skalnych cyferek

Melior w zamyśleniu rozglądał się po pustym pomieszczeniu. Jak on się tu dostał? Nie bardzo wiedział. Teleportacja? Półprzytomny użył mobiusa? Któż to wie... Jedyne co pamiętał, to to, że po tym jak się zgodził na sparing, to tu się otrząsnął z transu. Tak pozatym, brak okien, brak klamek, brak nawet samych drzwi... Czyżby oszalał i zamknięto go? Nie, to niemożliwe. Jakby nie patrzeć dalej myślał logicznie, a przynajmniej takie odnosił wrażenie. Tak czy siak skoro już był tutaj, to postanowił chociaż poszukać wyjścia. Jak zamierzał to zrobić? No więc po pierwsze postukać w ściany. Jakby nie patrzeć, to chyba był najbardziej rozsądny krok. Tak więc wybadał metr po metrze swej celi, gdzieś wyjście musiało być. Niby mógł użyć swoich obydwóch czarów rangi B by opuścić pomieszczenie, lecz uznał, że nie jest to konieczne. Z resztą, z pewnością mana może mu się jeszcze przydać. Tak więc gdy podczas stukania w końcu usłyszy inny dźwięk sugerujący słabszą ścianę, bądź pustą przestrzeń za jej cienką warstwą postanawia dane miejsce potraktować z kopa, tak by uderzyć podeszwą buta. Możliwym też jest, iż przejście jest ukryte pod hologramowym, czy czymś. Wtedy najpierw sprawdzi laską czy droga jest bezpieczna i sam przejdzie. Tak pozatym w między czasie używając Cambiando i numeri zamieni ósemkę na trzynastkę, od tak dla żartu.

Matma is everywhere~! Takara miała właśnie okazję się o tym przekonać, lądując w jakimś dziwnym miejscu z cyferką na środku areny. Początkowo nie wiedziała, o co chodzi, to i zdezorientowana obserwowała otoczenie, szukając przeciwnika. A tutaj co? A no suprise, bo nikogo nie ma! Rzuciła wzrokiem na cyferkę, później znowu na arenę i... Właśnie odkryła przekręt roku! Automatycznie wstała i stanęła na przeciw cyfry. Nie ma że "nie ma przeciwnika"! To wszystko dobrze zaplanowany podstęp. Dlaczego? BO TO CYFRA JEST PRZECIWNIKIEM! Ha! Takara nie dała się oszukać! Wycofała się pod najbliższą ścianę, nie odwracając wzroku od swego wroga. Czemu pod ścianę? A no drzwi nie było. Tak, jednak to nie był powód. Miała plan! Tylko był mały problem... Cyferka nic nie robiła sobie z tego, że Takara już rozgryzła owy szatański plan. A co, jeżeli cyferka to... SOJUSZNIK?! Wtedy zmienia się w ogóle postać rzeczy. Idzie sobie przy ścianach, PWM'ką próbując wyłapać jakieś nieprawidłowości w ścianach i glebie, opukując je. A no co innego jej zostało? Chyba, że przeciwnik to jakiś Assasyn i jest niewidzialny, to i cały czas rzuca okiem i na cyfrę i ewentualnie na resztę areny. Są drzwi lub inne przejście? Ołsom, przechodzi przez nie...

Oj... Biedni, zamknięci w wariatko.. w pomieszczaniach bez ścian. Co tutaj robić? No co? Zaczęli szukać wyjścia, ale stukanie nic nie dawało, a i hologramów ni ma... Jednak może teoria Takary o spisku wielkich liczb była słuszna?! Siódemka nagle ubrała na siebie... liany? Bluszcz? Whatever~! Jakby próbowała się schować, czy coś... Ninja? Może niewidzialny ludź?! Co czyha na Pulpecika? Natomiast smutniejsze były losy matematyka, który został brutalnie zignorowany przez damę jaką była ósemka. Ta słysząc, a może raczej czując, iż ma się zmienić pokryła się tylko grubą warstwą lodu, sprowadzając chyba chłodnawą aurę. Zresztą, co się dziwić skoro nie umie zaakceptować cyfry taką jaka jest. Co z tego że ma brzuszek, a nie jest tyczką jak na przykład jedynka?! No... Ale pomijając dziwne zachowanie cyferek, oboje mogli dostrzec w krótkim czasie po dwoje drzwi na łebka, a za nimi... Za nimi podobne, puste pokoje. Puste... Bez przeciwników...

Stan:
Whatever bez zmian~!

No tak. Było za prosto. Stanowczo za prosto. Nim zdążyła znaleźć drzwi, musiała zdarzyć coś uruchomić, bo na arenie już nie miała tyle ziemi na wyciągnięcie ręki ile by chciała, a dostała kisiel. Nie no, głodna nie była, to i by pewnie olała ów fakt gdyby nie to, że zagradzała jej przejście. Ehh....I co mia bidna Tasia zrobić? Skakać? Nie no, jeszcze nogę złamie tym bardziej, że odległości od kładek były nieco przejmujące. Tasia ma certyfikat ze skoków w dół, na zajęciach z kangurzenia nie była. Co więc robi Tasia? A no robi kilka kroków w prawo (SWOJE PRAWO) a następnie tworzy Shielda mającego początek w rogu kładki a kończącego się przy drzwiach na przeciw niej. Wysokość Shielda = wysokość ile ją dzieli od dna brei. Szerokość = 2m. Długość = tyle ile tam będzie potrzeba. Jest most? Fajnie, Takasia przechodzi uważając, by się nie poślizgnąć. W razie jednak takiego przypadku łapie się za krawędź ściany. Doszła? Przechodzi dalej.

Yay, nim się Melior spostrzegł już nadeszła zima. Szkoda tylko że nie było żadnej choinki w okolicy,to zaraz by ją ubrał. Do tego przydała by się jakaś gwiazdka na niebie, którego nie widział i święty Mikołaj i mógłby se odbyć święta. W sumie chętnie by ulepił sobie również bałwana i igloo, ale najpierw przydało by się przebrać, gdyż jeszcze by złapał przeziębienie, a to nie należało do pożądanych przypadłości. Dlatego też postanowił się przebrać się w cieplejszym pokoju. Niestety przechadzka przez zaspę średnio mu się uśmiechała więc wybrał wycieczkę tunelem. Jeśli znajdowały się tam drzwi, to je otwiera i przekracza. Jeśli udało się przejść do następnego pokoju, to wpierw rozgląda się po nim z lekkim zainteresowaniem. Cóż ciekawiło, go czy w tym pomieszczeniu nie ma czegoś więcej w porównaniu do poprzedniego pokoju. Następnie używając Conteggio (z wł. Policzenie) sprawdza ilość "pomieszczeń" w promieniu 70m. Następnie ponownie korzysta z tego pwm i sprawdza liczbę osób w każdym z nich.

Takasia:
Postanowiła nie cackać się i użyć szilda, ażeby dostać się od razu do drzwi, za którymi... Jak mogła się przekonać znajdywała się spora "5", aczkolwiek ta jakoś drgnąć nie chciała, ani nie patrzyła się na nastolatkę, ani nic. Ponadto stojąc przodem do piątki widziała przejście w ścianie na lewo od niej, a ta na przeciwko... Mur jak mur... Raczej nie drgnie~!
84%MM

Melior:
Inaczej miała się zaś sprawa matematyka, który... Postanowił ruszyć przez chłodnawe tereny nie bacząc póki co na mrozy przestrzeni i... Znalazł się w pomieszczeniu z "4". Ach... Czyżby byli blisko siebie? Dodatkowo rozglądając się po pomieszczeniu, stojąc w wejściu, po prawej miał otwarte przejście, a naprzeciw... Naprzeciw ścianę, która... Zatrzęsła się? Chyba, a może to były halucynacje? W każdym bądź razie Melior dowiedział się, iż pomieszczonek jest dziewięć, a przeciwników... Jeden... Tylko jeden wróg... Przypadek?

Witamy nad wielkim kanionem. - Zaśmiał się w myślach widząc gdzie tym razem trafił. W sumie było to ciekawe miejsce, najpierw zimowa kraina, a teraz pokój z przepaścią. Jak dla siwowłosego, to wyglądało trochę jak podróże przez świat w kompaktowej wersji. No ale nie czas zachwycać się zadziwiająca naturą tych pokoi, gdyż Melior dowiedział się, że gdzieś niedaleko jest oponentka. Z tego też względu trzeba było już powoli zachowywać ostrożność, w końcu nie wiadomo jak silny może okazać się przeciwnik. Używając Occhi dimensioni (z wł. Oczy wymiarów) sprawdza wymiary pokoju by móc określić ile ma mniej więcej przestrzeni do działania. Przy okazji strzela, że chyba każdy pokój ma. Potem nie ruszając się z miejsca wyjmuje laskę z sakwy i wydobywa z drewna ostrze. Czemu? Cóż podstawą przetrwania jest odpowiednie przygotowanie więc trzeba umieć się w odpowiedniej chwili dozbroić. Następną kwestią kluczową dla walki było zlokalizowania położenia oponentki. Skoro wiedział że jest, to musiał dowiedzieć się i gdzie, bo żadna broń się na nic nie zda, jeśli ta weźmie go z zaskoczenia np. od tyłu. No, ale co mógł w takim wypadku zrobić? Cóż był jeden czar, który mógł mu pomóc ogarnąć od razu całą sytuację i rozumieć co takiego oferują pozostałe pola, lecz nim to zrobił, zdezaktywował swoje PWM, by za za parę minut przypadkiem nie oślepnąć na jakiś czas. Następnie tak, jak było wspomniane korzysta z Scansione tridimensionale (z wł. Trójwymiarowy skan). Czar miał objąć wszystkie pola walki (pokoje), więc oficer powinien łatwo zlokalizować to gdzie znajduje się przeciwniczka oraz wykryć wszelkie atrakcje w pozostałych pomieszczeniach. Dlatego też jeśli czar odniesie sukces Melior powinien zdobyć masę kluczowych informacji. Przechodząc jednak dalej, skoro wróg był blisko trzeba było podnieść swoją gotowość jak najbardziej. Cóż uznał, że może czas się nieco rozgrzać w końcu miał dość niebezpieczną miejscówkę, więc lepiej mieć sprawne ciało, aby nie dać się wepchnąć dziwnym czarem do przepaści. Tak więc rozgrzewa kostki i wykonuje mieczem kilka wymachów poziomych, a następnie pionowych. Żeby było dokładniej to po pięć. Potem rozgrzewa nadgarstki kołując obiema dłońmi. Oczywiście tą z ostrzem ostrożnie by się nie zranić. Następnie podchodzi do czwórki by z stamtąd zajrzeć przez otwory w ścianach do następnych pokoi, zwłaszcza tego środkowego. Cóż grunt to wiedzieć co się w nich dzieje. Z sakwy wyciąga również sztylet i bierze go w drugą rękę.

Pozostawiła kisielowatą maź za sobą. Suuper. No to teraz nic tylko brnąć dalej, nie? Jako że na przeciw niej był mur, a many na kopanie trochę jej było szkoda, to postanowiła odbić sobie w stronę drugich drzwi. No bo co innego mogła? A no niewiele, a grunt to było znaleźć przeciwnika. Pech jednak chciał, że arena sporawa, a raczej kilka aren, to i z poszukiwaniami było krucho. Ale kay, w końcu go dorwie, nie? Tak też maszeruje sobie nieśpiesznie, obie ręce wkładając do kieszeni i cały czas obserwując, gdzie może być przeciwnik. Grunt, to żeby jej nie zaskoczył, nie? Te pola walki były takie nieprzewidywalne... Ehh... Żeby przynajmniej przeciwnik nie okazał się świrem.

//Tak, wiem, krótki .__.

Melior:
Matematyk rozpoczął przygotowania do swoich zajęć, a dokładniej... Pomierzył wszystkie punkty w okolicy, stwierdzając, iż pomieszczenie jest kwadracikiem 20x20m, więc ukrytych schowków nie było, czyli do szafy się nie schowa przed rozwścieczoną klasą, a i biurka nie dostał~! Ale co teraz? Skoro już wszystko policzone, to sięgamy po laskę, z której wyciąga... Użył swojego zaklęcia, a wtedy stwierdził, iż obejmuje ono wyłącznie 8 pomieszczeń "satelitarnych", a do nieogarniętego dokładnie pomieszczenia po środku kierował się ludzik, a dokładniej dziewczyna. Ale... Co zrobić z owym fantem? Rozgrzewka za nim? Owszem... Wędrówka w strone "4" także? A jak~! I tam mógł dostrzec, iż w pomieszczeniu "środkowym" znajdywała się jakaś cyfra - a raczej pionowa kreska, po której coś spływało, a w tym drugim... Zwykłe pomieszczenie jak tutaj, o~!
Stan - po rozgrzewce... Stoisz jakieś w samym środku pomieszczenia (10 metrów do każdej ściany) OBRONA
82%MM

Takara:
Takara obserwowała i obserwowała sobie otoczenie, kierując się do drzwi i nawet nie wiedząc, iż przeciwnik ją widział, ale... Coś jej się stało? Była już w pobliżu drzwi i złapał ją chyba jakiś skurcz, a może coś... gorszego? Czyżby Wróżka była już kontuzjowana? Ale przecież... To, że dostała, nie znaczy, iż nie będzie z jej strony braku reakcji, tak więc dziewczę próbowało kucnąć unikając cięć, ale wtedy nadeszło też drugie cięcie, aczkolwiek mniej precyzyjne, bo przejechało już po twarzy nastolatki - zostawiając nacięcie na poliku, a może raczej przez cały polik - i lewym ramieniu dziewczyny, co utrudniło jej nieznacznie poruszanie lewą ręką ale... Dając jej chwile spokoju na... krwawienie? Oj krwawiła dość obficie i nawet pewne nie było czy długo potrzyma (2/3 posty zapewne), bo rana na szyi stosunkowo głęboka, a i utrudniała znacznie oddychanie. Ostatecznie znajdywała się jednak w przejściu tuż przed wejściem do pomieszczenia, z którego z "1" wypływało coś... Ciemnego, a w narożnikach naprzeciwko widziała jakieś bliżej nieokreślone elementy, którym przyjrzeć się nie mogła krztusząc się własną krwią...
Stan - niemalże fatalny/śmiertelny, oj krucho z tobą... Długo nie pociągniesz w takim stanie. ATAK
84%MM

Dobra, przeciwnik nie byle kim był, o czym świadczył obecny stan Takasi. Czyżby miała tu zemrzeć? Oj... Niedobrze, niedobrze... Ale wiadomo, Tasia tam się nie podda ze względu na rany. Najwyżej umrzy, ale przeciwnika dorwie. Nie wie czy zabije, ale dorwie. Zaczyna iść do przodu, zaś ręką, którą wcześniej wsadziła do kieszeni, chwyta za itema. Jakiego? A to raczej mało ważne. Grunt, że o zastosowaniu bojowym, małe... Ale idzie dalej, dzielnie, bo why not? Do przodu, do środkowego pomieszczenia, rozglądając się przy tym za przeciwnikiem. Prawą ręką z kolei starała się chwycić za ranę, podejmując próbę naciskania na tętnicę nad raną, co by zahamować krwawienie. Tasia nie wie czy to pomoże, ale jak latała po lasach to przy niektórych ranach głębszych pomagało. Pomimo poważnych ran jednak dalej kroczyła do środkowego pomieszczenia, a jeśli tylko przyjdzie jej zobaczyć przeciwnika, rzuca w niego odbezpieczonym granatem świetlnym, przed którym sama chroni oczy prawą ręką. Oślepiony? Nie? Tak czy siak jeżeli wie mniej więcej, gdzie jest przeciwnik, szybko chwyta za scyzoryk, zaczyna biec w jego stronę uważając na przeszkody, po czym próbuje wbić mu oręż w szyję, a najlepiej kilka (5) razy starając się rozciąć aortę, a jak dalej będzie żył to celuje w skroń, ot co~! Wszystkie dźgnięcia stara się wykonać sprawnie i szybko, próbując zignorować swoje rany. Wszak rany przeciwnika teraz ważniejsze, prawda?

Po rozgrzewce Melior mógł stwierdzić, iż była całkiem udana, gdyż podczas cięć z pewnością o coś zahaczył. Jednakże nie mógł jeszcze obstawiać, iż to koniec, więc trzeba było być gotowym na ewentualną kontrę. Cóż wedle tego co zobaczył swoim czarem to dziewczę kierowało się do sali środkowej, więc postanowił skupić się jednak na tamtym pokoju. Wyczekuje pojawienia się kogokolwiek. Czemu nie przechodzi dalej? No więc nie bardzo przekonywały go te mosty na w tym pomieszczeniu. Wydawały się niezbyt bezpieczne, a wizyta w przepaści nie należała do atrakcji interesujących Meliora. Tak więc stał w miejscu wpatrując się w drzwi. Gdy pojawiła się półmartwa przeciwniczka przyglądał się jej poczynaniom, aby móc odpowiednio wcześnie zareagować. Tak więc widząc, iż coś rzuca zamiast odskakiwać decyduje się na po prostu użyć do mobiusa do innego pokoju. Czemu? Jeśli to był ładunek wybuchowy, to to rozwiązanie zapewniało najlepszą obronę. przy okazji mógł liczyć na efekt zaskoczenia. W razie gdyby jednak znaleziono jego nowe miejsce położenia, to bronił się mieczem parując atak.

Takara:
Wiele to dziewczyna nie zdziałała, chociaż... Wszystko zapewne spowodowane było bólem i zawrotami głowy z powodu utraty krwi. Mniejsze, czy większe tempo, jednak na fakt już ubyłej nie wpływało, a co za tym idzie... Takara miała omamy?! Widziała wielką pionową kreskę pośrodku pomieszczenia i jakby poczuła się słabiej, przyglądając się chyba rosnącym... różowym chmurką? Nie... Raczej krzaczkom, które sięgały już mniej więcej po 2,5 metra od każdego rogu. Zaś ona... Zobaczyła przeciwnika, aczkolwiek ten zniknął jej z pola widzenia, gdy dziewcze rzucało granatem, przez co wiele skutków to nie dało. Ah tak... Dziewczyna odczuła skutki swojego zrywu w obecnym stanie, kucając, a niemalże padając ze zmęczonego próby schwytania człeka i... Kątem oka dostrzegając sporą plamę koło cyferki? Whatever~!
OBRONA

Melior:
Antarktyda i Wielki Kanion za nim, więc... Teraz mężczyzna postanowił zwiedzić Rafę~! A jakżeby inaczej... Można rzec, iż zaczęło robić mu się mokro, bo nawet o bardziej stabilny grunt pod stopami było ciężko, aczkolwiek coś odepchnęło go na swego rodzaju wysepkę. Niewidzialna siła? Mejbi... W każdym bądź razie nie widział dziewczyny, zresztą jak ona jego, aczkolwiek kąpiel nieraz dobra rzecz~!
ATAK

Stan, etc. i takie tam na pw~

Hmm, interesujące coś było nie tak. Przeciwniczka najwyraźniej używała dość specyficznych sztuczek. Z tego też powodu musiał zmienić broń bo stara się rozpadła. Heh, na dodatek trochę zmoknął i oblepił się piachem. Obecnie leżał na brzuchu, ale nie można było teraz leniuchować, cóż może opali się później, a teraz trzeba było wziąć się do roboty. Co więc robi? No, przekręca się na plecki i siada. Troszkę był obolały ale przypuszczał, iż i tak dalej prowadzi w tej walce. Dlatego też przekręca się całościowo, by być zwróconym do pokoju arktycznego [8]. Następnie sięgając do sakwy wyciąga jeden miecz jednoręczny oraz topór jednoręczny. Najpierw używa Occhi dimensioni (z wł. Oczy wymiarów) aby określić swoją odległość od ścian. Potem to dezaktywuje i korzysta z Scansione tridimensionale (z wł. Trójwymiarowy skan). Niedługo później używając lewej ręki robi pionowy atak w dół w ziemię. Chciał sprawdzić siłę uderzenia? A może za pomocą czaru zamierzał rozrąbać czyjąś głowę? Cóż pamiętał jej położenie, więc mógł łatwo zaatakować tam, gdzie przed chwilą widział jej głowę. Czy to zrobił? No więc tak.

Źle się dzieje z Tasią, oj, bardzo źle! Ale kay, Takara kombinuje dalej, a jakże! W obecnym stanie to mogła to najwyżej gryźć ziemię, aczkolwiek z racji nie bycia ani God Slayerem ani Dragon Slayerem raczej nic by jej nie dało, a kurą też nie była. One lubiły kamyczki.
Ale co robi Takaś? A no poddanie się i leżenie na polu walki (po raz kolejny, uhh...) bardzo by uwłaczało dumie czołgów, więc robi coś wielce niespodziewanego - a no tworzy że Shielda półkopułę (ma chronić z góry aż do pasa i z przodu tak, by miała jeszcze po pół metra obok siebie chronionego pola). Nie jakąś wysoką, byle żeby miała z jakieś 50cm nad głową. Ostatnim razem jak sobie szła jak gdyby nigdy nic to jej rozcięło gardło. Własnie... trzeba coś z tym zrobić. Normalne metody nie pomagały więc trzeba zasięgnąć tych bardziej samobójczych, hardcorowych etc. czyi za pomocą Stone Missile próbuje se strzelić w górę Shielda (tak z kilkanaście centymetrów przed Takarą) jeden grubszy krzemienny pocisk który ze względu na swoją siłę nie powinien się wbić (albo bardzo słabo) w tymczasowy sufit i spaść. Następnie wyciąga scyzoryk i linę. Linę (robiącą za hubkę) kładzie nieco obok zaś scyzorykiem (który póki co zastępuje jej krzesiwo) uderza w krzemień tak, by powstały iskry a te poleciały jej na linę. Zapaliła się? YEEEEEEEES~!! Połowa roboty. Następnie z zaciśniętymi ząbkami podejmuje się próby przypalenia rany, co by więcej nie uleciało. Chociaż z obecną ilością krwi i tak jest mocno osłabiona. Next cel - dorwać przeciwnika i zobaczyć, czy nie ma czasem jakiejś czekolady. Ponoć pomaga. Ale to dopiero jak przeżyje. Jeżeli w którymś momencie zechciałoby się jej zemdleć ( z palącym się ogniskiem... Jeżu, noł....) to gryzie się w język na otrzeźwienie. Takaś się nie da bez walki!