Wyspa Tikki

First topic message reminder :


MG
[Kotomi]
Ciemność.
A potem jasność. A właściwie czerwień, bo oczy miałaś zamknięte. Słońce grzało w twe blade lico. Walka z sztormem odcisnęła na tobie swoje piętno. Na pewno czułaś swój śliczny, mały, acz obolały tyłek. Gdybyś spróbowała ruszyć lewą ręką, poczułabyś, że jest unieruchomiona. A gdybyś zechciała otworzyć oczka~~
Znajdowałaś się w jakiejś małej chatce zbudowanej z liści palmowych i drewna. Jedynie twoja głowa wystawała trochę za krawędź domku. Strzecha sięgała ci mniej więcej czubka głowy, jeżeli byś tylko usiadła. W rogu ustawiono miskę wykonaną z łupiny kokosa. Znajdowały się w niej różne tropikalne owoce. Nikogo w pobliżu nie było…

[Liang i Anna]
Cudem był fakt, że przeżyliście taką nawałnicę. Kolejnym cudem było to, że prądy morskie wyrzuciły was razem na jedną plażę. Nie mieliście jednak wystarczająco siły, by się nawet ruszyć…
Fale delikatnie obmywały wasze stopy. Liang mógł poczuć w ustach słony smak… piachu. Nie ma to jak pożywne śniadanie. Niedaleko niego leżała Anna. Lazurowy brzeg nie wydawał się być groźny. Fale raz po raz zalewały plażę. Tuż za wami znajdowało się wejście do… dżungli. Tak. Prawdziwa dżungla! Gąszcz roślin dawał przyjemny cień. Z brzegu tego lasu widać było kilka palm kokosowych. Nad wszystkim jednak górował… wulkan! Witamy w Fear Factor!

Liang: rozcięcie na prawym przedramieniu z zewnętrznej strony; krwawi, szczypie i paskudnie wygląda
Anna: guz na głowie, piekielnie boli, mroczki przed oczyma

Wszystko, co mieliście przepadło. Uzupełnijcie pola profilu. Czas na odpis 48h.

MG
[Kotomi]
I tak szliście w pochodzie majowym… znaczy dżunglowym pod rozłożystymi drzewami. Co jakiś czas pojawiała się większa plama światła, która jaśniej oświetlała ścieżkę po której kroczyliście. Słońce grzało… Szkoda, że nie podobała ci się nowa sceneria. Jednak nie ma to jak dom.
Po pewnym czasie mogłaś zauważyć, że zaczynacie iść co raz bardziej pod górę, a dzrewa stają się mniejsze i rzadsze.

[Liang i Anna]
Kapłanka zakończyła swoje leczenie, które na Annie przyniosło nieco lepsze efekty. Twoje widzenie na pewno się polepszyło, a na dodatek głowa już tak bardzo nie bolała. Widać były to tylko rany „powierzchowne” i nie stanowiły zagrożenia życia.
Rozejrzenie po okolicy było dobrym pomysłem. Po kilku krokach, wewnątrz dżungli było już o chłodniej niż na jej obrzeżach. Widać drzewa całkiem dobrze się klimatyzowały. Jeżeli chodzi o jakiekolwiek pożywienie… Znajdowało się one dość wysoko, nad twoją głową. Nie mogłaś zidentyfikować egzotycznych owoców, ale miałaś do tego prawo. Możliwe, że były to jakieś endemity. Miały one kolor żółty i były w kształcie kuli. Ciekawe jak się nazywały…
Liang tym czasem postanowił się nie ruszać z miejsca.

[Tetsu i Phantom]
Wyspa… i to całkiem spora. Z daleka wydawała się mieć kształt mocno rozciągniętej elipsy. Sami trafiliście na brzeg, jednak nikogo w polu wiedzenia nie zobaczyliście… Reszta wyglądała całkiem podobnie jak u Lianga i Anny.

Liang: rozcięcie na prawym przedramieniu z zewnętrznej strony; krwawi, szczypie i paskudnie, lecz jest już nieco mniejsze; zasklepiły się tylko brzegi
Anna: guz na głowie, trochę boli 88%MM,

48h

Widząc, że Anna wchodzi w głąb dżungli, postanowiłem iść za nią. Na ten moment wolałbym jej raczej nie zgubić.
-Hej, poczekaj na mnie!-
Wszedłem między drzewa i podążyłem śladem Anny, kierując się także szmerami jakie wywołuje.
-Myślę, że powinniśmy znaleźć najpierw słodką wodę- powiedziałem, gdy dogoniłem dziewczynę.
Przystanąłem i nasłuchiwałem jakiegokolwiek dźwięku obwieszczającego obecność słodkiej wody ~szmeru strumienia, szumu wodospadu, czegokolwiek. Gdy coś takiego usłyszę, podążam za odgłosem, cały czas się odzywając, by Anna mnie nie zgubiła...

///krótko i zwięźle, mam nadzieję, że wystarczy to niż ściana\\\

Kotomi siedziała sobie względnie wygodnie na siedzisku-tronie. Nic jej nie przeszkadzało, natura dookoła piękna, pogoda dopisywała, korona na głowie- była... Czego chcieć więcej? Do pewnego momentu różozowłosa bardzo aprobowała ten pochód. Można wręcz rzec, że czuła się dobrze, choć wciąż dumała... tak, Kotomi myślała... nad jakąkolwiek drogą ucieczki z wyspy. Bo przecież nic nie może wiecznie trwać, tak samo zresztą jak myślenie dziewczyny, że jest królową a nie ofiarą. Co ją skłoniło do zmiany toku myślenia? Głównie to, że byli na wyspie, a ludziki niosły ją w tym momencie pod górę.
-Podejrzane...- pomyślała, obserwując przerzedzającą się roślinność. Gdzie roślinność nie dociera? Do miejsc niebezpiecznych, zagrażających ich bytowaniu. Czy zwyczajna góra jest takim miejscem? Ano nie, dopóki nie jest bardzo wysoka, rośliny bez przeszkód mogą ją zasiedlać i bytować sobie w spokoju. Skoro Kotomi była na odosobnionej, wręcz bezludnej wyspie o tak pięknym klimacie, istniało spore prawdopodobieństwo, że na tej wyspie jest czynny wulkan. A co można zrobić z tak piękną, a zarazem odmienną istotką od tubylców jak Kotomi? Złożyć ją w ofierze bogom...
-Oo nie, nie dam się tak łatwo- pomyślała Kotoś, nadymając policzki. Przywołała dwa Trujące Roje, które miały za zadanie wywołać jako taką panikę wśród ludzików i pogryźć, najlepiej tych wojowników, lecz bez nacisku, kto pierwszy się napatoczy ten niech zostanie pokąsany. Sama różowowłosa natomiast, zeskakuje ze swojego siedziska gdy tylko pojawią się roje i biegnie sprintem w kierunku o dość przejrzystej ścieżce. Jeśli żadnej ładnej drogi nie będzie, biegnie spowrotem- tam, skąd przybyła na czele pochodu.

Są gdzieś, gdzie nigdy Tetsu nie był, a on w wielu miejscach zwykle bywał. Było tu znacznie mniej wody niż w poprzednim miejscu, ale to chyba raczej nic dziwnego, bo pod wodą już nie są! Podrapał się po swoim łbie, który intelektem, a głupotą wręcz błyszczał. Zastanowił się przez chwilę...
-Gdybym był jakąś książką, którą chcą zniszczyć jakieś paluszki rybne z głębin, to gdzie bym się schował..?- Z drapania się po głowie przeszedł do pukania się w brodę swoim palcem wskazującym. Cóż, pozostaje tylko całą wysepkę przeszukać, czy też zrobić coś innego, chociaż kto wie, co ich może spotkać. Może ludzie banany, którzy będą chcieli obrać ich ze skóry i zjeść? Albo kolejne mutanty, które bawią się w rzymian i każą ich na ukrzyżowanie? Nobody know, ale jedno było pewne, jeśli znowu straci możliwość oddychania pod wodą to się straaaaasznie zdenerwuje. Cóż raczej nie będzie czekał, aż Phantom będzie łaskaw się ruszyć, więc…
-Dobra, ja idę przeszukać dżunglę, by poszukać bananów i tej książki, jak chcesz to chodź ze mną, a jak nie to sprawdź gdzie indziej, gdy coś znajdziemy to spotkamy się tutaj- Powiedział kreśląc „X” stopą i wskazując palcem. Oczywiście pewnym krokiem postanowił wkroczyć do dżungli, by poszukać owego przedmiotu(nie, nie kiścienia bananów). Rozglądać się będzie wokół siebie, szukając wzrokiem jakichś ruin, jaskiń, czy innych pierdół, w których mogłaby być ukryta. Oczywiście jak zauważy jakichś dziwnych tubylców, czy też innych frajerów to zacznie się chować w krzaczorach, by uniknąć złapania.

Zostali przeniesieni na wyspę na której znajdowała się książka, którą mają zniszczyć. Co ciekawe Tetsu od razy wyrwał się z inicjatywą. Jakoś nie obeszło to zielonowłosego. Myślał o Annie i o tym, że koniecznie musi ją znaleźć. Obiecał jej przecież, że będzie zawsze przy niej a teraz oddzieliły ich siły natury. Wierzy, że może uda mu się ją znaleźć na tej wyspie. Od razu poszedł za Tetsu, mimo wszystko trzeba też zniszczyć tą cholerną księgę.
-Spokojnie, nie rób nic bez mojej wiedzy spróbujemy zrobić to po cichu, niestety nie posiadam teraz broni dlatego też jest mała lipa. Możliwe, że jakimś cudem uda się znaleźć tutaj Annę. Wypatruj jej jak by co, nie wrócę do bazy bez niej..
No co? Może Phantom i był bezlitosnym mordercą lecz na pewno nie miał zamiaru zostawić na pastwę losu swoich towarzyszy.

MG
 
Liang i Anna
Nasz drogi przyjaciel z odległych krajów przystanął obok i słuchał, i słuchał ,ale chyba nic nie usłyszał. Przynajmniej nie to, na co liczył. Las wydawał z siebie jedynie odgłosy właściwe dla lasu. Jakieś szmery, szumy (nie, nie wody) i ewentualne odgłosy wydawane przez jakieś żyjątka. Tak poza tym nic.
 
Kotomi
Początkowe zaskoczenie atakiem wybiło małych ludzików z rytmu. Bardziej przejęli się nieznanymi owadami niż tobą. Oznaczało to, że grupa trzymające twój tron musiała go upuścić. Ojć. Takim sposobem spadłaś na ziemie, ale to nie był wcale koniec twoich problemów, a właściwie ich zaczątek. Wraz z użyciem magii poczułaś dziwny ból w okolicy piersi. Użycie takiej ilości magii nie było zazwyczaj problemem… ale jak widać ta wyspa tylko czekała, żeby zabrać wam życia. Na dodatek, gdy już próbowałaś uciec, maluszki skapnęły się o co chodzi i rozpoczęły za tobą pościg. Z taką różnicą, że oni mieli dzidy, a ty byłaś praktycznie bezbronna.
 
Tetsu i Phantom
I znowu Phantom jako ten myślący przejął niejako działanie nad nieokrzesanym Tetsu. Czy dobrze, czy źle, oceniajcie sami. W każdym razie jeden z was zaczął poważne działania w postaci poszukiwania kiści bananów. Wybuchowy chłopak zanurzył się w odmęty dżungli. Nic nie wskazywało na to, by czekało tu na niego jakieś niebezpieczeństwo. Jedynym znakiem był brak jakichkolwiek zwierzątek większych od kota. Czerwona papuga z ciekawością przyglądała ci się z boku.
A wtedy zobaczyłeś w krzaczkach ruch. Z pomiędzy zarośli wyskoczyło bardzo przemiłe stworzenie. Na oko miało z 10 metrów długości i potężne szczęki pełne ostrych zębów. Uśmiechnęło się do ciebie i zawyło z radości, aż z okolicznych drzew poodlatywały wszelakie ptaszki. Oczywiści za tobą był Phantom. Niech państwo poznają Puszka.
 
Liang: rozcięcie na prawym przedramieniu z zewnętrznej strony; krwawi, szczypie i paskudnie, lecz jest już nieco mniejsze; zasklepiły się tylko brzegi
Anna: guz na głowie, trochę boli 88%MM,
Kotomi: 76%

Cholera, co jest, nigdzie nie ma wody? Jakim cudem mamy tutaj przeżyć?
Zacząłem rozglądać się za roślinami posiadającymi zdolność zbierania wody do swoich... hmmm... kwiatostanów przy czym przemieszczam się przed siebie. Może znajdę coś ciekawego. Nie zapominam także o częstym nawoływaniu, by Anna mnie nie zgubiła. Stosunkowo im bardziej przemieszczam się w głąb dżungli, tym powinno być bardziej niebezpiecznie, nee? No dzikie zwierzęta, może jacyś wrogo nastawieni tubylcy... W takim razie, gdy coś na mnie wyskoczy, zaatakuje itp. używam Aspektu Przyswojenia zaklęcia [B] Onikuma i bronie się. Jeśli jest to ktoś wrogo nastawiony i nie da się z tym czymś porozmawiać, ponegocjować, atakuję, zabijając, by nie zostać zabitym... Prawo dźungli, przetrwają najsilniejsi...

Głucho wszędzie, ciemno wszędzie... nie zaraz, przecież ani ciemno ani cicho nie było... Jakieś tam żyjątka cały czas się odzywały. Ann zerknęła na te dziwne owoce znajdujące się nad jej głową, jeśli były dostatecznie nisko stara się zerwać parę rękoma, jeśli nie da rady to szuka jakiegoś badyla co by przy jego pomocy zrzucić owocki, a jak nie będzie patyczka to próbuje przyzwać jedną kartę którą rzuca, w owocki i jeśli te spadną to stara się je złapać, no bo czym innym mogła się w tej chwili zająć, iść w głąb dżungli? W sumie... to też jest opcja.

Plan z rojami zadziałał na tyle, że Kotomi miała wolną drogę do ucieczki. Niestety najpierw spadła z tronem na ziemię, co odczuła na swoim tyłku. Gdy tylko poczuła ból w piersi, chwyciła się za bolące miejsce i pomasowała delikatnie, zaciskając zęby.
-Ta cholerna wyspa i wszystko co tu jest chyba się na mnie uwzięło... Pięknym zawsze pod górkę...- pomyślała, oddalając się jak najszybszym krokiem w kierunku, z którego przybyła. Jeśli zobaczy jakąkolwiek boczną ścieżkę, odbija w nią. Nie chciała wrócić dokłądnie do miejsca, z którego rozpoczął się pochód, lecz jeśli nie będzie żadnej innej możliwości, czytaj, las będzie tak gęsty, że przebycie go będzie graniczyło z cudem, Kotoś po prostu wróci do miejsca, w którym zaczynała i następnie pójdzie dalej, szukać czegoś do zjedzenia, wypicia. Po ewentualnych nieudanych próbach, idzie dalej, by dotrzeć na plażę. Musiała stwierdzić, jak duża jest wyspa, tak więc to chyba dobre wyjście.

Zwiedzanie dżungli z Tetsu Phantom nie będzie wspominać radośnie. O ile zielonowłosy przeżyje spotkanie z tą bestią, która właśnie wyskoczyła z krzaków. Od razu żałował, że nie posiada swojej kosy. Niedawno przecież ją kupił a już ją stracił... 
Cóż trzeba było działać, po wyglądzie bestii łatwo można było się domyśleć, iż jest ona mięsożerna, dlatego też zielonowłosy wpadł na pomysł. Co lubią jeść mięsożercy? Mięso! Wybrał więc punkt oddalony od siebie i Tetsu o 10 metrów i używając swojej PWMki (Tak wygląda coś obrzydliwego!)przywołał 3 kilogramy mięcha. Obrzydliwy widok, na który zwykli ludzie rzuciliby się w ucieczce zasłaniając twarze dłońmi. Ten widok a szczególnie ten smród powinien jednak spodobać się zwierzątku. Zielonowłosy liczy, że bestia pogna w tamtym kierunku i zostawi ich w spokoju. Gdyby się oczywiście tak nie stało to zielonowłosy wykonuje serię uników ewentualnie rzutów. Jest też ciekawy co wykombinuje jego towarzysz. Liczy na mądre posunięcie i coś co nie pogorszy ich już i tak beznadziejnej sytuacji....

Cóż, jak widać na tej o to pięknej wyspie po za bananami są jeszcze dostępne steki z bardzo miłego stworzenia zwanego Puszkiem. Niby dobra, ale problem jest w tym, że będzie musiał sam go zabić, a zrobienie tego, bez broni jest bardzo, ale to bardzo trudne. Cóż pozostało tylko czekać, aż Phantom zrobi jakieś swoje czary mary, by zająć czymś na moment tego stwora, by żółtek mógł przygotować jakiś mało genialny i bez ambicyjny plan ratowania ich dup. Pozostaje tylko rozrzucić petardy, czy coś innego jeśli nie kupi tego czegoś z mięchem. Otóż przy pomocy PWM’ek: Bomby Dymnej, Petardy Piskowej i Piccolo postanowi zwrócić uwagę stwora. Raczej nie rzuci tego sobie pod nogi, tylko gdzieś tam dalej w krzaki. Pisk powinien zwrócić jego uwagę tak jak małe wybuchy i dym, może sprawi, że Puszek zacznie się interesować efektami specjalnymi. Oczywiście najchętniej zacząłby uciekać, ale nie można chcieć wszystkiego. Otóż jak nadleci atak ze strony stwora to pozostaje tylko wykonywać uniki, uciekać najwyżej kawałek. W beznadziejnej sytuacji, w której będzie miał zeżreć Tetsu, albo jego towarzysza, to wtedy skośnooki tworzy Zapalare(C) i wrzuca mu ją do pyska(gdy otworzy japę przed magiem), albo na jego głowę(gdyby próbował zjeść Phantoma), inaczej postąpić nie można, bo będą w dupie…

MG
 
Liang i Anna
Nawet jeżeli owoce były poza zasięgiem drobnych rąk Anny, nie stanowiło to dla niej problemu. Wprawdzie żaden samotny patyk nie leżał na ziemi, ale celnie rzucona karta zdała już swój egzamin i zaraz tuż przed jej nogami upadły dwa podejrzane owoce. Przy spotkaniu z ziemią wydały trochę dziwny odgłos, lecz poza tym wyglądały całkiem normalnie.
Niestety Liang niczego nie znalazł.
// I Liang dopisz umiejkę w pola profilu, bo po to chyba one są…
 
Kotomi
Ucieczka to świetny pomysł, jeżeli jesteśmy pewni, że wróg nie dysponuje bronią długodystansową. I tak daleko nie ubiegłaś, gdy poczułaś, że boli cię już nie tylko serduszko. Mocne pchnięcie w środek twoich pleców spowodowało, że prawie się wywróciłaś. Czerwone plama przebiła się przez twoją koszulkę, a potem była ciemność i światełko w tunelu…
 
Tetsu i Phantom
Mięsko. To na pewno jadł ten stwór. Przez sekundę nawet wzbudziło jego zainteresowanie, ale widać zaraz znalazło się daleko poza sferą ewentualnych rozkoszy dnia dzisiejszego albo najbliższych chwil. Niestety nieruchomy i lekko cuchnący obiekt był mniej absorbujący niż dwa ruchome i na dodatek całkiem pożywnie wyglądające.
Rzucenie wokół błyskających, hałasujących i dymiących rzeczy jeszcze bardziej rozjuszył zwierzaka. Zawył dość głośno na tyle, by Liang i Anna zdołali to usłyszeć. Zaraz potem zaszarżował na biednego Tetsu, który obecnie stracił głowę. Dosłownie. Wcześniej na szczęście udało mu się trafić Zapalarą w gardło zwierzaka. Ten teraz złapał się za pysk przednimi łapami i położył na ziemi, widocznie przeżywając agonię.
 
[b style="mso-bidi-font-weight"]Liang:[/b] rozcięcie na prawym przedramieniu z zewnętrznej strony; krwawi, szczypie i paskudnie, lecz jest już nieco mniejsze; zasklepiły się tylko brzegi
[b style="mso-bidi-font-weight"]Anna: [/b]guz na głowie, trochę boli 88%MM,
[b style="mso-bidi-font-weight"]Kotomi i Tetsu:[/b] RIP

I ponownie nic nie znalazłem... Czyli jesteśmy w czarnej dupie krótko mówiąc...
Rozglądałem się jeszcze chwilę po okolicy, gdy nagle usłyszałem ryk jakiegoś stwora... Na tej wyspie nie mogły mieszkać jakieś przerażające potwory... chyba... a więc to oznaczało świeże mięsko i jedzenie!
-Anno! Chyba znalazłem coś do jedzenia! Szybko!-
Pobiegłem w kierunku, gdzie usłyszałem odgłos wydany przez wielkiego zwierza...
Gdy dobiegłem ujrzałem... dość tragiczny widok... Martwy Tetsu... chyba Tetsu, bo jego głowy nie było tam, gdzie być powinna... Stwór prosto z prastarych legend i Phantom... przynajmniej jeden żywy...
-Phantom, co tu się dzieje?! Co to jest i jakim cudem to coś zabiło Tetsu?- Mówiąc to pokazywałem na stwora, zauważając przy tym, że nadal się rusza... Trzeba go wykończyć póki leży...
Wykorzystuję aspekt przyswojenia zaklęcia [B] Onikuma i atakuje póki co leżąceo stwora. Pazurami próbuję poderżnąć gardło.

Niezbyt mam dziś czas więc post będzie czysto techniczny.

Owocki(?) zrobiły pum na ziemię, wydając przy tym dość nietypowy odgłos, czyżby coś w nich... było? Możliwe, w końcu wiele robaków można znaleźć w owocach. Ann nie będąc pewna, czy ma ochotę na dodatkową porcję białka, dlatego też, spróbowała rozciąć owoc, dokładnie przez środek i zobaczyć co znajduje się w jego wnętrzu. Jeśli nic specjalnego, bierze z sobą, da potem do spróbowania Liangowi, niechaj się przyda, w końcu nigdy nie wiadomo czy nie będzie trujący. Jeśli od razu po nim widać, że coś jest nie tak, to rudowłosa po prostu olewa całą sprawę. Sam ryk ignoruje, a przynajmniej tak zrobić chciała, ale gdy Li zaczął biec w kierunku, z którego mógł on dochodzić, to ta rusza za nim, a wraz z nią kapłanka.

Cały misterny plan w pizdu. Zwierze nie zbyt zainteresowało się wytworem Phantoma, i obrało za cel Tetsu. Ten zaatakował potwora, niestety stracił przy tym głowę, co leciutko zasmuciło chłopaka gdyż właśnie stracił członka swojej gildii. W ogóle zaczął się straszny chaos bo nagle znaleźli się Liang i Anna( co akurat chłopakowi odpowiadało). Mimo tego zielonowłosy nie stracił głowy i wiedział co trzeba zrobić. Trzeba było bowiem dobić tego bydlaka. Dlatego też użył spella "Szaleństwo i ból dosięgnie Cię gdziekolwiek się udasz" celując wszystkimi pociskami w mordę potwora. Powinno to go zabić. Oczywiście widzi, iż Liang również chce go dobić dlatego nie przeszkadza mu swoim atakiem, celuje w inne obszary mordy bestii. Gdy atak się powiedzie to podchodzi do swojej towarzyszki. Troszkę się o nią martwił, oczywiście nie da tego po sobie poznać, bo trzeba zachować pozory prawda?
-Wszystko w porządku Anno? Dobrze, że nic Ci się nie stało. Wybacz, że nie było mnie z Tobą, obiecałem Ci przecież że już o końca będziemy wspólnie podróżować. Niestety ten cholerny sztorm i wyszło jak wyszło. Teraz już trzymamy się razem by uciec z tej cholernej wyspy.
Miejmy nadzieję, że po kłopotach z bestią wszystko pójdzie już lepiej w końcu Phantom nie mam zamiaru umrzeć w tym miejscu, jeszcze ma wiele do zrobienia...