Forumowe VN

First topic message reminder :

Jak wiemy wszem i wobec w naszym małym (?) fandomie, istnieje coś takiego jak VN, czyli Visual Novel. Łopatologicznie mówiąc - gra, w której chodzi głownie o czytanie, trochę wyborów, ładną oprawę graficzną (tu można polemizować...) oraz oprawę muzyczną. W Polsce nie ma żadnych gier tego typu "zza granicy" dostępnych legalnie, a zapaleńcy stworzyli jedną: n.e.m.o. (zainteresowanych odsyłam do googli...). W każdym razie, wychodzę z projektem, który może się udać, może nie, zobaczymy...

FORUMOWA VISUAL NOVEL
Czyli potrzebujemy kogoś od: stworzenia fabuły, stworzenia grafiki (postacie, tła, efekty), kogoś od muzyki... oraz kogoś, kro ogarnie program. I w sumie to tylko propozycja, ale czy chciałby ktoś brać udział w takim przedsięwzięciu? I nie ukrywam - roboty byłoby troszkę.

Niewol... Ekipa:

• Nanaś - człowiek od wszystkiego, pomysłodawca
  
• Elcia - projekty postaci, konsultant fabularny
  
• Don - czyli ten, który napisze książkę
  
• Akaś - postacie i fabuła, czyli to, co lubią wszystkie misie
  
• Yugi - pani od wszystkiego numer dwa, dlatego damy radę
  
• Sethor - odważny człek zajmujący się programem
  
• Asth - czy nazwanie go prawą ręką Setha jest na miejscu?
  
• Dax - człowiek, który jeszcze nie wie, co będzie robić, ale Nanaś zajęcie mu znajdzie
  
• Pheam - zajęcie mu się znajdzie, zobaczycie sami!
  
• Kiriś - nie będziemy cię zamęczać tworzeniem z nami, ale cóż... zajmujesz zaszczytne miejsce konsultanta do spraw VNek xD
  
• Takaś - grafika się sama nie zrobi, wiec każde łapki do pomocy mile widziane

Wydaje mi się, że zazwyczaj działam jako ta pozytywna energia w poszczególnych tematach, tym razem jednak, wybaczcie, ale będę musiał troszeczkę stonować wszelkie nastroje. Co oczywiście nie znaczy, że mam zamiar was demotywować, po prostu na wszelki wypadek wolę Was, moi kochani, w kilku rzeczach uświadomić.

1). Zrobić VNkę - jako działający program nie jest tak trudno. Narzędzi do zrobienia tego trochę jest, że wymienię choby Novelty i Ren'Py, a z tego co wiem, oba programy są dość łatwe w obsłudze i raczej nie wymagają ogromnej znajomości języków programowania, zwłaszcza Novelty. Oczywiście, podpinanie poszczególnych obrazków, tekstów, wyborów, grafik i muzyki to trochę żmudna praca, ale nie niemożliwa do wykonania.

2). Tekst - będziecie potrzebowali spójnego, w miarę jednolitego bloku tekstu, który ładnie roztoczy się wam po wybranym przez was stylu prezentacji tekstu - be it NVL or ADV. Ofc, możecie również używać miksu, chodzi tylko o to, że przy pisaniu VN zdecydowanie więcej uwagi musicie poświęcić dialogom, jako, że część funkcji opisów przejmą CGs, Event CGs, tła, BGM (ewentualny), sprite postaci i tak dalej. W każdym razie od wybranego sposobu prezentacji tekstu zależeć będzie czy więcej dacie opisów, czy więcej dialogów (a tych tak czy siak musi być trochę).

3). Rysowanie artów i postaci. To jest naprawdę żmudna robota, chyba, że zamierzacie wydać coś bardziej "domowego" i niespecjalnie zależy Wam na ilości obrazków. Darmowe backgroundy można znaleźć po necie rozsiane, możecie też oczywiście podekraść z innych VN lub narysować własne, byle jakościowo dobre. Co do postaci - każda postać wypadałoby, żeby miała co najmniej kilka wersji sprite'ów ukazujących emocje danej postaci - złość, radość, zaskoczenie, przerażenie, etc., tak, by za pomocą umiejętnego żonglowania nimi dało się przedstawić czytelnikowi ich emocje (a nie tylko za pomocą opisu). Robota do wykonania dla sprawnego grafika z programem graficznym, wiadomo, na forum są utalentowani ludzie więc nie jest źle ^^.

4). Opcje wyboru - odpowiednie rozplanowanie fabuły, postawienie sensownych wyborów w odpowiednich miejscach gry oraz zaplanowanie rozgałęzień fabuły, tak by różne wybory de facto odpowiadały różnym wersjom tej samej historii to również spora robota. Pamiętajcie, że te wybory jednak muszą wpływać na grę, tak by gracz czuł, że faktycznie ma wpływ na losy postaci. Chyba, że chcecie pisać Kinetic Novel, VNkę bez wyborów, wtedy kwestia wyborów odpada.

5). Dźwięki, muzyka - darmową muzykę stanowiącą tło można znaleźć w internecie, podobnie jak i odgłosy wszelakie (upadanie, skok, dźwięk rozbijanego szkła, pukanie do drzwi i tak dalej), dodanie ich do gry to znów dodatkowy wysiłek, ale gra nabiera dzięki temu rumieńców.

6). Jeśli chodzi o Donowy popyt - popyt jest na wszystko. W fandomie VN ludzie przeczytają wszystko jeżeli tylko to wszystko będzie poparte dobrze napisaną, ciekawą fabułą. Od historii dziewczynek w przedszkolu po oblane gęsto krwią opowieści o gangsterach Yakuzy.

7). Cóż, jeśli zamierzacie obarczyć pisaniem scenariusza większą ilość graczy, to moim zdaniem macie dwa wyjścia:
a). Robicie grę, w której będzie kilka niezależnych scenariuszy i każdy będzie mógł pisać swój własny scenariusz - ergo wydajecie grę o charakterze epizodycznym, poszczególne historie wybiera się z menu albo przechodzi się w nie poprzez wybory podczas gry.
b). Wybieracie jedną postać pisarza głównego i jego pomocników, którym główny gość przydziela zadania i elementy historii do napisania zaznaczając co jest ważne, a co nie. Pisarz główny wykonuje poprawki, zmienia ewentualny tekst, ujednolica go z resztą fabuły. Dodatkowo "poboczni" pisarze mogą rzucać wskazówkami i pomysłami dotyczącymi historii.


To wszystko co na gorąco przyszło mi do głowy, a niestety, jest tego pewnie dużo więcej. Oczywiście, gra się wybroni jeśli tylko będzie miała dobrą fabułę - wystarczy spojrzeć na średnią ocen Higurashi, a potem zerknąć na jej grafikę - pierwszą, nie remake z PS2 xD.

Ja niestety nie włączę się do zabawy z pisaniem tego, głównie z dwóch powodów: raz, jestem w trakcie pisania licencjatu, dwa, mam już grupę ludzi, która pracuje nad VNką (być może kiedyś nawet ją wydamy, ale poważnie, roboty jest od cholery z tym) i tam też piszę. W ramach ciekawostki, wydaliśmy z kolegą BARDZO KRÓTKĄ i SZYBKO ZROBIONĄ VN, w ramach takiego testu, jak to wszystko działa, jak się pisze, jak się elementy gry implementuje. Zajęło nam to 3 dni intensywnej pracy, a efekty wcale nie są powalające (scenariusz pełen cliche i głupich sformułowań, sprite'y z character generatora, inne tego typu kwiatki). Mimo wszystko jednak pokazało nam to, że VN da się napisać, nawet we dwie osoby, dlatego też - FAITO ludzie, wierzę, że podołacie.

Sorry, jeśli w trakcie pisania tego włączył mi się jakiś ton pouczający czy coś w tym stylu, kompletnie niezamierzony, sorry za to xD.

A, Nanaś, polskich gier jest więcej niż tylko N.E.M.O (swoją drogą, nie ma co porównywać do japońskich produkcji) - masz choćby Płaczliwą Sprawę (potwierdzam, bardzo płaczliwa, w negatywnym sensie), nasze biedne Trzy Wybory czy Klucz - Inwokacja ^^.

Postacie:

Dax: Szkolny dres, ubrany w koszulkę bez rękawów i dresowe spodnie, opuszczone do połowy pośladków, na nogach oczywiście conversy. Nosi ciemne okulary i ma kolczyki w uszach. Na głowie sterczy mu dumnie błękitny irokez, reszta głowy wygolona. Dość mocno przypakowany, często buja się z Bejsbolem i w otoczeniu swoich "Koleżków", oraz dziewczyny Yugaty. Nierozgarnięty, nie potrafi rozwiązać działania 2+2*2. Dość agresywny, często znęca się nad Sethorem i innymi. Zwrócił uwagę na "Tą nową" przez co Yugata poszła lekko w odstawkę. Przy koleżkach wygadany i mądry, kiedy jest sam nie czuje się tak pewnie ale i tak pyszczy i złorzeczy. Nienawidzi z całego serca Goomoonryonga.

Yugata: Szkolne Emo. Ma białe jak śnieg włosy do ramion, oraz bladą cerę. Ubiera się zazwyczaj w czarny golf z jednorożcem i szare rurki, na nogi zakłada glany, którymi lubi kopać swojego chłopaka Daxa. Pali i pije. Jej ulubionym hobby jest malowanie pentagramów w damskiej toalecie, albo popychanie i przyzwanie Elci, bo dobrze wie, iż ta, nadmiernie zwraca uwagę na Daxa. Opryskliwa i wredna, w głębi jednak jest to jej sposób na ucieczkę przed rzeczywistością.

Elizabeth: Niska dziewczyna o niewielkim biuście, posiada dwa czarne warkocze, na nosie zaś ładne okulary. Ubiera się jak wieśniaczka, ale jej sąsiad Sethor uważa że jest urocza. Uwielbia ksiażki, dla tego z własnej woli pomaga dobrowolnie w bibliotece. Jest inteligentna ale bardzo nieśmiała i zakompleksiona. Ma dwie lewe ręce i dwie lewe nogi, skrycie podkochuje się w nowej, a także w Daxie, targana rozterkami wobec tego kogo woli, chociaż nawet nie ma odwagi zagadać.

Dobra, szczerze to padłem... Moja postać będzie epic

Ja <3 Yugi <333

Goomoonryong: Casanova i uwodziciel, spał z większością dziewczyn w szkole, tegoroczny maturzysta, chociaż z jego ocenami nie wiadomo czy zda. Niesamowicie dumny i arogancki, mimo iż wie że sam nie da sobie rady, jest zbyt dumny by poprosić o pomoc. Gardzi mięczakami i słabeuszami. Nie znosi Daxa z którym często się bije. Szef komitetu dyscyplinarnego szkoły. Skrycie szuka tej jedynej, lubi też spać a jedyny przedmiot z którego jest dobry to matematyka. W podstawówce chodził z Yugatą, potem ich drogi się rozeszły. Ma czarne, średniej długości włosy i piwne oczy. Jest dość umięśniony oraz wysoki. (ubiór niech wymyśli grafik x:)

Takara: Straszna chłopczyca, ma długie do pasa kasztanowe włosy i piwne oczy. Płaska jak decha, ale nadrabia charakterkiem, arogancka, twarda niczym skała i dzika. Ma ADHD, uwielbia WF i często bije się z chłopakami. Nie przepada za Daxem i Gumisiem, uznając ich za jedyne silniejsze w szkole osoby od niej. Jej celem jest ich pokonać. Najczęściej chodzi ubrana w zwykły strój sportowy, uznając jego wygodę w spuszczaniu łomotu innym. Gardzi tzw. plebsem, czyli wymalowanymi panienkami, które nie gadają o niczym innym niż o chłopakach. Jej najlepszą przyjaciółką jest Elcia, w której skrycie się podkochuje.

Doktor Habilitowany Melior Terks: Nauczyciel matematyki, skończył około trzydziestu lat, ale przedwcześnie osiwiał. Dość wysoki i chudy, chodzi ubrany w garnitur. Uwielbia dzieci, dlatego za poprawnie rozwiązane zadania rozdaje krówki, których zawsze ma całą siateczkę. Każdą dziedzinę życia sprowadza do matematyki, nawet mówiąc dzień dobry, musi dorzucić jakiś matematyczny żart. Jest miły, życzliwy i ekscentryczny. Mówi że jego jedyną miłością jest matematyka, ale krążą plotki że kręci z dyrektorką.

Dyrektorka: Ma długie do pasa blond włosy, acz często upina je w elegancki kok, błękitne oczy, pod którymi znajdują się malutkie zmarszczki, oraz wąskie usta, co nadaje jej srogiego wyglądu. Strasznie dba o porządek w szkole i przestrzeganie regulaminu, srodze karze tych którzy łamią szkolny regulamin, nagradza zaś tych, którzy przysłużą się szkole. Dbanie o dobre imię szkoły to jej ulubione zajęcie, zaraz po zapraszaniu Pana Meliora na herbatkę. Uczniowie dzielą się na tych którzy jej nienawidzą, na tych którzy ją uwielbiają... i na Sethora.

Psychiczna Kiri: Szkolna pani psycholog. Posiadaczka największego biustu w historii największych biustów. Ma farbowane zielone loki do łopatek, wyzywający makijaż i głębokie zielone oczy. Jest szalona i ma masę dziwnych i nie do końca normalnych pomysłów. Według niej każdy uczeń to psychopata i samobójca którego trzeba wysłać do psychiatryka. Mimo to wszyscy uczniowie ją lubią a ona ich, zawsze wstawia się nawet za tymi najgorszymi u dyrektorki. Zmienia facetów jak rękawiczki, albo to raczej oni ją. Jedni mówią że to przez charakter, inni że przez zawartość majtek...

Woźny: Jego prawdziwe imię to Asthor. Na stanowisko woźnego przyszedł po tym, jak stracił lewą nogę na wojnie w Afganistanie. Mimo tego jest silny i charyzmatyczny. Uwielbia dawać kobietom róże a chłopakom, gdy przyłapie na łamaniu regulaminu, każe robić pompki. Świetnie dogaduje się z Dyrektorką i panem od WFu. Jego ulubionym zajęciem jest oglądanie biustów i pup uczennic. Nienawidzi zimy i mężczyzn, w kanciapie ma masę świerszczyków, które często sprzedaje Daxowi. W sumie większość uczniów go nie lubi.

Pan od WFu: Łysy, chodzi ubrany w dresy i tenisówki. Jednym słowem napakowany kark, które poza siłką nie widzi nic innego. Nienawidzi chucherek takich jak Sethor. Często wymienia się świerszczykami z Woźnym. Nie otrząsnął się jeszcze do końca, po zerwaniu z Kiri i "klepie" każdego kto się do niej zbliży, przez co ma wytoczony proces w sądzisz. Każdego kto się spóźni na lekcje, każe jedynką i pięćdziesięcioma pompkami, zaś lekcje WFu polegają głównie na siłce i bieganiu. U dziewczyn jeszcze atletyka, by mogły się schylać i wypinać. Nieodzownym atrybutem jaki zawsze ma przy sobie jest bułka. Nikt nigdy nie widział by prowadził lekcję, nie jedząc bułki.

Nerka: Jedyny murzyn w szkole, przedstawiciel mniejszości etnicznych i najlepszy przyjaciel Pheama. Wysoki, chudy, z dredami. Ma kolczyk w wardze. Zawsze przyćpany wzrok i woreczek z amfetaminą w brudnych spodniach. Czołowy ćpun w szkole, ale rzadko diluje, bo sam woli przyćpać. Mimo tego nikt go nie klepie, bo jest pod ochroną Daxa za dostawy trawy. Mówią na niego nerka, bo zawsze twierdzi że jedną nerkę sprzedał, by mieć na prochy.

Alezja: Szefowa samorządu szkolnego. Dba o ład i porządek w szkole, wzorowa uczennica z najlepszymi ocenami. Tak jak Elcia pomaga w bibliotece od czasu do czasu. Współpracuje i dobrze dogaduje się z Goomoonryongiem, którego traktuje jak brata. Nienawidzi Nerki i Daxa. W ogóle stroni od chłopaków i dziewczyn, całkowicie pochłonięta sprawami szkoły. Perfekcjonistka, tak jak dyrektorka dba o ład i porządek w szkole. Jako jedna z nielicznych chodzi w mundurku szkolnym, jakim jest długa do kolan szara spódnica, szara koszula i beżowy pulower. Ma długie brązowe włosy, szare oczy i niezbyt duży biust.

Tak jak Kiri, ja też wątpię, że to wypali - a jak wypali to długie nie będzie. No, ale cóż - powodzonka...Dziwi mnie to, że w misjach Dona tysiąc razy pisałam kolor włosów Cole, a ten i tak pisze blond (który jest błędny), eh eh...Tak czy siak nie zawiodę sbowych oczekiwań, więc i nie wyrażam zgody na wykorzystanie w owym projekcie mojej postaci.

Osobiście również powątpiewam by udało się ów projekt zrealizować, a i sam nie mam czasu by w nim pomóc. No ale nic nie szkodzi wam spróbować :3.

Mego Affcia oczywiście użyć możecie, ba! Nawet bym się z tego ucieszył. Wszak fajniutkiego blondyneczka co by wprowadził ciut humoru(A moze i też coś innego) nigdy za mało~.

Jak dla mnie to też jest małe prawdopodobne do wykonania, jednak biorąc pod uwagę fakt, kto ma to robić (a że jest to ekipa od niemożliwego~) to powinno wyjść. Jakby ktoś chciał pomocy z grafiką czy czymś to pisajcie na gg

//Don, za ostatnie zdanie przy Takasi - zamorduję... I GDZIE JEST KURO!? Q.Q
/// Btw. Kiri, umrzyj xDD *przeszła VN'kę... *

Ogólnie... obawiam się trochu pomysłów Dona @_@ Wszak wiadomo, że wyobraźnie to ma on troszku skrzywioną(:3), no ale skoro Nanaś ma go pilnować~ xDD

Lav: Największy cwaniak w szkole u niego kupisz wszystko od nowego numeru świerszczyka po paczkę dum do żucia. Za odpowiednią cenę załatwi wszystko, dlatego ma plecy u każdego. Chodzi ubrany na czarno, ma krótkie czarne włosy i trupio bladą cerę. Paznokcie też maluje na czarno, chodzą plotki że jest satanistą i emo. Próbował zabić się 69 razy -> Nieskutecznie. Podkochuje się w Layli.

Layla: Nielegalna imigrantka z Arabii Saudyjskiej. Kiepsko mówi po Polsku, dzika,impulsywna, alkoholiczka. Chłopaków traktuje jak powietrze, zaś wzdycha do płci pięknej, tak jest lesbijką. Trzyma się z Lavem, bo tylko on potrafi ją zrozumieć. Nie wie nic o uczuciach chłopaka do niej, sama podkochuje się w Nowej i Alezji. Ubiera się w długą i zwiewną białą suknię, mówią że ma idealne wymiary, różowe włosy do ramion i spore oczy. Silna, często biega razem z Takarą.

Pheam: Kolejny przedstawiciel mniejszości etnicznych w szkole, cygan z urodzenia i powołania, lubi kraść damską bieliznę z szatni. Niski i szczurowaty, ubiera się w najnowsze i najbardziej burżujskie ciuchy, ma złote pierścienie i naszyjnik. Nie lubi niczego i nikogo oprócz swojego najlepszego przyjaciela Nerki i dziewczyny Hotaru. Chociaż w gruncie rzeczy wolał by jakąś inną. Są to dwie jedyne osoby które go widzą, cała reszta jak by go nie dostrzega, sądzi że jest niewidzialny i tylko ta dwójka jakimś sposobem go widzi.

Hotaru: Szkolna Tap madl. Wytapetowana na maksa, długie do pasa brązowe włosy z różowymi pasemkami, ubrana w rushofyy t-shit i legginsy. Często jak się schyla widać rushoffe stringi. Dumna ze swojej urody ale nawet mnożyć nie potrafi. Spała chyba z każdym facetem w szkole, puszczając Pheama kantem, nikt nie wie dlaczego dokładnie z nim jest, bo zresztą nikt o nim nie wie, Nienawidzi Nerki, z wzajemnością, zresztą prócz Daxa, to jedyny facet za którym nie spała.

Tarka: Brat bliźniak Pheama, chociaż tak naprawdę jest żydem. Boi się większości osób i własnego cienia, uwielbia koty z którymi często się bawi, nie dostrzega własnego brata, często gnębiony przez Daxa, jeden z przyjaciół Sethora i członek kółka religijnego. Człowiek który wie wszystko o wszystkich, można powiedzieć wór plotek. Jedna z nielicznych person ubierających się w mundurek -> Szare spodnie, lakierki, biała koszula i beżowy pulower.

Kuro: Zwany też Kurokiem. Tresowany Kot Takary, dziki i nieokiełznany jak Tsunami. Dumnie puszy się za każdym razem kiedy pokona Tarkę, którego zresztą lubi gnębić. Na skutek dziwnego wypadku obdarzony ludzką inteligencją i mową. Uczestniczy w lekcjach jak normalny uczeń, jest arogancki i przemądrzały, zresztą tylko on może konkurować z Alezją pod względem ocen. Ubóstwia swą właścicielkę Takarę ale skrycie leci na Envy. Jest czarny jak noc, ma bursztynowe oczy. Na szyi ma czerwoną obrożę z dzwoneczkiem.

Envy: Kot Asthora. Dumna ruda, smukła z białą końcóweczką na ogonku i wielkimi zielonymi oczami. Leniwa i ospała, uwielbia być drapana za uszami i głaskana. Ma wszystko i wszystkich w pompie, oprócz swojego właściciela, Asthora. Kuro stara się ignorować mimo iż wie że jest w jego typie. Skrycie marzy o tym by zostać człowiekiem i spełnić erotyczne fantazje Asthora.

Takaś, no wiesz, ranisz me nerdowskie serduszko ;_;

Btw, dziś dostaniecie kilka szkiców... Ale bez mimiki, tylko wygląd do zaakceptowania/odrzucenia xd. No i nie wyrobie sie z wszystkim x.x

Afuro: Najbogatszy uczeń w szkole, ma w kieszeni wszystkich, prócz dyrektorki. Często nie chodzi na lekcje płacąc nauczycielom za usprawiedliwianie. Kocha wszystkie kobiety po równo, poeta i lovelas. Mimo wszystko nigdy z żadną kobietą nie spał, za to często widać go w dwuznacznych sytuacjach z Panami. Ma delikatne, wręcz kobiece rysy, długie blond włosy zaplecione w warkocz oraz piwne oczy. Jego ochroniarzem jest Makbet (Ubiór zostawiam grafikowi)

Makbet: Luzak i obibok. Wieczny wagarowicz i ochroniarz Afuro. Uwielbia Szekspira i poezje swojego szefa. Skrycie podkochuje się w nowej, ale coś ciągnie go też do szefa, z którym często ląduje w dwuznacznych sytuacjach. Spokojny, skryty, małomówny i tajemniczy. Mimo tego odważny i silny ale też delikatny i czuły. Leci na niego pół szkoły i to nie tylko kobiety. Nie raz ratował Sethora z opresji. Chodzi ubrany w czarny garnitur, ma krótkie czarne włosy, jest średniego wzrostu i ma nieco atletyczną budowę ciała.

TuT: Zwany też prawie beznosym Tutusiem. Szkolna Creepypasta. Podobno kiedyś był uczniem tej szkoły, ale w tragicznym wypadku prawie stracił nos, a zaraz potem zmarł. Jego ciała nigdy nie odnaleziono, zaś uczniowie mówią że teraz na wiedza szkolne toalety, za sprawą pentagramów Yugaty. Pheam twierdzi że go widuje dość często. O dziwo duch też go nie widzi. Jest przezroczysty, a no dziwnie mu zwisa.

Sethor: Wysoki i szczupły chłopak, chodzący w okularach i berecie. Przedstawiciel hipsterów i nołlajfów, prezes kółka informatycznego, lubi budować roboty i oglądać anime. Uwielbia płaskie dziewczyny, boi się ludzi i od nich stroni. Pogardliwy i cyniczny, aczkolwiek to jedynie jego mechanizm obronny. Tak naprawdę szuka przyjaciół. Gnębiony przez Daxa i innych chuliganów, przyjaciel z dzieciństwa Elci.

Nanaya: Zwana przez większość per "Nowa" dopiero co przeniosła się do szkoły. Ubrana w mundurek szkolny, na który często narzuca brązową kamizelkę. Ma długie do łopatek rude loki, oraz głębokie zielone oczy. Mały nosek otacza gama piegów. Spokojna i opanowana, strasznie ciekawska świata i ludzi. Ocieka empatią, lubi każdego i wszystkich, prócz chamów i prostaków. Nie przepada za alkoholem i papierosami. Czuje się zagubiona w nowym otoczeniu przez co mimo nieprzeciętnej inteligencji ma problemy z nauką. Typowa tsundere, nie wie co zrobić z komplementami skierowanymi w jej stronę. W dzieciństwie była bita przez ojca, przez co nauczyła się karate i aikido. Uwielbia słowniki i języki obce, dzięki czemu świetnie rozumie Laylę.

Łosz, TEN Affcio ♥

Ja lubić :3

Szkic fabuły -> Prolog

Szkoła w której przyszło się uczyć uczniom jest dziwnym, bardzo dziwnym miejscem, rządzącym się własnymi zasadami. Miesiąc temu do tej dziwnej szkoły trafiła Nanaya. Jeszcze nie zdążyła się zaaklimatyzować i ma problemy z nauką. Na dodatek na razie znajduje się na okresie próbnym, jeśli będzie sprawiała problemy - zostanie wyrzucona. To wszystko sprawia że czuje się coraz gorzej, szuka jakiejś odskoczni, chce się odstresować. Tego dnia jednak nie było jej to dane. Została wezwana do gabinetu dyrektorki. Dlaczego dziś? W drodze jednak padło tak że spotkała woźnego, odbyli krótką konwersację i Nanaya pognała do pokoju dyrektorki, gdzie czekał ja ochrzan za kiepską naukę, oraz nakaz przyjścia do szkoły w weekend. Kolejna durna zasada tej dziwnej szkoły, szkółka niedzielna, gdzie niegrzeczni lub słabi uczniowie nadrabiali zaległości. A także odludki, czasem przychodziły by zabić jakoś czas i monotonnie życia. Był piątek, środek października, mimo to żar lał się z nieba. Nanaya wracała powoli do domu, po drodze jednak natknęła się na wysokiego chłopaka, też wracającego z jej szkoły, nazywał Się Sethor, wdali się w krótką konwersację. Na drugi dzień, idąc do szkoły dziewczyna dostrzegła nie przyjemną scenę. Sethor został uderzony przez jakiegoś dresa z irokezem. Dziewczyna widziała jak bejsbol uderza w jego brzuch, a chłopak upada na ziemię. Nim jednak Dax uderzył po raz kolejny, oberwał w szczenę od jakiegoś napakowanego, czarnowłosego, wysokiego chłopaka, na którego szybko się przerzucił i zaczęli się okładać ->Główny wybór Nanayi i obranie ścieżki<-

a) Pomaga Sethorowi -> Dobra ścieżka
b) Wtrąca się do bójki i stara ją przerwać -> Zła ścieżka
c) Jest nieśmiała i wystraszona, odwraca głowę i się oddala -> Alternatywna ścieżka

Nice, ale na moje powinno być więcej wprowadzenia, zanim dojdzie do pierwszego wyboru. Jacy są ludzie (czyli więcej bohaterów), jak wyglądają zajęcia w szkole... takie... bardziej wprowadzające, a nie wrzucające czytelnika od razu na głęboką wodę, w środek akacji. Bo traci się pewną spójność... Bo my wiemy, co jak i dlaczego, ale czytelnik nie...