Szlak turystyczny "Czart"

Szlak ten ciągnie się dookoła całego Onibus, prowadząc na wzgórza, czy do wschodniego lasu. Mija wszystkie ważne punkty historyczne i krajobrazowe w mieście i jego okolicach. Nazywa się Czart bo jest długi i przejście całego zajmuje dzień. Chociaż niektórzy się śmieją, że tą drogą zawsze prowadzono wiedźmy na stos, z lasu na wzgórza...
~~

Prosto z lasu, Staruch wraz ze swoim wiernym towarzyszem Kurwiszczurem i dwójką nowo poznanych złodziei - Belem oraz Minervą, wyszedł wprost na zabytkowy szlak turystyczny którego genezy nazwy(ani w sumie samej nazwy też), Staruch nie znał. Nie mniej dziwnym zbiegiem okoliczności trafili na istną drogę krzyżową wiedźm, ale nie szukanie duszy było celem Starucha.-Dzisiaj odnajdziemy moją listę. Ona musi gdzieś tu być. Tutaj albo na drugim końcu planety, ale na drugi koniec planety nie pójdę.-Spojrzał na długość szlaku a potem pomyślał o bolących stopach.-Wiedźmo...-Podszedł do Minervy kładąc jej dłoń na ramieniu.-Odpalaj że dyliżans.-Wskazał na Vilace.

- Nie podoba mi się to... - rzuciła krótko, patrząc nieufnie na szlak. W zasadzie nazwa jak nazwa. Sama specjalnie historii tego miejsca też nie znała, ale jej wiedźmowe serduszko mówiło jej, że bardzo nie chce tu być i w sumie jest dużo lepszych miejsc, które mogłaby teraz odwiedzić. W sumie zaraz, zgodziła się żeby u niej mieszkał, ale w sumie dlaczego robi za jego mi... A, już pamiętała. Szlag by to te wszystkie nadnaturalne moce. Człowiek próbuje prowadzić spokojne, w miarę normalne życie wiedźmy-kanibala, a tu taka Śmierć jej włazi z butami i co? I nic. Spojrzała niepocieszona na Alfreda, to na Vilacę po czym westchnęła cicho. - Ehh... Ponieś pana. - rzuciła do miotły, która do tej pory lewitowała sobie spokojnie obok wiedźmy czasami tylko gdzieś się zatrzymując podziwiając widoki. A bo kwiatek, a bo motylek obok przeleciał... Teraz zaś podskoczyła z entuzjazmem na myśl, ze może kogoś ponosić i obniżyła lot, co by Staruch mógł się na nią wdrapać. Pierw jednak wskoczył na nią Bel. Bo tak. To jego miejsce i zrzucić się z niego nie zamierzał. - Co to za lista...? - zapytała w końcu kapkę zaciekawiona. Alfred raczej nie wyglądał na takiego, któremu chciałoby się iść po pierdoły, więc chyba była jakimś ważnym itemem. W każdym razie bardziej ją interesowało, czy to jakiś specjalny przedmiot, żeby ją zabić, czy jednak jest bezpieczna.

MG

// Dawno, dawno temu jeszcze za czasów poprzedniej edycji forum miałem pomysł na event. W sumie pasuje mi motyw tego eventu do waszej fabuły nie wiedzieć czemu. Nie zamierzam na razie z nim startować, po prostu wykorzystuję tutaj ten pomysł na waszą fabułę, potem nie będzie "raczej" kontynuacji. W sumie sama w sobie historia będzie łatwa, ale jeśli ją sobie sami ją utrudnijcie szykujcie się na drugą Sanyę : D. Ale to musicie się ładnie postarać, tak to będzie banalnie proste. Tak tylko kilka słów wstępu.
--------------

Staruch, personifikacja śmierci oraz jego poddana wiedźma ruszyli do Wschodniego Lasu w poszukiwaniu listy Śmierci, na której miał spisane osoby do gnębienia. Nie do końca jako Story Teller wiedziałem w jaki sposób mógł zgubić swoje narzędzie pracy w takim miejscu, albo po drugiej stronie globu, ale cóż nie do końca wiem jak działa śmierć. Coś mam wrażenie, ze impreza była zacna.

Wracajmy jednak do waszej historii. Na szlak przybyliście około godz. 12:00 w południe, słońce świeciło dość mocno, a wam na pewno nie było zimno. Tak naprawdę temperatura byłą wręcz idealna na wędrówkę w inną Staruch zapewne by się nawet nie ruszył o krok z ciepłego pokoju u Minervy. Korzystając z waszego środka transportu ruszyliście do przodu szukając jakiś poszlak owej listy. Ile takei szukanie mogło trwać? Jakiejś karteczki na szlaku, który normalnie przemierza się jeden dzień? Pewnie z tydzień jeśli chcielibyśmy przeszukać również okolice. A nie zapominajmy jeszcze o wietrze, który ową karteczkę mógł zdmuchnąć, gdzieś na bok. Staruch był z pewnością zbyt leniwy na to, ale cóż to się stało po przebyciu kilku metrów polną ścieżką. Zobaczyliście wielki prostokątny billboard o wymiarach około 5x2 metry podświetlany neonami w różnych kolorach. Wyglądał dosłownie jak zaproszenie do cyrku, ale zamiast godziny występu znajdowała się notka

"Śmiercionośna Lista Śmierci, whiskas dla Bela, wódka dla kurwiszczurów oraz Wiedźmi Item, którego na pewno nie chciałaby dostać Minerva znajduje się na południe z stąd, w głąb lasu. Polanka jakieś 2 godzinki drogi z stąd."

No więc wiedzieliście, gdzie zapewne znajduje się owa lista śmierci. Pytań jednak nadal było sporo. Z skąd do diabła ktoś wiedział, że szukacie listy śmierci, że Minerva jest z wami itd. Zapewne była to pułapka. Na pewno była to pułapka. Ale czy będzie się wam chciało szukać owej listy w inny sposób?

Las nie był jakoś specjalnie gęsty więc wędrówka straszna nie będzie.

No proszę! Minervie nie trzeba było się długo prosić i szybko załapała że śmierć nie może sobie tak po prostu chodzić. W końcu był jeźdźcem(bez konia) apokalipsy, prawda? Tak też usadowiwszy się na miotle rozpoczęli lot. W trakcie Staruch zmarszczył czoło nagle poruszony jak mu się wydawało - dość istotną kwestią. No bo ta miotła dość żywa była.-Ciekawe czy żywe miotły mają duszę...-Była to iście istotna kwestia. Kto wie, może miotła była na jego liście?-Śmiercionośna lista śmierci. Ta o której ci mówiłem, mam na niej zapisane, komu się czas skończył, na tym Bożym padole.-Odpowiedział spokojnie. Przecież Minervie i tak nic nie groziło. Staruch nie zabijał, zabijanie było dla nobów. W tym czasie Kurwiszczur zajął punkt obserwacyjny na głowie Bela i tak w końcu dostrzegli bilbord.-Aha.-Powiedział Staruch patrząc na oczywistą pułapkę.-Siły nieczyste są po naszej stronie. W najgorszym razie umrzemy, w najlepszym dostaniemy fajne rzeczy. Za darmo. Kierujmy się gdzie karze nam ten wcale nie podejrzany bilbord we wcale nie podejrzanym miejscu, zawierający kompletnie nie podejrzane informacje z naszego życia.-Oznajmił Staruch radośnie. Minerva musiała być równie podekscytowana nadchodzącą przygodą co on. Czyli wcale.

Problem z Vilcaą był taki, że miała mentalność Py... małego dziecka. I takim oto sposobem lot, który zdawał się zapowiadać na spokojny, wcale spokojny nie był. Miotła latała slalomem, raz szybciej, raz wolniej, raz gdzieś skręcając, to znowu zawracając na drogę, a Minerva szła spokojnie specjalnie się nie przejmując. Gorzej z Belem, bo Bel chyba powoli miał dość szalejącego środka transportu. Wolał starą. Ale jednak trzeba było przyznać, że z Vilacy był bardzo poczciwy kawałek drewna. - Nie wiem. Może... Nie specjalnie się nad tym zastanawiałam. - odparła, zerkając na własną miotłę nieco zaciekawiona. No bo jeżeli miała duszę, to znak, ze była istotą żywą, tak? Czy to ją wtedy nie dyskwalifikowało jako magiczny item? Kwestię listy przemilczała. Nic, co mogłoby jej zrobić krzywdę. Tyle jej wystarczyło. Więcej chyba wiedzieć nie musiała. Ot, tylko kiwnęła głową, a następnie spojrzała na bilboard, później na Starucha, później znowu na reklamę... - Nie podoba mi się to... Chodźmy. - westchnęła średnio przekonana, żeby to był dobry pomysł. Ej, a może wrócą do domu? Po co im jakaś śmieszna lista? Znaczy jej nie była potrzebna. Może Alfred kupi sobie nową, czy coś...? Tymczasem nie zostało im chyba nic innego jak ruszyć we wskazanym kierunku. Zwłaszcza, że Bel na wieść o żarciu miauknął głośno, bardzo chcąc ruszyć na polankę. Miotła mu jakieś dziwne rzeczy pod łapkami odwalała, to przynajmniej chciał się najeść.

~MG~

Widząc reklamę, która była ewidentną pułapką na was i to dość nieźle przygotowaną jeśli chodziło o informacje, które zawierała uznaliście, że dobrze wejść w nią. No nie widzieliście szybszego sposobu odnalezienia listy, a przypuszczam, że nikomu z was nie chciało się specjalnie kombinować nad innym sposobem jej pozyskania. Wędrówka przez mieszany las nie była zbyt ciekawa chyba więc nie byłoby sensu jej rozpisywać chociaż sam lot trwał z półtorej godziny. W końcu dotarliście na dość sporą polankę o kształcie mniej więcej kwadratu o boku 100 metrów. Tutaj znajdowało się tylko jedno drzewo i zaniedbana, ale dość krótka trawa i kwiatki. Na mniej więcej środku polanki, pod wspomnianym drzewem stało sobie mniej więcej coś takiego . Dziwne stworzenie o wysokości około 80 centymetrów wyglądające dość specyficznie. Nie posiadało, co prawda przedmiotów, o których wspominał billboard, ale gdy was zobaczył uśmiechnął się do was szelmowskim uśmiechem.

Zignorować czy nie zignorować? Gdyby Staruch miał monetę to by pewnie rzucił, żeby się upewnić, ale nie miał. A że nowo widziane stworzenie mogło być ich celem lub też, obiektem śmiechów i kpin, to warto było je pozaczepiać.-Kurwiszczurze, aktywacja SR!-Powiedział do Kurwiszczura włączając swoje SR.-Przeprowadź sekwencje zdobycia pierwszej flagi, cel - eee... to jak miałaś na imię?-Zapytał Minervę a następnie machnął dłonią.-Cel Ona.-Wskazał Minervę. Kurwiszczur  był świetnie wytrenowany i wiedział co oznaczała sekwencja zdobycia flagi. Mianowicie Kurwiszczur miał odciąć swoją małą kosą majtki Minervy i przyczepić je do trzonka kosy. W ten sposób, Staruch miał zwiastować koniec i zniszczenie. To był jego pierwszy krok do siania zamętu w sercach prawiczków i wstydu w sercach ograbionych kobiet. Plan doskonały. W międzyczasie liczył też że Minerva zatrzyma się obok dziwnego stworzenia.-Wyskakuj ze śmiercionośnej listy śmierci, albo dojedzie cię Persefona Wyrmbane.-Wskazał na Minervę.-Na pewno słyszałeś o tym potężnym magu.-Dodał, żeby stworzonko miało pewność tego, komu podskakuje.

Chyba nawet doszli szybciej, niż mieli. Znaczy jej to w zasadzie nie przeszkadzało, wręcz przeciwnie. Tylko nie bardzo spodziewała się jakiegoś skrzata. Bardziej namiotu cyrkowego. Nie wiedziała, dlaczego, ale cyrk jej tak jakoś pasował. A to co? Spojrzała na stworka przed nią nieco zawiedziona, zaś Bel miauknął smutno, bo nigdzie nie widział tego obiecanego żarcia. - Minerva, Alfredzie. Minerva... - odpowiedziała spokojnie po czym westchnęła cicho. Serio miała aż tak trudne imię? Nie mogła jednak zignorować szczura, który definitywnie knuł coś niedobrego to i próbowała go odkopać od siebie, co by jej się pod nogami teraz nie pałętał i przy niej kosą nie machał, bo jeszcze źle machnie i jej krzywdę zrobi. A Min to była nieco delikatną istotą. Nie podchodziła zbyt blisko skrzata. Cholera wie, co to. Może gryzie i roznosi wściekliznę? Kurczę, nie dobrze wtedy. Tego po prostu trzymała się za Staruchem. I ZNOWU pomylił jej imię? Serio? - Co... Nie jestem żadna Persefoną! I nie mam zamiaru z nikim walczyć... Na prawdę masz aż takie problemy z jednym imieniem? - odpowiedziała szybko, żeby czasem tamten nie pomyślał, że wiedźma chce się z nim bić czy co. Bo w sumie to nie chciała. Za to bardzo już chciała do domu.

~MG~

Staruch z pomocą kurwiszczura podjął próbę zdobycia pierwszej flagi, które w tym wypadku miały być majtkami Minervy. No zagranie godne pochwały ze strony waszego MG i z chęcią chciałbym to osobiście zobaczyć, ale tutaj niestety musze uczciwie ocenić podjęte przez was działania. Bo muszę, prawda? Nie mogę po prostu zdjać Minervie bielizny? Szczur ruszył w stronę dziewczyny ze swoim złowieszczym planem, ale wiedźma, ani myślała dać mu się dotknąć. Zaczęła go odganiać, a jako, że była znacznie większa, a szczur specjalnie nie kombinował w jaki sposób dostać się do swojego celu i ominąć ciosy tak został spławiony. Minerva wytłumaczyła też dokładnie słowa Alfreda, a stworek zdawał się was słuchać.
- Eeee miło poznać Alfredzie i Minervo. Wiem o was wszystko więc nie musisz jej przedstawiać - oznajmił - Więc może ja się przedstawię. Nazywam się Impneel. Jestem stworzeniem z innego wymiaru, ale nie chce mi się tego tłumaczyć i mija z celem. Przeczytaliście moje ogłoszenie na pewno. Dobra postawię sprawę jasno, żeby nie pierdolić - Jeśli chcecie whiskas, wódkę, listę śmierci oraz wiedźmi artefakt musicie zrobić coś, co mnie rozbawi. Tak zgadza się wytypowałem was na moich błaznów, którzy mają umilić mi wieczór, ot takie hobby. W zamian za to spełnię wasze życzenia. Co mnie rozbawi zostawiam wam do wyboru. Możecie wykastrować Bela, włożyć kurwiszczura w kozią dupę, możecie pozabijać się nawzajem, albo zatańczyć. No nie wiem wybór zostawiam wam. Jeśli dziewczyna zrobi striptiz też dostaniecie nagrodę.
No to postawił sprawę jasno. Cóż nie ma to jak przybyć sobie z innego świata i zrobić sobie rozrywkę z personifikacji wiedźmy i śmierci. Cóż taki żywot. Zadanie niby proste. Czekając na swój spektakl Impneel zaczął dłubać w nosie.

Tajne zadanie Kurwiszczura spełzło na niczym. Minerva nie zamierzała pozwolić ograbić się z bielizny, a Staruch smutno westchnął. Spojrzał na Impeela dopiero potem. W sumie stworzenie wyglądało całkiem cudacznie.-Pewnie się dla nie nie rozbierzesz? Majtki pokazujesz na miotle latając, to w sumie chyba nie wielka różnica...-Zapytał szukając najprostszej metody, a potem podniósł Kurwiszczura ściskając go w dłoni.-Ewentualnie można przywiązać Kurwiszczura do drzewa i postrzelać w niego pociskami. Sto punktów jak trafimy w jaja.-Kurwiszczur zbladł nieznacznie słysząc to i spojrzał błagalnie na Minervę.

A no, zdecydowamie chciała do domu. Jak nie Śmierć wpraszająca jej się do domu to czart, szukający sobie w niej źródła rozrywki. Westchnęła ciężko. No i jak niby miała go rozbawić? Alfred chciał liste, to jakoś było trzeba ją zdobyć. Ehh... Spojrzała na Starucha słuchając jego pierwszej propozycji po czym zamyśliła się na moment. - No, niewielka... - skwitowała krótko, nie widząc w tym chyba niczego złego. W zasadzie dopóki miała kapelusz mogła uznać siebie za całkowicie ubraną. Pokazanie się bez niego - to dopiero był wstyd! Ale w sumie druga opcja też była spoko i nawet ona miałaby ubaw. Spojrzała na skrzata - Impeel, możesz wybrać. Z tych opcji, co wybrał Alfred, która ci bardziej pasuje.. - bo jej to się w sumie wybierać nie chciało. No i szczurowi się chyba ta fajniejsza opcja nie podobała...

~MG~

Impneel wydawał się przez chwilę zastanawiać drapiąc się po swojej bródce i wydając dziwny odgłos "hmmmm....". Po chwili jednak podjął decyzję, którą raczył wam powiedzieć.
- Hmm wolę zobaczyć jak celujecie w jaja kurwiszczura, ale macie chociaż raz w nie trafić, tak aby go zabaloło - powiedział Impneel - Jeśli zechcesz jeszcze się rozebrać to dorzucę wam jakiś gratis. Im striptiz będzie ciekawszy tym coś fajniejszego wam rzucę
Ostatnie słowa skierował do Minervy patrząc na nią dość zainteresowany jej ciałem. Wydawał się nie móc doczekać atrakcji, które mieliście dla niego przygotować. Czekał, aż pokaz się rozpocznie.

Sadystycznie... To się prawie Staruchowi podobało. Prawie, bo niestety Kurwiszczur przeżyje. Złapał więc szybko za szczura i wtedy odkrył bardzo smutną prawdę - nie miał jak go do drzewa przywiązać. Na szczęście szybko wpadł na genialny plan.-Skoro ja daje szczura, to ty daj coś, czym go do drzewa przywiążemy.-Oznajmił Minervie zrzucając na jej barki połowę odpowiedzialności. A co da to już mało istotne, sznurek, skarpetkę czy majtki, wszystkim da się Kurwiszczura do drzewa przywiązać. Następnie stanął 10 metrów od Kurwiszczura i z uśmiechem wystrzelił w niego Kamiennymi Pociskami(B)

Czyli jednak tarcza strzelecka ze szczura. Minerva w sumie nie miała nic przeciwko i jej osobiście oszczędzało roboty. Tylko biedny zwierzak... Ale cóż, zdarza się. Takie życie. Chociaż może w tym wypadku wolałby być martwym Szczurem? Ale nie był, zaś na Minervę padła odpowiedzialność przymocowania go do drzewa. Czy ona wyglądała na kogoś, kto ma linę? Spojrzała na Starucha, później na drzewo i ostatecznie na zwierzaka, po czym mlasnęła niezadowolona. - Przytrzymaj go przy drzewie, tylko sam się nieco odsuń w bok. - to powiedziawszy sięgnęła po Fluffu Bunny, naładowała kuszę po czym z odległości 5 metrów miała zamiar strzelić idealnie w środek zwierzaka, co by go przybić do drzewa. Tylko kurczę, bełtu szkoda, ale co zrobisz, jak twoja własna Śmierć nie nosi ze sobą liny? Ehh... Po tym zaś, kiedy tylko Staruch wystrzelił w Szczura, znowu naładowała broń i tym razem z nieco większej odległości, bo z aż szalonych 10 metrów wycelowała już porządnie tam, gdzie sobie życzył Impeel, a następnie wystrzeliła.

~MG~

Założę może błędnie jak coś dajcie znać, ze Staruch zgodnie z prośba swojej czarownicy chwycił szczura i wspólnymi siłami przybiła go do drzewa. To się nawet podobała Impneelowi, przecież mogła wziąć bełta i ręcznie przybić go do drzewa. Ale ta groza, że może spudłuje i rozbebeszy czaszkę swojego towarzysza była dla Impneela dodatkową atrakcją. Prawdziwy sadysta się wam trafił w formie zleceniodawcy. Szczurek dostał beltem w brzuch, ale zanim jeszcze umarł zdążył oberwać jeszcze raz kuszą w okolicę jaj od Minerwy oraz został obity kamiennymi jajami przez swojego właściciela, który średnio cenił sobie życie swojego sacred relictu. Jako, że szczur wielki nie był to nawet Minewrze nie udało się trafić w jego malutkie jaja, ale Impneel widocznie był w miarę zadowolony z rezultatu. Śmiercioszczur przypominał obecnie czerwony kleik dla dzieci przywieszony do drzewa przez połamany bełt, ale i tak miał odrodzić się, gdy tylko wypoczniecie w karczmie. Zwierzak pewnie nie będzie w najlepszym nastroju, gdy się obudzi ale kto z was byłby po takim potraktowaniu.
- Doskonale, śliczna papka - powiedział - Zastanawiam się czy nie wyłączyć temu sacred relictowi możliwości regeneracji, ale co mi tam. To co, pokażesz cycki za dodatkowe nagrody Minervo czy mam wam dać tylko to co obiecałem?
Czekał więc dalej na wasze akcje ciekawy waszej decyzji.