"Polowanie"

First topic message reminder :


Przed Wschodnim Lasem zbierała się właśnie grupa myśliwych. Było ich około siedmiu - każdy uzbrojony i gotowy do polowania. Dwóch z łowców właśnie wbijało w ziemię dosyć spory znak mówiący o tym, że na terenie całego lasu w najbliższych dniach odbywać się będzie polowanie. Takie znaki znajdują się od każdej strony wychodzącej na najbliższe zabudowania, aby żadna przypadkowa osoba nie przeszkodziła w polowaniu narażając przy tym własnego życia...
Trzech kolejnych zajmowało się broniami, które były przygotowane dla dodatkowych chętnych, którzy mieli się pojawić, a dwóch pozostałych wypatrywało przybycia pozostałych członków polowania rozmawiając przy tym wesoło i zagadując całą resztę...

- Proszę, aby wasze profile były uzupełnione o wszystko co istotne. Dla mnie znaczenie ma wszystko. Jeśli nie zaznaczycie czegoś wyraźnie w poście (np ubioru przy pojawieniu się w temacie) wtedy uznam, że jest tak, jak macie w profilu.
- Jeśli ktoś posiada jakiegoś prywatnego NPC'a lub zwierzątko czy coś, jak najbardziej może go używać.
- Liczę na wasze sprawne odpisy, a wtedy i ja sprawnie będę odpisywać. Jeśli będę czekać za długo - będę pomijać daną osobę.
- Broń w następnej kolejce. Daję ostatnią szansę na to, abyście mieli wpływ na wybór, ale to co mam w tej chwili tak tragicznie nie wygląda...
- Kto ma własną broń niech mi to zaznaczy w poście.

Pozostaje mieć nadzieję, że nie będzie ofiar śmiertelnych *paczy znacząco na Rena*

Łowca spojrzał po magach takim wzrokiem, jakby patrzył na dzieci w przedszkolu.
- Po prostu dajmy im sobie pobiegać i przyczajmy się przy wodopoju. Jak nie będą widziały zagrożenia, to z pewnością tam pójdą - podrzucił magom pomysł i nie czekając na odpowiedzi ruszył w głąb lasu prowadząc (lub też nie) resztę polujących właśnie w stronę wodopoju. Same zwierzęta zdecydowanie nie biegły w tamtym kierunku, więc decyzje co do tego czy pozwolić stadu poczuć się bezpiecznie i iść za łowcą, czy też ścigać złotego w dalszym ciągu, każdy musiał podjąć sam...

Vit wypatrując złotego jelenia próbował się do niego zbliżyć tak, aby stanąć mu na drodze. Zadanie to nie należało do najłatwiejszych, ponieważ zwierzęta kiedy tylko wyczuły zapach napastnika od razu kierowały się w przeciwną stronę. Zapowiadało się to na istną zabawę w kotka i myszkę, gdyby nie fakt, że w pewnym momencie Vit poczuł na swoim ramieniu jakąś dłoń. Okazało się, że jeden z łowców, którzy wcześniej zajmowali się bronią, dołączył do niego i pokręcił powoli głową.
- Wyczują cię, chyba żebyś robił to pod wiatr. Daj im poczuć się bezpiecznie. Nie ma co ich teraz zaganiać - powiedział i skinął zachęcająco głową w stronę pierwszego łowcy po to, aby Vit udał się do wodopoju razem z resztą...

Matty udał się za łowcą w stronę wodopoju wysyłając swoich towarzyszy za stadem. Gwiezdne duchy choć nie bardzo miały sposobność do ataku, to jednak mogły spokojnie stado obserwować i przynajmniej powiadomić polujących, kiedy zwierzęta poczują się nieco bezpieczniejsze.
Jednak Orion ambitnie i nie przyjmując porażki wybierając takie drzewa które pozwalały mu na przeskakiwanie z jednego na drugie szukał mozliwości do ataku. Raz nawet udało mu się oddać strzał z kuszy, jednak bełt trafił w złote poroże nie raniąc przy tym zwierzęcia...

Nimue zaś z drzewa postanowiła oddać kolejny strzał. Ingerencja w tor lotu strzały początkowo była dobrym pomysłem, jednak miała kiepskie zakończenie, ponieważ ok metr przed trafieniem w cel, łuczniczka straciła kontrolę nad pociskiem i powaliła jelenia biegnącego obok złotego...

- Nie wiemy czy chroni go jakaś magia, czy po prostu w jakiś sposób jest odporny na wszystko co ma z nią związek. Dlatego udostępniliśmy wam naszą broń, licząc przynajmniej na więcej rąk, które mogą się nią posłużyć. Przyczajmy się przy wodopoju, jak sie uspokoją to na pewno będą chciały ugasić pragnienie. Jeśli potraficie, można nawet zastawić pułapki - dodał na koniec łowca cały czas zmierzając w stronę wodopoju.

I o ile wszyscy z was za nim podążają o tyle każdy z was dotrze na dosyć sporą polankę, przez którą przepływał niewielki strumień, a który utworzył w tym miejscu dosyć spory basenik...

Stan postaci:
Pheam - 150/150MM strzelba 10/10
Vit - 100/100MM krótki łuk 20/20
Matt - 130/190MM usypiająca dmuchawka 15/15
+Orion - kusza 19/20
+Cepheus - strzelba 9/10
+Eridanus - sztylety do rzucania 8/8
Nimue - 130/130MM strzały 18/20 -
Jeśli coś się tutaj nie zgadza, proszę walczyć o swoje.

/sorki, ale z telefonu źle się edytuje, więc wybaczcie jeśli są błędy..

No tak, więc podróż z wiatrem nie specjalnie miała sens co? Skoro tak to nie zamierzał się wykłócać z doświadczonymi łowcami i po prostu poszedł za tym, który go klepnął w ramię, a to łatwe zadanie nie było. W każdym razie na tworzeniu pułapek się nie znał, ale jeśli jakikolwiek łowca po prosi o jego pomoc, to jak najbardziej pomoże. Tym bardziej że ścinanie drzew to mu szlo nader prosto. Kiedy będzie jakiś znak że jelenie są blisko, to się schowa, ale tak żeby stać pod wiatr.

Dziewczyna postanowiła dać spokój i póki co nie zbliżać się do zwierząt. Zeszła powoli z drzewa, tak by nie wystraszyć za bardzo zwierząt. Doświadczenie łowców mówiło samo za siebie/ Darksworth wolała po prostu odpuścić i poszukać Mattiego wzrokiem, a później udać się za nim. Nimue wyczekiwała pojawienia się zwierząt przy wodopoju. Jeżeli to będzie możliwe spróbuje pozycjonować się na jakiejś większej wysokości np znowu wejdzie na drzewo. Chwilowo będzie czekać na zwierzęta.

Darksworth nie miał zamiaru kłócić się z doświadczonym łowcą, więc po prostu poczekał, aż Nimue
bezpiecznie zejdzie z drzewa i ruszył w kierunku wodopoju. W między czasie zastanawiał się nad tym, co wcześniej powiedziała jego siostra. Jak to możliwe, że oboje szukali się na wzajem, próbowali zdobyć o sobie informację i nic z tego nie wychodziło? Czyżby wpływała na to jakaś dziwna magia? A może "jakaś" organizacja postarała się, aby rodzeństwo się nie spotkało i przypadkiem nie pogodziło dwóch zwaśnionych gildii? Westchnął i wykorzystał z sytuacje, aby w spokoju zapalić.

Matty pokiwał głową zgadzając się z łowcą. Dał również przez gwizdek znać swoim duchom, a dokładniej to Orionowi, by udał się razem z nim. Cep i Eri mieli śledzić dalej zwierzaki i ewentualnie za nimi się kierować. On sam natomiast postanowiłby udać się do wodopoju i wdrapać się na drzewo - razem z Orionem, tak by łucznik miał najlepsze pole do widoku i strzału, on sam zaś raczej kombinował pobawić się w asasyna i być gotowym na zeskoczenie z góry na zwierzę z mieczem i ciachciach! Po jelonku! Bo zakładać pułapek by nie mógł. Bo nie potrafił. Gdyby Nimue do niego dołączyła, przekazałby jej tylko swój plan. Spojrzałby na Pheama. Wielki Turniej Magiczny zrobił z niego sławę. W negatywnym tego słowa znaczeniu, jednak dla Matta - nie miało to wpływu na jego relację z nim. Czarodziejka z jego gildii była jego siostrą, kochała go. A on nie planował ulegać uprzedzeniom.
-Pheam Darksworth? Miło poznać. Matthew Jones. - przywitałby się z szermierzem, gdyby była takowa okazja, a potem może jakaś rozmowa. Ale to po polowaniu...

MG

Przy wodopoju spotkaliście się z pozostałymi łowcami - również i "naganiaczmi", którzy akurat poili swoje konie. Kiedy całą grupą zbliżyliście się do nich, ci oznajmili, że zaraz uciekają w głąb lasu, aby nie spotkać się ze stadem tutaj, ponieważ zwierzęta nie będą chciały podejść. Oznajmili, również, że zastawili kilka pułapek na linii drzew, abyście na nie uważali. Pozostali łowcy nawet nie podchodzili do nich, tylko od razu zaczęli zajmować strategiczne miejsca. Wyglądało na to, że już niedługo poroże Złotego Jelenia będzie wasze, jedyne co należało teraz zrobić, to zająć odpowiednie miejsca, nie spłoszyć stada i dorwać zwierzę - nawet jeśli w grę wchodziło wyeliminowanie innych.
- Jak się zjawią, to nie działajcie nierozważnie. Drugi raz nie wrócą tutaj dzisiaj i będziemy musieli faktycznie ganiać za nimi po całym lesie... - powiedział jeden z łowców zanim wskoczył na jedno z pobliskich drzew i ukrył się w listowiu...

A wy? Po zajęciu bardziej lub mniej przemyślanych przez was pozycji po prostu czekaliście... Tak z godzinkę, może nawet i więcej, kiedy w końcu zwierzęta zaczęły powoli pojawiać się pomiędzy drzewami i podchodzić ostrożnie do wody. Wśród nich był też Złoty - każdy z was widział go dokładnie, choć otoczony był innymi zwierzętami, zupełnie jakby te chciały zasłonić go własnym ciałem, byleby tylko dać mu szansę na ucieczkę...

/przepraszam, ale wciąż z telefonu. W stanie waszych postaci nie zmieniło się nic od mojego poprzedniego posta, a przekopiowywanie na telefonie jest upierdliwe.

Vit na razie czekał. Postanowił że tym razem zmieni nieco taktykę. Dotychczas próbował przejąć inicjatywę i zmotywować tym innych do działania, jednak jego pochopne akcje prowadziły do niekorzystnych dla zespołu skutków. Dlatego teraz postanowił pozostawić rozpoczęcie bardziej doświadczonym myśliwym a samemu przygotować się do ewentualnego działania, by zaatakować zwierzę wtedy, kiedy będzie najbardziej podatne. Chciał do maksimum wykorzystać swój rozmiar i masę. Kto wie, może skończy się na odtrąceniu dwóch odseparowanych jeleni i skręcenie karku temu złotemu? Na razie postanowił czekać, obserwować szukając sobie okazji do działania i słuchać, ewentualnych rad, uwag i poleceń.

Orion i Matty trafili na drzewa. Natomiast Eridanus i Cepheus byli skryci w krzakach tak, by wiatr nie poniósł ich zapachy w stronę zwierzyny, sami natomaist też przeszli przez strumyk, by ten trop zamazać choć trochę. A z tego co widzieli, złoty miał potężną ochronę. Orion miał już strzałę na cięciwie, będąc gotów ją wypuścić, gdyby złoty się oddalał lub został bardziej odsłonięty. Czekali. Na dogodną okazję. Mogliby przeprowadzić zmasowany atak, ale czy miałoby to sens? Raczej nie. Dlatego czekali na dogodną okazję, by przeprowadzić ten atak. Czy to, aż złoty się odsłoni, czy to, gdyby nieopatrznie do krzaków z Cepheusem lub Eridanusem podszedł, byleby tylko go zranić. Cep ze strzelby, Eri rzucając sztyletem z lewej łapki i prawą atakując włócznią. Sam Matty strzeliłby dmuchawką z Złotego, trochę od zada strony, gdyby ten chciał się wycofać. Zresztą sam Orion też by celował. Z kuszy. A był to zdolniacha za sprzętem luczniczo-kuszniczym. Ale to wszyscy czekali - albo na jakiś znak, albo na rozpoczęcie "batalii". Oby więc się udało. Cierpliwość kluczem do sukcesu.

Nimue czekała na jakiekolwiek hasło ze strony kolegów, aby rozpocząć ponownie polowanie. Nie chciała rozpoczynać pierwsza. Co nie znaczy, że strzała nie była już na miejscu, gdzie powinna być cięciwa. Celowała w najbardziej masywniejszą część jelenia. Jeżeli ktokolwiek zacznie strzelać, czy dziewczyna stwierdzi, że na pewno strzeli w zwierze, wykona pierwszy ruch. Jednak jeżeli nie będzie dogodnych warunków, ruda odpuści sobie i będzie czekać. Cierpliwie wyczekiwała dogodnego dla niej i reszty łowców momentu.

W pewnym momencie zrównał się z magiem z którym przybyła tutaj Nimue. Fem akurat bawił się dymem, formując go w różne kształty. Bo trochę się nudził. A lasów nie lubił. Spojrzał na chłopaka. Wyglądał na bardzo młodego... Kiwnął mu głową, na znak że tak, był osobą której szukał. Uśmiechnął się lekko, chociaż jego serce pozostało niewzruszone. Dalej czuł się dziwnie w towarzystwie Lamii.
-Mi też miło poznać znajomych Nimue.-odpowiedział, jednak jakoś nie chciało mu się ciągnąć dalszej rozmowy. Kiedy dotarli na miejsce, Darksworth westchnął. Mieli czekać tak długo? Nie wiedział za bardzo co robić, dlatego usiadł obok Nimue, oparł się o coś wygodnie i zdrzemnął się, powiedziawszy wcześniej siostrze, aby go obudziła jak coś się będzie działo.

MG

Magowie zachęceni doświadczonymi wskazówkami łowców ukryli się. Jedni wdrapali się na drzewa, zaś inni schowali się za nimi. Gwiezdne duchy wybierajac mądrze, przeszli przez wodę. Dzięki temu i ich zapachy zostały choć trochę odsunięte od miejsca do którego zbliżały się zwierzęta. A tych, nie dość ze było sporo, to jeszcze schodziły się z trzech czy nawet czterech kierunków. Każde wyglądało na zmęczone, każde pragnęło dostać się do wody...

Jeden z łowców, który miał najdogodniejszą pozycję i widział z niej każdego uczestnika polowania dał szybki sygnał - łapiąc promyk słońca przeciskający się pomiędzy drzewami poświecił każdemu z osobna w oczy blaskiem odbijającym się od jego myśliwskiego noża. Od tego momentu, po ok dziesięciu sekundach zaatakowali wszyscy łowcy na raz. Nie chcąc pozostać w tyle, "łucznicy", z magicznej grupy uczynili dokładnie to samo. Orion oraz Nimue trafili Złotego. Gwiezdny duch trafił go w lewą łopatkę, zaś strzała Nimue wbiła się w zad. Złoty jeleń uniósł się w przerażeniu na tylne nogi i rzucił się do ucieczki, jednak wtedy drogę zagrodził mu Vit z zamiarem przetrącenia mu karku. Rozmiar i masa Vita przeciwko szybkości i przebiegłości przerażonego stworzenia, nie przyniosła jednak oczekiwanego skutku, jednak nie można było powiedzieć ze nic to nie dało. Zwierzę zachwiało się wskutek zderzenia swoją prawą łopatką z Vitem i być może był to właśnie decydujący ruch dla całego polowania, ponieważ Jeleń chcąc uciec w drugą stronę - padł na ziemię, w momencie w którym dało się słyszeć strzał ze strzelby. Staw skokowy prawej tylnej nogi zwierzęcia był dosłownie przestrzelony, zaś z lewej strony szyi stworzenia wystawał niewielki, pierzasty i żółty pomponik - to Matty ze swoją dmuchawką i przywódca myśliwych w jednej chwili podjęli stosowne działanie. Czy to brak umiejętności do walki posiadaną przez Lamijczyka bronią, czy też zwyczajny uśmiech losu, strzałka trafiła prosto w tętnicę zwierzęcia i w ten sposób wprowadzając usypiający środek do krwioobiegu stworzenie zostało powalone, choć i tak już zbyt daleko by nie uciekło.

Pozostałe ze stada zwierzęta uciekały w popłochu. Te odważniejsze (lub głupsze), zamierzajac walczyć w obronie słabszych osobników zrezygnowały, kiedy Vit, nauczony poprzednimi doświadczeniami po prostu ryknął na zwierzęta, które rezygnując ze swoich zamiarów, rownież uciekły w głąb lasu...

Złoty leżał - zdecydowanie żył, ponieważ dychał. Tylko został uśpiony końską dawką usypiającą, którą nasączona była strzałka dmuchawki. Można było stworzenie dobić, oskalpować z poroża, odciąć mu łeb, oberwać ze skóry, odciąć ogon, kopytka - cokolwiek, co teraz mogło przyjść do głowy. Decyzja należała do was...

W tym czasie łowca, który chcąc wymusić na mistrzu Lamii małego zakładu, zeskoczył ze swojego drzewa i ruszył w kierunku powalonego stworzenia wyciągając ze swojej torby bandaż.
- Wcale nie musimy go zabijać, jeśli nie chcecie. Wystarczy, że weźmiemy poroże. Dobra robota Panie Matthew. Mimo wszystko to wasz strzał skutecznie go powalił.

Stan postaci:
Pheam - 150/150MM strzelba 10/10
Vit - 100/100MM krótki łuk 20/20
Matt - 130/190MM usypiająca dmuchawka 14/15
+Orion - kusza 18/20
+Cepheus - strzelba 9/10
+Eridanus - sztylety do rzucania 8/8
Nimue - 130/130MM strzały 17/20

Przyczajona tygrys - określenie które idealnie wpasowuje się w stan, w którym była Nimue. Jednak udało się. Gdy tylko zobaczyła, że jej strzała zraniła zwierzę, oczy się jej zaświeciły. Nie była sadystką, ale poczuła wielką satysfakcje z upolowanie tego zwierzęcia, ba była dumna z mistrza gildii! Gdy tylko zeszła z miejsca, w którym się przyczaiła rzuci się Mattiemu na szyję.
- Masz super cela Mistrzu! Jesteś najlepszym mistrzuniem wśród mistrzuniów! Takiego strzału już dawno nie widziałam, prawda Femciu? - zagadała do Fema, wydawała się jej, że był w pewien sposób nieobecny - i myślisz, że łaadnie strzeliłam, no nie, no nie?
Olała już zwierzaka. Zrobiła własną powinność, a była zbyt rozemocjonowana, by powiedzieć cokolwiek innego. Była z bratem, tylko to w tym momencie się liczyło.

Na razie Vit postanowił dać czas by wybrać "Trofeum" reszcie, bo to nie on zabił zwierza. Jednak jeśli nikt nic nie będzie chciał, to weźmie co zostanie. Bo weźmie. Odrąbie siekierą łeb zwierzęcia a potem to co po podziale z niego zostanie zabierze. Kopyta, kości, ścięgna, mięso, skórę, łeb. Wszystko mogło się przydać i wszystko, jeśli nie zabrane przez innych, zamierzał jakoś potem wykorzystać czy sprzedać. Może w mieście jest mag który pokusi się o kopyta złotego jelenia, lub jego ścięgna? Mięso sam by zeżarł a ze skóry kazał sobie coś uszyć. Tak, zdecydowanie wszystko się przyda, więc czekał, by zabrać co zostanie ze zwierzęcia.

Tak to czasem bywa, że jak się oglądasz na siostrę, albo przysypiasz na chwilę na misji, to omija Cie cała akcje. Na szczęście Darksworth obudził się w ostatniej chwili i dał radę... wszystko zobaczyć. Sam nie wiele zrobił, głównie dlatego, że był jeszcze zbyt zaspany i nie przygotował sobie planu działania. Wszystko działo się tak szybko, że zanim zdążył sięgnąć po swoją broń i zastanowić się nad tym, jak ona działa, to jeleń leżał już powalony przez... strzałkę usypiająca? Nieważne. W każdym razie polowanie zakończone. Pozostało zdecydować co z jeleniem. Pheam właściwie miał to gdzieś, stał przy Nimue i głaskał ją po głowie. A więc jednak ten dzieciak był mistrzem jej gildii... Ciekawe. Co się stało ze starym Ragna? Czyżby jednak poszedł się j*ać tak jak rozkazał mu szermierz? Zmarszczył brwi.
-Tak, piękny strzał.-poparł swoją siostrę.-Yhym. Jestem z Ciebie dumny.-dodał, uśmiechając się do młodszego rodzeństwa. Podszedł do jelenia... Właściwie nie zależało mu na niczym, ale cholera go wie co się sprzeda. Może sierść? Przy pomocy pwm przyzwał sztylet i zaczął odcinać trochę sierści złotego jelenia. Oczywiście poroże też by przyjął, dlaczego by nie.

Polowanie się zakończyło, a zwierzę żyło. Jednak jego stan nie był najbardziej kolorowy. Gdy Nimue go uścisnęło uśmiechnął się, dał prawą ręką "okejkę" i z szerokim uśmiechem odparł:
Się wie! - po czym podszedł bliżej zwierzęcia, a gdyby ktoś planował mu coś odrąbać lub uciąć, powstrzymałby go mówiąc jednocześnie do swoich pracodawców -W ogłoszeniu była mowa tylko o porożu, prawda? W takim razie, chciałbym wykorzystać swoje prawo do pierwszeństwa i zachować go przy życiu. Naturalnie, poroże trafi do was, i zgodnie z umową, zapłacicie nam za wykonanie pracy. - tu spojrzał na Vita, tak by ten wiedział, że nie chce go oszukać -Jeleń bez poroża traci swoją pozycję w stadzie. Ten ma do tego sporo ran. Chciałbym, by Lamia Scale stała się dla niego nowym domem, gdzie będzie mógł dojść do siebie. Dlatego proszę o zaniechanie dalszych prób ranienia zwierzęcia. - Tak, mistrz LS miał zamiar jako swoją część za wygranie zakładu zdobyć... zwierzaka. Zająć się nim, uleczyć jego rany oraz pozwolić mu dojść do siebie. Kto wie, może nowe poroże mu wyrośnie? Dlatego powstrzymywałby jakiegokolwiek dalsze chęci okaleczania stworzenia.