Szczyt Góry Hakobe

First topic message reminder :

MG

Niektórzy z was dotarli już na szczyt góry, na której odbywało wydarzenie, które mogło zmienić historię Fiore. Był to ostatni przystanek przed latającą wyspą ostatnie miejsce, gdzie mogliście nieco odpocząć. Pierwsi dotarli samotnicy, nie zrzeszeni w żadnej gildii co mogło nieco dziwić i hańbić grupy, które powinny być lepiej zgrane i szybciej przejść swoją drogę. Co zaś zobaczyliście bardziej was pewnie interesowało. Ano ponad wami znajdowała się wcześniejsza wyspa, którą zobaczyliście u podnóża góry. Z dołu wydawało się malutka, dopiero teraz zauważyliście jej ogrom, który mógłby was przytłaczać. Jak się jednak można było dostać na jej powierzchnię ze szczytu góry? Nie było żadnej drabinki, ani niczego innego. Jedynie strop światła, który unosił piasek ze szczytu Hakobe ku górze. Wyglądało to jak jakiś teleport, tak jak w ilustrowanych książkach o ufo porywającym niegrzeczne dzieci. Tyle, że tym razem działo się to naprawdę. Nie powinniście tutaj za długo siedzieć, ponieważ robiło się już zimno i mogliście przemarznąć. Wiedzieliście również, że po wejściu w snop światła przedostaniecie się do celu waszej wędrówki, gdzie rozegra się decydująca walka. Czy w tak nielicznej grupie byliście jednak na nią gotowi? Decyzję pozostawiam wam. Od tej pory osoby, które zakończyły swoje stoki mogą udać się teleportem na latającą wyspę - Atlantydę. Niech jednak najpierw napiszą w tym temacie jak wchodzą w snop światła.

Mężczyzna westchnął. Czy był bowiem jakiś większy sens w dalszej dyskusji na ten temat? Znał swoją siłę, a zdolności Chain oszacował w tamtej jaskini. Jednakże był na tyle inteligentny, by nie wdawać się w dalsze dysputy z wróżką. Wszak kobiety i policjanta ponoć nikt nigdy nie przekonał, więc czy był sens w próbowaniu zrobienia tego teraz? Spoglądał na dziewczynę spokojnie, nawet nie zmieniając wyrazu twarzy. W skupieniu słuchał jej słów dotyczących mieczy i jedynie westchnął... znowu. Może to nawyk a nie załamanie?
-Jeden miecz ma większą siłę. zwłaszcza z odpowiednio długą rękojeścią. Dwa miecze dają większe pole manewrów do ataku, zaś tarcza daje ogromne zdolności defensywne, kosztem mobilności. Kwestia tego, co wolisz. - powiedział spokojnie, po czym wskazał na swoje ostrze, które z pewnością było porządnie wykonaną, misterną robotą, pewnie i sporo wartą, ale czy to było istotne? -Ja wolę jeden miecz. - krótko skomentował, patrząc na Chain, po czym dodał -Jeśli chcesz to możesz do północy gdzieś w pobliżu poćwiczyć. Powiem ci co robisz źle, a co gorzej. - zaproponował beznamiętnym tonem, mimo wszystko nie spuszczając wzroku z Chain.

Chain chyba się nawet trochę ucieszyła, że w końcu znalazła jakiś temat z Escanorem.
To była tak ogromna satysfakcja, kiedy w końcu było można zmusić typa do gadania. Oczywiście starała się po sobie nic nie pokazać, ale minimalny uśmiech sam wysunął się na twarz.
-Nie mam wystarczająco siły, by zadawać silne ciosy dwu ręcznym czy półtora ręcznym mieczem... Dlatego stawiam na zręczność i szybkość, by zdążyć przed przeciwnikiem, zamiast go złamać. Lekkie, jednoręczne miecze z dodatkową... opcją są dla mnie najlepsze-[b]
Taka chyba była nawet prawda... Siły nie miała... jeszcze. Kiedyś w końcu, za pomocą swojej magii sprawi, że będzie miała wystarczająco siły, by walczyć mieczem dwuręcznym przez trzy dni i jeszcze trzymając na barana dziesięciu Escanorów.
-To chyba najlepszy pomysł... Swoją drogą... dzięki-
Chain wyszła na dwór i zajęła wyznaczone przez mężczyznę miejsce... Znalazła je za domkiem... Miejsce było dobrze osłonięte drzewami i krzakami, tworzyły swoiste pomieszczenie, dzięki czemu nie było tutaj zbyt wiele śniegu...
Chain westchnęła, wyciągnęła jedną szablę i zaczęła... Nie bardzo wiedziała jak ma walczyć z niczym, więc robiła wyuczone sekwencje.
Wypad, pchnięcie, blok, odskok,
Wypad, zza głowy, blok, odskok,
Wypad, pchnięcie, blok, odskok...
I tak dziewczyna powtarzała zapamiętane kroki, licząc, że Escanor poprawi to, co było w jej technice źle...

Dziewczyna była zadowolona z sukcesu, a Escanor na jej inne słowa jedynie wydał z siebie jakiś pomruk. Cóż... przynajmniej nie westchnął. Wyszli na dwór. Miejsce było rzeczywiście w miarę dobre, nie licząc i tak chłodu tego miejsca. Dziewczyna wyjęła miecz i zastanawiała się jak zacząć, aż w końcu spróbowała zrobić wypad... próbowała, gdyż po chwili tuż przed nią znalazł się Escanor wykonując wznoszące cięcie od jej prawego uda, chcąc najpewniej ją zaatakować. Dziewczyna jakoś zablokowała silne uderzenie, a następnie odskoczyła do tyłu.
-Musisz być gotowa na atak z każdej strony. - powiedział mężczyzna prostując się, nawet nie starając się utrzymać jakiejś gardy. Ostrze jego miecza spokojnie było skierowane w dół, pod kątem. Zupełnie, jakby trzymał je od niechcenia. -Spróbuj mnie zranić. - skomentował na spokojnie, po czym obrócił się już frontalnie do Chain i ruszył powolnym krokiem w jej stronę, z mieczem nadal niedbale skierowanym w śnieg.

Dziewczyna wyszła na dwór, z zadowoleniem stwierdzając, że Escanor idzie za nią.
W pewnej chwili Chain pomyślała, że mężczyzna po prostu znalazł jej zajęcie, co by wyszła z domku i dała mu spokój. Ale on najwyraźniej chciał Białowłosą Wróżkę sprawdzić czy potrenować.
Może Escanor miał nadzieję, że Chain następnym razem, jak przyjdzie im się przypadkowo spotkać, da sobie radę sama, a nie będzie wymagała pomocy, jak ostatnio w jaskiniach.
Kiedy tylko Chain rozpoczęła wyuczoną sekwencję, bardziej wyczuła niż zobaczyła, że zbliża się atak. Zablokowała cięcie, choć dość niezdarnie, zaskoczona zachowaniem Escanora.
-Mógłbyś przynajmniej wspomnieć, że chcesz potrenować ze mną...-
Udając naburmuszenie odpowiedziała Chain. Mimo wszystko cieszyła się, że będzie trenowała z Escanorem. To o wiele lepsze niż walka na sucho... Dlatego na twarz Białowłosej wyszedł mały uśmiech.
Miała dość jasne polecenie. Dziewczyna musiała spróbować zranić wysokiego mężczyznę. Czuła jednak, że nie będzie to proste zadanie. Mimo niedbałej pozycji, Escanor atakował i wykonywał ruchy błyskawicznie.

Trzymał miecz skierowany w dół i zbliżał się do Wróżki. Chain przez chwilę się wahała, czy też ma ruszyć ku niemu, ale przyjęła pozycję standardową i ze swoją szablą ruszyła naprzód. Nie trzymała jej jednak uniesionej ku górze, jak nakazywała pozycja startowa. Trzymała miecz podobnie jak Escanor, tylko trochę wyżej. Tak, by w razie ataku, odpowiedzieć przeciwstawnym ruchem...
Ale to Wróżka miała próbować zranić Escanora. Musiała więc poza obroną też się bronić.
Podchodząc do mężczyzny, wykonała szybkie, po czym wykonała cięcie z obrotu ze strony, w którą odbił jej miecz przeciwnik. Wiedziała, że odkrywa się co nieco przed Escanorem, ale liczyła na to, że będzie jeszcze zajęty parowaniem jej pchnięcia.

Escanor nic nie mówił, spoglądając po prostu na dziewczynę, która próbowała go chyba naśladować. Mimo wszystko, pozwolił jej na pierwszy atak. Tylko pierwszy. Zbił bowiem jej miecz tak, że minął jego ciało o centymetry, samemu gwałtownie skracając dystans. Łokieć jego prawej ręki, w której to dzierżył miecz był zaledwie 20 centymetrów od samej Chain, wszak zbił atak na lewo. Następnie zaś po prostu uderzył prawym przedramieniem, a raczej będąc dokładniejszym, przepchał nim Chain za szyję na tyle szybko, że nawet nie zorientowała się, kiedy to poleciała na ziemię, na lewym boku, jakieś dwa metry od Escanora.
-Nigdy nie opuszczaj tak gardy, nie wiedząc kim jest twój przeciwnik. - mruknął spokojnie stojąc wyprostowany, nadal w dość bezładnej pozycji. Ot, byle sobie postać z mieczem nawet nie ułożonym w gardzie.

Chain wyraźnie się zdenerwowała. Wylądowała na tyłku w zaspie śniegu. Spojrzała na Escanora z wyrzutem, ale zacisnęła zęby. To jest trening. Ma okazję poćwiczyć z kimś kto ma więcej wiedzy na temat szermierki i nie zamierzała odpuścić czy się skarżyć.
Wstała na równe nogi i wyciągnęła rapier. Teraz trzymała dwa ostrza.
-Mówiłam, że dopiero się uczę-
Bądź co bądź, Chain była wdzięczna za rady, więc pokiwała głową i tym razem ostrożniej ruszyła na Escanora.
Szablą w prawej ręce i rapierem w lewej wyprowadzała serię szybkich lekkich pchnięć. W razie możliwości, atak blokowała szablą, a rapierem dalej wykonywała pchnięcia. Jeśli zdarzyłby się atak Escanora, którego nie sposób było zablokować, Chain odskakiwała do tyłu, ale natychmiast napierała z powrotem, blokując cięcia szablą i starając się nie przyjmować ciężaru uderzenia a spychać go w bok.

Mężczyzna nie przejął się słowami Chain. Poczekał aż ta wstanie i przygotuje się do kolejnego natarcia. Spokojnie trzymając swoje ostrze przed sobą zbijał na boki pchnięcia, jakby od niechcenia, jednocześnie komentując:
-Pchnięcie dopiero mocne i głębokie zadaje prawdziwie potężne i druzgocące obrażenia. Dlatego pomaga trzymać na dystans przeciwnika. - powiedział raczej coś oczywistego, po czym... gwałtownym i szybkim ruchem niemalże jednocześnie zbił obie bronie wróżki na boki robiąc sobie miejsce na własne pchnięcie. Dziewczyna to widziała, również to, że wystarczyłby mu ułamek sekundy, by jego miecz wszedł między piersi Chain. Nie zrobił tego jednak, tylko szybkim wykrokiem znalazł się tuż przy jej ciele, a następnie lewą ręką pchnął ją w brzuch. Było to o dziwo dość delikatnie odczuwalne, pod względem bólu, ale pod względem odlecenia na jakieś trzy metry to już bardziej. Mimo wszystko, dziewczyna się utrzymała. -Różnorodność natarcia, zmiana stylu, zaskoczenie i dywersja. Tym się wygrywa. Nie powtarzalnym schematem. - dodał po chwili dość beznamiętnie.

Chain znowu lekko się nachmurzyła... Jak miała walczyć z tym wielkim klocem?
Uderzenie lekko zaparło jej dech w płucach. Nie było silne, ale dość mocno ją odrzuciło.
-Jak mam wykonywać skuteczne cięcia, skoro jesteś ode mnie większy i potężniejszy. Jedynym sposobem jest przebicie twojej osłony szybkim pchnięciem-
Chain westchnęła... Postanowiła zastosować się do rad Escanora i tym razem zastosować różne ataki.
Przywołała w myślach treningi pod okiem Mistrza Lutela. Stanęła ponownie naprzeciwko Escanora i tym razem zdecydowanym krokiem ruszyła naprzód. Używała tylko szabli. Rapier schowała wcześniej do pochwy. Sekwencje Mistrza Lutela dotyczyły tylko jednego miecza. Dodanie dodatkowych zachwiałoby rytmem, a jeszcze nie ćwiczyła walki dwoma mieczami.
Ruszyła prosto i zdecydowanie. Chciała być szybko i śmiercionośna. Nieświadomie udało się jej użyć na sobie Aura Velocità. Szybkość wzrosła dwukrotnie.
Zaczęła od pchnięcia, by Escanor nadal myślał, że nie chce robić nic innego.
Drugie pchnięcie.
Teraz, szybkim, płynnym ruchem, Chain rozpoczęła Sekwencję Piątą
Cios z boku! Z lewej! Z prawej! Z lewej zza głowy!
Kolej na Sekwencję Trzecią
Pchnięcie! Pchnięcie! Krok w tył! Zasłona! Z lewej! Z prawej zza głowy! Cięcie z boku!
Przejście na Sekwencję Piątą
Pchnięcie! Cioś z boku! Z lewej! Z prawej! Z lewej zza głowy!
Chain nie będzie wiecznie zbierać batów. Robiła to najszybciej jak potrafiła.

Mężczyzna nie przejął się słowami dziewczyny. Nie planował się z nią kłócić. Albo dostosuje się do jego rad, albo po prostu będzie cały czas dostawała. Dla niego to było prosto, gdy wskazywał po prostu błędy w jej rozumowaniu bądź działaniu... a przynajmniej to, co on sam za takowe uważał. Tak czy inaczej dziewczyna zaatakowała, używając gdzieś w podświadomości jednego ze swoich zaklęć. Ruszyła szybko na Escanora, który... delikatnie się uśmiechnął. O dziwo, nadal bez trudu nadążał i blokował ataki dziewczyny, ale przynajmniej nie planował jej na razie jakoś atakować. I tak sobie bojowali i bojowali, acz w pewnym momencie mężczyzna, który do tego czasu powolutku się wycofywał... po prostu stanął. Stanął i dalej blokował, na swój sposób zmuszając dziewczynę do zatrzymania dalszego natarcia ciałem i walce praktycznie w miejscu. Dziewczyna atakowała, a mężczyzna średnio się tym przejmował, po prostu blokując i stojąc w miejscu. I na jego twarz ponownie wróciła obojętność, gdy przyglądał się poczynaniom Chain.

Chain oczekiwała odpowiedzi ale chyba się jej nie doczeka. Musiała sama próbować i czekać na rady. Zadane pytania zwyczajnie pozostawały bez odpowiedzi...

Białowłosa nacierała i nacierała. Powoli brakło jej tchu. Podwójna szybkość zużywała podwójne ilości siły. Na jej czole pojawiły się pierwsze oznaki potu. Ale nie poddawała się. Parła dalej jak mogła. Nie chciała odstąpić tym razem.
Sekwencja pierwsza
Z lewej! Z prawej! Z lewej zza głowy! Z prawej od dołu! Pchnięcie!
Ponownie nieświadomie użyła magii. Tym razem nawet nie poczuła jak zaczęła wzmacniać się Aura Forze. Być może dlatego, że właśnie sił zaczynało jej brakować a może dlatego, że postanowiła za wszelką cenę ruszyć Escanora z miejsca.
Sekwencja Trzecia
Pchnięcie! Pchnięcie! Krok w tył! Z lewej! Z prawej zza głowy! Cięcie z boku!
Dodatkowo w swoje sekwencje wplatała zasłony. Chain wiedziała już, że Escanor w każdej chwili może zaatakować, zmieniając swoją statyczną pozycję. Nauczyła się już, by zawsze być gotowa na wszystko. Różnorodność natarcia, zmiana stylu, zaskoczenie i dywersja.
Tak jak mówił Escanor. Nie do końca wiedziała w jaki sposób zastosować dywersję, ale niemniej, była na nią gotowa.

Escanor nawet nie drgnął, gdy dziewczyna zwiększyła swoją siłę. A siła z szybkością większość przeciwników znacząco demotywuje i zwykle winien doprowadzić do zwycięstwa dziewczyny. Ale mężczyzna nie wyglądał na zaskoczonego. Nadal trwał w miejscu i tylko przyjmował na siebie ataki, sprawnie zbijając każdy z nich. Jego twarz nie wyrażała emocji. W pewnym jednak momencie, wykonał szybkie pchnięcie. Dziewczyna odruchowo cofnęła się krok do tyłu, coby nie zostać dźgniętą, ale wtedy szybkim ruchem nadgarstka zablokował jej broń do ucieczki, a potężnym szarpnięciem wyrwał ją jej z dłoni tak, że wbiła się w śnieg na polanie obok nogi Escanora.
-No... powoli, powoli. - stwierdził z lekkim westchnięciem mężczyzna prostując się te półtora kroku od Chain i luźno trzymając miecz z boku.

Chain atakowała w szale bitewnym, kiedy nagle wszystko się skończyło. Szpada wypadła jej z ręki, a raczej została z niej wyrwana.
Przestała atakować, bo i nie miała czym.
Za to zmęczenie wywołane nieświadomym użyciem magii nagle się zdwoiło.
Białowłosa ciężko dyszała a na czole pojawiły się pierwsze krople potu.
A-ale jak to? Idolki się przecież nie pocą! Jak to możliwe, to na pewno stopione bryłki śniegu, które spadły z drzew...
Dziewczyna westchnęła i odetchnęła z ulgą. To na pewno śnieżynki. Ona się przecież nie poci.
Nagle jednak Chain wróciła do obecnej sytuacji. Spojrzała na Escanora z wyrzutem
-Hej, co to miało być? Nie powinieneś od tak móc wytrącić mi broni z ręki!-
Czułą jednak pewnego rodzaju dumę. Słowa Escanora były chyba pochwałą. W końcu atakowała dłużej, szybciej i mocniej niż wcześniej. I nie dostałą nagany, jak ostatnie kilka razy... Pomimo pewnego rodzaju rozczarowania, że nie trwało to dłużej, uśmiechnęła się, bo chyba w końcu jej wyszło. A fakt, że została rozbrojona w tak szybki sposób tylko dowodził, jak wytrawnym szermierzem jest Escanor. A teraz ją trenował. Może się jeszcze wiele od niej nauczyć. Szkoda tylko, że zapewne będzie to jedyna taka okazja. Chain wątpiła, żeby drugi raz mogła odnaleźć Escanora. Ale odnalezienie go, to jedna sprawa. Musiał jeszcze zechcieć ją ćwiczyć...

Mężczyzna stał i westchnął.
-Chciwość. - jakby od niechcenia, po czym wskazał na dziewczynę mieczem, tak, że ten zatrzymał się kilka centymetrów od niej -W walce takie pytanie byłoby twoim ostatnim. Albo próbujesz odzyskać szablę, albo próbujesz walczyć rapierem. - dodał spokojnie, uważnie spoglądając na nią swoimi głębokimi, czarnymi oczami. Czekał... cierpliwie czekał nawet nie drgając, gdy delikatny wiatr zmusił te dwa niesforne kosmyki jego białych włosów, do delikatnego uniesienia się na nim. Spoglądał niewzruszony, wyglądał niemalże jak rzeźba, na którą założono ubrania i jakąś perukę, gdyż tylko one zdawały się ulegać wpływom ruchu powietrza.

Chain wzruszyła ramionami na wytłumaczenie Escanora... Chciwość... szkoda, że nic jej to nie mówiło...
Co zaś do kolejnych słów, Chain zmarszczyła brwi i wymamrotała...
-W walce byłabym martwa już ze trzy razy...-
Powoli czuła męczący wpływ spowodowany użyciem magii wspomagającej. Jeszcze nie było najgorzej, tym bardziej, że zaklęcia wydawały się jeszcze działać, ale upływu magii nie można było powstrzymać.
Chain wydawała się zdziwiona. Nie wiedziała, że jest w stanie nieświadomie używać magii... A tym razem najwyraźniej się to stało.
Białowłosa jednak stanęła na przeciwko Escanora w pozycji startowej i wystrzeliła do przodu jak strzała, rapier układając jak do pchnięcia.
Kiedy jednak była z półtora metra od niego, nadal biegnąć, przelała do rapiera odpowiednią ilość energii magicznej, by wydłużyć go o pół metra. Escanor powinien mieć nie lada problem z blokiem czegoś takiego.
Ale zapewne mu się uda... Chain chciała tylko odzyskać szablę a korzystając z zamieszania, jakie z pewnością wywoła wydłużenie się ostrza, dziewczyna drugą dłonią zdoła schwytać szablę...
Po ataku odskakuje do tyłu, po czym ponownie wyskakuje w kierunku Escanora, tym razem stosując na przemian cięcia rapierem i szablą.
Cięcia z góry! Cięcia z dołu! Pchnięcie! Cięcia z boków! Pchnięcie! Cięcia z góry!
Chain przykładała się do każdego ataku, każdy z nich starała się wymierzyć idealnie, każdy z nich miał za zadanie zmusić Escanora do akcji. Niech w końcu pokaże jej, że nie ma z nim szans. Zwyczajnie, Chain była powoli sfrustrowana. Escanor nie ruszał się z miejsca, a i nie wydawał się nawet troszeczkę zmęczony, podczas gdy Białowłosa powoli opadała z sił...

Mężczyzna wyglądał na niewzruszonego słowami Chain. Spokojnie stał, gdy ta przypuściła szarże. Ustawił ostrze do zbicia jej rapieru, gdy nagle zmuszony został do uniku. Uśmiechnął się mimo wszystko na to.
-O to chodzi. - mruknął, gdy ostrze minęło jego ciało o milimetry, a następnie zaczął blokować kolejny szturm wróżki na siebie. Stał w miejscu, a jego twarz znów przybrała obojętny wyraz. Ale wtedy też Chain wyczuła coś dziwnego. Jakąś tajemniczą... morderczą aurę. Od Escanora. Ale wraz z nią... przestała odczuwać zmęczenie. W sumie, to czuła się dobrze. Nawet można by powiedzieć, że wypoczęta.