Północne wejście do slumsów

Ten chodzący waleń zaczynał go irytować. Darł się głośniej, niż jakaś baba na targu. Fem nabierał ochoty, aby wbić jej sztylet w gardło. Ale powstrzymał się, westchnął tylko i ruszył gdzie mu kazano. Nie widzieć dlaczego, ale czuł się jak na jakimś festiwalu. Wszędzie kolejki, czekali za swoją turą i w ogóle. Fem zapalił papierosa, zaciągnął się porządnie i wypuścił chmurkę dymu, która rozwiała się w pomieszczeniu. Zaczynały się pierwsze walki. Darksworth starał się wyłapać cokolwiek z ruchów dziewczyny, ale pomimo jego dobrej percepcji, nie był w stanie zobaczyć za dużo. Walczyła chyba igłami, albo czymś takim. Poruszała się naprawdę szybko... Fem zmarszczył brwi. W razie czego miał do tego zaklęcia, ale chciał to wszystko wygrać jak najszybciej i najłatwiej. Spojrzał na tablicę. Miał walczyć z jakąś Clarisa. Kiedy weszła na arenę, Fem nie wytrzymał i prychnął. Dość głośno. Pełne opancerzenie, tarcza i topór. Przeciwko jego... ubraniom i katanie. Pokręcił głową, uśmiechając się pod nosem. Wchodząc na arenę, zaczął zdejmować płaszcz. Nie dobywał katany, bo nie miał takiego zamiaru. Trzymał płaszcz w lewej ręce, prawą zaś sięgnął po sztylet. Na początku miał zamiar wziąć ją na szybkość. Jej zbroja powinna ograniczać ruchy i spowalniać ją, podczas gdy Fem nie miał na sobie praktycznie niczego, co mogło mu przeszkodzić. Wypuścił przez usta chmurę dymu, po czym przy pomocy PWM uformował ją w kształcie serduszka i wysłał ją w kierunku Clarisy. Hue. I czekał na rozpoczęcie walki. Wiedział bowiem, jak ją załatwić.

/// Odpis po miesiącu :D

Fem westchnął ciężko. Nie no, naprawdę, kto tak ubiera się na turniej? Pełne opancerzenie, w dodatku pod spodem kolczuga. Zaczął się nawet zastanawiać, jak wyglądać musiało ciało tej kobiety, skoro była na tyle silna. Muskuł na muskule na muskule? Sterydy na śniadanie?... Westchnął. Żal mu było takich ludzi. Napewno będzie bardzo wolna, aby Fem da radę ją zranić? Wątpił. Ale przynajmniej mógł spróbować. Nie miał zamiaru czekać na jej ruch, bo mogli by tak stać do usranej śmierci. Fem zaszarżował na nią. Trzymał sztylet płasko, tak, że ostrze znajdował się przy nadgarstku. Gdy tylko znalazł się blisko niej, zamachnął się prawą ręką, ale tylko po to, aby przerwać atak i odskoczyć. Miał zamiar zobaczyć czas jej reakcji. Jeśli ta spróbował go ciąć toporem, stara się go po prostu uniknąć, lub ewentualnie zablokować ostrze sztyletem, a potem odskoczyć wykorzystując przyjęty impet topora do odbicia się. Następnie biegnie półkolem od jej prawej strony i wykonuje markowane pchnięcie prawą ręką, tylko po to, aby obrócić się i zamachnąć się na nią płaszczem. Celuje w jej głowę, konkretnie chce zaczepić ubranie na jej hełmie. Wtedy nurkuje pod jej ramieniem, aby znaleźć się pod za nią i stara się złapać ją za hełm i pociągnąć do tyłu, a następnie podcina jej gardło za pomocą sztyletu. Jeśli zaś plan nie wypali i ta jakoś zablokuje "atak" ubraniem, wtedy Fem również stara się dostać się za nią i pchnąć ją z całej siły w jakieś nieosłonięte zbroją miejsce. Wtedy odskakuje. Jeśli zaś kobieta po pierwszej próbuje szybkości okazała się zbyt wielki orzechem do zgryzienia, wtedy Fem ryzykuje z bezpośredniej potyczki i na razie również kręci się w koło niej i czeka na jej atak. Jeśli ten nadejdzie, wtedy stara się unikać jej ataków, blokować tylko w ostateczności. Cały czas uważa również na jej tarcze, nie tylko topór.

MG

Pheamowi udało się wygrać. Wygrać wszystko. Aż w końcu na samym końcu, tegoż dziwnego zadania, w jego dłonie wpadł jego miecz, dzierżony przez jakiegoś gbura. W ten oto sposób Pheam odzyskał to po co tutaj przyszedł i zadowolony z własnych osiągnięć mógł opuścić to okropne miejsce, udając się w jakiejś fajniejsze. O ile chciał, bo rzecz jasna kto tam wie tych Darksworthów. W każdym razie zadanie mógł uznać za wykonane. No i odzyskał miecz, a to już w ogóle dobrze.

+20 PD, Onikiri

Koniec misji