Irie Takao

Wygląd:
”- Widziałem go tylko dwa razy i dalej nie wiem jakim cudem uszedłem z życiem. Pamiętam jakby to było wczoraj…[…] Jego twarz zmieniła się znacznie po tych pięciu latach. Wyglądała bardziej spokojnie i grzecznie. Zapewne każdy, kto widział go po raz pierwszy od razu stwierdzał, że był przyjemnym i dobrym mężczyzną, którego ciepły uśmiech oznacza chęć niesienia pomocy. Ten drań jednak doskonale się ze wszystkim krył. Nawet, jeśli jego lico nieco złagodniało, to w błękitnych, czy też szarych oczach dalej płonęła żądza krwi, której nikt nigdy nie zdoła ugasić. Ci głupcy nie zdawali sobie nawet sprawy, z jakim człowiekiem rozmawiają. Nie, przepraszam… Tej osoby nie można nawet klasyfikować jako istotę ludzką.[…]Kruczoczarne włosy spięte w kitę opadały na jego plecy, jednak dwa niesforne kosmyki padały na jego twarz. Nigdy jednak nie widziałem, by się nimi przejmował. A może po prostu nie miałem na to czasu? Miał wtedy na sobie biały, elegancki garnitur, wraz z płaszczem tego samego koloru, co naprawdę wyglądało genialnie, kiedy przybrał ten swój opiekuńczy i miły wyraz twarzy. Aż chciało się podejść i porozmawiać. W dodatku ten kapelusz. Wyglądał jak jakaś ważna osobistość, która chciała z nami coś ustalić. Spod lekko fioletowej kamizelki wyłaniał się purpurowy krawat, który miał jeszcze bardziej podkreślić ten jego chory styl. Dlaczego chory? On nie pasował zupełnie do jego charakteru, ale o tym za chwilę. […] Do tej chwili widzę ten jego wyraz twarzy, kiedy przeskakiwał nad martwymi ciałami. Szeroki uśmiech, iskry radości w jego oczach. Ten człowiek to szaleniec. Pamiętaj, jeśli spotkasz kogoś o podobnej budowie ciała… Uciekaj, nie patrz na nic, ani na nikogo, tylko uciekaj…A jeśli dalej nie będziesz pewny, czy patrzysz na właściwą osobę, to dopatruj się dwóch tatuaży na wewnętrznych częściach jego dłoni… ”Popatrz tutaj.

Fragmenty zasłyszanej rozmowy z 19 stycznia X798.

Charakter:
„- Teraz mogę wspomnieć coś o jego charakterze. W końcu spotkałem go już dwa razy, prawda? Muszę przyznać, że te sytuacje, w których stanąłem z nim twarzą w twarz, były najgorsze w moim życiu. Do dzisiaj mam koszmary. Ta osoba nie zna żadnych wartości, nie mówiąc już o sumieniu, którego na pewno nie posiada. Widząc, jak bez skrupułów mordował kobiety, dzieci i mężczyzn, którzy starali się ich obronić, nie mam wątpliwości, że to jakiś demon siedzi w jego ciele. Błagania? Dla niego to była melodia, tak to właśnie nazwał. Na własne oczy widziałem, jak człowiek, który prosił go o zostawienie córki został wyśmiany. Nie mówiąc już o tym, że najpierw to właśnie ją uśmiercił, by całkowicie złamać jej ojca. To sadysta i szaleniec, który nie zna litości. Gdybyś widział ten jego szaleńczy uśmiech, to oblizywanie warg za każdym razem, gdy kolejna osoba padła na ziemię skąpana we własnej krwi. Nie wiem, jakim cudem udało mi się to wszystko przeżyć. Zdaję sobie jednak sprawę z jednej, bardzo ważnej rzeczy. Ten mag jest geniuszem, jeśli chodzi o ukrywanie swoich zapędów. Kiedyś taki nie był, jednak za drugim razem, wydawał się być spokojniejszy i bardziej miły. Nie daj się jednak zwieść, bo to tylko pozory, maska, którą założył. Dzięki temu może bez problemu poruszać się w społeczeństwie i wykonywać swoje zadania. […] Chyba właśnie zdałem sobie sprawę, dlaczego udało mi się przetrwać te dwa spotkania. „Kto żyje ten wygrywa.”, tak mi powiedział. Nie wiem, dlaczego teraz mi to przyszło do głowy, jednak brzmiało to jak jego motto. Może właśnie o to mu chodziło? Bym mógł to wszystko komuś opowiedzieć… Nie wiem…

Fragmenty zasłyszanej rozmowy z 19 stycznia X798.

Historia:
„Tak jak już wcześniej wspomniałem, nie udało się znaleźć żadnej wzmianki o wczesnym dzieciństwie tego mężczyzny. We wsiach, wioskach, ani też w miastach nikt nie kojarzył osoby z taką aparycją. Zatem skąd on się wziął? Na to pytanie niestety nie znamy odpowiedzi, jednak wiemy, że w wieku piętnastu lat, trafił do niewoli. Nie jest tajemnicą, że w całym Fiore poukrywane są większe bandy różnego rodzaju złoczyńców. Ludzie po prostu nie lubią o tym wspominać. Bo skoro do tej pory nic im się złego nie przytrafiło, to ta sprawa ich nie dotyczy, prawda? . Właśnie do jednej z takich „organizacji” trafił Krawiec. Muszę was przeprosić moi drodzy czytelnicy, ponieważ nie udało mi się zebrać zbyt dużej ilości informacji, dotyczących tego okresu w jego życiu. Tak czy inaczej pewne jest, że przechodził tam męki. Póki nie został zauważony jego potencjał, był zwykłym sługusem i robotnikiem, którego każdy z wyżej postawionych osób mógł zlać do nieprzytomności. Nie ukrywam, że nawet u mnie budzi się współczucie, kiedy myślę, przez co on musiał tam przechodzić. Nie zmienia to jednak faktu, że w którymś momencie życia, został wytrenowany i przygotowany do wykonywania niezbyt przyjemnych zadań. Jego umiejętności pozwalały mu na bardzo szybkie zabójstwa, w których najwyraźniej się lubował. Nic dziwnego, skoro w tak młodym wieku, poddany został takim torturom. Z informacji o jego ofiarach można wyciągnąć tylko imię i nazwisko. Żadne organy ścigania nie chciały zdradzać żadnych tajemnic dotyczących śledztwa, które w tym momencie chyba zostało umorzone, ze względu na brak jakichkolwiek wskazówek. Z tego okresu pochodzi tylko kilka zdjęć, a jedno z nich udało mi się zdobyć, więc zamieszczam je niżej:”

***

„Zapytacie pewnie skąd wiadomo było, że zabijał właśnie on. Człowiek, z którym rozmawiałem na temat Krawca zdołał mi powiedzieć o nim bardzo dużo, ale o tym za chwilę. Otóż ten mężczyzna zdał mi relację z morderstwa, które widział na własne oczy. Nie opiszę tego w całości, bo pewnie moja książka nie zostanie wydana, jednak zdradzę wam, że ofiary nie pozostawały w całości, a samo zabójstwo należało do bardzo brutalnych. Bohater tego wszystkiego, był okrutnikiem, który z tego, co słyszałem, odczuwał niesamowitą radość przy uśmiercaniu przeciwników i nie wahał się przy żadnym ze swoich zadań.
Jak dobrze wiecie, nie łatwo złapać organizacje przestępcze, bowiem zwykle wiedzą, kiedy służby trafiają na ich trop. To jest właśnie w tym wszystkim najciekawsze, ponieważ banda, do której należał czarnowłosy zabójca została wybita. Policja mogła jedynie posprzątać zwłoki. Nie przeżył żaden człowiek. Normalnie, uciekliby gdzieś i znaleźli nową kryjówkę, ale wszystko wskazywało na to, że Krawiec zemścił się za wszystko, co tamci mu zrobili i wyrżną dosłownie każdego. Istnieją też jednak plotki, że żądza krwi tego człowieka, przejęła w pełni jego ciało i dokonał tego czynu dla zabawy. Nikt nie wiedział, gdzie po tym wszystkim zniknął sprawca, ale jedno jest pewne. Wrócił na miejsce jednego ze swoich morderstw, a mój informator, stanął z nim twarzą w twarz i dzięki temu znamy jego imię, nazwisko, oraz wygląd, co pozwoli odnaleźć człowieka, o...”

***

- Cóż za bałagan. Nigdy bym się nie spodziewał, że po tych dwóch latach, on znowu uderzy – poważny, męski głos rozszedł się po pokoju. Stał w nim wysoki mężczyzna, który przytrzymywał przy twarzy śnieżnobiałą chusteczkę. Rozglądał się, jakby szukając jakiś poszlak, jednak ciężko było cokolwiek zauważyć w tym maźniętym szkarłatem pomieszczeniu. Kilka metrów od jego stóp leżało rozczłonkowane ciało jakiegoś człowieka, którego płci nie dało się określić z powodu jego aktualnego stanu. W pewnej chwili jedne z drzwi otworzyły się gwałtownie, a do pokoju wszedł kolejny z policjantów.
- To… To jest powód! – wysapał i podał swojemu koledze spięty sznureczkiem plik kartek. Czarnowłosy spojrzał najpierw na podwładnego, a następnie na tę imitację książki. Dopiero, gdy przeczytał fragment jej zawartości, wszystko stało się jasne…

***

W barze o nazwie „Diabełek” przesiadywał właśnie dobrze zbudowany, wysoki mężczyzna, który najwyraźniej był bardzo zaczytany w jakiejś książce. Wyglądał bardzo spokojnie, a biały garnitur, który na sobie nosił, sprawiał wrażenie, że ten osobnik zrobił sobie jakąś przerwę w wędrówce na jakieś spotkanie. Na stoliku stała szklaneczka z alkoholem, a obok niej leżał kapelusz.
- Krawiec, co? Całe szczęście, że ten biedny pisarz, nie napisał nic więcej. Jeszcze ktoś uwierzyłby w jakąś bzdurę i zrobiłoby się wtedy problematycznie.- powiedział cicho, sam do siebie, a na jego twarzy, pojawił się delikatny uśmiech.


Rodzaj Magii:
Ciężko nazwać magię tego człowieka. Czy ma jakiś żywioł, do którego można by było ją przypisać? Raczej nie. Jest to po prostu odzwierciedlenie i ukształtowanie magii w taki sposób, by dawała mężczyźnie jak najwięcej radości. A co może być lepsze, od dużej ilości krwi, krzyków, płaczu i przerażonych twarzy? Odpowiedź na to pytanie jest bardzo prosta. Nic. Dlatego zwie się ona: „Misemono”(pokaz/przedstawienie). Dlaczego coś o tak zwykłej nazwie, ma być krwawe i zabójcze? Ponieważ Takao formuje swoją magię w drobne nitki, którymi jest w stanie kierować za pomocą swojej woli. Chyba nie trzeba nic więcej mówić, prawda? Widok oplecionego w magiczne, cieniutkie sznureczki ciała, które pod wpływem nacisku i wibracji magicznych cząstek zostaje skręcone, rozerwane, pocięte. Nie sądzicie, że jest to bardzo widowiskowa śmierć? Nie martwcie się jednak! W końcu to ma być spektakl, więc nie zabraknie też przebrań i innych tworów, które z przyjemnością wezmą udział w zabawie. W końcu nie na darmo, Takao dostał ksywkę „Krawiec.

Pasywne Właściwości Magii
1. Po co nazywać podstawową rzecz, którą się wytwarza? Jaki jest w tym sens? Dlatego właśnie wytwarzanie przez Takao nici nie ma nazwy. Sama technika polega na ukształtowaniu magii w formie nici. Służą do tego kręgi na jego dłoniach, które pomagają mu w koncentracji na jednym punkcie, dzięki temu nie musi tworzyć własnych kręgów, chociaż w wypadku zniszczenia tatuaży, będzie musiał to zrobić. Powróćmy jednak do samych nici. Te zwykłe, podstawowe, nie mają zbyt dużej siły. Ich zasięg to pięć metrów, a cała struktura jest naprawdę bardzo krucha. Nie udźwignął człowieka, dlatego próba złapania nimi kogokolwiek jest naprawdę daremna. Co one mogą w takim razie? Uprzykrzyć życie, bowiem są podstawą do pozostałych zaklęć, w dodatku, gdy odpowiednio się nimi uderzy, przed rozbiciem, na pewno Cię skaleczą, jednak będzie to raczej drobne, zadrapano.

2. Shihai(władza): Skoro już udało nam się stworzyć nasze kochane zabaweczki, to może zacznijmy nimi poruszać według własnej woli i kontrolujmy ich grubość? Chyba nie chcemy, by nasz sznureczek poucinał nam palce, bo kto bałby się takiego maga, który nawet nad swoją własną magią nie potrafiłby zapanować? Dzięki tej właściwości, Takao jest w stanie pokierować swoje twory siłą woli, jak i palcami! Nie zapominajmy, że przy zbyt dużej odległości, umysł nie będzie już tak dobry.

3. Setsudan(odcięcie) – Bardzo prosta właściwość. Pozwala odczepić niepotrzebne nitki, które zostały zużyte na cele niektórych zaklęć. Taki sznureczek znika prawie natychmiast, z powodu odcięcia się od źródła magii.

Zaklęcia:

D:
- Splecenie – Takao jest w stanie spleść stworzone wcześniej nici, które w ten sposób przyjmą kształt grubszej liny, dzięki której mężczyzna będzie sobie w stanie wspiąć się na dany element otoczenia, który oczywiście, nie przekroczy maksymalnej długości nici.

C:
-Haretsu(eksplozja) – Nasz Krawiec jest zabójcą, jednak nie aż takim skrytym. Uwielbia, gdy ofiara ginie jak najbardziej widowiskową śmiercią, a biorąc pod uwagę nazwę magii, nie obeszłoby się bez zaklęcia, które wysadzałoby wybraną część nitki. Przez wysłanie większego impulsu magicznego, dany fragment sznurka zostaje wysadzony na małej powierzchni, co da nam wspaniałą ranę.

-Hokyou(wzmocnienie) – Przydatne zaklęcia, które na 3 tury zwiększa wytrzymałość nitek. Nie pęknął one już tak łatwo, jak było to w przypadku ich poprzedniczek. Jeśli zwiększy się odpowiednio ich grubość, na pewno będą w stanie utrzymać człowieka, jednak w tym momencie, nie zadadzą żadnych obrażeń. Odwrotnie jest przy podstawowej grubości. Nawet, jeśli oponent zostanie chwycony, na przykład za jakąś kończynę, a następnie użytkownik pociągnie za swój twór, nitki na pewno się rozerwą, jednak pozostawią po sobie ślady w postaci głębokich nacięć, które nie będą w stanie zagrozić życiu, jednak na pewno będą rozpraszać.
(W skrócie: W zależności od grubości wytworzonej linki, zadamy obrażenia, bądź tylko chwycimy przeciwnika. W przypadku zadanych obrażeń MG decyduje o głębokości cięć, a nitki pękają.)

-Keisei(forma/kształt) – Nie na darmo Takao dostał przydomek „Krawiec”. Jest w stanie szybko splątać swoje nici w różne formy, które przydadzą się w walce. Oczywiście, nie jest to nic specjalnie zmyślnego, ponieważ często nie ma czasu, by wykonać coś wspaniałego. Ale każdemu przyda się w walce jakaś drobna tarcza, spleciona ze sznureczków łapka, która przedłuży nam zasięg ciosu. Nie zapominajmy jednak, że nasze kochane niteczki to nie kamień, więc oberwanie nieco zwiększoną pięścią nie tyle zgniecie nam kosteczki, co zada obrażenia cięte. Tak, nie zapominajmy, że to dalej tnie i fakt, że są w większym skupisku tego nie zmienia. Oczywiście, każdy Twór kosztuje MM, więc należy korzystać z tego bardzo rozsądnie.


B:
- Shindou(wibracje) – Jest to główne zaklęcie, które zostaje użyte, gdy Takao chce zadać jak najwięcej obrażeń, nie wysilając się przy tym zbytnio. Wprawia ono wszystkie cząstki magiczne w wibracje, co powoduje, że zwykłe nitki stają się tworem, którego nie można lekceważyć. Bardzo szybkie poruszanie się cząsteczek w różnych kierunkach pozwala łatwiej naciąć, a raczej rozerwać skórę przeciwnika, głęboko wżynając się w ciało. Wzmocnienie nici to przy tym dziecinna zabawa. Nawet, jeśli rozpadają się po uderzeniu, bądź chwyceniu kogoś, to na pewno pozostawią po sobie ciężko gojące się rany szarpane, na tyle głębokie, by sprawić przeciwnikowi sporo problemów. Ze względu na trudność w utrzymaniu zaklęcia, trwa ono 2 tury.

A:
- Brak.

S:
- Brak.

SS:
-Brak.

Wpleć w wygląd kolor oczu - bo widziałam, że o oczach jest, ale koloru pewna nie jestem (bo jak dla mnie żądza krwi to czerwień, ale głowy dać nie mogę). Jeśli to mój błąd to na pw mi napisz, gdzie dokładnie pisze.


Znalazłam parę błędów, ale nic strasznego. Ogólnie kp ładna i spx się czytało. Dałabym akcepta od razu, ale wolę mieć pewność co do oczu, więc...daj mi znać.

Poprawione. Była wzmianka o oczach, ale gdzieś mi się zgubił kolor. W tym zdaniu, byś nie musiała szukać:

Cytat :

Nawet, jeśli jego lico nieco złagodniało, to w błękitnych, czy też szarych oczach dalej płonęła żądza krwi, której nikt nigdy nie zdoła ugasić.

A jeśli chodzi o kolor i żądzę krwi, to nie muszą być czerwone. Inaczej nie byłoby zbyt wielu zabójców. XD Ale jak uznasz, że mają być tego koloru, to bez problemu zmienię.

Spx jest, więc akcept części opisowej. Resztę sprawdzi ktoś inny.

PWM:
1. 5 metrów, przypomina to bardziej sznurki, więc zbyt ciężkich obiektów nie uniosą więc wspinaczka za ich pomocą odpada, co najwyżej kubek sobie podniesiesz nie wstając z miejsca. W kontakcie z innym człowiekiem po prostu ulegną rozerwaniu

Zaklęcia:
2. Twardość żyłki
4. Opisz to zaklęcie lepiej, mało wiadomo o jego efekcie, prócz tego że zada obrażenia w przypadku przyjęcia na klatę

Poza tym zostało ci 5 PD do wykorzystania, nie musisz tego robić, tak tylko informuje.

PWM:
Poprawione.

Zaklęcia.
-Twardość żyłki- mam nadzieję, że teraz jest nieco lepiej opisana.
-Wydałem 5PD
- Ostatnie zaklęcie opisane lepiej. Po prostu miało znacząco zwiększyć możliwości tnące, skróciłem też czas działania, ponieważ stwierdziłem, że 3 to za dużo.

PWM - Niepoprawione

Wybacz, drobne niedopatrzenie. Teraz powinno być ok.

Akcept