Liczba postów : 28
Dołączył/a : 23/12/2012
 |  Temat: Aito Mikoto. Sob Gru 29 2012, 01:58 | |
| Imię:
Pseudonim:
Nazwisko:
Płeć:
Waga:
Wzrost:
Wiek:
Gildia:
Miejsce umieszczenia znaku gildii:
Klasa Maga:
Wygląd:
Mało, który mag jest dwumetrowym mięśniakiem o świecącym, naoliwionym, napakowanym brzuchu. On sam jest chudzinką, o długich niczym małe patyki, kościstych palcach. Jak nie trudno się domyślić bardziej przypomina kościotrupa w skórze niż wcześniej wspomnianego mięśniaka. Ów chudzinka ma włosy koloru ciemnego blond, podchodzący pod brąz, oraz zielonkawe oczyWszyscy magowie z Ferie znani są ze swoich nietypowych ubiorów oraz miliardem charakterystycznych elementów pokroju zaczarowanych pierścieni, zmieniających barwę naszyjników czy bransolet ze szczerego złota. On w porównaniu do wielu rówieśników woli ubrać się w szary, wyblakły, wciągnięty w materiałowe spodnie t-shirty oraz czarną, rozpiętą z niechlujnie ułożonym kołnierzykiem koszulę. Jego odkryte dłonie nie błyszczą różnymi szlachetnymi barwami a na szyi wisi jedynie pamiątka, której historii nie będziemy zgłębiać przeplatana czarnym rzemykiem. Jako młody gnojek pragnął buntu skąd pochodzi okrągły złoty kolczyk w górnej partii jego ucha. Od dawna myślał, by go usunąć, lecz przyzwyczaił się i przestał się nad tym zastanawiać. Z racji, iż nie należy do magów stojących z tyłu i naparzających ognistymi kulami, toteż jego obuwie musi być przystosowane do ciągłego biegania, szybkich zwrotów oraz uników. Nienawidzi sandałów. Czy to egipskich przeplatanych przez środkowy palec stopy czy to drewnianych. Niezależnie od pogody, choćby miało niezmiernie grzać jego buty zawsze mają grubą podwyższającą go falistą podeszwę z licznymi zagłębieniami tak by w najgorszym błocie mógł utrzymać równowagę. Z reguły pasują do aktualnej koszuli, a z racji iż jest ona czarna buty podobnie są czarne z szarymi zawiązanymi na wstążkę sznurówkami. Model ten wygląda nieco futurystycznie, przez co wyglądają jakby były na niego za duże. Bowiem starcza miejsca na stopy i wepchnięte nogawki a boki odstają tak jakby sznurówki były jedynie dla picu. Proszę się jednak nie dać zwieść pozorom, to tylko taka odpowiadająca Aito stylizacja.
Charakter:
Mówi się, że magia jaką włada człowiek idealnie odzwierciedla charakter. Nie do końca mogę się z tym zgodzić bowiem Aito jedynie w walce zachowuje się jak pająk, czekający w rogu na zły ruch oponenta wykorzystując jego odsłoniętą pozycję lub brak skupienia. Nie należy do osób wyjątkowo prostych, przeciętnych, przewidywalnych. Nigdy nie wiesz czy to co powiesz mając zamiar pochwalić nastolatka odbierze jako komplement, naśmiewanie się czy może nawet obrazę. Choć lubi rozmawiać z ludźmi wiele razy spotkał się z opinią, iż trudno z nim współżyć. Jest on typowym rodzajem samotnego kota, która z początku wydaje się być uroczy, specjalny i niesamowity lecz na dłuższą metę po prostu męczący. W swym życiu przeżył wiele niemiłych sytuacji, często spowodowanych jego specjalnymi uzdolnieniami. Nie czuje się przeciwnikiem magów, wie że są oni niczym rodzina której nigdy nie miał. Jednakże nie potrafi czuć się w ich obecności na tyle swobodnie by potrafić rozmawiać na temat płynącej w jego żyłach „destrukcji”. Rzadko kiedy fortuna pokazywała mu zielone światło, przez co stał się wyjątkowo czujny czasem nawet chytry. Nie wierzy w dobre serca ludzi, gdyż nigdy nie spotkał się z sytuacją w życiu by dano mu coś nie żądając zapłaty. Często lądował tam gdzie nie chciał, ani nie powinien a z racji na brak duchowej potrzeby wiary w bóstwo nie wmawiał sobie, iż tak powinno być. Narzekał, iż szczęście którego nigdy nie miał po raz kolejny daje mu się we znaki pokazując swoją drugą maskę- niefart czy niepowodzenie. Często w myślach nazywał, niektórych ludzi czy zwierzęta przyjaciółmi , nigdy jednak nie odważył się powiedzieć komuś o tym. Częściej narzekał tym osobą, że przyjaźń to głupia śpiewka samotnych osób i nie jest tak naprawdę nikomu potrzebna. Jak nie trudno się domyślić jeśli już przed kimś się otworzy trudno wydobyć z niego szczere odpowiedzi. Zawsze skrywał i będzie skrywał prawdę o sobie, a zgrywanie twardziela weszło mu po prostu w krew.
Historia:
Każdy gdzieś się wychował. Jedni, typowi ludzie z miasta, którzy zawsze mieli bliski kontakt z magią. Ich potencjał był łatwy do odkrycia. Dzieci w wieku pięciu lat wykazują zdolności czarodziejskie tworząc nieskomplikowane rozładowania energii o znikomych właściwościach czy trudnych do określenia kształtach. Są tacy mieszkańcy Magnolii, Hargeounu czy Hosenki, a ich największym problemem jest decyzja przyłączenia do Gildii lub podróżowania jako samotnik. Są też tacy, którzy decydują się aby przyłączyć do Policji Magicznej i chronić zwykłych mieszkańców przed złymi czarnoksiężnikami. Wydaje się niezłą opcją, jednak jesteście w stanie wyobrazić sobie Aito w mundurze państwowym? Pajączek zazwyczaj zakapturzony, w ciemnej pelerynie nagle miałby biegać na posyłki niczym wierny pies? Wróćmy jednak do tematu narodzin magów w różnych warstwach społecznych. Co ma powiedzieć syn rolnika, który całe życie zajmował się gospodarstwem i zbieraniem zboża? Zapewne było wielu takich, którzy mogli stać się arcymagiem lecz po śmierci ojca musieli przejąć gospodarstwo porzucając myśl o podróżach i przygodach, a ich czarodziejstwo zablokowało by się na etapie leczenia drobnych chorób czy wywoływania deszczu. Trzeci rodzaj to mieszkańcy małych miast, którzy często dowiadują się o swych możliwościach dopiero w połowie żywotu. Jest też inna droga. Możliwie najgorsza dla maga. Miejsce, w którym pała się czystą nienawiścią do czarodziei wszelkiej maści. Osada, w której jeśli tyko zaświecisz czymś z dłoni własny ojciec przekuje Cię widłami. Miasto, w którym kontakty z czarodziejami grozą ścięciem głowy w oskarżeniu o herezje. Co wtedy? Zapewne mieszkańcy Magnolii czy innych majętnych miast starają się nie rozmawiać na temat tych dziwnych miejsc. Zaślepieni, świeccy prostacy cofający się w rozwoju. Takie mają o nich zdanie. Zapewne z takiego miejsca pochodzi Aito, gdyż nikt nie jest w stanie powiedzieć mu czegokolwiek składającego się w jednolitą, spójną historię. Nie próbował możliwości cygańskich, przejezdnych wróżbitów bawiących się w magów czy opowieści wyssanych z palca starego Jerrego siedzącego z kuflem piwa przy barze jednych z wielu knajp. Jego historia jest dość , krótka gdyż doznał amnezji. Parę dni temu obudził się w środku lasu nieopodal Magnolii, wiotki niczym ugotowana kluska, zawinięty w wielowarstwowoy kokon. Nie wiedział jak się nazywa, kim jest ani co się z nim działo przed hibernacją. Czuł, że przejmuje nad nim władzę jego druga połówka – pająk. Jedynie jego umiejętności i zmysły wydawały mu się bliskie. Jak można się domyśleć, wcale nie nazywa się Aito Mikoto. Jedna z pierwszych napotkanych przez niego osób nosiła to Imię, a z racji że nie miał czasu na zastanowienia pożyczył je gdyż tylko ono zapadło mu w pamięci.
Umiejętności:
- Skrytobójca-1lvl
- Bezszelestny-1lvl
- Zapasy magiczne-1lvl
Ekwipunek:
Rodzaj Magii:
Pasywne Właściwości Magii
Lepki dotyk. - Jego ręce pokryte są lepką, słabo widoczną mazią dzięki której jest w stanie przylepiać się do różnych obiektów. Oczywiście jak to pająk jest w stanie bezszelestnie, swobodnie wspinać się po ścianach czy suficie nie tracąc przy tym równowagi. Niektórzy uważają, że magowie z rodu Mikoto czują się pewniej na ścianach niż stojąc naprzeciwko wroga. Zapewne coś w tym jest. Ponadto pozwala mu to wspinać się pajęczynach.
Pajęczynka. - Nie trudno się domyślić, iż jak każdy pajączek Aito potrafi wytwarzać ze swojego organizmu sieć. Lepka maź wytworzona na jego dłoniach może wytwarzać za sobą cieniutką sieć tworząc np. w rogu pokoju piękne falbanki. Przydatne do tworzenia pułapek, ów sieć należy do rozciągliwych dzięki czemu można ją napiąć a osoba, która w nią wejdzie automatycznie zostanie ją oblepiona. Niby nic takiego, zwykła pajęczynka lecz trudno będzie ją odlepić z ubrań czy twarzy.
Pajęcza mowa. - Aito jest w stanie porozumiewać się ze wszystkimi rodzajami pająków nie zależnie od rodziny z jakiej pochodzą. Jest w stanie wyczuć ich obecność a co więcej namówić ich do złego. Prostym zaklęciem jest w stanie wywołać u pozornie niegroźnych lecz nieznośnych pajączków agresje w stosunku do przeciwników chłopaka. Czasem są przydatni siadając wrogowi na twarzy i kąsając go w brodę czasem umierają za nic co boli Aito tak jakby mordowano jego braci.
W sieci wiedza. - Każda sieć wytworzona przez nastolatka zawiera w sobie mały promyk magii dzięki czemu jest bardzo lepka lecz co ważniejsze każda rozłożona w różnych miejscach pajęczyna działa niczym nadajnik. Aito dowie się o każdej przerwanej nici dzięki czemu może być gotowy na przyjęcie wroga z niespodzianką. W końcu jest asasynem bez tej pasywki byłoby mu bardzo ciężko. Informacje dopływają do Aito jedynie w odległości 15 metrów.
Zaklęcia:
Zaklęcia typu D:
Pajęczy szpieg. - Czasami pajęczynka zawodzi lub ktoś kto się zna będzie unikał jej przerwania. A rozwieszanie wielkich na całą drogę falbanek przy pomocy pasywki jest po prostu niemożliwe lub wymagające wielugodzin mozolnych przygotowań. W takim momencie przydadzą się przywołani przez Aito pajęczy szpiedzy. Niewielkie, małowidoczne nie mogący zrobić krzywdy pajączki siedzące na ścianie w bezruchu. Jednak kiedy tylko zobaczą jakąś istotkę od razu poinformują o tym nastolatka. Pajączki utrzymują się przez 5 postów następnie tracą swoje magiczne właściwości i łącze z nastolatkiem.
Zaklęcia typu C:
Sieć. - Jak to przystało na pająka oprócz niewielkich, słabiutkich sieci jest on w stanie w przeciągu chwili wystrzelić ze swych rąk dużą ilość bardzo lepkiej i trwałej pajęczyny. W odróżnieniu od pająków jego kądziołki przędne nie znajdują się nieopodal odbytnicy lecz są umieszczone na koniuszkach palców. W zależności od użycia pajęczyna może oblepić duży obszar np. grotę do jaskini nie będąc przy tym zbyt trudną do przejścia lub może posłużyć jako kajdanki. Przykładając obie dłonie do kostek nieświadomego człowieka tworzymy sowitą kulę mazistych sieci, z której bez użycia magii czy ostrza raczej trudno będzie się uwolnić. Maksymalna objętość to 5 na 5 metrów.
Szczękoczułki. - Czym byłby porządny pająk bez możliwości zarażenia swym jadem przy kontakcie z nieprzyjacielem? Podobnie jak w przypadku Sieci ich umiejscowienie jest nie co inne niż u zwykłego pająka dzięki czemu nie muszą rzucać się z zębami niczym wampir mając nie wielkie szanse skuteczności. Czar ten polega na wytworzeniu nad kostkami prawej ręki 10-12 centymetrowych gruczołów jadowych w postaci szczękoczułek, które działają nie tylko jako fajna broń do dźgania oponenta ale również mają za zadanie wprowadzić do krwiobiegu jad powodujący drętwienie mięśni. Jad pająka pochodzi z jego ciała co oznacza, że nie działa na niego samego. Po wydaleniu jadu czułki znikają. Jad nie jest wstanie utrudnić, ani niczym zakłócić pracy serca, co innego z płucami. Których pracę może nieco spowolnić, przez co utrudni przeciwnikowi oddychanie jak i pozostałe działania.
Koszt: 10%MM przy użyciu.
Zaklęcia typu B:
Kokon. - Jest to dosyć skomplikowane zaklęcie, którego rodzaj dość trudno określić. Ma on kilka specyficznych zastosowań, które by czar został zrozumiany muszą być dogłębnie opisane. Wystawiając rękę nad głową swoją czy innej istoty kądziołki przędne wysyłają bardzo zbitą pajęczynę układającą się warstwami na ciele tworząc sowity trudny do szybkiego otworzenia kokon. Po uformułowaniu sowitej powłoki pajęczyna zastyga. Proszę jednak się nie mylić zapewne cięcie katany poradziłoby sobie z magiczną siecią. Ciało znajdujące się w objęciach magicznych sieci ulega hibernacji dzięki czemu niezdolny do walki towarzysz może zostać spokojnie przetransportowany do domu zatrzymując jego organizm w podobnym stanie jak przed "kokonowaniem". Wiadome jest, iż efekty takie jak krwawienie zostają zatamowane a ciało oblane obślizłymi śluzami staje się gibkie i swobodne w przenoszeniu. Nie ma więc możliwości zakokonowania przeciwnika i rzucenia nim o ziemie z chęcią złamania karku. Ciałko jest niczym galaretka. Jest to dobry sposób do pojmania ogłuszonego przeciwnika w celu przesłuchania lub po prostu gdyż taki był rozkaz od zleceniodawcy lub jak już wspomniałem uratowania kolegi z opresji. Nie zależnie czy jest to zły czy dobry człowiek efekt jest ten sam. W przypadku jednak użycia kokonu na posiadaczu magicznej pajęczej magii efekt jest nie co inny. Śluz działa bowiem na Aito regenerująco dzięki czemu po kilku godzinach w legowisku zawinięty płatami pajęczyny po ciężkiej walce nastolatek czuje się niczym nowo narodzony. W każdym czarze tego typu znajdą się również efekty uboczne. Po wyjściu z hibernacji ciężko dojść od razu do siebie. Przez pierwsze minuty czujemy się jak po narkozie, wiotcy, zdezorientowani, drętwi. Warto również wspomnieć, że ów proces nie trwa ułamka sekundy więc próba kokonowania w nieodpowiednim momencie może skończyć się co najmniej źle. Do utworzenia odpowiedniego kokonu potrzeba paru czasem parunastu minut w zależności od rozmiarów człowieka. Naturalnie owinięcie bobasa będzie trwało chwilę natomiast dwa na dwa mięśniaka kwadrans.
Koszt: Jedynie podczas tworzenia kokonu(standardowe 16%MM) właściwości zasobów magicznych sieci nie wymagają podtrzymywania przez Aito.
Regeneracja: Wszystko zależy od MG ale przyjmijmy, że w przypadku misji będzie to 3 posty dla regeneracji ran lekkich i 6 postów dla ran ciężkich.
Ostatnio zmieniony przez Aito dnia Czw Sty 03 2013, 13:58, w całości zmieniany 8 razy |
|
Liczba postów : 330
Dołączył/a : 18/08/2012
| | Temat: Re: Aito Mikoto. Sro Sty 02 2013, 20:41 | |
|
Ostatnio zmieniony przez Villen dnia Sro Sty 02 2013, 23:32, w całości zmieniany 1 raz |
|
Liczba postów : 28
Dołączył/a : 23/12/2012
| | Temat: Re: Aito Mikoto. Sro Sty 02 2013, 21:03 | |
| PWM
W sieci wiedza. - Może trochę więcej? W końcu 7 metrów na przestrzeni typu las to odległość między jednym drzewem a drugim.
Szczękoczułki. - spoko.
Sieć. - No nie wiem przyjmijmy, że maks to 5 na 5 metrów tak żebym mógł zalepić wrota czy wejście do jaskini. Jak wspomniałem w opisie od rozpiętości zależy również wytrzymałość więc takie 5 na 5 nie wytrzyma zbyt wiele.
Kokon. - spoko. |
|
Liczba postów : 1788
Dołączył/a : 13/08/2012
| | Temat: Re: Aito Mikoto. Czw Sty 03 2013, 11:18 | |
| Pierwsza KP na TYM FORUM, którą sprawdzam część. Może mnie trochę ponieść, więc z góry wybacz. Do boju~ - Cytat :
- Nie wygląda zbyt skomplikowanie
Da się wyglądać skomplikowanie? @@ - Cytat :
- Wszyscy magowie z Ferie
Ferie? Dopiero się gwiazdka skończyła...Chyba o Fiore chodzi~ Ogółem wygląd - może źle czytam, ale masz opisany TYLKO ubiór. Nie ma słowa o tym jaki kolor oczu, włosów, postura itp. Specjalnie tak by sobie avka zmieniać wedle woli czy to przypadek? Dopisz jak wygląda postać bo bardziej interesuje mnie wygląd ciała niż ubiór ducha. - Cytat :
- Jest on typowym rodzajem samotnego kota, która z początku wydaje się być uroczy
Któr y. Ogółem charakter - opisowo opisany, więc spx. Pod względem stylistycznym gorzej, znalazło się parę błędów, których już nie wypisywałam i brak przecinków w kilku miejscach. - Cytat :
- a z racji iż Per Pan Tajemniczy był najlepszym magiem-lekarzem w całym Ferie
Co za Ferie?! @@" Drugi raz, więc to chyba zamierzone...albo błąd zamierzony jeśli chodzi o FIORE. - Cytat :
- Jeśli dobrnąłeś do końca to najwyższy czas żebyś dowiedział się, iż ta historia nie miała nic wspólnego z moją postacią. Jest ona jedynie pozostałością po starej KP żeby zapełnić wymagane lecz nie czytane przez modów czy adminów pole. Niestety takie życie, postaram się to uzupełnić jeśli będzie taka potrzeba lub natknie mnie wena.
Mwahahahaha i peszek bo od teraz ja sprawdzam części opisowe, a czytam x3 Tak więc w historii znalazłam trochę błędów, brak przecinków itp., ale jak widać nie wypisywałam - acz te 'Ferie' mnie martwią...ktoś tutaj chyba chce już ferie mieć. Tak czy siak w historii faktycznie mało o Twojej postaci, ale, że ciekawie to nawet przepuszczę i się ciesz. Sztucznie stworzony mag...hum hum...Właściwie jak dla mnie to nawet ciekawie, ale zostawię decyzje Villenowi. NIE MA AKCEPTU części opisowej, póki nie dopiszesz jak wygląda Twoja postać. |
|
Liczba postów : 1788
Dołączył/a : 13/08/2012
| | Temat: Re: Aito Mikoto. Czw Sty 03 2013, 14:34 | |
| Wygląd - spx, choć znowu piszesz Ferie zamiast Fiore...
Kto kazał zmieniać historie? Czy kazałam? Nie. Nawet ją pochwaliłam i zaakceptowałam...Nie wiem po co zmieniałeś jak tamta mi się podobała...W nowej historii jest tyle samo - mało - o historii postaci...Poprzednia lepsza...I VILLEN - nie musisz już decydować o tym co pisałam w poprzednim poście bo tego już nie ma...
Akcept części opisowej... |
|
