Wyspa 002

First topic message reminder :

???

~

MG

Co się Edżiemu w kokonie śniło, Edżi tylko wie. Ale kiedy się z niego wydostał, uderzył w niego silny podmuch wiatru. Czyżby nie zamknął okna kładąc się dzień wcześniej spać? Szybka poprawa pozycji i rozejrzenie się, ujawnią Edżiemu fakt, że znajduje się na niewielkim skrawku ziemi, zawieszonym w próżni. Jego "Wysepka" miała jakieś 20x20 kroków, pokrywała ją trawka i nic poza tym. No, poza faktem że cholernie tu wiało. Za plecami usłyszał kaszlnięcie, a odwracając się mógł ujrzeć sędziwego jegomościa. Niski mężczyzna, miał może jakieś 140cm, długą białą brodę, brwi i wąsa. Na głowie kapelusz kowbojski, na nogach buty jak kowboj a do tego ubrany w jeansy i czarną skórzaną kurtkę z kolcami na barkach. Za nim, stał motor.-Szesz się wykluł młody. Jak ten no, pisklak.-Zaśmiał się mężczyzna wkładając ręce do kieszeni. Ejji mógł dostrzec dwa rewolwery przy pasie.

- A niech cię szlag, zgrzybiały starcze... - burknął pod nosem Ejji, kiedy to dziadek ukradł mu jego ofiarę. Zapewne samo zabicie zajączka bez żadnych przeszkód byłoby zbyt łatwe. Staruszek też nic nie wspominał o żadnych obowiązujących w tym teście zasadach. Skoro jednak przyzwał kolejnego zająca, to by znaczyło, że Ejji wciąż jeszcze miał szansę.
Chłopak wyjął Furrashu i z mieczykami w obu dłoniach przygotował się do kolejnego skoku. Tym razem jednak nie miał zamiaru mknąć tuż za królikiem. Wyskoczył, obracając się w powietrzu szykując w nogach manę do następnego skoku, którego miał zamiar dokonać z dość nietypowej powierzchni, albowiem miał zamiar do odbicia wykorzystać głowę staruszka. Żeby od niego pomknąć w kierunku królika.
Niby tym sposobem Ejji wydłużał sobie drogę, goniąc za królikiem tą samą drogą, co pędził nią królik. Miał w tym jednak swój cel. Tym sposobem mógł zasłonić sobą królika, aby staruszek nie miał drugiej szansy, żeby go zabić. To było dość nietypowe dla Ejjiego zlecenie, żeby osłaniać ofiarę po to, by zabić ją samemu. Musiał być więc zarówno zabójcą, jak i obrońcą swojego celu. Nawet rozbawiło to Ejjiego. Przypuszczał, że staruszek mógł mieć jeszcze coś w zanadrzu, ale póki co Ejji nie starał się zbytnio kombinować. Nie miał zamiaru wykładać wszystkich swoich kart, tylko z powodu jakiegoś zająca. Chciał go dorwać, bez większego zaangażowania. Póki co starał się więc w dwóch doskokach dorwać futrzaka i ciąć go przez kark mieczem, podczas gdy drugi miałby w gotowości, by odbić wystrzeliwane przez staruszka pociski. Nawet jeśli Ejji blokowałby mu drogę do królika, to czemuż by staruszek miałby nie strzelić do Ejjiego? Tak więc Ejji uważał w tym teście również na siebie.

MG

No więc Ejji skoczył. Jako że starzec był odwrócony, ciężko było mu uwzględnić ruch młodziaka i tak też został podnóżkiem dla chłopaka który tak szybko jak się pojawił, tak szybko zniknął wykonując kolejny skok, z uginającego się na kolanach staruszka. Wylądował dzielnie na wyspie wyżej. Była to wyspa kamienista, z małym jeziorkiem magmy w centrum i wieloma kamieniami dookoła. Tylko jakoś tak królika brakowało. Albo schował się skubaniec za jakimś kamieniem, jednak nie zapowiadało się specjalnie na to że wyjdzie po dobroci i da się zaszlachtować. Z drugiej strony - daleko uciec nie mógł, bo Ejji dość szybko tutaj wskoczył. Za nim jednak zdążył już się pojawić staruszek. Unosił się w powietrzu, zupełnie jak by latał

Ejji: 268 Many

Chwila nieuwagi wystarczyła, by kolejny króliczek przepadł. Tym razem nie zabił go staruszek, co po prostu pasztecik wziął i zapewne się gdzieś schował. Wyspa sprawiała wrażenie dość niegościnnej, z powodu jeziorka magmy. Ejji wolałby się do niego bez potrzeby nie zbliżać. Chciał jednak znaleźć tego królika, ale nie śpieszyło mu się z tym szczególnie. Zwłaszcza kiedy spostrzegł, że staruszek bez słowa przyleciał za nim na wyspę. Zapewne lepiej wiedział, gdzie znajdował się królik i łatwiej byłoby mu się go pozbyć.
Wtedy też Ejji wpadł na kolejny pomysł. Nawet jeśli staruszek zabiłby kolejnego królika, to zapewne i przyzwałby następnego. Ejjiemu nie robiło to w sumie żadnej różnicy, ile futrzaków zginie tego dnia. Wątpił zresztą, aby były prawdziwe, skoro dziadek tak po prostu je sobie przyzywał. Ejji zaczął więc iść wokół staruszka, aktywując Magiwizję, aby dzięki niej wyszukać wśród skał królika. Gdyby tylko udało mu się go znaleźć, ruszyłby do niego bez większego pośpiechu, tak by królik nie domyślił się, iż został znaleziony. Ejji miał zamiar pozbyć się go dyskretnie, po cichu, aby królik nawet tego nie zauważył. Niby staruszek wymuszał na Ejjim pośpiech, możliwością zabicia zajączka szybciej dzięki dystansowej broni, ale na to Ejji również byłby gotów. Jakby tylko staruszek trafiłby zajączka, to Ejji niemalże od razu wystrzeliłby ostrzem Kagayaki, żeby zabić następnego zająca, mającego się pojawić w dłoni staruszka. Chyba, że tym razem staruszek nie przeszkadzałby Ejjiemu w pozbyciu się królika i Ejji mógłby go dopaść bez żadnych przeszkód, zakradając się do niego i wbijając mu miecz w kark.

MG

Ejji postanowił zastosować zupełnie nowy plan. Dlatego też zaczął spacerować odpalając magiwizję. Od razu dostrzegł królika za kamieniem który siedział tam nerwowo strzygąc uszami. Zakradł się do niego powoli, ostrożnie, żeby go nie spłoszyć... i o dziwo staruszek nie strzelał. Wyglądało to na proste zwycięstwo Whitemoona. W momencie jednak gdy ostrze Ejjiego leciało w kierunku karku długouchego, ten odskoczył w bok, mimo że do Ejjika odwrócony był tyłem, a następnie odbił się w tył! Był to ruch bardziej przypominający jakiegoś wrestlera czy zmutowanego kangura, niż królika, ale jednak stało się! Obie nogi króliczka spoczęły na klatce piersiowej Ejjiego i... odrzuciły go w tył, przewracając na plecy, wybijając powietrze z płuc i powodując szok. Przypominało to uderzenie młotu bojowego a nie kicnięcie króliczka. Cud że Ejjiemu żebra przy tym nie poszły. Królik był nie tylko strasznie szybki(kiedy atakował) ale i strasznie silny, tym czasem długouchy już kicał dalej... wyglądało że nie tylko staruszek miał tu być problemem

Ejji: 265 Many, problem ze złapaniem oddechu i spory ból torsu

Skąd w tak małej ilości kłaków tyle siły, tego Ejji nie wiedział. Królik kopnął go niemalże jak koń, a był tylko drobnym królikiem! Aż się Ejjiemu w głowie zakręciło od tak nagłego i niesamowitego obrotu spraw.  Ta zabawa coraz mniej się chłopaczkowi podobała. Niby nie było to coś, na czym Ejjiemu by jakoś szczególnie zależało, ale taka zniewaga ze strony królika była już czymś, czego Ejji nie miał zamiaru mu wcale łatwo darować!
Z wciąż aktywną Magiwizją ponownie wypatrzył królika. Jak już tylko by go zobaczył, to ruszył, ustawiając się między nim, a staruszkiem, co by dziadek nie miał możliwości strzelić w zająca. Schował Furrashu i Kagayaki i sięgnął do kieszonki po Czarną Śmierć. Lewą ręką ściskał sayię, przykładając ją do biodra. W prawą chwycił rękojeść i lekko wysunął ostrze. Ugiął nogi, przygotowując się do skoku. Wziął głęboki oddech. Skupiając niemalże całą swoją uwagę na króliku. Stworzonko może i było silne i szybkie, ale najwyraźniej nie było zbyt wytrzymałe. Tak przynajmniej wnioskował Ejji po tym, jak zginął poprzedni królik, od jednego strzału, ale Ejjiemu udało się go drasnąć mieczem. Teraz po prostu musiał zadziałać szybciej, niż wcześniej.
Tym razem Ejji chciał mieć pewność, że nic mu nie odbierze zamiast niego króliczego życia. Ani staruszek, ani sam króliczek, ani też jakiś przypadkowy meteoryt. Wytężył swoje zmysły do granic możliwości i kiedy już był gotów, zaczął.
Wyjął Czarną Śmierć, uwalniając wokół siebie czarną chmurę i wyskoczył. Nie zrobił tego jednak w kierunku królika, lecz w górę, na wysokość sześciu metrów. Stamtąd powinien mieć na futrzaka lepszy widok i dzięki magiwizji powinien nie mieć problemu, żeby go wypatrzyć. Czarna chmurka zaś miała pogrążyć w mroku jedynie staruszka, aby ten nie mógł się po raz drugi wtrącić między Ejjiego i jego ofiarę. Mając już to wszystko gotowe, Ejji schował Czarną Śmierć, wyjął Kagayaki i po raz kolejny wydłużył ostrze, celując nim prosto w królika, a gdyby królik kicnął w bok, to Ejji śmignąłby za nim ostrzem, tak by dorwać futrzaka i wziąć odwet za to nikczemne kopnięcie, jakiego to się ów szkodnik dopuścił.

MG

Ejji wyciągnął czarną śmierć z Sayi i wyskoczył w górę, zmieniając broń. Staruszek jednak zareagował równie szybko celując w królika razem z Ejjim, oboje wystrzelili, jeden z pistoletu, a drugi z miecza. Królik chociaż był szybki, nie był dostatecznie szybki. Ostrze Ejjiego zatopiło się w króliczym ciele, sprawiając że to zniknęło. Pocisk staruszka uderzył gdzieś obok. Ejji zwyciężył.-Hmm... co mi zrobiłeś?-Czarna mgła rozwiała się przy machnięciu dłoniom starca.-Zdecydowanie cię nie doceniłem, zmienić trajektorię lotu mojego pocisku, nieźle-Zauważył, przyglądając się swojej broni i dalej zastanawiając nad tym jakiej sztuczki użył Łajtmun. Czy ten zdawał sobie z tego sprawę, ciężko powiedzieć. Wiedział jednak że gdy starzec nacisnął spust, część many Ejjiego zniknęła, jak gdyby staruszek użył jej do tego zaklęcia.-Hmh... gratuluje. Od teraz jesteś częścią rankingu. Zwany będziesz jako...-Zastanowił się przykładając dłoń do brody-Widmo-Powiedział w końcu, dochodząc do takiego wniosku.-Numer zaś twój w rankingu 911. Długa jeszcze droga przed tobą, do pierwszej pozycji.-Uśmiechnął się i sięgnął za pazuchę.-Za wykonanie testu przysługuje ci jakaś nagroda, pozwól że pozwolę ci wybrać. Przedmiot, moc lub ulepszenie SR. Wybieraj-Powiedział staruszek czekając na decyzję chłopaka.

Gdyby Ejji był Władcą Kasztanów, to niewątpliwie wylądowałby przed staruszkiem w dramatycznej pozie, odpaliłby z głośniczka trąbkową fanfarę zwycięstwa i wystrzeliłby mnóstwo fajerwerków, na znak tego wspaniałego zwycięstwa. Ale Ejji był zaledwie Ejjim, który to po wylądowaniu szybkim ruchem strząsnął z miecza krew królika, zakręcił ostrzem w dłoni, a następnie je schował.
Kiedy staruszek spytał o to, co zrobił mu Ejji, chłopaczek obojętnie wzruszył ramionami. Nie był pewien, co do tego, cóż mogło spotkać staruszka, ale wiedział, że jego moc się zmieniła. Jej możliwości dopiero zaczął odkrywać. To jednak był już problem innej rangi, teraz liczyło się to, iż dorwał królika.
- Lepsze to niż... Nieważne... - skomentował tytuł, jakim obdarzył go staruszek. Chłopak spojrzał na znak, który pozostawił po sobie wręczony od staruszka "list".- Mam już cyferkę i ksywkę. A to zapewne jest moja pieczątka... Będą mnie przez nią śledzić? Wydawać mi polecenia? Pilnować, żebym był grzeczny i posłuszny? Ehh...
Ejjiemu na myśl o tym zrobiło się tak jakoś dziwnie we wnętrzu. Nie potrafił stwierdzić, jakie dokładnie to było uczucie, ale do przyjemnych ono nie należało. Myśl o nagrodzie za zdanie testu, lekko je złagodziła, ale nie pozbyła się go zupełnie.
- Myślałem, że SR po osiągnięciu pewnego poziomu nie może już się dalej rozwijać. Ale jeśli to możliwe, to chciałbym to zobaczyć. Czy też poczuć... Albo... No wiesz... Dostać to - rzekł, nie do końca wiedząc jak się w tej kwestii wyrazić. Była to dla niego kolejna nowość w tym nowym świecie i to nawet całkiem zacna nowość.

MG

Kurde. Gdyby tylko te nieliczne legendy o Siepaczu które przetrwały do tych czasów, mogły być łatwo powiązane z Ejjim, to kto wie? Może teraz znów byłby "Siepaczem z Bosco" a tymczasem niestety pozostawała to legenda z przeszłości... chociaż przy odrobinie szczęścia może spotka jakiegoś swojego fana z przeszłości? Staruszek pstryknął palcami i znak zniknął z dłoni Ejjiego. Więc chyba jednak nie był już tam potrzebny.-Nie, to jedynie przepustka do testu była, nie martw się. Ranking nie ma na celu niczego innego niż uświadomienie masom które osoby są zbyt niebezpieczne by próbować z nimi walczyć.-Poprawił swój kapelusz-Nie wiem jak działały SR kiedyś, teraz jednak stały się... dość wyjątkowe. Wybrałeś interesującą nagrodę, choć kto wie jak ci pójdzie? Mogę ci jedynie życzyć powodzenia. Baw się dobrze-Pomachał Ejjiemu a ten poczuł jak jego świadomość znika. Przed oczami pojawiła się czerń i nim całkowicie utracił przytomność, poczuł jeszcze jak potylicą uderza w ziemię.

~~

Nagła biel wdarła się do oczu Ejjiego, całkowicie go oślepiając. Po serii bardzo szybkich mrugnięć, zauważył że znajdował się w powietrzu. Nigdzie nie było jednak wysp, nie spadał również na "Ziemię" przyciągany siłą grawitacji. Otaczała go jedynie bezkresna, pusta przestrzeń. Wisiał on w niej niczym jedyne zanieczyszczenie.-__________-Powiedział ostry głos, który usłyszał w swojej głowie. Nie widział mówcy, słyszał jedynie głos.-_________-Tym razem odezwał się żeński głos.-___________-Wtórował mu dziecięcy głos-____________-Rzekł jakiś staruszek. A przynajmniej brzmiał na starca, bo Ejji nie widział zupełnie nikogo.-____-Powiedział jakiś głos z radością. Zaraz potem całą przestrzeń zalała fala cienia, po której odezwał się jeszcze jeden głos. Inni niż pozostałe. Brzmiał niemal jak głos Ejjiego był jednak taki... nieprzyjemnie słodki?-____________________________-Odparł. W każdym razie trochę tych głosów było. Tylko kurcze, właścicieli nie bardzo było widać

Wyjaśnienie staruszka było nawet sensowne, a zniknięcie znaku rozwiało kilka wątpliwości Ejjiego. Na jego twarzy pojawił się na sekundę niepewny uśmiech. Dziewięćset jedenaste miejsce nie wydawało mu się niczym groźnym, ale Ejji wiedział, iż nie włożył wiele wysiłku by je zdobyć. Śmiał przypuszczać, iż pozycja jaką zajął była w miarę bezpieczną i na chwilę obecną wystarczającą. Może i dzięki temu łatwiej znajdzie sobie pracę, zarobi dużo pieniążków i kupi sobie własną wyspę, z willą, basenem, ogródkiem i prywatną fabryką ciastek. Tak się na chwilę zamyślił, że nie zauważył jak staruszek zrobił mu coś, po czym świadomość Ejjiego odpłynęła w dal.


Pierwszą myślą Ejjiego, było to, iż znalazł się w kolejnym śnie. Albo utknął w miejscu, gdzie miał się obudzić z poprzedniego i właśnie wracał do starego świata. Pomyślał o tym, iż pewnie zasnął na jakiejś ławce, w ręce trzymał rożek po lodach, które spływały mu po dłoni.
- ______- stwierdził smutno, do samego siebie. Marzenie o własnej wyspie zaczęło już powoli kiełkować w jego serduszku, a tu nagle wszystko mogło się okazać nieprawdą. Niechętnie zaczął akceptować powracającą rzeczywistość, ale ta jednak nie miała zamiaru wcale wracać tak szybko. Wpierw Ejji usłyszał głosy. Zareagował na nie tak, jak to miał ostatnio w zwyczaju, kiedy słyszał o podobnych rzeczach.
-__________________________________ - rzekł, unosząc lekko ramiona w geście bezradności. - ______________________________________
Taką miłą gadką mógł obdarować pierwsze głosy, ale ostatni zabrzmiał inaczej i najwyraźniej chciał czegoś zupełnie innego. Ejji zaśmiał się pod nosem, słysząc go.
- _________________-zwrócił się do pozostałych głosów. - _____________

MG

Głosy zawrzały i zaczęły się przekrzykiwać, tworząc istny harmider uniemożliwiający jakąkolwiek komunikację czy zrozumienie. Ejjiego od tego jazgotu zaczynała boleć głowa, póki pierwszy z głosów który się odezwał, nie zakrzyknął teraz głośno-________-I faktycznie głosy ucichły.-____-Odparł głos, na co zaśmiał się słodki głos obok Ejjiego-____________-Po chwili przestał chichotać-___________________________________________________________-Odparł głos, na co po sali przebiegły nieprzyjemne pomruki. Niedaleko Ejjiego odezwał się jakiś cichy, niepewny siebie głos-______________________________________________________-Nie dane było głosowi dokończyć gdy ten głos obok uciął tą wypowiedź-___________________________-Wysyczał głos, przemieszczając się dookoła Ejjiego. Znów przemówił pierwszy z głosów-___________________________________________________________________________-I znów odezwał się głos obok-____________________________________________________-Widać jego SR miało problemy polityczne samo w sobie. A Ejji był w ich centrum, jako właściciel SRki

To nie był sen. Chyba... Ejji ciągle miał wątpliwości, ale ciężko ich nie mieć, kiedy umysł skacze z jednego wymiaru, do innego i doświadcza coraz to dziwniejszych zjawisk. Istotne jednak było, aby zachować spokój. Na chwilę Ejji przymknął oczy w zamyśleniu, ale szybko je otworzył stwierdzając, że i tak nic nie widzi, więc w sumie to bez różnicy.
- __________ - zaczął niepewnie. - ________________________ - przerwał, przykładając dłoń do czoła, po czym szybkim ruchem zaczesał włosy do tyłu. Przez chwilę poczuł się trochę dziwnie i niepewnie. - __________________________ - przerwał na moment, żeby wziąć głęboki oddech. - __________________

MG

No więc słowa Ejjiego wywołały radosne pomruki to i tam i dziwny dźwięk dobiegający z boku. Ejji bardziej poczuł niż zobaczył, że właściciel owego słodkiego głosu zniknął, słysząc słowa chłopaka.-________________________________________________________________________-Bo potęga Głosów była wielka. I tylko od Ejjiego zależało, jak wiele od nich uzyska. I czego dokładnie. Ale każda decyzja miała swoje konsekwencje. Tak jak i teraz, decyzja Ejjiego wywołała pewną reakcję. Jeden z głosów całkowicie zniknął. Było to chwilowe? Była to dobra wiadomość? Ciężko stwierdzić. Ale już coś się zmieniło.

Ejji cicho odetchnął, słysząc reakcję głosów. Chciał, żeby były ze sobą w miarę zgodne. Nie wiedział, czy zniknięcie jednego z nich oznaczało, iż zniknął on całkowicie, czy po prostu postanowił się nie odzywać. Tak, czy inaczej najwidoczniej udało mu się dogadać z kim trzeba i jego SR mogło zyskać nową, większą siłę.
- _____ - powiedział kiwając głową, zgadzając się również z tym, co mu na chwilę obecną oferowały głosy. - _________
Zmiany jakie w nim zaszły, a także w jego SR wydawały mu się coraz mniej dziwne. Nawet Ejji zaczął z powrotem myśleć o swojej własnej wyspie.

MG

Tak więc Ejji zgodził się z głosami. Te uśmiechnęły się do niego i rozbłysło lekkie światło, oślepiając go na chwilę. Usłyszał jeszcze radosne hosanna i obudził się do odgłosów turkotu silnika. Pod sobą widział przepaść-Tylko się nie wierć kurde bo nie będzie czego z ciebie zbierać-Odezwał się staruszek. Ejji leżał na jego motorze i teraz mknęli w przestworzach, cholera wie gdzie-No kurde szkoda mi się ciebie zrobiło, to cię wziąłem chochole jeden ze sobą. Jak masz jakieś życzenia gdzie cię wyrzucić po drodze to słucham. Sam to na Lambde jadę, do baru bo mi od tego twojego testu to w gardle zaschło-Dokładniej rzecz biorąc leżał za plecami staruszka, na siodle. tak że nogi dyndały mu z jednego boku motoru, a głowa z rękoma, z drugiego boku. Jak się będzie za bardzo miotał, to podróż w dół mogła zaboleć. A co jak wpadną w jakieś turbulencje?

Budząc się, Ejji zaczął się zastanawiać, czy będzie mu jeszcze kiedyś dane obudzić się w miejscu, gdzie zasnął. Zobaczył przepaść, ale nie spadał, więc było w miarę dobrze. Chociaż uświadomione mu zostało, iż został porwany przez staruszka, wrzucony na motor niczym worek z kartoflami.
- Dzięki stary... - rzucił Ejji, choć ciężko było się w jego słowach doszukiwać wdzięczności. Wpierw chłopaczek spróbował szybko zmienić swoją pozycję na bardziej siedzącą, aniżeli zwisającą.
- Do baru, mówisz? To może nie być taki zły pomysł - stwierdził Ejji, nie mając najmniejszego pojęcia, w jakie niby inne miejsce miałby się udać. W barach zaś zwykle łatwo o zdobycie informacji, a może nawet na dobry początek udałoby się Ejjiemu uchwycić jakąś szybką robotę. W jakim to dziwnym świecie by nie był, pieniążki zawsze mu się mogą przydać.