Kayo

Imię: Kanoyeel
Pseudonim: Kanon, Kayo
Nazwisko: Reizei
Płeć: Kobieta
Waga: 36
Wzrost: 143
Wiek: 13
Klasa Maga: ?

Wygląd: Kanoyeel jest drobną dziewczynką, która dopiero co zaczęła wchodzić w okres dojrzewania, więc przypomina bardziej dziecko jak kobietę. Drobne krągłości są ledwo zauważalne pod kimonem, które najczęściej na sobie nosi. Do złotego obi przymocowany ma amulet, który rzekomo ma odpędzać złe wydarzenia. Ma czarne, długie włosy, które upina w dwa kucyki, by wyglądać na zadbaną panią z dobrego domu. Ornamenty, których do tego używa są zwykle dość urocze, często w kwiatowe motywy.  Spod grzywki błyszczą szare oczy młodego, ciekawskiego człowieka. Buzia Kanon jest wciąż nieco okrągła, a rysy twarzy dopiero co zaczęły nabierać ostrości. Jej wąskie usta często wygięte są w uprzejmym uśmiechu, jakby chcąc wyrazić zainteresowanie rozmówcą, jednak uśmiech ten nie sięga oczu. Często też jej mina pozostaje kompletnie bez wyrazu, niczym maska. Na całych plecach wytatuowaną ma białą gardenię.

Charakter: Kobiecie nie przystoi być głośną, wulgarną ani odważną. Ma być w domu i sprawować wsparcie dla mężczyzny oraz całej rodziny. Bezpieczna i dbająca o dom. Tak mówiono jej całe życie i faktycznie część z tych nauk została w niej bardzo mocno zaszczepiona. Kayo jest cichą dziewczynką, która nie rozmyśla nad tym, jak uprzykrzyć ludziom życie ani o tym, jak zdobyć wielką sławę i rozgłos. Z grzecznym uśmiechem wypełnia polecenia, które przekazano wykonać by umocnić klan, jednak gdy tylko może zdejmuje służalczą maskę i cieszy się najdrobniejszymi gestami dobra i życzliwości. Nauczyła się też dobrze ukrywać swoje myśli przed światem, głównie by nie stwarzać sobie dodatkowych problemów. Uwielbia spędzać każdy możliwy czas z rodziną, choć preferuje, gdy nikt jej nie przeszkadza. Jej hobby jest kolekcjonowanie uroczych rzeczy oraz kwiatów, starannie zasuszonych na cieniutkich kartkach papieru.

Historia:
Biel… Znów pada śnieg…
Śnieg był niezwykłą pogodą. Nie pamiętała ostatniej zimy, podczas której biały puch tak spokojnie opadałby na ziemię. Obserwowała płatki śniegu, lądujące na tarasie posiadłości, zastanawiając się, co powinna zrobić. Na wiosnę wyznaczona była data. Na wiosnę kończyła czternasty rok życia. Cicho westchnęła, uśmiechając się do książki, którą trzymała w dłoniach. Zielnik. Pierwszy, który zrobiła. Kwiaty i zioła zatrzymane w czasie, tylko czekające, aż ktoś przewróci strony i na powrót zacznie podziwiać ich wdzięki.
Na wiosnę…
Kolejna myśl przemknęła jej przez głowę. Musiała wykorzystać ten czas najlepiej, jak mogła.

Reizei. Jeden z wielkich klanów Pergrande. Rodzina, która żyła swoją własną, małą legendą przekazywaną z pokolenia na pokolenie dzięki imieniu założyciela. Oczekiwano, że pierworodny przejmie zwierzchnictwo nad klanem. Taki jest plan, od początku do końca. Ona też otrzymała swój plan, wraz z przyjściem na świat.

Nie pamiętała swoich pierwszych lat. Były wypełnione dużą ilością słońca i słodyczy, a twarze rodziny z tamtego okresu były bardzo rozmazane, zlewające się w jedno słowo „dom”. Jednak odkąd skończyła cztery latka, coraz częściej w jej głowie pojawiały się słowa takie jak ćwiczenia i trening. Nie było to ciężkie, przynajmniej nie na początku, a zadowolenie wypisane na twarzach rodziców, gdy jej mentorzy mówili o jej dobrych postępach napełniało ją szczęściem. Obrona własna, sztuka, kultura, granie na instrumentach, taniec, dykcja i retoryka… Wszystko, czego mogłaby potrzebować młoda dama będąca częścią znamienitego rodu do tego, by nie zhańbić siebie i rodu, gdy będzie już czyjąś żoną. Po latach zaczynała odbierać te wszystkie trudne nauki jako honor. Miała zapewnić swojemu rodowi spokój i bezpieczeństwo, a swojemu przyszłemu mężowi dostatek i kolejnego potomka. Tak jak jej matka i setki innych kobiet przed nią.

A mimo to czuła jakiś niedosyt. Tam, w innym mieście, wśród innych ludzi, częściej będzie zamknięta w rezydencji, z dala od świata. A co z tymi kwiatami, których nigdy wcześniej nie widziała? Ze słodkimi owocami lub cierpkimi jagodami z krajów leżących daleko na zachodzie? Chciała wiedzieć. Chciała je opisać. Spoglądała na wiosenny ogród, leżąc na parapecie. Dookoła unosił się zapach świeżej niczynki a pierwsze kwiaty kamelii czerwieniły się w słońcu. Ptaki wesoło ćwierkały w gałązkach wiekowej wiśni… Braw wyjechał wraz ze zmianą pory roku, zostawiając ją samą w rodzinnej rezydencji, a ona oczekiwała jakiejś niepoznanej dotąd zmiany. Ta jednak nie nadeszła do momentu, w którym nie zaczęła brać spraw we własne ręce. Udało jej się przekonać ojca, by pozwolił jej dołączyć do brata do momentu, w którym nie zostaną podjęte ostateczne przygotowania do czasu oficjalnych zaręczyn i ślubu. A to znaczyło, że miała trochę czasu, nim klanowa polityka ustali jej życie.

Umiejętności fabularne: Ziołolecznictwo – Kanoyeel zna się na ziołach całego kontynentu w całkiem przyzwoity sposób, choć zdecydowanie najlepiej zna rodzinne gatunki. Wie też, jak z nich korzystać, by osiągnąć leczniczy efekt danej rośliny zamiast przez przypadek kogoś otruć.
Wspólna mowa – Cuelhel jest jej ojczystym językiem, jednak w ramach edukacji nauczyła się również wspólnej mowy, by swobodnie porozumiewać się poza granicami własnego domu.
Talent muzyczny – gra na Pergrandzkich instrumentach. Chyba nie trzeba więcej dodawać.

Umiejętności: Walka wręcz, łamacz kości, skrytobójca.
Paczka: Mistrz Trucizn, Alchemik 1 + 2, Walka wręcz 2, kontrola, łamacz kości 2, medyk, smakosz
Zablokowane: Sokolooki, Psi węch, Blokada emocjonalna, Kontrola przepływu magii, nadwrażliwość, ofiara, treser
Ekwipunek: Grzebień, ozdobne spinki do wiązania włosów oraz nieduże lusterko. Pusty zielnik, gotowy do zapełnienia. Mieszanka ziołowa do tworzenia opatrunków oraz środki przeciwbólowe w niedużej jedwabnej sakiewce przy obi. Bandaże. 2 buteleczki Mizuwari.

Specyfiki:
Nazwa: Mizuwari
Ranga: C
Rodzaj: Lepki płyn. Może być używany jako medykament lub trucizna.
Sposób wykorzystania: Doustnie.
Opis: Mizuwari to lepki płyn, który służy do wzmacniania zdolności regeneracyjnych organizmu, co jest jego głównym zadaniem. Wystarczą trzy-cztery krople co cztery godziny, by przyśpieszyć procesy regeneracji uszkodzonych tkanek, tym samym skracając czas potrzebny do pełnego wyleczenia ran. Wpływa na umiejętność regeneracji, podnosząc ją o 0,25 przy każdej aplikacji. Nie powinno przekraczać się dziennej dawki 20 kropel, jeżeli chce się uniknąć efektów ubocznych.
Jednak, jak w przypadku większości leków, podanie większej dawki na raz może mieć odwrotny skutek od zamierzonego. Wypicie połowy buteleczki daje objawy jak przy bardzo nieprzyjemnym zatruciu pokarmowym, wywołując wymioty i wodnistą biegunkę, dreszcze oraz ogólną słabość. W przypadku braku opieki medycznej może doprowadzić do skrajnego odwodnienia. Wypicie całej buteleczki powoduje poczucie niepokoju, potliwość, zaburzenia widzenia, omdlenia, przyspieszone bicie serca, które może prowadzić do migotania i ostatecznie zawału, jeżeli nie zostanie wprowadzona opieka medyczna. Objawy, skutki przedawkowania i dolegliwości zależą indywidualnie od jednostki i mogą się różnić (zależne od MG), jednak pierwsze objawy zaczynają pojawiać się po pól godzinie od spożycia. Buteleczka ma 100ml i wyposażona jest w zakraplacz.
Składniki: Sok brzozowy, czysta woda, alkohol (obojętnie jaki), liście tytoniu, kora jarzębiny, żywica sosnowa, sproszkowany granat (kamień szlachetny).

Specyfik - dodaj do niego coś co będzie wymagało od ciebie minimum zachodu, czy to przez kupno go za kilkaset klejnotów, czy jednak poprzez fabularne zebranie. To nie musi być nic szczególnie drogiego czy ciężkiego w pozyskaniu, ot, to już ranga C i jednak wolałbym żebyś prócz samego stworzenia, jakiś wysiłek w to wkładała.

Generalnie to poświęcam na ten specyfik ostatnie PD i chciałam zacząć z nim rozgrywkę, tak jak inni zaczynają ze spellami. Patrząc na umiejętności, to wdawało mi się jasne, że chcę ten specyfik przygotowywać samodzielnie oraz samodzielnie zdobywać do niego składniki, więc... co właściwie mam dopisać? Składniki niezbędne do przygotowania, czyli do kupienia i zebrania są wypisane. Niespecjalnie rozumiem, co chcesz mi przekazać.

"Po zaakceptowaniu, możemy się wziąć za zbieranie potrzebnych składników. Te najczęściej spotykane jak cukier, które da się zdobyć bez problemu, możemy pominąć. Inaczej ma się sprawa w przypadku rzadkich rzeczy (rogi jednorożców, smocze łuski). W takim przypadku MG ma prawo nas pilnować."

Dla przykładu Yamamoto w swoich specyfikach ma w jednym składnik wart 250 klejnotów, a w drugim jad żmii którego pewnie tak "o" nie dostanie. Ty swoje składniki możesz mieć od razu, bez fabuły czy wydania klejnotów. Na D nie miałbym z tym problemu, na C chcę, żebyś zawarła właśnie coś tak mało znaczącego jak jakiś składnik wart kilkaset klejnotów, czy coś co będziesz musiała zdobyć jakoś fabularnie, ale nie będzie wymagało specjalnie dużego wysiłku. Typu jakiś nie wiem, rzadko spotykany Pergrandzki grzyb. Rzecz jasna możesz od razu z kilkoma flakonikami zacząć, a resztę produkować fabularnie. Ważne żeby to fabularnie było minimalnie trudniejsze od "Napiszę posta i zrobię". Czyli właśnie jakiś składnik dodatkowy wart ~250 klejnotów, czy taki którego będziesz musiała zdobyć pisząc posta na fabule.

A, w ten sposób. Generalnie ciężko powiedzieć, co jest rzadkim składnikiem (w dodatku drogim) bo na forum nie ma jakiegokolwiek kompendium takich materiałów (czy jakichkolwiek), a nie wszystkie rzadkie materiały są z natury 'magiczne', ale wpisałam i podkreśliłam w składzie ten droższy element. Edytowałam ekwipunek by uwzględnić 2 buteleczki specyfiku.

Akcept