Seryjny Samobójca

Na pierwszy rzut oka nikt nie dałby jej więcej, aniżeli dwanaście, no... trzynaście lat. Dziewczyna pomimo swojego wieku wciąż wygląda tak, jakby chodziła do podstawówki. Mimo wszystko, nie sposób pominąć długie, zadbane blond włosy, czy nieskalaną niczym, mlecznobiałą cerę. Pomijając jednak takie aspekty, czy jej niezbyt wysoki wzrost i drobną posturę, Seph może pochwalić się pewną dolegliwością popularniej zwaną heterochromią. Prawe jej oko pozostało niebieskie jak za dawnych czasów, zaś druga tęczówka przyjęła intensywnie fioletowy odcień, który można by nawet przyrównać do amarantu. Co zaś zdaje się być jej cechą charakterystyczną? Oczywiście, że ubiór, który zwykle bogaty jest we wstążki, czy bliższy jest oficjalnej, śmiertelnie poważnej, czy nawet cmentarnej tonacji.


Cmentarna cisza - ta z pewnością mogłaby towarzyszyć jej po wieczność. Pomijając fakt, że dziewczyna nie należy do nazbyt wylewnych, czy rozmownych osób, preferuje jednak cichsze i spokojniejsze miejsca. Można dopatrywać się w tym formy rodzinnego spaczenia, jednak to tylko zwyczajne przypuszczenia. W całej tej małomówności można sobie pomyśleć, że Seph jest dość skrytą, tajemniczą osobą, która unika mówienia o sobie, czy własnej przeszłości. Co więcej, spogląda na ludzi z dozą pewnej pogardy. Jakby nie spojrzeć, sama przeżyła nieco więcej. Do tego wie, gdzie prowadzi żywot przeciętnego człowieka, czy to że wszyscy i tak skończą w piachu. Dlatego też ich kompletnie nie rozumie. Nie potrafi też pojąć wagi, jaką dla zwykłego człowieka jest życie. Sama zaś tuła się po tym świecie pomagając osobom bez celu wybrać odpowiednią ścieżkę na drugą stronę. Wszystko tylko po to, aby kiedyś odnaleźć i zasłużyć na Złoty Szpadel.

Lata 198y - 188yNie od dziś wiadomo, że przeszłość ludzi sięga dalekich czasów. Mimo wszystko, rodzina Anastazji nie zasłynęła niczym specjalnym. W żaden sposób nie wpisali się na karty historii, a ważniejsze informacje zostały przez szersze spektrum odbiorców już dawno zapomniane. Jej dzieciństwo wyglądało dość zwyczajnie, niemalże nudnie. Dwójka rodziców, starsza siostra oraz młodszy brat. Nie utrzymywali specjalnego kontaktu z dalszymi krewnymi. Przynajmniej tak długo, jak nie przyszło im pochować ich na rodzinnym cmentarzu, którym to od pokoleń zarządzała ich familia. Na swój sposób wzbudzało to pewną formę podziwu od innych, albo też obawy. Sama dziewczyna nie potrafiła tego nigdy pojąć. Z tego też powodu spędzała większość czasu na uboczu, a jedynie nieliczne osoby dopuszczała w pobliże. Była zwyczajną, niemagiczną dziewczyną z rodziny grabarzy. Przynajmniej do czasu...

...kiedy to ludzie zaczęli znikać w niewyjaśnionych okolicznościach. Społeczeństwo równie szybko, co bezmyślnie postanowiło obarczyć winą za ten incydent kogoś, kto mógł mieć takie sposobności. Zupełnie nie obchodziło ich to, że podobny los spotkał siostrę Soph. Nikt nie zainteresował się tym, że jej najbliższa znajoma zniknęła, a za wszystkim stał niezrozumiały dla niej proces, o którym większość szeptała. Czarna Mgła - to właśnie taką nazwę przypisano temu wszystkiemu. Niebo zaczynał spowijać mrok, a okoliczna roślinność wymierać. Ludzie znikali każdego dnia, aż ich miasto zaczynało przypominać jedno z tych wymarłych. Nie mając jednak nikogo, z kim mogłaby o tym pomówić, postanowiła coś z tym zrobić. Nikt w końcu nie chciałby zniknąć bez żadnego wyjaśnienia. Chociaż miała wtedy zaledwie jedenaście lub dwanaście lat - nie mogła tak tego zostawić. Przynajmniej tak wtedy naiwnie myślała, bo jedynym co później pamięta - jest Pustka. Bezkresna ciemność, w której nie było nawet najmniejszego wrażenia ciepła, czy światła. Mrok, pośród którego zdawała się dryfować bez celu. Chłodny dotyk, który zdawał się oddzielać ją od wszystkiego tego, co zostawiła za sobą. Z czasem zaczynała dostrzegać puste figury, które stopniowo nabierały jakiegoś kształtu. Wszystkich ludzi, którzy zaginęli. Wszystkich ludzi, którzy tutaj umarli. Mimo wszystko, sama dziewczyna nie miała podzielić ich losu. Jako ktoś z przeklętej rodziny nie mogła skończyć tak łatwo. Nie wiedziała ile czasu minęło, nie wiedziała też, czy był w tym jakiś większy sens. Wiedziała już tylko jedno. Wiedziała, że nie pozostało jej nic innego, jak stać się posłańcem tej ciemnej mocy. Osobą, która będzie reprezentować Pustkę w ludzkim świecie. Kimś, kto będzie tułał się tak po wieczność. Przynajmniej póki ktoś jej nie wyswobodzi z tego losu.

Zdolność charakterystyczna Persephony. Magia, za sprawą której dziewczyna jest w stanie dokonywać wielokrotnego samobójstwa, czy wpływać na wszystko, co związane z tym procesem - i to nie tylko u niej samej. Nie ma też na świecie lepszego specjalisty w tym fachu, więc najpewniej nikt nie wie więcej od niej o samodzielnym odbieraniu sobie życia.

Umiejętności:
> Mentalista poziom 2
> Kontrola poziom 1
> Zmysł Walki poziom 1

Umiejętności Fabularne:
> Córka Grabarza - zna wszelkie rytuały i obrządki związane z pochówkiem zmarłych. Nie ma trudności z odnalezieniem się na cmentarzach.
> Pradawna Wiedza - jako osoba starej daty, ma wspomnienia związane z dawnymi czasami. Nie wie, co wydarzyło się we wszystkich latach x, ale kojarzy zarówno mowę, kulturę, czy wszystko związane ze starymi latami przed Aglastem.
> Posłaniec Zaświatów - zna się na śmierci oraz wszelkich możliwościach jej kultywowania. Nie obce jej zaświaty w postaci Tartaru, Sovngard, czy Avalon. Nie obce też jej obrządki składania ofiar. Ot wszelkie religijne kwestie związane ze śmiercią i zmarłymi.

Szpadel dostosowany do jej wymiarów, więc znacznie mniejszy niż typowy szpadel grabarza. W czarnej barwie z pomarańczowymi wykończeniami.

Podstawowe Właściwości Magii:
1. Everlasting - po kontakcie z Czarną Mgłą, dziewczyna stała się posłańcem bogini śmierci. W skutek tego nie jest w stanie trwale zginąć. Nigdy nie zginie i nigdy nie stanie się duchem. W przypadku straty kończyny będzie egzystować bez niej, dopóki ktoś jej tego nie wyleczy. W przypadku całkowitego unicestwienia, czy śmierci znajdzie się w wymiarze bogini śmierci, z którego to wyszła, aby przejść proces wskrzeszenia - fabuła z MG polegająca na wskrzeszeniu. W skutek tego danej fabuły zostaje ustalone, co dokładniej postać straci w wyniku śmierci.
2. Suicide - jeśli dziewczyna popełni samobójstwo - tak naprawdę nie umrze. Postać odczuje ból, może stracić nawet przytomność, ale nie odniesie żadnej rany, a procesy życiowe zostaną zachowane. Nieważne jak będzie próbować się zabić samodzielnie, nie stanie się to. Oczywiście wliczają się w to też wszelkie skoki z wysokości, jednak w takim wypadku to MG decyduje, ile zajmie odzyskanie przytomności, czy inne skutki uboczne.
3. Underworld - widzi duchy. Potrafi z nimi rozmawiać, a do tego potrafi odróżnić ducha od żywego, czy ghoula.
4. Walking Disaster - nie może posiadać umiejętności w czepku urodzony. Nie wpływają też na nią modyfikatory szczęścia. Do tego osoby w promieniu pięciu metrów od niej posiadają zmniejszone szczęście w nieznacznym stopniu.
5. Emanation of Despair - osoby w promieniu pięciu metrów od niej mają większą szansę na napotkanie samobójczych, czy przygnębiających myśli. Im dłużej ktoś przebywa w jej pobliżu tym większa szansa na ich wystąpienie, a z dłuższym czasem zwiększa się też ich natężenie.
6. Suicide Guide - przewodnik samobójców. Za każdą osobę, która popełni samobójstwo za sprawą jej magii lub po jej namowie, dziewczyna zyskuje pewną porcję mocy magicznej. W przypadku graczy i ważnych NPC ilość ta wynosi 5 MM.
7. Suicidal Aptiude - jako mag samobójstwa potrafi wyczuć, która z osób w jej otoczeniu jest najbliższa samobójczych, negatywnych myśli. Ot potrafi wyczuć swój target w najbliższym otoczeniu.
8. Suicidal Thoughts - poprzez kontakt fizyczny może przesłać negatywne, samobójcze myśli. Niestety, na tym poziomie nie zrobi to więcej, aniżeli raz na post. W dodatku bliższe jest to do cichego szeptu w głowie, który zwyczajnie przemknął przez myśli.
9. Hall of Suicide - wymiar samobójcy. Właśnie tam może wysłać wszelkie akcesoria związane z samobójstwem o ile wcześniej je zakupi. Co więcej, nie więcej niż jedną na post - zarówno w przypadku przyzwania ich z powrotem, czy wysłania do do wymiaru.
10. Circle of Life - śmierć nie wywiera na niej aż takiego wrażenia, co na zwykłej osobie. Ot kolej rzeczy taka jest, a sama dziewczyna jest na to bardziej odporna. Zupełnie jakby miała nieco lepszą blokadę emocjonalną.

Zaklęcia Rangi D:
Suicidal Thoughts - wyższy poziom podstawy magii, który nie wymaga już kontaktu fizycznego. Dodatkowo myśl utrzymuje się przez dwa posty, nieznacznie zmniejszając koncentrację celu i zwiększając nieco jego podatność na inne zaklęcia mentalne.

Emanation of Despair - wyższy poziom podstawy magii, który sprawia, że osoby w promieniu pięciu metrów od niej mają większą szansę na pojawienie się przygnębiających, samobójczych myśli, czy zwątpienie we własne możliwości. Efekt utrzymuje się jeden post.

Suicidal Weaponary - zaklęcie uniwersalne, a zarazem na swój sposób losowe. Za sprawą tego zaklęcia dziewczyna jest w stanie przyzwać dowolny, acz niezależny od jej woli przyrząd do samobójstwa. Może to być fiolka z trucizną, urządzenie o wysokim napięciu, benzyna i zapałki, trujący gaz, czy nawet sztylet lub żyletki. Ot wszystko, a zarazem nic - bo zależne od MG.

Zaklęcia Rangi C:
Suffocation - mentalne zaklęcie, które wprawia umysł przeciwnika w taki sam stan, jak w sytuacji duszenia się. Efekt ten utrzymuje się przez jeden post i pojawia się stopniowo po pół posta od aktywacji. Nie więcej niż jeden cel na raz. Zaklęcie to nie udusi nikogo rzeczywiście, bo po osiągnięciu krytycznego poziomu stopniowo, powoli ustępuje.

Zaklęcia Rangi B:
Suicidal Thoughts - wyższy poziom zaklęcia rangi D. Za sprawą tego zaklęcia można zaszczepić w kimś stosunkowo silną, adekwatną do rangi myśl samobójczą. Przy słabszych mentalnie celach może ona doprowadzić do jakiegoś działania lub zwykłego ataku paniki. Ponadto obniża to podatność na zaklęcia mentalne w nieznacznym stopniu. Efekt utrzymuje się do 3 postów.

Emanation of Despair - wyższy poziom zaklęcia rangi D. Sprawia, że osoby w promieniu dziesięciu metrów od dziewczyny są bardziej podatne na pesymistyczne, samobójcze myśli oraz tracą wiarę we własne możliwości z siłą osłabienia rangi C. Efekt utrzymuje się przez dwa posty.

Hangman - jedyne zaklęcie dziewczyny, któremu można dać nalepkę ofensywnego. Za sprawą tej sztuczki w miejscu nie dalszym niż dziesięć metrów od niej samej pojawia się silna, wytrzymała lina, która próbuje udusić wybrany cel. Samo zaklęcie nikogo nie zabije, jednak z każdym postem spętania męczy przeciwnika, wyciągając z niego energię, a w przypadku kompletnego czasu trwania pozbawia go przytomności. Lina utrzymuje się do trzech postów, a w przypadku zniszczenia odnawia się po upływie pół postu. Lina też nie pojawi się na kimś, a musi najpierw kogoś obwiązać.

Zaklęcia Rangi A:
Weltschmerz - ból istnienia. Zaklęcie to sprawia, że wszelkiego rodzaju ból odczuwany jest znacznie bardziej. Zwiększa to odczuwanie bólu niemalże trzykrotnie u danej osoby na okres trzech postów. Co więcej, im więcej obrażeń fizycznych doskwiera celowi, tym bardziej obniża to jego morale i koncentracje oraz zwiększa jego podatność na mentalne zaklęcia. Po użyciu należy odczekać 3 posty przed ponownym zastosowaniem.