Kōichi

First topic message reminder :

Imię: Kōichi
Pseudonim: Ichi, Kōi, Kōichirō, Kou, Kō, Kokōya (孤荒野 - Lis Pustyni)
Nazwisko: Zensha
Płeć:  Mężczyzna
Waga: 59 kg
Wzrost: 179 cm
Wiek: 16 lat
Gildia: Fairy Tail
Miejsce umieszczenia znaku gildii: Wierzch lewej dłoni
Klasa Maga: 0

Wygląd: Początkowo najwięcej w wyglądzie Kō było brązu. Za młodu zawsze chodził w brązowym stroju, który ocalał po zniszczeniu jego wioski. Na głowie miał brązowe włosy, zawsze układające się w nieco śmieszny sposób. Komponowały się dobrze z umieszczonymi nieco niżej brązowymi oczyma. Brąz według niektórych jest kolorem ponurym i nijakim, jednak było coś takiego w małym Kō, co dawało mu radosny wygląd.
Z czasem jednak wyrósł z pozostawionego mu przez pustynię ubrania. I to wyrósł dość bardzo - stał się niezwykle wysoki, jak na swój wiek, a przy tym średnio wysportowany i dość szczupły. Gdy wyruszył w świat, z zabranych z domu pieniędzy po pierwsze kupił właśnie nowy strój. Teraz chodzi w czarnej koszuli, czarnych spodniach i żółtej podkoszulce. Do tego uśmiech i voilà - mamy całego Kōichiro.

Charakter: Choć nigdy nie miał przyjaciół, Kō nie jest nietowarzyski. Wręcz przeciwnie, zawsze chciał mieć kogoś bliskiego. Po prostu nigdy dotąd nie miał okazji. Gdyby jednak udało mu się jakimś cudem zaprzyjaźnić z kimś, broniłby go zapewne do śmierci. Bo przecież nie wypada utracić szybko pierwszych w swoim życiu przyjaciół.
Niekiedy w zachowaniu Kōichiro widać, że dużo czasu żył na odludziu. Zdarza mu się, zdaniem niektórych, nie reagować odpowiednio. Po prostu nie zna się aż tak dobrze na życiu, jak ktoś, kogo wychowywał człowiek. Przez pięć lat wędrówki zdobył sporo doświadczenia o "normalnych" rzeczach, jednak wciąż zdarza mu się popełnić gafę.

Historia: "Pustynia to przyszłość każdej przeszłości, teraźniejszości i przyszłości. Wszystko, co kiedyś istniało lub istnieje, kiedyś obróci się w pył. A pył stworzy pustynię."

Nie każda historia naznaczona jest cierpieniem, tajemniczością czy też śmiercią. Istnieją również ludzie, których przeszłość nie jest powodem do parcia do przodu. Tak jest w przypadku Kōichi'ego. Nie ma on właściwie nic, co mogłoby go gdzieś wiązać. Jego rodzice dawno temu odeszli. Nie zginęli z niczyjego powodu, więc Kō nie szuka zemsty. Po prostu pewnego dnia poszli na pustynię i nie wrócili. Chłopak był wtedy mały, ale szybko zrozumiał, że jego mama i tata nie żyją. Skąd to wiedział? Chyba najlepszym opisem byłoby stwierdzenie, że to pustynia mu to powiedziała.

Za dziecka nie miał żadnych przyjaciół ani bliższych znajomych. Nie dlatego, że był nietowarzyskim outsiderem. Dom jego rodziców był częścią wioski, jednak tylko przez krótki fragment życia Kō. Pewnego dnia, wioska zniknęła, pogrzebana piaskiem. Przeżył tylko Kōichi, choć stał wtedy po środku wioski. Innych pochłonęła pustynia.

Mały chłopak musiał nauczyć się żyć samemu. I to mając zaledwie kilka lat. Zapewne zginąłby szybko, dołączając do swoich rodziców i ludzi, którzy mogliby zostać jego przyjaciółmi. Ale tak się nie stało. Chroniła go pustynia. Choć mieszkał w małym domku z piaskowca na środku bezludzia, nigdy nie miał problemów z wodą czy żywnością. Wystarczyło, że doszedł do linii horyzontu, a zawsze znajdywał źródełko czy krzak malin. Albo coś równie niedorzecznego. Omijały go zawsze burze piaskowe. Nigdy nie było mu za ciepło ani za zimno. Dzikie zwierzęta żyjące na pustyni nie odważyły się ani razu go zaatakować, choć był sam. Tak właśnie chroniła go pustynia.

Z czasem Kōichi dorastał. Gdy miał już jedenaście lat, zapanował nad pustynią. Choć lepsze byłoby stwierdzenie, że to pustynia zaczęła bronić go w jeszcze bardziej niedorzeczny i niemożliwy sposób. Piasek dosłownie słuchał się poleceń chłopaka, ułatwiając mu znacząco życie. Kō mógłby spędzić całe życie w swoim małym domku, z dala od innych ludzi. Ale wtedy byłby samotny. Więc pustynia, darząc swoje dziecko miłością, ochroniła go przed tym losem. Nie chciała, by mały Kōichi musiał żyć z dala od innych. "Idź na południe" - odezwał się pewnego dnia w głowie chłopaka głos - "Dołącz do innych".

Więc Kō odszedł. Odszedł z pustyni, jednak obiecał odwiedzać ją co jakiś czas.  Od pustyni dostał jeszcze jedno błogosławieństwo - zawsze od tamtej pory miał przy sobie pewną jej część, w małej gurdzie zawieszonej przy pasie. By dalej mogła go chronić pustynia. Wędrował przez pięć lat, aż wreszcie trafił do Fairy Tail, gdzie chciał poznać znaczenie przyjaźni. Chciał śmiać się, cieszyć się, smucić się i płakać. Chciał żyć. I tego chciała dla Kō pustynia.

Umiejętności:

Walka wręcz lvl 1
Shielder lvl 1
Zapasy magiczne lvl 1

Umiejętności fabularne:

Znajomość pustyni - czyli Kōichi zna większość żyjących na pustyni zwierząt, potrafi też określić wiele rzeczy na podstawie obserwacji pustyni (np. czy zbiera się na burzę piaskową, na jakiej pustyni jest itp.) - zależne od MG.

Skarby przeszłości - Kō, będąc bardzo małym, mieszkał na pustyni, gdzie natrafił na różne pozostałości po nieistniejących już cywilizacjach. Nie mając wtedy nic innego do roboty starał się je zrozumieć, dzięki czemu cieszy się ogólną znajomością niektórych nieistniejących już cywilizacji, a także łatwiej idzie mu rozszyfrowywanie tajemniczych napisów - również zależne od MG.

Rodem z Dessertio - rodzina Kōichi'ego pochodziła z Dessertio. Choć większość swojego życia dzieciak spędził w samotności, podczas podróży przez swój kraj do Fiore opanował dialekt deryjski, w którym mówienie łatwo mu przychodzi. Jednakże aktualnie chętniej używa "fioryjskiej" odmiany wspólnej mowy. Wprawny językoznawca może wyczuć delikatny deryjski akcent. Oczywiście wie też to i owo o państwie, w którym niegdyś mieszkał.

Ekwipunek: Mała gurda, przywieszona do pasa. 5'000 klejnotów.

Rodzaj Magii: Sabaku no Mahō (Magia Pustyni)
Magia Pustyni, znana też jako Sando no Mahō - Magia Piasku, pozwala użytkownikowi na kontrolowanie piasku. Charakterystyczne dla tej magii jest używanie dużej ilości surowca, znacznie większej niż w przypadku innych magii żywiołów. Powód? Piasek jest znacznie mniej niebezpieczny i trwały niż inne substancje, dlatego by coś zdziałać używany jest w wielkich ilościach, niekiedy dodatkowo mocno skompresowany. Dzięki temu Magia Pustyni jest bardzo widowiskowa.
Jednak nie sądzę by należało zabraniać innych, niezwiązanych z piaskiem, lecz związanych z pustynią sztuczek.


Pasywne Właściwości Magii

PWM:

Zaklęcia:

Ranga C:

Ranga B:

80PD wydane na zaklęcia, pozostałe 40PD zamieniam w 40MM.

Jest spoko. Po prostu nie chcę żeby sobie wchodził między dzikie bestie jak gdyby nigdy nic. Prawdopodobnie i tak nigdy w życiu nie znajdzie się w takiej sytuacji. Chcesz już ten akcept?

Tak :)

No to akcept, już mi się nie chce czytać od nowa. Poproś kogoś mądrego o dołączenie do grupy FT.