Erdas "Wolf" Nightheaven

Imię: Erdas.
Pseudonim: "Wolf"
Nazwisko: Nightheaven
Płeć: Jako wilk samiec, jako człowiek facet.
Waga: Jako wilk 80kg, jako człowiek ma 94 kg.
Wzrost: 130cm bez ogona(wilk), 180cm(człowiek)  
Wiek: 16 lat
Gildia: Grimoire Heart
Miejsce umieszczenia znaku gildii: Czerwony na karku
Klasa Maga: 0
Właściciel: Raika

Wygląd: Erdas ze względu na swoją specyficzną moc, ma wygląd bardzo zmienny. Jego naturalna forma wilka jednak jest stała. Dobrze zbudowany, o czarnej, dość zadbanej sierści i żółtych dzikich oczach. Lewo ucho jest odrobinę rozszarpane z powodu licznych potyczek w stadzie zza młodu. Ogon jest nieco krótszy niż normalnie powinien u wilka i wbrew jego niepozornemu wyglądu jest dobrze umięśniony, gdyż zawsze uważał się za alfa w stadzie i dumnie oraz z dominacją wznosił swój ogon. Jego pysk zawsze zdaje się być spokojny, jakby bez żadnych uczuć czy emocji, choć jego oczy wskazują zawsze co innego. Bije z nich niebywała inteligencja, która jest wynikiem umysłu człowieka. Kręgosłup nieco wystający, co jest efektem długiego przegłodzenia, oraz pewnie cechą od rodziców. Jako człowiek zaś przybiera formę wysokiego nastolatka o czarnych, nieco falistych włosach, niczym jego sierść sięgające mu do ramion, silnej posturze, często nie zmieniając oczu na ludzkie. Ubiera się wtedy w to co znajdzie, bo po przemianie jest nagi. Ogółem jest dobrze zbudowany i wysportowany w tej formie. Można jeszcze dodać, że zdarza mu się mieć w tej formie nieco za długie paznokcie...
Charakter: Lojalność. To najbardziej bijąca cecha jego charakteru. Bezgraniczna i absolutna lojalność. Jeżeli jego pani rozkaże mu skoczyć w ogień, zrobi to nim skończy zdanie. Jeżeli każe mu kogoś zabić, zabije go bez chwili wahania. Dla niego nie istnieje nic ważniejszego niż wola jego pani. Nie licząc tego jest niezwykle uparty, jeżeli ustanowi sobie, że coś zrobi to zrobi wszystko by dojść do tego, co nie zawsze kończy się dobrze. Jego świat prawdę powiedziawszy kręci się wokół jego właściciela, który otoczył go opieką i miłością. Pragnie tylko szczęścia dla swojej pani, chce robić wszystko dla niej. Prócz tego ma on ogółem ogromny apetyt, w tym(niestety) na ludzkie mięso, choć często się hamuje z tym impulsem. Kiedy już jest człowiekiem, mało mówi i zawsze cicho. Jednak kiedy przychodzi pora walki, potrafi wpaść w istny szał, który najczęściej owocuje krwawym mordem wszystkiego co zagraża jego życiu lub jego pani.
Historia: Wszystko zaczęło się wiele lat temu, w dzikich lasach na terenach północnych. Niemający wówczas imienia młody wilk, wraz ze stadem udali się na polowanie. Od wielu dni głodowali. Zima była sroga, a zwierzynę znaleźć było coraz to trudniej. Stado było nerwowe z tego powodu i ciągle wybuchały zamieszki o pozycje Alfa. Jednakże Stary Jednooki, przywódca stada nie dał sobie w kasze dmuchać i twardo trzymał swoją pozycje.
Trafili na trop czegoś dużego. Był to niedźwiedź. Śnił on spokojnie, snem zimowym w swojej jaskini, nie spodziewając się ataku na niego. W rzeczywistości jego jaskinia znajdowała się w dość ukrytym miejscu, przy zamarzniętym jeziorze, gdzie stado raczej nie podróżowało. Zaatakowali szybko i bez litości. Niedźwiadek nie miał szans, jednak w akcie rozpaczliwej obrony udało mu się rozerwać szponami podbrzusze Jednookiego, który niefortunnie spuścił gardę. Głód został zaspokojony. Niestety nikt nie miał okazji się nimi cieszyć, gdyż rozegrała się zażarta bitwa o przywództwo i o główną samice. Młody, czarny wilk także w nich uczestniczył, gdyż jego samcze zapędy wobec samicy były naprawdę duże i dążył do tego by ją posiąść. Zdeterminowany, ku zdziwieniu reszty, udało mu się zdobyć pozycje Alfa. Szczęśliwy i dumny ze swojego osiągnięcia prowadził stado przez prawie pół roku, doczekując się potomstwa ze swoją samicą. Stado szanowało go, bo mimo młodego wieku wykazywał się wielką odwagą i sprytem.
Jednak jak to zwykle bywa, nic nie trwa wiecznie. Pewnego dnia stado napotkało grupę myśliwych w lesie. Myśliwi bez chwili zastanowienia zaczęli ostrzał na drapieżców, którzy poczęli rozpaczliwą ucieczkę wobec przewagi dwunożnych. Młody Alfa ujrzał jak jego samica i połowa stada umiera pod gradem pocisków. W jego sercu wniósł się gniew. Nienawiść tak wielka, że człowiek nie był w stanie sobie wyobrazić, by żywa istota taką mieć mogła. Niespodziewanie z ciało wilka zaczęła wylatywać jakaś ciemna energia, oczy zajarzyły się krwistą czerwienią, a powietrze wokół niego stało się ciężkie i niespokojne. Ludzi oraz zwierzęta zamarli. Wypełniony niewytłumaczalnym gniewem wilk rzucił się na ludzi, rozrywając ich na strzępy. Był zbyt szybki, zbyt silny, zbyt...przerażających dla zwykłych myśliwych. Walka trwała dosłownie chwilę. Czarny wilk, będąc na powrót "normalny" rozglądał się po szczątkach ludzi, nie rozumiejąc do końca co się stało. Stado patrzyło na niego z przestrachem, po czym uciekło. Mimo późniejszych prób, dołączenie z powrotem do stada stało się już nie możliwe, wykluczyli go ze swojego stada, nawet ze swojego gatunku. Załamany i samotny wilk błądził bez celu po lasach, coraz bardziej zbliżając się do terenów zamieszkiwanych przez ludzi, wyjąc smutno co noc do księżyca. Jego życie straciło sens.
Prawdopodobnie dziś by nie żył gdyby nie ona. Jego pani. Jego największa miłość. Emilia Nightheaven. Odnalazła go, wykończonego w lesie i zaopiekowała się. Z początku przerażony i agresywnie nastawiony do swojej wybawicielki, potem wdzięczny i już spokojny. Kiedy w końcu ją zaakceptował, pomogła mu wykorzystać niebywały potencjał magii jaki w nim przebywał. Jego pragnienie bliższego kontaktu ze swoją wybawicielką uwolniły w nim moc zdolną to uczynić. Uzyskał rozum ludzki, w połączeniu z magią zdolną przekształcić jego ciało w postać człowieka i nie tylko. Wówczas związał się z nią silniejszym uczuciem, ludzkim. Uznał ją za swój największy skarb na świecie, swoją panią którą należy chronić. Dlatego ćwiczył, ćwiczył swoje możliwości i moc, wszystko po to by móc ją zawsze uchronić, a ona pomagała mu kształtować swój talent. Nadała mu swoje nazwisko i imię Erdas.
Lata mijały, a Erdas wyrósł na silnego, zdrowego wilka(w formie ludzkiej najczęściej nastolatek). Jego siła była znacznie większa niż kiedy znalazła go jego pani. Potrafił już kontrolować swój niesamowity gniew, oraz swoją magię. Do tego starał się uczuć typowo ludzkich rzeczy, takich jak czytanie i pisanie, poprawna wymowa języka, sprawnie poruszać się jako człowiek itp.
Jednak...jednak pewnego dnia, kiedy Erdas wracał z polowania do chatki w lesie, gdzie mieszkał wraz z Emilią, ujrzał ją leżącą wciąż w łóżku. To było dziwne dla samca, gdyż jego pani zwykle była porannym ptaszkiem. Podszedł do niej bliżej i z przerażeniem odkrył, że jej serce nie bije. Wyglądała jakby spała, lecz już nigdy nie miała się obudzić. Nie mógł w to uwierzyć, próbował ją obudzić, wznowić akcje serca, użyć magii...daremnie. Po 5 godzinach prób uratowania jej Erdas popadł w rozpacz. Jego ciało przemieniło się w wilkołaka, a on sam puścił kontrolę nad swoim gniewem. Jego ciało pokryło się mrokiem, oczy zalśniły czerwienią, a z jego płuc wydobył się ryk, który zadrżał całym lasem. Następnie wybiegł z domku, niszcząc i zabijając wszystko na swojej drodze. Drzewa, zwierzęta, a potem nawet domy i ludzi, których zapach krwi rozbudzał bestialskie zapędy. Opętany niekontrolowanym gniewem i głodem, stracił po raz kolejny sens życia. Jego szaleństwo zwołały gildyjnych magów, którym udało się prawie zabić Erdasa, ostatecznie przepędzając go z terenów północnych. Ciężko powiedzieć co potem się z nim działo, do czasu kiedy gdzieś w lasach koło miasta Onibus nie został on odnaleziony w postaci ledwo żywego wilka przez Raikę.
Wilk umierając w samotności myśląc, że to koniec, zobaczył jak podchodzi do niego jakaś kobieta. Przyjrzał się jej, a wówczas jego serce zabiło szybciej.
- Nie...niemożliwe! Pani! Jak!? Zaraz...to nie ona, ale wygląda zupełnie jak Emilia! - Pomyślał patrząc na nią zaskoczony. Raika otoczyła go pomocą i wsparciem, zupełnie jak jego pani. Im dłużej z nią był, tym bardziej przypominała mu jego dawną panią. Czemu dawną? Albowiem Raika wyzwoliła w nim te same uczucia co tamta i postanowił mieć nowy cel, ochrona jej. Nie musiał rozumieć skąd identyczność pomiędzy Emilią a nią. Jedyne czego potrzebował to żyć dla kogoś, kogo pokocha, chronić tą osobą za cenę swojego życia. Potem jako jej pupil dołączył do jej gildii, gdyż uznał to swój obowiązek wobec niej.
Tak też zaczyna się historia Erdasa Nightheaven.

Umiejętności:Drapieżca(lvl.1), Wytrzymałość(lvl.1), Zmysł Walki(lvl.1)
Ekwipunek:
- 5000K(moja pani je otrzymuje)


Rodzaj Magii: Wilcza Humanoidalność - Czyli zdolność przemiany w człowieka, przyjęcie wszelkich cech ludzkich, zwiększania ich możliwości i tworzenie wszelkiego rodzaju modyfikacji(np: hybrydy człowieka z wilkiem i wychodzi wilkołak). Dochodzi do tego też niebywała zdolność Erdasa, jaką jest zmienianie swego gniewu w magię(nie daje dodatkowej MM jedynie daje Divine Anger), oraz zdolności wilcze(w końcu jego podstawowa forma to wilk).
Pasywne Właściwości Magii:
- Nieco lepiej widzi w ciemnościach,
- Zrozumienie zwierząt pokrewnych(psowate)
- Znajdując się w lesie, Erdas czuje się pewniej i odrobinę lepiej funkcjonuje i walczy.
- Wilk Alfa - każdy napotkany wilk ma wrażenie, że posiadacz jest potężniejszy niż na to wygląda.
- Potrafi schować pazury
- Podczas trwania nocy, koszt utrzymania wilkołaka spada o 1%(czyli utrzymanie koszyuje 3%)
- Jeżeli posiadacz otrzyma bolesną rane w czasie trwania Divine Anger, przedłuża się jego czas trwania o jedną rundę i traci odczuwanie bólu na czas trwania.
- Wyostrzone zmysły(odrobine bardziej niż ludzkie, wilcze)
- Potrafi przemówić ludzkim głosem
- Podczas twania dnia, koszt utrzymania formy człowieka spada o 2%.


Zaklęcia:

*Form: Werewolf*[C] - Pozwala na hybrydę człowieka z wilkiem, tworząc wilkołaka. Powoduje to przyrost siły i wytrzymałości, lecz spadek szybkości. W tej formie postać staje się bardziej zabójcza z logicznych powodów i ma pewien apetyt na ludzi. Efekt trwa 3 tury, po których posiadacz musi płacić 4%MM. Jako wilkołak może także ryczeć, co powoduje nieco pod upadek morale u przeciwników(czytaj: zaczynają sie bać). Po zakończeniu, trzeba odczekać 2 tury by znów jej użyć.

*Form: Human*[C] - Pozwala na przemianę w człowieka, o wyglądzie podanym w dziale "wygląd". W tej formie zyskuje się możliwości ludzkie(łał) i znacznie lepiej się myśli z tej perspektywy. Efekt trwa 3 tury, po których posiadacz musi płacić 4%MM. Po zakończeniu, trzeba odczekać 2 tury by znów jej użyć.

*Divine Anger*[A] - Erdas zagląda w głąb siebie i wyzwala gniew oraz nienawiść wobec wszystkiego i wszystkich(oprócz swej pani). Wówczas gniew ulatuje z ciała w postaci mrocznej energii, a oczy pokrywają się czerwienią, co sprawia wrażenie jakby stał się upiorem. Efekt gniewu zależny jest od formy w jakiej jest używany.
Jako wilk zwiększają się wszystkie zdolności fizyczne 2x, za wyjątkiem szybkości, zwinności wytrzymałości. Wytrzymałość nie zwiększa się, zaś szybkość rośnie 1.5x, a zwinność zwiększa się 3x.
Jako wilkołak zwiększają się wszystkie zdolności fizyczne 2x, oprócz szybkości, wytrzymałości i siły. Szybkość się nie zwiększa, a wytrzymałość wraz z siłą rośnie 3x.
Jako człowiek zdolności fizyczne rosną o 2x. Prócz tego paznokcie zamieniają się w szpony, a kły wydłużają się zdolne rozrywać.
Divine Anger trwa 4 tury, potem zamienia się z powrotem w wilka i jest osłabiony. Przez 2 tury po tym nie może używać zaklęć.




Kp skończona i gotowa do oceny!

Skończona Kp.

Cytat :

Wiek:

GDZIE TO POLE? Jak byk jest we wzorze KP. Dopisać.

Cytat :

jednakże jego zmienność wyglądu jest bardzo duża, także więc nie będę opisywał wszystkich dostępnych form ludzkich i pół ludzkich.

Jeśli nie jest to opisane w magii - lub jest, ale często masz zamiar być człowiekiem - to masz dopisać wygląd ów do wyglądu. Daj mi znać jaka jest odpowiedź.
Poza tym wątpię jakoś, że pozwolą Ci się zmienić w każdego człowieka...To już raczej magia transformacji czy czegoś takiego...

Cytat :

ryk który

Przed 'który' zawsze przecinek.



Duuuużo błędów - głównie stylistycznych - i nie wypisałam...nawet 10% bo bym musiała pisać pewnie niemal wszystko...Tak czy siak BRAK AKCEPTU. Popraw to co na czerwono.

Info dla technicznego: Nie - nie ma wyjaśnione skąd wilk ma magię. Po prostu kiedyś się przebudziła jak u człowieka...

Poprawiłem. Przepraszam za błędy.

Wygląd: Forma wilka - ok. Ale coś małe i chude jak na wilka alfa. Tak tylko mówię. Poza tym chowanie pazurów wywal z wyglądu i wpisz w PWM. Nie jest ono możliwe fizycznie, więc to magia. Co do postaci ludzkiej -> patrz Zaklęcia.

Umiejętności: Ok
Ekwipunek: Ok

Rodzaj magii: Ok, ale gniew nie będzie zmieniał się w dodatkową manę.
PWM:
-"Wilcza humanoidalność" nie ma żadnego związku z telepatią z bliskimi. Jeśli chcesz tą PWMkę, musisz trochę inaczej sformułować opis magii i jej nazwę.
-Ok
-Zwierząt pokrewnych psom/ wilkom.
-Wydajesz się im nieco potężniejszy, niż jesteś. Nie czyni Cię to jednak jakimś wilczym wezyrem.
-Jak pierwsze PWM.

Zaklęcia:
Form: Werewolf: Przemiany permanentne raczej nie przechodzą, dlatego po pierwszych 3 postach "wilkołactwa" dopłacasz 4% MM za każdy kolejny post. Po zakończeniu działania spella ponowna zmiana w hybrydę może mieć miejsce po 2 postach przerwy.
Form: Human: Nie. Masz Jedną formę ludzką, którą musisz opisać w Wyglądzie. W opisie zaklęcia dopisz, że właśnie tam jest sprecyzowane, jak się prezentujesz po przemianie.
Divine Anger:
Wilk: Szybkość *... 1,5. A wiesz, skąd się bierze tak niska liczba? Ano stąd, że wilki mogą przez około 5 minut biec z prędkością, uwaga, 60 km/h. Gdybyś był 4 razy szybszy, osiągałbyś 240 km/h. Z szybkością *1,5, 90 km/h, co daje Ci SOLIDNE osiągi.
Piesoczłek: Ok.
Człowiek: Nope.

Czas trwania: 4 posty, niezależnie od formy. Nie wpadasz w amok, po prostu słabniesz. Bezpośrednio po zakończeniu działania spella jesteś znacznie osłabiony i wracasz do swojej naturalnej formy – wilka. Przez kolejne 2 posty nie możesz zmieniać się w nic innego. Po 2 postach jesteś już do życia, ale dalej odczuwasz skutki osłabienia.


Na chwilę obecną - brak akceptu technicznego. Ale niewiele masz do poprawy~.

Ogólnie rzecz biorąc średnio mi się widzi, że tak, o, nagle zacząłeś promieniować energią, ale ostatecznie to shounen, a do tego Fairy Tail, a oni zabili Twoich NAKAMA (słowo, które w FT jest równoznaczne wpisaniu czita na godmode), więc niech już będzie.

Edit:
Jednak po konsultacjach stwierdzam, że nie możesz permanentnie utrzymać formy ludzkiej - obowiązują dla niej takie zasady, jak dla wilkołaka: Po 3 postach 4% MM za każdy kolejny. 2 posty przerwy.

Poprawiłem, jednakże nie dałem utrzymania formy ludzkiej. Miejże litość, to tylko zwykła forma CZŁOWIEKA. Zmieniłem też to co mówiłeś i dałem mu większe gabaryty jak na samca alfa. I dodałem coś jeszcze.

Poprawiłem i przerobiłem parę rzeczy.

PWM: Z obniżeń kosztów mogę się zgodzić na obniżenie kosztu utrzymania wilkołaka w czasie pełni o 1% na turę~.

Form: Human: Dopisz, że wygląd formy ludzkiej jest opisany w Wyglądzie... logiczne, ale lepiej wspomnieć. xd

Divine Anger: W zasadzie mogą w opisie zostać "zdolności fizyczne", co jest dość nieprecyzyjnym określeniem – nie będzie to znaczyło więcej, niż typowe staty fizyczne – szybkość, siła itp.
W formie człowieka masz po prostu podwojone staty + kły i szpony. Przewidywanie ruchów to za dużo. Niby 1,5 to nie tak ogromna wielokrotność, ale biorąc pod uwagę wszechstronność tego zaklęcia, jak i to, jak bardzo przewidywanie jest op, nie mogę się na to zgodzić.

A, ten ryk wilkołaka nie jest magiczny – po prostu stosunkowo donośny ryk drapieżnika... Albo dobra - za pomocą magii jest nieznacznie straszniejszy, niż powinien być~.

Poprawiłem, a w Form: HUman, już była wzmianka o tym.

Sprecyzuję. Z obniżeń kosztów zgadzam się TYLKO na 1% na wilkołaka podczas pełni. Zmień to i będzie ok.

Już.

"- Podczas twania dnia, koszt utrzymania formy człowieka spada o 2%." Na moje to też jest obniżenie kosztu.