Ariel vs. Wil

Wędrując sobie schodkami na swoim miejscu znalazła się pewna odrętwiała kukiełka w sukieneczce pokojówki i z dość zażenowanym wyrazem twarzy, a może raczej z miną w stylu: "Błagam! Niech się to już skończy!". Tak... Zdecydowanie maidoWill nie przywykł do swojego aktualnego ubioru, a tym bardziej nie dostosował się jeszcze do czegoś znacznie gorszego! Tłumy oczu... Wszędzie! Z każdej strony, nawet jeśli nad nim spoczywał dach, odgradzając go od nieba, a do tego... DO TEGO TO! Światło. Mocne światło i słowa, które w mózgu nastolatka zlewały się w jedną, niezbyt składną papkę, która miała stanowić wypowiedź komentatora, a może komentatorkę? Tego zupełnie nie wiedział! Nie orientował się, bo... Odwrócił się do swojego narożnika, jeszcze bardziej chyba czerwony - w końcu jak na maga krwi przystało - na twarzy, a na dodatek kucnął, próbując jakoś się przesłonić i ukryć przed potwornym odczuciem tego, iż każdy spogląda na niego! Ba! Nawet nie miał siły wydusić z siebie pełnego zdania, czy słowa, mamrocząc coś pod nosem niewyraźnie, acz zbyt wesoło to nie brzmiało, a i pewnie nawet nieco przypominało... rozpacz? Ta... To już po nim, nie? Chociaż może pokojówki jednak mają szczęście?!

Kolej Ariel przyszła szybciej niżby się tego spodziewała! Co prawda to już trzecia runda, ale i tak jakoś odkładała w myślach swój 'występ' na później i później, więc...było to małe zaskoczenie! W dodatku nie szło im najlepiej...Po poprzedniej rundzie zaczęły doganiać VP, więc teoretycznie teraz powinna dać z siebie wszystko i wygrać! Z tym też nastawieniem ruszyła na arenę!
Gdy została przedstawiona, na jej twarzyczce pojawił się słodki uśmiech...no co? Przedstawiono ją, więc nie mogła obarczyć publiczności jakimś złym gestem lub nastawieniem! Tym bardziej, że nie bała się wystąpień publicznych, więc...uśmiech był! Aczkolwiek ta przerwa między 'pięknym', a 'uśmiechem' nie uszła uszom Attiny - komuś uszła w ogóle? Hum hum...czyżby chciał powiedzieć coś innego? Nie żeby się wstydziła - bo tak nie było - ale to był turniej i należało zachować jakąś godność. No, a przynajmniej komentatorzy, więc dobrze, iż skończyło się na oczach.
Tak czy inaczej problem pojawił się, gdy ujrzała przeciwnika...dziecko! Dlaczego to był młody osobnik? Dzieci nie powinno się bić! Tak więc...czy wygrana będzie wygraną jeśli zrobi krzywdę dziecku? Oh, Will był w gildii, więc na pewno słaby nie był - czyt. nie lekceważyła go ani przez chwilę! Po prostu...trudniej jest stanąć do walki z dzieckiem...nie dlatego, że byłoby słabsze, ale dlatego, iż jest młodszy! To tak jak dżentelmeni nie biją kobiet. Z drugiej strony tutaj był turniej...ugh...Swoją drogą...czy on miał na sobie sukieneczkę? Słodki! Tyle, że chłopczyki nie powinny sukieneczką nosić...Biedaczysko! Aż się chciało go pocieszyć!
- Um...przepraszam, ale czy dobrze się czujesz?
Zapytała nie za głośno, ale też nieco donioślej, co by chłopak słyszał. Poza tym podeszła bliżej, chcąc zmniejszyć dzielący ich dystans o połowę. Jak widać wolała jednak mieć się na baczności i nie podchodzić zbyt blisko bo kto wie jaką magię oponent się posługiwał? Poza tym...wyglądał na wystraszonego! Strasznie trudno w takiej sytuacji nie podbiec do dziecka i go nie uściskać by pocieszyć! Tak...Attina musiała się bardzo powstrzymywać! Poza tym chłopaczek był odwrócony pleckami, więc...albo dziecko coś knuło albo faktycznie było niewinne, więc nie fair byłoby go atakować.