Główne Laboratorium

First topic message reminder :




Przyjemna, bądź też mniej przechadzka kończyła się ścieżką, która w przeciwieństwie do większości miasta została wykończona zielenią drzew. Ponadto na końcu trasy zdawała się przechadzać poddenerwowana kobieta, która najwyraźniej na kogoś czekała.
- Gdzie oni są do cholery... - mruknęła pod nosem, zatrzymując się tylko na chwile, aby zaciągnąć się papierosem, którego trzymała w dłoniach, a potem po przeczesaniu dłonią ciemnych, niemalże czarnych włosów, aby potem wróciła do stukania obcasami o dość równo wyłożone kostkami podłoże, a i pozwalając ponownie białemu kitlowi na falowanie pod wpływem wiatru. Dodatkowo w oddaleniu dało się widzieć osobę w czarnym płaszczu, stojącą tuż obok drzwi, a nie tak dawno mijającą główną bramę.

Czas do 18.10.2013 - 18:00

Yagoro:
Co mógł zrobić? Unikać... Uniknąć kolejnego pocisku, a w niedługim czasie potem zauważyć, a raczej odczuć podmuch, wywołany najwyraźniej, jak dało się zauważyć... Czarnym wachlarzem? A raczej jednym z dwóch, które dzierżyła osoba, spoglądając na chłopaka z powietrza, a dokładniej z wysokości mniej więcej nieco ponad 4 metrów nad ziemią. - Nie dobrze... Sit nie będzie szczęśliwy, a Ri zrobi się smutno... - rzucił osobnik, nieco zawiedziony, jakby uznał z góry, iż trafił się mu nudny przeciwnik, bo... Dosięgnie go? Poza tym... Trzeci z szpikulców... wbił się w ziemie? Ot tak? Nawet nie posłany na chłopaka? Innym faktem mogły być powoli kreujące się ciemne chmury na terenie ponad wejściem, a mające jakby epicentrum kilka metrów nad głową niebieskowłosej osoby. Najwyraźniej ciut bardziej rozbudowany osobnik, aniżeli mag lodu...

Senka:
Sama dziewczyna chciała udać się na piętro, jednak kierując się tam, natknęła się na schody, po których właśnie wchodziła niebieskowłosa dziewczyna, która zdawała się ociekać wodą, a i po wyrazie twarzy dało się odczytać, że najpewniej spotkało ją coś niezbyt przyjemnego.
Co zaś u piona? Ruszyła szukać zgubionego tropu i fakt faktem, że nic w przyrodzie nie ginie, ani tym bardziej nie zostaje zapomniane, dlatego też pion, gdy znalazł się już przy schodach, mogła dostrzec znikające za zakrętem sylwetki, więc ruszyła czym prędzej dalej za nimi, acz... siedziała im na ogonie w połowie korytarza na piętrze z drzwiami "zakazanymi drzwiami"? Tylko, czy mogła ich jakoś zatrzymać?

Czas do 06.12.2013 - 15:00

MG napisał:

a dokładniej z wysokości mniej więcej nieco ponad 4 metrów

 Śmiechłem

- Kurwa - syknał Yagoro, kiedy jego przeciwnik okazał się tylko unikającym prawdziwej walki falusem.
Nawet gdyby starał się w jakiś sposób skoczyć i dosięgnąć tego pajaca, to wyglądałoby to raczej mizernie. Poza tym, to nie są zawody w skoku wzwyż. Postanowił więc totalnie chrzanić tego, który jak się zdawało najlepiej czuł się w otwartej przestrzeni i ruszyć za kobieta wody.
Wycofał się, zważając na ewentualny ruch maga, w kierunku drzwi aby znaleźć się w budynku. Jeżeli ten pajac będzie chciał ruszyć za nim, to przynajmniej będzie w mniejszym zasięgu. Tak myślał.
Jeżeli udało mu się dostać do budynku, to - patrząc na kałużę pod drzwiami - wytropienie niebieskowłosej było błahostką. Wiedział co wtedy zrobi. Rozetnie tę szmatę na pół.

Yago ruszył do budynku, najwyraźniej zawiedziony tchórzostwem, a może raczej przewagą uzdolnionej magicznie istoty nad nim. Osóbka tylko wzleciała wyżej w kierunku budynku, a na obszar przed placem powoli opadał deszcz. Pierwsze krople zwiastujące zmianę pogody, oj oj... Ale chłopaka już to nie dotyczyło. Mężczyzna ruszył, wymijając parter i kierując się na schody, na których na piętrze natrafił na najwyraźniej zszokowaną Senkę, która nie tak dawno została wyminięta przez drugą niebieskowłosą istotę, kierującą się wyżej i wyżej... Co zaś u pionka? Przed nią pojawiły się nagle... Otwarte drzwi, otoczone swego rodzaju fioletową poświatą, a wojowniczka mogła dojrzeć taki kolor wydobywający się spod kaptura niższej persony. Dodatkowo na korytarzu pojawiły się... dwa kruki, kierujące się na pionka, który był nieco otłumiony przez drzwi, a obcy... Oddalali się?

Czas do 10.12.2013 godzina 20:00

- Rusz się do cholery! - rzucił Yago mijając Senkę - Jest ich więcej niż myśleliśmy.
Minął ją szybkim krokiem, czujnie pędząc naprzód po śladach wody pozostawionych na korytarzu. Jego dłonie spoczywały na katanie, myśli błądziły odrobinę pomiędzy tym, co dzieje się dokoła, tym co może się dziać na zewnątrz, i tym co się dzieje z jego towarzyszami. Senka wyglądała na nieobecną.
Czy to jakiś rodzaj magii? A może to znowu ta pieprzona pizda od iluzji - Myślał o tym, zastanawiając się również jak pozbyć się chociaż tej wodnistej. Nie wiedział jednak czy jego atak wcześniej zadziałał, a może zwyczajnie tej kobiety nie dało się zniszczyć?
Pierdolone magusy - myślał - zawsze przysporzą jakichś problemów.

Działo się i się działo, ale szkoda że ze strony obrońców wiele to nie dało, gdyż Yagoro biegnąc dalej natknął się na kolejnych oponentów i został odcięty od otoczenia przez swoistą zaporę z dość szczelnie lewitujących drzwi otoczonych fioletowawą aurą. Ciekawe, a może nie, jednak przewaga liczebna, a może aktywność przeciwników przeważyła o sukcesywności misji i zarazem o fakcie, iż ostatecznie zakończyła się ona sporym niepowodzeniem, a także zawodem, który niemalże był wyczuwalny w głosie zleceniodawczyni, odwiedzającej placówkę po wszystkim. Szkody... Szkody i jeszcze raz szkody, a i śladów niewiele... Co będzie dalej? Co zaginęło? To nawet nie zostało obwieszczone.

Yagoro - 6PD, 1.000
Senka - 2PD
Albrecht - 1PD

Właśnie tutaj miał stawić się młody członek najemniczej gildii. Kto polecił go do zlecenia? Dlaczego wiedziano o jego zdolnościach? Oraz dlaczego wszystko wyglądało dość nowocześnie jak na niemalże średniowieczne standardy codzienności? Różnego rodzaju mechanizmy poruszały się uliczkami miasta, a on sam dotarł do laboratorium, które było dość pokaźnych rozmiarów. Niemniej, nikt na niego nie czekał, a wszystko zdawało się funkcjonować normalnie. Przez oszklone wejście mógł zauważyć jedynie, iż w recepcji siedzi jakaś niewysoka blondynka, która aktualnie zdawała się pić kawę i wypełniać jakieś papiery, a może... czy to było sudoku?

Mag jednak ostatecznie poczuł się gorzej, a całą misję przyszło przełożyć na inny raz. Przynajmniej zarządczyni miasta przybyła i znalazła sposób, aby chwilowo zabezpieczyć laboratorium przed szkodliwym działaniem siły elektrycznej.