Albrecht

Imię: Albrecht
Pseudonim:
Nazwisko: nieznane
Płeć: mężczyzna
Waga: 86 kg
Wzrost: 180cm
Wiek: 20
Gildia:
Miejsce umieszczenia znaku gildii:
Klasa Maga: 0

Wygląd:
Jak wygląda? Zacznijmy może od tego, że nie jest to kolejny umięśniony mężczyzna o szerokich ramionach. Jeśli nie jest taki, to jaki? Otóż mamy tu do czynienia ze średniego wzrostu człekiem o dość kiepskiej budowie. Jest troszkę wychudzony, ale nie na tyle, by rzucało się to w oczy. Nie wygląda może za dobrze, ale nie jest też jakoś specjalnie źle, gołym okiem jego kości nie zobaczysz, no chyba, że masz w nim rentgen. Mężczyznę o pociągłej twarzy cechują krwistoczerwone oczy o przenikliwym spojrzeniu i czarne włosy spływające po plecach. Właściwie to wygląda na zwykłego człowieka. Nie ma ani świecących oczu, ani rogów czy skrzydeł. Osobnik ubiera się najczęściej w ciemne rzeczy, wykorzystuje ku temu dość sporą gamę odcieni szarości.
Charakter:
Jeśli przyjdzie ci z nim rozmawiać, dobrze byłoby, gdybyś wiedział jak mniej więcej by to wyglądało. Często zdarza się, że Agon wyprowadza swego rozmówcę z równowagi przez swój nienaturalny spokój. Wyobraźmy sobie może jego rozmowę z jakimś narwańcem: koleś próbuje go sprowokować, jednak spokój Agona go irytuje, na tyle, że sam się na niego rzuca porzucając tym samym obronę - skutek wiadomy, śmierć lub trwałe okaleczenie. Cień potrafi bardzo dobrze dedukować, ale nie pomylmy go z chędożonym jasnowidzem, nie widzi przyszłości ani nie czyta w myślach, on się tylko domyśla.
Historia:
Do katedry zawitał czarnowłosy egzorcysta. Czekał na przybycie przełożonego, lecz miast niego zastał jego brata.
- Ojciec Jerry nie żyje, zmarł na raka. – wyjaśnił kapelan. – A jeśli chodzi o twoje zadanie, Jack… Otrzymaliśmy doniesienie o sporej grupce demonów grasującej w starym systemie odprowadzania ścieków, udasz się tam z ludźmi, których do tego wyznaczyłem.
Rzeczywiście przed budynkiem czekało na niego piętnastu wykwalifikowanych egzorcystów. Po krótkiej naradzie wszyscy pod dowództwem Albrechta ruszyli w kierunku wyznaczonych współrzędnych. Na miejscu natrafili na wcześniej wspomniane zgrupowanie demonów. Jego członkowie niszczyli wszystko, co stanęło na ich drodze. Jack wydał rozkaz rozpoczęcia ostrzału. Jeden z demonów padł. Cała reszta rzuciła się na egzorcystów, kilku z nich zaczęło uciekać – wszyscy zginęli. Jack był przerażony, ciało odmówiło mu posłuszeństwa, nie chciało się ruszyć, a co dopiero zdobyć się na bieg… Egzorcysta widział, że jeden z diabłów o czarno – czerwonej skórze i długich wygiętych w lewo jak u kozy rogach biegnie ku niemu. Chciał wyciągnąć pistolet i odstrzelić mu łeb, ale nie potrafił… Ów demon rzucił się na niego rozdrapując skórę na klatce piersiowej. Egzorcysta stracił przytomność. Obudził się w pustej sferze, gdzie podłoże stanowiły płomienie. Stał teraz przed tym samym demonem, który pozbawił go życia.
- Twoje ciało należy teraz do mnie… Nie możesz z tym nic zrobić… - podjął diabeł.
O nie, egzorcysta nie zamierzał oddać mu swojego ciała bez walki… Natychmiast rzucił się na intruza i począł okładać go pięściami. Demon użył najsłabszej ze swoich pieśni. Ku jego zdziwieniu, Jack był niewzruszony.
- Już umarłem… Więc czego mam się niby bać? Przecież nie zdarzy mi się już nic gorszego… - wyśmiał go.
Demon zastosował teraz pieśń drugą. Tym razem ukazał mu wizję, w której to mordował cały swój zakon. Podziałało. Ciało byłego egzorcysty zostało sparaliżowane. Diabeł wykorzystał to i złapał go za kark, by zacząć okładać go po twarzy, następnie rzucił go w płomienie. One strawiły ciało egzorcysty. Diabeł widocznie zadowolony z uzyskanego efektu wydobył z siebie gardłowy, obłąkańczy śmiech, coś było jednak nie tak – jego moc nie wzrosła, umysł egzorcysty nie znalazł się pod jego kontrolą… Pokonał go! Dlaczego do cholery nie uzyskał kontroli?! Co poszło źle?! Zdesperowany zanurkował w płomienie. To, co dane było mu zobaczyć całkiem go zamurowało. Albrecht nie został spalony na żużel, a spadł na dno płomieni tlących się w jego umyśle. Wtem stało się coś nieprawdopodobnego. Egzorcysta wynurzył się z ognia, a znaczna jego część uformowała ostrze w jego ręce. Jack odzyskał przytomność i przypuścił szarżę na swego dręczyciela. Diabeł był tak oszołomiony, że miecz przebił jego brzuch na wylot. Trysnęła krew. Demon złapał się za brzuch. Patrzył jak jego ofiara ocieka energią, zyskuje z każdą sekundą na sile. W obawie przed śmiercią zastosował pieśń trzecią. Jego skóra poczerniała całkowicie, rozmiar i kształt upodobniły się do ludzkich, w szponiastej ręce pojawiła się długa kosa o ostrzu w kształcie muzułmańskiego księżyca. Diabeł zaatakował z rozmachem. Egzorcysta uchylił się przed ostrzem i wbił swe własne w jego tors, by móc wyssać jego energię. Ostrze egzorcysty przybrało naturalną, stalową formę, czarne oczy nabrały czerwonego blasku, a skóra pobladła. Ku jego zdziwieniu i przestrachu, diabeł wciąż był w pełni sił. Jack skorzystał z faktu, że przyswoił moce demona i także użył ostatniej pieśni. Jego demoniczna forma oznaczała pojawienie się szponów na rękach, zaczerwienienie włosów jak i utworzenie wokół ciała energetycznego pancerza. Zdesperowany demon spróbował odciąć mu głowę. Egzorcysta jednak uskoczył przed atakiem i prześliznął się pod nogami przeciwnika, aby następnie wstać i przebić na wylot jego serce. Demon chlusnął krwią z ust, zarzęził i padł martwy w płomienie, które spaliły jego ciało.
Jack obudził się w katedrze na marmurowym ołtarzu otoczony przez gromadę egzorcystów. Wśród nich był jedyny ocalały z jego ekipy.
- Zostałeś opętany, pozwól, że wypędzimy z ciebie diabła. – powitał go.
Egzorcysta nie zdążył nawet zaprzeczyć, a rytuał już się zaczął. Opętany z każdą sekundą czuł, że coś jest nie tak. Rozkładająca się w jego duszy demoniczna esencja sprawiała, że kontakt z wodą święconą był dlań niewiarygodnie bolesny. Mimo że diabeł był martwy, udało mu się skazić jego duszę aurą, jaka go otaczała. W jednej chwili ta aura uwidoczniła się. Demon był martwy, ale Jack zaczął reagować jak typowy opętany. Diabelna energia zyskiwała cały czas na sile. Egzorcyzm nie dopełnił się, nie mógł się dopełnić przy takim ogromie piekielnej mocy. Jack wstał z ołtarza, nieświadomie uruchomił pieśń drugą i nową moc swojego miecza. Wszyscy egzorcyści uczestniczący w rytuale zostali spaleni. Ich los podzielili wszyscy, na których trafił w drodze do wyjścia. Po opuszczeniu katedry Jack porzucił swoje stare imię i został najemnikiem. Całkiem oddalił się od swego dawnego zakonu…
Umiejętności:
- Wytrzymałość
- szermierz
- skrytobójstwo
Ekwipunek:

Rodzaj Magii: Fantasmagoria - zapomniana sztuka polegająca na wprowadzanie do umysłu [rzeciwnika różnorakich iluzji. Jeśli ofiara domyśli się, że jest pod wpływem urojenia, dana technika przestaje działać.
Pasywne Właściwości Magii
- jest odporny na wszelkie transy o podobnych właściwościach, co jego (tyczy się PWM, zaklęć D i 50% C)
Zaklęcia:
Zamknięcie - słabsze zaklęcie tworzące iluzję klatki (o wymiarach 2x2x2m) więżącej ofiarę - D
Rozbicie - ofiara zostaje oplątana przez iluzję łańcuchów, powoduje paraliż na jednego posta. Łańcuchy znikają nawet, jeśli nie oplączą ofiary. Można się z nich uwolnić - C
Ból - ofiara doświadcza losowej tortury w świecie iluzji Albrechta (wymyślonej przez MG lub przez niego i MG) , trwa cztery posty. Aby się z niej uwolnić trzeba domyśleć się, że to iluzja - B

Charakter - strasznie mało...W sensie jest napisane, ale w tych zdaniach jest naprawdę mało o samym charakterze postaci. Niestety spełnia wymagania ilości słów, więc cóż...może zostać...

W historii nie ma nic o historii! W ogóle nie wiadomo skąd postać jak, wychował się itp...W dodatku jest wklejona dwa razy...czemu? Nie będę kazać zmieniać historii, acz wiedz, że to nie historia. To jeden dzień z życia i tyle, a jeden dzień to nie historia...Niestety akceptu nie dam bo jest wklejona dwa razy - popraw.
Oh, i oczywiście masz świadomość, że jak skoczysz w ogień na fabule to umrzesz...

Część z zaklęciami sprawdzi kto inny, ale już wiedz coś.

Cytat :

Rodzaj Magii: Fantasmagoria

Należy ową magię opisać, więc ją opisz. Nie wystarczy sama nazwa.

Zrobione i poprawione.

Akcept części opisowe - resztę sprawdzi kto inny.
Notabene nie masz żądnych korzyści z opętania, o ile postać jest dalej opętana.

Swoją drogą wątpię by iluzje na ludzi, przeszły na pwm...ale to już jak powiedziałam oceni kto inny, więc cierpliwości.

PWM:
Wprowadzanie w trans nie przejdzie x.x Toż to zaklęcie rangi A x.x
Odporność na transy -> może być odporny na takie zaklęcia na poziomie PWM i D. Przy C ma 50% szans.

Zamknięcie -> trwa 2 posty. Do rozwalenia zaklęciami ofensywnymi [nie przywołania czy debuffy] rangi D. Jak ktoś zda sobie sprawę, że to iluzja zaklęcie przestaje działać. Klatka ma wymiary 2x2x2 metry.

Rozbicie -> Robimy tak. Masz łańcuchy. Rzucasz nimi i jak zaplotą się wokół przeciwnika to jest sparaliżowany na 1 pełny post. Jak ktoś się kapnie, że to iluzja zaklęcie przestaje działać. Same łańcuchy też znikają po jednym pełnym poście nawet jak nie opleciesz wroga.

Ból -> Jak chcesz może być taki opis "ofiara doświadcza losowej tortury, którą wymyśla Albrecht z MG lub sam MG jeżeli Albrecht nie będzie chciał. Jest to iluzja, trwa 4 posty, jak ktoś się kapnie, że to iluzja zaklęcie przestaje działać"

Zmiany wprowadzone do karty.

W odporności na transy ciągle nie wpisałeś, że dotyczy tylko PWM, D i w 50% C

W klatce ciągle nie napisałeś ile trwa, jak się z tego uwolnić oraz jakie ma wymiary. Było w poprzednim moim poście.

Łańcuchy miały paraliżować na jeden pełny post, a nie turę. Poza tym nie pisałeś, że można się z tego uwolnić.

Ból ciągle nie napisałeś, że wymyślacie razem z MG. Oraz nie napisałeś jak się z tego uwolnić.

A no i umiejętność antymagia nie jest dla osób z magią. Musisz ją zmienić w umiejkach

Zrobione.

Jeszcze w ostatnim. Nie chodziło, że wymyślasz torturę ty lub MG, ale wymyslasz ją ty i MG lyb tylko MG.

Korekta wprowadzona.

Napisałeś, że torturę wymyślisz ty lub ty i MG, pisałem, że wymyśla MG lub ty i MG.

Poprawione.

//Najpierw sorki, że tak późno x.x Przyznaję się bez bicia, że zapomniałem o tej KP x . x jakbym następnym razem tak zalegał to spamcie na gg/pw

AKCEPT