Nieskończona wieża

MG:
Nie przejmując się dźwiękiem wybuchu z sąsiedniego pomieszczenia, Gaspar doczłapał się do pokoju staruszka, który to zajęty był drzemaniem. Głos Gaspara sprawił, że się obudził, pokręcił głową zdezorientowany i ostatecznie zawiesił swój wzrok na Gasparze.
- Witaj chłopcze. Szukasz tutaj czegoś? Nieczęsto miewam tutaj gości. Właściwie to żadnego od blisko stu osiemdziesięciu siedmiu lat – po raz kolejny użył tego samego powitania i po raz kolejny uśmiechnął się w miły sposób, jakby zupełnie nic się nie zmieniło. – Strażnik? Strażnik… Strażnik… Ach! Strażnik! Już rozumiem! Czyli pokonałeś tę bestię… Co z kolejnym… Kolejnym… Nie wiem… Tutaj go nie ma. Myślę, że powinieneś pójść dalej. Opatrunków tutaj raczej żadnych nie znajdę… Ale jest za to trochę papieru. Chcesz? – zapytał wyciągając spróchniałą rękę z kartką w stronę Gaspara. Uczynił to na tyle mozolnie, że mężczyzna nie musiał wykonywać żadnego uniku. Ale jakby na to nie spojrzeć, papier nie wyglądał na taki, co miałby jakiekolwiek właściwości lecznicze, ani wstrzymujące krew, a więc Gaspar postanowił porozrywać trochę swój strój, by obwiązać nim rany. Trochę bolało, ale się poniekąd udało zatrzymać krwawienie. I dalej pozostawał w pokoju ze staruszkiem wrośniętym w krzesło.

Stan postaci:
40 MM; Nadgryziona prawa dłoń, przewiązana szatą, boli. Mocno nadgryziona lewa ręka nad łokciem, boli, krwawienie zatamowane materiałem, ciężko zgiąć rękę. Nadgryziona łydka. Boli, został uszkodzony mięsień, ciężko jest ustać, ale przewiązana szatą nie krwawi.
Black Hole Destruction Załadowany

Pragnąłem jakoś opuścić tą wieżę, wiedziałem już, że w obecnym stanie dalsza eksploracja będzie dla mnie niemożliwe. Teraz jednak uwięziony w innym świecie przez jednego ze strażników nie miałem innego wyjścia jak walczyć. Nie mogłem się cofnąć musiałem iść na przód z myślą, że jestem już coraz bliżej samego wyjścia. Po udzieleniu sobie jako takiej pierwszej pomocy musiałem ruszyć dalej.

Wszedłem do pomieszczenia, z którego wcześniej usłyszałem wybuch. Chciałem zobaczyć, co takiego znajdowało się w środku, co takiego zniszczyłem pokonując jednego ze strażników. Dokładnie rozglądam się po tamtym pomieszczeniu starając się znaleźć jakieś wskazówki dotyczące tego miejsca. Jeżeli po wejściu do pomieszczenia z skąd pochodził wybuch zobaczę coś niebezpiecznego natychmiast zamykam drzwi nie chcąc wdawać się w tej chwili w walkę z nieznanym przeciwnikiem.

Wiedziałem, że wykonanie uniku teraz jest praktycznie niemożliwe z boląca nogą. Nawet sam ruch sprawiał mi trudność, a odskoki były praktycznie nierealne. Mimo to staram się obserwować otoczenie wokół mnie i wychwycić ewentualne ataki wrogów padając po prostu jak najszybciej na ziemię, aby nie zginąć tutaj zbyt łatwo. Zdawałem sobie sprawę z tego, że moja mobilność praktycznie teraz nie istniała.

MG:
Zostawiwszy staruszka samego, Gaspar postanowił przejść do niesprawdzonego wcześniej pomieszczenia. Jakoś dał radę dotrzeć do drzwi i je otworzyć. Na szczęście nie było tam nic czego musiałby unikać, czy też się przed tym bronić. Pokój był dość spory, ale prawie całkowicie pusty. Ściany, jak i podłoga były ciemnoszare, ponadto niewygładzone i pomieszczenie to przypominało trochę z wyglądu ciemną jaskinię. Jedynym obiektem, który się tam znajdował był duży okrągły podest, na który prowadziły trzy stopnie, otoczony czterema filarami. Rzucały one błękitne światło na środek podestu, który jasno błyszczał, a mogłoby się wydawać, że nawet wirował. Mogło to trochę przypominać portal.

Stan postaci:
40 MM; Nadgryziona prawa dłoń, przewiązana szatą, boli. Mocno nadgryziona lewa ręka nad łokciem, boli, krwawienie zatamowane materiałem, ciężko zgiąć rękę. Nadgryziona łydka. Boli, został uszkodzony mięsień, ciężko jest ustać, ale przewiązana szatą nie krwawi.
Black Hole Destruction Załadowany

// W sumie mam pytanie. Zacznę od tego, że event jest naprawdę ciekawy, ale ja Gasparem... no straciłem pomysł na grę ; / Znacznie lepiej charakterem gra mi się Adamem Arclightem. Dlatego odpisy tak rzadko. Magia ta sama, ale Arclight po prostu znacznie ciekawszy dla mnie charakterem. Dałoby się może zabić teraz Gaspara (czyń waść ten honor) i chwilę później czy mógłbym rozpocząć wieżę jeszcze raz tym razem moim Bogiem? Jeśli którakolwiek z tych próśb ma sens to czyń honor i daj znać czy mogę wejść Ademem. Jeszcze raz sorki za brak odpisów po prostu Gaspara charakter... jakoś mi nie leży ; /. Ale jako MG masz moją pochwałę, dlatego chętnie dołączyłbym jeszcze raz Adamem.

Po wyjściu z pokoju, w którym znajdowało się coś w rodzaju portalu udałem się w poszukiwaniu drzwi z kolejnymi strażnikami. Szukałem w celu znalezienia czegoś interesującego, co mogło pomóc mi wydostać się z tego cholernego wymiaru, chociaż obawiałem się, że z tymi ranami będzie to znacznie trudniejsze niż wcześniej. Bez broni, ekwipunu, ranny wlokłem się dalej. Być może po pokonaniu wszystich strażników portal, który znajdował się w jednym z pomieszczeń zacząłby jakoś reagować i wydostałbym się z tej czasoprzestrzeni. Pragnąłem to sprawdzić. Musiałem jednak znaleźć kolejnego strażnika i wydostać się najpierw z tego świata.

MG:
Czas zaczął powoli mijać, a Gaspar po prostu zignorował portal i zaczął się przechadzać po miejscu w którym przebywał. Poraniony, trochę również wykończony szedł, aż nagle coś czarnego niespodziewanie przesłoniło mu widok na świat. Ostre szpony wbiły mu się w głowę, rozerwały skórę. Coś wbiło mu się w oczy przeszło przez nie wpychając mu się do miękkiego mózgu. Jeszcze przez chwilę czuł ból, ale kiedy jego ciało opadło na posadzkę, wtedy nie czuł już zupełnie niczego...

/życzenie spełnione. Jeśli o mnie chodzi, to przyznam szczerze, że dobrze mi się prowadziło i jeżeli wciąż jesteś zainteresowany wieżą, to chętnie poprowadzę ją dalej Adamowi, aczkolwiek w najbliższym czasie, za jakieś dziesięć dni, znowu wyjeżdżam i znowu mnie trochę nie będzie, tak ze dwa tygodnie. Acz jak się zdecydujesz, to możesz tutaj po prostu wejść, kiedy zechcesz, a ja w swoim czasie coś już z tym zrobię :3