Heisher vs Takara

MG

Arenę dzisiejszego pojedynku stanowi okrągła polana porośnięta traffką. Jej średnica to 30m a otacza ją las iglasty, oczywiście nie muszę mówić że nie wolno do niego wchodzić bo pożre was głodny T-rex? Świetnie. Na samym środku areny stoi sobie zaś kuferek, obfitości rogiem zwany, bowiem co trzy tury, znaleźć w nim można jakiś prezent... zaczynając od pierwszej tury~! Heisher stoi w zachodniej pół kuli, 15m od środka, a Takaś we wschodniej, również 15m od środka. Tak więc, Batyl Start

Kolejka:
Heisher - Atak
Takara - Obrona

Heisher w magiczny sposób znalazł się na polance. Na górze słoneczko, dookoła dżewka. Jak słodko. <3 W gruncie rzeczy nie wiedział do końca, dlaczego tu jest, co to za kuferek i kim jest dziewczę, które stoi naprzeciwko niego. Wiedział jednak, że musi ją uszkodzić. Ok. Zacznijmy zatem od tego, że Heisher uśmiecha się i macha przeciwniczce.
-Powodzenia!- Komunikuje, po czym prawą ręką wyciąga swoją katanę, rozgląda się wokoło, sprawdzając, czy nie ma tu jeszcze kogoś/czegoś i stosunkowo szybko idzie w stronę dziewczyny. Przez cały czas, nawet w trakcie przywitania i przed nim, ma włączony tryb czuwanie. Tj. ma na uwadze, że jego pasywka jest uber mega hiper mops. Warto więc od razu zaznaczyć, jak reaguje na poszczególne oznaki użycia magii. Jeśli coś zacznie się dziać pod nim, uskakuje na bok. Tak, żeby było blisko do wydostania się spod wpływu czaru, jednocześnie nie zbliżając się zbytnio do oponenta. Jeśli coś ma lecieć od strony dziewczyny, również wyczekuje moment i uskakuje na bok. nic skomplikowanego, ale trzeba było o tym wspomnieć.
*Biedna chudzinka* Stwierdza mężczyzna we głowie wśród natłoku myśli buszujących w jego zjawiskowym czerepie. I dalej idzie, nie przestając się uśmiechać...
-Chociaż... Nazywam się Heisher... Coś mi mówi, że musimy się bić, ale zawsze lubiłem się hipsterzyć. Może pójdziemy na grzyby? Umiem robić pyszny sos z kurek. Nie pożałujesz.- I w sumie chowa katanę.

Lasek, polanka... a gdzie zmutowane gęsie i megazordy? I to ma być pole walki? Trawka, iglaki, jakaś puszka pandory na środku. A Kure gdzieś wcięło po drodze. Jak nic polazło to na ryby. Tak też zapowiadał się fight 1 na 1, co się jej średnio podobało... no bo co to za walka bez zordów? Ale spokojnie, Takara przeżyje to zaniedbanie...
- Ta, powodzenia...
Powiedziała zakładając swoje rękawice. W sumie sam ich wygląd mógłby zabić przeciwnika, noale... chyba nie będzie jej dane mieć takiego farta. Jakie smutne... Tak też tak sobie stała i stała czekając na jakiś atak i... Właśnie gość wyskakuje z grzybobraniem. Cóż za niespodziewany zwrot akcji. Niby przygotowana na mordobicie, noale... Lasek niedaleko. W sumie to są w lasku jakby nie patrzeć. Why not?
- W sumie... Możemy iść. A to czy robisz pyszny sos sos z kurek to pozwól że ja ocenię. Tylko... najpierw trzeba znaleźć kurki.
A skoro i ten schował ten scyzoryk ver XL to i Takara odłożyła swój... oręż? No i w sumie chyba tyle z walki na razie, a jakby miał zamiar wpaść na Takarcie to na wszelki wypadek się odsuwa w bok... - Po za tym jestem Takara, miło poznać.

Yyy... lol?
Stoicie na przeciw siebie, przed magicznym kuferkiem, po jego bokach...

Kolejka:
Takara - atak
Heisher - Obrona

I raz jeszcze lol.

No więc... WALKA TRWAŁA W NAJLEPSZE! A tak na poważnie to właśnie szli na grzybki. Znaczy mieli iść, bo na razie każdy stał sobie... Nic tylko się teleportować w las, jednak niestety Takara takiego spella nie miała. Miała podobne, ale żadne porządnego teleportu nie zastąpi.
- A może tak. Mały konkursik, co? Kto zbierze najwięcej grzybków - wygrywa.
O, taka propozycja, niet? Ale nikt nie powiedział ze nie mogą iść tak for fun... a potem zrobić sosik. Znaczy on by zrobił, Takarcia by sobie posiedziała, popatrzyła i wgl zajęłaby się taką super trudną czynnością jaką jest lenienie się.
- No to jak, idziemy?
No nie ma co stać, trza się ruszyć do tego lasku. No i w sumie nie czekając dłużej ruszyła spacerkiem w stronę drzewek i zatrzymując się przy pierwszych iglakach, przy okazji nie tracąc czynności. A no bo co jak się rozmyśli, nie? To wtedy trza walczyć. A co jak z lasu co wyleci? No i w sumie teraz to bardziej by się należało przejmować tym drugim. Nikt nie wie czy nie ma w nim krwiożerczych pelikanów. A jakby takie były, ew inne cholerstwo co by z niej chciało zrobić obiad to się cofa szybko na polankę ewentualnie jak Hei będzie blisko - chowa się za niego. czyt. robi sobie z niego żywą tarczę. Trza wykorzystywać na swoją korzyść elementy otoczenia.

Zaczęło się! Pierwsza runda, obfitująca w krew, pot, łzy i kaszankę, dobiegła końca. Tym razem to Heisher będzie tym, który musi przygotować się na natarcie.
-Oj tam. Jeszcze się pobijemy o grzyba i to coś, co nam mówi co mamy robić zatriumfuje. Może później. Pozwiedzajmy najpierw.- Rzekł, po czym ruszył w las ze swoją towarzyszką. Kiedy przekraczali jego granice, wyjął katanę prawą ręką.
-Spokojnie. To dla bezpieczeństwa. Słyszałem, że uchowały się tu dinozaury. Jeśli tak wolisz, mogę iść przodem.- I tak idąc sobie radośnie wgłąb lasku nie traci czujności. Wie, że to miejsce nie jest normalne i z każdej strony może wyskoczyć coś paskudnego. Na szczęście ma pasywkę, która powie mu o zbliżaniu się ew. nieprzyjemności, jak również o ewentualnych matactwach ze strony dziewczyny. Jakby atakowała, uskakuje. Tak. Epicka obrona. I cały czas wypatruje grzybów lub innych ciekawych znalezisk.

MG

Weszliście do lasu a tu nagle znikąd pojawiła się paszcza Dinozaura i was zjadła. Koniec walki.
Pojawiliście się znowu na arenie, oczywiście wszystko pamiętaliście, więc lepiej zacznijcie walczyć...

Kolejka:
Takara - Atak
Heisher - Obrona

Właśnie dino okazał się tak zajebiście szybki że Takarcia została obiadkiem. No lepiej być nie mogło, nie? Niech umrze to w czeluściach piekieł... Na szczęście nie dokonali żywotu w żołądku wyrośniętej jaszczurki tylko w magiczny sposób znaleźli się z powrotem na polance. Czyli nici z grzybobrania.
- To łuskowate coś w lesie chyba nas nie przepuści... Szkoda.
Niah.... no to fight. Potem się zapoluje na borowiki. Ruszyła po łuku na Hei'a wymijając kuferek, w biegu zakładając rękawice. Póki co główny cel - dobiec. I nie ważne czy zacznie fruwać, odskoczy na kilometr czy co - biegnie biorąc pod uwagę wszelakie zmiany położenia. Ofc w czasie biegu Takarcia uważa na wszelakie dziadostwa typu konary, dziury, jakieś nierówności, magiczne skórki od bananów czy nawet na to, czy trawa mokra bo deszcz... Grunt to się nie wywalić. No a że nie chcemy latać za nim jak student za obiadem, to trzeba sobie jakoś pomóc. Jakby chciał gdzieś odskoczyć tudzież zacząć biec, to jak tylko zobaczy że skacze/zaczyna biec to w miejscu w które skacze lub z 0,20m od miejsca w którym stoi, a w kierunku w którym zaczyna biec używa zaklęcia Softening na obszarze 5mx5m. A jakby jakimś magicznym sposobem wyminął pułapkę? A no to stawia przy pomocy Shield ścianę za pułapką tak, żeby za nią nie przeskoczył a jeszcze w nią wpadł. Ale już wgl będzie super jak będzie stał w miejscu..
No i teraz planu część druga. No więc jak dobiegnie, to nie zwalnia, tylko dodatkowo się wybija z prawej nóżki w przód z lewą rączką wystawiona do przodu (zgięta w łokciu, co by przy uderzeniu ją wyprostować i uderzyć z większą siłą) celując w skroń, druga zaś łapka leci zaraz za pierwszą, tyle że wycelowana w przeponę. No ale możliwe że przeciwnik nie będzie chciał się trafić, no i tu już są małe schodki. Jakby chciał odejść w bok lub przechylić się to Takarcia nie celuje w powietrze, tylko próbuje nakierować atak na przeciwnika. Gdyby zaś było za mało czasu, to przekierowuje tylko atak w przeponę na niego z racji, że ma nadejść po ataku w skroń. Atakując też w razie czego ma w pogotowiu oba zaklęcia które rzuca w w/w przypadkach. Gdyby się skulił to jest możliwość, że skoro się wybiła do przodu to może nad nim najnormalniej przelecieć. Co wtedy? A no wtedy dodatkowo w locie wykonuje kopnięcie pierwszym lepszym kopytkiem w jego głowę/skroń/obojczyk/żebro czy co tam się nawinie, a następnie próbuje w miarę po ludzku (?) wylądować, ewentualnie wstać. No i mamy też opcje, w której będzie się próbował bronić tym żelastwem. Tutaj sprawa jest mało skomplikowana - po prostu rezygnuje z uderzenia w przeponę i tą uderza w katanę co by ją odbić w bok i uniemożliwić strącenia łapki. Tylko co jak się wtedy schyli, jedna łapka odbije katanę a drugą spudłuje? Wtedy dodatkowo wykonuje uderzenie kolanem w brzuch/żebra ew inną randomową cześć ciała jaka się nawinie.

//Pozwolicie, że zacznę od offtopa. Otóż:
a) Nie jest sprecyzowane, od której strony na mnie biegniesz, nie mam pojęcia. A ma to duże znaczenie, ponieważ zaznaczasz, że pierwszy atak wyprowadzasz lewą ręką.
b) Atak jest zbyt prosty. Od razu pokazujesz, co chcesz zrobić. Dzięki temu mam jakieś cztery lata świetlne na przygotowanie się na cios.
c) Nie chce mi się bawić w te ukryte ruchy, więc nie będę ich używał.
d) Tak czy inaczej powinnaś użyć Softening, żeby ograniczyć moje ruchy.
e) Napisałbym więcej, ale chce mi się spać.
f) Bardziej wysiliłbym się przy obronie, ale patrz powyższe, jak również to, że mimo niewielkiego stopnia skomplikowania, ten ruch ma sens. Poza tym powalczyłbym małpą.
g) Nie wybijaj się w ten sposób. Nie jeśli nie masz całkowitej pewności, że trafisz przeciwnika. Bo jeśli się wybijesz, to szybko się nie zatrzymasz. Pęd, te sprawy. Innymi słowy, jesteś kukłą.//

-Cóż...- Mruknął Heisher, kiedy zrespił się w punkcie wyjścia. Uśmiech nie schodził mu z ust, choć wiedział, że walka uzyskała niepodważalny status nieuniknionej. Chyba że ktoś popełni samobójstwo w imię większego dobra. Nvm. Wygląda na to, że kobita postanowiła walczyć. I biegnie. Ok. Po łuku. Ok. Heisher czeka, lekko rozgrzewa stawy, co by nie zmarznąć. Ugina lekko nogi, wystawia prawą nieco do przodu, rozluźnia ręce, odwraca się w stronę z której biegnie przeciwniczka i dziewczę powinno już jakoś docierać do swojego celu. Czas na akcję. Jako że nasze przyjemniaczki żyją w świecie magii i czarodziejstwa, magu musi być przygotowany na wszelkie sposoby. Niemniej jednak wygląda na to, że oponentka postanowiła zaatakować lewym sierpem. Ponadto wybiła się z prawej nogi. Oke. Formacja małpiszona, ektiwejszon.

Kiedy tylko szermierz widzi, że koleżanka wykorzystuje swoje dźwigary do małego skoczku, sam leciutko podskakuje, wybija lewą nogę kapkę do przodu, tak, by w przyszłej pespektywie kolidowała z nogami przedstawicielki płci (z założenia) gładkiej. W czasie samego wybicia nogi, przenosi również środek masy do tyłu. Wygląda to +/- jakby nagle rypsnął do tyłu. Niemniej jednak ziemia jest brudna, więc postanawia podeprzeć się o nią lewą dłonią. Prawa noga natomiast po odepchnięciu się od gleby wystosowuje delikatniusie, takie "niemalże" prostopadłe kopnięcie ze skrętem bioder na lewy bok ofiary, na wysokości żeber. Jest to bardziej pchnięcie niż kopnięcie. Po prostu zmiana trajektorii lotu połączona z wytrąceniem z równowagi. Łuk zataczany przez nogę jest jednak dopełniany do ~360*. Mamy zatem obie stopy na ziemi. Ustawowo przykładamy więcej uwagi do tej prawej, co powinno pozwolić na błyskawicowe przejście do szarży.

2 miesiące przerwy i wy myślicie że ja coś z tej walki pamiętam?xd Walka zostaje przerwana. Możecie sobie dopisać po 1 PD.