Ren Sp. z o.o.

Imię: Nadano mu imię Hiren ( 悲 恋 ), jednak przyjęło się dla uproszczenia nazywanie go per Ren.
Pseudonim: Nieudacznik, Pasożyt, Nierób, Bezużyteczny marnotrawca tlenu, etc.
Płeć: Mężczyzna.
Waga: 48 kilogramów.
Wzrost: 165 centymetrów.
Wiek: 17 lat.
Gildia: Grimoire Heart
Miejsce umieszczenia znaku gildii: Dookoła lewego oka, skryte pod opaską tak, że wystają jedynie dolne końcówki; barwą przypomina delikatnie zaczerwienione blizny.
Klasa Maga: 0

Wygląd:

Niektórzy nazwaliby go zwyczajnym, nieco bladym nastolatkiem. Z pewnością to określenie opisuje go doskonale, jednak nie zdradza zbyt wielu szczegółów. Ren należy do grona niewysokich ludzi, których wzrost z ledwością przekracza próg stu sześćdziesięciu centymetrów. W jego sylwetce prędzej dałoby się odnaleźć typowe cechy dla ludzi z niedowagą, aniżeli jakąkolwiek szczególną muskulaturę, jednak... to wcale nie oznacza, że brakuje mu nadmiernie kilogramów. Tylko odrobinę, bo reszta wynika praktycznie z braku szczególnie wyrobionych mięśni. Posiada względnie zdrowe, odrobinę dziecięce rysy. Jedynie jego spojrzenie zdaje się pozbawione młodzieńczej werwy. Tęczówki w brunatnej barwie, przypominającej zgniły odcień czerwieni, wydają się zmęczone życiem, zaś jego włosy posiadają idealną – dla niego – długość i przyjmują ciemny odcień brązu, mieszający się z czernią. Przeważnie nosi jakieś nad wyraz formalne, czy oficjalne ubrania. Jedynym, niemalże stałym elementem wydaje się opaska na lewym oku, które w wyniku pewnego incydentu przyjęło ujednoliconą barwę, odpowiadającą kolorowi jego tęczówki i przestało należycie funkcjonować. Przynajmniej za sprawą magicznej medycyny udało się jakoś odratować sytuacje, dzięki czemu szkody ograniczyły się jedynie do pogorszenia wzroku.

Charakter:

...zamknięty w sobie. Z pewnością to wystarcza, aby opisać chłopaka, który stroni od ludzi. Zwykle można go zobaczyć jak przesiaduje w osamotnieniu z jakąś książką, jednak i to nie za często. Większość czasu spędza zamknięty wśród swoich czterech ścian, które na swój sposób robią za magiczną fortecę, do której nie mają dostępu obcy, źli i zdradzieccy ludzie. Cóż... Ren wyznaje zasadę, że lepiej w ogóle z nikim się nie zadawać, aniżeli rozczarować się jego zachowaniem. Na swój sposób próbuje w ten sposób uniknąć jakiejkolwiek krzywdy ze strony innych. Zresztą – sam uważa się za niezbyt istotną personę, która nie posiada ani specjalnych umiejętności, ani nie jest użyteczna. Dlatego też nie oponuje jakkolwiek, kiedy ktoś w jakikolwiek sposób go zwyzywa. Przynajmniej tak długo, jak ów wyzwiska tyczą się jego zerowych zdolności, czy pasożytowania na wszystkich w otoczeniu. W końcu sam niczego nie potrafi. Z tego też powodu najchętniej nic by nie robił, coby nie musieć pokazywać światu, jak bardzo jest nic nie wart. Zresztą... ludzie zawsze oczekiwali i będą oczekiwać czegoś od innych, a jak coś nie pójdzie po ich myśli to nastąpi wielka egzaltacja żalu, zawodu i zdrady. Prawdopodobnie to kolejna z przyczyn jego względnej bezczynności. Ponadto należy do grona osób przesądnych. Mimo wszystko... lubi wodę, czy wszelkie aktywności z nią związane oraz zamkniętą przestrzeń, czy jak najmniejszą ilość uciążliwych ludzi w swoim otoczeniu. Do tego wszystkiego nienawidzi słońca, lata, a co samo się rozumie... lata i okresu wakacyjnego.

Historia:

Wszystko ma swój początek. Historia ciemnowłosego zaczyna się w pewnej, odległej wiosce, która lata temu została zapomniana przez świat. Zarówno czas, co życie w tym miejscu zdawały się płynąć swoim tempem. Lata mijały, a kolejne osoby rodziły się, aby to starszyzna nadała im coraz to różniejsze imiona, które miały zwiastować ich przyszłość. W takich warunkach przyszedł na świat i w ten oto sposób zyskał swoje imię, Hiren. Przyszło mu dorastać w niewielkiej rodzinie, która składała się zaledwie z niego, jego brata oraz rodziców. Los bywa jednak przewrotny i zaledwie w wieku dwóch lat w ciemnowłosym dziecku objawiły się zdolności magiczne. Usterki w pamięci osób z jego otoczenia zdawały się czymś naturalnym, jednak wzrastająca ich ilość zaniepokoiła każdego. Niedługo potem wyszło na jaw, że chłopak dysponował zdolnościami magicznymi, co w jego otoczeniu miało być rzadkością. Wiedzeni fascynacją, czy też nieopisaną chęcią posiadania coraz to większej mocy, mieszkańcy próbowali wykorzystać ją do własnych celów, niejednokrotnie wymuszając w sztuczny sposób zwiększenie poziomów mocy na małym chłopcu. Zwalnianie się z jakichkolwiek podatków, czy innych opłat oraz tuszowanie niecnych występków, które doprowadzały do różnego rodzaju tragedii w otoczeniu chłopaka. Niejednokrotnie kończyło się to tak, że jakaś osoba traciła wspomnienia o najbliższych, bądź wymazywano kogoś z pamięci wszystkich mieszkańców, jakby chciano się pozbyć wadliwego chwasta. To jednak nie wystarczyło ludziom, a ci pragnęli więcej i więcej... Logicznym stało się też, że dziecięce ciało długo nie uciągnie takiej dawki energii. Nikogo to jednak nie obchodziło, a fanatyzm zdawał się sięgać zenitu. W skutek tego moc ciemnowłosego uległa w końcu przeciążeniu, w wyniku którego po dziś dzień posiada zniekształcone prawe oko. Do tego jego zdolności zaczęły podlegać stopniowemu regresowi, a sam Ren stracił kontrolę nad własnymi mocami, aż te finalnie się uśpiły.

Mimowolne plotki rozniosły się po świecie. Być może powstały one z powodu nieuwagi, a może jakaś osoba uniknęła niechybnego losu. Nie minęło jednak wiele czasu, kiedy wioska została najechana i doszczętnie splądrowana. Nie licząc nielicznych dorosłych, którzy uprzednio opuścili tereny przynależące do ich osady, przetrwały wyłącznie dzieci, które stały się zdobyczą najeźdźców. Mimo wszystko, sporą część z nich nie obeszła zmiana rzeczywistości, a większość z otoczenia chłopaka zdołała zapomnieć wygląd tego zajścia. W niepamięć także odchodziły twarze krewnych, czy poszczególne wspomnienia z dzieciństwa. Co zaś w kwestii najeźdźców? Prawdopodobnie były to kolejne osoby, które fascynował ogromny potencjał mocy, jak i możliwości jej wykorzystania. Pech chciał, że nie tylko oni byli na tropie tych potężnych pokładów energii, które stopniowo wygasały. Pomijając fakt, iż  w pobliżu chłopaka doszło do kolejnego starcia, ten nie był w stanie nic zrobić. Mógł się jedynie przyglądać, jak ciemiężcy ich nieletniej gromadki sami zostają rozgromieni przez silniejsze osoby, do których on nawet się nie umywał. Niedługo potem część z nich została porzucona na pastwę losu gdzieś pośrodku lasu, a on miał tę odrobinę szczęścia i znalazł się w uprzywilejowanej grupie z 'potencjałem'.

Tak wyglądało jego dołączenie do gildii. Chociaż nie można powiedzieć o tym, iż przystąpił do demonicznych serduszek z własnej woli, ta sytuacja różniła się znacznie względem jego przeszłości. Wiele mógł zarzucić uprzedniej mistrzyni, jednak znalazło się kilka rzeczy, za które ta zyskała dziwną i nietypową sympatię dziecka. Sama kobieta była dziwnym indywiduum, jednak nie owijała w bawełnę jak większość osób. Z góry zapowiedziała, że dla niej jest tylko przedmiotem, zwykłą bronią, której będzie miała zamiar użyć. Jako pierwsza nie próbowała go okłamywać i jako pierwsza dostrzegła w nim jakikolwiek potencjał. Potencjał, którego sam chłopak nie widział. Właśnie ona jako pierwsza skróciła jego imię do prostych trzech liter. Ona jako pierwsza nazwała go Ren. Także za jej sprawą trafił pod 'opiekę' głównego nadzorcy sterowca. Nie chciała ryzykować utraty swojej zabawki, albo po prostu nie widziała dla niej zbytnich szans na przetrwanie. W ten sposób chłopak zaczął wychowywać się na sterowcu pod względem czołowego inżyniera. Dokładnie tą samą drogą zrodziła się w nim nieufność względem ludzi. Nawet jeśli na swój sposób doceniał szczerość ze strony kobiety, to ona uświadomiła go, że ludzie liczą się tak długo, jak można mieć z nich jakikolwiek użytek. Kiedy takowy zniknie, porzucą choćby i przyjaciela na pastwę losu.
Jedyną osobą, z którą jakoś potrafił rozmawiać, zdawał się być jego opiekun. To właśnie on nauczył go podstaw mechaniki, czy działania różnych urządzeń. Próbował nawet uczyć go obsługi broni palnej, jednak odpuścił sobie to zajęcie po tym, jak Ren omyłkowo trafił go w udo, aby następnie zniszczyć podstarzały egzemplarz pistoletu. W ten sposób przynajmniej poznał się na budowie tych elementów. Na swój sposób ta jakże zła i mroczna gildia dała mu schronienie i namiastkę tego, co utracił. Przynajmniej takie miał wrażenie względem jego opiekuna. Zupełnie tak, jakby ten chciał jego osobą zastąpić sobie brak rodziny, a zarazem stworzyć sobie kogoś, kto przejmie później jego obowiązki. Mimo wszystko, zdawał sobie sprawę ze swojego położenia i niejednokrotnie próbował jakoś opanować swoje moce. Te jednak ciągle pozostawały na niezbyt zadowalającym poziomie. Niejednokrotnie kończyło się to różnego rodzaju karami, czy to fizycznymi, czy też serią wyzwisk, które stopniowo odciskały swoje piętno na karzełku. W skutek tego z każdą poniesioną klęską zaczynał sobie stopniowo odpuszczać, przyjmując do wiadomości to, że jest do niczego. Bywały nawet takie dni, że znikał na dłuższy czasu, jednak nikogo to raczej nie obchodziło. I tak wszyscy wiedzieli, że nie ma gdzie odejść i prędzej, czy później wróci, a latać... latać nie umiał, coby wyskoczyć z kilkuset metrów wysokości. Jego żywot nie zmieniłby się pewnie przez znacznie dłuższy okres, gdyby nie pewne zawirowania w składzie głównego dowodzenia gildią. Kiedy ówczesna mistrzyni, Tsukiko, wyruszyła w podróż, chłopak po raz pierwszy został zmuszony do ruszenia swoich czterech liter. W oczach nowego mistrza możliwości jego magii stały się niezbyt istotne, toteż nie próbował nawet trzymać ich pod kloszem, aż te ponownie się wybudzą. Pech chciał tyle, że te nijak nie pomagały w zadaniach. To zwiększało jedynie dystans, jaki dzielił chłopaka i wszelkich ludzi dookoła. Chociaż niejednokrotnie widział znajome twarze, które niekoniecznie go poznawały, to nie potrafił się nawet do nich odezwać.

Właśnie jedno z takich zadań zakończyło się jego zaginięciem, podczas którego udało mu się odnaleźć niewielki domek. Na pierwszy rzut oka wyglądało to na dawno porzucone miejsce. Dookoła rosła bujna roślinność, a najbardziej zachwycające były rozrośnięte dookoła niebieskie róże. Wydawały się tak zwyczajne, a mimo wszystko oderwane od rzeczywistości. Nieopodal chatki znajdywało się niewielkie, acz ładne jeziorko. Tam też spotkał ją, Inari. Białowłosa dziewczyna, która miała spokojnie więcej lat od niego. Osoba, która jako pierwsza zainteresowała się nim zupełnie bezinteresownie. Przynajmniej w to właśnie starał się wierzyć, gdyż ta nic nie wiedziała o jego mocy. Na dodatek nie bała się jego przynależności, która bądź, co bądź została odmalowana na twarzy chłopaczka. Właśnie od niej ciemnowłosy otrzymał jedną z pierwszych opasek, które przesłoniły gildyjny znak oraz pewną niedoskonałość po niezbyt przyjemnej przeszłości. Z początku nie chciał nawet wracać, jednak za namową nietypowej persony oraz przy jej pomocy – odnalazł sposób, aby powrócić na sterowiec. Mimo wszystko, jakiekolwiek misje, czy zadania przestawały go stopniowo interesować, a coraz to więcej czasu poświęcał na spotkania z Inari. Zdarzały się chwilę, że znikał na kilka dni, przesiadując w zapomnianej przez świat chatce, gdzieś pośrodku lasu. W trakcie takich spotkań nauczył się wielu rzeczy, których nie potrafiłby pokazać mu żaden członek gildii. Gra na pianinie, czy umiejętność pływania. Chociaż obie zdolności sprawiały mu niemałe trudności i zmuszały do potwornego wysiłku, ten jakoś tracił na silne i zmieniał tę męczarnie w przyjemność. Niejednokrotnie rozmawiali też o różnych kultach, rytuałach, czy obrządkach religijnych w różnych krańcach świata i kręgach kulturowych, przez co w nastolatku zrodziła się pewnego rodzaju fascynacja ów tematyką. Czas jednak nie okazał się łaskawym i niedługo później upomniał się o wszystko z nawiązką. Początkowo ciemnowłosy myślał, że jego znajoma nie miała po prostu wolnej chwili, jednak z każdym mijającym dniem, różne pogłoski zaczęły do niego docierać. Przeróżne informacja, jakoby to Inari zginęła z ręki ich mistrza gildii w imię większego planu, albo ten po prostu wyeliminował przeszkodę, która przeszkadzała w płynnym jej funkcjonowaniu. Być może wierząc w te pogłoski, nastolatek stopniowo zaczął izolować się od reszty. Być może obawiał się, że to właśnie on skończy w ten sposób jako następny. Prawdopodobnie z tego też powodu zdecydował się ograniczyć kontakty z innymi do minimum, zaś za swój dom, swoje miejsce wybrał nic innego, jak ustronną chatkę w lesie. Niewielki domek, z którym wiązał sporo przyjemnych wspomnień. Miejsce, w którym to właśnie poznał ją...

Opowieść jednak trwa. Historia nigdy się nie kończy...


Umiejętności: Alchemik, Technik, Ofiara

Umiejętności fabularne: - 3 darmowe, 2 dokupione.
- Licencja na sterowce - pilotowanie sterowca nie sprawia mu większych problemów. Oczywiście osoby z odpowiednią umiejętnością poradzą sobie lepiej, jednak on wie jak należy postępować, zwłaszcza w przypadku tego gildyjnego okazu.
- Młody Chopin - może nie należy do czołówki świata kompozytorów, jednak potrafi grać na pianinie. W pewien sposób działa to na niego kojąco, a zarazem stanowi jedną z niewielu zdolności, których nikt mu raczej nie odmówi - co z tego, że bezużyteczną?
-  ...gdzie moje słomiane voodoo? - posiada sporą wiedzę, jeśli chodzi o różnego rodzaju przesądy, czy rytualne obrządki. Oczywiście tyczy się to wiedzy dostępnej przeciętnemu mieszkańcowi lub o tych bardziej znanych kultach świata. Do tego z łatwością wykonałby taką laleczkę voo doo, ale... inną sprawą jest jej działanie.
- Pif paf - broń palna nie stanowi dla niego tajemnic. Przynajmniej tak długo, jak chodzi o wiedzę teoretyczną. Prawdopodobnie mając pistolet w ręku strzeliły sobie sam w stopę, jednak wie jak taki jest skonstruowany i potrafi ocenić jak wyglądają pociski i z czego są takowe zrobione.
-  Ryba w wodzie - potrafi pływać. Chociaż może to niektórych szokować, to jest w tym całkiem niezły, a do tego potrafi nieco dłużej wstrzymywać oddech pod wodą, choćby podczas nurkowania. Idealne do zabawy w żywego topielca.

Ekwipunek: Finanse.

Rodzaj Magii:

Magia Wspomnień - jedna z silniejszych magii w dziejach ludzkości. Mówi się, że przy odpowiednich umiejętnościach połączonych wraz z odpowiednią mocą, użytkownik tej magii byłby w stanie wymazać wszelką przeszłość i od początku napisać dzieje ludzkości. Zupełnie tak, jakby zresetował mentalność wszystkich ludzi. Tego typu działania pozostają jednak poza zasięgiem naszego nieudacznika. Głównym aspektem jego mocy zdaje się być Zapomnienie, które jednak łączy się wraz z Nadpisywaniem, Identyfikacją oraz Wywoływaniem starszych, bądź nowszych wspomnień zależnych od woli użytkownika. Oczywiście wszystko zdaje się odbywać w sferze mentalnej, przez co ciężko mówić tu o jakiś fizycznych obrażeniach. Co więcej - pośród wspomnień możemy wyróżnić pewne parametry, które stanowią ich nierozłączną część składową. Są nimi przede wszystkim: ludzie, przedmioty, wydarzenia, miejsca, emocje, zjawiska paranormalne/magiczne, a także stany takie jak zmęczenie, czy ból. Każdy z tych elementów podlega działaniu magii chłopaka tak długo, jak tyczy się on ludzkiego umysłu. Ponadto jego magia posiada własne ograniczenia, które uniemożliwiają swobodny jej rozwój, a o których nieco więcej będzie w podstawach magii.

Podstawowe Właściwości Magii:

Kronika Tysiąclecia - wiedza historyczna. Najprościej ujmując, nikt nie zna się tak na historii i przeszłości jak nastolatek. Możliwe, że ma tu coś do rzeczy oczytanie, a może to za sprawą magii, jednak fakty z przeszłości kojarzy tak długo, jak jest to przeszłość znana powszechnie światu.

Pamięć Absolutna - pamięć fotograficzna. Co zostało zobaczone, nie zostanie od-zobaczone, a przynajmniej tak mówią i tak działa to u Rena. Ten posiada lepszą pamięć, a zapamiętane wspomnienia nie będą w niemagiczny sposób od-zapamiętane. Do tego jego umysł jest nieco bardziej odporny na manipulacje, dzięki czemu umiejętność bariery umysłowej jest nieznacznie lepsza.

Identyfikacja - za zgodą drugiej osoby, może poznać jej wspomnienia. Wymaga to kontaktu fizycznego oraz skupienia obu osób na wspomnieniach, do których chłopak ma uzyskać dostęp. Może działać w drugą stronę, czyli to Ren może przekazać swoje wspomnienia kogoś. Im większy ich fragment, tym dłużej czasu to zajmuje.

Nadpisanie - za zgodą drugiej osoby, może nieznacznie zmodyfikować jej wspomnienia. Nie sprawi to, że nagle we wspomnieniach pojawią się nowe osoby lub nowe zdarzenia. Co najwyżej zmieni się nieco pora dnia w trakcie wspomnienia, albo zmniejszy się ilość krwi w nich zawarta. Oczywiście, aby modyfikować wspomnienie, najpierw musi je poznać. Wymaga to kontaktu fizycznego, a wraz z rosnącą ilością modyfikacji, zajmuje ona więcej czasu.

Wywołanie - za zgodą drugiej osoby, może przypomnieć/odblokować zapomniane wspomnienia. Wymaga to kontaktu fizycznego oraz skupienia obu osób na wspomnieniach, które mają zostać odzyskane, bądź odblokowane. Im większy fragment wspomnień został utracony oraz im poważniejsze bariery go chronią, tym dłużej czasu to zajmuje. Ponadto za pomocą tej sztuczki nie uda mu się nigdy odblokować nic, co byłoby ograniczone zaklęciem rangi wyższej, aniżeli D.

Zapomnienie - za zgodą drugiej osoby, może wymazać jej wspomnienia. Wymaga to kontaktu fizycznego oraz skupienia obu osób na danym wspomnieniu. Oczywiście, aby usunąć wspomnienie, wcześniej musi je poznać. Im dłuższy fragment pamięci zostaje skasowany, tym więcej czasu chłopak musi na to poświęcić.

Retrospekcja - potrafi wyświetlić zapamiętane obrazy w postaci zdjęć/filmów. Forma materializacji wspomnień, która objawia się pod postacią niewielkiego wyświetlacza o wymiarach 15 na 9 centymetrów.

Wspomnienie Emocji - parametr emocji pozostaje niedostępny tak długo, aż postać zdobędzie umiejętność Mentalista na poziomie przynajmniej 3. Do tego czasu Ren nie potrafi wpływać na emocje we wspomnieniach, przez co więzi emocjonalne są w stanie przerwać skutki jego zaklęć. Samemu nie stworzy emocji/uczuć z niczego, a jedynie wywoła je poprzez pokazanie, czy modyfikacje wspomnień, czego siła będzie zależna od interpretacji MG i rangi zaklęcia..

Pamięć Magiczna - parametr zdolności paranormalnych lub magicznych pozostaje zablokowany tak długo, aż użytkownik wyda 250 PD na zaklęcia magii wspomnień. Po odblokowaniu, Ren może wpływać na pamięć osób względem posiadanej przez nich magii, bądź tworzyć projekcje widzianych zjawisk magicznych. Te jednak w dalszym ciągu pozostają niematerialne.

Zapieczętowanie - wymaga Bariery Umysłowej na poziomie 4 wraz z odblokowaniem Bariery Umysłowej na poziomie 4, użytkownik potrafi tworzyć magiczne pieczęci, które utrwalają wpływ jego magii. Po nałożeniu pieczęci, ta blokuje potencjalne anulowanie działania jego zaklęcia w sposób niemagiczny. Zaklęcia wyższej rangi posiadają pieczęci wliczone w użycie zaklęcia, co jednak będzie wtedy zaznaczane każdorazowo, czy posiada taki element, czy trzeba zapieczętować specjalnym zaklęciem ku temu stworzonym. Zapieczętowanie wymaga kontaktu fizycznego, zaś wszelkie zaklęcia mu podlegające zostaną oznaczone * przy nazwie.

Zaklęcia:

[ D ] Wywołanie: Ból - na swój sposób jest to materializacja pamięci. Na tej randze nie należy ona jednak do rozbudowanych form. Zaklęcie to sprawia, iż osoba odczuje ostatnie otrzymane obrażenia po raz drugi. Co więcej, zaklęcie to po nałożeniu na cel aktywuje się dopiero post po otrzymaniu rany. Czyli jeśli nałożymy to na kogoś i dana osoba zostanie ugryziona w rękę, to po upływie postu poczuje jakby ktoś znowu ugryzł ją w tym samym miejscu w tą samą rękę. Działa to wyłącznie na obrażenia fizyczne. Ponadto skopiowaniu podlega jedynie ból, a nie same fizyczne obrażenia. Dodatkowy ból zanika po upływie postu.

[ C ] Wywołanie: Ból - silniejsza forma wcześniej wspomnianego zaklęcia. Za jego sprawą wszelkie obrażenia otrzymane w przeciągu posta zostają momentalnie odczute po raz drugi po upływie jednego postu. W ten sposób ból z nich wynikający ulega momentalnemu zdublowaniu. Oczywiście dotyczy to jedynie bólu powstałego w sposób fizyczny, a nie mentalny oraz takiego, który wyniknął po aktywacji zaklęcia, a nie przed nim. Ponadto nie powieli to żadnych realnych obrażeń, a jedynie odczucie. Dodatkowy ból zanika po upływie postu.

[ D ] Wywołanie: Przemęczenie - kolejne zaklęcie, którego głównym obszarem działania pozostaje stan zmęczenia. W skutek zastosowania tego zaklęcia osoba posiada o połowę zmniejszoną koncentrację, co zazwyczaj wpływa na wykonywanie wszelkich czynności i manewrów przez 1 post.

[ C ] Wywołanie: Przemęczenie - silniejsza forma zaklęcia, którego głównym obszarem działania dalej pozostaje stan wyczerpania. W skutek zastosowania tego zaklęcia osoba posiada o połowę zmniejszoną koncentrację, co zazwyczaj wpływa na wykonywanie wszelkich czynności i manewrów  przez 2 posty.

[ D ] Identyfikacja: Zdarzenie - stosunkowo proste zaklęcie, które pozwala na poznanie jednego, losowego zdarzenia z przeszłości wybranej osoby. Dzięki niemu Ren może dowiedzieć się, co ktoś robił danego dnia, jednak w dalszym ciągu mogą to być informacje pokroju zjedzenie śniadania, czy zakupy w warzywniaku w piątek wieczorem. Oczywiście priorytet mają wydarzenia odbiegające w jakikolwiek sposób od codziennej rutyny, a chłopak może sprecyzować spektrum losowości do pojedynczego dnia z kalendarza. Co więcej, całość i tak pozostaje zależna od MG, bądź drugiego gracza, jeśli zastosowane jest to jako zabieg fabularny.

[ C ] Identyfikacja: Zdarzenie - lepsza wersja powyższego techniki poznawczej, która umożliwia poznanie całego, jednego dnia z życia wybranej osoby. Za sprawą tego zaklęcia, Ren może dowiedzieć się, co ktoś robił podczas wybranego dnia. Oczywiście miejsca pozostaną mu obce, chyba że sam w takowych kiedyś był. Zaklęcie pozyskuje wspomnienia zdarzeń niemalże natychmiast, jednak przejrzenie ich zajmuje odpowiednio dłuższą chwilę czasu. Zupełnie tak, jakby sam sobie je przypominał. Co więcej, całość i tak pozostaje zależna od MG, bądź drugiego gracza, jeśli zastosowane jest to jako zabieg fabularny.

[ D ] Identyfikacja: Miejsce - kolejna poznawcza sztuczka, która ma na celu ukazanie jednego, losowego miejsca odwiedzonego przez wybrany cel. Może to być zarówno jego mieszkanie, piekarnia, czy miejsce pracy. Jedynym ułatwieniem w tym zaklęciu jest to, że można zawęzić obszar poszukiwań do danego dnia. Co więcej, całość i tak pozostaje zależna od MG, bądź drugiego gracza, jeśli zastosowane jest to jako zabieg fabularny. Ponadto poznaje się tylko miejsce, jego nazwę i znaczenie dla celu oraz kierunek, w którym ów lokalizacja się znajduje od aktualnej pozycji. Nic więcej.

[ C ] Identyfikacja: Miejsce - silniejsza forma poznawcza, która ma na celu ukazanie jednego, losowego miejsca odwiedzonego przez wybrany cel. Może to być zarówno jego mieszkanie, piekarnia, czy miejsce pracy. Sporym ułatwieniem w tym wszystkim staje się to, że można zawęzić obszar poszukiwań do pory wybranego dnia, np. piątek wieczór. Co więcej, całość i tak pozostaje zależna od MG, bądź drugiego gracza, jeśli zastosowane jest to jako zabieg fabularny. Ponadto poznaje się tylko miejsce, jego nazwę i znaczenie dla celu oraz kierunek, w którym ów lokalizacja się znajduje od aktualnej pozycji. Nic więcej.

[ C ] Nadpisanie: Osoba* - kolejna forma magii ciemnowłosego. Modyfikacja wspomnień, która polega na przymusowym wszczepieniu w wydarzenia jakiejś wybranej osoby. Taka osoba zwykle odgrywała mniej istotną rolę we wspomnieniach, jednak w ten sposób pojawia się świadomość, że już kiedyś się kogoś spotkało. Dla przykładu można umieścić takiego Andrzeja we wspomnieniach Staszka, że ten pierwszy był na jego urodzinach. Wtedy Staszek będzie kojarzył Andrzeja z urodzinami, ale najpewniej nie będzie nawet pamiętał, czy z nim jakoś rozmawiał, czy co od niego dostał, etc.

[ C ] Nadpisanie: Zdarzenie* - inna forma modyfikacji wspomnień w posiadaniu ciemnowłosego. Za sprawą tego zaklęcia, chłopak potrafi nadpisać wspomnienia wybranej osoby o jakieś jedno, mniej istotne wspomnienie. Takim wspomnieniem może być coś pokroju zakupów w warzywniaku, czy pomocy staruszce w przejściu przez ulicę. Przeważnie są to rzeczy nieistotne, bądź na porządku codziennym, które raczej nie wpływają nazbyt na osobę, czy nie odbiegają od jej rutyny.

[ D ] Zapomnienie: Osoba* - ostatnia z form magii nastolatka. Ten za sprawą tego zaklęcia jest w stanie usunąć odpowiednie elementy wspomnień. W ten sposób może wymazać udział jakiejś pojedynczej osoby w jednym, wybranym przez siebie zdarzeniu z przeszłości celu. W ten sposób wszystkie wydarzenia w przeszłości odbywają się tak, jakby danej persony w ogóle w nich nie było. Oczywiście można to spokojnie przełamać, jeśli udział danej osoby we wspomnieniu był wystarczająco istotny. W przypadku tzw. postaci epizodycznych we wspomnieniach lub tych z dalszego planu, przełamanie jest o wiele trudniejsze, a czasami nawet niemożliwe. Wszystko jednak zależy od woli MG, bądź w przypadku zastosowania na fabule, ustaleń między dwójką graczy. Ponadto trzeba znać wspomnienie, aby móc je zmodyfikować w ten sposób.

[ C ] Zapomnienie: Osoba* - silniejsza forma zaklęcia, dzięki któremu można wymazać kogoś z wybranego wspomnienia celu. Ponadto owe wymazanie wpływa też na wszelkie wspomnienia łączące się bezpośrednio z danym wydarzeniem. Dla przykładu, wymazując kogoś ze wspomnień o włamaniu, dana osoba zniknie także ze wspomnień o dzieleniu się łupami, czy tych dotyczących planowania akcji. W ten sposób wszystkie wydarzenia w przeszłości odbywają się tak, jakby danej persony w ogóle w nich nie było. Oczywiście można to spokojnie przełamać, jeśli udział danej osoby we wspomnieniu był wystarczająco istotny. W przypadku tzw. postaci epizodycznych we wspomnieniach lub tych z dalszego planu, przełamanie jest o wiele trudniejsze, a czasami nawet niemożliwe. Wszystko jednak zależy od woli MG, bądź w przypadku zastosowania na fabule, ustaleń między dwójką graczy. Ponadto trzeba znać wspomnienie, aby móc je zmodyfikować w ten sposób.

[ D ] Zapomnienie: Obiekt* - specyficzna odmiana jego magii, gdyż odnosi się do wspomnień aktualnych. Każde zdarzenie, które rozgrywa się w danej chwili z każdą sekundą przechodzi do naszych wspomnień. Dzięki temu zaklęciu Ren potrafi wymazać pamięć o jednym, wybranym, niemagicznym przedmiocie posiadanym przez cel. Przedmiot dalej znajduje się w tym miejscu, co był, jednak osobnik nie ma świadomości o jego bytności. Wymazanie trwa jeden post, a zapomniany przedmiot nie może przekraczać wymiarami objętości ograniczonej przez 0,5 x 0,5 x 0,5 metra. Co więcej, można to przełamać, jednak im mniej istotny przedmiot, tym trudniejsze się to staje.

[ C ] Zapomnienie: Obiekt* - potężniejsza forma wcześniej wspomnianego zaklęcia. Za sprawą tej sztuczki zapomnieniu podlegają większe, acz wciąż niemagiczne przedmioty, których objętość nie przekracza wymiarowo tej, ograniczonej przez 1,5 x 1,5 x 1,5 metra. Pozostałe zastosowania są takie same, tak więc wymazanie trwa jeden post, zaś im mniej istotny przedmiot, tym trudniejsze staje się przełamanie zaklęcia.

[ D ] Zapomnienie: Ból - na swój sposób jest to przeciwieństwo materializacji bólu. Na tej randze nie należy jednak do najbardziej rozbudowanych. Zaklęcie to sprawia, iż ostatnia rana zadana danej osobie przechodzi do historii. Przynajmniej teoretycznie. Przez jeden post nie jest ona odczuwana pod kątem bólu, jednak dalej istnieje i przykładowo krwawi lub utrudnia poruszanie. Oczywiście po upływie jednego posta ból wraca na swój naturalny poziom. Działa to wyłącznie na ból fizyczny.


Zaklęcia C to level up zaklęć D, nic nie jest podnoszone z pwm, żeby nie było, że ktoś tu sępi na 1 PD oszczędności, chyba że sami tak stwierdzicie, że jest, acz wtedy chyba wszystko. 104 PD na zaklęcia, 6 na umiejętności fabularne ponad limit, 10 PD na MM.

Tak dla pełni jasności. KP jest gotowa do sprawdzenia, 50 postów nabite każdą postacią, a do tego no... w sumie to raczej tyle.

Wspomnienie emocji - nigdy nie będziesz mógł "Wywoływać" emocji. Co najwyżej "Pokażesz" poprzez przypomnienie, jakąś emocję, ale nic więcej. Chwilowy "Smutek" czy coś w tym stylu ale to tylko wspomnienie, które nie nadpisze teraźniejszości. Nawet zaklęciem.

Zapieczętowanie - Bariera na poziomie 4. I nie każde zaklęcie będzie temu podlegało

Pomiędzy umysłem a materią - to już kwestia zaklęcia. Nie wiem czy i w jakiej formie takie zaklęcie przejdzie, więc wpisanie co dokładnie robi w PWMkę odblokowującą ewentualną możliwość jest nie ok.

Zaklęcia:
1, 2: Dodatkowy ból znika maks. po poście od wywołania
3, 4: Nie bardzo rozumiem jak przypomnienie komuś o zmęczeniu i ukazanie mu tego uczucia ma powodować dwa razy większe zużycie energii. To zaklęcie powinno raczej obniżać koncentrację i utrudniać niektóre manewry, tyle.
7, 8: Poznasz miejsce, zrozumiesz czym jest ono dla celu i poznasz kierunek w którym się znajduje od twojej poyzcji, nic więcej
9. Odpada, za mocne na tą rangę
10. Tutaj dałbym ci wersję z D
11. Odpada, za mocne na tą rangę
12. Tutaj dałbym ci wersję z C

PWM - co do poprawienia, poprawione, chyba, że wymienione tutaj. Co do emocji to bardziej myślałem na zasadzie 'wywołania' akurat pod postacią tego, że u kogoś pobudzi się taki smutek przez wspomnienie nie wiem... epickiego kebsa, który spadł na ziemię i zależne od postąpienia postaci wtedy byłby zdołowany czy coś jakby to olał. Ew. że np wymieni osoby we wspomnieniach i Zdzisiek będzie kochał Gienie zamiast Grażyny, czy coś (acz to omawiane przy odpowiednio mocnym zaklęciu na odpowiednich warunkach). Czyli po prostu dodałem, że samemu nie stworzy emocji/uczuć z niczego.

Zaklęcia:
1, 2 - k. Dodane. [Wywołanie: Ból] Nazwy bo będzie nieco roszad.
3, 4 - zmienione działanie [Wywołanie: Przemęczenie]
5, 6, 7, 8 - k. Poprawione. [Identyfikacja: Zdarzenie; Identyfikacja: Miejsce]
9 - przeniesione na 10 [Nadpisanie: Osoba] W skutek tego zamiast 13 PD zostaje wydane 10 [3 PD wolne]
11 - przeniesione na 12 [Nadpisanie: Zdarzenie]. Sprawa z PD jak wyżej.
Reszta ok, ne?

Więc z 'zwróconych' 6 PD dokupuję jedno zaklęcie D, które dorzucam na samym spodzie.

[ D ] Zapomnienie: Ból - na swój sposób jest to przeciwieństwo materializacji bólu. Na tej randze nie należy jednak do najbardziej rozbudowanych. Zaklęcie to sprawia, iż ostatnia rana zadana danej osobie przechodzi do historii. Przynajmniej teoretycznie. Przez jeden post nie jest ona odczuwana pod kątem bólu, jednak dalej istnieje i przykładowo krwawi lub utrudnia poruszanie. Oczywiście po upływie jednego posta ból wraca na swój naturalny poziom. Działa to wyłącznie na ból fizyczny.

Co do tego pieczętowania... może jakoś zaznacz przy konkretnych zaklęciach, czy chcesz tam taką możliwość czy nie, a ja ci powiem czy ok. Może ustalmy że jakiś nie wiem... symbol kłódki? Literka jakaś? Przy zaklęciu, oznacza że podlega ono tej PWM.

Ugh... symbole zjadają wiadomości ;-; Więc piszę jeszcze raz... To mijając symbol (niech to będzie jakieś nie wiem... uznajmy nawet, że nazwy zaklęć które to będzie obowiązywać będą poprzedzone *).

Myślałem, żeby to tyczyło wszelkich zaklęć nadpisania/zapomnienia. Wtedy dodałoby się adnotację, że pieczęć znika wraz z końcem czasu trwania zaklęcia.

W takim wypadku mogłoby być możliwe jego współistnienie z np. zapomnienie obiekt, gdzie zapomniany przedmiot w sposób niemagiczny by nie wracał, czy coś. Ewentualnie można ograniczyć tylko do zaklęć, które nie mają takowego ograniczenia czasowego, ale to zależy od opinii. W skrócie...

1) Albo wszystkie od Nadpisania: Osoby i Nadpisania: Zdarzenia w dół

2) Albo od wspomnianych wyżej po zapomnienie: Obiekt, gdzie te zaklęcia poniżej by już to nie dotyczyło @@"

To odtyczy tylko aktualnych zaklęć. Nie tych które nadejdą w przyszlości niezależnie od grupy zaklęć, bo każde będzie rozpatrywane indywiduwalnie w każdym razie:

Od nadpisanie osoba aż po zapomnienie przedmiot możesz oznaczyć gwiazdką. Co do nakładania pieczęci, wymaga kontaktu fizycznego. Popraw i daj znać

Poprawione.

no dobra, akcept