Grand Prairie

First topic message reminder :

Kiedyś tereny te porastały trawy prerii, teraz na pamiątkę pozostała tylko nazwa niewielkiej wioski na zachodzie kraju. Znajduje się ona tuż nad niewielkim kanionem. Jedyna droga do wioski zwieńczona jest palisadą, za którą to zaraz wyrasta niewielki budynek straży wioski uformowanej z tutejszych mieszkańców. Od wjazdu na lewo wyrasta dość młody las liściasty, zaś gdyby się nieco cofnąć, zaraz obok lasu można znaleźć jezioro. Droga prowadzi prosto na targ. Nie ma w zasadzie jakiś uliczek w bok, chociaż definitywnie kilka budynków nie stoi bezpośrednio przy głównej drodze. Zaraz przed targiem widać siedzibę wójta wsi, zaś za nią od razu rozciąga się świątynia. Wioska składa się z 24 budynków nie licząc pól uprawnych oraz samego targu. Zaraz przy tym ostatnim znajduje się jedyna karczma w wiosce.

Mapka (te cyferki miały być dla mnie, możesz je zignorować xD)
Czerwone na targu to studnia, zielono-niebieskie budynki to sklepy. Te takie przybudówki przy niektórych domach to zagrody/wybiegi/inne takie. To takie przy jednym sklepie półokrągłe to piec hutniczy,


Po ostatnim nagłym zniknięciu Baylema, ani Osvald ani Sucharek nie byli przekonani, żeby zlecać mu tą misję. Niefortunnie wyszło, ze nikt inny się nie zgłosił, a czas naglił. Tak też Baylem stawił się w niewielkiej wiosce na zachód od Crocus równo o godzinie 10:00 rano, dnia 3 maja X802. Większą część drogi po prostu przejechał dorożką mijając jakieś nudne wsie czy nieco większe miasteczka, ostatecznie trafiając na fragment drogi gdzie na prawdę nie było niczego, a na jej końcu było Grand Prairie. Jakieś trawy. Jakieś lasy. Jakaś woda. Ale tak to zero żywych ludzi. Inaczej prezentowała się wioska, która zdawała się być nawet żywa. Gdzieś tam jakaś kobieta siedziała wśród kwilących świnek, gdzieś ulicą szli ludzie rozważając, co to dzisiaj dostaną na obiad. Na targu gdzieś w oddali gwar i niewielkie tłumy. No, ogólnie było żywo. Tyle, że jak pojawił się Baylem, tak zaraz z domku na lewo od niego wyszło trzech strażników w tym jeden wyekwipowany w widocznie lepszej jakości ekwipunek . - O, patrzcie chłopaki, jakiś nowy. Ej, ty! - wskazał na maga, stając od niego jakieś 3m dalej blokując dalszą drogę. - Imię, nazwisko i po coś tu przylazł? Nigdy cię tu nie widziałem. - zapytał tonem, który sugerowałby, że płacą mu dość sporą kasę za po prostu bycie niemiłym. I prawdopodobnie nie mniej za picie, bowiem jak tylko podszedł czuć było od niego alkohol. Dwóch jego pomagierów stało nieco z tyłu uzbrojeni w włócznie w odróżnieniu od prawdopodobnie ich szefa, trzymającego rękę na rękojeści miecza. Tego jednak nie wyjmował.

Mało czasu na reakcję, małe słabe ciało, ktoś mógł w każdej chwili przyjść... eh. Naprawdę, gdyby chociaż raz ktoś współpracował... Baylem odpalił Apostoła a gdy rolzegł się nagły huk sam był zaskoczony. Mocno, ale na pewno nie na tyle żeby stać jak kołek i dać się znokautować, dlatego mimo wszystko wykonał unik. W tak małej osadzie taki głośny dźwięk... to nie mogło się dobrze skończyć. Na dodatek ściągnie wszystkich tutaj. Baylem nie miał nawet jak wrócić się z powrotem do pokoju, ale o tym w zasadzie zachwile, wpierw bardziej naglące problemy. Jeżeli udało mu się uniknąć ataku, lub nie udało ale był w stanie dalej się poruszać, zamierzał przemieścić się za przeciwnika, a następnie wbić mu sztylet w udo i przykręcić by się nieco z bólu schylił. Następnie, wyrywając sztylet przemieści się na bok przeciwnika co by utrudnić potencjalną kontrę i uderzy rękojeścią sztyletu w skroń mężczyzny co by go znokautować. I co dalej? Jeżeli się udało to sprawdza czy jest w stanie go gdzieś zaciągnąć, jeśli nie, to sztylet w gardło. Jeśli tak, to wyciąga go poza wioskę, gdzie zresztą i tak się kieruje co by uciec. Jak przeciwnika nie zabije, a walka będzie się przedłużać, to też będzie próbował uciec poza wioskę. Wszelkie uniki opiera na swojej szybkości, nie na sile czy wytrzymałości, czyli będą to raczej odskoki, uchylenia, czy przesuwanie się względem przeciwnika.

MG

Użycie zaklęcia przez Baylema na pewno nie był najlepszym pomysłem. Prawda, wykonał unik, jednak huk jaki wywołał sprawił, że domy w pobliżu aż się nieco zatrzęsły. Wartownicy nie czekali. Co by nie było normalnie czołgi nie strzelają. Czyżby wojna? W takim razie koniec z piciem. Wytoczyli się uzbrojeni z budynku. Tymczasem Baylem nie czekał, bo na co? Znalazł się tuż za strażnikiem dokonując swojego morderczego planu. Ból jaki mu sprawił sprawił nie tylko, że klęknął jak przewidział, ale też odruchowo machnął kompletnie na oślepł włócznią w momencie, kiedy mag przenosił się w bok. Uderzenie w skroń więc nie doszło do skutku, bowiem Baylema aż cofnęło kiedy  oberwał w bok drzewcem. I w tym momencie kapłan zauważył, że w jego kierunku biegło już trzech strażników do których dzieliło go może 7 metrów. I dystans też co raz bardziej się zwiększał, bowiem Baylem ruszył przez bramę jak najdalej od wioski. Strażnicy jednak dalej nie odpuszczali. Biegło dwóch, jeden gdzieś zniknął. W każdym razie dystans ostatecznie wynosił jakieś 20 metrów i wciąż rósł.

Baylem: 72mm, Apostoł 1/3

No to Baylem biegł przed siebie. Aktualnie nie wiele więcej mógł zrobić. Cel był bardzo prosty, jak najdalej oddalić się od wiosku, zgubić pościg, a potem czekać. Poczekać na ewentualny rozwój sytuacji. Jego działania mogły spowodować wykurzenie włamywacza więc jeszcze nie warto było znikać. Poza tym szkoda trochę włóczni i powiedzmy że Śledzia. Aczkolwiek Baylem długo czekać nie zamierzał. Jeżeli w 24h nie wydarzy się nic... albo co gorsza zaczną znów go szukać - to sobie pójdzie. Gorzej jak z jakiegoś powodu nie uda mu się uciec. Wtedy tak trochę kambodża.

MG

Zdawać by się mogło, że ucieczka będzie niezbyt wymagająca. Bo co to za sztuka uciec przed bandą zapitych strażników mając do dyspozycji potężne zaklęcia? A no okazało się, że jednak problem był. Nagle ziemia niebezpiecznie zaczęła zbliżać się do Baylema, kiedy z jednego z przydrożnych krzaków wysunęła się włócznia, o którą to rozpędzony Baylem potknął się i zarył dość mocno o ziemię.  Tymczasem z buszu wyskoczyło trzech kolejnych strażników. Widocznie jakiś patrol mniej skory do opróżniania kufli. Ci, którzy wcześniej biegli chyba się zmęczyli. Szli o wiele wolniej, chyba nawet nie specjalnie już im się śpieszyło do dzieciaka. Gdzieś w oddali słychać było odgłos końskich kopyt. Chyba nie wszyscy mieli zamiar biec za magiem. Do trzech strażników miał jakieś 5 metrów. Dwóch uzbrojonych we włócznie, jeden w miecz. Ten z mieczem stał po lewo. Szli w miarę obok siebie. Kolejni strażnicy byli jakieś 80 metrów dalej. Ale w sumie dalej miał buffa, czym tu się martwić? Tyle, że leżał, z dłoni zdarło mu się trochę skóry, twarz bolała od uderzenia w ziemię no i lewa kostka zaczęła nieprzyjemnie pulsować ale zdawać by się mogło, że dalej idzie z nią biegać. I ktoś zasuwał w ich stronę na koniu.

Baylem: 72mm, Apostoł 2/3

Mógł zabić. No mógł. Ale był kurewsko dobrym człowiekiem no i nie mógł przypuszczać że akurat dzisiaj będzie miał TAKIEGO pecha. Dlatego też postanowił jednak się oddalić. Problemem był koń, któremu na pewno nie ucieknie, a i nie wiadomo jak długo kostka da sobie radę, nie mniej, coś było zrobić trzeba. Dlatego Baylem odpychając się lewą ręką od podłoża przetoczył się w prawą stronię, a następnie wstał i zaczął zygzakiem biec przed siebie, by tym razem uniemożliwić trafienie w siebie. Oczywiście zygzak był nierówny, dodatkowo Baylem czasami biegł prosto zamiast faktycznie skręcać, a czasami się schylał. Zresztą w 100cm cel i tak bardzo trudno trafić. W każdym razie jeśli oddalił się od żołnierzy na jakieś 20m, to mógł przejść do kolejnej części planu i tuż za swoimi plecami stworzył Sługę Bożego. Nagłe pojawienie się ogromnej kuli światła nie tylko oślepiłoby strażników, ale zasłoniło małą postać Baylema, która po 20m gwałtownie skręciłaby w prawo i dalej biegła właśnie tam. Kula swiatła powinna wystarczajaco mocno przyciągać uwagę strazników, by 100cm zgarbiony karzeł, zdołał oddalić się bezpiecznie, po zmyleniu pościgu.

MG

Zapewne wbicie człowiekowi sztylet w udo było szczytem dobroci i strażnik mu za to kiedyś podziękuje. Tak samo jak za grożenie śmiercią. Któż nie byłby wniebowzięty? Plan Baylema w zasadzie wyszedł, chociaż zapewne nie zakładał dostania grotem włóczni w bok, kiedy wstawał. Był jednak na tyle szybko, że ta tylko rozcięła mu bok na jakiś centymetr uszkadzając przy tym nieco nowo zakupione ubrania jak i samego maga. I biegł. Zygzakiem, casami nie, zaś konie słychać było co raz bardziej. Nie mniej kiedy osiągnął odpowiedni dystans, strażnicy zatrzymali się widząc olbrzymią kulę światła. A cholera wie, co to było. Po chwili wahania ruszyli jednak dalej drogą goniąc Baylema.
Tak przynajmniej sądzili. Kapłan biegł z co raz większym trudem pośród drzew co rusz potykając się o jakieś drobne kamienie czy korzenie drzew wystające ponad ziemię. Zatrzymał się po jakiś dwóch kilometrach metrach, trafiając na dość spore jezioro. W okół cisza, słychać było tylko pohukiwanie sowy, może jakiegoś wilka w oddali. W każdym razie dalej raczej nie pobiegnie. Raz, że woda a dwa, że noga.

Baylem: 52mm, Apostoł 3/3

Niby uciekł. Ale na jak długo? I co dalej? Na razie Baylem postanowił dalej nie uciekać. Zamiast tego spokojnie rozejrzał się po miejscu w którym był. Zależało mu na znalezieniu jakiejś kryjówki i przespaniu się. Kto wie, może znajdzie też tutaj coś ciekawego? W każdym razie aktualnie zapowiadało się, że rano czekał go powrót do sucharka z pustymi rękoma. A i to niepowodzenie pewnie spowoduje zachwianie jego i tak kruchej współpracy z Ishvanem. No nic, będzie musiał znaleźć inny sposób na dokopanie Magom. No i na zabicie kilku. W każdym razie aktualnie liczyło się przebadanie tego terenu i jak wszystko będzie spoko to znalezienie jakiejś kryjówki i próba zdrzemnięcia się.

MG

Badanie terenu szło nieco opornie. Buff buffem ale noga co raz bardziej miała dość. Nie mniej Baylem mógł stwierdzić kilka rzeczy.. Woda w świetle księżyca wydawała się zdadna do picia. Nie była to jednak opinia, której możnaby całkowicie zaufać. Zdecydowanie ciemność niczego nie ułatwiała. Teren miejscami był nieco grząski co dodatkowo utrudniało życie. Teren za jeziorem robił się nieco pagórkowaty i wlasnie tam pod jednym większym dostrzegł z trudem małą pieczarę schowaną nieco za zwisającymi luźno korzeniami drzew. Nic się jednak nie działo. Tylko po jakis pięciu godzinach slychać było krzyk z wioski. Zdecydowanie należał do jakiegoś starszego mężczyzny. Szybko jednak urwał się. Ale kto by sie czyms takim przejmował?

Baylem: 52mm

Pięć godzin. Więc do świtu pewnie drugie tyle. Baylem usadowił się w tej pieczarce którą znalazł i odpoczywał. Ale nie spał. Na razie czuwał. Zwłaszcza po usłyszeniu krzyku z wioski. To oznaczało że ktoś mógł kogoś zabić a tym samym zmierzać w stronę Baylema. Mężczyzna nie wiedział kto to, co zrobił i czy w ogóle ucieka z wioski a jeśli tak, to czy w tę stronę. Niemniej nie mógł tak po prostu tego zignorować i pójść spać. To było zbyt niebezpieczne. Na razie po prostu uważał. Czekał i uważał aż wydarzy się coś konkretnego, lub wstanie słońce. Jedno z dwojga, nic poza tym go nie interesowało. No, przynajmniej aktualnie bo nie bardzo miało co. I było cholernie zimno, to też Baylem przeklnął pod nosem. A po chwili zaczął się modlić. Nic tak nie odpręża człowieka jak kilka godzin żarliwej modlitwy.

MG

Na szczęście lub też i nie nic się nie działo więcej tej nocy. Gdzieś po jakiś trzech godzinach dopiero jakiś większy gwar w wiosce, jakieś drobne zamieszanie , jednak strażnicy w większości jak stali tak stali pilnując bramy. Po za tym bez zmian, wioska żyła jak żyła a Baylem nie koniecznie wiedział, co się wydarzyło i czy miało to jakikolwiek związek z jego zadaniem. W każdym razie powoli zbliżał się dzień drugi, słońce zaczynało świtać i na oko chyba była jakaś 6 rano ale tego nie mógł być pewien. Tylko co teraz? Kontynuować misję? Zbierać się do Sucharka? No i w sumie dalej jego rzeczy były w wiosce wraz ze Śledziem, a niepilnowany Śledź to nieobliczalny Śledź.

No cóż. Nic się nie stało, przykrywka Baylema została zepsuta, szukało go pół wioski... no cóz. Żegnaj śledziu, czy coś? W każdym razie Baylem ruszył w drogę powrotną do Magnolii. Mimo to nie zamierzał udawać się do sucharka by wykazać mu wynik misji. Wyśle mu list. W każdym razie Baylem nie specjalnie się przejmował. Czasami nie wychodziło. Zwłaszcza jak los był brutalny i płatał ci jakieś magiczne figle. Pewnie szatan utrudniał mu walkę z jego plugawym nasieniem, ale Baylem się nie zlęknie. Po prostu musi powrócić do odpowiedniej formy i może szerzyć dobro dalej.

MG

No cóż, misja nie wyszła. Powrót do Magnolii zaś okazał się być łatwiejszy niż ucieczka z wioski. W każdym razie Śledź i włócznia przepadły w zamian za dwa sztylety, których Baylem ostatecznie nie miał jak zwrócić o ile oczywiście miał zamiar. No i z kasy też nici. Kurczę, trochę za dużo strat na tej misji ale życie. Czy pionek się znalazł? Baylem nie wiedział. W każdym razie niemal pewnie było, ze Sucharek go nie dostał... Czy to oznaczało pewnego rodzaju sukces?

___
Kasy brak.
2 sztylety.
20pd.