Osiedle dorobkiewiczów

Cóż, jak sama nazwa mówi jest to osiedle zamieszkane przez ludzi, którzy w ciągu swego życia dorobili się całkiem niezłego majątku. W skład tutejszych mieszkańców wchodzą osoby z różnych klas, jak np. magowie, kupcy, luksusowi rzemieślnicy itp. Krajobraz wydaje się całkiem zróżnicowany i całkiem przyjemy. Można tu znaleźć zarówno większe, jak i mniejsze rezydencje zapewne sugerujące majętność właściciela.

MG

Nasi pewni siebie magowie ignorując fakt, że ich znajomi mogą być z policji postanowili ciągnąć swe zadanie. Na szczęście podczas tej przechadzki nie dręczył ich ani deszcz, ani słońce. Za to powiewał delikatny i lekko chłodnawy wietrzyk. Po kilkunastu minutach w końcu znaleźli właściwą posesję z nazwiskiem Marks na bramie. Gdy zadzwonili furtka się otworzyła by mogli wejść. Spacerując chwilę przez ogród w stylu francuskim zauważyli jakiegoś wąsacza siedzącego w altance przy herbatce.

Kiedy tylko zniknęli z dworca poczuł się odrobinę spokojnie, bowiem zgubili tamtą dwójkę, która rzekomo była policjantami, ale w takie coś to on nie uwierzy. Równie dobrze on mógłby powiedzieć iż jest królem czy coś, ale nie każdy musi to kupić. Na całe szczęście pogoda była idealna dla niego, a więc nie narzekał na nią i na otoczenie tylko zagłębił się w swoich myślach. Ach gdyby tak teraz dostał jeszcze jakieś żarcie i mógł poleżeć na dużych piersiach jak na poduszce to byłby w pełni szczęścia. Po chwili spaceru znaleźli się na miejscu dostawy, a więc zostało tylko odwalić formalności i będzie można wracać do domu i nic nie robić jak zwykle przez resztę dnia. Widząc faceta który popijał sobie herbatkę nie wiedział czy jest to właśnie ich klient czy też może jakiś ochroniarz lub ktoś taki, ale warto by spróbować.
-Zapytam się tego faceta czy to on ma odebrać paczkę. Ale nie wiadomo czy to nie jakaś pułapka czy coś, bo cholera wie czy jesteśmy tutaj pierwsi.
Cóż jak być ostrożnym to do samego końca, bo w końcu ktoś kto chciał dorwać paczkę mógł wiedzieć gdzie mają się udać, no i spokojnie pojawiłby się tutaj wcześniej by zastawić pułapkę. Podszedł więc powoli do wąsacza po czym zatrzymał się parę kroków od niego i zmierzył go krótkim spojrzeniem.
-Pan Marks? Mamy paczkę dla pana.
W sumie nie wiedział jak miał wyglądać ich klient ale jeśli zacznie coś kombinować to on użyje swej magii do której warunki były tutaj idealne.

Pogoda była tu zdecydowanie lepsza, niż w Clover. Żadnych upałów i skwarów, tylko przyjemny wietrzyk. Aż chciało się spędzić więcej czasu w innych miejscach Hosenki niż tylko zakończyć misję i wrócić do siebie. Wciąż trzymał paczuszkę i pilnował jej jak oka w głowie, ale wydawało się, że będzie to zbędne na tym etapie misji. W pobliżu nie było nawet widać Miriam ani jej towarzysza. Tak więc ucieszył się wewnętrznie, widząc tabliczkę z imieniem adresata. Koniec podróżowania i martwienia się o paczuszkę. Koniec spotykania dziwnych ludzi. Będzie mógł w końcu odetchnąć i zabrać Eustassa na jakieś jedzenia. Zgłodniał od tego podróżowania i martwienia się na zapas.
Przeszedł przez bramkę i ruszył ogrodową ścieżką. Ogród był przepiękny, idealne miejsce do odpoczynku. Co też zapewne robił mężczyzna w altance, z filiżanką herbaty. Rudzielec mówił swoje, on wiedział swoje i pewnie mogliby tak w kółko, ale spasował i tylko pokiwał głową, z lekkim uśmiechem na ustach.
- Przepraszamy, że nachodzimy pana w tym momencie - dorzucił do zapytań kota. Cóż, skoro była możliwość, że to nie był adresat, to trzeba było zachować jakieś formułki. Poza tym, dobre maniery nikogo jeszcze nie zabiły.

MG

No i nasi panowie po dotarciu na teren posiadłości skierowali się do jegomościa w altance. Gdy ci zbliżyli się do niego spokojnie i zarazem leniwie zwrócił wzrok ku nim. Mimo wszystko jakoś nie wyrażał większego zainteresowania nimi, no przynajmniej do czasu, gdy się nie wypowiedzieli.
- Hmm? Tak to ja. Cassa was wynajęła jako kurierów? - Odparł spokojnym i uprzejmym tonem. - Może herbaty? Mógłbym też zobaczyć przesyłkę? - Dodał tak sami jak poprzednio.
Po drugiej wypowiedzi wyciągnął jakiś dzwonek. Cóż zapewne zamierzał nim wezwać kamerdynera, jeśli nasi panowie wyrażą zainteresowanie napojem.

Skoro Rei będzie chciał go zaprosić na coś do jedzenia to oczywiście nie odmówi, ale powinien być przygotowany na wydanie ogromnej sumy na jedzenie, bowiem nie zadowoli go jakieś tam małe danie, tylko jeśli już coś do naprawdę duża ilość dań, a więc może się to zakończyć nawet bankructwem, lub zwiewaniem by nie zapłacić rachunku. Ale to już nie był jego problem. A więc trafili na właściwego gościa, a na dodatek wyglądało na to iż nie będzie żadnych problemów a więc tym lepiej dla niego, bo nie będzie trzeba się w razie czego wysilać podczas jakieś walki czy coś takiego. na pytanie o zobaczenie przesyłki nic nie powiedział bo to raczej było oczywiste, ale zżerała go ciekawość co takiego było w środku tej paczuszki. Zapewne nie zechce się tym z nimi podzielić, a podglądanie nie miało sensu, bowiem z poziomu na jakim się znajdował i tak niewiele zobaczy.
-Oczywiście. W końcu to pana paczka. A za herbatę podziękuję.
Wolałby wypić jakaś szklankę mleka czy coś, ale nie będzie się tak przy wszystkich zachowywać jak typowy kociak. A gdyby poprosił o coś mocniejszego czyli jakiś alkohol zapewne zostałby wyśmiany. Czekał więc spokojnie na to aż Rei wręczy paczkę i wreszcie zakończą to zlecenie i będzie mógł wracać do domu.

No to dotarli, bez większych problemów czy przeszkód. Kamień spadł mu z serca normalnie, że już nie musieli się obawiać o paczuszkę i bezpiecznie trafiła ona w ręce adresata, przez co i oni pozbyli się ewentualnych problemów. Życie jednak bywało pięknie... Pokiwał głową, przyznając się do bycia kurierem.
- Podziękuję. Przebyliśmy spory kawałek drogi i obecnie myślę, że oboje marzymy jedynie o odpoczynku we własnym domu - odpowiedział na propozycję poczęstunku. A później ponownie pokiwał głową, przekazując paczkę właścicielowi. W sumie dalej nie wiedzieli, co w niej było, ale byli jedynie chłopcami na posyłki, więc nikogo to nie dziwiło. - Jeżeli wszystko w porządku myślę, że będziemy się zbierać. Eustass, chciałbyś coś zjeść? - zapytał kota, domyślając się, że ten również jest głodny.

MG

No i nasi panowie postanowili w końcu dostarczyć paczkę odbiorcy. Facet naturalnie z chęcią odebrał pakunek dyskretnie sprawdzając zawartość. Cóż najwyraźniej nie zamierzał dzielić się wiedzą co jest w środku, no ale nasi magowie musieli się z tym pogodzić. Trochę się rozczarował, tym, że kurierzy w wzgardzili herbatą, lecz nie zamierzał się tym przejmować. Zamiast tego postanowił przejść do rzeczy i od razu zając się zapłatą.
- Dobrze, a więc to wasze klejnoty. - Odrzekł spokojnym tonem podając po sakiewce Reiowi i Eustassowi.
Niedługo potem zostali zmuszeni do opuszczenia terenów posiadłości, niestety w drodze powrotnej do centrum miasta spotkali ponownie Miriam z czymś w ręku w towarzystwie przedstawicieli policji. Czyżby mówiła prawdę? Cóż możliwe, gdyż kilkanaście minut później cała grupa przeniosła się na komisariat, gdzie przesłuchano naszego futrzaka i maga. Na szczęście o nic konkretnego ich nie oskarżono, jednakże rozkazano zostać najbliższe 5 dni (i postów) w mieście oraz poinformowani, że mogli transportować skradziony przedmiot. Cóż przynajmniej nagrody im nie zabrano.

Nagroda: Eustass i Rei po 17 tys klejnotów i 13 pd

koniec misji