Znaleziono 1 wynik

Ezra wyprostował się, jednocześnie unosząc dłoń z mieczem i opierając go na barku. W spokoju wysłuchał słów Mefisto, chociaż ten starał się rzucać jakieś ukryte obelgi pod jego adresem. Mag westchnął lekko, zaś w jego głosie dało się usłyszeć zmęczenie, gdy odpowiedział, jednocześnie kręcąc lekko głową:
- Chyba nie do końca mnie rozumiesz. Albo to ja wypowiadam się nie dość precyzyj- - białowłosy przerwie widząc, co robi Nanaya. Szermierz bez słowa obserwował, jak dziewczyna podchodzi do tronu, zaś na jego twarzy pojawił się grymas niezadowolenia.

Trzy ostrza Ryuuzume spadną z góry, powstrzymując Mistrzynię GH od podejścia do demona. Źrenice Ezry rozszerzą się, wypełniając prawie całe tęczówki, zaś on sam zapyta lodowato spokojnym głosem:
-  Czyż nie powiedziałem: "to moje negocjacje?" Zamilcz więc o Mistrzyni i poczekaj aż załatwię swoją sprawę sam.

W innych okolicznościach Ezra pozwoliłby Nanayi przemawiać i nie wtrącałby się do jej spraw. Jednak wiedział, że to co aktualnie robiła było podyktowane nie tylko dobrem gildii. Al Sorna wiedział, że jest całkiem silnym magiem. Nie miał złudzeń i wiedział, że w gildii znajdują się jednostki o wiele od niego silniejsze, jednak wiedział również, że utrata siły bojowej jaką sobą reprezentuje byłaby dla GH problematyczna. Nie zamierzał jednak pozwolić Byakushitsune na narażanie całej gildii tylko ze względu na niego. On sam, gdyby nie Depore nie zastanawiałby się nad paktowaniem z Mefisto i opuścił Kardię najszybciej jak tylko by mógł. Czy też raczej to co z niej zostało. Nanaya jednak reprezentowała swoją osobą całą gildię, zaś Al Sorna nie zamierzał pozwolić, by dobrowolnie oddała ją do dyspozycji Księcia Piekieł. Ezra spojrzy mu prosto w oczy.
- Słuchaj zatem demonie. Wytłumaczę to najprościej jak mogę. Zostawisz Grimoire w spokoju i zapewnisz mu nietykalność oraz uwolnisz Depore. Rozsądny strateg rozważa wiele możliwości. No chyba że jest głupcem. Ty zaś na niego nie wyglądasz. Zatem uzgodniliśmy tą część.

Mag schowa Meiyo do pochwy i powoli ruszy w stronę tronu, jednocześnie przypatrując się z grymasem niezadowolenia jak Depore zaczyna pomagać słudze Mefisto. (Nie jestem pewien czy mogę, więc w razie czego to zmiany w wyglądzie mogą nie mieć miejsca. #PWM_DemonicPossesion)
Pod wpływem wszystkich silnych uczuć jakie aktualnie odczuwał, całego jego gniewu, nienawiści i poczucia bezsilności jego wygląd zmienił się lekko. Jego uszy stały się szpiczaste, kły wydłużyły się nieznacznie, a białka oczu stały się czarne. Dodatkowo można było od niego wyczuć specyficzną, demoniczną aurę.  
- Logicznym jest chyba, że suweren zapewnia swojemu wasalowi wsparcie. To pozwoli mu na lepsze wspieranie swojego pana. Jeśli jednak jesteś na tyle słaby, by dać mi chociaż szansę na rozwój wykorzystując odrobinę twojej mocy... To sam zdobędę siłę. Nie myśl że zamierzam błagać o wsparcie. Jeśli jednak będziesz traktował swoich podwładnych lekką ręką, to wybacz moje słownictwo, ale pewnego dnia obudzisz się z ręką w dupie. A wszystko przez bycie aroganckim dupkiem. Czyżbyś był głupcem Mefisto? Bowiem twe słowa na to wskazują.  
Ezra stanie obok Nanayi, kładąc rękę na jej barku i ściskając lekko.

Lepiej się stąd wynoś Nan...

- Zatem wytłumaczę dalszą część. Wstąpię na twą służbę. Będę wykonywał twoje rozkazy tak długo jak będziesz wywiązywał się z umowy. I nie będę błagał o wsparcie, nawet jeśli mój suweren mógłby je zapewnić. Najwidoczniej możesz pozwolić sobie na straty w podwładnych. Depore jest jedynym czego mi potrzeba by zdobyć więcej siły. Jednak radzę ci zastanowić się nad dalszą częścią propozycji. Tutaj jednak moja Mistrzyni będzie mieć decydujący głos. Nie oddam ci GH tak łatwo. Jednak proponuję ci zawarcie przymierza z gildią, oczywiście o ile Nanaya się na to zgodzi. Pozostanę na sterowcu i będę z nimi współpracował w ramach ich nietykalności, zaś jeśli natkniemy się na jakiegoś twojego sługę, to ja będę gwarantem nietykalności Grimoire. Ja, twój Herold. Jeśli zaś będę potrzebny gdzie indziej, to udam się tam. Jednak nie zamierzam być tak łatwowiernym, by ufać ci bez zastrzeżeń demonie. Dopóki więc nie upewnię się o tym, że zamierzasz dotrzymać naszej umowy, pozostanę na sterowcu. Czy wyraziłem się wystarczająco jasno?

Mag popatrzy na Mefisto z pogardą. Oto wielki Książę Piekieł okazuje się nie być silnym na tyle, by wesprzeć własne sługi. Albo też jest na to zbyt głupi. Na twarzy Al Sorny pojawi się ponury uśmiech. Uśmiech zwiastujący naprawdę wiele trupów.
- Jeśli to wszystkie twoje żądania, to akceptuję je. Chociaż przyznaję, że chyba przeceniłem twoją potęgę. Mogę być zwykłym człowiekiem, jednak drzemie we mnie demon. I radzę ci o tym pamiętać, albowiem tak długo jak będziemy sprzymierzeńcami będzie on na twoje rozkazy. Jeśli jednak kiedykolwiek złamiesz naszą umowę, to nakarmię moją śmiertelną cząstką tego demona, zaś następnie osobiście odgryzę ci łeb.
Ezra uniesie do ust rękaw i skosztuje krwi Mefisto.
- Przyjmuję warunki paktu.