Gospoda pod Złotym Smokiem

First topic message reminder :

'Gospoda pod Złotym Smokiem to przytułek znajdujący się niedaleko centrum Clover. Nie różniła się wielce od innych budynków tego rodzaju. Ze środka dobiegała muzyka, słychać było jak niektórzy postanowili sobie pośpiewać pełnym głosem, a przez drzwi wylatywały osoby, które definitywnie przesadziły z alkoholem. Typowa gospoda. Wnętrze również było standardowe. Siwiejący już barman bacznie obserwował całą zgraję, jednocześnie mistrzowsko nalewając drinki. Stoły, przeważnie okrągłe, były poustawiane wręcz losowo, chociaż było to raczej za sprawą gości. W końcu gdzieś musieli mieć miejsce na parkiet. Tuż obok lady barmańskiej, były schody na piętro wyżej gdzie znajdowały się pokoje do wynajęcia dla zmęczonych podróżnych.'

---

Winter nie był pewien jak się tu znalazł. Właściwie to wiedział, tylko nadal nie chciał przyjąć do wiadomości swojej głupoty. W końcu, jak zawstydzający był fakt, że chłopak najzwyczajniej przysnął w pociągu podczas powrotu do domu? Nie spodziewał się, iż jego drzemka będzie trwała 8 godzin. Po tym jak się przebudził i zauważył swoje otoczenie, od razu wyskoczył z pojazdu na najbliższym dworcu. Na dodatek, okazało się że tego dnia nie będzie więcej kursów w stronę jego miasteczka. Po prostu świetnie. Włóczył się tak po miasteczku ze skrzypcami pod ręką. Dopiero kiedy przechodził obok gospody, wpadł na ten mało oryginalny pomysł by przenocować. Na pewno by mu pozwolili. Zresztą, nie śpieszyło mu się bardzo do gildii. Nic by się nie stało, jakby wrócił noc później. Z wyjątkiem fali pytań, ze strony ciekawskich znajomych. Bez większych przemyśleń przekroczył próg przytułku i rozejrzał się. Standardowa gospoda. Masa pijanych osób z paroma wyjątkami. Nawet część osób zebrała się by potańczyć.
Raczej połamać nogi.
Uśmiechnął się na przyjemną, a szczególnie dobrze znaną mu atmosferę. Po mimo tego, że jego czuły słuch miał lekkie pretensje do głośnych śpiewów niektórych osób. Winter zatrzymał się na środku sali, żeby pomyśleć co teraz zrobić. Tak naprawdę, to nie był ani trochę śpiący, więc jakaś rezerwacja pokoju mogła poczekać. Z drugiej strony, średnio był w tym momencie zainteresowany jakimś balowaniem. Co dla niego było dość nietypowe. Ostatecznie zdecydował się na pozostanie przy tym całym zamieszaniu. Ruszył w stronę oddalonych od centrum gospody stolików i przysiadł przy jednym z nich. Dla zabicia nudów, wyciągnął z pokrowca swoje skrzypce i opierając się o ścianę budynku, zaczął cicho grać. Niektórzy zwrócili na niego uwagę, ale byli to nieliczni. Większość tej grupki, która go zauważyła postanowiła posłuchać jego ponadprzeciętnej gry. Winter przez cały ten czas, obserwował wejście do gospody. Miał nadzieję, że pojawi się ktoś kto przykuje jego uwagę. Instynkt zawsze mu pomagał w takich sprawach.

No nie... Czy ci ludzie zawsze muszą mieć gdzieś ukryte stworzenia, utrudniające pracę Rudo-Rudemu oddziałowi? Jak nie psy, to koty... A ten to jeszcze latający! Czy on nie wie z kim ma do czynienia? Czy on naprawdę myśli, że może traktować Qilina, bestię nad bestiami, jak jakiegoś zwykłego szczura? Jak jakiegoś szkodnika?! To mu na sucho ujść nie może... Korzystając, więc z chwili zawahania kota, pozwalam Qilinowi osiągnąć swój właściwy dla pierwotnej formy rozmiar, by mógł lepiej się bronić przed atakami kota, w którego kierunku już wystawiłby swoje reniferowe różki, gotów na przyjęcie ataku. Następnie zaś Qilin łapką skrobną dwukrotnie w podłogę, niczym byk, przygotowujący się do szarży, a następnie warknął.
- Rawr! - lecz nie było to takie zwykłe Rawr, lecz Niezwykle groźne Rawrr! D, mające nie tylko zniechęcić kota do walki, ale również wykazać mu całkowitą dominację Qilina nad nim, którą to Qilin następnie siłą próbowałby wykazać, próbując reniferowymi różkami sprowadzić kota do parteru.
Tylko, że to byłoby ujawnienie pozycji Qilina, lecz ten wciąż ma na sobie niezawodny kamuflaż! Choć niezawodny jest on głównie dlatego, że jest użyty po raz pierwszy... Ale do tej pory jeszcze ani razu nie zawiódł, więc sprawdza się całkiem nieźle. Nikt więc nie powinien go powiązać ze mną, ani z moją pracą... Tak mi się przynajmniej wydaje. Tak więc zachowuję spokój, pozwalając póki co Qilinowi oraz magom Lamii działać wedle ich uznania.

Czyli to mógł być każdy z licznych wymienionych i nie sprecyzowanych wrogów rodziny Rothenwaldów, gdzie każdy z nich najwyraźniej źle im życzy? Niewykluczone, ale skoro porwania odbywały się już wcześniej to być może sprawa może mieć oparcie na czymś zupełnie innym niż porwanie do okupu lub szantażu. Musieli zdobyć poszlaki, przesłuchać opinii innych. A tego nie uda im się osiągnąć siedząc tutaj. Im szybciej będziemy działać tym większa szansa na uratowanie Fiony w jednym kawałku.
Przelotnym spojrzeniem spojrzał się na bójkę kota, nie przykładając do tego większej uwagi, po czym skupił wzrok na towarzyszu. Gdyby mógł przekazać mu telepatycznie myśli powiedziałby, że liczy na niego. Nie wiedział co mogą napotkać i w chwilach niepewności zawsze dobrze mieć przy sobie kogoś na kim można się oprzeć. Oczywiście sam zamierzał dać z siebie wszystko. Czas działać i uratować tą dziewczynę oraz inne uczennice.
- Moje ostatnie pytanie będzie prośbą czy mógłbyś wskazać nam drogę do tej szkoły? Myślę, że będzie najlepiej zacząć poszukiwania stamtąd. Chciałbym też wiedzieć gdzie mógłbym się z panem skontaktować w razie potrzeby?
Gdy tylko otrzyma odpowiedzi na pytania i zgodę na pomysł od R, niezwłocznie by wyruszył do owego Liceum.

R swoje przemyślenia zachował na początku dla siebie. Ewentualne szczegóły miał zamiar omówić z Lindowem później, gdy dowiedzą się czegoś więcej na miejscu. Sprzeczkę kota i dziwnego stworzenia zignorował, takie rzeczy działy się wszędzie, szczególnie w takich śmiesznych miejscach jak gospody. Po dowiedzeniu się wszystkiego czego mogli się dowiedzieć prawdopodobnie ruszył z towarzyszem do Liceum.
- Staram się unikać zabijania, jeśli nie muszę - zaczął dość oficjalnym tonem, co w zestawieniu z pstrokatym strojem dość mocno kontrastowało. Uśmiechnął się jednak i wytłumaczył swoje oświadczenie - Jako współtowarzysz po prostu powinieneś wiedzieć. A co do misji, mam zamiar uratować wszystkich, którzy tego potrzebują, nie tylko tą dziewczynę, za którą jest nagroda. To chyba też przydatna informacja, nie? Ach, właśnie - podniósł palec, jak gdyby przypomniał sobie, że ważna jest też sama misja - Sprawa brzmi niebezpiecznie, skoro wcześniej ten cały Rothenwald zatrudnił "bardziej odpowiedzialną gildię" - prychnął - Czyli już ktoś szukał tych ludzi i zaginął? Zapomniałem spytać...