Plaża na Południowo-Zachodnim wybrzeżu

MG:
Zaklęcie Eris było bardzo nagłe i wręcz niespodziewane, lecz Mikazukiemu szczęśliwie udało się wyjść poza jego zasięg. Drzewu zaś zapaliły się trzy gałęzie, którymi to zaczęło machać w panice. Ogień sięgnął również do innych drzew w tym lesie, powodując im okropny ból, ale nie zapaliły się jak typowe drzewa. Natomiast zaczęły jęczeć, wyć i stękać, co w połączeniu z efektami działającego smogu Mikazukiego było bardzo dziwne i bardzo niepokojące, iż mocno ją to zdezorientowało i nie wiedziała co jak, gdzie i kiedy. Hałas za duży, a widać za mało. Zaledwie jakieś ruchy pośród drzew.
Natomiast Mikazuki wstał, oddalił się nieco od trzech sprawnych gałęzi i tych trzech sprawnych mniej, ale rozglądając się widział dość spory zamęt wśród drzew i wbiegnięcie gdzieś między mogłoby skończyć się walką z więcej niż z tylko jedną gałęzią. A hałas był tam tak duży, że nawet on nie słyszał, jak to próbował instruować dziewczynę.

Stan postaci:
Eris: 53 MM. Śmierdzi, cała brudna. Głodna. Obolały tors i plecy. Rana na brzuchu, taka szarpana. Krwawi trochę i piecze, o wiele bardziej boląca, aniżeli zagrażająca zdrowiu. Fuego Armadura 1/2, Alarma de Incendio 1/3
Mikazuki: 39 MM Śmierdzi, cały brudny. Głodny. Smog 3/8

Za duży hałas, za mała widoczność. O wiele bardziej wolała, żeby to działało w obie strony. No i co ona ma zrobić? Bić na oślep? Póki co zdawało się to być jedynym rozwiązaniem, ale beznadziejnym. Jej orientacja w tym wszystkim była ujemna, a ja nie bardzo było stać na marnowanie mocy na walkę z powietrzem. Tego też postanowiła skupić sie na obronie, aż sytuacja jakoś się nie poprawi i nie zacznie widzieć więcej. Odbijać gałęzie, ciąć po nich czy po prostu starając się o uniki. O wiele wygodniej by było, jakby miała miecz zamiast sztyletów, ale miecza nie miała. Szkoda. Jeżeli nagle miałaby dostać zmasowanym atakiem z kilku stron, przed którym nie byłaby w stanie się uratować normalnie, to się ratuje nienormalnie i używa Ilama de la Teletransportación w jakimś w miarę bezpieczniejszym kierunku. Acl nie lubiła defensywy, ale co zrobisz, jak walczysz z entami, a w okół jakaś dziwna, nawiedzona mgła ci życie utrudnia?

No masz ci los. Sytuacja wcale się nie poprawiała, a kłopot widocznie był spychany do defensywy i co tu zrobić w takiej sytuacji? Jak się tak dalej sprawa potoczy to będą w naprawdę kiepskiej sytuacji a Mikazuki dalej nie był w stanie określić w jakim stopniu jego zaklęcie działało na drzewo. Bo że działało na Aclarie to widział strasznie dobrze. W każdym razie chcąc nie chcąc, musiał po raz kolejny spróbować coś zrobić. Dzięki temu że potrafił bardzo cicho się poruszać, postanowił zbliżyć się do miecza dziewczyny i go pochwycić. W ciemności był nieco gorzej zauważalny, więc gdyby tylko coś zaczęło zwracać na niego uwagę, przystaje i udaje że nie istnieje. Ogólnie celem było bardzo ciche i niemal niewidoczne dostanie się do miecza, a potem bardzo ciche i niewidoczne wbicie go prosto w twarz drzewa. Proste prawda? I to wszystko uważając na Aclarię i latające wszędzie korzenie. Jednak, jeśli poświęcając 6MM, mógłby wbić miecz w twarz drzewa, to nie uniknie takowego ataku, tylko przyjmie go, chcąc w ten sposób zakończyć tą farsę. A jak by coś szło bardzo nie tak, to znów wycofuje się poza zasięg drzew, klnąc pod nosem.

MG:
Choć drzewo było dość upartym i twardym przeciwnikiem, to jednak miało parę wad. Chociażby to, że było całkiem powolne, kiedy nie atakowało na oślep swymi gałęziami. Było też bardzo zdekoncentrowane, ponieważ czuło cierpienie lasu. Mimo wszystko, próbowało się jednak bronić, ale nie było w stanie zatrzymać Mikazukiego, którego choć trafiło ostrą gałęzią i gdyby nie jego ciało, rozerwałoby mu brzuch. Tak więc udało mu się dotrzeć do drzewa i wbić mu miecz prosto w oko. Drzewo zawyło donośnie, ale wtedy jego gałęzie opadły, ono samo się nachyliło, a potem zaczęło się zwijać i zapadać pod ziemię, dając dostęp do dalszej drogi, która prowadziła do całkiem sporego stawu otoczonego zewsząd drzewami. Woda w nim była czysta i odbijała światło księżyca oraz gwiazd. Magia w tym miejscu była, aż nazbyt wyczuwalna. Jednakże była to jedyna droga. Eris przez otaczającą ją ciemność nie widziała za wiele, ale Mikazuki dostrzegł schodki, prowadzące pod wodę.

Stan postaci:
Eris: 53 MM. Śmierdzi, cała brudna. Głodna. Obolały tors i plecy. Rana na brzuchu, taka szarpana. Krwawi trochę i piecze, o wiele bardziej boląca, aniżeli zagrażająca zdrowiu. Fuego Armadura 2/2, Alarma de Incendio 2/3
Mikazuki: 33 MM Śmierdzi, cały brudny. Głodny. Smog 3/8

No i zadziałało, kurcze w końcu. Teraz problemem była już tylko Kłopot. Ciekawe czy obrazi się za brak miecza? Nie, na pewno nie. Zresztą przecież Mikazuki mówił, żeby nie puszczała i co? Puściła. I zaczęła wszystko palić. Tak to jest z kobietami. Nigdy nie słuchają co się do nich mówi, nie współpracują... kobiety to same kłopoty. Tak też dalej skradając się niczym duch, zamierza zbliżyć się do dziewczyny i kucając, złapać ją za nadgarstek. Kwestia była całkiem ważna bo tak nagły ruch i mocny ścisk, może się skończyć próbą ataku, a ja był skulony to raczej nie trafi. Chyba że będzie dźgać nadgarstek... ale to by było głupie. Klopot chyba nie była AŻ TAK głupia. W każdym razie jak jakoś poskromi dziewoje, to bez słowa zacznie ciagnąć ją w kierunku jeziora. Musiała się jeszcze trochę pomęczyć z jego zaklęciem. Które było bezużyteczne w tej sytuacji. No cóż, nauczka na przyszłość. Nie używać zaklęć na nawiedzonych drzewach, nie są w pełni skuteczne.

Eris mowila, ze to zly pomysł. Ale kto by słuchał? A no, nikt. Nikt nigdy nie słucha Eris i tersz musi machać nożami i bronić się na oślep przed gałęziami i innymi cudami. Złapanie ją za nadgarstek faktycznie sprawilo, że ta odruchowo zrobiła zamach bronią. Z drugiej strony jesli sie muala zgubic tamten mowil, że się po nią wróci. Tak tez dala sie pociągnąc w stronę jeziora dalej uważając na ewentualne gałęzie.

MG:
Niewiele się wydarzyło, jakby nie patrzeć, a może aż wiele? Eris była rozpraszana przez zbyt wiele rzeczy, które próbowała atakować, lecz trochę bezskutecznie. Złapanie ją za nadgarstek przez Mikazukiego mogło być równie nagłe i niespodziewane, lecz spryciarz przykucnął i Eris cięła tuż nad jego głową, że parę włosów mu wypadło. Pociągnął ją i poprowadził nad jezioro, gdzie to akurat skuteczność jego zaklęcia była trochę ograniczona. Być może aura tego miejsca je osłabiała. Być może większość jego mocy zostało zatrzymane przez drzewa. W każdym razie Eris widziała nieco lepiej, aczkolwiek odgłosy niepokojące dalej słyszała. Drażniące szumy i szepty. Nic przyjemnego. A Mikazukiemu przy jeziorze było cicho, miło i spokojnie.

Stan postaci:
Eris: 53 MM. Śmierdzi, cała brudna. Głodna. Obolały tors i plecy. Rana na brzuchu, taka szarpana. Krwawi trochę i piecze, o wiele bardziej boląca, aniżeli zagrażająca zdrowiu. Alarma de Incendio 3/3
Mikazuki: 33 MM Śmierdzi, cały brudny. Głodny. Smog 4/8

Sytuacja była lepsza niż wcześniej, ale wciąż kiepska. Droga prowadziła pod wodę, na dodatek dziewczyna byla ranna i wciąż pod wpływem jego zaklęcia. Porozumiewawczo ścisnął mocniej jej dłoń, próbując tym samym dać jej do zrozumienia że wszystko jest ok, a potem wszedł tyłem do wody, schodząc po schodach. Wpierw po pas, trzymając kłopot na długość ręki. Nie chciał, by coś jej się stało, a nie wiadomo czy woda była bezpieczna. To na sobie testował. I czekał czy te rybcie z morza nie przypłyną. Jeśli po chwili było ok, zaczął iść dalej znów ciągnąc Kłopot za sobą. Aż do momentu gdy miała wodę po pas. Wtedy też po umyciu dłoni, spróbowałby jakoś obmyć jej ranę wodą i jej własną postrzępioną koszulką. Delikatnie, by nie wywołać bólu i nie dopuścić brudu do rany. A potem znów trochę w dół i schylenie. Chciał sprawdzić czy osoba montująca schody przewidziała problem nie oddcyhania pod wodą i pod tym jeziorem się dało. Jak się nie dało to wynurza się. Nie było sensu zmuszać dziewczyny do pływania, gdy była pod wpływem jego zaklęcia. Jeżeli zaś dało się oddychać, to idzie dalej z dziewczyną. Jeśli jednak nie poszli i stali w tej wodzie, to Mikazuki zawołał.-Jest tu kto?-Może osoba która zbudowała schody? Albo inna nawiedzona dynia?

MG:
I stało się tak, że Eris narzekała, a Mikazuki wiedziony schodkami zaczął schodzić do wody. I schodził, aż się w niej zanurzył, lecz była to niezwykła woda. Taka, jakby lekka, nawet nie zostająca na ubraniach. Wydawała się być tylko niewiele gęstsza od powietrza. Zaś oddychanie w niej nie tylko co było możliwe, co nawet wydawało się przyjemniejsze. Zaś zmęczenie, głód, ból, wszystko zaczęło zanikać im głębiej schodzili. Zaklęcie Mikazukiego pod wodą przestało działać i nawet Eris mogła poczuć ulgę z wstępowania do tej wody. Schody doprowadziły ich do dna i do ścieżki, prowadzącej do czegoś co wyglądało jak świątynia z rafy koralowej. Wokół niej zaś pływały istoty, przypominające z wyglądu te, które znaleźli martwe na plaży. Wydawało się, że początkowo nie dostrzegały obecności Mikazukiego i Eris, ale kiedy ci zaczęli się zbliżać, nagle wszystkie skierowały się w ich kierunku, otaczając ich. Jeden z większych ryboludzi podpłynął bliżej i przemówił.
- Czym jesteście i skąd przybywacie? Jakąż to macie sprawę, by niepokoić Panią Jeziora?! - zapytał i to dość groźnie.

Stan postaci:
Eris: 100 MM. Miło
Mikazuki: 100 MM. Też miło

Wspaniałe jezioro. Powiedzieć że poczuł się odświeżony to za mało. Spojrzał na marudzący kłopot i westchnął. Wyszli z lasu? Wyszli. Nie jego wina że dziewczyna wpadła w amok, z powodu jednej małej ranki. On umarłby w tym lesie, pewnie ze trzy razy. W każdym razie, puścił już jej dłoń i chrząknął nerwowo uciekając wzrokiem. Na szczęście z zażenowania wyrwały go maszkary. Westchnął, lecz nie z powodu nowego kłopotu, a z powodu "Pani" jeziora. Bo kobiety oznaczały zazwyczaj kłopoty.-Z lądu. Wasza wyspa wyrosła znikąd, martwych rodaków na brzeg wam wywala, to wpadliśmy zobaczyć co i jak, ale mamy chyba już dość, więc wyślijcie nas do domu i będzie ok. Możemy nawet nie spotykać tej całej pani.-Machnął dłonią, chcąc już po prostu mieć to za sobą. Wszystko. Łącznie z Kłopotem, chociaż akurat ją, to większość dnia miał za sobą.

Dziwna sprawa. Mag ognia dobrze czujący się pod wodą. Ale w sumie nie narzekała. Nie takie anomalie ją spotykały i w sumie jedyne co mogła, to grzecznie iść z Mikazukim trzymając go mocno za dłoń. No bo w sumie jeżeli znowu go puści i znowu takie cyrki się zaczną odwalać, to w sumie chyba jednak wolałaby go mieć obok. -Emm... gdzie mój miecz...? - zapytała w międzyczasie schodząc co raz niżej i tym samym odkrywając, że w sumie jest pod wodą i mówi, a to nie jest normalne. Ale nie wadziło jej to. No spoko. Norma. Nawiedzony las, nawiedzone drzewa, nawiedzone ryby to teraz nawiedzona woda i jeszcze więcej nawiedzonych ryb. Klasyczny dzień z życia maga. Kiedy ten ją puścił ta trochę początkowo nie zczaiła i zostawiła rękę Mikazukiego dopiero po dłuższej chwili kiedy tylko zrozumiała, że tutaj chyba faktycznie może go puścić. Ryby. Dużo ryb. Nie wyglądało na to, żeby przedzierali się przez mgły czy biegali przez cokolwiek. No i w sumie powiedział wszystko, co trzeba. Świątynia świątynią, ale w sumie to tak trochę gra nie warta świeczki - ...właściwie to racja. Którędy do wyjścia? - zapytała stając bardziej za mężczyzną, nie bardzo będąc pewną, czy ewentualne istoty uznają coś takiego jak opuszczenie ich wyspy, ale żywym, w jednym kawałku, czy jednak woleli jakieś inne metody na pozbywanie się obcych, które mogłyby im się nie spodobać.

MG:
Zarówno Mikazuki jak i Eris chcieli już powrócić, co dość otwarcie zadeklarowali. Większy z ryboludzi spojrzał na nich srogo, przyglądał się im przez chwilę, po czym przemówił.
- Niech tak będzie! - następnie chyżo podpłynął do dwójki, chwycił ich za kołnierze, zabulgotał i ci zanim zdążyli jakkolwiek zareagować, zostali przez nie go szarpnięci.
Mijane bardzo szybko podmorskie widoki, mogły dać im wrażenie, iż płynęli bardzo szybko, aż w końcu wyrzuceni zostali na plaże. Ryboludź zaś zniknął pod wodą, a wyspa znajdowała się tam gdzie była, choć fale morskie zdążyły już zmyć z plaży wszelkie nieczystości.
Zaś Mikazuki i Eris byli wolni.

Mikazuki:
+ 70 PD
+ Uleczona Klątwa Belgora
+ Woda Z Jeziora: Jest to niezwykła woda, gdyż nie ma całkowicie formy stałej, a lekko galaretowatą, stąd też się nie rozpada, nie paruje i można ją nawet nosić w kieszeni. Może całkowicie uleczyć ranę, na którą zostanie położona, niezależnie od jej rangi. "Wypita" powoduje uleczenie wszelkich negatywnych stanów postaci i dezaktywuje wszelkie osłabienia i leczy wszelkie choroby. Jednorazowego użytku.

Eris:
+ 65 PD
+ Woda Z Jeziora: Jest to niezwykła woda, gdyż nie ma całkowicie formy stałej, a lekko galaretowatą, stąd też się nie rozpada, nie paruje i można ją nawet nosić w kieszeni. Może całkowicie uleczyć ranę, na którą zostanie położona, niezależnie od jej rangi. "Wypita" powoduje uleczenie wszelkich negatywnych stanów postaci i dezaktywuje wszelkie osłabienia i leczy wszelkie choroby. Jednorazowego użytku.

No i byli wolni. Podróż nie była specjalnie przyjemna, a sama przygoda w żadnym wypadku zabawna. No i jeszcze musiał znosić Kłopot, ale w sumie było to całkiem miłe, że wyszła z tego cało. Bo Mikazukiemu było by w sumie całkiem przykro gdyby przypadkowo Eris wzięła i umarła. Odchrząknął.-Zdaje się że został na wyspie...-Powiedział myśląc o mieczu dziewczyny. Podrapał się po głowie.-W ramach zadośćuczynienia, nie usunę ci pamięci, pasuje?-Zapytał. Jak dziewczyna się zgodziła to pomachał jej i sobie poszedł. A jak nie to Zaćma a potem sobie poszedł.

[z/t]

O, wrócili. Genialnie. Bardzo genialnie. Co prawda sposób powrotu to takie 2/10, ale mogła w końcu stanąc na suchym lądzie. Ba, stałym lądzie! Czego chcieć więcej...? A, no właśnie... - Co...? - wyrzuciła z siebie słysząc o losie swojego miecza. Został? No serio? Eris mimowolnie pacnęła się dłonią w twarz klnąc cicho pod nosem. Miała natrzepać tam szekli a straciła dwa miecze. Definitywnie nie o ujemny zarobek jej chodziło. Ostatecznie tylko westchnęła i machnęła ręką. I jeszcze pamięć planował jej czyscic? Ale w sumie sie rozmyslił... - Ehh... Ale weź następnym razem nie gub mi rzeczy... - rzuciła na odchodne nie bardzo mając na plaży cokolwiek więcej do roboty.

z/t