Yoshimaru

Yoshi’ to człowiek na ogół niezbyt wyróżniający się swoim wzrostem. Jego ciało zaś przypomina strukturę małego chłopca, niezbyt wyrzeźbioną. Nie znaczy to oczywiście, iż nie umięśnioną. Yoshimaru jest chudy, nie potrzeba mu wielkich mięśni do szpanowania przed innymi. Cieszy się własnym osobistym a do tego specyficznym wyglądem. Nad łukiem brwiowym wznosi się opadająca czarna grzywka, z gęstych włosów. Oczy przypominają zwierzęcy oczodół węża, długie oraz wąskie, zakończone czarną tęczówka. Usta to tylko pozornie zbite, różowe wargi, nos natomiast nieurodzajny, czubkiem uniesiony do góry. Dłonie blade, jak gdyby nigdy nie przepompowywały krwi, palce krótkie i ślamazarne, co za tym idzie zwinne. Nogi wysuszone, lekkie oraz szczupłe, można by rzecz umięśnione, lecz z czego widać nie było. Całokształt naturalnej postawy prawidłowego człowieka. Na twarzy widać odmłodzenie, brak codziennego dokładnego wysiłku fizycznego. Tak zwana baby face, gładka i miękka cera. Chłopak ubiera się, a raczej lubuje w czarnych kolorach, co z tym idzie nosi ciuchy ciemnego odcieniu. Obszerna, mroczna koszulka spadająca poza pas, spodnie krótkie, za kolana. Buty wykonane ze skóry lub materiału do owego podobnego, oczywiście wiadomo jakiego koloru ; zaczepiane za kostką. Niewielki kołnierz, tuż nad wzniesieniem ramion. W mroźne dni, czarna bluza z kapturem, oraz dwoma sznurami z agletami. Rękawiczki skórzane ciemnego koloru z dziurkami na palce oraz okulary tylko w słoneczne dni.

Tajemniczy. To pierwsze słowo jakie utożsamić można z ową osobą. Wiele tajemnic kryje się w mrocznych zakątkach duży niezaspokojonego chłopca, posługującego się dziwnymi mocami. Na pozór skryty, małomówny, zamknięty w sobie, lekko wywołujący strach w oczach innych. Prawdę mówiąc, odnoszący się z szacunkiem do innych osób, szanujący godność, rasę oraz przynależność, ciekawski na każdym kroku oraz miły dla osób odzwierciedlających dla niego tą cechę. Przyjaźń za przyjaźń. Yoshimaru to osoba lubująca się w samotności oraz ciszy, mogąca spać i odpoczywać o każdej porze. Nie zapominając o zaciekłym zdeterminowaniu do walki oraz rozwijania swoich umiejętności. Co by nie mówić człowiek-ultimatum, leniuch i sangwinik w jednym. Można by wypraktykować wiele cech charakteru przeznaczonych dla tego typu. Dla pewności wymienić należy jeszcze kilka, zależnych od sytuacji. Yoshi’ widząc dużo jedzenia zachowuje się jak barbarzyńca, lubi się obżerać, co nie mówiąc o słodyczach ! Pożera na każdym kroku ! W przypadku smutnej sytuacji, jak na przykład śmierć, zachowuje się spokojnie jak na kulturalnego człowieka przystało. Podczas konfliktów, jest zadziorny nigdy nie daje wygrać żadnej dyskusji. Lecz jakże zdeterminowany, zawsze chodzący na luzie, sam w sobie patrzący się w dół. Ciężko mu patrzyć w oczy innej osoby, czuje się wtedy zestresowany. Jeszcze gdy spotka osobę swoich marzeń..

Dziecię narodziło się w jednym z budynków okolicznych granic Shirotsume. Jako noworodek już miało problemy z wagą, strasznie mało jadł, przez co nie dostarczał specjalnych wartości odżywczych. Nie wspominając o wzroście, taki malutki kurdupelek tuż przy porodzie. Ale jakoś się rozwijał. Pod okiem rodziców, nauczał swoją osobowość chodzenia jak i także mówienia. Stawiał pierwsze kroki, będąc ciągle otulony ciepłem i pomocą ze strony swoich członków rodziny. W wieku trzech lat stało się coś co na zawsze zmieniło sens jego życia, już nigdy nie przeżyje takiego momentu. Pewnego wieczoru, zaczął obserwować gwiazdy, a jego oczy przykuł okrągły księżyc. Obserwował zachowanie faz każdego dnia. W końcu zapamiętał cały cykl na pamięć, od pierwszego sierpu, nowiu, pełni do ostatniej kwadry. Tak mijały kolejne lata rozwoju ciała jak i zarówno ducha.

W wieku czterech lat odkrył w sobie zdolności nad przeciętne ponad swoich rówieśników. Odkrył magię swojej inspiracji, czerpał energię nocą. Dla niego noc była jak dzień, pełna entuzjazmu i perswazji. I tak z roku na rok trenował i udoskonalał swoje umiejętności. Tworzył nowe zaklęcia, może i nie było ich dużo ale za to jakie piękne, podkreślające jego osobowość. W wieku dziesięciu lat, pochwalił się przed rodzicami. Ci natomiast niezbyt przywykli do takiej codzienności, lecz także nie narzekali na te rzeczy. Gdy ukończył siedemnaście lat, pewnego razu dzięki swojej mocy, pomógł staruszce, ratując ją przed bandą zbirów.
I tak życie płynęło i płynęło, aż do dziś. Człowiek wstąpił na poziom pełnej doskonałości płciowej, co znaczy iż w końcu dorósł do fazy osoby dorosłej. Co dalej pocznie sam Yoshimaru, kto wie... przekonajcie się sami.