Liczba postów : 15
Dołączył/a : 17/10/2012
 |  Temat: Erin Nightfall Czw Paź 18 2012, 18:51 | |
| Imię: Erin.
Pseudonim: Jeszcze brak~
Nazwisko: Nightfall.
Płeć: Kobieta.
Waga: 57 kilogramów.
Wzrost: 172 centymetry.
Wiek: 19 lat.
Gildia: Grimoire Heart
Miejsce umieszczenia znaku gildii: Kark.
Klasa Maga: 0
Wygląd:
Zacznijmy może od tego, że Erin mierzy sobie 172 centymetry wzrostu. Znaczy, że jest osóbką średniego wzrostu. Nie za niską, ale nie aż tak wysoką, by swoim wzrostem przerażać innych. Na szczęście, bo więcej znaków charakterystycznych to już jej nie potrzeba… Jest szczupła, warunki nie pozwalają jej na utrzymywanie jakichkolwiek diet, czy chociażby na zdrowe i w miarę poprawne odżywianie. Waży 57 kilogramów, znaczy, że mało jej brakuje do niedowagi. Mimo swojej szczupłej budowy, niektóre partie jej ciała są zdecydowanie lepiej wyćwiczone niż reszta, w tym miejscu możemy chociażby nogi, czy brzuch i ramiona. Jest to zasługą właściwie codziennych treningów. Nikt kto na nią patrzy, nie będzie miał wątpliwości, że obcuje z kobietą, chociażby ze względu na to, że ma w specyficzny sposób zbudowaną figurę. Jej biodra są dość szerokie, a jej nogi długie. Gdyby miała do tego warunki, mogłaby mieć naprawdę nieprzeciętną budowę ciała, no ale nie chciejmy od losu zbyt dużo, wystarczy jej, że żyje i ma się dobrze… Uwagę przykuwać też może jej biust, zdecydowanie nie ucierpiał na tym, że Erin jest dość szczupła, ma się całkiem dobrze, dość spory i niezwykle upierdliwy w niektórych sytuacjach. Utrapienie od matki natury… Dziewczyna jest raczej blada, a jej skóra jest delikatna, zniszczone ma natomiast kolana i dłonie, w sumie dlatego, że najczęściej je ‘katuje’. Trochę więcej szczegółów? Jej włosy są krótkie, ścięte bez większej uwagi zwykłym nożem, albo czymś podobnym, ich kolor przypomina pióra kruka na cmentarzu. To co natomiast przykuwa do niej uwagę, czasem nawet bardziej niż cała jej postać, to oczy. Jej prawe oko jest niebieskie, natomiast lewe szkarłatne, nie wiadomo czemu tak jest. Może odziedziczyła to w genach po którymś z rodziców? Przez jej lekko zadarty nos przechodzi blizna po ostrzu noża. Ktoś kiedyś niestety miał czelność oszpecić tak jej buźkę, ale długo potem nie pożył. Jej usta są pełne i odznaczają się różowawą barwą. Znak gildii, który posiada każdy, kto gdzieś przynależy, w jej przypadku umiejscowiony jest tak, że rzadko od razu nie łatwo go dostrzec, chyba że dziewczyna odwróci się do ciebie całkowicie tyłem, a ty będziesz upierdliwie przyglądał się jej szyi. Więc gdzie znajduje? Na karku! Co do ubrań, Erin stawia na wygodę i łatwość poruszania się. Im mniej szelestu wydaje jej odzienie, tym lepiej. Tak więc, zrezygnowała ze spodni, nosi spódniczki, a konkretnie jedną. Zwykle ma do niej ubraną białą bluzkę, których ma trochę większy wybór w swojej garderobie. Jeśli zachodzi taka potrzeba, ubiera także bluzę, by osłonić resztę górnej części ciała. Spódniczka trzyma się na szelkach, do których, czarnowłosa przymocowuje także różne podręczne drobiazgi. Na dłoniach nosi rękawice, nie chcemy zostawiać jakichkolwiek śladów, prawda? Na nogach ma najczęściej zakolanówki i ciężkie, wiązane buty, w takich chodzi jej się najwygodniej i jest bezpieczna, że nie ześlizgnie się z nierównej powierzchni.
Charakter:
Erin jest nieprzewidywalna. Zwykle uwielbia się wygłupiać i kpi prawie ze wszystkiego. Ma własne zasady i nikt jej swoich nie narzuci. Wszystko robi po swojemu, często ma przez to problemy. Nie obchodzi jej co myślą o niej inni. Liczy się tylko ona i to co ma do powiedzenia. To ona tutaj dyktuje zasady i nie uznaje, żadnych sprzeciwów. Jeśli ktoś już chce z nią obcować, to potrafi się odnaleźć w każdym towarzystwie, choć raczej ma wszystkich w poważaniu. Jest wybuchowa i lubi szaleć. Lubi pokazywać swoją przewagę nad innymi. Ma bardzo dobrą pamięć. Jest spostrzegawcza. Lubi żartować z innych co sprawia jej niezły ubaw. Lubi się droczyć. Niczego się nie boi, to jej należy się bać. nie da sobie w kaszę dmuchać, jest uparta i zdecydowana. Wie jak się zachować w każdej sytuacji, chociaż i tak zawsze to olewa i robi po swojemu. Jest perwersyjna i wulgarna. Lubi rozrabiać. Przyjemność sprawia jej dręczenie innych, a gdy ktoś pozwala sobie na za dużo na jej podwórku, bez skrupułów skopie mu tyłek. Jest raczej mało delikatna, choć nadal należy pamiętać, że to dziewczyna, więc i ją można zranić. Jednak wtedy trzeba liczyć się z tym, że jej najlepszą obroną jest atak. Raczej nie lubi się spóźniać i nie toleruje tego. Za nic ma sobie niebezpieczeństwo i lubi narażać na nie oprócz siebie i innych. Kocha wykorzystywać innych dla własnej przyjemności. Nie można też pominąć tego, że ubóstwia flirtować i okręcać sobie swoje cele wokół palca. Jest także jeden mały problem. Kiedy wytrąci się ją z równowagi i to już konkretnie, Dziewczyna staje się rządną krwi istotą, czerpiącą nieokreśloną radość z widoku bólu i krzyków. Od zadawania bólu inny lubi bardziej chyba tylko, gdy to jej zadaje się ból. Bawi ją to… Całkowicie zapomina się wtedy i w ogóle nie ma skrupułów. Bardzo trudno jest ją wtedy powstrzymać. Czasem bywa też w całkiem innym stanie. Jest przygaszona i nadmiernie spokojna. Wtedy można się z nią nawet po ludzku dogadać, o ile komuś zechce się podchodzić do osoby, od której zieje chłodem niczym na Syberii. Co jeszcze? Hm, na pewno zainteresuje wszystkich, że wykonując misje potrafi zachować profesjonalny spokój zmieniając się w bystrą, kalkulującą wszystko naokoło bestyjkę z przeszywającym, chłodnym uśmiechem. Podsumowując, jeśli określić te dziewczynę jednym słowem, to zapewne byłby to słówko 'huragan'. A czemu, to się przekonacie…
Historia:
Zacznijmy od tego, że ta historia nie ma przed początku. Zwykle, w tym miejscu znajdują się informacje o pochodzeniu rodziny, o rodzicach, braciach i siostrach. Niestety. Zawiodę was. Tutaj tego nie znajdziecie. To smutne, ale Erin nie miała nigdy okazji poznać swoich rodziców, swojego rodzeństwa, ani w ogóle niczego co ma związek z jej pochodzeniem. Jej historia zaczyna się w domu dla dzieci bez historii, takich jak ona: w sierocińcu. Nie było to miejsce bogate, raczej dość ubogie. To smutne, dzieci od samego początku musiały nauczyć się żyć w pewnego rodzaju hierarchii. Jesteś silny? To masz przewagę. Ten co jest górą wygrywa. Takie warunki ukształtowały ten wypaczony charakter dziewczynki, już od najmłodszych lat. Nie ufaj, nie pozwól się zbliżyć. To ty decydujesz. Erin miała raczej charakter przewodnika, otaczając się grupką ‘sługusów’. W zasadzie nikt tak naprawdę nie wiedział gdzie trzeba uderzać, żeby to ją zabolało – psychicznie. Jeśli chodzi o ból fizyczny. Cóż, a głód, kary stosowane przez opiekunów i bójki ze starszymi dziećmi to nie dość? Po pewnym czasie dzieci w większości stawały się nieczułe, w przypadku dziewczynki akurat było na odwrót, bawiła się wystawiając na baty, a miało to miejsce częściej ze względu na jej niezwykły wygląd. Takie dzieci zawsze mają trudniej. Czasem zbierają się w grupki i razem smęcą nad swoim smutnym losem. Nie ona. Ona brnęła przez to małe bagno, wspinając się wyżej i umiejscawiając na drabinie hierarchii dość wysoko. Jedna jedyna osoba z którą się trzymała, był Faust. Czemu? Cóż, sprawa wygląda prze zabawnie. Jak już było wspomniane, dzieci w tym miejscu, bardzo często ze sobą walczyły z różnych powodów. A jak było z Faustem i Erin? To była para najczęściej karana za brutalne walki między sobą. A od czego się zaczęło? Erin któregoś dnia na stołówce, Podsiadła Fausta. Głupi powód, ale na tyle dobry, by oboje rozpoczęli walkę. No i po tym wydarzeniu stali się niemal arcy wrogami. Długi czas trwała ich walka, aż do momentu, kiedy nagle się skończyła. Zawiązała się między nimi pewnego rodzaju współpraca w przerwaniu tego nędznego okresu w tym miejscu, które przyszło im nazywać domem. Co dalej? Kiedy Faust miał już opuścić mury sierocińca, postanowił, że zabierze ją ze sobą. I tyle. Zainteresowanie magią przyszło szybko, oboje mieli do niej predyspozycje. Skąd to wiadomo? Opiekunowie sierocińca odnotowywali takie rzeczy w jakichś specjalnych spisach. Po co? A kto to może wiedzieć. Pewien czas spędzili na naukach. Erin dobrze wspomina ten czas, bo miała wtedy dużo zabawy. Z resztą cały czas ma mogąc ciągle doskonalić to co już potrafi i ucząc się dalej. Oboje wypaczeni przez dzieciństwo, raczej nie nadawali się do życia w normalnym społeczeństwie, więc wstąpili do Grimoire Hart, które wydawało im się ‘najciekawszą opcją’. Prowadzą raczej koczowniczy tryb życia, więc w gildii pojawiają się spontanicznie raz na jakiś czas. Generalnie większość czasu podróżują wspólnie, dzieląc się praktycznie wszystkim. Takie przyzwyczajenie. Czy sobie ufają? Trudno orzec. Tak przywykli do tej współpracy, że niektórzy uznają ich od dawna za nierozłącznych. Robią sobie za rodzinę? Nie rozśmieszajcie mnie. Erin nie uznaje czegoś takiego.
Umiejętności:
- Mistrz broni palnej: Poziom 1.
- Skrytobójca: Poziom 1.
- Sokolooki: Poziom 1.
Ekwipunek:
Metalowa zapalniczka benzynowa, paczka fajek, kompas, małe lusterko, sakiewka, notes i magiczny długopis, menażka z wodą. [przedmioty przy pasku, lub w kieszeniach]
Plecak: dwa śpiwory, olej do lampy oliwnej, suchy prowiant, wędka [przy plecaku].
Rodzaj Magii:
Magia Pocisków - Poprzez ułożenie dłoni tak, by naśladowała wygląd pistoletu, użytkownik tworzy magiczne kule w powietrzu, które może tworzyć w dużej ilości i szybkim tempie. Pociskami można strzelać również z broni palnej, zamiast zwykłych naboi poprzez odpowiednie skupienie i nakierowanie magii na daną broń.
Pasywne Właściwości Magii:
- Wytwarzanie niewielkich pocisków, w kształcie kulek światła, które ‘zawieszone’ nad głową użytkownika, lub osoby przedniego wyznaczonej, dają światełko o zasięgu promienia 4m.
Zaklęcia:
- [C]Urbagada Mine – użytkownik strzela z jednej lub dwóch rąk [lub broni], w sumie, 10 pociskami. Te świecą się na biało. Pociski, które pojawiają się pod wewnętrzną częścią dłoni [lub w pojedynczym promieniu, z broni, gdzie następnie rozszczepiają się na mniejsze] wycelowane zostają w kilka punktów na ziemi gdzie potem znikają. Co się z nimi dzieje? Otóż, kiedy znikają, zmienia się odrobinę ich wielkość, rosną, nie wyrządzając żadnych szkód przyrodzie do momentu, kiedy ktoś na obszar zajmowany przez taki pocisk nie wejdzie. Wtedy uaktywnia się ‘mina’. Pocisk uwalnia energię, eksplodując. Nie zadaje to dużych obrażeń, ale na pewno może zaboleć, skołować, narobić trochę hałasu, chaosu, dymu i kurzu. Generalnie dekoncentruje, a można i stracić równowagę od siły eksplozji. Można stworzyć góra 4 takie miny. Więc? Uważaj gdzie stąpasz, kiedy to zaklęcie jest w użyciu. Zaklęcie nie aktywuje się, kiedy to Erin i jej sojusznicy przechodzą po minach.
- [B]Crash Strike – użytkownik może strzelać z dwóch lub z jednej ręki [lub broni]. Naraz można oddać strzały w serii po 3. Pociski, mające zieloną barwę, wycelowane w cel wnikają w ciało. ‘Magia’ rozpoczyna się dopiero w środku. Pojedynczy pocisk nie zadaje dużych obrażeń wewnętrznych, natomiast w większej ilości to może być już pewien problem, dla tego który nimi oberwie. Działanie pocisków można by porównać do uderzenia pięścią w odkryty organ, w który konkretnie trafią. Poważniejsze obrażenia występują dopiero po 3 strzałach w ten sam punkt.
- [B]Heavy Rain Bullets – użytkownik używa do tego zaklęcia obu rąk [broni], unosząc je nad siebie. Strzela 5, błękitnymi pociskami, które wznoszą się na pewną wysokość by zabłysnąć i spaść niczym ‘grom z jasnego nieba’ na cel. Zadają dużo, dość poważnych [dużych] obrażeń zewnętrznych. Pociski rozszczepiają się na 10 drobnych i cienkich błysków, przez co przypominają deszcz, tylko 5 pierwszych po wystrzeleniu w powietrze kieruje się w stronę przeciwnika, jak znajdą się nad nim i rozpadną na mniejsze, tracą możliwość samonaprowadzania. Pociski wycelowane przez rzucającego w konkretną osobę, znikną stykając się z celem, albo wycofane przez rzucającego zaklęcie. Pociski nie zadają obrażeń nikomu poza wyznaczonym celem. Pociski działają jak ostrza noży, zadając cienkie rany kłute o szerokości 1 centymetra, najgłębiej sięgające 4 centymetrów w głąb ciała.
Ostatnio zmieniony przez Erin dnia Czw Paź 18 2012, 20:18, w całości zmieniany 1 raz |
|
