Czarne zaułki

First topic message reminder :

Możliwe, że nazwa tych krętych i wąskich uliczek wzięła się od czarnego koloru ścian budynków mieszczących się tuż przy nich lub też może ciemnego dymu z pobliskich fabryk, który osadza się niczym kurz na wszystkim i wszystkich w koło. Ale mimo wszystko bardziej prawdopodobna jest wersja, że wszystko to z powodu czarnego rynku znajdującego się w zaułkach (aczkolwiek ciężko nazwać to rynkiem), prężnie rozwijającego się nieopodal Komisariatu w Oshibanie. Nikt nigdy jednak nie przyłapał nikogo na nielegalnych interesach. Bo przecież nie ma rzeczy, której nie dałoby się sprzedać, kupić czy... ukryć.

MG

Nimue i Nathiar stanęli przed wejściem w Czarne zaułki. I wbrew oczekiwaniom była to zwykła ulica, może nieco węższa, niż normalne, jednak wyłożona kostka brukowa, kamieniczki, szyldy sklepowe i ludzie byli zwykli. No, może trochę czarniejsi niż zwykle, bo faktycznie, jakiś ciemny, drobny pył opadał z nieba. Nie utrudniał on oddychania i w sumie nie miał przykrego, kwaśnego zapachu węgla, więc był i nikt specjalnie nie zwracał na niego uwagi. Ludzie spokojnie chodzili ulicą, rozmawiali, wymieniali uprzejmości. Nie specjalnie przypominało to nielegalny rynek.

MG

Chłopczyk przyglądał się Nimue, po czym niepewnie pokręcił głową, jednak zacisnął mocno usta i przez chwilę nic nie powiedział, wciąż będąc uczepionym jej koszuli, niczym dziecko szukające matki. Czyżby Nimuś właśnie stała się mamusią? W każdym razie chłopiec przełamał się, ale spuścił wzrok.
- No więc... tego... Febus znajduje się w karczmie... A-ale nie takiej zwykłej! Z-zabrał mojej siostrze spinkę... W-więc... J-jak wam powiem, to odzyskacie ją? - zapytał, miętosząc jej koszulkę. Widać bardzo mu zależało na tej spince. Może była to zwykła spineczka do włosów, a może faktycznie piękna ozdoba, która w jakiś wpadła w ręce dzieci.


/wybaczcie że odpis dopiero teraz, ale czas posuchy maturalnej

Dziewczyna uśmiechnęła się pod nosem i przytuliła chłopca, a co!~ W końcu było jej go żal do tego wygląd po prostu.. No.. Źle.. I Nimuś wiedziała, że musi mu pomóc, choćby nie wiem, co bo w końcu dziecko, dziecku pomagać powinno. Do tego Ruda z werwą musi pomagać innym! Ba! Pomoże chłopczykowi, nawet jeśli by nie powiedział, gdzie jest Febucośtam!~ W końcu małemu dzieciakowi trzeba pomóc!
- Ym.. Pomogę Ci - powiedziała z uśmiechem - Ale mógłbyś mi powiedzieć czemu on zabrał twojej siostrzyczce tą spinkę? bo w sumie to jest ważne no nie? Pomogę ci z chęcią.. Poza tym chłopczyku jak masz na imię?
W końcu mógł dzieciaczek ukraść wcześniej febucostam tą spineczke! A jak nie to tym lepiej dla Nimue! Nawet zdaniem Natha się nie przejęła. O ile w ogóle coś powie. No cóż.. A po łuski pójdzie po okazji.. Wpierw spineczka, a potem łuski! Może to jest cel jej misji, ale chłopczykowi trzeba pomóc skoro ukradli mu tą spineczkę.
- Poza tym.. To twoja siostra nie powinna chcieć ją odzyskać?
W końcu to dziewczynie powinno zależeć na odzyskaniu spineczki. A czemu nie chcę jej odzyskać? Chłopiec mógł ją wziąć, czy coś w tym guście, lub po prostu uważa, że nie powinna jej szukać? Who knows~

/ Z mojej strony nie ma problemu, ważne, abyś wszystko pozdawała z jak najwyższym wynikiem <3.

Ogólnie, to szatyn nie miał nic do roboty. W końcu to Nimue rozmawiała z chłopcem, czyż nie? W każdym razie, ucieszyła go informacja o karczmie, tylko...
- W jakiej karczmie? W sensie, gdzie ona się znajduje, jej nazwa... - dopytał bez większych ceregieli chłopca, skoro ruda nie raczyła tego zrobić. Hah, spinka... Najpierw misja, potem ona, może się po drodze ją znajdzie... I łaskawie odda chłopcu. W tym momencie też mu brakowało informacji.
- Jak wygląda ta spinka? - No, chyba tyle. A potem mogą ruszać.

MG

Chłopiec, widząc, że zainteresowaliście się jego sprawą, puścił już koszulkę Nimuś i spojrzał na nią dużymi oczami. Zerknął też katem oka na Natha, jednak zdawał się bać tego nieprzyjemnego mężczyzny, wiec skupił się na rozmowie z uśmiechnięta panią.
- Powiedział, że to za dług mamy... Tylko że mamy już dawno nie było. Nie wiem, gdzie jest. Może się zgubiła? Ale powiedziała, że niedługo wróci, wiec z Milą czekamy, aż wróci... Ah! N-nazywam się Artur... - przedstawił się, na chwileczkę spuszczają głowę, po czym ponownie ją podniósł, wciąż zwracając się do Nimue, choć odpowiadał na pytania mężczyzny. - T-to taka ładna spinka! Zrobiona jest ze srebra, jak mówiła mama, do tego ma takie ładne, trzy zielone kamyczki, szmaragdy! Mila ją dostałą od mamy, bo podobno jest to pamiątka po babci. Że to tak z... babci na córkę było przekazywane, o! - rozentuzjazmował się malec, kiedy opisywał cenną pamiątkę. Ale szybko zmarkotniał. - A-a-a Mila nie może po nią iść, bo t-to obowiązek m-mężczyzny bronić d-damy! D-dlatego ja chciałem... A-ale nie potrafię - spojrzał z dziecięcym wyrzutem na dziewczynę. - Febus jest w karczmie Boba, to jest zaraz za zakrętem. A-ale uważajcie, bo podobno tam są tylko j-jego ludzie... B-będę tu na was czekał, dobrze? Dobrze? - powtórzył, ponownie uczepiając się koszulki Nimuś. Tak to z dziećmi jest.

Nimuś patrzyła na chłopaka z troską. Rozumiała go po części. Jakby wzięli coś z rodu Darksworthu zabiłaby na miejscu jakby, tylko znalazła osobnika. Mówi się trudno no i .. Idzie się dalej, nie? W każdym razie Nimue na pewno odzyska tą spineczkę. Zrobiło się jej po prostu żal chłopca, pogłaskała go po główce.
- Dobra to my.. Już będziemy szli nie Nath? - spytała się chłopaka. Właściwie już miała ocohotę odzyskać tą spineczkę! To był dla niej priorytet w końcu ten chłopaczek jest taki biedny.. Ukradli jego siostrze spineczkę, szuje jedne!~A tak nieładnie!
- Czas odzyskać spineczkę! - powiedziała dosyć głośno i poczochrała włosy chłopca. Czas ruszać do tawerny. Po chwili spojrzeniem obrzuciła też Natha.. Tak jakby chciała mu coś powiedzieć, ale to potem~~

No więc skoro Nimue rozmawiała z chłopcem, to co on się będzie wtrącał? Mały chłopiec opowiadał swoją krótką historię, a szatyn chcąc niechąc słuchał go jednym uchem. Cóż, jeśli spinka po drodze się znajdzie, to czemu nie... Nimue mogła się bawić w Matkę Teresę z Kalkuty. O ile to nie zaważy o losach misji, oczywiście. Pewnie zignorowałby całkowicie chłopca, gdyby nie zdanie o tym, że mężczyzna powinien bronić damy. Aż zielonooki uśmiechnął się pod nosem.
- Jeszcze coś z ciebie wyrośnie, mały. - Rzucił do Artura, gdy podszedł do niego z zamiarem poklepania go po głowie. - Dbaj o siostrę. - Nie wiesz, kiedy możesz ją stracić. - Przemknęło mu przez myśl, ale tego już nie wypowiedział na głos. Równie szybko, jak ta dziwna myśl się pojawiła, tak i ją odgonił. Skinął głową na słowa rudowłosej, te pierwsze, bowiem drugą ją wypowiedź skwitował uniesioną brwią. Ona tak na serio?
Tak też ruszyli w skazanym kierunku, wyszukując szyldu z napisem 'Boba'.

MG

Artur jeszcze chwilę się wahał, po czym puścił koszulkę Nimue i spojrzał na Natha w lekkim przestrachu, ale ten nie wykazywał większych "złych" odruchów, poza poklepaniem, na które chłopczyk lekko się skulił, jednak nic więcej. I po chwili dwójka magów ruszyła na poszukiwania karczmy Boba, a umorusany dziesięciolatek odprowadzał ich wzrokiem i chyba faktycznie zamierzał na nich czekać.
I faktycznie, knajpa była tuż za zakrętem, przyciągająca spojrzenie szyldem z opasłym mężczyzną pijącym pieniste piwo oraz niezwykle kwiecistym napisem "U Boba" poniżej. Przeszklona witryna ukazywała oświetlone ogniem z kominka wnętrze, w którym było mnóstwo ludzi. Do środka ciągle ktoś wchodził lub stamtąd wychodził podchmielony i rozweselony. Tak więc oboje, po chwili wahania, wkroczyli do środka i od razu uderzył w nich zapach tytoniu i piwa, odgłos uderzanych kufli i śmiech klienteli oraz ciepło i niejaka duchota powodowana obecnością tylu osób w jednym pomieszczeniu. Sama karczma była przytulna, nawet jeśli szyld na to nie wskazywał. W kamiennym kominku płonął ogień, a nad nim zawieszony był kocioł, z którego unosiła się para, a co jakiś czas mieszała w nim schludnie ubrana kelnerka, która również nalewała coś do kufli, gdy karczmarz o to poprosił, uśmiechając się ładnie. Tak tak, nie było tu ani krzty golizny! Wnętrze wyłożone było drewnianymi belami, przez co sprawiało przytulne wrażenie. Umeblowanie również było drewniane, a za barem stał otyły jegomość serwujący alkohole i zarządzający wejściem na pięterko. Cała karczma była zapełniona, a mimo to klienci nie znajdowali problemu w przedostaniu się do baru i złożeniu zamówienia oraz w spokoju go wypicia. Jednakże Febusa nigdzie nie było widać. Ale może to kwestia tłoku?

/ przepraszam ._.

Zielone oko mężczyzny zarejestrowało napis. Nie był jakoś wyjątkowo zły, ale niezbyt pasował do karczmy, przynajmniej w mniemaniu szatyna. Jednak zamiast skupiać się na szyldzie, powinien wraz z towarzyszką wejść do środka i zająć się misją, co też uczynił. Przepuścił ją w drzwiach, bardziej z nawyku niż z grzeczności, a gdy sam znalazł się we wnętrzu natychmiast zlustrował je wzrokiem. Więc napis 'Boba' słusznie zapowiadał, że karczma była jedną z tym bardziej 'przytulnych' i 'uroczych'. Cóż, raczej nie powinien narzekać, zwłaszcza że towarzyszyła mu ruda, która w karczmie z rodzaju tych... 'podejrzanych i pełnych szemranych typków oraz informacji' była by pewnie problemem. Z pewnością by zawadzała, a sam Nathiar miałby na głowie jeszcze pilnowanie o jej bezpieczeństwo. Właśnie - w lokalu był niemały tłok, a chłopak nie mógł sobie pozwolić na rozdzielenie się a potem marnowanie czasu na poszukiwanie dziewczyny. Tak też pozwolił sobie na chwycenie prawą ręką jej lewego ramienia, nie za mocno (aby dziewczynie krzywdy nie zrobić), ale i na tyle pewnie, aby lekkie szarpnięcie nie wyrwało dziewczyny z uchwytu. Tym samym nachylił się do niej, aby mogła go spokojnie usłyszeć to, co mówił a on nie musiał krzyczeć w tym harmidrze, który utworzył się w karczmie.
- Idziemy do baru. - Krótko poinformował ją o swoich zamiarach, po czym nienachalnie pociągnął/popchał ją w danym kierunku. Jeśli Nimue będzie grzeczną dziewczynką, to pewnie znajdą się przy barze, gdzie już puści towarzyszkę siadając przy nim. A co się robi przy barze? Zamawia alkohol~!
- Dla mnie raz kufel piwa, dla koleżanki... - Zerknął przelotnie na Nimue, zastanawiając się nad treścią drugiej części zdania. - ...dla koleżanki będzie soczek jabłkowy. - Uśmiechnął się cynicznie, wyraźnie sobie szydząc z niej... Noale cóż, taki urok chłopaka. Za zamówienie ofc miał zamiar zapłacić, w końcu nie należało wzbudzać podejrzeń... Gdy dostał trunek, naturalnie miał zamiar zacząć pić, nie było mu na rękę wywalanie klejnotów w błoto. Tak też alkohol, karczma, piękna kobieta i barman zarządzający noclegami... Czegóż można chcieć więcej?
- Słyszałem, że macie tu niezłe noclegi... - Rzucił jakby od niechcenia, zagadując mężczyznę. - Mój znajomy, Febus, mi was polecił... właśnie, on się tu chyba zatrzymał, nie? - Zapytał, unosząc kufel do ust, bacznie obserwując mężczyznę. Cóż, może poleci na tak prosty blef, może nie... Spróbować zawsze warto, prawda?

Karczmowy napis w swoim dziwnym wydaniu pasował do niej, a Nimue, aż się wyrywała, żeby coś zrobić, więc już sama stwierdziła, że to miejsce przytulne nie będzie, mimo to weszła tam przed Nathiarem, jak tylko zobaczyła od razu weszła, jednak starała się unikać kontaktu wzrokowego z kimkolwiek. Sama rozgląda się uważnie za Febusem. Staje na palcach, odwraca się w prawo, lewo, dookoła siebie, co mogło wydawać się dosyć komicznie, a dopiero potem pójdzie za Nathem, jeżeli zobaczy, że wejdzie i stanie koło niego.
- Um.. Nie proszę pana jabłkowy, wolałabym malinowy, a jak nie to pomarańczowy - powiedziała uradowana Nimuś - Twoje złośliwości już nie mnie nie działają onii-chan! - dlaczego onii-chan? A tak dla niepozorności!~ W końcu on jej nie lubi tak się młodej dziewczynie przynajmniej wydawało. Nath chłodny! Buu!~ Ale ona go jeszcze zmieni! Ot co!~ Po całej tej misji będzie musiał się uśmiechać. Albo ją znienawidzi ewentualnie. Coś za coś, ale uśmiech na jego twarzy zagości i to taki milutki.
Kiedy dziewczyna zobaczy uśmiech chłopaka dźga go jednym paluszkiem w brzuch z oburzoną miną. Może i była młoda, ale miała od niego więcej energii do działania.
- Byś miał do mnie więcej szacunku Nath! - nadymała policzki i patrzyła wciąż na chłopaka - Przynajmniej nie zachowuje się jak jakiś stary emeryt, co tylko narzeka - powiedziała naburmuszona.

MG

Febusa jak nie było widać, tak nie było, nawet bystrymi oczkami Ninue. Ot, najwidoczniej nie było go w tym zapchanym pomieszczeniu, albo po prostu magowie mieli wielkiego pecha. Nie zrażony tym Nathiar pociągnął dziewczynkę z rodziny Darksworthów do baru i zamówił porządny kufel piwa.Barman spojrzał na rudowłosą dziwnie, po czym się tubalnie zaśmiał, kręcąc przy tym w niedowierzaniu głową, po czym sięgnął po coś na półce i nalał do kufla. Miało ładny, złocisty kolor, jak powinien mieć sok jabłkowy, tylko delikatnie się pieniło.
- Proszę, soczek jabłkowy! - rzucił rozbawionym tonem, wciąż kręcąc głową. Przyjął klejnoty za napitek, po czym spojrzał na chłopaka w namyśle. - Febus powiadasz... Pokoje... - Podrapał się po brodzie. - Niestety, nie ma żadnych wolnych pokoi, wiec kiepsko trafiliście. Poszukajcie jakiś u Opuncji. To herbaciarnia na ulicy Okrzemowej - powiedział, odwracając się, jakby w lekkim zdenerwowaniu lub zniecierpliwieniu, realizując kolejne zamówienie.

Dziewczyna wzięła butelke swojego soczku i popatrzyła na Nathiara przez chwilę. Właściwie nie wiedziała co ma teraz zrobić. Nic barman nie wspominał o Febusie, więc.. Musiał tutaj być.. Chyba!
- Nath! Nath! Nath! Poszukam Febusa, a ty.. Pogadaj z barmanem może? Albo z kimś innym braciszku! - powiedziała wesolutko i zniknęła w tłumie. Szukała Febusa po wszystkich kątach karczmy! Wszędzie.. W końcu musi go znaleźć tu, albo .. Koło karczmy ognistowłosa też się trochę pokręci. Będzie tak chodzić i szukać. Oczywiście też nasłuchiwać, czy ktoś czegoś o Febusie nie wspomina. W końcu Nimuś ciekawe stworzonko wcześniej, czy później go znajdzie!

- Emeryt? - powtórzył za rudą, ale jakoś ta 'obelga' nie robiła na nim żadnego wrażenia. Przewrócił tylko oczami, przy okazji odpowiadając dziewczynie: - Po prostu nie zachowuje się jak dzieciak wypuszczony na wolność z przedszkola...
Nie chciało mu się jednak dopowiadać, że po prostu zachowuje sie zgodnie z swym wiekiem, gdyż i tak to nie miało głębszego sensu. Już dawno odkrył (Nath-odkrywca), że ta osoba żyje w swoim świecie, a sprawy przyziemne są dla niej tak odległe jak dla Nathiara jednorożce. W końcu jednak barman podał trunek, co - nieukrywając - poprawiło nieco humor szatyna, a jeszcze bardziej, gdy zobaczył 'soczek' rudowłosej.
- Nie pij tego. - Rzucił z rozbawieniem, przeczuwając, że dziewczyna nie tylko go nie posłucha a jeszcze na przekór wypije alkohol. Zresztą, nie za bardzo go teraz to obchodziło, wpierw Febus. Oczywiście pozwolił sobie na zanurzenie ust w piance i upić parę łyków (przy poczuciu czegokolwiek dziwnego »zapachu/smaku« miał oczywiście natychmiast odstawić kufel i wypluć trunek, może być na Nimue - Nanaś: if u know what I mean =-=), a przy okazji dalej zagadywać barmana.
- Oh, szkoda, wielka szkoda... - mruknął niby pod nosem odnośnie pokoi. - A! Wydajesz sie wiedzieć o kim mówie! Jest tu aby może? - ożywił się, licząc, że tym razem dowie sie czegos konkretnego od barmana.
Przy okazji - gdy tylko zauważy, że dziewczyna zrywa sie z krzesła, chłopak ma zamiar chwycić ją mocno za ramie i uparcie posadzić z powrotem, dodając "nigdzie bezemnie nie idziesz". Aczkolwiek, jeśli nawieje zbyt szybko i nie zareaguje na.. reakcję (masuo Maś-lame) Nathiara, to chłopak sobie odpuści, klnąc pod nosem nad głupotą rudej.

MG

Nimuś sobie poszła w tłum, szukając jakiś wskazówek i popijając soczek jabłkowy, który faktycznie smakował jabłkami, ale pozostawiał takie dziwne wrażenie... Aczkolwiek był smaczny! Tak więc popijała go dalej, przeciskając się w tłumie. I wychwyciła coś ciekawego.
- 20 za jedną rozumiesz? Wiesz, jak ciężko było je zdobyć? Teraz podobno na nie polują, ich cena wzrasta...
- Nie uważasz, że to za dużo? W końcu nie wiesz, czy są prawdziwe...
- Tak, kurwa, sprzedaję wam fałszywki! Oczywiście, że są prawdzie! Sprzedałem ci kiedykolwiek lewy towar?
Zaciekawiona tymi krzykami, podeszła bliżej i zobaczyła... Febusa~! Targującego się z jakimś grubasem. Tylko ze nogi niosły ja dalej, a ona z nieco głupawym uśmiechem stanęła nad stolikiem z kuflem "soczku jabłkowego" w łapce, przyglądając się nieprzytomnie trzymanemu przez Febusa przedmiotowi. O, łuska~! Czknęła lekko. Uśmiechnęła się szerzej. Alkohol uderzył jej do głowy.
Tymczasem Nathiar siedział za barem, przeklinając cały świat i próbując wydobyć jakieś informacje z barmana.
- Hmm... chyba go widziałem, ale gdzie dokładnie jest, nie wiem - wzruszył ramionami i zabrał się za zamówienia.

Stan postaci
Nimue: Pijana~!

Łuski są!~ Spineczki nie ma. No to chociaż coś, a Nimue aż zabłysnęło w oczkach.  Ale ważniejsze trzeba odzyskać spineczkę, ale cóż.. Nikt nie przestraszy się małej, pijanej dziewczynki z sokiem jabłkowym.  Alkohol uderzył do główki czerwonowłosej teraz to by mogła dopiero podbić świat.
- Łuuuska! - krzyknęła wesolutko i czknęła. Picie, piciem, ale teraz była szczera i właściwie sama nie wiedziała, co teraz zrobi. A teraz gdzie spineczka? Dziewczynka zaczęła nerwowo szukać wzrokiem spineczki, którą miała odnaleźć dla chłopczyka. Właściwie Nimu zapomniała przez alkohol, co ona miała właściwie tutaj zrobić, ale wpierw łuski! Trza je zdobyć..
- To.. To.. Pan?! - wykrzyknęła - To pan jest tym słynnym Febusem?! Jest pan moim największym idolem - czknęła - D-da mi pan autograf?- starała się być na tyle głośno by Nathiar ruszył swój zacny tyłek i przyszedł do niej, bo sama w takim stanie jakoś nie wierzyła w siebie, chociaż mogłaby dużej pogadać z Febusem.

No i poszła. No to cóż szatyn będzie robił, poradzi sobie sama...chyba. Trochę zaniepokoił go fakt, że ruszyła tam z ów 'soczkiem', w tłum... Ale przecież nie będzie się za dziewczyną uganiał po całej karczmie? Raczej skupi się na wypatrywaniu w otoczenia owego Febusa - co jak wiadomo, nic mu nie da, ale Cii, Nath nie wie... Reasumując, nie miał zamiaru szukać towarzyszki.
Inna sprawa, jeśli usłyszy jej wrzaski/krzyki/odgłosy godowe czy co to w sumie było, wtedy niezbyt chętnie zsunie zadek z krzesełka i ruszy do rudej. Jeśli jednak uda mu się usłyszeć słowo 'Febus'... cóż, zrobi to znaczniej szybciej i energiczniej, hamując zapał dopiero przy Nimue. Początkowo miał zamiar zapytać jej, czy nic jej nie jest, ale w porę zorientował się, że jest ruda. Poza tym... miał zamiar jakoś wyrwać/zabrać jej ten kufel, dość już na robił... Co do Febusa - póki co, ma zamiar mu się tylko dokładnie przyglądać (i jemu przyjacielowi), nie mówiąc nic...