Ousama game grupa 2

MG

Pomieszczenie w którym znaleźli się ludzie(I Kasztan) było dość niepokojąco różowe. Ściany były różowe, dywan był różowy, nawet takie śmieszne kudłate kanapy były różowe. Na szczęście stolik był czarny. Kanapy otaczały stolik z trzech stron, z jednej, za stolikiem znajdował się telewizor. A przy nim dwa mikrofony. Poza tym w pomieszczeniu znajdowały się różne gadżety, pocky czy inne dziwy, które zdecydowanie mogły "Umilić" grę. Grę, której zasady znali już wszyscy uczestnicy, tak podświadomie. Na jednej kanapie zmieszczą się dwie osoby, jedna osoba więc musiała stać no i tą osobą zawsze był zapewne król. Po pierwszym losowaniu, szybko okazało się że pierwszym królem została Kyle. All hail Kyle.

//Ogólnie, żeby nie retardzić, nie zdradzę kto jaką ma cyfrę, jak w normalnej grze. Mogę wam pisać cyfry na PW, albo dopiero tutaj, już po przydzieleniu zadań przez Króla(Co i tak będę robił). W pierwszej kolejce nie będzie PW, dajcie jednak znać w poście, czy ich oczekujecie, czy taka całkiem w ciemno gra jest lepsza.
Kolejka jest prosta. Król -> MG -> Gracze -> MG -> Król -> MG -> Gracze.
W poście MG po królu, piszę kto ma jaki numerek, a w poście MG po graczach, piszę kto jest nowym królem. Nie wykonanie zadania = ciuszek out. Zadania mogą dotyczyć 1, 2 lub większej ilości osób, zależy od Króla. Zadanie może być pytaniem no i każdy numerek dostaje tylko jedno zadanie w turze. No i zadania nie mogą dotyczyć króla. Znaczy - on nie wykonuje zadania. Patrzy jak robią to poddani jedynie. Można przydzielić zadania wszystkim numerkom//

No proszę, proszę. Wystarczyło wyrwać się na chwilę z Teatru w poszukiwaniu rozrywki i bum, trafił na całkiem miłe spotkanko. 4 piękne panie(jedna z modną brodą, stylowo doprawdy), jego stary dobry  przyjaciel Pyza oraz... chyba miał na imię Dax. Walczył z nim w czasie turnieju podczas starć dwóch na dwóch. Przegrali wtedy, a z tego co pamiętał, facet nieźle potrafił przyłożyć. No i miał dość "chłodny" temperament.
Przeczesał ręką włosy trochę do tyłu, by przyjrzeć się lepiej wszystkim. Był królem według praw losowania. Mógł sprawić, żeby obecni tutaj zrobili co on chciał. Hmm... W takich chwilach zwykle budziła się w nim jego perwersyjna natura, jednakże odkąd zaczął zajmować się sztuką, najwyraźniej nie czuł już potrzeby by...
Ściągnął okulary z nosa, chowając je w przedniej kieszeni koszuli, a następnie wskoczył na krzesło. W jego oczach dostrzec można było płomienie, które były efektem SR.
- Witajcie! Bez wstępnych ceregli zaczynamy zabawę! Ruchomy Zamek Hauru! - Wykrzyknął uroczyście, przywołując swoje SR na środku pokoju(mam nadzieję, że na okres zabawy zostanie pominięty czas trwania). Mechaniczny Pająk który pojawił się na środku pokoju, rozglądnął się dookoła skupiając swoją uwagę na obecnych, po czym zmienił wygląd pomieszczenia swoją iluzją. Z sufitu zwisała kula disco, zaś podłoga zamieniła się(wciąż iluzja) w podświetlany parkiet, który świecił się tam gdzie stanęliście. Dodatkowo wygląd waszych ubrań(tak, Pyza też dostała ubranko)zmienił się dostosowując się do strojów Disco lat osiemdziesiątych. Sam Kyle rzucił się na najbliższy odtwarzacz, puszczając muzykę Disco(nie polo, ale takie stare, dobre klimaty Dance Disco).
- Wszyscy będziecie tańczyć! Numer 1 i numer 4 będą tańczyć pierwsi jako zgrana para, numer 3 wykona Pole Dance, starając się zaimponować wszystkich obecnych, w tym mnie, a reszta niech odda się duchowi Disco i tańczy Freestyle! Lets Roll! - Oznajmił swój rozkaz, po czym skupiając się na głosie jednego ze zdolnych śpiewaków, zaczął on śpiewać w rytmie muzyki. I niech rozpocznie się zabawa!

MG

Pora na Disco! Muzyka zagrała, pomieszczenie dostosowało się do iluzji Kyle'a a nawet zostało wzmocnione magią tego miejsca, sprawiając że iluzja była jeszcze lepsza i mocniejsza niż zazwyczaj! Tak więc jako para tańczyć mieli Hans oraz Rin. Zaimponować Kyleowi musiała Eileen, natomiast Pyza, Hotaru i Melody mogli tańczyć jak im się podobało. Bo dzisiaj impreze sponsoruje pan z metalowymi pierścieniami na ręce, sławny właściciel teatru w magnolii, Kyyyyyyyle Blaaaaackstoooone.

Będzie mogła odprężyć się. Pomieszczenie w którym znaleźli się, podkreślało kolor włosów Hotaru. Nie czuła się z tym najlepiej, rzadko widziała rzeczy różowe. Po prostu wydawało jej się to niefajne. Usiadła spokojnie przy telewizorze, uśmiechając się do wszystkich wokół. Obawiała się, tej całej gry. Nie czuła się pewnie tutaj. Trochę ten róż ją przytłaczał.
- Cześć wszystkim - przywitała się jeszcze na wejściu - jestem Hotaru i miło mi będzie spędzić z wami trochę czasu.
W każdym razie nadeszła pora pierwszego losowania. Skrzywiła się, gdy zobaczyła na niej liczbę. Wolała kazać innym wykonywać zadania. Spojrzała na po wszystkich, aby zobaczyć kto został królem. Skrycie wierzyła w to, że nie będzie zadawał jakiś dziwnych zadań. Trochę speszyła się zachowaniem Kyle. Do tego mechaniczny pająk? Włosy stanęły jej dęba. Nienawidziła owadów, robali, nawet jeżeli były mechaniczne. Na szczęście okazał się, nawet przyjemnym człowiekiem i nie kazał robić nie wiadomo jakich, dziwnych rzeczy. Dopiero później mrugnęła parę razy oczyma. No nieźle to zaplanował. Aż miała ochotę tańczyć. Nawet ubranie się jej zmieniło! To była miła zmiana. Wysłuchała chłopaka do końca, po czym spojrzała na numer i uśmiechnęła się. Cóż, nie miała trudnego zadania w porównaniu do reszty. Zaczęła się ruszać. Z początku taniec był dosyć nieśmiały, dopiero później zaczęła poruszać się tak, aby oddać się duchowi disco polo.

Kiwnęła główka na zasady gry. No więc zaczynając od początku. Dużo różu, strasznie miła odmiana od ciągłej bieli i czerwieni. Dlatego zadowolona usadowiła się Hm.. tam gdzie było miejsce. Sami towarzysze niewiele ją w tej chwili interesowali. Bardziej ciekawą atrakcją na ten moment były pocky, które porwała i zaczęła wcinać. Ale potem zaczęło się całe losowanie... No cóż, nie byłam królem ale jakoś tym się nie zamartwiałam. Gorzej było jak dziwny typek wyskoczył z mechanicznymi pająkami i zadaniami... Ludzie, ludzie proszę nie kazać nigdy wiecęj tańczyć Melci do tych rytmów. - Melody. Burknęła wstając. Było to neutralne, bez wrogości. Ale co ona miała wiecej mowic? Nic. Porywając się na nogi, złapała pocky i zaczęła się kręcić w kółko. Grry nie było czegoś ciekawszego do wymyślenia?

Pomieszczenie było całe różowe, łącznie ze wszystkim co się w nim znajdowało. Eileen uśmiechnęła się szerzej, ponieważ ten paskudny wystrój wnętrza był tak okropny, że aż całkiem oryginalny i... Interesujący? Dziewczyna rozejrzała się, by dokładniej przyjrzeć się innym uczestnikom "zabawy". Nie sprawiali wrażenia zbytnio podekscytowanych uczestnictwem, większość podobnie jak ona patrzyła po twarzach pozostałych. Uśmiechnęła się zatem serdecznie i z lekkim uchyleniem cylindra przywitała się:
- Eileen Pendragon. Do usług.
Gdy król przedstawił zasady oraz zadania, kiwnęła głową na znak, że rozumie. Następnie na środek wyszedł mały mechaniczny pająk, który sprawił że serce dziewczyny zabiło mocniej z zachwytu. Jej absolutnie najulubieńsze stworzenie na świecie, które dodatkowo wywołuje iluzje. Oczywiście na pierwszym miejscu zawsze będzie jej malutki piernikowy Borys, ale w myślach pogratulowała właścicielowi doboru towarzysza.
Nim się obejrzała cały pokój przypominał klub z lat 80-tych. Szybko spostrzegła, że przemieniło się również jej ubranie. Nawet skrzat, którego nosiła na ramieniu wyglądał bardziej dyskotekowo! I tu zaczynały się schody, ponieważ gdy tylko usłyszała co ma do zrobienia, zaśmiała się. Do tej pory tańczyła tylko tańce klasyczne, więc jej pierwsza próba gimnastyki na rurze raczej skończy się salwą śmiechu. Szczerze powiedziawszy na samą myśl kąciki ust unosiły jej się w wyrazie pełnym rozbawienia. Podeszła do rury kołysząc lekko biodrami i zaczęła swoje show. Kilka obrotów, parę delikatnych (może nieco sugestywnych) pochyleń... Wszystko to starając się podążać za rytmem muzyki.

Pyza był pyzą. Skakał wesoło po pomieszczeniu szukając słodyczy lub jedzenia, a gdy zaczęło się losowanie, liczył, że wygra pyzy z mięsem do zjedzenia. Gdy zaczęli się sobie przedstawiać tylko wesoło krzyknął:
-Pyza! - i dalej hen skakać po pomieszczeniu. Gdy pająk się pojawił, nasz drożdż skoczył ku niemu, by próbować się zaprzyjaźnić. Nawet wskoczyłby mu na plecki. O ile by go nie zniszczyć. A gdy miał tańczyć? Dalej skakał. Aż zaczął wirować dookoła własnej osi. Do góry... ustami. Bo oczki teraz były bardziej w dole. Ot, taki hardkorowy manewr taneczny jak wyrowanie na własnej głowie! -Puciuuu~! - wesoło zakrzyknął.

No cóż, Dax słysząc o zadaniu i właściwie po jasną cholerę się tutaj zapisał to już sam nie wiedział, ale no Pyza no. Tak czy siak patrząc na Kajla i co wymyślił Dax jedynie rzucił mu spojrzenie "ja cię kurwa zajebie jak stąd wyjdziemy", ale cóż, teraz pora była na taniec. Dax wstał z siedzenia, gdy tylko muzyka zaczęła grać i podszedł do swojej pary, by zaprosić do tańca, no cóż, niestety w tańczeniu w parze Daxu najlepszy nie jest, ale cóż. Zaraz po tym obróci się do reszty - Dax i tego się trzymajmy - niestety formułka Hans była za długa. Tak czy siak trzeba było zacząć wywijać zadkiem, więc tak też chyba będzie tą parę prowadził, więc głownie skupi się na disco, chociaż nie wie jak ma tańczyć disco w parze, ale ok... może ona poprowadzi.

MG

Może Rin zniknęła, ale na jej miejsce zjawił się ktoś inny. Ktoś kto musiał zatańczyć z Daxem, a tym kimś była różowowłosa dziewczyna ubrana w czarną szatę z kapturem. Uśmiechnęła się drapieżnie na myśl o tańcu z Daxem. Nie znała w sumie Disco, ale jakoś da sobie z tym radę. Jak ze wszystkim. Dygneła więć gdy Dax poprosił ją do tańca.-Mira-Powiedziała, a nastepnie zaczęła tańczyć, powtarzając wszelkie ruchy Daxa. Bo on na pewno potrafił i to była najlepsza możliwe metoda na osiągnięcie sukcesu. A potem muzyka ustała i było trzeba wybrać nowego króla. A tym razem Królem była Eileen.

Eileen uśmiechnęła się drapieżnie, gdy dowiedziała się, że została nowym królem. A może królową? W jej przypadku było to akurat bez znaczenia, zawsze mogła przybrać męską postać by dopasować się do nowego tytułu. Rozejrzała się uważnie po sali, która powróciła już do swojego pozbawionego dobrego smaku, pierwotnego wyglądu.
- Moi drodzy poddani - zaczęła, a w jej głosie zabrzmiała przebiegła nuta. - Los chciał, że to właśnie mnie wyznaczono na waszego nowego króla. Zapewniam was, że nie musicie się obawiać, gdyż będę dobrym, aczkolwiek bardzo krótko panującym władcą. Mogłabym teraz godzinami zapewniać was o czystości moich intencji, ale nie po to się tu zebraliśmy, prawda? Niestety czas na nagli, więc może od razu przejdę do rzeczy. Ostatnimi czasy szalenie brakuje mi rozrywki jaką daje dobrze odegrane przedstawienie. - tu westchnęła dramatycznie. - Dlatego chciałabym zobaczyć jak numery 1, 3 i 4 wykonują improwizowaną, dramatyczną scenę miłosną. Podział ról pozostawiam wam i  liczę, że uda wam się mnie zaskoczyć! Pozostali mają za zadanie siedzieć cicho i nie przeszkadzać aktorom.

MG

I tym oto sposobem wybrani zostali aktorzy. Ale żeby było bardziej retarded to najlepszy aktor w pomieszczeniu nie został wybrany do tego zadania, o nie, Kajl musiał siedzieć i oglądać, cierpiąc. Osobami które miały natomiast zainscenizować coś zostali Hotaru, Melody oraz Dax. Żadne z nich pewnie nie posiadało żadnych talentów aktorskich więc pozostawalo zamknąć oczy, zatkać uszy i modlić się żeby przedstawienie nie było totalną katastrofą.

Przynajmniej wiedziała o kogo chodzi. Stanęła i machnęła ręką wołając "aktorów".
- Plan jest prosty. Trudne sprawy i do przodu. Ewentualnie zdrady, ale co kto woli. Mamy dwie możliwości, homo scenka, albo któraś z nas będzie jego kochanką. To albo 1 opcja, albo gramy w papier nożyce, kamień. Trzecia osoba będzie stepsister/brother zakochanym/ą w jednej osobie z głównej pary. Stepy są zawsze słodkie. Wzruszyła ramionami. W sumie jej wsio co do płci i w ogólnie. Nie takie rzeczy się robiło, albo odgrywało. Ale ona chce jedzenie więc w czasie ich wyborów będzie chrupać chipsy lays fromage. Najlepsze i jedyne...!

Hotaru wzięła głęboki oddech, znowu nie została królem. No, rozczarowała się. W myślach już wymyślała zadania, które mogłaby kazać wykonać reszcie ekipy. Słysząc zadanie i jej numer, skrzywiła się lekko. Nie była dobrą aktorką. Musiała przez chwilę pozbierać myśli. Jak to zrobić? Nie lubiła nigdy czegokolwiek udawać. Skoro jednak musi, zrobi to najlepiej jak umie.
- No dobra, to zróbmy to - powiedziała pewna siebie różowowłosa. Wypuściła powietrze i spojrzała na Daxa. Melody miała bardzo dużo ciekawych pomysłów. Musiała coś zrobić, wykonać pierwszy krok w tym ich dziwnym przedstawieniu. Chwyciła Daxa za rękę i zrobiła zdziwioną minę na widok albinoski.
- O nie! Melody to nie tak jak myślisz - po czym puściła rękę chłopaka - Ja go nie kocham, ty jesteś moją jedyną miłością! To naprawdę nie tak jak myślisz!
Chciała wydawać się w miarę wiarygodna. To jak jej to wyszło może być, przez różnych ludzi inaczej oceniane. Ważne, że przedstawienie zaczęło trwać. Teraz, już tylko pozostała dwójka musi przechwycić pałeczkę.

Och cóż za podłość, cóż za niesprawiedliwość! Jego szansa na ponownie zabłyśnięcie została zgaszona poprzez podły los. Mógłby stworzyć dla nich sztukę tak zapierającą dech w piersiach, że dzieci ich dzieci by wciąż jeszcze wzdychały z zachwytu nad jego kreacją. Ale nie. Nie dostał tej sposobności. Postanowił dlatego też usiąść i z bólem oglądać wypociny wybranych osób, starając się wytrzymać tą torturę.

O nie! Siedzieć cicho. Ale... to Pyza... To smutek. Niefajny smutek. No bo jak to kazać dziecku siedzieć cicho. Podskoczył więc do Kajla i zaczął powoli łkać, ale cicho. Bo mu zabronili. Baka! Bakabakabakabakabakabaka! On nie mógł siedzieć cicho! Ale kara. A nie chciał kary. Ukarana Pyza to smutna Pyza. Nikt nie chce smutnej Pyzy. Bo to może być zły pomysł. I trochę szkodliwy dla środowiska i najbliższego otoczenia. A tego raczej nikt by nie chciał, prawda? Dobrze, że chociaż braciszek Kajl tu był. Choć on też czasami był baka. Nawet czasami bardzo. Ale wiadomo. W rodzinie najlepiej na zdjęciu. Czy coś. Jej się nie wybiera. Ale rodzina jest najważniejsza. Jak pierwsze 2 to może takie sobie powiedzonka, ale to trzecie. W to Pyzuś wierzył. I to mocno!