Grzybiasty las

First topic message reminder :

W tym lesie, nie ma drzew. Są za to grzyby. Masa grzybów, wielkich niczym drzewa. I pewnie dla tego mówią na to las, bo w sumie nie ma określenia na wielkie skupisko wielkich jak drzewa grzybów.
~~

MG

Na skraju tego niezwykłego lasu, stała sobie chatka. Chatka jak to chatka, jaka jest, każdy wie. Trochę drewna, trochę kamienia, jakaś studnia nawet i zagroda z owcami. A i poletka z warzywami się znajdą. Jagoda na magów czekała cierpliwie. Chociaż kręgosłup już nie ten co za dawnych lat, to wciąż gibka staruszka, machała motyką próbując wyrwać wielką jak arbus kalarepe z ziemi. Miała jakieś 120cm, acz gdyby usunąć garb, to doszła by może do 155. Ubrana w czarną wyłataną suknię wyglądała jak typowa babcia w żałobie, ale gdyby dodać jej wiedźmi kapelusz, to byłaby i wiedźmą. Dookoła chatynki, latały zaś kozy, na wylatujących z ich tyłków, tęczowych gazach. I tak zmęczona babcinka ocierając pot z czoła czekała na przybycie dzielnych magów. A swar był, skwar, bo to południe było.

Cass w walce straciła przytomność. Pamiętała, że udało się jej zaatakować, chyba dość skutecznie. A potem się jej dostało i się wyłączyła. Obudziła się dopiero w chatce staruszki. I o dziwo nie miała niczego połamanego. Wyleczyli ją. Kto i jak? Nie wiedziała więc podziękowała wszystkim. Za leczenie i przyniesienie jej tutaj. Bo jakby ją tam zostawili to by pewnie było kiepsko. Ale na szczęście teraz była cała i zdrowa. A i przyszedł w końcu czas na nagrody. Sami mieli się nimi podzielić, Sadaharu był najszybszy.
- Cholerka, też chciałam ten Tiastar. Czy Tastar? Mniejsza... - zawzroczyła na Sadaharu ze złością, że ją ubiegł. To drań. - W takim razie wezmę Wazę. I miksturę zdrowia. Zawsze pakuje się w największe zamieszanie, przyda mi się. - po tym zdaniu zaśmiała się jakoś tak z zakłopotaniem. Wiedziała, że to raczej nie powód do chwalenia się, ale tak to już z nią było. Wybrane przez nią itemki zaraz pufnęły w alternatywnej przestrzeni. Miała nadzieję, że Regina nie będzie się czuła pokrzywdzona. Samej Cass wydawało się, że ten cały cylindryt był stworzony właśnie dla niej. Ale jakby jednak to czerwonowłosa była gotowa do negocjacji. A jak nie...
- To co, do następnego? - rzuciłaby spoglądając na drogę, którą trafiła do chatki. - Trzymajcie się. - tak by zakończyła ruszając w drogę powrotną.

[ z/t (chyba) ]

Buh, buh, potwór został pokonany, cudownie. Regina wróciła jednak do swojej ludzkiej formy dopiero wtedy, gdy byli przy chatce Jagody, która pomogła podnieść się Cassandrze na nogi. Następnie rozdała fanty. Sandaharu postanowił coś tam wziąć sobie, choć trzeba przyznać, że jedna z tych rzeczy się jej spodobało… No całe szczęście Cassandra niczego jej przed nosa nie ukradła.
– Wezmę cylindryt i miksturę many – powiedziała, biorąc swoje fanty. – Miło się współpracowało – powiedziała. Pożegnała się ze swoimi towarzyszami skinięciem głowy i tyle było ją widać.

[z/t]