Zrujnowana krypta

Całkiem miło, że w końcu ktoś przyszedł i się nim zajął. W ogóle nie kojarzył gościa, ale ten naprawił mu nogę. Igles spojrzał na niego z lekkim zdziwieniem. Poruszał chwilę nogą, sprawdzając czy działa. Widocznie działała.
- Spadłem z drzewa… - burknął tylko, odpowiadając na pytanie.
Nic więcej nie miał zamiaru mówić. Wyglądało na to, że gdzieś będą musieli pójść i raczej powinien się pośpieszyć. Zimno wpadające do środka popędzało do działania. Zaś strój, albo nawet brak stroju, w który przyodziany był Igles wcale nie poprawiał jego sytuacji. Szybko rozejrzał się za jakimś cieplejszym ubraniem, które ubrałby zaraz po zauważeniu. Nie zadawał żadnych pytań. Co niby dałoby mu gdyby wiedział więcej, bądź mniej? Póki co wystarczyło mu się ubrać. Był przekonany, że wszystkiego dowie się we właściwym czasie. Nie widział sensu w rozpatrywaniu tego co może się stać. Jakoś szczególnie mężczyźnie też się nie przyglądał. Może i wyglądał trochę dziwnie, ale Igles również piękniejszy nie był. Może i nie powinien ot tak przystawać na wszystko co ten mu kazał, ale niby co innego miałby zrobić? Został wyrwany z ciepłego łóżka, w którym i tak nie pobyłby za długo, kiedy tylko noga mu wyzdrowiała. A skoro w jakiś magiczny sposób szybciej wrócił do zdrowia, to również szybciej postanowił wstać.
Gdyby poza ubraniem znalazł jeszcze jakąś broń to przywłaszczyłby ją sobie, tak na wszelki wypadek. Później przystanął obok mężczyzny, czekając na to co będzie dalej.

Grabie do gnoju raczej nie nadawały się za bardzo do zabrania ze sobą. Zrobiłby z siebie tylko jakiegoś dziwaka, gdyby chodziłby tak z nimi po ośnieżonym polu. Temu też zostawił je na miejscu. Zdecydowanie bardziej pasowałoby mu coś mniejszego, bardziej poręcznego. Niestety nic takiego nie znalazł, więc westchnął sobie cicho, a następnie ruszył za mężczyzną. Pogoda wcale miła nie była, a ciało, które wciąż bolało Iglesa nie ułatwiało mu wędrówki. Jednakże nie miał nic innego do zrobienia, jak po prostu iść. Schowałby tylko ręce do kieszeni, jeżeli jego ubrania takie by posiadały. Starałby się iść lekko za mężczyzną, aby móc go uważnie obserwować… Zresztą pójście przed nim nie miało większego sensu, skoro nie wiedział gdzie szli. Obserwował go cały czas, jak i również swoje otoczenie, choć te pewnie nie było zbyt ciekawe. Wszędzie było pełno śniegu…
Podczas wędrówki dalej się nie odzywał. Nie chciał marnować swoich sił na rozmowę. Zamiast tego skupił je na tym, by przypadkiem nie paść i nie zostać za bardzo w tyle. Szli w stronę lasu, lecz to mu jakoś nie przeszkadzało. Raczej musiało mieć to jakiś cel. Bez powodu w taką pogodę raczej nikt by nie wychodził z domu. Nie wiedział co go czekało, ale to chyba była tylko kwestia czasu…

Szli, szli i szli. Jak syberyjscy wędrowcy, po typowym zamarzniętym lesie. W pogodę paskudną. Jednak nie zatrzymywali się nawet na chwilę przerwy. Co jakiś czas Igles odczuwał przypływ sił, dzięki któremu mógł iść dalej. Dzięki temu mogli iść przez cały czas, nie spowalniając. Jak daleko zaszli? Wydawało się Iglesowi, że gdzieś daleko, ale to chyba nie miało większego znaczenia. W końcu doszli do miejsca, gdzie się zatrzymali. Igles rozejrzał się niepewnie. Tyle przeszli, aby zatrzymać się na jakiejś ośnieżonej polance. Wtem padło pytanie ze strony mężczyzny. Początkowo Igles wzruszył lekko ramionami. Nie do końca ogarniał o jakich kolegów chodziło mężczyźnie. Jednak nie należał do osób, które byłyby czymś niezdecydowane. Tak samo nie miał zamiaru się zastanawiać czy chce się z nimi widzieć, czy nie. Wiedział, że umarli. Umarli, ponieważ byli słabi. Ich śmierć nie była żadną stratą. I tak nikt o nikogo nie dbał za życia, tak samo nie było sensu, by dbać o siebie po śmierci. Z tego właśnie powody nie potrzebował się z nikim spotykać. Może i jakoś sobie z nimi radził, ale bez nich nie było mu jakoś źle. Nigdy mu ich nie brakowało.
- Po chuj? – mruknął tylko, w odpowiedzi. Spojrzał na mężczyznę z całkowitą obojętnością. Nie widział w tym wszystkim najmniejszego sensu. Jeżeli to był jedyny powód, dla którego wyciągnięto go z ciepłego łóżka, to lekko się zawiódł. Jednak czekał, gdyż nie wiedział co miałby zrobić. Odszedł tylko kilka kroków od mężczyzny, cały czas go obserwując. Na wypadek gdyby ten chciał zrobić coś nie tak.

Nietowarzyski, to chyba trochę lekko powiedziane. Jakoś Igles niezbyt przejął się tym stwierdzeniem. Patrzył się na mężczyznę, który obserwował spadający śnieg. Tamten coś zapytał, na co początkowo Igles w żaden sposób nie zareagował. Spojrzał w inną stronę, sprawiając wrażenie takiego, co się nad czymś zastanawiał. Dana kwestia była mu lekko obojętna, co było trochę po nim widać. Mogło się już wydawać, że nic nie odpowie, ale w końcu przemówił.
- Czy to robi jakąś różnicę gdzie jestem? – odpowiedział pytaniem. – Nawet jeśli bym nie wiedział, co to za miejsce, oraz gdzie idę, to niby co miałbym zrobić? Idę przed siebie, a to na co napotkam w żaden sposób nie jest zależne ode mnie, niezależnie od tego czy wiem, czy nie wiem co tam będzie. Ode mnie zależy wyłącznie to jak na to zareaguję i co z tym zrobię. Tak więc dugo jeszcze będziemy stać na tym mrozie? – zapytał, wyczekując jakiejś reakcji. Gdyby mężczyzna go tak tu zostawił, byłoby trochę nieciekawie. Trochę go potrzebował, żeby gdzieś w końcu dojść. Acz jakoś dziwnie obawiał się owego osobnika. Przez głowę nawet mu przeszła myśl, aby zrobić mu krzywdę, pozbyć się go, ale to tylko myśl. Póki co nie miał zamiaru wprowadzać w życie takiego planu. Zresztą nie za bardzo miał jak go wykonać.

Wiele rzeczy mu się w tej chwili nie podobało. Ten gościu, pogoda, śnieg i ogółem cała sytuacja. Może i nie było mu zimno, ale nie widział większego sensu w staniu na polanie, gdzie cały czas sypało śniegiem. Nawet jeżeli było ciepło, to jednak nie pasowało mu to wszystko. Niby mogli tak stać kilkanaście wieczności, ale to trochę Iglesowi nie odpowiadało. Tak samo jak owy mężczyzna. Spojrzał na niego wzrokiem nie wyrażającym żadnych uczuć. Dał mu się w spokoju wyśmiać, lecz temu zachciało się jeszcze go dotykać. Nie bardzo lubił jak ktoś naruszał jego przestrzeń osobistą. Wiele rzeczy mógł znieść, ale coś takiego naprawdę go irytowało. Jednakże nie okazywał tego w żaden sposób. Pozwolił mężczyźnie się wygadać. Zastanowił się chwilę nad jego słowami, po czym przeszedł się parę kroków w tę i z powrotem.
- Jakoś nie często spoglądam do lusterka… Nie czuję tej potrzeby – odpowiedział pusto, odnośnie swojego wyglądu. – Nigdzie mi się nie śpieszyło... Więc przyszedłeś po to, aby mnie poganiać? – dodał po chwili i nawet uraczył mężczyznę pytaniem. W końcu ciekawość wzięła w nim górę i postanowił spróbować najprostszej metody, aby czegoś się dowiedzieć. Do tego zaczął wyczekiwać odpowiedzi, wpatrując się w oczy mężczyźnie. I tak na wszelki wypadek, trzymał się od niego trochę z dala. Naprawdę nie lubił być dotykanym.

W chwili kiedy mężczyzna wspomniał o rozkładającym się ciele i robakach, Igles odwrócił głowę spoglądając na drzewa. Poczuł, że zapomniał o czymś dość ważnym i to coś dopiero mu się przypomniało.
- O kurwa... - wyrwało mu się cicho, pod nosem.
Świat jednak nie był na tyle piękny, jak mu się wydawało. Skoro miał wrócić, to pewne do tego zmasakrowanego ciała. Efekty tego mogłyby być co najmniej lekko nieciekawe. Jednakże nie zastanawiał się nad tym jakoś długo. Ponownie spojrzał na mężczyznę, potem na portal. Możliwe, że powinien być wdzięczny, albo coś, ale nie miał zbytnio zamiaru tego robić. Podziękowania zostawi sobie na później. Może na następne wcielenie, po następnym wcieleniu i wtedy może by komuś za cokolwiek by podziękował. Oczywiście jeżeliby jeszcze by pamiętał za co miałby dziękować i komu.
Skoro tamten wszedł do portalu, to Igles też raczej mógł. Chociaż przeszło mu przez głowę, żeby zostać i pozwiedzać jeszcze zimowe krainy. Jednakże ostatecznie wkroczył za tamtym, jak zwykle bez większego pośpiechu.
Po przejściu rozejrzałby się szybko na prawo, lewo, w górę i w dół, oraz poszukałby wzrokiem mężczyzny. Spodziewał się, że to mogło być kolejne przejście w kolejne jeszcze gorsze miejsce, temu też nie pokładał w mężczyźnie jakichś większych nadziei. Aczkolwiek lepsze było to, niż samotne siedzenie w krainie śniegu, drzew i niczego.

Nie robiło Iglesowi zbyt wielkiej różnicy to, jakim towarzystwem otaczał się mężczyzna. Obojętna była mu również jego nagość. W końcu każdy biegał w tym w czym lubił. Jednak można było odnieść wrażenie, że na krótką chwilę, liczącą zaledwie sekundę, bądź dwie, Igles się uśmiechnął. W momencie kiedy to usłyszał znajomy głos, który dość jasno przedstawił swoje podejście do rogatych panienek. Niewinnie wyglądająca, czarnoskóra, dziewczynka przystanęła obok niego. Tak jakby jej obecność dodawała trochę otuchy. Zadał sobie samemu pytanie, skąd ona się tu wzięła i po co tam była? Poczuł się przy niej nieco pewniej, lecz nie na tyle, by nagle zacząć działać nie w pełni rozważnie. Skrzyżował ręce na piersi, spojrzał na dziewczynę, potem skupił swój wzrok na podłodze. Zaczął się zastanawiać jaki ma cel to całe gadanie i do czego miałoby doprowadzić. Widocznie musiał jakoś to wszystko przeboleć.
- Tak wyszło, że chyba przyszło mi umrzeć w tamtej krypcie… – zaczął tłumaczyć co sprawiło, że był w tym miejscu. Odnosił wrażenie, że przyznawał się do jakiegoś błędu i tłumaczył swoją niekompetencję. Jednakże nie miał zamiaru w żaden sposób się płaszczyć, czy też poniżać. Zwyczajnie określał sytuację. W jego głosie nie dałoby się wyłapać jakiegokolwiek żalu, bądź też wątpliwości. – Trochę się pochodziło i ostatecznie trafiłem tutaj.
Nie rozgadywał się bardziej. Powiedział to co uznał za stosowne do powiedzenia i więcej nie miał zamiaru mówić. Spojrzał tylko na Ósmego, a jego twarz nie wyrażała żadnych emocji.