Akhir Padang Pasir

First topic message reminder :


MG
Tymczasem trójka magów wysiadła ze statku na północy kraju. Tak, nie jechali całą drogę dorożką. I na pewno nie przez Dessertio. A w zasadzie to ruszyli drogą, która zahacza chyba o wszystkie możliwe kraje. Z Akane Resort dorożką dojechali do Romerum, gdzie podróżowali jakiś tydzień na zbieraniu ziół, by następnie przekroczyć granice w Bosco i tam spędzić kolejne trzy tygodnie podróżując pociągiem. Też na zbieraniu ziół! A tylko po to, by dostać się do Stelli gdzie uwaga - robili dokładnie to samo przez dwa tygodnie. A jeszcze później przez dobry miesiąc jeździli pługiem śnieżnym po Isengardzie uwaga... - również zbierając kwiatki! I ostatecznie do tej pory byli wszędzie, tylko nie w Dessertio, do którego właśnie przybyli na Isengardzkim statku, którym to wyruszyli z Schiffwerft.

Z wybrzeża nie zostało nic innego, jak ruszyć w trójkę karawaną. Wszystkie zioła posegregowane w słoiczkach znalazły miejsce w specjalnym pudełeczku. Tymczasem Pyza i Kyle po przeprawie przez zimny Isengard mogli odczuć niebywałe ciepło bijące z Dessertio. Szło się rozpuścić. - Trzy dni drogi. Za jaką godzinę powinnyśmy trafić na oazę. Tam się zatrzymamy do wieczora, po czym ruszamy od razu, aż się ochłodzi. - powiedziała Zoe, która to założyła na swój codzienny ubiór kremową tkaninę niemal całą ją zakrywając. Prócz tego turban oraz kawałek materiału dla zasłonięcia ust. Z twarzy widać było tylko oczy, które ciągle mrużyła i tarła przez piasek. - Szukamy Konar. Ona powinna pomóc. - dodała po chwili, dalej wpatrując się w horyzont. Wielbłądy zaś poruszały się w swoim tempie przez pustynię.

---

Kyle: 100MM
Pyza: 100MM

MG

Kyle rzucił swym zacnym muskiem w przeciwników, który wybuchł niszcząc pół planety. Koniec.
Jakby spojrzeć na nadciągających nieprzyjaciół zdawać by się mogło, że puszczają lejce usilnie chcąc przetrzeć oczy. Czymkolwiek Zoe w nich cisnęła - skutki muszą być dla nich irytujące. A nawet może śmiertelne? Ta wróciła z powrotem w stronę wioski o włos mijając wystrzeloną przez Kyle Pyzę. Początkowo nieco rozkojarzona Pyza nie wiedziała, szo sie dzieje ze jest w powietrzu, ale nim doleciała dała radę odpalić Fermentację trafiając na raz dwóch przeciwników. Ci spadli z konia tracąc przytomność i łamiąc sobie zebra. Tymczasem Pyza odbiła się w kolejną czwórkę która zbiła się razem chcąc wbić Pyzę na włócznie i ją takim oto sposobem ją powstrzymać. Włócznie się złamały, kolejnych czterech out. To utwardzenie. Co Pyza mogła zauważyć, włócznie chyba były tępe, a drzewce spróchniałe, cokolwiek to oznaczało. Następnie trafił w ostatniego przeciwnika który próbował uniknąć Pyzy, jednak fakt bycia na koniu i jej rozmiary były dość kłopotliwe by to osiągnąć. Siedem osób K.O. To zostało tak jeszcze z 23 którzy przystanęli w drobnej odległości od Pyzy. Może z 20 metrów? Tak, definitywnie się wycofali, jednak chyba mieli zamiar kontynuować natarcie. Wszakże jeszcze tu byli. Dało się dostrzec, że gdzieś z tyłu przeciskają się na przód łucznicy. Dziesiątka strzał wymierzonych w Pyzę.

Puuuciong! Puuuuciong! Puuuuuuuuuuciong! KO! Puuu-yea! 7 osób usuniętych z rzeczywistości, pozostało tylko... mniej. Tak. Na pewno. Mniej niż wcześniej. Tak! Matma tak bardzo. Przynajmniej nikt nie zarzuci błędów w logice. Mimo wszystko... była moc. I siła. I jeszcze raz potęga. Teraz tylko nauczyć resztę gdzie jest ich miejsce w tej piaszczystej krainie. Ponownie Pyza planował wykorzystał Dog Beating Attack (D), by zaatakować pozostałych wrogów, korzystając z bycia dużym i twardym drożdżem, siejącym postrach na dzielniach. A jak nie zdążą wystrzelić w niego strzał tym lepiej. Atak z pełną mocą. Z Skarbeńkowym Ciałkiem! Niech poznają czym jest gniew Wszechpyzuni. A potem Double Kill i Triple Kill, i Quadra Kill, i Penta Kill, i Hexa Kill, i Hepta Kill, i Okta Kill, i Non Kill i Deka Kill, i Legendary Kill, i w ogóle śmierć mrok i zniszczenie, bo Pyza jest Unstoppable i na Rampage'u. Oczywiście... używa tych spelli, na które ma manę, i które potrafi. Żeby nie było. Plan jest taki, by pokonać wszystkich. Sam. Chyba. Bo braciszek sobie odpoczywa.

Dobrze idzie, tylko tak dalej, a zrobimy z nich marmoladę! Nie ma czasu do stracenia, trzeba pushować ofensywnie i nie dać przeciwnikom stosownej chwili na reakcje. Złoi tym gościom skórę, za tak traktowanie słabszych od siebie, albowiem on był Kyle! Głos sprawiedliwości!
- Wasze strzały nic wam nie pomogą! Fus Ro Dah! (B) - Wykrzyczał wysyłając fale uderzeniową w strzelców, wcześniej zbliżając się na wystarczającą odległość by zmieść ich tym atakiem i dać wolną rękę...a raczej drożdża Pyzie!

MG

- KRETYNI! SKOŃCZENI DURNIE!
Słychać było gdzieś z tyłu kogoś, kto właśnie pięknym basem wyraził zdanie o... O bandzie na koniach? Chyba. Pyza zdążyła powalić jeszcze czterech, zaś zaklęcia Kyle zmiotło puszczone strzały tak, że wróciły do swoich właścicieli, kiedy tylko ten sam bas nakazał odwrót. Wszyscy, którzy przeżyli, ruszyli galopem tam, skąd przybyli. A przynajmniej próbowali, bowiem widać było, że wśród tłumów padają konie z ludźmi na grzbietach nie będąc uderzonym żadnym atakiem. Nic. Po prostu zaczęli padać jak muchy, aż na horyzoncie nie zostało czterech koni.
- Zadziałało... - stwierdziła Zoe, nieco krytycznie przyglądając się oddalającej się czwórce. - Najgorsi zwiali... chociaż jeszcze gorsi są za nami. - to powiedziawszy i po odwróceniu się, widać było zbliżających się mieszkańców. I chyba nie byli zachwyceni.
- WY! Przez was tu wrócą! I będzie ich więcej! A ty! Ty! Pamiętam cię! Znowu przyszliście nam gnębić!? Po tym, co dla was zrobiliśmy za tamtym razem!? Tobie i tamtym twoim kumplom!?
- odezwał się starszy wysuszony jak śliwka mężczyzna. Wysoki, opalony, z czarnym, grubym wąsem i bródką oraz w typowym białym stroju pustynnym z turbanem. W oczy rzucały sie niebieskie wykończenia.
- Tak, chęć poderżnięcia nam gardeł we śnie to był szczyt gościnności, faktycznie. - odpowiedziała sarkastycznie, po czym odwróciła się w stronę Kyle i Pyzy - Jedziemy. - zawyrokowała nie mogąc za bardzo ukryć nadszarpniętych nerwów. Problem polegał tylko na tym, że po dojściu do oazy nie było... w zasadzie nie było niczego, co było ich. Wielbłądy i wszystko co na nich było po prostu zniknęło.

Hohoho... razem z Pyzą tworzą mordercze combo, tak jak sądził. Teraz gdy patrzył jak bandyci padali jedni po drugim zaczęła aż robić mu się ich żal. Biedni, musieli spotkać akurat Pyze na rage'u.
Po jakiejś chwili sytuacja uspokoiła się... a może jednak nie. Teraz mieszkańcy obrzucali z wściekłością na nas pretensje i na Zoe. Jak śmieją?! Mi im pomagamy, a oni obrażają jego życiową miłość?! Jak oni śmieli, jak...
Do uszu Kyle nagle dotarły słowa Zoe o tym, że chcieli ją zabić. Aż papieros wypadł mu z ust, krew ponownie zawrzała, a nawet bardziej. Oni chcieli zabić Zoe! Jego kochaną Zoe! Jak... jak... jak można być takim potworem? Zaraz on ich zabije, wymorduje ich bez reszty! Zrobi z nich...
~ Uspokój się Kyle! Mówiliśmy Ci, że trzeba słuchać innych, innaczej do niczego nie dojdziesz! ~ Rozbrzmiał w głowie blondyna surowy głos mnicha, który jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki uspokoiła nerwy krzykacza.
- Ale... mistrzu Radku! Oni chcieli skrzywdzić moją miłość! Jak niby mam... - Odpowiedział w myślach, kiedy nagle go olśniło. Dlatego nie chciała im pomagać. Dlatego była temu tak przeciwna.
Jego myśli o jej złych słowach na powrót zastąpiły kanony ideału jakim była. Był głupcem, powinien się jej posłuchać.
Szybko zwrócił się do Pyzy, którą trzeba było uspokoić.
- Pyzo! Już dobrze, uspokój się. Wklepałaś im drożdże na jakie zasługiwali, teraz już jest dobrze. Choć, musimy iść dalej, proszę cię. - Rzekł do niej głośno, lecz łagodnie by zrozumiała w fali gniewu. Jeżeli się udało, to z rękoma w kieszeni i Pyzą z boku idą za Zoe, gdzie po chwili wokół można było usłyszeć donośny głos Kyle'a.
- GDZIE SĄ NASZE RZECZY SIĘ PYTAM!!!!!???

Jest czasami tak, że jak się dzieci bawią, to się im tej zabawy nie przerwie. Nie ma bata. Tak też było w tym wypadku. Pyza z radością więc skoczyła w dalszą stronę, czyli... w nowoprzybyłych. To, że leciała zaskakująco blisko Kajla (a może go niechcący trafić, decyzję zostawiam MG). No cóż... Kyle troszkę zbyt późno postanowił przerwać kolejne mordercze kombo Pyzuni. Ot, znowu połączenie DBA, DK i TK, bo może, a jak. Oczywiście te skróty to nazwy tych spelli na D, które się tak ładnie łączą. Brakuje wtedy tylko i wyłącznie głosu z góry, który by ładnie obwieszczał "SERIAL KILLER". Tak... Mamusia z bejsem byłaby dumna. Może nawet własnego bejsa Pyza by na swoją pierwszą gwiazdkę dostała?

MG
(sorka za częstotliwość, ostatni tydzień upałów i powinno być ok @-@)

A rzeczy jak nie było, tak nie było i krzyki Kajla tego nie zmieniły. Zamiast ich magicznego pojawienia się, Zoe tylko wzruszyła ramionami -A ich pyt... - nie mniej, nie dokończyła. Wcale nie dlatego, że Zoe coś się stało i technicznie nie była w stanie tego zrobić, jednak nadlatująca w stronę mieszkańców Pyza momentalnie sprawiła, że ją wryło. Nie mniej - nie przerywała Pyzie.  Trzech najbliższych mężczyzn, w tym szef wioski, nie wiedzieli co robić jednak w ostatniej chwili odsunęli się przepuszczając Pyzę. Ta z kolei przygrzmociła w pobliski dom. Przekrzywił się, dziura w ścianie ale jeszcze się trzymał. Tymczasem całe 15 osób mieszkających w owych domkach zwinęli najpotrzebniejsze rzeczy i zaczęli uciekać. W stronę przeciwna niż cel ich misji.

O NIE! UNIKNĘLI ZUE LUDY! TAK BYĆ JENO NIE MORZE! ARRRRGH! DO ABORDAŻU KAMRACI, POKAŻMY TYM SZCZUROM PUSTYNNYM GNIEW KAPITANA PYZY BEZBRODEGO! Tak... Pyza nadal chciała walczyć. Właśnie jej umknęli złoczyńcy, ale chociaż plebs zaczął uciekać. Więc ponownie ta sama kombinacja w tych samych typków, ale teraz było inaczej! Teraz Pyza wystrzeliła tak, by wylądować dość blisko ich gromadki, by móc sensownie wycelować, gdyby musiała ponowić atak! A była naburmuszona nadal! Jakby jej many starczyło to utrzymuje powiększenie i utwardzenie. POKONAMY ZUYCH LUDZI!

Cóż... najwyraźniej powstrzymanie Pyzy nie jest najłatwiejsze, a oni mieli pecha, że krzyczeli na nas. I mają pecha, że zabrali nasze, rzeczy, bo teraz nie powstrzyma jej. Niech robi co chce, a on sobie znajdzie nasze rzeczy, a jak nie to może coś na zastępstwo. W końcu są na pustynni, bez sprzętu będzie ciężko.
- Zoe, jeżeli są dla nas tacy mili, to pożyczmy od nich parę rzeczy. Z pustymi rękami nie pójdziemy przecież, a nie wiem, czy na twoim wielbłądzie będzie wystarczająco dużo dla nas trzech. - Stwierdził do niej szukając wzrokiem dookoła naszych rzeczy.

MG

- Czy widzisz gdzieś tutaj mojego wielbłąda? - zapytała, nie bardzo wiedząc, o co Kajlowi chodzi. Nie było ich wielbłądów. Nie było jej wielbłąda. Nie było niczego! Nie była przy tym wredna - była rozkojarzona. Wszakże mowa o zwierzęciu, które ponoć tutaj jest, a go nie ma. - Z resztą... jak ich dogonimy to myślę, że "pożyczą" nam wszystko to, co mieliśmy. Chyba. Nie wiem gdzie to ukryli. - stwierdziła, ruszając za Pyzą. Tyle, że wolniej.

Pyza natomiast goniła dalej. Co raz dalej od swoich. Nie mniej gonienie ich było upierdliwe. Wydawało się, że piasek im w ogóle nie wadzi w biegu. Wycelowanie w nich było mocno przez ten właśnie utrudniony. Byli bardziej zwinni i szybcy niż człowiek w takich warunkach być powinien. W oddali jednak było widać kilka obładowanych wielbłądów w towarzystwie dwójki ludzi.

Nie czekając więcej, rzucił się biegiem w stronę uciekającego ludu. Był cały czerwony na twarzy, ze wściekłości. Jeżeli nie oddadzą im naszych rzeczy, to sam weźmie sobie ich! W końcu oni tak zrobili z naszymi, czyż nie?
- Jeżeli w tej chwili nie oddacie nam naszych rzeczy, lub nie dacie zastępczych, to przysięgam, że zaraz pomogę Pyzie zrobić z wami porządek! - Wykrzykuje na mieszkańców, gotów w każdej chwili zainterweniować krzykiem. Jeżeli nikt nie zwróciłby na niego uwagi, powtórzyłby się bardziej wściekły, używając do tego krzyku Fo Krah Diin by zmrozić im nieco drogę ucieczki lub opór, który mogliby stawiać. W ostateczności sam, bez pozwolenia bierze sobie to co uzna za przydatne w podróży.

NIKT NIE BĘDZIE UCIEKAŁ PRZED KAPITANEM PYZĄ WSPANIAŁĄ, POSTRACHEM CZECH MUŻ I RESZTY OCEANÓW! Tak... Pyza goniła, chcąc wbić pentę. Tylko nieświadomie. Ale chciała. Mordować też chcia... dobra, nie chciała. Ot, byli źli. Bo uciekali. Dobrzy ludzie by uniknęli i powiedzieli, że to nie tak. A kombinacja była taka, jak wcześniej. Sklepać ludzi, wcześniej się ewentualnie zwiększając i utwardzając, na ile jej many w tym mięsnym wnętrzu starczy. Niech się boją drożdży, albowiem wielka jest ich siła, przed którą nawet same piaski pustyni upadają!
-PUUUCIUUUUUUUUUUUUUUUUUUUU~! - zakrzyknęło głośno drożdżowe ciałko przy kolejnej próbie ofensywy, mającej na celu wykorzystanie jak największej kombinacji poczynając od Dog Beating Attack, a kończąc... na ostatnim zuym panie. Oczywiście, wielbłądziątka nic złego nie zrobiły, one mogły przeżyć. Ale ci źli ludzie byli źli! Pyzunia chciał im pokazać, kto tu rządzi!

P.S.: Błędy w pierwszym zadaniu totalnie zamierzone.

MG

Otóż zaczniemy od Pyzy, która zadawała się być jak najbardziej z przodu goniąc uciekinierów. Ci jednak chyba doskonale wiedzieli, jak i którędy uciekać. Kiedy Pyza przystąpiła do kolejnego ataku, dwie najbliższe osoby szybko schyliły się, wyciągając z piasku linę. Linę, do której była dołączona jakaś siatka, a w którą Pyza najnormalniej wpadła rzucając się na pyzie winnych ludzi. Porzucili zaplątaną Pyzę, która zdawała się mieć problemy z wyjściem. Krzyk Kyle'a miał za mały zasięg, by mieć jakieś sensowne szanse na trafienie, dlatego też wziął się po prostu za ograbianie złodziei. Ta sprawiedliwość, w końcu każdego dosięga! Mógł znaleźć jakieś koce, pochodnie, kubki, nieco strawy. Gdzieś obok jednego z domów były też dwa konie. Ogólnie chyba niczego ze sobą nie wzięli, uciekając przed Kapitanem Pyzą. Kapitan Pyza zaś siedział zaplątany jakieś 70 metrów od wioski, wracając do swoich pierwotnych rozmiarów.

Puciuu! Bo dobra cenzura nie jest zła. Tak, cholerna siatka. Ocaliła zue, suabe i w ogóle nic nie warte szczury lądowe przed gniewem arcykapitana wszechoceanów, Pyzą z Mięsem, yarr. Przynajmniej pokazali przebłysk jakiejś szczątkowej inteligencji. Ale! Teraz trzeba by się stąd wydostać, skoro już zostawili go na pastwę piasków pustyni. Jednak taki wilk morski jak Pyza nie boi się takich przeszkód. Cóż to byłby za postrach mórz, gdyby ze zwykłej siatki nie potrafił się wyzwolić. Szczęśliwie, wracała do normalnych rozmiarów. Więc może... łatwiej się będzie z siatki wyskakać! Tak, taki był plan, przecisnąć się przez oczka siatki, a następnie spróbować doskakać w radości i ogólnej euforii do wioseczki, gdzie zostawił swoją załogę. W sumie... fajnie byłoby się zdrzemnąć. I coś zjeść. Jakąś pyzę... może tuzin. Omnomnom.

No... może i przepełniała go wściekłość i chęć porachowania tym ludziom kości, ale ostatecznie wszystkie potrzebne im rzeczy znalazł w wiosce. Jedzenie, wodę, zapasy, sprzęt, nawet konie, które natychmiast postanowił przyprowadzić ze wszystkimi rzeczami do Zoe. Szkoda jednak było jednej rzeczy.
- Zoe, udało mi się znaleźć raczej wszystko do dalszej drogi, ale... nie ma nigdzie naszych słoiczków. - Powiedział do niej, wściekły z powodu tej zguby. Tyle tygodni drogi po rzadkie zioła spełzły na niczym, a one były dla jego ukochanej ważne. Więc dla niego także były ważne. Ech...
Zbierając wszystkie potrzebne rzeczy, ujrzałby zapewne zbliżającą się i zmęczoną dość Pyzę, wiec postanowił dać jej coś do jedzenia, co znalazł za stosowne. Następnie uporządkowuje konie i obładowuje je nowymi jukami z nowo "pożyczonym" sprzętem i prowiantem.
Dla zasady postanawia jeszcze raz przeszukać wioskę i okolice by znaleźć zioła. Jeżeli jednak niczego nie znajdzie, a także niczego przydatnego jeszcze do podróży, wraca do Zoe i pyta się jej co dalej.
W końcu... mają cel, czyż nie?